تعداد دفعه هایی که تو روز گوشش میدم از دستم در رفته....

مثل حال ایران تیکه پاره نی روحم 💔😩

آخ افراسیاب، خرابمون کردی .

اونجا که فقر نی جنگ نی درد نی...

همه‌ی کارات با‌ارزشن. 🤍🙏

"انار"

کلام و اجرا: توماج/ افراسیاب/ بی‌لقب
ضرب‌آهنگ و مهندسی‌صدا: بهزاد
جلد: سروش
تاریخ نشر: ۱۴۰۰/۴/۱۰
•
•
اینترو

صدای کارگر:
توماج نمیدونم عسلویه بودی یا نبودی
پیمانکارا، شرکتا و... کارگرهارو مثل انار می‌بینن
میچلونن میچلونن میچلونن
آبشونو میخورن، تفاله شون رو پرت می‌کنن..
•
توماج (ورس۱)

اناره کارگر بچلونش
بده آبش بده نونش
انقدری بده که زنده بمونه
نظام برده داری خود زندونه
اناره کارگر بمک خونشو بمک شیرشو
دور بنداز پوستشو
نبینم درخت رو به رشدشو
انار تو دست سرمایه دار کشته شد
باتومه جواب اعتصاب بزنش
مبادا فکر اعتصاب به سرش بزنه
بزنش اناره بِکنش
حقشو بخواد باید خشک شه درختش
خود زندانی رو بذار زندانبان
جیره چرب رو بده به پیمانکار
رسمیش نکن نه بی انصاف باش
بدون ایمنی و بی استاندارد
با چوب فقر مردمُ غلامشون کن
بریز موادُ تو کمپ ، خمارشون کن
کسی حقشو خواست
بگو خدائه اون پشت
بگو به جرم محاربه شجاعتون مُرد

(کورس)

ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور

افراسیاب (ورس۲)

داور منم داور تویی
یعنی واسه زخما میکنیم پادزهر تولید
برا اونکه داغ کرد واشر برید
من لای منگنه میدم با شعر امید 
حالا خرابه قدیمو ول کن حالا خرابه
ضعیف و چرک مرده افتادیم پی نون و حقمون
استخونم نیس توی ظرفمون 
دوره هم دیگه ایستاده مردیم چون 
خاکو فروختینو قبرارو کردین پر
نقدارو کردین جرم
حقمونم ۴۰ ساله خوردین مفت
انار کارگر له زیر باتوم
قرمز و سرخ به شرط چاقو
انار کارگر تو سطل آشغال 
خونی و قرمز به رنگ‌ آبان 
منم صدای فقر و اختلاف
حامیه حق و اعتصاب
راویه جنگ و اعتراض
تا آزادی به وقت انقلاب

(کورس)

ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور

بی‌لقب (ورس۳)

صد دانه یاقوت دستای بسته
بی نظم بی حقوق اخما شکسته
بی رنگ بی رمق سِر قلب سفید
وسط سینه جنگ چرک سرو پیر
یاقوتا تو هم پیچیده بی پروردگارن
نه سرخ نه زیبا زردن بیمارن
ترشن خشک آخه کشتنو خورد
باغبون باغُ بی وجود با تف
آب داد پ بکن تف تو صورتش
بخیه دیره بکن نخ تو سوزنش
طلوع کن رو هفت تپه خورشید عسلو
بسوزون ریشه ظلمی که وطن
مث خاموت دور میلگرد خفت کرده‌بسه
بازش کن‌عشق است‌حتی اگه تو بندی
تو آبرومندی تو عابر و من چی
دست تو دستت اشک بچتم
دهن دوختت جنگ اولم
بی صلح آخر میسرفه آخر
دونشون میکنیم تا سرخ آخر
لمبو میمکیم یکی من
یک تو یکی حق

(کورس )

ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور
از جون انسان از نای کارگر
غنیه ایران زمینه خاکم
ظالمی تو ثمره لالن
خودتی ریشه خودتی ساقش

(ورس چهار)

(توماج)
راه بیا با من پا به پام بیا
ببینم ما بیشتریم یا ظالما زیاد
این کشور فقط یه اتحاد میخواد
پس بگیر حقتو با افتخار بیا
دست تو دست هم شونه به شونه
حقوق کارگر نون تو خونشه
ایستاده رو به ظلم زمونه
امپراتوری مرگ بی دوومه

(افراسیاب)
راه میام بات  تو صورت دشمن
حاکم کیه فقط حقه حکمم
دست تو دستتو تو کمرِ جرات
جاویده جنگِ با جبر مطلق
رنگ عدالت بزن رو اختلاف
تزئین شدیم به نور اتحاد
همراهتم تو قلبِ اعتصاب
مکان میهن به وقتِ انفجار

(بی‌لقب)
انفجار کارگران سیل داره میاد
خون خون خون امضای بینام
پیشونیه پرخط بی عرق شرم
صلابه می‌کشه بیشرفه شهرو
با پول نمیشه خرید این پیرهن شرُ
عرصه رو به روی بی میهنه تنگ کن
جنگ کن جنگ کن ظالم زبونه
امپراتوری مرگ بی دوومه


