کم فروشی نکنی خیلی میرزی💉

بین این همه خواننده و اهنگای بی محتوا ، آدم صدای تو رو میشونه انگیزه می‌گیره

کم فروشی نکنی خیلی میارزی

Explore top tracks from the world of... #persianrap #rapfarsi #raptune #hiphop and beyond. Selected from artist communities and scenes that are shaping the sounds of the future.

#persian #hiphop & beyond

Words: Shapur
Music: Mahdyar
از زیر عبا زده بیرون دست گرگ
لقه پایه‌های حکومت بچه‌کش
اون که طرف نظامه که تکلیفش روشنه
چشم بسیجی هیز در حال تخلیه شدنه
به چه کار میاد یه لشکر بزدل؟
سراغتون میایم قبل انکر و منکر
سدعلی راه می‌ندازیم یه محشر خوشگل
نقاب و نیمچه، فندک و کوکتل

کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
ولی توله‌هاشون بار رو بستن
پایین کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
توله‌ها کرکره رو کشیدن و بار رو بستن

خون کشیدن به کشور با اسلام زوری
قاتلای زنجیره‌ای می‌شن ارضای روحی
به زودی‌ به هم می‌رسیم پس وصیت کنید
باید نزدیکتون باشم، اینه اشکال یوزی
دیدیم با کلت کمری و کلاهخود تو کوچه‌ها
چکشتون می‌کنن ده جوجه‌ها ما آتیشمون تنده
تیزی تو تاریکی برق می‌زنه انگار چشم گرگه
ساعت داره صفر می‌شه، بِیتا مثل بمبه
هر روز می‌شیم سرکش‌تر
حاجی می‌شه رنگش گچ
کوکتل جاساز توی کوله، دندت نرم
مهمونی مردمیه، مجلس گرم
هنوزم از شصت‌و‌هفت و از آبان می‌گیم
در دوکونتون تخته‌ست، پایین کرکره‌تون
اون روزی که ماها فراخوان می‌دیم 
یعنی دستمون می‌رسه به خرخره‌تون

کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
ولی توله‌هاشون بار رو بستن
پایین کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
توله‌ها کرکره رو کشیدن و بار رو بستن

بی‌طرفی، بدون نظام به تو تکیه کرده
می‌زنید استکان خون داغ با کیک بچه
لابد دندوناشون هم براتون عین قنده
آدرسمو دارن دیگه مخبرای نظام
بیاین دیگه، کجا موندین بزدلای سپاه؟
نمی‌شه که لاف بیای بعد‌ بگی نمی‌تونم
من با آغوش باز منتظر یکی‌یکی‌تونم
روحیه نمی‌بازیم، نمی‌ترسیم
با نظام فاسد نمی‌سازیم
نمی‌رقصیم به ساز آخوند
نمی‌ذاریم براشون یه خواب آروم
می‌شیم بدتر از ماموری که کشید هفت‌تیر
حالا نوبت شماست که بشید دستگیر
کی گفته در دوکونا رو نمی‌بندیم؟
سر انقلاب نمی‌خندیم؟

کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
ولی توله‌هاشون بار رو بستن
پایین کرکره، کرکر خنده‌ست
قیافه‌ی آخوند دم رفتن
هنوز جون دارن، توی زندون ننشستن
توله‌ها کرکره رو کشیدن و بار رو بستن

شهید دادیم الان هم شهادت می‌دیم
که بچه می‌کُشین از شهامت می‌گین
اعدام و خون داره تبعاتی
خدمت قضات خونخوار خدماتی، تلفاتید
افشاری، قناد، صلواتی
آصف، تهمتن، ساداتی
می‌میرید با سم یا با گلنگدن یا با تیر
هر جسدتون یه بی‌تی‌سی، هزینه آزادی

این حکومت باطله
پلیس خودش قاتله
ما صاحب کشوریم
گمشو بیرون سدعلی

فرمول سر جاشه
اسمی پنج‌تا سپاهی

Shapur - Kerkere

Music Producer: Pedram Azad
Video Director: Andia Babaei
Camera & Edit: Mateen
Hairstylist: Mohsen Niva & Mostafa Niva
Special Tnx: Armin Lucifer

Lyrics:
بیتا بنگره سولو میام حاجی فیتا کنسله
میاد منو ببینه یه جوری میپوشه که انگار میخواد زیارت بره
انقد پروژه دارم تو سیستم ، چپمم نیس اگه اینا در بره
حتی اگه با هوش مصنوعی کپی کنن صدامو باز میام هندله
-
اکثراً روزا رو میخوابم تا بعد ازظهر اما شبو فعالم
نصفِ رفیقام تتو آرتیستن ، ولی من تتو ندارم
در کل آدمِ آرومی ام ، تا وقتی قلمو وردارم
تو پلن ریختی شبیه من باشی ولی خب من جُداس از تو برنامم
میچاقه پدی کارارو دنبالش افتادن بیت مِیکرا
شما موزیکات کاوره کاورات کپی از پینترست ، چرا؟!
خوبای رپفارس میان و میرن افتاده بیزنس به راه
گوش میدن هیت هیترا ، ما اینجاییم اینترستلار
-
نمیشه پیدام تو نخِ اینی ببندی کار و کی بام
من شعر مینوشتم از زمانی که نبرد جام و زیدان
نداریم ترمز حتی اگه ملودی بیاد دپ و غمگین
تو هدت آزاد میشه بذاره رو پدال پاشو پدرام
—————
پاشو پدی ، غذا داریم چرا قاشقه نی
اینا تو دیساشون میگن ما سوبریم
ولی باهامون چت میشن هالوژنی
داشی تو هنوزم دنبال چین و فیم و زید و فالووری
ما موندگاریم حتی تو بگایی ، تو یهو میای و یهوام میری ، بالوتلی
تهران صدام ، میدرخشم مثه هلالِ ماه
شما اکثرتون اضافه کار ، ندارید حتی استعدادِ کار
لِوِلِت نی قدِ کلاسِ ما نمیرسی چون گرونه کرایه ها
اینترستلار ، اینترستلار ما جمعیم اینجا بین ستاره ها
پشتم حرفا زیاده ، بادیگارد چیه؟ من میزنم بیرون تنها پیاده ، شرش نمیگیره گردنِ منو چون نداری خایه
کله پُر پوکی کله خالی پُرم ، فرق داریم آخه
من بیفامو کردم تو کل داری تازه؟
حواشی تا کی که جلو چشم بیای
تو خودت نرو به خودت بیا ، به خودت …
-
اکثراً روزا رو میخوابم تا بعد ازظهر اما شبو فعالم
نصفِ رفیقام تتو آرتیستن ، ولی من تتو ندارم
در کل آدمِ آرومی ام ، تا وقتی قلمو وردارم
تو پلن ریختی شبیه من باشی ولی خب من جُداس از تو برنامم
میچاقه پدی کارارو دنبالش افتادن بیت مِیکرا
شما موزیکات کاوره کاورات کپی از پینترست ، چرا؟!
خوبای رپفارس میان و میرن افتاده بیزنس به راه
گوش میدن هیت هیترا ، ما اینجاییم اینترستلار
-
بالا تراز ابرا
ما اینجاییم ، تو گرما و سرما
دور نیس تهش چون زود میگذره
ساعتا ، روزا ، هفته ها ، فصلا
دنبالِ روشنی ، دنبال حقیقت
دیروز ، امروز ، فردا
هرچقدم بکشن زیر پامونو
بازم میرسه بشون از ما
تا وقتی بتپه قلبم 
بخنده لبام یا بریزن اشکام
حتی اگه بگیرن ازم دستامو
حفظ میکنم داد میزنم حرفامو
میسازم جریانو دور از جنجال
ظاهر میشم قوی تر از هرسال
آینده در انتظاره
میدرخشم مثه یه ستاره

