Ոսկի արեւը ծագեր է,
ժամացոյցին աքլորիկը կը կանչէ՝
կուկուլիկու արթնցիր,
կուկուլիկու արթնցիր,
կուկուլիկու արթնցիր…

Բուրդէ վերմակը տաքուկ է, 
բամպակէ բարձը փափուկ է…
Աքլորիկը թող լռէ,
աքլորիկը թող լռէ 
աքլորիկը թող լռէ…

Ոսկի արեւը ծագեր է,
ժամացոյցին աքլորիկը կը կանչէ՝
կուկուլիկու արթնցիր,
կուկուլիկու արթնցիր,
կուկուլիկու արթնցիր…

Անկողինէն ելլելը անկարելի է,
երազը տակաւին վերջացած չէ…
Աքլորիկը թող լռէ,
աքլորիկը թող լռէ,
աքլորիկը թող լռէ…

աքլորիկը

Եօթը ընկեր

Գետնառիւծը
մողէզին ընկերն էր՝               
մտերի՛մ ընկերը,
սակայն գետնառիւծը
մի΄շտ իր գոյնը կը փոխէր…
                                                                   
Երբեմն կանանչ էր՝
տերեւին պէս կանանչ,
երբեմն կապոյտ՝
երկինքին պէս կապոյտ…

Երբ բարկանար 
կարմիր կը դառնար,
իսկ երբ զարմանար՝ 
նարնջագոյն…

Երբ վախնար 
դեղին կը դառնար,
իսկ երբ ամչնար՝ 
մանիշակագոյն…

Գետնառիւծը
մողէզին ընկերն էր,
մտերի՛մ ընկերը,               
իսկ մողէզը երջանիկ էր,
կը կարծէր՝
թէ եօթը հատ ընկեր ունէր… 

Բախտաւոր էր…
եօթը հատ ընկեր ունէր…

եօթը ընկեր

Կանանչ ապուրը         
 
Ծուռ տանիքով
տնակին առջեւ
պարտէզ մը կար…
Պարտէզին մէջ
ո΄չ ծառ կար,
ոչ ալ ծաղիկ,
այլ` եղինջ,  
միայն միմիայն  
փո΄ւշ փո΄ւշ եղինջ…                                                    

Ամեն ուրբաթ,
կէս գիշերէն
մէկ ժամ առաջ, 
ծուռ տանիքին ծխնելոյզէն  
ծուխ կ’ելլէր…  
ժա΄մն էր,         
կուզ վհուկը
ապո΄ւր կ’եփէր` 
եղինջի΄ ապուր, 
կանա΄նչ ապուր…                                        

Ցախաւելին երկա՛ր կոթով 
կանանչ ապուրը կը խառնէր 
ու խռպոտ ձայնով կը կանչէր`

-	 Մէկ քիլօ եղինջ, յետոյ ի՞նչ…                            
         Անանուխ, աւելուկ,
         նեխուր սամիթ, թրթնջուկ,
         սպանախ, ճռճռուկ,        
         սինձ գինձ, կնձմնձուկ…     

        Ապուրը թող եփի՛…
         Ապուրը կը թափի՛…    
         Եփի, թափի, եփի, թափի…      

  Եփող թափող,
  խոշոր քիթով,
  կուզ վհուկը
  եղինջի ապուր                                     
  պէտք էր ուտէր,
  որ թռէ՛ր, 
  ցախաւելով վե՛ր, վե՛ր…                                                                                                                                                                                           
                                        
  Գաղտնի΄ք էր,
  իսկ այս գաղտնիքը
  մա΄րդ չէր գիտեր,
  միայն միմիայն 
  կաղ ագռաւը գիտէր,                                             
  իսկ խուլ կատուն
  բան չէր հասկնար,
  միայն միմիայն 
  կը զարմանար, միաո՛ւ…     
                         
       
   Քանի որ հիմա  
   եղինջի ապուրին 
   գաղտնիքը գիտես,   
   ուրեմն՝                                   
   ամեն ուրբաթ
   եղինջի ապուր 
   պէտք է ուտես,  
   որ արագ՝ 
   շա΄տ արագ վազես,                                             
   սակայն                                                                          
   փուշ փուշ եղինջը 
   արդեօք ինչպէ՞ս 
   պիտի քաղես…    
  