Anar (Ft Toomaj & BiLaghab)

"اَحَد"

کلام و اجرا: افراسیاب
تاریخ نشر: ۱۴۰۰/۶/۱۸
. 
با چند بیت شعر میرم پا به پای جنگ
تا انقلاب و آزادی این اردوگاه مرگ
می‌پاشم با قلم روی حکومت دیکتاتور
از اِس اِس نازی تا علمای شرق
وقتی مینویسم گرگ و میشه تسخیر روحم
قبل روشنایی میذاریم ما تاثیر تو رپ
تاریکی شده یه غده سنگین تو مغز
رپم استرس میاره مثل هفت‌تیر رو سر
دنبال انتقامه این تنِ غرق خون
آزادی‌خواهِ بی‌کله‌ست زندانیِ حبس توم
مرموزم مثل مرگ مایکل و
خودکشی هیتلر با یه کمری والتر
شما خیلی وقته لال و بیصدا و میوتین
ما کله میندازیم مثل تیغِ تیزِ گیوتین
هنوز سبز نشدی رُخِ مارو نگیر
تو رو سرباز میگیری من شاه و وزیر
•
•
دو دستی گرفتیم سر و ته بازی رو
چریکای فرانسه‌ایم جلو نازیا
ما به تنمون مالیدیم پی زندان‌ و دارو
توام مالیدی ولی خایه های حاجی رو
•
•
تو ریاضتم، دستمه کلید پرواز
هرکی فکر کرد مثل ماس بعدش پریده از خواب
صدا کنی میکشمت از پیریز برقاا
انگار پاییزم وقتی میام میریزن برگا
تو تنگنای غمم من میرقصم با ارواح
چپمه زندگی و کی...مه فردا کلا
جلو من نگیر دکور جنگی په
اسطوره هاتون هنوز میغلتن لا برفا
من ۱۳ ابجدم بدون سفسطه
شعرم بیدارت میکنه مثل چکِ فلسفه
سینه‌چاک‌ترِ حقِ بالا دفترت
یه ضربدرم روی حکم قاضی محکمه
زیر بار زور و ظلم نرفتم هیچوقت
واسه هر اعتراضی شدم من پیشمرگ
جنگ و رزم و جنم خون توی رگمه
به بیراهه نمیره این قلم به هیچ وجه
•
•
دو دستی گرفتیم سر و ته بازی رو
چریکای فرانسه‌ایم جلو نازیا
ما به تنمون مالیدیم پی زندان و دار رو
توام مالیدی ولی خایه های حاجی رو
•
•
برسون به بالا از قول من که
آخرا بازیه ، میُفته پرده
وقت طلوعِ صبح آزادی
تو غروبتو میبینی از پشت نرده
هیچ جوره نمیکنم فرار از مرگ
حتی آینه هم دیگه داره هراس از من
یه روز اگه بدونم که کارم تمومه
با یه تیر خودم رو خلاص کردم.


Ahad

"بازمانده"
•
کلام و اجرا : توماج/ افراسیاب
ضرب‌آهنگ و مهندسی‌صدا : بهزاد
جلد : توماج/ سلیمان
تاریخ نشر : ۲۴ آبانِ ۱۴۰۰
•
•
از بازماندگان آبانم، شعرم، صدام، جاودانم
من؟ یک از هزارانم، پایان شیرینِ داستانم
مست شلاقی‌ام که خوردم، پیروزِ زندانی‌ام که بُردن
شعله‌ی خاشاکی‌ام که گفتن، پشت به زندگی، رو به دشمن
دو الف، کوهِ پروندم، کسری، گلرخ، در بندم
خونِ سیاوشم، کمان آرشم، پروازی‌ام که پر زد رفت
تابش ناگریزِ نورم، رویش ناگزیرِ بذرم
ریشه دارم، استوارم، من؟ درختِ امیدِ وطن
بچه‌ی کارم، گمنامم، پینه‌ی دستِ رویاام
فصل اتحاد، گردانم، خون نداام سلطانم
خشکیِ قلبِ یه دریاچم، بالِ بریده‌ی پروازم
سیلی صورت سربازم، تیرِ تو سینه‌ی اهوازم
فقر بلوچم، کولبر کوردم، زبان مادری عربم تورکم
من پسر ایرانم، بختیاری‌ام نمادِ جرات
من قهر خدام، من ترس شمام، قاضیِ وطن عدله انتهام
برزخِ خدام، وحشتِ شمام، سرباز حقم، مرگه افتخار
من خروش یه خشمم، غیظم، ریزش یه سدم، سیلم
از درون یه رنگم، طفلم، لطیف مثل مرگم، شعرم
•
ایول، بشکن، قانون نداریم، قول میدم خوابی رو آروم نذاریم
قول میدم کمتر از طاعون نباشیم، متحد میشیم و باتوم فراری
•
بده به من، بده، ایران مال منه، بده به من، بده، این خاک مال منه
بده به من، بده، ویران شده همش، بده که من خودم میسازمش
•
میسازمش تو این خاکه ریشه‌م
بمیرم هم رو ورق زاده میشم
منم تعبیر کابوس و خواب این شهر
زنجیر ظلم میشه پاره بی شک
من قطره‌ی سرخِ تو چشماتم
اشک مادرای داغدارم
خون‌آبه‌ی خوزستانم
بنزینم، شعله‌ی آبانم
اخطار، کشتار، بده وضعیت
گلوله شلیک تو سر جمعیت
من؟ خونِ زیر پوتینم
خورشت اوینم با طعم کهریزک
کلی خط رو بدن
همون قربانی با سر تو لجن
زخم تو کمر، وهم تو سرم
همونی‌ام که هروقت پر زد، هروقت حرف زد
سیستمت مرفینو زد تو رگم
دوختن هی نخ رو لبم دود کرد 
سوختم مثل جنگلا زاگرس
قانونت فوت کرد
از تک تک خونا که ریختیو خوردی
گذشته یه دریا آب از سرم 
میسوزم تو این جهنم
ولی میزنم بیرون از خاکستر من 
جاودانم تو این چرخ تکرار
زاده‌ی جنگم به دست اجبار
مشت اتحاد تو صورت ظلمم
از شمال و جنوب تا قلب تهران
پایبند به خاک و عهد و پیمان
امید به یأسم تو بطن زندان
سرود دردم، غروب تلخم
روشنگرم روی سطح کیهان
غیظم، بمبم، مین زیر پا
تلخیو خشمم با رخ بی نقاب
فریاد یه نسل غرق زیر آب
کینه‌ی کهنم از عمق سینه ها
•
ایول، بشکن، قانون نداریم، قول میدم خوابی رو آروم نذاریم
قول میدم کمتر از طاعون نباشیم، متحد میشیم و باتوم فراری
•
بده به من، بده، ایران مال منه، بده به من، بده، این خاک مال منه
بده به من، بده، ویران شده همش، بده که من خودم میسازمش
•
شعله‌م زاده‌ی شلیکِ خودته، ماهشهرم، نی‌زارم
من راوی‌ام و تاریخ خودِ شعر، یادآر که مرگِ نِسیانم

