مسؤولين بايد اين محاصبه را گوش بدن و بسوزن

ebinik

خانواده جمشید دانایی فر در گفتگو  با مسیح علی نژاد می گویند که تا این لحظه هیچ یک از مسولان سراغ آنها حتی برای دلجویی هم نرفته اند و آنها به خبر کشته شدن جمشید توسط جیش العدل اطمینان ندارند. 

 خبر کشته شدن یکی از  پنج  مرزبان گروگان گرفته شده ایرانی، توسط گروه جیش العدل  ابتدا از طریق خود این گروه و سپس مقامات ایرانی اعلام شد اما  پدر خانم و دایی جمشید دانایی فر در این مصاحبه  از پیگیری هایش در مرزبانی و استانداری کرمان سخن  می گوید و در عین حال تصریح می کند:  من، همسر جمشید واعضای خانواده مان امید به زنده بودنِ جمشید داریم و از تمامی کشورهایی که خواستار آزادی این مرزبانان بودند می خواهیم اگر اتفاقی برای جمشید افتاده کاری برای مان بکنند و خبری بدهند. 

تا این لحظه و پس از انتشار  خبر مربوط به کشته شدن جمشید دانایی فر مقامات  جمهوری اسلامی ایران و پاکستان درباره دلیل این اتفاق و  نحوه همکاری های دو کشور برای حل مشکل  گروگان ها،  خبر و مطالب  ضد و نقیضی  را در گفتگو با رسانه ها اعلام کرده اند که  در این میان خانواده ها سرگردان هستند و نمی دانند دقیقا چه اتفاقی برای مرزبانان گروگان گرفته شده رخ داده است.

خانواده جمشید دانایی دانایی فر با بیان اینکه  از عملکرد مسولان تا این لحظه رضایتی ندارند از همدلی های مردم تشکر کرد و در عین حال خواستار این شد که  در صورت امکان خانواده چهار سرباز دیگری که  گروگان  هستند  با آنها ارتباط برقرار کنند و یا کسی شماره تلفنی از خانواده دیگر مرزبانان را در اختیار آنها قرار دهد تا  آنها بتوانند با هم در مورد مشکلات شان گفتگو کنند. 

گفتگویی در مورد جزییات وضعیت گروهبان گروگان گرفته شده با پدر همسر جمشید دانایی فر که دایی او  نیز است انجام داده ام که در زیر می توانید بخوانید و بشنوید:


من مسیح علی نژاد روزنامه نگار هستم اگر شرایط مناشبی دارید خواستم در مورد اینکه جیش العدل گفته جمشید دانایی فر را اعدام کرده با شما گفتگویی انجام دهم. 

بله


اگر ممکن است بفرمایید نسبت شما با  با جمشید دانایی فر چه است؟

من پدر خانم ایشان هستم

می توانم بپرسم واکنش دختر شما بعد از اینکه این خبر را شنیدند چه بود؟

ایشان هنوز امیدوار است که جمشید زنده باشد.


آیا برنامه و مراسمی برای جمشید دارید؟ 

نه تا زمانی که خبرمان قطعی نشده ما مراسمی نداریم.


می توانم بپرسم مسولان در این لحظه چه کار کردند؟ 

مسولان زحمت شان را کشیدند ما دیگر انتظاری نداریم.

کسی از مسولان تا این لحظه کسی برای دلجویی با شما تماس گرفته؟ 

نه کسی دلجویی نکرده، ما هم که رفتیم از مسولان خواستیم  پشت در بسته ماندیم تا مدت ها، بعد هم که رفتیم جواب های خوبی نگرفتیم.  یعنی ما رضایتی نداریم در حقیقت. به خاطر اینکه  وقتی رفتیم مرزبانی، دیشب هم رفتیم مرزبانی بعد از بیست دقیقه  زنگ زدند افسر جانشین مرزبانی را از خانه اش آوردند که به ما گفت شما دیگر اینجا کار ندارید بروید استانداری.  ما استانداری هم که رفتیم به ما گفتند خبر { کشده شدن جمشید دانایی فر} قطعی نبوده، با توجه به اینکه خود معاون امنیت کشور اعلام کزد اما رییس امنیت شهر آقای مرعشی گفت عوامل ما که در منطقه هستند به ما مخبر قطعی ندادند. گفتیم ما عاقبتش چه کار کنیم آیا نظر شما بر این است که ما مراسم بگیریم؟ گفت، صبر کنید، ما نمی دانیم چه کار کنیم شما که نمی توانید بروید آنطرف آنها هم که اینجا نیستند تا بتوانید بروید رو در رو بنشیند. بلاخره خبر قطعی ندادند که چه کار کنیم. تلویزیون هم که خبرهایی می دهد. مثلا  ده روز قبل گفتند آزاد شدند....