Interstellar

خوابی | آهنگساز : امیر سردار

یه نگاهِ جدید به باور سیبِ شناورِ دیو 
جلو کُره الاغِ آخرِ تیر
میندازنت تو آشغالدونیه زمونه، تجزیه شی
یه تیکه به خاک، یه تیکه به آب 
یه تیکه تو میبره باد
میمونی یه عنصرِ خام 
تا مشاهده چی بوده که تاثیر چی باشه
سالی که امنیتتُ کم میشی با عشق 
گذشته جلو روت تصویر میپاشه
پس میزنیشون این پرنده رو پر میدی با شعر
تغییری باشه با سر میری داخل
داور میشی تا تپ یه لامپ میسوزه
میفهمی هنو خوابی، نه عمقی، نه بُلَندی، نه کوتاهی


هنو خوابی، خوابی، نه عمقی نه بُلَندی نه کوتاهی
فقط خوابی، خوابی
خوابی، هنو خوابی، نه عمقی نه بُلَندی نه کوتاهی
فقط خوابی

چقدر اثر مونده ازت، وقتی حضور تو قلبِ غیابی؟
رو کدوم دنده بی تابی؟ کم نمیتابی که خنده میخوای
فقط واسه ی ژست
اون همه اخم تو تاریخِ مجسمه سهم شد
مُسَلسَلِ وهم شد، قلبِ مُکَدَرِ فهم
رحم یه مزرعه مظلوم، رخوتِ همهمه محصول 
معیوبه سازه اصن یه جای کار میلنگه خوابی، هنو خوابی
خوابی، هم دُرستی، هم اشتباهی
هم شیری هم روباهی، هم عمقی، هم بلندی، هم کوتاهی


خوابی، هنو خوابی، نه عمقی نه بُلَندی نه کوتاهی
فقط خوابی، خوابی، خوابی، خوابی
خوابی، هنو خوابی، نه عمقی نه بُلَندی نه کوتاهی
فقط خوابی


دست نشونده ی زار، گلچین ِ سُرخِ انار
مبصرِ کلاسِ قرار، سرفه ی فالش ِ بهار
شاگرد اوله جرمی 
با یه دفترِ پُر واسه وسوسه فُرمی
تا یه مسئله گر میگیره تو سینت 
میری جلو
تا هیزُم شکن هست، هیزُمم هست
ولی نمیشه بی تو سر کرد
تو بی آشیونی گذر کرد
ازین شهرِ خونی سفر کرد
یا بیدار شو یا منم خواب کن
بخون لالاییه دیوُ برعکس
بی تو میبُرم من، تو هنو خوابی


هنو خوابی، خوابی، نه عمقی نه بُلندی نه کوتاهی
فقط خوابی، خوابی، خوابی
خوابی، خوابی، هم عمقی هم بُلندی هم کوتاهی

Khaabi

خرید آلبوم

دِی | آهنگساز : صی

اولی که افتادم جون ازم رفت
افتادم تو شهرِ کدوم دغدغه اس
عشق تبرِ تیزِ بی‌خبری
که زد  اَ بیخ، همچی بیخی ام نبود
ولی دَه سال طول کشیدم تا به دندون موریانه خاک بشما
یادش گرام خورده چوبام شد آتیش واسه رام
شایدم دَه سال این فرود کِش اومد
نمیدونم
یهو دیدم باز سرِ پام
چه جونی داری جونِور، تو شهرِ شوم شر
شدی چرخ ِ شیرینِ بودن و صبورِ تلخ
جنگل ِ سوخته ثمر شدی من
تن شدی من، به تبر شدی تن
دُومِ من یه سقوطِ دیگه اس
تو باتلاق 
ریشه 
باتلاق
ریشه
دُومِ من یه فرودِ دیگه اس، باتلاقو تویِ ریشت مِکیدن
شاخه ی تیز
میوه ی چرک
فصل کالی به سفر کشیدن
{باتلاق نوش جونت بعد تصفیه مردابه خونت}
باتلاق نوش جونت بعد تصفیه مردابه خونت
تازه نیلوفر میشه فرش وزغ
باز تبر
تا میرسی دمه راز، تبر
به یه فرمولِ همه ساز، تبر

فرود دوم
رنگ گچ شدم اَ ترس
من تو دلِ ترس، فلج شدم اَ ترس
مرگ رو تخت خودم خوابیده
یه قامتِ لاغرِ کج شدم اَ ترس
تیکه شدم هزارتا
تو هزار تو
هزار پا شدم
تصویر کفشا چه تار بود
قصه ی تاکُ به تاب کشیدم
یه جوجه خِرَد تو حیاطِ اراک
حالا مجبورم خاک به پاک بریزم
که چشمه ی جوهرِ بودنمه
سقوط / چو باد

صی
ــــــــ
باد از میونِ شاخه‌های سر بُریده
از تمومه کوچه های خُشک ِ بی سر
پِیِ پای سرد این دِی
که نیست دیگه روزِ خورشید
زیرِ کُرسیه سردِ نمناک
تا سر تو گریبون
خواب ُ آلوده
فریادِ بی میدون
تیره
تیره
تیره
(مِیدونه)
تیره

