خبر
بدونِ این سیزده‌به‌در هم نحس بود
برادرم، بکتاش
آبتینِ نازنین
ـ که نیازمند مباد  
تنش به ناز طبیبان ـ
مبتلا شده‌ست.

من بکتاش را می‌شناسم
و به نوروز پاک سوگند می‌خورم
او یک سیاوش است.

گفتند: «بخشی از ریه درگیر بیماری است»
می‌دانم که می‌خندی
قلبِ بزرگِ تو را ندیده‌اند.
بی پناهان
بی پناهی‌را
تنهایی
یافتی.

گریه کن بکتاشِ آبتین
این‌بار کمی جدی‌شان بگیر
گریه کن 
تا گریه کنم
ـ به حال رفیق نیمه‌راهی که منم ـ
این همه بغض‌ها
تا سربلندیِ فرزندش را خلق، ببیند
فروخفتی و در خود نهفتی
که «اسکن ریه» نشان نمی‌دهد
آن‌هم با دستگاه‌های مستعمل زندان.

دور باد اهریمن پلید
ده بار	
صد بار	
هزار بار
این نوسال، زهر شود اگر بخندیم
گریه کن بکتاش‌ام
درمانِ «درگیریِ» ریه‌های تو
نسیمِ آزادی است
عطر گلِ «مریم» در ریه‌ات، شفاست.
«خنچه بیارید	لاله بکارید		خنده برآرید
می‌ره به حجله شا دوماد»
سخت است با لبی پر خنده
دلی پر امید، گریستن
نحسی این سه روز و ده می‌گذرد
روسیاهی به زغال می‌ماند، 
می‌دانم
«چنین است سوگند چرخ بلند
که بر بی‌گناهان نیاید گزند.»

بیا بغض بشکنیم، بکتاش
تو برای سیاوشی که در آتش سوخت
پیش از آن‌که تسلیم شود
من برای بکتاش
و هر نفسِ تلخی که در قلعه‌ی اوین، می‌کشد
ـ صحبت از «انسانِ نیکو» آبتین‌ام، نابه‌جاست
عصرِ«گرسیوز»هاست ـ
اما تو می‌مانی
و می‌دانم باز می‌خندی
می‌بینی
بغض‌ها
فریاد می‌شود
فریادها فریاد
تا شادیِ آزادی.

شعری برای بکتاش آبتین

همه چیز در سه روز تمام شد.
روزِ نخست
خدا خندید.
روزِ دوم 
صدای گلوله در نیزار پیچید!
روزِ سوم ما مرده بودیم
و روزِ چهارمی در کار نبود.
آب، آن بود که از سرِ ما گذشت.

کتاب‌های مقدس تقیه می‌کنند
پروانه نشدند، مردم 
پرپر شدند
گلوله، باران شد
و تنها اشک ریختیم
گفتند: حجت تمام است
با نیست، باید زیست
کشتند و بعد گفتند.
ما که اهل تقیه نبودیم
ولو در مخاطره
ولو بلغ ما بلغ.

سکوت نهایتِ تنهایی‌ست
مرگ نهایتِ گرسنگی
گلوله خرجِ گرسنگی شد
و زندگیِ ما را مصلحتی 
مسخره‌ی استخاره‌ای کرد.
آب که از سر بگذرد
حجت بر ما تمام است

ولو بلغ ما بلغ

زنده ماندن را که
جان می‌دهی به جای نان
مجبوری.
اگر خسته‌گی‌ات، فریادی حتی
کارگر نیفتد و 
جان به در نبری
گرسنه بمانی و 
هر روز تن به کار دهی
یا بیگاری...!
که خانه نداری و سقفی
برای زندگی، گورخوابی!

روزِ تو
روزِ کار
روزِ تو کارگر نیست
کارِ تو روزی‌ست
که جان می‌کاهد.
به مزد که چشم داشته باشی
فرقی نمی‌کند کجا چه نامی؟!
که مزدوری مجبوری
تا زنده بمانی.