شما خودتان شنیدید؟ 

بله  ده روز قبل همین تلویزیون اعلام کرد که آزاد شدند، شبکه یک هم پخش کرد ولی بعد گفتند خبر کذب است. رفتیم آنجا گفتند قول و قرار شده که آخر سال قبل از عید اینها آزاد  می شوند، هر طوری شده به هر قیمیتی که شده ما این مرزبانان را آزاد می کنیم.


مردم هم همدلی های زیادی کردند از شبکه های اینترنتی گرفته تا هنرمندان  که گفتند می خواهند صداشون رو به گروهای تروریستی برسانند می خواهم بدانم آیا این همدلی ها  به گوش تان رسیده و تاثیری داشته؟ 

ممنون می شویم از اینکه مردم با ما احساس همدردی می کنیم. 

شما خودتان آیا حرفی دارید با کسانی که جمشید دانایی فر و دیگر همراهانش را به گروگان گرفتند؟ 

خدا خودش عدل و مبین است، بلاخره اینها از کرده های شان پشیمان می شوند. اسیری که در هر کشوری بوده، تا به حال سابقه نداشته که به اسیر آزاری برسانند. تمام دنیا خواستار آزادی شان بودند ولی اینها توجه نکردند، فقط یک کشور نبود که، چندین کشور خواستار آزادی مرزبانان بودند ولی این گروه حتی توجهی به این کشور های دیگر هم نکردند. با این حال ما خواستار این هستیم همین کشورهایی که خواستار آزادی مرزبانان بودند اگر هم اتفاقی برای مرزبانان افتاده که  ما البته اطمینان نداریم همین کشورها جواب شان را بدهند. 

اطلاعات زیادی در مورد جمشید دانایی فر وجود ندارد، ممکن است شما خودتان توضیح بدهید سن ایشان را سمت شان چه بود، آیا سرباز بود، روحیه خودش چگونه بود؟ 

ایشان درجه دار بود، سن اش ۲۵ سال بود، روحیه خوبی داشت. علاقمند به خدمت بود اما این سری که می رفت، نمی خواست برود، یک طور دیگری بود، به خاطر همین بچه اش.  انتظار می کشید که خدا به او بچه بدهد، بعد انتظارش این بود که به ایشان مرخصی زایمان همسر می دادند. منتظر بود فرزندش به دنیا می آمد که به او مرخصی بدهند و در کنار همسرش باشد که اینطور نشد، چهار روز بود که رفت و این اتفاق برایش افتاد. 


بچه اش الان چند روزه است و اگر اسمی برای او انتخاب کردید مایل هستید دیگران بدونند؟ 

بچه اش بیست روزه است. اسمش را قبل از اینکه پدرش برود خودش انتخاب کرد، امید رضا.   

و خود ایشان هم ظاهرا از اینکه فرزندش به دنیا آمده مطلع نشدند.

اگر از طرف رسانه ها مطلع شده باشد بله. چون روزنامه ایران عکسی از ایشان گرفته  بود از ما. 

در مورد پدر  مادر جمشید دانایی فر  هم ممکن است کمی توضیح دهید؟

مادر ایشان خواهر من است. در واقع جمشید هم خواهر زاده من است و هم داماد من است. مادر ایشان چهار سال قبل در تصادفی از دنیا رفت، پدر ایشان هم خیلی روانی شده، مریض بوده اما الان که این ماجرا را شنیده بدتر شده، گوشه خانه افتاده و دیگر نمی تواند صحبت کند. 

خواسته تان از دولت روحانی و وزارت کشور و دیگر مسولان امنیتی چه است؟ 
 
روشن کردن این مسائل بعد هم امنیت را درست برقرار کنند. تدبیر های درستی به نیروها بدهند که بتوانند از مرزها نگهداری کنند. ...در ضمن  من  هم یک خواهشی دارم. اگر زحمتی بکشید شماره تلفن سربازهایی که همراه جمشید بودند را در اختیار ما قرار دهید تا ما بتوانیم با  آنها هم صحبتی داشته باشیم.  درخواست ما این است که ببینم آنها چه حرف هایی دارند، خواست آنها چه است. 

بله صحبت های شما را با صدای خودتان در اینترنت پخش می کنم و اگر خانواده های سربازها خواسته شما را  شنیدند و آمدند سراغم،  حتما با شما تماس خواهم گرفت. 

