متنی که در توضیح اثر نوشته شده در هماهنگی کامل با خود قطعه بی تردید یه شاهکاره. مرگ حمید، سرنوشت شهلا خانم، محل زندگیشون، صدای پائیزی در آهنی که به گوش راوی میرسه، درست مثل زخمه‌های سرگردان تار و همراهی مخلصانه پیانو بدون آغاز و پایان بدون اینکه بشناسیمشون، قاب عکسی در ذهن میسازه که انگار سالهاست این آدمهارو میشناسیم و بعد غریب و افسرده و تلخ، قلب شنونده و خواننده رو پاره پاره میکنه..    ‌

چقدر حق میزد چکرد باروح روان ما لنتی🫠😅😅

He was born from an Iranian Father and a French mother in 1966 in the city of Toulouse in France.[3] He has studied music (piano, vocal and theory) along with engineering and marketing. Since 1987 he has recorded around 300 tracks for Iranian television advertisement. He has composed soundtracks for long film, short films as well as documentaries and has worked with director like Dariush Mehrjui, Mani Haghighi, Shahram Mokri, Safi Yazdanian, Rassoul Sadr Ameli and many others. He initiated a baroque music ensemble (Aria Music) in 1996, giving concerts in Iran & India.[1] He further established the Nour ensemble. In the summer of 2004, Nour appeared in a musical documentary, this time filmed at the Palace of Ardashir in Firouzabad. The arrangements of Journey (2001, Hermes Records) is also among his musical activities. In 2003, Rezai won the first prize of the Avignon Film Festival for the best Film Music and in 2017 he won the Crystal Symorgh from the 35th Fajr Film Festival for the movie "Negar" directed by Rambod Javan.[1] Since then, he has concentrated on writing music for films and on developing the Nour ensemble.

What's the Time in Your World? - Christophe Rezai

Colin Jacobsen - Atashgah

Amsterdam Sinfonietta
Candida Thompson, direction & violin
Kayhan Kalhor, kamancheh
Kian Soltani, cello

Audio recording: Maarten Elzinga, Arjen van Asselt
Recorded at SugarCity, Halfweg

Atashgah - Kayhan Kalhor & Kian Soltani | Amsterdam Sinfonietta

Aroosi Mordegan-Peyman Yazdanian/ عروسی مردگان-پیمان یزدانیان

Edición a partir de improvisaciones, todos los instrumentos Zäid Gaertel

Pompas luz

آهنگساز: ستار اورکی
آکاردیون: پیام اقدامی (https://www.instagram.com/payameghdami/)

موسیقی تیتراژ پایانی فیلم فروشنده - اصغر فرهادی/اثر ستار اورکی

Video:
https://www.youtube.com/watch?v=Wn5RisQCmcs

For me Iranian visual arts like architecture, tilings, rugs and etc have always been minimal. Not as a meaning of being less, but for repeating loops, being circular or mirror, adding layers to layers to achieve the final picture as a multi-dimensional but exclusive work.

And for me Persian Rug represents all those images and mininalism. The base structure builds in sides while in center different kinds of colors and shapes interconnect by repeatings and loopings to get the total product.
So it became appropriate for me to write a piece of music based on those visual art works.
We're talking about Iranian visual arts, so what's more proper for its music than Iranian instruments; such as Santour, Oud, Taar and Kemancheh.
The purpose was finding the commons in them; which i think is minimalism language, in an Iranian dialect.

Video:
This video could not have been made without the helps of those who filmed their rugs and sent it to me.
I'm grateful for their pure help.

So this is "Persian Rug".

"فرش ایرانی"
برای من همیشه هنر های تجسمی ایرانی، مانند معماری، نگاره ها، نقش های اسلیمی، فرش ها و ... نمود کامل مینیمالیسم بودند. نه به معنی کم‌گرا، بلکه به سبب تکرار یک چرخه، به طور ثابت یا متغیر، قرینه بودن، چرخش، روی هم قرار گرفتن چند اتفاق و پدید اوردن یک اتفاق جدید چند وجهی و منحصر به فرد.
و برای من فرش ایرانی نمود کامل همه این تصاویر و مینیمالیسم درونشون هست. ساختمان کلی در اطراف شکل میگیره، و در وسط، انواع رنگ ها و شکلها با تکرار و تکرار در این چرخه برای رسیدن به تصویر کلی در هم تنیده میشن.
در نتیجه ساختن یک قطعه موسیقی بر مبنی این تصاویر اسلیمی ایرانی به نظرم کاری منطقی و معقول آمد.
همانطور که از تصاویر ایرانی حرف میزنیم، در این موسیقی نیز فقط از سازهای ایرانی مانند سنتور، عود، تار و کمانچه استفاده شده و هدف تکیه بر ارتباط مشترک این تصویر و موسیقی، یعنی همان مینیمال بودنشان است.

ویدیو:
ساخت این ویدیو بدون ارسال تصاویر شما عزیزان امکان پذیر نبود.
از این کمک همگانی که به سبب وحدت باعث ایجاد همکاری و حس مثبت شد صمیمانه و خالصانه ممنونم.

قطعه‌ی "فرش ایرانی" تقدیم به شما.