باد از میونِ شاخه‌های سر بُریده
از تمومه کوچه های خُشک ِ بی سر
پِیِ پای سرد این دِی
که نیست دیگه روزِ خورشید
زیرِ کُرسیه سردِ نمناک
تا سر تو گریبون
خواب ُ آلوده
فریادِ بی میدون
تیره
تیره
تیره
دیره
تیره
تیره

Dey x Cee

پیشگفتار(طراحیِ صحنه) | آهنگساز : فارسی

به عزمِ طبر، پُتکِ جبرِ آهنگر فشردش
راهه سنگِ سو، سفر خوردش ، خوردش، بردش پس اُوردش
تا تیز شد تیغش تو جوابِ سایش ، بردنش واسه نمایش
اولیو انداخت، دومی گفت وااای که بعدی منم
سومی گفت بپا تا عمرتِه نفس هست
نسیم شو، بپیچ تو موی خودت
که کش بدی رقصو تا حتی سقوط
بوم، دومی ام افتاد تا سومی فوت کرد
باد ولی ول شد تو گیسوی یاران
از راه رسید ابر ِ بیسوی باران
پای سومی تا سوخت پرنده ها دادشو پر کشیدن تو آسمون
{کلاغا، کولیای جنگل، شلوغ میکنن پتیاره صفتا}
هیزم شکن گفت، انسان، میوه ی جشنواره ی جهان
آخ که کوریم حیفِ، دستای محتاجِ دستای محتاج
آخ که دوریم حیفه، درو تخته چه جوریم حیفه
چه جوریه جوریم یه جوری که جور نی 
جور چین جور واجورمون اَ هیچ و هر
سبک بی هنر، مثه کمدیه شیر و خر
آبکی خیس و تر

ها!
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ 
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ 
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش

دومی قامت کج شد رو سومی، سومی گفت خوبه هنو پا دارم
دومی گفت رفتنی ام ولی هنو، واسه زندگی اشتها دارم
با عشق میشه کینه کرد؟ عشقُ میشه سینه به سینه کرد؟
بهشتِ اگه بشه به کینه کینه کرد، که کینه میشه عشق
پیله میشه پروانه های باغ بودن
کنار بودنت چه داغه بودن 
که کُرسی میشیم تو زمستونِ قعرِ دنیا
لبخند میزنیم به گرمای چراغِ بودن
باش، نباشی گُمم تو گُمیت 
خُلم تو خُلیت، پُرم تو پُریت
ریشه مون تو هم پیچید، روحمون یکی شد
تعجب نکن اگه نوحمون یکی شد
دستاتو چفت کن تو دستام، تو سیلابِ سیستم
تکیه کن به من یا که من به تو تکیه کنم
اگه پامونو هیزم شکن زد 
کی مجنونِ که تویی لیلای این شعر
تو حجومِ بودن، اعدامِ ریزش
تا سومی داستان ِ آخرین خاطره از آغوشُ
کتاب کرد با زخم پاش، بعدِ تگرگ
فقط دست ِ باد زُلفِ جنگلُ ناز میکنه بعدِ هربار
که سومی قصه میگه قبل خواب.

شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ 
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش
شیشه های تیز، که راهو میکشه زیر پای دیوِ 
خسته که نعرش واسه زخمای روزِ خوشه
زانو زده تو خونِ خودش

Pishgoftar

منکُش | آهنگساز : مافوق

هی سَر میکردن
آدما هی دورو ور میگردن
میخورن تو دیوار برمیگردن 
مردیُ نمیگیره مردی گردن
ببخش اگه یکم بی پردم
پاهام مستقیم من تو سر میچرخم
نگام روبه رومه روحم بی جهت
مکالمه ها صدامو خم میکردن
رو صورتم کشیدم نقابِ جنگجو نشُد
با زره و کلاه خود تو میدونِ خالی موندم
دشمن نیومد اصلِ جنگ رو نشُد
زمستون تر از سفیدیه قلب رو نشُد
هم پاییزا اومدن به زرد خو نکن
رنگارو وِلِش این تیکه سنگ کوه نشُد
حتی گم کرد خونشو
جهتا کشیدنش، اون چند سو نشد
قورِ قورباغه ها تو مُرداب پیشِ تَپِشِ تکرار
نیلوفرا شدن فرشِ پرشِ فکرا
مگسایِ بی وزن ارتشِ میلا
اصل تو خفگیه مکِشِ گرداب
ترمز نمیگیریم به چرخشِ ارضا
چی شد سر گذشتِ جهشِ ذهنا
سیلاب غرق شد زیرِ سرکشِ اغراق
امضاء


من میکُشم، من میکُشم، من کُشیه، من کُش
تا من میشه یه منه من کُش
دسخوش چه جمله ای گفتی اشاره به جنگلِ انگشت
منم میخوام منه من بمیره یه میخ بده یه چکُش
این منه جدیدُ بزنم رو دیوارِ من همه ببینن شدم یه من کُش

توقف، بذا میلا بیان، مگسا عینِ سِیلا میان
زبونِ وزغا رو بچین نه نوبتی یه جا
 کی و چی کجا دیدی با کِی را بیان؟
حصارِ فاجعه ی حرف 
ساده بگم طراوتِ رابطه کشک
ولی یه امکانِ جالبی هست
که همه تصوراتت بشن با یه صاعقه پشم
تا وقتی مگس هست، وزغ هست
کلک هست، جهت هست
تا چشم ملکه ی ذهن ِ، آزاد کجا بود؟
گذشته ناظرِ کیفیه، تقویم برنده س
به وسوسه ی داشتن
میشه نگهبانِ عقربه ی خواستن
یه مسئله ی تازه س؟
حقیقتش همه ی بذرارو کاشتن
محصول اگه نزنه آفت
محدودِ به انبارِ طبقه ی داشتن
یعنی حال میماله به دغدغه ی آینده
مسیرِ نورونا خوراکِ تلکه ی راهزن
نکشیم بحث ُ به سرابِ خاطر
یه نگاه بنداز به عذابِ حاضر
حقیقتُ بنداز رو چرخ خرابِ لازم
که ضرورت دیدنِ بدونِ سوادِ ناظر
کو آسمونِ آبی کدوم هوای تازه
رو حباب با کدوم خشت بنا بسازه
خاطره رحم نداره به حقیقتِ واضحِ حال
ذهن میگه سخت شُد حالا بذا واسه فردا