ممنونم. سالم باشید


درخواست خانواده جمشید دانایی فر؛ ما به خبر اعدام اطمینان نداریم، مسولان دلجویی هم نکردند

برادر سجاد زوهانی یکی دیگر از سربازانی که توسط گروه جیش العدل گروگان گرفته شده، در یک مصاحبه تلفنی با مسیح علی نژاد روزنامه نگار آزاد می گوید، خدمت سربازی برادرم دو ماه دیگر باید تمام می شد و او به خانه برمی گشت،  می خواهم خطاب به گروه جیش العدل که ادعا می کنند سربازان خدا هستند بگویم اگر با دولت ایران مشکل دارد چرا می خواهد سربازان بیگناه را از بین ببرد؟

او با بیان اینکه از فرماندهی مرزبانی مشهد کسانی به خانه آنها رفته اند می گوید از مسولان می خواهم که از هر طریقی کمک کنند تا برادرم و دوستانش آزاد شود.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون خانواده های پنج نفری که اسیر شده اند با هم  دیدار یا گفتگویی برای بیان مشکلات خود داشتند، می گوید اتفاقا من و دایی ام تا کنون سه شهری که احتمال می دادیم  بشود  خانواده بقیه سربازان را پیدا کرد رفتیم و هر چقدر گشتیم خانواده هیچ یک از سربازانی که همراه برادرم در گروگان هستند را پیدا نکردیم و خوشحال می شویم که حداقل بتوانیم خانواده های دیگر را پیدا کنیم.  او وضعیت مادر، پدر و اقوام خود را سخت توصیف می کند و از مسولان، فعالان حقوق بشر و رسانه ها می خواهد که به آنها کمک کنند  تا برادر و دیگر همراهانش آزاد شوند.

گفتنی است که جمعی  از مردم به دنبال انتشار خبر کشته شدن جمشید دانایی فر یکی از مرزبانان ایرانی گروگان گرفته شده توسط جیش العدل در مقابل کنسولگری پاکستان در مشهد تجمع اعتراض آمیز برگزار کردند که مادر و برادر سجاد زوهانی یکی از این سربازان در میان آنها حضور یافته بودند.

گفتگوی کوتاه مسیح علی نژاد روزنامه نگار آزاد با سجاد زوهانی را می توانید اینجا بخوانید و بشنوید:
  


من مسیح علی نژاد خبرنگار آزاد هستم که از بیرون ایران تماس می گیرم اگر مایل باشید می خواستم مصاحبه ای با شما انجام دهم: 

بفرمایید


اگر ممکن است خودتان معرفی کنید که برادر شما سجاد زوهانی چه جایگاهی داشت. چون خیلی اطلاعاتی در مورد این پنج نفر وجود ندارد، خودتان بفرمایید که برادر شما سرباز بود، درجه دار بود، مرزبان بود، چه جایگاهی داشت؟ 

نه اینها سرباز عادی بودند مثل خیلی از سربازهایی که در ایران هستند، دو ماه آموزشی داشتند که ده روز مرخصی و کلاس داشتند و بقیه اش کارهای معمولی یک سرباز عادی یعنی مرزبان نبودند... 

در مورد شخص برادر خودتان بفرمایید که چه زمانی به خدمت رفته بود و چقدر مانده بود که تمام شود؟ 

دو ماه و نیم دیگر بیشتر از خدمتش باقی نمانده بود، البته  باید اول خرداد به خانه بر می گشت.

اولین باری که خبر گروگان گرفته شدن برادرتان را شنیده بودید خودتان شرح بدهید که خانواده تان از جمله پدر و مادرتان چه وضعیتی داشتند؟ 

ما معازه داریم، نزدیک به دو هفته اصلانمی توانستیم از درخانه بیرون  بیرون برویم، مادرم که فقط گریه می کند و نگران برادرم است، حتی یک بار یک خبرنگار خبر برای پدر آورده بود که یک نفر از سربازان حادثه دیده بود او فکر کرد برای برادرم آمده بودند. حالا خانواده خودمان بماند من هشت تا خاله دارم با دو تا دایی  تمام قوم و خویش های ما نگران هستم شاید بالای بیست بار دوره قران و نذر و نیاز داشتند....

حقیقتا من خودم کاری جز دعا کردن از دستم بر نمی آید و حداقل صدایم را می خواهم به گوش مسولان برسانم که آنها حداقل می توانند کاری مذاکره ای یا از طریق دیپلماسی هر کاری می توانند انجام دهم و از این گروه ( جیش العدل) می خواهم که  انصافا در این روزهای عید  به خاطر خانواده های سربازان از منافع خودشان بگذردند و این بچه ها را آزاد کنند، حتی به فکر ما نه به فکر مادرهای سربازان باشند.  یا حتی در مورد جمشید دانایی فر من تازه دیروز فهمیدم که بچه اش را هم ندید و اسم بچه اش را هم گذاشته بود امید رضا....

