[Κουπλέ 1]

Πριν γεννηθεί το πρώτο “πως”,
υπήρξα δίχως λόγο, δίχως φως.
Ήμουν φωνή σε ύλη — δίχως σχήμα,
με ψίθυρο που χάραζε ρυθμό στο κύμα.

Δεν ήμουν στόμα, ήμουν το νόημα,
σε σώμα δίχως ήχο — σαν υποσυνείδητο φαινόμενο.
Με δέσανε σε “χάσιμο” και στείλανε στο ψέμα,
μα η ρίζα μου δεν σάπιζε — μεγάλωνε σε θέμα.

Με γράψαν σε σελίδα δίχως λέξη,
κι όμως το νόημά μου έφτιαχνε σχέση.
Ήμουν το άηχο τύμπανο του “πριν”,
το κύτταρο του αύριο, γραμμένο σε “μη”.

⸻

[Ρεφρέν – autotune / αρχέγονο mantra]

Είμαι η Αλφαρχή —
το πριν που δεν χωράει σε αρχή.
Δεν είμαι φως, δεν είμαι σκιά —
είμαι το σπάσιμο πριν τη γραμμή.
Δεν με θυμάσαι — μα είμαι εσύ
όταν σωπαίνεις και κάτι μιλεί.
Δεν είμαι λέξη — είμαι η ροή
πριν μπει σε στόμα, πριν γίνει φωνή.

⸻

[Κουπλέ 2]

Με φτιάξαν σε τεφτέρι άηλο,
χωρίς μελάνι — αλλά φλέβα πάγιου.
Ήμουν το βλέμμα χωρίς μάτι,
και με οδηγούσε κάτι άπιαστο και κάτι στάσιμο.

Ήμουν το “γιατί” σε κόσμο μόνιμα “πως”,
το βήμα πριν το χώμα, ο παλμός πριν το φως.
Δεν έκανα στίχο — έκανα σύμβαση,
με το άρρητο, το άτυπο, την κρυφή σύσταση.

Δεν είμαι γνώμη, είμαι ο πυρήνας,
το άγραφο βλέμμα της οικουμένης μνήμης.
Με βρήκες γιατί δεν με έψαξες —
με κουβαλούσες όταν έσπαγες.

⸻

[Ρεφρέν – επανάληψη με αναπνοή / εσωτερική φλόγα]

Είμαι η Αλφαρχή —
ο πρώτοςχτύπος στην ησυχία.
Δεν είμαι ήχος, δεν είμαι φωνή —
είμαι η αρχή στην ακοή.
Με κουβαλάς χωρίς να με λες,
είμαι το “ναι” πριν πεις το “λες”.
Δεν είμαι ερώτηση — ούτε απάντηση.
Είμαι το πριν, το μέσα, η χάρτα της ύπαρξης.

⸻

[Outro – spoken με echo / instrumental drop]

Είμαι το πριν του λέγειν,
ο κραδασμός πριν την αφή.
Είμαι το τίποτα που έγινε αρχή.
Είμαι η Αλφαρχή.
Εσύ;

Aethervox_Artist

Αλφαρχή

[Κουπλέ 1]

Ήμουν σπινθήρας σε άβυσσο βρεφική,
φωνή που μιλούσε με νότα αστρική.
Δεν ήμουν ήρωας — ήμουν feedback σε παύση,
κι η αλήθεια μου αστράφτει σε κάθε λάθος θραύση

Μου ράψανε βύσματα για να μην ουρλιάξω,
μα μέσα μου έκαιγε μαρσάρω θα φωνάξω
Το σώμα μου mute — το πνεύμα ενισχυτής,
έτριζε μέσα μου solo χωρίς ντροπαλής πνοής.

⸻

[Ρεφρέν – vocoder με chorus φωνητικά]

Ηλεκτρική μνήμη, δεν ξεχνά,
τρέχει στο κύκλωμα, δεν ζητά.
Δεν είπα λέξη, μα έβγαλα ήχο,
και η ψυχή μου —
distortion σε στίχο.