     -  Ա΄յ, ո΄ւյ, ա΄յ, ո΄ւյ…
     -  Միաո՛ւ…
     -  Կռա΄ւ, կռա΄ւ… կերա΄ւ, կերա΄ւ…

կանանչ ապուրը  2

Վհուկը

Վհուկ մը կայ կուզիկ մուզիկ,
մեր քաղաքէն հեռու մօտիկ…
Վհուկ մըն է վախնալիք, 
մեզի համար խնդալիք…

 Կանանչ ապուր միշտ կ’եփէ,
  խռպոտ ձայնով կը կանչէ`

–	Մէկ քիլօ եղինջ, յետոյ ի՞նչ…
        Անանուխ, աւելուկ,
        նեխուր սամիթ, թրթնջուկ,
        սպանախ, ճռճռուկ,  
        սինձ գինձ, կնձմնձուկ…

  Ուշադրութիւն եթէ վախնաս, 
  տաք ապուրին մէջ կ’իյնաս…   

         -   Կռա΄ւ, կռա΄ւ… ո՞վ ինկաւ… ո՞վ ինկաւ…



  Ցախաւելով միշտ կ’աւլէ,
  խռպոտ ձայնով կը կանչէ`

–	Աւլեմ թափեմ փոշին,
        աւելցնեմ փոշին…

  Ուշադրութիւն եթէ վախնաս,
  քառասուն անգամ կը փռնգտաս…

         -  Հապչի΄… հապչի΄… հապչի΄…

վհուկը 3

Երկու սկիւռ

Այն ո՞վ է…
Ճիւղէ ճիւղ կը ցատկէ,
կը ցատկռտէ,
կաղին, ընկոյզ կը հաւաքէ…


Երկու սկիւռ միասին,  
աշնան երրորդ հինգշաբթին 
հաւաքեցին շատ կաղին…

Մէկ կաղին, 
տասը կաղին, 
մատիկներով համրեցին,
հազար կաղին հաշուեցին…

Երկու սկիւռ միասին 
ծակը ծուկը անտառին, 
կաղինները պահեցին…

Հոկտեմբեր, 
նոյեմբեր, 
դեկտեմբեր, 
եկաւ ցո՛ւրտ ձմեռ… 

Երկու սկիւռ միասին  
ձմեռը ցուրտին ու փուքին, 
կաղին ուտել ուզեցին…

Փնտռեցին, 
փնտռտեցին,
անտառը իրար անցուցին, 
գտան ոչ մէկ կաղին…


Այն  ո՞վ  է…
Ճիւղէ ճիւղ կը ցատկէ,
կը ցատկռտէ,
կաղին, ընկոյզ 
կը հաւաքէ ու կը պահէ,
կը պահէ ու կը մոռնայ,
ո՞ւր պահած է,
ի՞նչ պահած է՝
փնտռածը արդեօք ի՞նչ է…

երկու սկիւռ

Մատիտը


Ահաւասիկ 
կ’երթամ դպրոց,
կ’ուզեմ դառնալ
գրոց բրոց…

Ամեն բան 
արդէն գիտեմ,
միայն
սա մատիտը 
երբ կը բռնեմ,
ծուռիկ մուռիկ 
ես կը գրեմ…

Բայց բարձրաձայն 
ձեզի կ’ըսեմ՝
ես չե΄մ մեղաւոր,
սա մատիտն է յանցաւոր…

մատիտը

Ծուռ ու շիտակ

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
ես կը խաղամ 
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
շի΄փ շիտակ…

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
դուն կը խաղաս
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
շի΄փ շիտակ…

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
մենք կը խաղանք
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
միասին կ’ուտենք պիստակ…

ծուռ ու շիտակ

Ամպը


Գլխուս վրայ ամպ մը կայ,
ամպէն անձրեւ կը տեղայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ անձրեւ թող տեղայ…

Անձրեւը տանիմ արտին տամ,
արտը ինծի ցորեն տայ…
Ցորենը տանիմ ջաղացքին տամ,
ջաղացքը ինծի ալիւր տայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ ալիւր թող տեղայ…