Bazmande (Ft Toomaj)

"سیر تا پیاز"
کلام و اجرا : توماج/ افراسیاب
ضرب‌آهنگ و مهندسی‌صدا : بهزاد
جلد : علی‌رضا ابراهیمی
تاریخ نشر : ۱۴۰۰/۱۰/۹
•
•
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
‌من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
•
ذره‌بینو بدین به من بلکه ببینمتون
شلوغ کنید با حاشیه شاید شنیدمتون
جام و جامه‌ی جمعتونو جر میدم یجور
که بری به بریه‌ای دور، همرو یه تیر صد نشون
‌میزنم میکَنم اون نقاب گنگِ فیکتونو
لاتی نخون اگه گردون پلیس زهر چشتون شد
پاره میکنم پرده‌ی این نمایشِ دروغو
تُو تو رینگ نبودی نمیدونی فرق آپر و هوکو
‌زمستونتون رسید وقتشه بشمارمتون
گرمِ جنگ با . بودیم برداشت هوا برتون؟
هوا پسه زود، برو تو لاکت گرمام نره توت
من پسرِ آزادی‌ام تو برادرِ پول
‌از این خرابه‌ی کثیف قلعه میسازم
انگل زدایی میکنم جاتون ارتش میارم 
پرچماتونو میکَنم و ارزش میکارم
اینجا زور نداره مایه تا رپت بی‌مایست
‌از خونِ خاکت نخوندی چون خایه نداری
رپ قانون شکنه، تو تابعِ قوانین
گنده گوی تو خالی تو ختنه‌ی کلامی
سانسورِ سرخودی سمپلِ اراجیف
‌تلافی میکنم هرچی سرِ هیپ‌هاپ آوردین
اخراجه هرکسی که بازیش درست نیست
مِن‌بعد هزینه داره هر گُهی که خوردین
یه آفتابه بیشتر اگه قدیمی و کلُفتی
•
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
•
هنوز بازه پرونده‌ها، اینم روش خب
من سیستمو میگام، تو فقط گوش کن
نمی‌خوری به ما آخه زنگ تفریح
وقتی سیر تا پیازو اینجا رنده کردیم
‌ ‌‌ما یه نسل زخمی که از زخم شمشیرِ
دولت میگه تا فساد و جنگ تا تغییر
از سقف کار می‌خونیم تا کف و ته دیگ
تا کمبودو کنیم توی مغزا تأمین
‌‌میکنم با رپ رُک رنده رگباری
نویدِ جنگم تو بند افکاری
جنگ با تو برام اُفته ولاهی
مث تورو می‌کنم ختنه گهگاهی
‌‌ما کف خیابونیم تو با آسفالت غریبی
چپ کردی ولی خب آفتاب ندیدی
اینجا جای گوه خوری و گردن کجی نی
کلُفت تر از تورو از گردن دریدیم
تو صحرا آب فروختن هنر نیست دایی
تو شیش نمیزنی، فولی، کلا ایسگاهی
من آب می‌گیرم از آهن قطره قطره
بیا تو کویر خاک فروشی یاد بدم بت
فرق داره رپمون از زمین تا پلوتو
تا بخوای دست بجمبونی زدیم دورِتو
ما تایم رپمونه دقیق دوِ صبح
جا گل بکُن تو کله‌ت همین کورِسو
•
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
•
رپ اینه که بزنی سنجیده حرف
اسیرِ درد، درگیر وهم، هرچی که هست
باس جر بده مخو از دید من
خودکاره هنوز صدتیرِ جنگ
که جر میده افعی تا ردی و لش
دایی جر میدیم جعلی تا فرعی و اصل
•
ما چرب نمی‌کردیم موتور جام می‌کرد
ما چک نمی‌زدیم شهر داشت خواب میرفت
دیوان کردیم اونی رو که داستان می‌کرد
گریدر آوردیم، آسفالتی پس