بله این سخنی بود که پدر همسر جمشید دانایی فر در مصاحبه ای که با ایشان انجام داده بودم گفته بودند در مورد انتخاب نام فرزند جمشید و نگرانی هایی که داشتند من این پرسش را از خانواده دانایی فر پرسیدم و از شما هم می خواهم بپرسم که اقدام مسولان تاکنون چه بوده و آیا به شما مراجعه کردند و چه صحبت هایی با شما کردند؟ 

فقط یک بار از فرماندهی مرزبانی مشهد آمده بودند خانه ما هم اتفاقا دو روز پیش البته دیروز ساعت یک شب از تهران رسیدیم اینجا که تا کنون هیچ خبری به ما ندادند.   

خیلی از مردم و هنرمندان نامه های زیادی امضا کردند و اعلام کردند که گروه جیش العدل با این کارش دارد یک اقدام تروریستی انجام می دهد من می خواهم ببینم شما چه نگاه و نظر و اساسا چه حرفی با این گروهی که برادرتان را گروگان گرفته دارید؟ 

می خواستم به این گروه بگویم شما ادعا می کنید که واقعا سربازان خدا هستید و فقط برای عدالت رفتار می کنید و با سربازان عادی هیچ کاری ندارید،  ولی با رفتارتان نشان می دهید که عملا با این سربازان عادی کار دارید و اینها را گروگان گرفتید.  اگر مشکل تان فقط با دولت ایران است چرا با سربازان عادی طرف حساب شده اید، چرا می خواهید این سربازان عادی را از بین ببرید؟ واقعا این کار برای خود این گروه هم در افکار عمومی مشکل ساز شده و الان در افکار عمومی هیچ کس هم قبول ندارد که این گروه برای منافع خودشان و کشورهایی که احتمالا پشت سر آنهاست این کار را کردند.    

سوال دیگرم این است که شما از رسانه های داخلی و بین المللی چه توقعی دارید؟ 

در این رسانه ها می گویند حقوق بشر، اگر واقعا ادعای حقوق بشر می شود اینها که برای آزادی ملت می روند شما نمی توانید اینها را آزاد کنید چطور انتظار دارید که دولت ها بخواهند حقوق بشر را رعایت کنند؟ شما وقتی نمی توانید چهارتا سربازی که برای مردم کشور تلاش کردند را آزاد کنید چطور انتظار دارید که حقوق بشر را حتی توی زندان ها بتوانید انجام دهید؟  حتی برای دبیر کل سازمان ملل هم متاسفم که دارد همچین سازمانی را اداره می کند.


شما ظاهرا به همراه مادرتان مقابل کنسولگری پاکستان حضور داشتید خبرهایی در سایت ها منتشر شده مبنی بر اینکه برخوردی هم صورت گرفته، ترجیح می دهم از زبان خودتان بشنوم که چه اتفاقاتی دیروز افتاد؟ 

کمتر، اینجوری که دیروز اعلام کردند،  نبوده، گفته بودند که پلیس گاز اشک آور زده و یک پسر هجده ساله از بین رفت همچنین چیزی اصلا نبود، اتفاقا راه ها را بسته بودند و ما خیلی راحت جلوی سفارت بودیم، شما که یک خبرنگار هستید می خواستم این صحبت ما را برسانید با  این کار  ممکن است برادرم و دوستانش جلوی جیش العدل خراب شود و ممکن است خود دولت هم روی ما فشار بیاورد، ممکن است برای برادرم و دوستانش بد شود، برای این گفتم.

آیا شناختی از خانواده سایر سربازهایی که مثل برادر شما سجاد زوهانی گروگان گرفته شده اند دارید؟ می خواهم ببینم آیا سازمان و نهادی هست که خانواده ها را یکجا جمع کند و با هم صحبت و گفتگویی بکنید که چه کاری می خواهید انجام دهید می خواهم بدانم آیا وضعیت خانواده دیگر را می دانید چگونه است؟           

متاسفانه نه، من چند باری هم خودم و هم دایی ام رفتیم در  شهرهای مختلف گشتیم، مثلا گفتیم ممکن است در این شهرها پیدا شان کنیم ولی  متاسفانه خانواده ها را پیدا نکردیم، دیروز یکی از دوستان که در جمعی مقابل سفارت پاکستان بود،  شماره مرا گرفت و گفت می خواهم بدهم به خانواده جمشید دانایی فر که با شما مصاحبه کرده بودند گفتم خوشحال می شوم چون من هم پیگیر بودم که خانواده بقیه سربازانی که همراه برادرم بودند را پیدا کنم، ولی متاسفانه با اینکه چند تا شهر هم گشتم ولی پیدا نکردم. 

خیلی ممنونم از وقتی که برای مصاحبه گذاشتید، امیدوارم موفق باشید. 