فردا
من میکُشم، من میکُشم، من کُشیه، من کُش
تا من میشه یه منه من کُش
دسخوش چه جمله ای گفتی اشاره به جنگلِ انگشت
منم میخوام منه من بمیره یه میخ بده یه چکُش
این منه جدیدُ بزنم رو دیوارِ من همه ببینن شدم یه من کُش

Man Kosh

رهآ | آهنگساز : سایه زنوزی

سیمِ شوق پیچید تو پای رها
قرض کرده بود دوشیدنش به جای بها
که خِیره خواب دیدی، یه آبادی
دورش سیم خاردار، اسمش آزادی
خوش میگذشت، بد میموند
یه رسمی بود، هرمی تب میکرد
چپ میکرد، عقب میموند
فلک میخوند، لب رو نیلبکِ حق
که گورِ یقین بره گُم شه فقط
آخ چه هواییه دل، دل بکنه
یه عمرِ که دل دل میکنه دل بزنه
به جنگل بره پیدا شه خواب
تو رویایِ بیداری بعدِ حصار
بعدِ هُنر، عدد، کتاب
بعدِ تحَکُم ِ قاطع ِ شک
به یقینِ به شک، شک دارما
ولی دروغ، راس میگه، میگه راس نمیگه
عجب!
یکم بغلم کُن، خودم میرم
به لُطف ِ مادرِ طبیعت، یه لُقمه
میشم یه لقمه

طلوع به دعوتِ اولیا
اومدم بزرگ شدم لا کولیا
زله آفتاب، کله رقصیدنا
پا به آسفالتِ داغ چسبیدنا
هجومِ شهر شد، که موندیم اینوره هیچ
همه چی اونطرفُ، اینور پُره بی همه چی
چی سرِ کی اومدُ، کی سرِ چی رفت؟ که اینهمه دیو
شدن مشغوله چیدنِ میز، یه شیکمِ سیر
گُلِ وحشی لا صخره رو یاد کنی بعد
مگه زوری میمونه که باد کُنی خلق؟
لا آجُرا چسبی رو مُبلِ خِرَد
لنگه نطفه ی خوب، نطفه ی بد
که خورده خِرَد، جلو کُلِ خِرد خورده
اگه بذر هوس کنه گُل بده، نه؟
خاکِ فشرده تو هُل بده، نه؟
بن بفهم، اگه مهرُ میخوای، واسه لقمه ی بعد
میشی یه لقمه، یه لقمه، میشی یه لقمه

چندی تو گیشه ی هرز فروشی
خودتو چند میخری دستفُروشی
چنده حضورت لُقمه ی چرب
بی نور ُ افکت، نه اَ تو گوشی
نوکرِ واضحِ شعبده باز
چند تومنیای لُختِ سبُک، وزنِ لباس
مظنه کله ی خواب میدی چند؟
با چشمای باز
میخَرَم همشو میخَرَم همشو باش
تهه همه که هیچِ بازم
دل که نبُرد چه صد چه هیچ
آدم تو شلوغیا تنها میشه بازم
ما به قول خودت تو به قول ماها
شوقی که سیم میشه دورِ پاها
رها که خاطرِ مهرو میخواست
شما که ظاهرِ مهرو میخواین
تنهاییما، میشیم یه لقمه
میشیم یه لقمه

Rahaa

شوق | آهنگساز : تنسر
شوقِ بودن تو انتهای سوگ
گاهی به دریاست انتهای رود
گاهی یه جنگل میشه خاکستر
ولی در میان جوونه ها چه زود
هر ایستگاهی به عبور وصله
چه خوشکل
تن به سرِ غرور وصله
چه خوشکل
چشامون پفِ خوابِ کدوم نسلِ؟
اگه بریم ُ نبینیم آبِرومون رفته
کی یادمون داد که پول میشه پُل؟
کی میگه خوشکل نی غول پیش ِ گُل؟
چندتا زندگیه دیگه بسه تا بفهمیم
که ایستاده هامونم جور میشه هُل؟
کی تفنگ داد دست آدمای خواب؟
مرزارو بستن رو ساعتای ناب
امروزُ هِی میکردیم خرجِ فردا
عادت کردن ساعتا به قاب


کم فروشی نکنی خیلی می ارزی
نمون تو بازارِ کهنه فروشا
پلکاتو یکم بالاتر نگهدار
حیف نی میترسی، مُحلک ُ کوتاه
یه داد شو
کم فروشی نکنی خیلی می ارزی
نمون تو بازارِ کهنه فروشا
پلکاتو یکم بالاتر نگهدار
حیف نی میترسی، مُحلک ُ کوتاه
یه داد شو
پاره کن نخِ بادبادکُ
آروارتو خرجِ بادها نکن


حالا که هیولا شدم گاهی، گاهی شدم داد
بی خونِگی هامو راهی شدم، باد
تُنگِ بودن شکست، ماهی شدم، شاد
که وقتشه رفت، دستِ ناجی شد حرفات
کشیدیم تو حضورت زورت میچربه
تو تاریکیام رقصِ نورت میچربه
لای این شهرِ گُم تو فردا که بودن لنگِ دیروزِ
یه عبورت میچربه
به راهی که پیشِ روته
به چاهی که زیرِ پاته 
به سایه ی ترس اَ شکست
که همیشه میکشه زیرِ گوشِت
به سنگای ریزُ دُرُشت
به قلبای خسته و پیر
به مغزای تیره و خُشک
به شهری که تیره پوشه بگو نه
بگو این سر خیلی بالا بوده که دیگه خم نمیشه
این آدمیزادِ آروم رام ِ هیچ آدم نمیشه
حتی اگه قلبت داره اَ تو سینت کنده میشه
شهرتِ اون به یه دندِگیشه
نترس اَ هیچی هیچی کم نمیشه
غم نمیشه، ماتم نمیشه


کم فروشی نکنی خیلی می ارزی
نمون تو بازارِ کهنه فروشا
پلکاتو یکم بالاتر نگهدار
حیف نی میترسی، مُحلک ُ کوتاه
یه داد شو
پاره کن نخِ بادبادکُ
آروارتو خرجِ بادها نکن
پاره کن نخِ بادبادکُ
آروارتو خرجِ بادها نکن
پاره کن نخِ بادبادکُ
آروارتو خرجِ بادها نکن