Sir ta piaz (Ft Toomaj)

"احضار"
کلام و اجرا: افراسیاب
ضرب‌آهنگ: تهرنگ
مهندسی‌صدا: بهزاد
تاریخ نشر: ۱۸ دِی ۱۴۰۰
•
•
یه حس عجیب توی خون و رگم جاریه
آزاد و رهام ولی مثل وزن و قافیه
دور از بایدا، کندم از همه عادتا
کل زندگیم شده شعرِ روی کاغذا
غرقم توی باورام، فَوَرانم، سبلان
پاک شده از تو سرم هرچی بوده تا الان
تیک تاکِ ساعتا تا سوتِ تلخِ داورا
بازی تموم شده دیگه، توی قلبِ ماجرام
ترس افسانه‌ست نه برادرِ مرگ
همه حالا خوبه، همه برابرِ هم
تلخیا دروغه، سراب تر از وهم
ذهنم خلوت تر از صحرا، جسمم سبک تر از پر
زدم رفتم اونجایی که نیست دروغی
تنهایی حس نمیشه تو اوج شلوغی
منمو این آرامش و آسمونِ صاف
فقط طبیعته منجی و پاسبونِ ما
.
تا طلوعِ این روز، تا فروغِ من
میجنگم با تاریکی، تا غروبِ جهل
به حرمت این خاک همراهم باش
تا لبخند بکاریم روی صورتِ چروکِ شهر
دُچار تا آزادی با ضربه زیرِ هشتم
تو نورِ امیدی توی سرزمینِ قلبم
تو این راه تاریک، منو توایم فانوس
بیا که با هر قدمت بسته میشه زخمم
•
غوطه ور شدیم توی تلخیِ خالص
میگن اعتراض کنیمم که سر زیر آبه
رفیق اینجا خیلیا زیر خط فقرن
زبری جدولو حس میکنن جا نرمیِ بالش
من زاده خاکسترِ این دهکده سوخته‌م
حاصلِ فریادِ زیرِ آبِ لبای دوختم
مثل تو، مثل اونکه خودشو گم کرد
تو این کوچه های شهری که میده بو غربت
انگار ته خط رسیدیم تو حصاریم رو مین
منم مثل تو له شدم زیر فشار پوتین
ولی تا آزادی خاک میدم ادامه تو رینگ
شایدم تا اون روز بمونه ازم یه نامه رو میز فقط
تلخه قصه ها پره از ترس و اضطراب
بوی تعفن میاد از قلب اجتماع
منم یه لخته شعرِ تلخ ازین زخم و التهاب
مثل تو پِی ارزش تو این چرخِ ابتذال
مرگ اعتراض یعنی فقط تماشا کنیم
وقتی غرق توی خونیم و سراپا امید
دونه دونه روزامون دفن میشن رو هم
اگه دستمونو نذاریم تو دستِ اتحاد
منم ندای قلبت، نگاهِ سردت
همنشینِ ابدی و رفیقِ دردت
منم مثل تو خیلی خستم ولی
هرشب احضار میکنم نوید رو رو برگه