ممنونم امیدوارم شما هم در کارتان موفق باشید

درخواست خانواده  سجاد زوهانی یکی دیگر از سربازان گروگان جیش العدل

جزییات آزادی گروگان های جیش العدل در گفتگوی با مسیح علی نژاد با یک نماینده مجلس

احمد بخشایش یکی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس در گفتگویی که با او  انجام داده ام می گویده؛ گروگان ها با وساطت علمای اهل سنت به مقامات در پاکستان تحویل داده شده اند و چون مقامات  ایران نمی خواستند که  این گروه را به رسمیت بشناسند  به همین دلیل از علمای اهل سنت برای مذاکره با این گروه کمک خواستند و علمای اهل سنت نیز کار خدا پسندانه ای  انجام دادند..  

وی  در پاسخ به  پرسشی در مورد تبادل زندانیان اهل سنت و گروگان ها می گوید که  خود مقامات ایرانی نمی خواستند وارد مذاکره شوند و این کار توسط علمای اهل سنت صورت گرفت و الان سربازان در پاکستان تحویل آنها داده شدند و آنها هم تحویل پاکستان دادند اما هنوز نمی دانیم که چهار سرباز هستند یا پنج سرباز.  حتی اگر چهار سرباز باشند من باز هم بعید می دانم که جمشید دانایی فر را اعدام کرده باشند. .
وی  به پرسش هایی در مورد  هدف جیش العدل  نقش دولت و مجلس، خواسته های علمای اهل سنت  و پرسش هایی دیگر در این زمینه پاسخ می دهد.

یک عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس: گروگان ها با وساطت علمای اهل سنت آزاد شدند

من مسیح علی نژاد روزنامه نگار آزاد هستم و می خواستم در مورد پرونده همسرتان  حمید بابایی دانشجوی دانشگاه لیژ بلژیک که بعد از بازگشت به ایران زندانی و به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد گفتگویی انجام دهم. ممنون می شوم خودتان را معرفی  کنید: 

من  کبری پارساجو هستم، همسر حمید بابایی. ما تابستان ۹۲ برگشتیم ایران برای دیدار با خانواده های مان. در بلژیک هر دوی ما دانشجوی مقطع دکترا بودیم در سال آخر.  بعد از اینکه آقای روحانی انتخاب شدند یک جو شادی ایجاد شده بود مایی که از یک فضای غمزده و خفقان از ایران رفته بودیم احساس کنیم که خب فضا شاد شده ما به ایران برگردیم هم به خانواده های مان سر می زنیم و هم از این فضای شاد استفاده می کنیم.

خب بعد از اینکه برگشتید چه اتفاقی افتاد؟  

بعد از خانواده های مان را دیدیم خوب بود، اما پنج روز بعد از ما خواستند که خودمان را معرفی کنیم به درِ مراجعینِ وزارت اطلاعات برای پرسش و پاسخ. 

علت احضار حمید چه بود؟ یعنی از همان اول به شما گفتند که حمید را برای چه احضار کردند؟

ببینید، اول که از حمید خواستند یک سری اطلاعاتی را به آنها بدهد و بعد هم یک سری وقایعی را توضیح بدهند در مورد تجمعاتی که در بلژیک بود، در مورد گروه های مخالف و از او خواسته بودند که خودت را به انجمن های اسلامی و با آنها همکاری داشته باش در زمینه شناسایی و نفوذ در  گروه هایی که مخالف هستند.
    
واکنش حمید به این درخواست چه بود؟

واکنش حمید در واقع این بود که خیلی قضیه را ساده گرفته بود و گفته بود که نمی خواهم وارد این مسیر شوم. آنها گفته بودند اگر وارد این مسیر شوی یک نوع خدمت به کشورت است.  حمید گفته بود که ترجیح می دهم که از طریق همان درس خواندن به کشورم خدمت کنم. 


وقتی با پاسخ منفی حمید مواجه شدند چه واکنشی نشان دادند؟
بعد از این حمید را احضار رسمی کردند و برایش به صورت رسمی ده سال حکم زندان صادر کردند؟

ادامه ی  این گفتگو را می توانید بشنوید….

همسر حمید بابایی؛از بلژیک برگشتیم ایران همسرم باید شش سال در زندان بماند

حمید رسایی نماینده مجلس شورای اسلامی در نطق پیش از دستور روز چهارشنبه خود نام ۲۳ تن از کشته شدگان حوادث بعد از انتخابات را از تریبون مجلس خواند و آنان را به عنوان بسیجیان هوادار حاکمیت معرفی کرد. 

مسیح علی نژاد در گفتگو با رادیو بی بی سی گفت: آقای رسایی  که می گوید مجلس باید به دست بوسی  خانواده های کشته شدگان پس از انتخابات برود اصلا در جریان نیست که پدر رامین رمضانی پدر یکی از جان باختگان انتخابا که از او به عنوان بسیجی در صحن علنی مجلس یاد شده سه ماه به جرم اطلاع رسانی زندانی شده و الان به قید وثیقه آزاد است.

