معناى اين همه سكوت چيست

من گمشدم در تو یا تو گمشدی در من ای زمان :))

بشنوید در تصنیف و آوازهای ایرانی
شب جوانی
استاد بنان
اهنگساز استاد روح الله خالقی

تا به کی از این دل آزاری ها کار بیدلان بود زاری ها

خونین تر از لاله و گل دل از وفا داری شد

جز غم ندیدم ثمری از این وفاداری ها

ای شعله مهر و وفا، آفت جان و تنی

چند ای بلای تن و جان، آتش به دلها فکنی

ای خاک پایت، تاج سر من

بر خاک راهی، گاهی نگاهی، ای دلبر من

دور از تو ریزد، چشم تر من

خونابه دل، در ساغر من

بازآ که بی رویت بهار عمرم دی شد

شب جوانی طی شد

شب جوانی استاد بنان

شعر سعدی - صدای سایه - موسیقی فریدون شهبازیان

▨ نام شعر: عینکت را بردار اسماعیل (برش پنجم از شعر بلند اسماعیل)
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: رضا براهنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
تقدیم‌نامه‌ی شاعر: تقدیم به خاطره‌ی مخدوش دوستم اسماعیل شاهرودی [آینده] که در پاییز شصت در تهران مُرد
ــــــــــــــــــــــــ
در کنار بقبقوی کف کرده‌ی موج به جدار لوله‌های نفت
حفره‌ای هست که شیطان آن را کنده
از حفره که پایین برویم، در حجره‌ها، پشت میله‌های اطلسی {ابلیسی}
شاعرها را خواهیم دید
که نمی‌دانند که شاعر هستند، اما هستند، زیرا شاعر کسی‌ست {کسی است} که دوزخ را تجربه کرده باشد
حتی اگر شعری هم نگفته باشد
و دوزخ تجربه‌ایست {تجربی است}، تو آنرا تجربه کرده‌ای
حتی اگر شعرهای چندان عالی هم نگفته باشی
...
از آن حفره پایین می‌رویم
موهای سرخ تو و ریش سفید من در چشم ساکنان حجره‌ها منعکس است
عینکت را بردار اسماعیل عزیزم، بگذار دوزخ از چشم‌های قیقاجت
فرو بلغزد!
چه جوانانی! اسماعیل، می‌بینی؟ چه جوانانی!
بسیاری‌شان هنوز صورت عشق را بر سینه نفشرده‌اند
و موهای صورت پسرها هنوز درنیامده. و دخترها را می‌بینی؟
چه پاهای لطیفی دارند!
جنگ است، اینجا هم جنگ است اسماعیل!
گریه نکن! فریاد نکن! دهنش را ببندید، قوانین را به هم زده است!
گریه نکن اسماعیل، جنگ است!
نفت از کنار حجره‌ها بالا می‌رود
چه معجون عجیبی! چاه‌های نفت در کنار حجره‌هاست
و در حجره‌ها جوانان نشسته‌اند!
آه، چه نفتی! شیر ظلمت است این نفت!
و نفتکش‌ها در سکوت پر می‌شوند
و جوانان در سکوت پیر می‌شوند
و در اعماق زمین، و در بالاسر، و بین دو دست یک بدن {بین دست یک بدن}، 
جنگ است اسماعیل، جنگ است!
مرده باد شاعری که راز حجره و چاه را نداند
زنده باشی تو که این راز را می‌دانستی
...
از حجره‌های تو در توی کنار چاه‌های نفت که بالا خزیدم، به لبه‌ی چاه رسیدم
کابوس‌هایم با من آمدند و در کنار کابوس‌های بیرون صف کشیدند
کابوس‌های بیرون بهتر از کابوس‌های درون نیستند
...
ای اسماعیل! عینکت را از رو چشم‌های قیقاجت بردار
عینک‌زده‌های دیگر می‌آیند
از کنار چاه‌های نفت بالا می‌آیند
و زنان اشباحی هستند که فقط لب‌های کبود و چانه‌های تبخال زده‌شان را می‌بینی
از گیسوهای زیباشان خبری نیست
صورت‌های بی سرِ یک‌بُعدی دارند
و از شب و روز آفاق بی‌خبرند
دست بر شانه‌ی نفر جلویی گذاشته‌اند و از کنار چاه‌های {چاه} نفت بالا می‌آیند
و هیچ کس چیزی نمی‌گوید
و چیزی هم نیست که بگوید
و فقط از سنگرهای پدر و پسر، پدر و دختر، از سنگرهای همسایه و همسایه،
صدای تیر شنیده می‌شود
و بدن‌های راست در باران‌های خونین به زمین می‌خورند
و باران که بند می‌آید، ماهی خائن را می‌بینی که از پشت دکل‌های نفت بالا آمده است
چه مهتابی اسماعیل، چه مهتابی! با نورش نیمه‌جان‌ها را لو می‌دهد و
بعد، مسلسل‌ها، ستاره‌ها را مُرس می‌زنند
و موشک، خانه‌ها را مثل اسباب‌بازی به هوا می‌پراند
و آنچه در بازگشت به سوی زمین برمی‌گردد به خرمنِ افشان می‌ماند
که سریع‌تر از یک خرمن پایین می‌آید
آفتاب که می‌زند، نخل‌ها در برابر دکل نفت
به کودکان دبستانی صف بسته در برابر ناظمی سخت‌گیر می‌مانند
جنگ است، اسماعیل، جنگ است،
و بعضی از جسدها را بی نام و نشان دفن می‌کنند
و بعضی‌ها را با نام و نشان
و موش و موریانه چه می‌دانند که مردگان شناسنامه‌ی تاریخی دارند یا نه
آفتاب بر گورستان و گلستان یکسان می‌ریزد {می‌تابد}
و باران خادم و خائن نمی‌شناسد
...
▨
رضا براهنی
بهمن ۱۳۶۰ تا فروردین ۱۳۶۱ – تهران
از کتاب «شعر بلند اسماعیل»
ـــــــــــــــــ
تذکر: فقط بندهایی از بخش ابتدایی شعر بلند اسماعیل، به انتخاب من تنظیم شده است.
ـــــــــــــــــ
پی‌نوشت: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