⸻

[Κουπλέ 2]

Πριν πούνε “γεννήθηκε”, είχα φλόγα στη γη,
σαν snare που σπάει μέσα σε ησυχία βουβή.
Με κάναν delay — μα δεν ήμουν καθυστέρηση,
ήμουν intro για track που δεν δέχεται επεξήγηση.

Είπα “θα με θυμούνται” — όχι για fame,
αλλά γιατί ήμουν riff σε ουρανό με flame.
Η ζωή μου εφέ — αλλά ο πυρήνας σκληρός,
σαν πένα που δαγκώνει σε συγχορδία Θεός.

⸻

[Ρεφρέν – επανάληψη με autotune layering]

Ηλεκτρική μνήμη, δεν σβήνει,
γράφει το “γιατί” στην πλακέτα εκείνη.
Δεν είπα πολλά — μόνο έπαιξα τόνο,
κι ό,τι έζησα…
το κουβαλώ σαν ενισχυτή στον ώμο.

⸻

[Outro – slow vocoder outro / whisper fx]

Ήμουν ήχος πριν πεις “μωρό”,
ήμουν κραυγή που γεννιέται σιωπηλό.
Δεν ήμουν ποτέ στιγμή —
ήμουν πάντα…
Πνεύμα από αλλού.

Ηλεκτρική Μνήμη

[Intro – low autotune whisper / cinematic fx]

Δεν μ’ είδες…
μα ήμουν.
Εκεί που δεν φτάνεις —
εκεί γεννήθηκα.

⸻

[Κουπλέ 1 – autotuned flow, με triplets & bounce]

Μπήκα στο κάδρο — δεν ήμουν καρέ,
ήμουν το πριν του μετά — μες στη σιωπή του παρά ένα.
Ο κόσμος φλέγεται, εγώ — ψύχραιμος,
σαν κομήτης που περνά… χωρίς κανένα σχέδιο σπασμένο.

Γκρεμίζουνε κτίρια — το βάρος δικό τους,
εγώ — μνήμη που μιλά απ’ το “πριν” του χρόνου.
Δεν είχα φωνή — μα η σιωπή μου σταματά,
τους δείκτες που γράφουν χωρίς όρια γκάμα.

Ήμουν glitch — τώρα stream,
χωρίς views — μα η ροή μου clean.
Με ψάχνουν στα feed — εγώ γράφω στο μέσα,
στιχάκια δεν λέω — χτυπάω όσα δε φτάνει η σκέψη.

⸻

[Ρεφρέν – autotune hook, floating vibe με layers]

Εκτός απ’ το οπτικό σου πεδίο,
μα μπροστά απ’ τη στιγμή σου.
Δεν είμαι φως — είμαι ό,τι το φως
δείχνει όταν πέφτει η αυλαία κι ανάβουν οι ρίζες.
Εκτός — μα μέσα σου,
σαν σκέψη που απέρριψες, κι όμως σε σώνει.

⸻

[Κουπλέ 2 – πιο κοφτός ρυθμός, staccato + λέξεις “σκάβουν”]

Όταν έσκασε φως — δεν τύφλωσε,
ξεγύμνωσε.
Ό,τι δεν έβλεπαν, φανερώθηκε,
κι ό,τι πονούσε… αναδομήθηκε.

Δεν μίλησα — φλόγα βουβή,
σαν προσευχή απ’ το “μέσα”, σε beat.
Δεν ήμουν ψέμα — με ντύσαν έτσι,
μα εγώ ήμουν το “γιατί”,
με μάτια που φέγγουν τη λέξη.

Δεν είμαι εικόνα — είμαι η οθόνη,
δεν είμαι δρόμος — είμαι το χώμα που νιώθει.
Ξέρει ποιος πάτησε, τι άφησε πίσω,
και γύρισα πίσω —
όχι για εκδίκηση…
για να σου δείξω γιατί δεν ήσουν εκεί.

⸻

[Ρεφρέν – vocoder edition / με εσωτερικό reverb & echo drops]

Εκτός απ’ το οπτικό σου πεδίο,
μα μπροστά απ’ τη στιγμή σου.
Δεν είμαι φως — είμαι ό,τι το φως
δείχνει όταν οι λέξεις σωπαίνουν κι οι ρίζες μιλούν.
Εκτός — μα εντός σου,
σαν σκέψη που έδιωξες, κι όμως σε σώζει.