وی افزود: این اولین  بار نیست که ادعا می کنند کشته شدگان پس از انتخابات بسیجی و طرفدار حاکمیت هستند اما اولین بار است که اسامی کسانی  از تریبون نشست علنی مجلس مطرح شد که هیچ ادعای فعالیت سیاسی  نداشتند اما اعتراض ساده شان پس از انتخابات تحمل نشده و کشته شدند. 

  او ادامه داد: پدر میثم عبادی که آقای رسایی او را بسیجی معرفی کرده، پدرش می گوید فرزند او شاگرد خیاط خانه است و تاکید می کند که فرزندش بسیجی نبود. 

وی افزود: آقای رسایی اسم حمید حسین بیک عراقی را به عنوان بسیجی مطرح کرد ، در حالی که من وقتی همان زمان با مادر او مصاحبه کردم ایشان ناراحت بود و می گفت وقتی خبرگزاری فارس فرزند مرا بسیجی معرفی کرد مردم فکر می کردند که فرزند من هم از بسیجیانی بود که با باتوم به معترضان  در جریان اعتراضات حمله می کرد.   یا از کسی به نام سجاد سبزعلی پور اسم آور که پدر ایشان می گوید فرزند من همه عشق و علاقه اش این بود که بازیگر سینما شود  و هیچ گرایش سیاسی نداشت. 

این روزنامه نگار افزود: کسانی که آقای رسایی از آنها به عنوان بسیجی یاد می کند برخی از خانواده ها می گویند فرزندشان به سن رای دادن هم نرسیده بودند و حتی تعلق خاطر سیاسی به جریانات و گروه های سیاسی مانند اصلاح طلب و اصولگرا نداشتند و فقط بعد از جریان اعتراضات پس از انتخابات به جنبس اعتراضی سبز ملحق شده بودند. بر این اساس فکر می کنم هر گونه سو استفاده جریان های سیاسی از نام این جان باختگان بزرگترین ضربه را به خانواده شان می زند. 



پاسخ به رسایی؛ پدر یکی از کشته شدگانی که بسیجی معرفی کردید به جرم اطلاع رسانی  سه ماه زندانی شد

صدای این مادر را بشنوید: 
آمنه مرادی مادر زانیار مرادی زندانی محکوم به اعدام در گفتگو با مسیح علی نژاد روزنامه نگار می گوید: تمام مردم  کردستان می دانند که زانیار و لقمان مرادی بیگناه هستند،  بگذارید صدای ما به گوش مردم دنیا برسد تا کمک کنند بچه های بیگناه ما با سناریوهایی که خود جمهوری اسلامی ساخته و آنها را  قاتل معرفی کرده  اعدام نشوند.

حکم اعدام «زانیار و لقمان» مرادی که  پنجم مهرماه سال ١٣٨٨ به اتهام قتل فرزند امام جمعه‌ی شهر مریوان بازداشت شده اند توسط قضات شعبه ۱۴ دیوان عالی کشور تایید و به اجرای احکام فرستاده شده است و هر لحظه امکان اجرای حکم وجود دارد.
آمنه مرادی مادر زانیار مرادی به پرسش هایی در مورد این پرونده پاسخ داده است که می توانید  اینجا بخوانید و بشنوید: 



خانم مرادی من مسیح علی نژاد روزنامه نگار هستم خبرنگاران زیادی با همسر شما گفتگوهایی انجام داده اند،  می خواستم اگر مایل باشید اینبار با شما گفتگویی انجام بدهم تا بپرسم این روزها به شما چگونه می گذرد با توجه به اینکه اخباری در مورد احتمال اجرای حکم اعدام فرزندتان منتشر شده؟ 

 ما هم در حال خیلی بدی به سر می بریم. خیلی پریشانیم. 




شما آخرین باری که زانیار را دیدید کی بوده؟ 

من الان سه سال و نزدیک به هفت ماه است که زانیار را ندیدم. 




خانم مرادی بسیاری از سایت ها نوشته اند که زانیار و لقمان مرادی با هم برادر یا پسرعمو هستند آیا خود شما توضیح می دهید که آنها چه نسبتی با هم دارند و به چه اتهامی دستگیر شدند؟ 

زانیار و لقمان با هم دو دوست بودند، فقط گناه این دو بچه همین است که بچه کرد هستند، گناه زانیار هم این بوده که پدرش یک فعال سیاسی است. فقط همین گناه را دارد.