Ehzar

کلام و اجرا : افراسیاب/ بی‌لقب
آهنگساز و میکس مسترینگ: بهزاد
جلد : علی‌رضا ابراهیمی
تاریخ نشر : ۱۴۰۰/۱۱/۱
•
سایبری چیست؟ جنگِ مجازی
به قول توماج، شما ختنه کلامید
سگِ دربارین، پشت ماسکا غلافین، هالُووین
اینجا جنگ تن به تنه، اراجیف نبافین
صدای آزادی فقط از ما میاد
مثل تو رو الک کردیم، دادیم دست حراجیا
حواشیا، فقط داغترم میکنه
من شوروی نیستم، ولی هر واژم سی‌فوره
تو محفلِ توِ ساندیس‌خور و خایه‌مالا دورت
من ریشتونو میزنم، بی‌پروا تو دو بیت
هشتگ یعنی جریانو اطلاع بدی فقط
ولی تُو تو مجازیه کل استراتژیت
نبرد واقعی، یعنی کفِ خیابون
نه هشتگ پشت میز، با چندتا دیالوگ
حوالیِ ما بوی خون میاد فقط
جیره‌خورِ سیستم، بُکن ماسکتو عوض
رانت‌خورای دوزاری، بی‌هویتِ قُلابی
با فشارِ تو خم نمیشه تیغه فولادی که
میشه تو راه سفت‌تر، بند پوتینم فقط
چون پیش‌بینی کرده بودیمت، تو این نبرد از قبل
پ نقش بازی نکن
که پاره کردیم تو این مسیر صدتا پیرَنو ما
صدتا بی‌سر و پا رو قلممون گایید
که الان مخبراتون میزنن سایَمونو با تیر
تو قطارِ دولت مهم نی واگنت چیه!
ما که میدونیم سرت تو آخور کیه
تو نقابت آزادی‌خواهه، خط فکریت هولوکاست
سگ سازمان، از خودت یه عکس بذار پروفایل
‌•
وی فور وِندِتا
سایبری سایبری سایبری فاک
وی فور وِندِتا
سایبری سایبری مادا فاک
‌•
راس میگه، بازی نخور، از خودشونیم
چون هم صدا بودیم، هم سیما، الکلِ خونیم
راس میگه که ما وصلیم و مُهره نظامیم
چطور هنوز زنده‌ایم! همونو جمله بگاییم
آی مُرده‌پرست
پاک کن از رو پیشونیت مُهرِ وطن
اون هشتگِ خونیت
یه روز قاضی نشو، قول میدم زنده بمونی
فیک، حقوق بگیر، بازم شرف داره به تو
قاضی رو بیت رای بده، ماها ضربانِ وتو
قمار زندگی کردیم، تا طرفدار بِتُ
وطنمه، وظیفمه، تکلیفمه
وظیفه‌ی مستِ تلو، میخورم ولی تو...
رو کجا تنظیمی که کُد نمیگیری؟
تعطیلی، ما خُلیم به جمعه خُرده میگیریم
حالا تو، تو که رتبه بگیری، پای خطبه بشینی
چینی، توطئه چینی
عملیاتتو شروع کردی
با رمزِ شک، بازم بزن، بازم زدن
همشونو از بَریم، بشین، مهره‌هاتو بچین
محاله بازنده شیم
چون نزدیم با طفره حرف، رفتیم جلو با حرف حق
با حرف مغز، تا قعرِ قلب به دل نشستیم
تمومش کن، نمیبینی مگه به گِل نشستی؟
چه ژست ژرفی
ما تو جهنم نقد، تُو تو بهشت قسطی
مرگ جهل و تابو، متحد، سرشت عشقیم
اونی که مشامش تیزه میفهمه
بو حرف حق
وقتی شمشیریم هرچی بکوبی
کوبنده‌تر
فقط باعث میشی که ما بشیم
بُرنده‌تر، بُرنده‌تر
•
وی فور وِندِتا
سایبری سایبری سایبری فاک
وی فور وِندِتا
سایبری سایبری مادا فاک

C4 (Ft BiLaghab)

"آرمان‌شهر"
کلام و اجرا: افراسیاب
مهندسی‌صدا: بهزاد
تاریخ نشر: ۱۴۰۰/۱۲/۱۲
•
با فکرِ تو سرم و رُخی که غمگینه باز
هرشب پرواز میکنم با اینکه زنجیره پام
میرم، یه جا پرت، یه جا که قانونی نیست
یه جا که توی عصرِ جهل و نادونی نیست
یه کلبه چوبی تو قلبِ جنگل، رو به رود
یه جایی دورِ دور، مه آلود و سوت و کور
یه جا که فکرمون رها میشه توی نور
هر روز صبح دون میدیم به پرنده ها روی بوم
اونجا که عدالت روی زمین حاکمه
اونجا که به مرز و بوم میدیم به کل خاتمه
اونجا که حرف زور نی کسیم بی‌ نوا
اونجا که جنگ و خون دوتا واژه بی معنان
اونجا که فکر و خیال افسانه ای بیش نیست
اونجا که گونه ها از فرطِ غرور خیس نیست
اونجا که بوی خاک میده یه حس خوب
اوج آرامشه یه چای داغ و بوی عود
.
اونجا که فقر نی جنگ نی درد نی
اونجا که دِلا صافه آسمونم ابری
اونجا که حق ما باهم برابر شدن
اونجا که تو بخندی و من برات تب کنم
اونجا که فقر نی جنگ نی درد نی
اونجا که دِلا صافه آسمونم ابری
اونجا که حق ما باهم برابر شدن
اونجا که تو بخندی من برات تب کنم
.
اون جا که خواب دیگه آشتی کرده با من
فکرمم نیست دیگه بازیچه دستِ ساعت
اونجا که بی دغدغه پلکام  میره رو هم
مثل حال ایران تیکه پاره نی روحم
یه جایی دور از این شهرِ مهوِ توی دود
یه جا که نمی‌بینی سُرنگی توی جوب
جوونی نمیکنه سَم و زهر رو توی خون
دختری نمیفروشه روح و تنو برا پول
یه جا که تو لجن و آشغالو فساد نی
ارزش و اعتبار موجودی حساب نی
یه جا که زندگی میچرخه رو پایه عشق
یه شهری که اسیره قفس و حصار نی
اونجا که تو میخندی ولی از ته دل 
منم پر نیستم اونقدر که خالی شم توی شعر
اونجا که انسانیت دینمونه صادقانه
عشق و آزادیو حس میکنیم خالصانه
.
اونجا که فقر نی جنگ نی درد نی
اونجا که دِلا صافه آسمونم ابری
اونجا که حق ما باهم برابر شدن
اونجا که تو بخندی و من برات تب کنم
اونجا که فقر نی جنگ نی درد نی
اونجا که دِلا صافه آسمونم ابری
اونجا که حق ما باهم برابر شدن
اونجا که تو بخندی من برات تب کنم