روزِ کارگر هم دیگر کارگر نیست.
و خانۀ کارگر
خانۀ کارگر نیست.
صاحبخانه، دزدی‌ست با چراغ
مزد می‌گیرد که از مزد تو بکاهد
باور نکن 
نامش را هم از تو دزدیده است.
که مزدِ هیچ کاری
برایِ زندگی، کافی نیست.

چنین تا چند
می‌توانی زنده بمانی؟
بی فریادی.
نشستن
کارگر نیست.
برخیز و روزی نو بساز
چیزی برایِ از دست دادن، نمانده است.
نافرمانی
زنجیرهایت را بر گردنِ کارفرما بیاویز
تا از بارِ سنگین‌ات کم کنی.
وقت‌اش رسیده
کمی
خستگی به‌در کنی از تنِ خسته‌گان
اردویِ بیشمارِ کارگران.

کارگر است اعتصاب،
کارگر است اتحاد،
پیروزی
از آن کارگر است.

Poetry

کار روز کارگر

سروده : احمد زاهدى لنگرودى  /  اجرا: مريم رضوى  موسيقى / So in love with you Michael ortega

@Sobhosher

نگاهِ تو

تهران ـ یک شعر بلند، در سال ۱۳۸۴ در پادکست شماره‌ی ۲ سایت آشوب، منتشر شده بود

تهران ـ یک شعر بلند

سخنرانی دکتر حین فاطمی با موضوع: نقش مطبوعات در نهضت ملی ایران

نقش مطبوعات در نهضت ملی ایران حسین فاطمی

فایل صوتی داستان کوتاه «کاکاییِ خیابان‌های انزلی» - نوشته و صدای «کیهان خانجانی» - یادمرگِ «مهران سماک» - شبانگاه ۸ آذر ۱۴۰۱ - بندرانزلی

کاکایی خیابان های انزلی کیهان خانجانی

.سرود لیله کو پس از نوزده سال از واقعه‌ی سیاهکل توسی رفقای لنگرودسروده و اجرا شد
.شعر احتمالاً سروده‌ی «بهروز پورجعفر» باشد

LileKoo


گنجشک‌ها

گنجشک‌ها
موش‌های آسمانند
بال گرفته‌اند
و برادرانشان را
در لجنی‌ی جوی‌ها
و تاریکی‌ی سوراخ‌ها
جا گذاشتند.
گنجشک‌‌ها
موش‌های بدی هستند
پر باز می‌کنند
و فراموش می‌کنند

http://poethome.blogspot.com/2015/01/blog-post_4.html

گنجشک‌ها

بزرگ علوی در ۱۳۶۳ و ۱۳۶۴ در پاریس دوبار مهمان ساعدی بود. به دنبال این دیدارها ساعدی مقاله “زنده بیدار” را به مناسبت هشتادمین سال تولد او نوشت که در الفبای هفت چاپ شده
فایل صوتی زیر از نوار کاستی است که از صحبت‌های این دو ضبط شده، در بخش‌های از این نوار م_سحر و داریوش مهرجویی که در آنزمان هنوز در پاریس بود نیز شنیده می‌شوند.
در مورد موضوعات مختلفی از فیلم گاو، داستان‌های آقابزرگ، تاریخ و تاریخ نویسان، گروه ربعه و صادق هدایت، پرویز ناتل خانلری و رمان چشم‌هایش، شرح اخراج آقابزرگ از حزب توده، آخرین فیلم مهرجویی در آنزمان “سفر به سرزمین آرتور رمبو” صحبت می‌شود

گفت‌وگوی غلامحسین ساعدی با بزرگ علوی در پاریس

This is the narrator of Iranian poets and writers nights in October 1977 at the Goethe Institute in Tehran

شبی از شب‌ها

از ازل تا به ابد فرصت درویشان است

ahmadzahedi

Popular tracks