رضا براهنی | عینکت را بردار اسماعیل (برش پنجم)

بازخوانی: طاهر قریشی

• Instagram: @taherghoreyshiofficial
• Telegram: t.me/taherghoreyshiofficial

دلشکن - طاهر قریشی

▨ نام شعر: امشب تمام عاشقان را دست به سر کن
▨ شاعر: محمد صالح‌علا
▨ با صدای: محمد صالح‌علا
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
امشب تمام عاشقان را دست‌به‌سر کن
یک امشبی با من بمان با من سحر کن

بشکن سرِ من کاسه‌ها و کوزه‌ها را
کج کن کلاه! دستی بزن٬ مطرب خبر کن

گل‌های شمعدانی همه شکلِ تو هستند
رنگین‌کمان را بر سر زلفِ تو بستند

تا طاقِ ابرویِ بتِ من تا به تا شد
دُردی‌کِشان پیمانه‌هاشان را شکستند

تو میر عشقی، عاشقان، بسیار داری
پیغمبری، با جانِ عاشق کار داری

یک چکه ماه افتاده بر یاد تو و وقت سحر
این خانه لبریز تو شد شیرین‌بیان حلوایِ تر

امشب تمام عاشقان را دست‌به‌سر کن
یک امشبی با من بمان با من سحر کن
▨
محمد صالح‌علا

محمد صالح‌علا | امشب تمام عاشقان را دست به سر کن (با صدای شاعر)

آلبوم : قسم به نرگس مست
خواننده : سپیده رئیس سادات
در سه گاه

Sepideh Raissadat Ft Iman Vaziri and Ali Rahimi – Ghasam Be Nargese Mast
01. Segah - Man-E Bi Del Saqi

من بی دل ساقی / سپیده رئیس سادات

▨ نام شعر: امشب (غزلواره‌ی شماره ۱۰)
▨ شاعر: اسماعیل خویی
▨ با صدای: اسماعیل خویی
▨ موسیقی: کیهان کلهر، آلبوم شهر خاموش
▨ نقاشی پرتره‌ی پوستر: اثر امیرمحمد قاسمی‌زاده
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
امشب کسی در خانه‌ی من نیست
گیرم، برون از من 
تاکِ شب از انگورِ صدها کهکشان پر بار
گیرم خُم مهتاب هم سرشار
من با که نوشم
دُردِ شادی یا غم خود را
وقتی که مستی چون تو
هم‌پیمانه‌ی من نیست؟
دیروزها وقتی که شب می‌شد
من تازه
با صد بامدادِ تازه در جانم
آغاز می‌گشتم
روزِ سیاهِ نابه‌سامان را 
چون خواب تاریک پریشانی
نوردیده
سوی نوازش، سوی آرامش
سوی نگاه و خنده‌ی تو باز می‌گشتم
اما
امشب شبِ بی‌روزنی در من
تنها، تهی، تاریک، گسترده‌ست
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
وین تیره‌ی دل‌سرد
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
▨ 
اسماعیل خویی