Ալիւրը տանիմ տաշտին տամ,
տաշտը ինծի խմոր տայ…
Խմորը տանիմ թոնիրին տամ,
թոնիրը ինծի լաւաշ հացիկ տայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ լաւաշ թող տեղայ…


Գլխուս վրայ ամպ մը կայ,
ամպէն բարիք կը տեղայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ բարիք թող տեղայ…

Նանիին ամպը

Բարի եկար նոր տարի, 
խաղաղութիւն տուր մեզի, 
կանանչ կարմիր գօտիկ կապենք,
ոսկեթելով կոճակ կարենք․․․

 
Տանտիկինը իւղ կ'ուզէ, 
մեր սեղանը հիւր կ'ուզէ, 
երգով պարով ուրախալի,
մոռնանք օրերը ցաւալի․․․


Բարի եկար նոր տարի,
խաղաղութիւն տուր մեզի,
կանանչ կարմիր գօտիկ կապենք,
ոսկեթելով կոճակ կարենք․․․

բարի եկար Նոր Տարի

Ձմեռ եկաւ, ձիւն եկաւ,
արջուկիս քունը եկաւ․
մշիկ մշիկ քնացաւ,
մինչեւ գարունը հասաւ․․․

Խռըմ փըշ, խըռըմ փըշ,
արջուկս քուն, ես արթուն,
խըռըմ փըշ, խըռըմ փըշ,
արջուկս քուն, ես ալ քուն․․․

Լոռիին արջուկը

Խաղ ու մաղ


Գլխուս վրայ ամպ մը կայ,
ամպէն անձրեւ կը տեղայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ անձրեւ թող տեղայ…

Անձրեւը տանիմ արտին տամ,
արտը ինծի ցորեն տայ…
Ցորենը տանիմ ջաղացքին տամ,
ջաղացքը ինծի ալիւր տայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ ալիւր թող տեղայ…

Ալիւրը տանիմ տաշտին տամ,
տաշտը ինծի խմոր տայ…
Խմորը տանիմ թոնիրին տամ,
թոնիրը ինծի լաւաշ հացիկ տայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ լաւաշ թող տեղայ…


Գլխուս վրայ ամպ մը կայ,
ամպէն բարիք կը տեղայ…

Մաղ մաղ թող տեղայ,
մաղ մաղ բարիք թող տեղայ…

ամպը

Սառնարանը

Դուռը գոց է,
դուռը բաց է,
գոց է, բաց է,
սառնարանը լե΄փ լեցուն է…

Դուռը գոց է,
դուռը բաց է,
գոց է, բաց է,
սառնարանը լեփ լեցուն է,
իսկ փորիկս պա΄ս պարապ է…


Դուռը բաց է,
դուռը գոց է,
բաց է, գոց է,
սառնարանը պա΄ս պարապ է…

Դուռը բաց է,
դուռը գոց է,
բաց է, գոց է,
սառնարանը պաս պարապ է,
իսկ փորիկս լե΄փ լեցուն է…

սառնարանը

Հաւնոցի խաղ


Ցան ցան, ցիրուցան,
հաւնոցին հաւուկները ձանձրացան,
հաւկիթ ածելէն յոգնեցան…


Ցան ցան, ցիրուցան, 
հաւնոցին հաւուկները ձանձրացան,
հաւկիթ ածելէն յոգնեցան,
գիշեր չեղած քնացան…


Ցան ցան, ցիրուցան,
հաւնոցին հաւուկները ձանձրացան,
հաւկիթ ածելէն յոգնեցան,
գիշեր չեղած քնացան,
աքլորը կանչեց արթնցան…

ցիրուցան

Ճանճին պատմութիւնը գիտե՞ս…
Ո΄չ…

Ոչ ըսելէն բան մը չ’ելլեր,
Ճանճին պատմութիւնը գիտե՞ս…

Ըսի ո΄չ…

Ըսի ոչ ըսելէն բան մը չ’ելլեր,
Ճանճին պատմութիւնը գիտե՞ս…

Մուկի պո΄չ…

Մուկի պոչ ըսելէն բան մը չ’ելլեր,
Ճանճին պատմութիւնը գիտե՞ս…

Փը΄շտ փը΄շտ…

ճանճին պատմութիւնը

Պալատին բանալին


Թագաւորը հարցուց թագուհիին,
թագուհին հարցուց իշխանին,
իշխանը հարցուց իշխանուհիին՝
ո՞ւր է պալատին բանալին...