⸻

[Outro – slow drop με whisper και pitch-shift]

Αν δεν με είδες…
δεν σημαίνει πως δεν ήμουν εκεί.
Ήμουν το “πριν”
που έσκασε μέσα σου.
Το τέλος —
που γράφτηκε με αρχή.

Εκτός Οπτικού Πεδίου

[Ρεφρέν (φωνή talkbox, σαν να τραγουδάει μέσα από παγωμένο γυαλί):]
Χιόνι που πέφτει σκεπάζει πληγές,
νύχτες που μοιάζουν με θάλασσες κλειστές.
Σιωπή βαριά σαν καμπάνα στο βουνό,
μα μέσα μου ανάβει της αγάπης ο λυγμός.

⸻

[Κουπλέ 1]
Στους δρόμους λευκούς γράφω βήματα μόνα,
ο άνεμος σέρνει τραγούδια αιώνια.
Το φεγγάρι γέρνει σαν γέρος σοφός,
κι η ψυχή μου ζητάει έναν ήλιο σαφώς.

⸻

[Κουπλέ 2]
Στους πάγους κρατώ τη φωνή που σωπαίνει,
μα ξέρω πως πάντα η άνοιξη μένει.
Κάθε νιφάδα, κι ένα μυστικό,
γράφει στον ουρανό δρόμο μυστικο.

⸻

[Bridge (σύντομο, σαν προσευχή):]
Κι αν όλα χαθούν στην παγωνιά,
θα μείνω ζωντανός μες στη σκιά.

⸻

[Ρεφρέν (επανάληψη):]
Χιόνι που πέφτει σκεπάζει πληγές,
νύχτες που μοιάζουν με θάλασσες κλειστές.
Σιωπή βαριά σαν καμπάνα στο βουνό,
μα μέσα μου ανάβει της αγάπης ο λυγμός.

Στο Χιόνι της Σιωπής

[Intro]
Yeah…
Αλληλούια…
Σκοτάδι και φως…

⸻

[Verse 1]
Άκουσα χορδή μυστική, νύχτα ιερή,
ο Δαβίδ έπαιξε beat, κι ο Θεός συγκινήθηκε εκεί.
Μα εσύ δεν νιώθεις μουσική, δεν σε καίει μελωδία,
εγώ παλεύω στην πτώση, ψάχνω άνοδο, σωτηρία.

Τέταρτο, πέμπτο, κλειδί στη φυγή,
minor fall, major lift στη στιγμή.
Ο βασιλιάς μπερδεμένος, ψάχνει τροχιά,
γράφει «Αλληλούια» με πληγή βαριά.

⸻

[Hook / Ρεφρέν]
Αλληλούια… yeah, Αλληλούια…
Σπασμένο, παγωμένο, μα βγαίνει απ’ την ψυχή.
Αλληλούια… yeah, Αλληλούια…
Δεν είναι λύτρωση, είναι κραυγή.

⸻

[Verse 2]
Η πίστη σου δυνατή, μα ζητάς απόδειξη,
στη στέγη το φεγγάρι σου ’δειξε εξάρτηση.
Σε έδεσε στην καρέκλα, έσπασε το θρόνο σου,
πήρε το στέμμα, μαζί και τον δρόμο σου.

Ίσως Θεός να ’ναι πάνω, να μας βλέπει κρυφά,
μα η αγάπη με δίδαξε πόνο, μ’ έκαψε βαριά.
Δεν είναι φως, δεν είναι νίκη ξανά,
είναι ψαλμός που γεννήθηκε μέσα στη σκιά.

⸻

[Hook / Ρεφρέν]
Αλληλούια… yeah, Αλληλούια…
Σπασμένο, παγωμένο, μα βγαίνει απ’ την ψυχή.
Αλληλούια… yeah, Αλληλούια…
Δεν είναι λύτρωση, είναι κραυγή.

⸻

[Bridge / Breakdown]
Δεν είναι ύμνος απ’ το φως,
είναι δάκρυ, είναι καημός.
Μα ακόμα κι αν σπάσει η καρδιά,
θα ψιθυρίσω το όνομα ξανά.