Shogh

آدمای کُهنه، تو شهرِ نو | آهنگساز : فادسی

نمیدونم کی ام؟ کجام؟ کی میشم؟
پُرِ تکرارُ کلیشم
دل دارم دله، پُرِ زجرُ گِله
شک داره همش تو کوچه خیابونا وِله
ولی دل همیشه تو خال میزنه حسش 
یه قصه داره که پرو بال میکنه طلسمه
نگُفتنیه، وای یه روزی بیام تو سینه ی تابو میگام
تو قانونِ خاکِ بی قانونیا 
پامو قلم کُن با زانو میام
یه تابوتِ خالی بیار 
بیداریام چه حالی میداد
با قلم خوابِ چشاتو میگام
یه فیلِ شکنجه شدم که ساحلِ عاجو میخوام
با پله میام، طبقه چندی؟
بترس، خُرد شدن پله هارو نیگا.


آدمای کهنه تو شهرِ نُو


دلم گرفته، دلم گرفته 
مثه خونه که گَردِ غَم گرفته
مثه فاحشه که پولِ کم گرفته
جسم داده، تومن گرفته
رو خاکِ میز انگشت کشیدم 
سرنوشت تمیز نوشت هیچ، لا کثافتا 
میکوبوند سرمو به تاقِ طاقتای اتاقِ عادتا
خاکِمون خطا، قورباغه ابوعطا، رو مَتا
کدخدای ِ دهه با لیاقتا، تا تا تا تا
تا کی یادم بره رنجارو؟ اینجارو؟
نجارو؟ هنجارو؟ پنجاه پنجاه رو؟
یادم بره کی بودم؟ چی شد؟ کی شدم؟
فقط یادم بمونه کی هستم
که بکوبونم هرچی میترسونه منو شد
همین که بیام تو سینه ی شر
بعدِ بارونِ آخرِ نیمه ی شب
سقوط میکنیم تو شیبِ یه سد
تو دلِ سیاهیِ بیوه ی مرگ
میایم، میایم


آدمای کهنه تو شهرِ نُو


خیمه زدم تو شبات
لب میزنم اَ رو لبات
مست میشم تو هوات
ولی دنیا چه زبرِ بیرون
نون نداریم آبو دون نداریم
دستمو ول کن برم تو دِلِش
ناخدا مُرد، یا ناخدا شو
یا لنگرو وردا برم تو گِلِش
وِلِش، دلِ مارو وِلِش
ترس اَ ارتفاع ُ وِلِش
زمین میخوریم تا زمین میخورن
کمرمیبندن، کمین میکُنن
واسه پوتینای بی عشق
تخفیفِ کوبِش تو کُپُنا
همه یه جهت میرن بی جهت میان
تو شهرِ بازیِ آلکاپونا
ولی این یکی زورش میچربه به پاکونا

آدمای کهنه تو شهرِ نُو

از جهان سیرم

Adamaye Kohne, To Shahre No

خون، خاک، خشم، خیرِگی | آهنگساز : مُطرب

یه چرخه شاید به پُرسشِ طول
یه جرعه ی نورِ به غُرشِ زور
کلِ سازَش رو گُرده ی غولِ
یه غول رو گُرده ی سازه ی قبل
نویدِ عشق تو سینه ی لالِ
آرزوی دیرینه ی بالِ
پرشِ بی شکلِ ابر پشتِ جبر
تا تماشاچی میگه شمارش
که آزادی باز حبسِ تو (چقدر)
زجر ُ بپرس از زوزه ی بالش
ماده ببر چه لیسی میکشه تولَه شو
با زبونِ خیس اَ خونِ گورِخرا
مسافر اَ خاطره خالی میکنه کولَشو باز
گُم میشه تو شهر لا جونِورا
همه چی تو چرخشه مهم نی نَبینی
بگو هم قیمتِ عمرت چی خریدی


خون خاک خشم خیرِگی


دور بودیم به طاقت 
کشیدیم زیرِ پای رفاقت
تنظیم مثه ساعت، دقیق 
رو چرخ دنده ی عادت
به میلِ ما یه سِیل شد رود 
نیزارا نِی پُشتِ نِی شد دود
تو بازارِ تاجرا کیف شد کوک
وقتی هرکی بعدِ گفتنِ حیف شد خوک
میشد آدمِ دیگه ای بود عالمِ دیگه ای ساخت
رنگِ رخ به ماتمِ دیگه ای باخت
ولی این آدمِ بَدَوی نمیخواست 
با سرِ پایین تو قلبِ قرنطینه میتاخت
میشد آدمِ دیگه ای بود عالمِ دیگه ای ساخت
رنگِ رخ به ماتمِ دیگه ای باخت
ولی این آدمِ بَدَوی نمیخواست 
با سرِ پایین تو قلبِ قرنطینه میتاخت
تا رسید به


خون خاک خشم خیرِگی

Khon, Khak, Khashm, Khiregi

قاصدک | آهنگساز : چاوُشی

تو شهرِ دادها از آدما دور 
شدم به هوای یه سقوطِ با وقار
دروغِ کوتاهیه پاییز 
زمستون یه پلکِ تا بهار
تمومِ ایستگاه های متروک
تموم دادهای شهر دور
تموم بادهای گمشده 
میپیچن تو سرِ این گمشده ی مغرور
تموم خارهای غلتون
تا میرسن به خارهای غلتون
با اون نگاه های کمسوشون
تار میکشن به تارهای همسوشون
میخورن به دست اندازِ سنگا
تو ترس از چاله های جنگا
میرن فرسنگا 
تا خورد میشن تو دست هم تو وهمِ اتحاد
تو شهرِ بادها از ریشه ها دور
سر از ضمیرِ نمیشه ها دور
شاخه ها میرن کشیده تا نور
سینه خیزِ باد میدن شکوفه های بی خبر
بعد ِ پوستای چاک خورده
شکوفه ها هنر به رویشن
نتیجه ی قشنگِ کوششن
یه لبخندن ایستگاهِ بعدِ پویشن، منم 


یه خار تنها یه خارِ تک
تیغام شکست تو ادای قاصدک
شدم یه قاصدک
از شهرِ داد ها تا شهرِ زوزه ها
یه خارِ تک
تیغام شکست تو ادای قاصدک
شدم یه قاصدک
اَ شهرِ داد ها تا شهرِ زوزه ها