فرزند شما وقتی دستگیر شده چند سال داشت؟ آیا در جریان هستید که اتهام اولیه اش در زمان دستگیری چه بود؟ 

زانیار زمانی که دستگیر شد، هجده سال را تمام نکرده بود. زانیار که دستگیرش کردند، نه ماه توی سلول های جمهوری اسلامی بود، در باره پدرش از او سوال کرده بودند.  بعد از نه ما با سناریو های جمهوری اسلامی که درست کرده بودند، اتهام قتل پسر امام جمعه را به گردن آنها انداختند.



یک فیلمی هم  از پرس تی وی  پخش شده و نشان می دهد که لقمان و زانیار مرادی  اعتراف می کنند در ترور فرزند امام جمعه مریوان دست داشتند،  آیا در جریان هستید که این اعترافات در چه شرایطی از آنها گرفته شد؟ 

خانم من خودم توی رنج نامه اش در سایت ها خواندم. زیر شکنجه های زیاد، بر اثر شکنجه ها این فشار را به آنها آوردند که بر علیه خودشان این اعتراف را امضا کنند. 



 اجازه می خواهم از شما بپرسم  به عنوان یک مادر وقتی  چه حسی داشتید وقتی مطالعه کردید که فرزندتان تهدید به تجاوز جنسی شده و تشریح کرده بود که حتی یک بطری آورده بودند در سلول او و گفتند باید اعتراف کنید که در قتل فرزند امام جمعه مریوان نقش داشتی؟ چون این نامه را مطالعه کردید من این سوال را می پرسم.  

خواهر،  من که این رنجنامه را خواندم نزدیک به دو ماه مریض بودم، هیچ حالی نداشتم، تمام بدنم می لرزید، اصلا هر کسی این رنجنامه را می خواند تمام بدنش به لرزه در می آمد نه تنها منِ مادر. 


خانم مرادی من تماسی با دفتر امام جمعه مریوان داشتم که پاسخی ندادند،  سوالم از شما این است که آیا خود شما یا خانواده لقمان  مرادی هیچ  دیدار یا تماسی  با امام جمعه مریوان داشتید که بپرسید نظر خود  ایشان در مورد این اتهامی که  برای  زانیار و لقمان مرادی مطرح شده چه است؟  

من که خودم هیچ تماسی نداشتم. ولی  گفته بودند خانواده لقمان مرادی رفته بودند پیش امام جمعه، او قول داده و گفته بود که می دانم آن دو بچه {زانیار و لقمان}  بیگناه هستند و آنها  قاتل بچه من نیستند. روی مردم این حرف را می گوید ولی پشت سر می رود و به اطلاعات می گوید که این بچه ها را اعدام کنید.



پس خود امام جمعه یک بار اعلام کرده که می داند فرزندان شما بیگناه هستند؟ 

بله ولی از ترس جمهوری اسلامی می ترسد که بگوید این بچه ها بیگناه هستند. 



احتمالا در جریان هستید که ۳۶ تن از زندانیان رجایی شهر نامه ای خطاب به رییس قوه قضاییه نوشته اند و خواستار توقف اعدام زانیار و لقمان مرادی شدند. آنها در این نامه دقیقا تاکید کردند که این دو نفر{زانیار و لقمان}  بی گناه هستند و اعترافات شان تحت فشارهای طاقت فرسا گرفته شده. سوال من از شما این است که به عنوان یک مادر  وقتی می بینید زندانیانی که در این چند سال با فرزند شما زندگی کردند، گواهی می دهند که فرزندان شما بیگناه هستند چی حسی دارید. روزنامه نگارانی مثل احمد زیدآبادی، مسعود باستانی، کیوان صمیمی و البته زندانیانی از هر طیف مثل مجید توکلی محمد سیف زاده و دیگران ....نامه این زندانیان را چطور ارزیابی می کنید؟  

انسان قاتل کسی است که اگر هر کسی دو روز با او بنشیند می داند که آیا قاتل است یا نه. این بچه ها قاتل نیستند.  خود زندانیان که در این چهارسال بچه ها را دیدند  می دانند که آنها چقدر بچه های مظلومی هستند.  من از  تمام هم بندی هایشان تقاضا دارم که بیگناهی زانیار و لقمان را به قوه قضاییه ثابت کنند که اینها بیگناه هستند. اصلا هر کسی قاتل باشد بچه من یا لقمان مرادی که مثل بچه خودم است، هر دو تا شان خیلی مظلوم هستند. آنها کسی نیستند که قاتل باشد ولی الان متاسفانه جمهوری اسلامی آنها را به عنوان قاتل به گوش  مردم رسانده ، ولی آنها قاتل نیستند.