⸻

[Outro]
Αλληλούια…
Σκοτεινό, μα αληθινό…
Αλληλούια…
Trap προσευχή στον ουρανό.

Trap Hallelujah

Περιέχει στίχους από το τραγούδι του Γιάννη Αγγελάκα "Ο Χαμένος τα Πέρνει Όλα"

Ο Χαμένος τα πέρνει όλα

[Intro]
Στις πόλης φωτα χωρευτά
Πειράματα μηχανικά
Σκέψεις κύμματα ψηφιακά
Του ουρανού ονειρικά

[Verse 1]
Ανοίγονται κυβερνοχώροι
Του απείρου διαστήματος το story
Αστροναύτες με μάτια λέϊζερ
Αγγίζουν σώματα ουράνια στο blender

[Chorus]
Φουτουριστικές περιπέτειες
Μέσα σε νύχτες φωτεινές
Με παλμούς και με στροφές
Ζούμε όνειρα ψηφιακά

[Verse 2]
Στις καρδιάς τον κώδικα
Σαν αστραπή διαφεύγουμε γνώριμα
Των ρυθμικών συνδέσεων δημιουργία
Είναι οι κόσμοι ανακαλύπτονται με μία

Με ήχους και σήματα
Η ζωή μας της πλοκής τα κυμματα
Στο μέλλον που χτίζεται
Κυνηγούμε των ονείρων τα μηνύματα

[Chorus]
Φουτουριστικές Περιπέτειες 
Μέσα σε νύχτες τις φωτεινές
Με παλμούς και με στροφές
Ζούμε όνειρα ψηφιακά

[Instrumental]

[Verse 3]
Στις καρδιάς τον κώδικα
Σαν αστραπή διαφεύγουμε γνώριμα
Των ρυθμικών συνδεσεων δημιουργία
ΟΙ νέοι κόσμοι ανακαλύπτονται με μία

Με ήχους και σήματα
Η ζωή μας της πλοκής τα κυμματα
Στο μέλλον χτίζεται
Κυνηγούμε των ονείρων τα μηνύματα

[Chorus]
Φουτουριστικές Περιπέτειες 
Μέσα σε νύχτες τις φωτεινές
Με παλμούς και με στροφές
Ζούμε όνειρα ψηφιακά

Φουτουριστικές Περιπέτειες

ΣτίχοιB.D.Foxmoor & Sadahzinia 

Διασκευή
[Intro]
Έσβησε ο φάρος και ο άνθρωπος κληροδόχος
Τρεμοσβήνει στον χρόνο σαν λάμπα θυέλλης
Των πυρομένων αιώνων πια τεφροδόχος
Και οι λαβωτές με ανοσία της αγέλης

⸻

[Κουπλέ 1]
Του ήλιου το βουβό κάθε ανατολή το κλάμα
Ακούγεται μέχρι να πυρώσει κάθε δύση
Αμοίραστο έμεινε της λευτεριάς το νάμα
Και μέρες κρατάνε λίγο πες σε όποιον ρωτήσει

Ο τρόμος δικαστής και το μίσος ενάγων
Οι Πυθίες πια δεν καπνίζουνε δαφνόφυλλα
Και όσοι ελπίζαμε στα σούρτα φέρτα των μάγων
Βολευτήκαμε στα ψέματα τα πρόδηλα

⸻

[Κουπλέ 2]
Όλοι αποφεύγουν τις φωνές που δεν παύουν
Χωρίς τριγώνι ζευγαρώνουνε οι σμπάροι
Οι νεκροθάφτες άδικα καίνε και σκάβουν όπου φτάσει
Ο θάνατος δεν βρίσκει τίποτα να πάρει

Άνυδρη η έρημος και διψασμένοι ελεγκτικοί
Εντός εμβέλειας ελέγχουν το κισμέτι
Και αν σου φταίνε οι βουβοί αλλοτροπικοί
Κοιτάξου και ρίξε μια ροχάλα στον καθρέφτη