زوزه ی گرگا به دمه ماه 
شد یه زوزه به بازدمه گرگا
تو عذای تیغای شکسته
شدم قاصدکِ مسافرِ دمه گرگا
 نواهای دیگه هم بود
دادهای دیگه هم بود
هواهای دودِ اتفاقای دیگه هم بود
انتخاب کردم جنگ سوُم ُ تو بازدمه گرگا
اشکامو میتازوندم با ترس تو خشکیه دمه گرگا
میشم بی اهمیت ترین ماتمِ گرگا
میرم تو
تو کوچه های متروکِ وجدانِ گَله، تو بیابونای کله
تیکه های تیز انصاف ُ جمع میکنم با دستای بی تیغ نرمم
تو پازلِ قشنگِ حالا
نیست یه تیکه ی مهم اَ امکان
میترکم اَ توو 
شاخه های بی تیغ پخش میشن وسطِ بازدمه گرگا
یه ناز میکشه خُشکیه دمه گَله
زوزه فرود میاد با کله
میشم غمِ گرگا
تو آن، یه امکانِ وجود میدم به وجدان
آن گم میشه میره 
مهو میشم باز تو بازدمه گرگا
پرت میشم تو دشت ِ قاصدک

یه خارِ تک 
تیغام شکست تو ادای قاصدک
شدم یه قاصدک
اَ شهرِ دادها تا شهرِ زوزه ها
یه خارِ تک 
تیغام شکست تو ادای قاصدک
شدم یه قاصدک
اَ شهرِ دادها تا شهرِ زوزه ها

Qasedak

فیبوناچی | اهنگساز : تنسر

یقیناً اگر بگویم که نمی دانم علتِ این ماجَرا چیست خیال میکنید شکسته نفسی کرده ام و به همین دلیل می کوشم تمام آن را به همان ترتیبی که برایم اتفاق افتاد به یاد بیاورمُ بنویسم.

تو نمایشِ دردا، درخت شو به سایشِ فردا
رنجِ جدید، گنجِ جدید، گمنام تو یه ترنجِ جدید
تنومند فهیم تر که حداقل اگه سوزوندنت دود کنی
پر بکش، تا دیدی خوابی بپر
(پیچ و تاب)مو میشه مُو(درخت انگور)، میشه تاک(درخت انگور)، میشه تُو
ریشه خاک میده هُل، میشه پا پیچِ مُو ها
(بزرگ)ماده گُو نیگوی دُنیُو چه گَبرِ
یا ای کلبُو(کُلبه) چه خَفَنه
کو ای چیو که میگی جبرِ
گله گُو ای که ابرِ
قناری چرو چنگت کجه؟
چیطُو دلُو بُ فکرت لجه؟
رنگت گچه!
زندگی تخته سیان عامو ترس بکش فرجِ
پوی پَتی عِین سگِ پو سوخته دوییدی
بعدِ ای که بندوی تنه جوییدی
یُهو وُیسودی باد زد چوییدی
بُو، بسه ای شعرووو...
آبو بِیذو(بذار) جوش شه یِی چویی بُخوریم
وِل کو یه دِیقِی بیشی سر جات
گنجِ چیچی؟ رنجِ چیچی؟
سنگِ چی مُل پوی لَنگِ چیطُو؟
بُو(بابا) بو(با) ای رنگِ چیشو بو ای قندِ لبو
ماشه میچکونی رو تفنگو چیطُو؟
چیطُو؟
تو ای سایُو گنجِ یه چُرتی
نسیم ِ کِرِ(کُنج) دلِ رنجِ یه چُرتی
زمستونو میده دسه خنده ی کُرسی
دنجِ عینِ ...
موهاشو ریختی گریختی
کشیدی افسارُ میخ بریده
تهمتِ ریگِ به پایِ برهنه
یه زخمِ عمیقِ تو سینه بی دل
یه زینِ بی اسب
آذوغه ی گِل
نا داره معلومِ میوه میده
دما اول به جیوه میره
مردُمکِ بی تکون میگه صفر
دندونِ لذت رو سیبِ ولع
یورتمه میریم تو شیبِ خلاء
خلاء
کله معلق، باز بچه شدم
مه تاب نمیاره تو آسمونم
تا کجا بخونم؟
یه شنونده ی خوابِ تو من
به تومن کار میکنه
به تو آ خرج میکنه
به منا حال نیمیدد
کِی لبِ یار به خال میشیند؟
جَو میگیرِدِدون
کی میگه ریسیده کال نیمیشد؟
هوی وحشی چدس؟
پرسش بی سوال کی دیدِس؟
قومی به جنگل شوقی به شهر
نو میشه کندن گلچین ِ دست
رعبی به سمعکِ خرگوشا
ماده ی مسئله نر کوشا
نرم و شناورِ پر
کوشی دم نوشِ جون
تو سماورِ کم جوشِ
مدهوشِ جذرِ دلِ دریایِ غم پوش
ناظم هرچی تنفر بودُ دید
کودکی شابلون ِ تقلب تو محیط
اَ روزِ بی خطکشی
یه خطِ عُقده ی صاف رو دستای ریز میکشید
سُرخ، سوزان
اوخ اوخ اوخ اوخ
آی آی آی آی
آقا اجازه تورو خدا بعدیو بکوب رو این یکی دست
اونیکی چفت تو زیرِ بغل
رژه ی پاها به کوبشِ فکرِ عمیقِ یه دَه ساله
میشه دژه صداها
یه قُفلِ فِلِزِ فالش
رو نوتِ برسه داد
مُبصرِ فرکانس
معجزه ی سکانس
جلوه ی ویژه ی زرورقا
شاپرکا بی شبتاب
لب تاب میاره تو
بس تو باورِ شکا
که بی رحمانه میگن
جا میشه دردا
بی حسابِ آسِمونِ فردا بی ابرا
پرگار نورده مبارزِ اضلاع
تنهای کوچولوی غمباد
شهرِ دایره ها، نمیشه چفت به قابِ غلط
غلط
یا بیرون میزنه یا کم میاره
وقتی غلط درسته به قابِ غلط
دایره ها تو دایره ها غل میزنن تا بمیرن
تو پیازِ بغل بُریده، کلِ جوابارو ساده دیدن
گریه داره بعدِ اینهمه گردِ خطا جوریدن
قوص و کش به خطا کوبیدن
تنها که شلوغیه سرها رو دیدن
به طبر سوزنِ پرگارُ چیدن
خطا، خطا که میوفتن پا میخورن
میچرخن تا جا میخورن
تو دایره چشم وا میکنن
تا میوفتن تو ترسِ سقوط
خطا خطارو امضا میکنن
واِلا خط که فقط تو سقوط
یا بی وزنی میشه شعاعِ کُره
به تکاملِ قُطرِ پارادوکسِ نازِ نابِ کُره
به تعادلِ جرمِ یه خط
تو مساحت ِ زاویه های پُرش
شاخه ی تیزِ شعاع، محیطُ پاره کنه
یه مساحتِ نو، اجاره کنه
از همه سمت بشه قاصدک
(تو رشدِ بعدِ تصفیه)
یا خارای ِ غلتون
بیاد چاره کنه
(تو رشدِ بعدِ تصفیه)

