سراج

حسام الدین سراج- سلسله‌ی مو

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت
پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت
سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت
تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل	
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت -حسام الدين سراج

کلام: صغیر اصفهانی | آهنگساز: رامین کاکاوند | آلبوم: رویای وصل

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
یاران ره عشق منزل ندارد
این بحر مواج ساحل ندارد
باری که حملش ناید زگردون
جز ما ضعیفان حامل ندارد
چون ما نباشیم مجنون که لیلی
غیر از دل ما محمل ندارد

محفل عشق | حسام الدین سراج

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد
صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد
شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد
مغبچه‌ای می‌گذشت راه زن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد
آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد
گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد
نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد
منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

حافظ خلوت نشين - حسام الدين سراج

یاران ره عشق منزل ندارد این بحر مواج ساحل ندارد

یاران ره عشق منزل ندارد این بحر مواج ساحل ندارد

باری که حملش نآید زگرد  ونجز ما ضعیفان حامل ندارد

یاران ره عشق منزل ندارد این بحر مواج ساحل ندارد

چون ما نباشیم مجنون که لیلی غیراز دل ما محمل ندارد

یاران ره عشق منزل ندارد این بحر مواج ساحل ندارد

حسام الدین سراج - رویای وصل

کس نیست که افتاده آن زلف دو تا نیست 

در رهگذر کیست که دامی زبلا نیست

از بهر خدا زلف مپیرای که ما را 

شب نیست که صد عربده با باد صبا نیست

گر پیر مغان مرشد ما شد چه تفاوت

در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست

روی تو مگر آینه لطف الهیست

حقا که چنین است و در این روی ریا نیست

در صومعه زاهد ودر خلوت صوفی 

جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست

چون چشم تو دل میبرد از گوشه نشینان

همراه توبودن گنه از جا نب ما نیست 

تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است

جا نا مگر این قاعده در شهر شما نیست

سراج

A.Tahsini