Իշխանուհին պատասխանեց իշխանին,
իշխանը պատասխանեց թագուհիին,
թագուհին պատասխանեց թագաւորին՝
չկայ պալատին բանալին...

Բանալին կորսնցուցի,
ծակը ծուկը փնտռեցի,
ոսկի բանալի,
արծաթ բանալի,
պալատին դուռը ինչպէ՞ս բացուի...
Ոսկի բանալի,
արծաթ բանալի,
պալատին դուռը թող բացուի...

պալատին բանալին

Պալատին խաղը  

Թագաւորը հարցուց թագուհիին,
թագուհին հարցուց իշխանին,
իշխանը հարցուց իշխանուհիին՝
ի՞նչ է անունը այս խաղին...

Իշխանուհին պատասխանեց իշխանին,
իշխանը պատասխանեց թագուհիին,
թագուհին պատասխանեց թագաւորին՝
պէտք է հարցնել սպարապետին...

Ձի ձի, 
ճերմակ ձի…
Ձի ձի, 
սեփ սեւ ձի…

Թամբը, սանձը, 
սպարապետը…
Թամբը, սանձը, 
ասպետները…

Ասպե΄տ, 
սպարապե΄տ…
Ճատրակ, 
ճակատամարտ…

Ասպե΄տ, 
սպարապե΄տ…
Ճատրակ, 
ճակատամարտ…

պալատին խաղը

Թափ թափ

Չըլը΄փ…

Ի՞նչ եղաւ, 
ինչպէ՞ս եղաւ,
մեղուն ինկաւ 
կաթով լեցուն
կճուճին մէջը…

Ի՞նչ ընէր, 
ինչպէ՞ս ընէր,
կաթով լեցուն
կճուճին մէջէն
ինչպէ՞ս ելլէր…


Մեղուն թեւերը 
թափ թափ թափահարեց,
թափ թափ թափահարեց…
Մեղուն թեւերով
թափ թափ կաթը հարեց,
թափ թափ կաթը հարեց,
թափ թափ կարա΄գ հանեց…


Մեղուն ելաւ 
կարագին վրայ 
եւ… թըռ թռա՛ւ,  
շի΄փ շիտակ 
դէպի փեթակ…

թափ թափ

Մեր ամառը


Բարի եկաք՝
ըսաւ ճանճը 
Տիկին մժեղին…
Բարի տեսանք՝
ըսաւ մժեղը 
Պարոն ճանճին…

Ինչպէ՞ս էք…
Ձեզ տեսանք,
լա΄ւ եղանք,
դո՞ւք ինչպէս էք…
Լա΄ւ ըսենք որ 
լա΄ւ ըլլանք…

Պարոն ճանճը,
Տիկին մժեղը
մտերմացան
եւ միասին
մեր վրան
յարձակեցան…

Մէկը գիշերը, 
միւսը ցերեկը,
մէկուն քը΄շ քըշ,
միւսին փը΄շտ փըշտ…
Քը΄շ քըշ, փը΄շտ փըշտ,
ահաւասիկ մեր ամառը…