{به این ترتیب است که من امیدوارم بتوانم خودم هم از کار خودم از ماجرای خودم سر در بیاورم}

Fibonacci

کابوس - مسیر
آهنگساز: نکو
میکس و مسترینگ: سعید دهقان
جلد: یگانه اسفندیاری
مدیر اجرایی: علی اسماعیلی
-------
Kaboos - Masir
Beat: Nekoo
Mix & Mastering: Saeed Dehghan
Cover Art: Yeganeh Esfandiary
Executive Producer: Nodism

Masir

هیچکس - تیغم روی رگت

کلام: هیچکس
آهنگساز: عرف




********


نشستیم توی کمین
امشب شبیخون می‌زنیم
شما هموطن نیستین، ما دشمن همیم
همه زنگ خطرها رو هم زدیم

(شما اشغال‌گرها ۵۷ زدین با شریک‌هااتون یه ملتو بدبخت کردین.
دشمنای ایران و آزادی و رفاه.
تف تو کمونیست و مجاهد و اسلامگرا. ۵۷ی.)

بیا

گفت


قسمت ۱:

کبابت می‌کنیم، بلال
گوله می‌کاریم توی جمجمه، نهال
می‌رسه بهار
جونتو به لب می‌رسونیم، با یه پس‌گردنی از دهنت درآد
ببین،
چرا نمی‌میری؟ بمیر
کار داریم، باس زود بریم
چهارپایه رو باید از زیرت کشید
همه آویزون می‌شید
پیام به دستت رسید؟
صداتو بیرون نمی‌شه شنید
می‌گی یه پارچه آقایی
مثل روسری بسوزونیمت، یا با دستامون جرت بدیم؟
کابوس می‌بینی ما خرسیم
شرتت می‌شه رنگ قبر خمینی
وزنی نداری بگیم شعری
ولیکن بیت رهبرتو دو شقه می‌کنیم بشه دوبیتی
کاری می‌کنیم موهاتو دونه دونه بکنی شب‌ها
دیگه در نیاد
تو دروازه‌ی شهر نفهمن این سر روی نیزه‌است یا آبنبات
تنهایی، مثل یه جزیره
بهتت زده، کیش و مات
بچه‌ها می‌گن «بیایین نصفش کنیم، ۲ تا شه، از تنهایی درآد»


همخوان:

تیغم روی رگت
سرت بالا داره جای سر ما
دیگه داره تنگ میشه طناب‌ها
هرچی داری و نداری می‌شه برا ما
×۲


قسمت ۲:

فکر نکن شهادت دوره
رفیقت داره می‌سوزه
نمی‌بینی، چون توی چشمت دوده
یه جوری می‌خوابونیمت که زخم بستر بگیری
به سیخ می‌کشیمت جوجه
سگ‌های رهبری زوزه
بگو گه خوردی توله
با زنت کار نداریم
باجناقت دستمونه
گفتن شرایط بده
گفتی اربابم و اربعین ارجحیت دارن
کشیدی عربده
فقط عر عر شنیدیم همه
امنیت نداری خره
یهو از یه جا فرو می‌ره قمه
وایتکس می‌ریزیم تو حلقت واسه پاک‌سازی، اگه دلت واسه شهادت لک زده
یه لیست داریم همه آقازاده‌ان
آره این خون‌های رو دیوار تازه‌ان
انگشت‌هامون روی ماشه‌ان
رفیق‌هات پاره‌ان
مخبرها آهسته میان، آهسته می‌رن
انگار در حال تمرین باله‌ان
تو هم میگی موسیقی حرومه، ولی ۲ بار بندری می‌زنی واسه‌م
یه بار از ترس
یه بار موقع جون دادن


همخوان:

تیغم روی رگت
سرت بالا داره جای سر ما
دیگه داره تنگ میشه طناب‌ها
هرچی داری و نداری می‌شه برا ما
×۲


قسمت ۳:

اینجا هر شب شب ضربته
یقه جر میدیم، یقه
ازمون بپرسی «چرا این همه؟»
یه دلیل محکم میاریم، بشکنه سرت
بچه‌ها دنبال ریشه‌ان
فصل انتقامه، پر کینه‌ان
نمی‌فهمی، سر دربیاری هم سرتو چیده‌ان
نافمونو با گیوتین بریده‌ان
از منبر می‌کشیمت پایین
می‌ندازیمت توی صندوق ماشین
همه‌ی جاده‌ها خلوت و تاریک
ایست بازرسی می‌ره زیر آتیش
دنبال حامی
زنگ بزن فامیل
بگو همه چی رو بکنن واریز
لپ‌های گل‌انداخته‌اتو می‌چینیم
شخم می‌زنیم، زیر چشم بادمجون بکاریم
چپ و راستت می‌کنیم، فکر کنی می‌خوای از خیابون رد شی
شک توش نیست
یه چک می‌زنیم تو گوشت همه فکر کنن جغدی، سرگردون شی
خون‌خورها همیشه نمی‌مونن
این ملت اونقدرها هم صبور نی
نموندن، نموند، نموندی
صرفت می‌کنیم، تموم شی

Tigham Rooye Raget

Lyrics & Vocals: Ghogha • https://ghogha.me
Music Producer: Jaar • @jaarbeats
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Cover Artwork: Erfan Ashourioun • https://bit.ly/3Ue8cxg
© ℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

کو نور کو؟
هر جا رو می بینی گور گور گور
سیاهی بچه میزاد کور کور کور
منم دلم خوشه کور سو نور داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 