اسماعیل خویی | امشب

▨ نام شعر: لیلی (من آبروی عشقم)
▨ شاعر: نصرت رحمانی
▨ با صدای: نصرت رحمانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــ
لیلی!
چشمت خراج سلطنت شب را
از شاعران شرق طلب می‌کند
من آبروی حرمت عشقم
هشدار
تا به خاک نریزی
من آبروی عشقم

لیلی!
پر کن پیاله را
آرام‌تر بخوان
آواز فاصله‌های نگاه را
در کوچه‌های فرصت و میعاد!

بگشای بند موی، بیفشان
شب را میان شب
با من بدار حوصله، اما
نه با عتاب!

گفتی:
گل در میان دستت می‌پژمرد
گفتم که:
خواب
در چشم‌های مان به شهادت رسیده است
گفتی که:
خوب ترینی
آری، خوبم
شعرترم
تاج سه ترک عرفانم
درویشم
خاکم

آیینه‌دار رابطه‌ام بنشین
بنشین کنار حادثه بنشین
یاد مرا به حافظه بسپار
اما…، نام مرا
بر لب مبند که مسموم می‌شوی
من داغ دیده‌ام

لیلی!
از جای پای تو
بر آستانه‌ی درگاه
بوی فرار می‌آید
آتش مزن به سینه‌ی بستر
با عطر پیکر برهنه‌ی سبزت

بنشین
بانوی بانوان شب و شعر
خانم
لیلی
کلید صبح
در پلک‌های توست

دست مرا بگیر
از چارراه خواب گذر کن
بگذار و بگذریم زین خیل خفتگان!
دست مرا بگیر
تا بسرایم
در دست‌های من بال کبوتری‌ست

لیلی
من آبروی عاشقان جهانم
هشدار تا به خاک نریزی
من پاسدار حرمت دردم
چشمت خراج می‌طلبد
آنک خراج

لیلی
وقتی که پاک می‌کنی خط چشمت را
دیوارهای این شب سنگین را
در هم شکسته وای … که بیداد می‌کنی
وقتی که پاک می‌کنی خط چشمت را
در باغ‌های سبز تنت شب را
آزاد می‌کنی

لیلی!
بی مرز باش
دیوار را ویران کن
خط را به حال خویش رها کن
بی خط و خال باش
با من بیا همیشه ترین باش
بارید شب
بارش سیل اشک‌ها شکست
خط سیاه دایره‌ی شب را
خط پاک شد
گل در میان دستم پر پر زد و فسرد
در هم دوید خط
ویران شد!

لیلی!
بی مرز عشق‌بازی کن
بی خط و خال باش
با من بیا که خوب ترینم
با من که آبروی عشقم
با من که
شعرم
شعرم
شعرم
وای…. در من وضو بگیر
سجاده‌ام‌، بایست کنارم
رو کن به من که قبله‌ی عشاقم

آنگه نماز را
با بوسه‌ای بلند
قامت ببند

لیلی!
با من بودن خوب است
من می‌سرایمت
▨
نصرت رحمانی

نصرت رحمانی | لیلی (من آبروی عشقم)

کهکشانها کو زمینم؟
زمین کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانه ام؟
...معنای این همه سکوت چیست؟
من گم شده ام در تو یا تو گم شدی در من ای زمان؟!....
 
کاش هرگزآن روز از درخت انجیر پائین نیامده بودم!!
کاش!

________________
حـسـیـن پـنـاهــی

حسین پناهی _ کهکشانها کو زمینم ؟

سیاوش کسرایی

 آواز ماهور به شیوه ی طاهرزاده-  مربوط به کلاس آموزشی شجریان و ایرج بسطامی 

حسین پناهی _ کهکشانها کو زمینم ؟

Ahmad Hamidi II

Recent comments

hamid

iman

hamid sabzalipuor

Related tracks