Arman Shahr

"وسط گود"
کلام و اجرا: افراسیاب
آهنگساز و میکس مسترینگ: دیاک
تاریخ نشر: ۱۴۰۱/۲/۲۷
•

تو این سگدونی میزنم سگدو مدام
انقدر بار سنگینه رو به قطع نخام
اینجا صداتو نمیشنوه حتی خدام
ریختا بی رنگ، ریخته تو دره پُلا
بچه شجاع تو کجای داستانی؟
زیپو بکش بکن گلارو پاسکاری
ما با خونمون گلارو آب دادیم
از دل شب میایم، اولادِ آفتابیم
ارتشی بار اومدم تو سرما و گرما
کندم ریشه ی ترسارو از جا
شب کار، سرپا، یه سربازِ تنها
که پادزهر داره واسه انواع زهرا
تو بدترین حال
سربالایی میرم از سخت ترین راه
کیمیاگر نیستم ولی
طلا در میارم یه روز من ازین خاک
تو قلبمه رسالت و اصالتِ رپ
که میکنم از ریاست تا وزارتو نقد
خاموشه دکمه‌ی قضاوتِ مغز
حقیقتو لخت میارم از کثافتِ شهر بیرون
آبتنی میکنم تو دریای مخم
مثل خورشید میتابم رو ابرای دورم
نیستم هم قدِ الفاظِ تو من
قله رو میبینم از پروازِ بلند
بدخواها تو طاقن با هر بیت کارا
چون ر به ر میگیریم با رپ رو ر بالا
سطح کارو ببین تو دیروز نمون
هرکی فاز گرفت روما یهو فیوز پروند 
. 
استوار توی سرما
ایستادیم خاکِ جنگه روی زخما
بی پروا، پای رگبار
استتار نکردیم ما لای برگا، دلال
وسط گودم پوتینم پام
خطو میگرفتی اگه بودی الان همرام
تو این بحثا
شمارو با چک باس بیدار کرد زوری از خواب
برپا 
. 
کلی جنگ نرم توم
ولی نیوردم خم به ابرو
حساب منو تو فرق داره باهم
اینجا دو دوتا ۹ تاِ بچه درس خون
تا اومدیم لب تر کنیم گاومون زایید
مثل فنر پرید خوابمون پا بیت
رپ واقعیو میشنوی از ما
دوزاریت صاف باشه توام میپری از خواب
فک رپ که اومد پایین هربیت هوکه نداره کارا قیمت ن
رپ من مثل گیوتینه برا اونکه زر داره تفت میده بالا منبر
شماها که با دو بیت جمعین
  لامپتون روشن میشه از کوره دریم داش
کاراتون داره ایراد فنی
ما تو رپ نباشیم انگار تو ایران نفت نی
قیام کردیم تو بدترین دوره
وقتی کمرا رو ریتمای بندری شله
پوکه پرت میشه اینجا ضربدری گله
وقتی مغزای پوکتون از صنعتی پره
ما آدم میکشیم بیرون از بستر زندان
اینا هنوز دارن کل سر تهران
یه عده عملی تو هر ترک یه فاز
بفهمون به اینا که مملکت بگاس
وقتی میمالی واسه ریاست
بایدم دفاع کنی از طرح صیانت
حدسِ توام دقیقه سرکار
ما نشونه گرفتیم رو شقیقه ضحاک
میگن تخم جنگ به ما
شُکِ رپفارس
رو نمایی میکنیم از پشت پرده ها 
. 
استوار توی سرما
ایستادیم خاکِ جنگه روی زخما
بی پروا، پای رگبار
استتار نکردیم ما لای برگا، دلال
وسط گودم پوتینم پام
خطو میگرفتی اگه بودی الان همرام
تو این بحثا
شمارو با چک باس بیدار کرد زوری از خواب
برپا 
. 
اینم بگم تو پرانتز بتون
رادیکال تر دیدی سلام برسون 
تو خط مقدم سرپا محکم
سربازا زندن ترسا مردن
بیدار باشین تو سنگر چون
شبیخون میزنیم باشه هرجا دشمن 
حالا از ما گفتن.