مشت مشت مشت
هرچی رو می بینی کشت
فقط خار میکنه رشد
فقط خار میکنه رشد 
رشد 

معلوم نیست دنبال چیم 
انگاری به ته دنیا رسیدم 
هرچی که بایدو دیدم 
هرچی که بایدو میگم 
نیلوفرای آبی لای لجنزار 
اعماق مردابو دیدم
بریدم بند نافمو صد بار 
من ته جاده رو دیدم 
میخونه شغال زرد روضه واسه شفای درد 
راز گورکن توی شبای سرد
بخواب تو قبر اما برای سقف 
سقف که نداره برای کف
گورخواب ها و طلای زرد
اشک تمساح 
خنده مرگ 
بی پایان پهنای درد

نه میشه موند
نه میشه رفت 

نه میشه موند 
نه میشه رفت 

از گورکن بپرس 
چه میشه کرد؟
از گورکن بپرس 
چه میشه کرد؟

کو نور کو؟
هر جا رو می بینی گور گور گور
سیاهی بچه میزاد کور کور کور
منم دلم خوشه کور سو نور داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور

فرو رفتم تو مرداب هرچی دست و پا زدم
کاش بازم بپرم از خواب 
ترسم افتاد از قلم 
هزار سال جنگو از برم 
از صد تا جنگجو سخت ترم  
از هرچی گفتن و میگن
از هرچی گفتن بدترم 
،از تنم، از هفت جد مادرم 
از چند قرن باورم میترسی 
هند* و کافرم
به راهه سوز و سازمم 
به راهه سور و ساتمم  
نگین دور گردنم برق چشم دشمنم 
گشنه و سیر 
به خونت تشنه ان جوون و پیر
زهر مار دوسر 
گلوله تیر 
نامیرا عدالت 
ظلمو به زیر میکشیم 
همیشه عقبی دیر میرسی
عقبی دیر میرسی 

شعار میدی که چی‌؟
شعار میدی که چی؟

میرقصیم روی گورت 
گورتم سوت و کوره
میکنم خونتو‌ مزه 
خونتم شور شوره 
از هرجا که خوبه دوری 
هرجا که دوری خوبه
هرجا که نباشی امنه 
هرجا که نباشی خوبه
____________________________
*هند بنت عتبه - ملقب به هند جگرخوار

Harja Ke Nabashi

دریافت از ایران

Ghogha • Harja Ke Nabashi [Prod. Jaar]

Buy Zurvan EP: https://pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @trpnek
Mix&Mastering: @yarapelak
Artwork: @Noorcreate
Publisher: Pelak Records
.
تکراری بودن هرروزِ روزهام
عادت‌هام منو ساختن، نداشته باد و بوران
اثر، آتیش زبون‌کِش حرف، یا گور جامو
نکرده آب جاری پُر رگِ رودهامو
مغز من بهم میگه هرچند شکمت سیره
نمی‌میره درد، تا نداری پول تو جیبت
باهوش‌ترین آدم‌ها هم حرف‌های مفت می‌زنن
اون‌که پول می‌ریده الان تو گور کپیده
غیر اینه؟ یادگار ما یه تیکه سنگه
که مجوسی رو تنش نوشته زندگی قشنگه
هر چی مهمه از روحمه که از قلمم خون میاد
خودمم با نوکش کور کنم از دماغم تو میاد
در می‌زنه جمجمه‌ام، کسی خونه نیست
همه مشتری‌هاش پریدن، نداشتن پول پیش
کلی شعرِ نشنیده، مچاله زیر میز
کلی کودکِ مُرده، کلی گورکنِ پیر
می‌خونن سرودِ رفتن با سازِ زنده‌ها
نیاکانِ من می‌گفتن مرگ نیست انتها
گمم از حقیقت، بیچاره‌ترین مردمم
بی‌سرزمینم، از خدا طرد، از حقیقت گمم
ببین زبونم رو می‌فهمی یا ساده‌تر بگم؟
سوادم کمه، توانش هم نمی‌بینم تو خودم
و زندگی یه زنجیره از گند زدناست
قطاری که میره خالی سزاش سنگ زدناست
نگاهم کرد و خندید، گفت حرف‌هات چرت و مسخرست
کی نگام کرد یا چی گفت؟ تو چی بود دغدغه‌ات؟
رو سنگ اسمتو نوشتی یا نوشتن یاد دادی؟
چی ازت می‌مونه وقتی زیر خاک باشی؟
دِ لعنتی فکر کن! چرا بچه‌دار میشی؟
چرا تو عصری زاده شدی که سواد داری؟
چرا نمی‌پرسی از خودت  که پشت لب این سنگ
چه دستی مجسم کرد خنده با تراشکاری؟

چه پَستم! یار من از بلندا بگو
زمینم گشت دور شمس، از مولا بگو
بگو که تشنم، که مُحتاجم، چه شرم می‌کنم
از مرض بی‌تفاوتی به دردا بگو
مبتلا به قصه‌های آدم‌هایی مثل ما
دنیای زنده‌ها مونده بدونِ اشتها
این جماعت مسیحش رو می‌کشه صلیب
!این قبیله دلداده‌ی جهله، چه عجیب
من هر روز از خودم می‌پرسم چرا تردید؟
اسیرِ آزادی‌ام که می‌میره به هر ترتیب
سماعِ سیاره ببین، بدونِ شرط عاشقه
باید چرخید و پرستید و گفت نور غالبه
ولی کیو می‌بینی، یه روزنه بده بهت؟
از آینده بگه و سکه نذاره رو چشمت؟
یه عهد ببنده باهات که وفادار باشه
کی معنی اسم خودش‌رو یاد گرفته؟
بچگی همه‌مون کنج دل جا گرفته
از پنجره‌ی ماشین تو مشتش باد گرفته
هر چی هم بهش بگی، پشت من راه بیا
از وقتی آرزو می‌کنه بال گرفته
میگه زنده‌ایم و خدا گِل ما سرشته
رسمِ هفت‌شهرِ عشق رو بی‌روال نوشته
واسه آرامش خونه بچه میشه مسلح
چون رنگِ صلحش رو از سرِ زال گرفته

Playlists by SoundCloud. Music from different corners of the SC community.

Persian hiphop artist since 2004.
Sculptor as a side job. 
Albums :
Aida dar ayne
Hayoula
Dey

Shogh

Ben

Recent comments

Freeman_Mc

Terpsichore(ترپسیکور)

ali.es.haghii

That Boy Mehrab

Related tracks