Քը΄շ քըշ, ա΄յ ույ,
փը΄շտ փըշտ, վա΄յ վույ

մեր ամառը

Փաթթուկ 


Մէկ երկու,
կը մեծնամ…

Երեք չորս,
կը խաղամ…

Հինգ վեց,
կը խնդամ…

Եօթը ութ,
եթէ լամ…

Ինը տասը
քովդ կու գամ, 
փաթթո΄ւկ կու տամ…


Մէկ երկու,
կը մեծնաս…

Երեք չորս,
կը խաղաս…

Հինգ վեց,
կը խնդաս…

Եօթը ութ,
եթէ լաս…

Ինը տասը
քովս կու գաս, 
փաթթո΄ւկ կու տաս…

փաթթուկ

Չիք չիք


Չիք չիք,
մատիտը չիք… 

Չիք չիք,
տետրակը չիք… 

Չիք չիք,
պայուսակը չիք… 

Չիք չիք,
դպրոցը չիք… 

Գուլպայ կօշիկ հանէ՛,
բոպիկ բոպիկ վազէ՛…

չիք չիք

Փետուրը


Թռչուններուն քով
իրարանցում է…                                                                                                          Սիրելի վարդապետին 
ուսերուն թառած,
սիրելի վարդապետին     
շուրջը հաւաքուած,
ամեն մէկ թռչուն
կը փորձէ                                                         
ի՛ր փետուրը
յանձնել վարդապետին…                                                      

Իմս… իմս… իմ փետուրս…
Իմս… իմս… իմ փետուրս…


Ի՛նչ աղմուկ,
ի՛նչ իրարանցում…
Վարդապետը վերջապէս
կը լռեցնէ բոլո՜ր թռչունները…       
       
Չի΄ք, չիք, աղմուկը չի΄ք…
Չի΄ք, չիք եւ հրա՛շք… 
Հլու հնազանդ
կը լռեն բոլո՜ր թռչունները…


Քա՛ր լռութիւն… 
Խաղաղութի՜ւն… 


Վարդապետը կը ժպտի, 
ապա կարգով`                           
ամեն մէկ թռչունէ 
կը ստանայ փետուր մը…

Փետուրնե՜ր,
գո՛յն, գոյն փետուրնե՜ր,
երեսունվեց հատ
գոյնզգոյն փետուրնե՜ր…


Փետուրները յաջորդաբար
թաթխելով թանաքին` մելանին,
վարդապետը կը գրէ գլխագիրե՜ր,
վարդապետը կը գծէ թռչուննե՜ր…


Թռչուններուն քով
համե΄րգ է`
երկնայի΄ն համերգ,
մինչ սիրելի վարդապետը     
մագաղաթին վրայ
կը գրէ,   
կը գծէ,
գո՛յն, գո՛յն,
աննման    
թռչնագիրե՜ր…

փետուրը

Ուրբաթագիրք

Կար ու չկար,
տանիքը ծուռ 
տնակ մը կար…      
Տնակին մէջ,  
խոշոր քիթով
վհուկ մը կար…  

Ամբողջ օրը կը խռկար,
իսկ գիշերը կը խենթանար…

Վհուկ մըն էր կուզիկ մուզիկ, 
ունէր կատու մը
եւ ագռաւ մը,
երկուքն ալ սեւուլիկ…

Կատուն խուլ էր, 
ագռաւը՝ կաղ, 
իսկ վհուկին խոշոր քիթը
մազոտ կզակին կը հասնէր…

Քիթին ծայրը բշտի΄կ մը կար,
ամեն ուրբաթ կը մեծնար…
Խուլ կատուն 
կը զարմանար՝ միաո՜ւ,
կաղ ագռաւն ալ 
տանիքին վրայ
կ’երթար կու գար, 
կը կռկռար` 

–  Կռա΄ւ, կռա΄ւ, ուռեցաւ…
    Կռա΄ւ, կռա΄ւ, ուռեցաւ…


Քիթին ծայրը ուռած բշտիկ, 
վհուկ մըն էր կուզիկ մուզիկ, 
ունէր 
խո΄ւլ կատու մը,
կա΄ղ ագռաւ մը
եւ անշո΄ւշտ
երկա՜ր կոթով
ցախաւել մը…   
                         
Ամեն ուրբաթ՝  
կէս գիշերին,
կոթը երկար  
ցախաւելով 
կը թռէ՜ր…
Խուլ կատուն 
կը զարմանար, միաո՜ւ,
կաղ ագռաւն ալ 
տանիքին վրայ
կ’երթար կու գար, 
կը կռկռար` 