Vasate Gowd

سلام ایران قشنگم احوال چطوری رفیق ؟
خون رختمُ می‌شورم هربار یه طوری سفید
که نمیشه، نمیشه  دروغم  به خودی بگیم 
ما خاوریا خیلی دکوریمُ وابسته به مُدیم یه تیر
هر جا بزنن ، سربازامون باید صد تا بزنن
فرق نمیکنه دستگیر، نشسته ،خوابیده یا 
سرپا پسرن
یا مرد دخترن یا زن بچن یا پیر تو شهر
تو هواهم باشی داد میزنی میگی 
یا پیر موشک
فلسطین اصلی منم روس بود،چینم اومده 
بچاپه به انقضا نرسیده نمیذاره پیرهن رو تنت 
تا هست منابع کی می‌تونه اینارو بفرسته پکن 
بفرسته مسکو یا اونجایی که تو بی خبری بفرسته برن
داغ خزر کم بود خلیج فارسم اضافه کن به فهرست دلم
پیع چه دلِ پُری داری  
با چه نایی گل میکاری رو قبر گُلات
امیدواری  ولی کو ؟ انگار مُرده خدات.
این  چیزی نیست،یه سالش بود قبرتو بکن 
بذار قبلشو بگم ۸ سال که این صدامِ زد
امضا پای قطع نامه کرد، رگبار غم ،صلح ندیدی
ریه شیمیایی نمی‌فهمه ، صلح یعنی چی
ترکش می‌ره جلو می‌دونه سُرب یعنی این 
قبلش ۵و۷ نفهمیدم چی شد 
کدوم مردم بود کدوم ارتش ؟
 ساواک به کی حقوق میداد ؟
که اومدو حقشو گذاشت کف دستش
هزاروچهارصد سال قبل با
زخم شمشیر گره خورد 
حالا هم تنم که وطنته پُره ترکش.
امسال میخواستم گهواره شَم 
با خیال تخت که
جای لالایی آزادی بخونم تو گوش بچه 
عشق بِدَمَم تو روح نطفه
جای فروش نقطه نقطه‌ام
فرو شه جرات 
تو وجود تو و هموطنات 
بدین کم تلفات زیر ضربات تازیان ظالم 
میدونم دلت پُره خالیه 
سیخ نکن تو صندوق صدقات
میشی لت و پار ،غیرت دود ،شمعِ شَرَف آب
منتظری که چی که کی بشه شرف یاب
پسرم  که گفت منتظر نباش
....
به چی بِروبِر نگاه می‌کنی  قبرتو بکن
چشم،ولی قصتو بگو تا قبل صبح شدن
...
شکوندن کاسه صبرم بعد پُر شدن
اینطور نگام نکن،هیبت داشتم قبل گُم شدن
ابر بودم ،هم من هم تو که درونم میزیستی 
اصلاح طلب اصول گرا صدا سیما بی بی سی
فارسی یا انگلیسی اینتر نشنال منو تو
تصویرامو پخش میکنن اینطور نشناس منو تو
همینا خوردن مَکیدن که همه جونم کبوده
از آخر قصه برگرد تا زیر گنبد کبودِ 
از قتل پسر به دست پدر یا عَکس
هموطن خائنت تا راس هرم
همه از یه قُماشن بستن کمر به نابودیم
بنویس آخر قصه بستر کفن تابوت دین
سرشت تبارم پاک بود قانون با خون بنویس
حکم اعدام ، چرا ؟ چون بی باک بود 
بنویس زندون اصن بی آب و دون
یه زن می‌مونه ازش که مادرِ این خاک و خونه
می‌زاد شایدم زاییده و میاد نسلشونو ( ! )
ولی اگه تا اونروز نه جنگل نه رود
از من کمی خاک موند
بگو دریامو بردن موند نمکو یه‌ وجب‌ آب روش
بگو اونی که وجب به وجبم بود آبروش
بود ناموس بود وطنش جلو چشاش خوردنم
یه لیوان آب روش ، بگو سر مزارم نیان 
نه تظاهر به شیون نه گریهٔ عُشاق در آغوشم
نه سفید نه سیاهپوش‌ نه فاشیست
نه شیر پا شیرش نه حتی خود فروش 
آهوش نه
اگه آگهی کردین 
علت مرگُ بزنین اون که نباید 
خواب بود 
...
امیدوارم روزی دوباره یکی از خلق
احضارم نکنه رو صفحه دفتر
...
خُب قبرمُ کَندم وسط ایران قشنگم 
تو احوالت چطوره ؟ 
ویران صد از صد.