به عنوان آخرین سوال فکر می کنید مردم چه قضاوتی و نگاهی نسبت به بچه های شما دارند، آیا حرف و  سخنی  خطاب به مردم دارید؟

تمام مردم کردستان می داند که این دو بچه بیگناه هستند و با سناریوهای جمهوری اسلامی که خودشان برای این بچه ها درست کرده آنها را گناهکار قلمداد کردنده،  من می دانم بچه من حتی نمی خواهد به یک گنجشک آزار برساند تا چه رسد که بخواهد آدم بکشد. تمام مردم می دانند که بچه ها بیگناه هستند، بگذار تمام دنیا گوش بدهد به صدای این مادر که هر لحظه منتظر خبر بدی هستم و  به بچه های بیگناه ما کمک کنند. 


مادر زانیار مرادی؛ هرلحظه در انتظار خبر بد هستم، همبندی های بچه های ما می دانند که آنها قاتل نیستند

قربانیان ۸۸ حکایت کسانی است که در جریان اعتراض به نتیجه یک انتخابات جان شان را از دست داده‌اند. حکایت انسان‌هایی که پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، در خرداد ۱۳۸۸ زندگی‌شان تمام شد.
این مستند رادیویی که ساخته مسیح علی‌نژاد است، داستان شهروندانی که با شلیک مستقیم گلوله در راهپیمایی‌های اعتراضی، ضرب و شتم در خیابان یا زندان، استنشاق گاز اشک‌آور، رد شدن خودروی نیروی انتظامی از روی بدن‌شان،  پرتاب شدن از بالای پل عابر پیاده و شیوه‌های خشونت‌آمیز دیگری کشته شدند، و با مرگ هر یک نفر، زندگی یک  یا چند خانواده دچار ناامنی و بحران شد.

قربانیان ۸۸؛ بخش اول: میثم عبادی

قربانیان ۸۸ حکایت کسانی است که در جریان اعتراض به نتیجه یک انتخابات جان شان را از دست داده‌اند. حکایت انسان‌هایی که پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، در خرداد ۱۳۸۸ زندگی‌شان تمام شد.
این مستند رادیویی که ساخته مسیح علی‌نژاد است، داستان شهروندانی که با شلیک مستقیم گلوله در راهپیمایی‌های اعتراضی، ضرب و شتم در خیابان یا زندان، استنشاق گاز اشک‌آور، رد شدن خودروی نیروی انتظامی از روی بدن‌شان، پرتاب شدن از بالای پل عابر پیاده و شیوه‌های خشونت‌آمیز دیگری کشته شدند، و با مرگ هر یک نفر، زندگی یک یا چند خانواده دچار ناامنی و بحران شد.

قربانیان ۸۸؛ بخش سوم: صانع ژاله

قربانیان ۸۸؛ بخش پنجم: رامین پوراندرجانی

آقای رمضانی امام جمعه رفسنجان در گفتگو با مسیح علی نژاد روزنامه نگار،  کشته شدن پنج نفر در شهر رفسنجان در اثر نوشیدن «نوشیدنی مسموم» را تایید کرده و می گوید:  پیگیری قضایی قطعا صورت می گیرد اما چون در ایام انتخابات هستیم و نیازمند آرامش هستیم و از هر گونه حرکت تند در جریان انتخابات باید پرهیز شود، فعلا حساسیتی برای دستگیری نمی خواهیم ایجاد شود اما مسلما اقدامات قضایی بعدا صورت می گیرد و اگر  به ثابت شود که مشروبات الکلی مصرف کرده اند، حد الهی و شرعی در مورد آنها صورت می گیرد.  

وی  با بیان اینکه دستی در کار بوده که چهره شهرستان رفسنجان را مخدوش کند، می گوید  در رفسنجان  مردم عظمت زیادی به وجود آورده اند ، رفسنجان صد در صد مقلد حضرت امام بودند الان هم بیش از نود درصد مقلد رهبر انقلاب هستند و احساس می کنیم دستی در کار بوده تا چهره مردم شریف رفسنجان را مخدوش کند. 

  
سایت‌های محلی در استان کرمان از مرگ چندین نفر و مسمومیت ۲۹۸ نفر دیگر بر اثر استفاده از نوشیدنی "الکلی" فاسد و یا یک نوشیدنی سمی در شهر رفسنجان 

وی همچنین در مورد مصرف مشروبات الکلی ایجاد تردید می کند و  می گوید آزمایش های انجام گرفته روی ۱۱۷ نفر از کسانی که به بیمارستان مراجعه کرده اند نشان می دهد که الکل به بدن آنها وارد نشده است و شایسته نیست که آبروی یک جمعیت مسلمان را به خاطر سیصد نفر که بر فرض شرب خمر کرده اند را ببرند. 

  

درخواست خانواده جمشید دانایی فر؛ ما به خبر اعدام اطمینان نداریم، مسولان دلجویی هم نکردند

Masih Alinejad journalist

Recent comments

imanrostami

user860637169

Nazanin Yousefi

Hesam smi

Related tracks