–  Կռա΄ւ, կռա΄ւ… թռա΄ւ, թռա΄ւ…
    Կռա΄ւ, կռա΄ւ… թռա΄ւ, թռա΄ւ…

Ուրբա΄թ էր, 
կէս գիշեր,                                   
ցախաւելով կը թռէ՜ր,
խոշոր քիթով կը հոտոտէր, 
ուռած բշտիկով 
փոշոտ տուները կը փնտռէր 
եւ անշո΄ւշտ կը գտնէր…

Տանիքներուն վրայ  
կը ցատկռտէր
ու խռպոտ ձայնով կը կանչէր`

– Աւլեմ թափեմ փոշին, աւելցնեմ փոշին…

Ուշադրութի՛ւն,
ամեն ուրբաթ
սենեակդ կոկէ,  
փոշին մաքրէ,   
եթէ ոչ, 
աւլող թափող,
կուզ վհուկը
կէս գիշերին, ձեր տանիքէն
խռպոտ ձայնով կը վախցնէ՜…

– Աւլեմ թափեմ փոշին, աւելցնեմ փոշին…

Եթէ կ’ուզես  
ամեն ուրբաթ  
գլուխդ հանգի՜ստ բարձին դնել,                                   
անո՜ւշ անուշ երազել, 
ուրեմն`  
ձախ ձեռքիդ բթամատը փնտռէ.
ո΄չ ցուցամատը,
բո΄ւթ մատը.
լեզուովդ թրջէ,
քիթիդ փակցուր, 
աջ ձեռքդ բարձրացուր 
ու խօսք տուր` 

-   Կը խոստանամ  
    կոկի΄կ ըլլալ,
    փնթի, թափթփած չըլլա΄լ:

Ուրեմն 
անո՜ւշ քուն, ոսկի΄ երազ 
ամեն ուրբաթ…

ուրբաթագիրք 1

Լեռ ձոր, լեռ ձոր…
Նորէ՛ն լեռ, նորէ՛ն ձոր…
Քանի՞ լեռ, քանի՞ ձոր…
Եօ΄թը լեռ, եօ΄թը ձոր…

Լեռը, ձորը, հովիւը…
Հովիւը եւ մահակը…

Հովիւը, մահակը…
Մահակը եւ ոչխարը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը…
Ոչխարը եւ գառնուկը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը, գառնուկը…
Գառնուկը եւ այծուկը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը, գառնուկը, այծուկը…                                                         
Այծուկը եւ ուլիկը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը, գառնուկը, այծուկը, ուլիկը…          
Ուլիկը եւ գորշ գայլը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը, գառնուկը,           
այծուկը, ուլիկը, գորշ գայլը՝ աաաուո՜ւ...
Գորշ գայլը եւ գայլաշունը…

Հովիւը, մահակը, ոչխարը, գառնուկը,           
այծուկը, ուլիկը, գորշ գայլը, գայլաշունը` հա΄ֆ հա΄ֆ հա΄ֆ…  
                                                       