 گهواره - بی لقب

Gahvare

"علی چپ"
کلام و اجرا: افراسیاب
آهنگساز و میکس مسترینگ: دیاک
تاریخ نشر: ۱۴۰۱/۷/۶
•
نرفت کتم حرف زور
حتی وقتی بودم غرق خون
جای هِیت دادن بچه جون
سایلنت سرپایین بده سرتکون
وضعیت مثل ذهنم داغون
دنبال حق ازین برزخ تا گور
یه چیز بد تر از طاعون
هربار میذارم سر درِ قانون
آجنا ها وا میشه با رپم تو لحظه
اینو بکن تو مغزت
وقتی مینوشتین چرند رو برگه
ما امضا میدادیم تو الف.طا دستگرد
کله شق، انتحاری، استراتژی انقلابی
مثل ما کی داده حس به بازی
اینا جفت میکنن بیاد اسم قاضی
به رپ میدم اعتبار
وقتی اکثریت شدن حزب باد
من خودِ خطرم، انفرادی
بزنید به چاک، اضطراری
دست میدم به دستِ اتحاد
با منفعت طلب قطعه ارتباط
تو این جنگل سخته اعتماد
اینم گفتم محض اطلاع
با جنگ فقط میشه کیفم کوک
اینا با یکم پودر
زومه اطلاعات کشور روم
چون بی پرده گرفتم رو کشور دوست
مودم مدام رو حملس
ندارم چیزی بدم از دست
هر دست راس رو میزنم تا مرکز
حالا میخواد تک چشم باشه یا تک دست
زاده گرما، رو خداس آمپر
بیدار، ۴ چشم
تیز کردم توی ایران واسه بِیت
هیچکدومتون مال این حرفا نی
رو خط من بتونه یه ربع وایسه
برا هرکار میکشم ریاضت
هر بِیت رستاخیز، قیامت
پیگیرن از دفتر ریاست
چون میذارم هربار بد درِ سیاست
چشاتو وا کن ببین، با خون ما زندن
افتادن مثل بختک به جون ملت
بعد به جرم سرقت میکنن انگشت قطع تو اوین
هی.. گوشی دستته؟
کابُل اینجا آنتن نمیده
ته خطه خطو بگیر
ببین
اینجا میزاد حتی گرگ و شیر
مثل تورمه آمار خودکشی
نمیرسی حتی بدویی
یه تیک، بیست چاری، بدون وقت کُشی
اولویت پروپاگانداس
توی حکومت سانسور و سرکوب
یه گله به اصطلاح باخدا
کنترلت میکنن از توی مجازی تا ناخداگات
نیست آزادی در کار
تو نظام فاشیسمِ تمامیت خواه
جوری تنظیم شده
واسه یه قطره آب سر دراری از چاه
تو فقط خیانت نکن
به جنگیدن همه نیازی نیست، نه
میدونی بهترین جک چیه؟
من سیاسی نیستم!
هنوز دستمه شیپور جنگ
حواس جمع تو این زندون پرت
جسمم اینجا
فکرم تو شکنجه ی سلول قبر
لب کلام
اینجا سکوت یعنی حامیِ حکومت و راضی ازین وضع
دوستانه بهت توصیه میکنم
نرو تو کوچه علی چپ

Ali Chap

ورسِ یک:

میگن پول فساد میاره! فقر رو ندیدی
فروشِ تن رو ندیدی، صیغه‌ی زن رو ندیدی
بازارِ داغِ قاچاقِ اعضای بدن رو ندیدی
ضجه‌ی اونی که خودسوزی کرد رو نشنیدی
واسه یه تومن آدم کشتن رو، خفت‌گیرای شهر رو
عرقِ شرمِ پدر و کارگرایی که گشنن و
از بی‌پولی مریض شدن و بی‌دارویی مردن و
کوچ به حاشیه‌ی شهر و فرار کردن از وطن و
مرسی زدن، خنده‌ی فِیک، به هر خری پا دادن
فروختنِ پاره‌ی تن، بچه کرایه دادن
زندگی کردن تو کپر، کنارِ راه‌آهن
ذلت، خفت، حقارت و چوبِ آقابالاسر
ندیدی، اونا که واس چندرغاز بالای دارن
ندیدی، کارتون‌خوابا، اونا که تو گور می‌خوابن
حیوونِ ولگرد شدن، می‌چرن، توی زباله‌ان
جونِ به لب رسیده، رسیدنِ به آخر

کورس:

ندیدی، نشنیدی، شاید با ما غریبی
یه چرخ تو شهر بزن، شاید تو هم از خواب پریدی
ندیدی، نشنیدی، شاید دیدی خندیدی
یه تلنگر به خودت بزن تا تو خواب نَمیری

ورس دو:

بابا آب داد بابا نون داد بابا پول داد؟ نه چون
بابا گشت کل شهر رو، ولی خب کار نبود
مامان صبح تا شب کار می‌کرد تو خونه‌ی مردم
مامان شب تا صبح هم کار کرد و پولدار نشد
ندیدی، خودکشی کرد بچه‌ی یازده ساله
تف به این جهان که حتی بچه‌ها نمی‌خوانش
به سیستم آموزشی که واسه همه نباشه
ندیدی، این کشور دیگه امیدی نداره
ندیدی، نشنیدی، شاید با ما غریبی
یه چرخ تو شهر بزن، شاید تو هم از خواب پریدی
ندیدی، نشنیدی، شاید دیدی خندیدی
یه تلنگر به خودت بزن تا تو خواب نَمیری
امیدمون نمرد، امید خودش رو کشت
وقتی دورتر رو دید، آینده‌ی جلوش
اختلاف طبقاتی از خرابه تا برج
از ولع و ورمِ شکم تا درد گشنگی
محمد خودش رو دار زد و رفت
داد زد و نشنیدیم، بال زد و رفت
چه ظلمایی کنار گوشت آشکار نشدن
چنتا مثل این پسر تیتر اخبار نشدن
محمد گوشی نداشت، پول تو جیبی نداشت
وصله بوده قباش، حتی گشنه خوابید شبا
آخرین لالای رو هم مامان خونده براش
دیگه اجازه نگرفت، دیگه این دنیا رو نخواست نه
نخواست رفت

Arman Shahr

Afrasiab

Recent comments

shiva

paria

paria

mardomak

Related tracks