Persian Rug

Dysprosody
playing along/with arpeggiator
Ma Jolie Pablo Picasso

حرف که می‌زنی گریه‌ام می‌گیرد که چرا حرف نمی‌توانی بزنی/ براهنی

آسمانْ ریسمانْ روی آرپژی‌ای‌تِر
یادگارِ ملالِ دو زمستان پیشتر

Dysprosody | حرف که می‌زنی گریه‌ام می‌گیرد که چرا حرف نمی‌توانی بزنی

Beloved, don't Let Me Be Discouraged- Kayhan Kalhor & Broklyn Rider

قطعه "به یادت می آورم "ازموسیقی متن سریال  "مدار صفر درجه " اثرحسن فتحی / اثرفردین خلعتبری 
از مجموعه به خاطر سنگفرشی که مرا به تو می رساند
آوای باربد 

قطعه "به یادت می آورم " ازموسیقی متن سریال  "مدار صفر درجه " اثرحسن فتحی / اثرفردین خلعتبری

آهنگساز: محمدرضا علیقلی | آلبوم: خیلی دور خیلی نزدیک

www.facebook.com/delnavazan.playlist

موسیقى متن فیلم «خیلى دور، خیلى نزدیك» ساخته محمدرضا علیقلى برنده سیمرغ بلورین بهترین آهنگساز در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر و یكى از بهترین كارهاى چند سال اخیر سینماى ایران در زمینه آهنگسازى فیلم است. موسیقى اى كه برخلاف گفته كاراكتر روحانى فیلم نه تنها روى مغز و اعصاب تماشاچى راه نمى رود بلكه گوش و ذهن او را نوازش مى كند و به خوبى در خدمت داستان و فضاى فیلم قرار دارد. «خیلى دور، خیلى نزدیك» یك فیلم جاده اى و داراى یك شخصیت محورى است. دكتر عالم (مسعود رایگان) در طول گذر از كویر با آدم هایى روبه رو مى شود كه هر یك اثرى بر او مى گذارند و مى روند. فیلم به جز اینها دو شخصیت محورى دیگر دارد كه هیچ گاه دیده نمى شوند، اما در سراسر فیلم در ذهن تماشاگر حضور دارند، یكى سامان پسر دكتر عالم و دیگرى موسیقى فیلم! موسیقى در «خیلى دور، خیلى نزدیك» دقیقاً به مثابه یكى از كاراكترهاى فیلم ایفاى نقش مى كند، چرا كه موضوع و داستان فیلم متافیزیكى و معنوى است و كارگردان و آهنگساز با هوشمندى و ظرافت از این هنر آسمانى در صحنه هاى فیلم استفاده كرده اند.

به سوی سرنوشت | محمدرضا علیقلی

قطعه سوز و گداز – دونوازی تار علی چولایی و پیانو ادیب قربانی .
سوز و گذاز نیمه‌بداهه‌ای از علی چولایی و ادیب قربانی و حاصل غم فقدان دوستی ست که به مرگ خودخواسته از دنیا رفت.
.....................
راهشان دور نبود، ولی از مجموعه جاهایی بود که در زندگی یا مدتی فشرده و مدام به آن سر میزنی یا اصلا صد سال یک بار گذارت نمی افتد، برای همین هم بود که هر بار چیزی در مسیر نسبت به قبل عوض شده بود، خوب به چشم می آمد. دم در ایستادم، از شلختگی درختهایی که از خانه ی قدیمی و بزرگشان بیرون زده بود معلوم بود خانه مدتهاست بی دلسوز مانده. در ِ بزرگِ فلزیشان شل و ول تر از همیشه بود، هر چه در زدم در را باز نکردند، داد زدم “شهلا خانوم” باز جوابی نیامد، به در تکیه دادم، در با سر و صدای زیاد لق خورد، صدای سگ همسایه شان بلند شد. خانه از آنچه فکر میکردم کهنه تر و دخمه تر شده بود، طبیعی بود، از وقتی حمید پسر همین شهلا خانوم از بین رفته بود دیگر کسی حال و حوصله ی جمع و جور کردن وضعیت آن خانه ی به آن بزرگی را نداشت. همسایه شان آمد، غر زد که چرا بعد مرگ حمید دیر به دیر می آیم. دعوتم کرد به خانه شان، گفتم آمده ام خاله شهلا را ببینم، ساکت شد، بدون حرف زدن کمی نگاهم کرد، برگشت و همانطور که به سمت در خانه ی خودشان میرفت فاتحه میخواند. کنار در خانه ی حمید و خاله شهلا ایستادم، کوچه خیلی ساکت شد، طبیعی بود، کلافه شدم، به در تکیه دادم،صدایش بلند شد و صدای سگ همسایه پشتش، دٓر که ساکت شد دوباره با کمرم ضربه ای دیگر زدم، ساکت که شد، دوباره شروع کردم…

Sooz O Godaz - In Memory Of Our Beloved Friends

Adib Ghorbani is an Iranian multi-disciplinary artist who integrates theater, music, and new technologies. Through the combination of physical theater, live music performance, and motion sensor technologies, he has shaped his unique style called Silent Music or Electro-musical Mime. Adib is also a pianist and a composer; his works span a wide variety of genres such as contemporary music, classical music, opera, experimental music, film music, and free improvisation. He is currently a Ph.D. candidate in the ICIT program (Integrated Composition, Improvisation, and Technology) at UC Irvine.

Sooz O Godaz - In Memory Of Our Beloved Friends

Adib Ghorbani

Recent comments

MahdiGh

Tina Alishahi

vahid

Babiii

Related tracks