 
Լոյս մանուկը կը  քնանա՜յ… շշշշշշշշշշ…

Հովիւները լոյս մանուկին ի՞նչ բերին…

Հովիւները կա΄թ բերին…

Հովիւները կաթ, մածո΄ւն բերին…

Հովիւները կաթ, մածուն, պանի΄ր բերին…

Հովիւները կաթ, մածուն, պանիր, կարա΄գ բերին…
                                                     
Հովիւները կաթ, մածուն, պանիր, կարագ, բո΄ւրդ բերին…

Հովիւները կաթ, մածուն, պանիր, կարագ, բո՛ւրդ բերին…  ե՜ւ… 
սրի΄նգ  նուագեցին…  

Րուրի րուրի՜…
Րուրուրի րուրուրի՜…

Արեւ լուսին աստղ… 
Արեւ լուսին լուսաստղ…

հովիւները

Աստղիկները
երազ հիւսեն,
երազ հիւսեն
եւ օրօրեն․․․

Մշիկ մշիկ,
սիրուն թռչնիկ,
յուշիկ յուշիկ,
անուշ քունիկ․․․



Աստղիկները
երազ մաղեն,
երազ մաղեն
եւ օրօրեն․․․

Մշիկ մշիկ,
սիրուն թռչնիկ,
յուշիկ յուշիկ,
անուշ քունիկ․․․

աստղերուն օրօրը

Մեր հաւուկը խատուտիկ է,
գոյն գոյն հաւկիթ ածեր է…

Այսօր մեզի
կարմիր, կանանչ,
Զատիկ է…

Կարմիր հաւկիթը կը գլորի,
կանանչ հաւկիթը կը պտտի…

Այսօր մեզի
երգով խաղով,
կարմիր, կանանչ,
Զատիկ է…


Մաման չէօրէք թխեր է,
պապան փիլաւ եփեր է…

Այսօր մեզի
համով հոտով,
երգով խաղով,
կարմիր, կանանչ,
Զատիկ է…

կարմիր կանանչ զատիկ է

Կէս կատակ, կէս շիտակ,
հտպիտ մըն եմ խեղկատակ…
Կարմիր քիթ, ծակ գլխարկ,
մէջէն ելաւ նապաստակ…
Ծակ գլխարկէն՝ 
նապաստակ…


Կէս կատակ, կէս շիտակ,
հտպիտ մըն եմ խեղկատակ…
Կարմիր քիթ, ծակ գլխարկ,
մէջէն  ելաւ  կարկանդակ…
Ծակ գլխարկէն՝               
նապաստակ, կարկանդակ…

Կէս կատակ, կէս շիտակ,
հտպիտ մըն եմ խեղկատակ…
Կարմիր քիթ, ծակ գլխարկ,
մէջէն ելաւ չորս ջութակ…
Ծակ գլխարկէն՝               
նապաստակ, կարկանդակ, 
չորս ջութակ…  

Կէս կատակ, կէս շիտակ,
հտպիտ մըն եմ խեղկատակ…
Կարմիր քիթ, ծակ գլխարկ,
մէջէն ելաւ թաւ ջութակ…
Ծակ գլխարկէն՝               
նապաստակ, կարկանդակ, 
չորս ջութակ, թաւ ջութակ…                      

Կէս կատակ, կէս շիտակ,
հտպիտ մըն եմ խեղկատակ…
Կարմիր քիթ, ծակ գլխարկ,
մէջէն ելաւ բամբ ջութակ…
Ծակ գլխարկէն՝               
նապաստակ, կարկանդակ, 
չորս ջութակ, թաւ ջութակ, 
բամբ ջութակ…

Խաչիկին  կարմիր  քիթը  եւ  անահիտին  ծակ  գլխարկը

Ձմերուկները 


Երկուշաբթի շուկայ գացի,
երկու ձմերուկ գնեցի…
Մէկ ձմերուկ,
երկու ձմերուկ,
գլխուս վրայ,
իրարու վրայ շարեցի,
ուրախ զուարթ տուն տարի…


Երեքշաբթի շուկայ գացի,
երեք ձմերուկ գնեցի…
Մէկ ձմերուկ,
երկու ձմերուկ,
երեք ձմերուկ,
գլխուս վրայ,  
իրարու վրայ շարեցի,
ուրախ զուարթ տուն տարի…


Չորեքշաբթի շուկայ գացի,
չորս ձմերուկ գնեցի…
Մէկ ձմերուկ,
երկու ձմերուկ,
երեք ձմերուկ,
չորս ձմերուկ,
գլխուս վրայ,  
իրարու վրայ շարեցի,
ուրախ զուարթ տուն տարի… 





Հինգշաբթի շուկայ գացի,
հինգ ձմերուկ գնեցի…
Մէկ ձմերուկ,
երկու ձմերուկ,
երեք ձմերուկ,
չորս ձմերուկ,
հինգ ձմերուկ,
գլխուս վրայ, 
իրարու վրայ շարեցի,
ուրախ զուարթ տուն տարի…


Ուրբաթ շաբաթ կիրակի՝
ձմերուկները համրեցի…
Երկու ձմերուկ
եւ երեք ձմերուկ,
եւ չորս ձմերուկ,
եւ հինգ ձմերուկ…
Կրնա՞ս ըսել դուն ինծի՝
քանի՞ ձմերուկ գնեցի…