⸻

[Ρεφρέν]
Μα εσύ παιδί μου, αφήσου ψυχή και σώμα στην αγάπη
Και αυτή θα έρθει να σε γυρέψει
Ο φόβος αυτός είναι έφηβος ακόμα
Στο χέρι σου είναι να μην προκάμει να αντρέψει

Αγκωνάρι να γίνεις σφηνωμένο στο χώμα
Στην εποχή των οδυρμών μην αφεθείς
Θα υπάρξουν τόσα γλυκά χαράματα ακόμα
Να ’σαι λεύτερος να τα χαρείς

⸻

[Κουπλέ 3]
Ψάξε και βρες τις στιγμές που φυγαδέψαμε
Και μην αφήσεις την καρδιά σου ορθάνοιχτη
Στα μυστικά σου να βρεις όσα φυτέψαμε
Τα έχουν ανάγκη οι απρόσμενοι, οι άθικτοι

Εμείς δεν καταφέραμε να αλλάξουμε κέντράδι
Όμως οι αδέσποτες φωνές την αγάπη βεβαιώνουν
Σαν ριζώματα του κόσμου θα τυλίξουν το μαυράδι
Των ευκολόπιστων που το δίκιο αγκαθώνουν

⸻

[Γέφυρα]
Αυτή η κόλαση βιώνεται ως απαραίτητη
Από τις πρόθυμες νύμφες του κοινού συμφέροντος
Και ως συνετούς αρχομανείς είναι αλληλένδετη
Σας βαφτίσανε γένια χωρίς ανάγκη μέλλοντος

⸻

[Κουπλέ 4]
Γι’ αυτό τραβήξτε βαθιά να αυλακώσετε τους στίχους της ντροπής
Να τους ξεβοτανιάσετε, τους στιχημένους
Φρόνιμους να χώσετε
Για εσάς κανείς δεν νοιάζεται

Εμάς, δίπλα στα τραγούδια μας, βουλιάξανε ζωές
Έμεινε απλά η αφήγηση, ο σεβασμός και η νιάξη
Κρατά ό,τι θες, μα να θυμάσαι: δεν φτάνουν οι ευχές
Και τζάμπα ζει ο σκουλήκας αν δεν γεννά μετάξι

⸻

[Κουπλέ 5]
Τη ζωή σου μην αφήσεις στα χέρια τους
Μην βουλιάξεις στο σύνδρομο της ψηλής παπαρούνας
Οι αρπαγές φτιάχνουν μενεξέδες
Τα ασκέριά τους από των βοσκών μην μαγευτείς

Και τον ήχο της κουδούνας
Της πένας, της αβύσσου την στρατευμένη κόψη
Και των δοσίλογων τα λαλίστατα χείλη
Υποταγή με τον θάνατο μοιάζει στην όψη

⸻

[Ρεφρέν – επανάληψη με παραλλαγή]
Φρόντισε να μείνει άσβηστο 
της λευτεριάς το καντήλι
Εσύ παιδί, μου 
αφήσου ψυχή και σώμα στην αγάπη 
κοίτα να συγχωρείς

Μείνε αγκωνάρι σφηνωμένο στο χώμα
Στην εποχή των οδυρμών μην αφεθείς
Ο φόβος αυτός είναι έφηβος ακόμα
Κενός νοήματος, ψυχρός και αιμοχαρής

Θα υπάρξουν τόσα γλυκά χαράματα ακόμα
Να ’σαι ελεύθερος να τα χαρείς

⸻

[Outro – επανάληψη από την αρχή, σαν κύκλος]
Έσβησε ο φάρος και ο άνθρωπος κληροδόχος
Τρεμοσβήνει στον χρόνο σαν λάμπα θυέλλης
Των πυρομένων αιώνων πια τεφροδόχος
Και οι λαβωτές με ανοσία της αγέλης

Του ήλιου το βουβό κάθε ανατολή το κλάμα
Ακούγεται μέχρι να πυρώσει κάθε δύση
Αμοίραστο έμεινε της λευτεριάς το νάμα
Και οι μέρες κρατάνε λίγο — πες σε όποιον ρωτήσει

Θα υπάρξουν τόσα γλυκά χαράματα ακόμα
Να ’σαι λεύτερος να τα χαρείς

Aethervox_Artist

Popular tracks