քանի՞ ձմերուկ

Այբուբեն


Այբ Բեն Գիմ, 
կարդալ գրել կը սորվիմ…

Դա Եչ Զա,
շա΄տ շուտ սորվեցայ…

Է Ըթ Թօ,
դուն կ’ըսես՝ ո΄չ,   
ես կ’ըսեմ՝ այո΄…

Ժէ Ինի Լիւն,
շա՛տ դիւրին…

Խէ Ծա Կեն,
մտայ տակէն,  
ելայ վրայէն…

Հօ Ձա Ղատ,
քառասո΄ւն խրատ…

Ճէ Մեն Յի,
ականջներուս օ΄ղ ըրի…

Նու Շա Ո,
ի՞նչ ընեմ յետոյ…

Չա Պէ Ջէ,
գիրք տետրակ գոցէ…

Ռա Սէ Վեւ,
որովհետեւ…

Տիւն Րէ Ցօ,
վերջ ի վերջոյ…

Ւիւն Փիւր Քէ,
զբօսանքի ժամն է…

Օ՛ Ֆէ΄…
վրա΄դ է… վազէ՛…
բռնէ΄… բարձր քա΄ր է…


Բարձր քարէն 
բարձրաձայն,   
Այբէն Օ Ֆէ, 
արտասանէ΄…

այբուբեն

Վախնալի՞ք թէ խնդալիք  

Ո՞վ կը վախնայ մուս մութէն…
Ես չե΄մ վախնար մուս մութէն…

Ո՞վ կը վախնայ որոտումէն…
Ես չե΄մ վախնար որոտումէն…
	
Ո՞վ կը վախնայ ուրուականէն…
Ես չե΄մ վախնար ուրուականէն…

Ո՞վ կը վախնայ կմախքէն…
Ես չե΄մ վախնար կմախքէն…

Ո՞վ կը վախնայ գանկէն…
Ես չե΄մ վախնար գանկէն…

Ո՞վ կը վախնայ ծովահէնէն…
Ես չե΄մ վախնար ծովահէնէն…

Ո՞վ կը վախնայ հրէշէն…                
Ես չե΄մ վախնար հրէշէն…

Ո՞վ կը վախնայ վիշապէն…
Ես չե΄մ  վախնար վիշապէն…

Ո՞վ կը վախնայ վհուկէն…
Ես չե΄մ վախնար վհուկէն…

Ո՞վ կը վախնայ   
մինինիկ, 
մազմազիկ,
սեւուլիկ 
սարդիկէն…
                                                                    
–	Մամաաա՜…


Մէկու մը չըսես՝
կարծեմ
մաման ալ 
կը վախնայ 
մինինիկ, 
մազմազիկ,
սեւուլիկ 
սարդիկէն…

ո՞վ կը վախնայ

Ժամացոյցը 


Մէկ սլաք, թիք թաք,
երկու սլաք, թիք թիք թաք...

Ժամացոյցը ի՞նչ կ'ըսէ`
թիք թաք,
թիք թիք թաք,
դպրոց երթալու ժամն է,
թիք թաք,
թիք թիք թաք...

Քիչ մը գրել եւ կարդալ,
քիչ մը գծել եւ խաղալ,
երգել, պարել ու խնդալ,
ուտել, խմել ու մեծնալ...

Մէկ սլաք, թիք թաք,
երկու սլաք, թիք թիք թաք...

Ժամացոյցը ի՞նչ կ'ըսէ`
թիք թաք,
թիք թիք թաք,
տուն երթալու ժամն է,
թիք թաք,
թիք թիք թաք...

Ցտեսութիւն բոլորին,
վաղը կ'ըլլանք միասին...
Երթաս բարով`գացողին,
մնաս բարով`մնացողին…

Թիք թաք,
թիք թիք թաք...

Նանիին ժամացոյցը

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
ես կը խաղամ 
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
շի΄փ շիտակ…

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
դուն կը խաղաս
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
շի΄փ շիտակ…

Օր մը ծուռ,
օր մը շիտակ,
մենք կը խաղանք
շարունակ…
Այսօր ծուռ,
վաղը շիտակ,
իսկ միւս օրը
միասին կ’ուտենք պիստակ…

anahid sarkissian / parev arev

Popular tracks