dinleyin ey vakti durmak doruğuna varanlar

sevgili anneciğim, 

binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda 
kocaman bir dağ lalesi gibi 
ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran. 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
muc’ın ucuz evinde 
sanki mürekkebi rutubet olan bir kalem 
duvarlara hep senin resmini çiziyor 
di’li geçmiş zamanda birçok resim, 
hep gülümsüyorsun 
aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi 
ve o yıldız karanlık bir şubat akşamında 
durmadan soluyormuş gibi 

hatırlar mısın? 
mavi saçlı bir tanrı gibi severdim Burdur Gölü’nü 
o göl şimdi içimde kocaman bir anne ölüsü. 
vişne bahçeleriyle dolu, 
neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. 
bazen ölmek istiyorum 
beni yeniden doğurman için 
iri, ekşi bir vişne tanesi gibi. 

kış başında bir ton kömür yığarlardı kapıya 
bazen görülen rüyalar gibi kapkara 
bir ton rüya çıtırdarken 
sen kar yağmadan önce başkaydın, 
kar yağdıktan sonra bambaşka. 
sanki hep buluğ çağındaydım. 
kuşlar zaptederdi her yeri, sabahları 
binlerce kez söylerlerdi söyleyeceklerini 
bizim hiç anlayamayacağımız bir şeyi 
senin şarkıların aç kuşlara buğday saçardı 
kediler yusyuvarlak dururdu karın ortasında 
kar manzaralı bir resmin ortasında durur gibi 
gri kediler sarmıştı etrafımızı, gri dağlar… 
bir tek senin çocuklar üşüyecek rengi saçların vardı. 

ben bu eve Muc’ın ucuz evi diyorm 
yokluğunda böyle oldum. 
mucize öldükten sonra buraya taşındım. 
ve inan 
muc bu evi bana çok ucuza verdi. 

yaşasaydın, hayatının ortasına 
güller yığan bir adam olsun isterdim babam. 
sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim. 
ölü mısır tarlaları hışırdıyordu 
ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri 
diye başlayan bir çocuk romanında… 
şalına sarınırdın toprağa sarınır gibi 
erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için, 
bu acımasız ölü anne sesini 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burada 
ve çok ağır ilerliyor. 
yüzümdeki çillerden başka 
isyan eden biri yok hayatımda. 

not:
ölen her kadın için bir şiir yazdım. 
onları Muc’a evin karşılığında verdim 
çok ucuza. 
artık bütün üzgün oluşlarımın adı: 
anne

Didem Madak

Didem Madak - Annemle İlgili Şeyler (seslendiren:Ahmet Mücahit Bülbül)

Çile - Necip Fazıl Kısakürek

BILIN KI - TARIK TUFAN

Anna(tariktufan)

Cinnet Modern

Giderim alkollere bir mektup gibi
Alkollerden gelirim bir mektup gibi*

Edip Cansever - Eski Bir Takvim İçin Şiirler (Seslendiren Eser Gökay)

Bundan böyle günlerimiz nasıl geçecek baylar.

Edip Cansever - Eylülün Sesiyle (Seslendiren - Eser Gökay)

yetiş namazım kılmaya,
seni seven öldü gel...

yetiş namazım kılmaya..

Ziya Osman Saba - Bu Vakitsiz Giden Yaz(okuyan İsmet ÖZEL)

günlerden bir özge gün müdür
yaprak dökümü müdür gizemli neylerin

İlhami Çiçek - Leyla

-ey bulduğum!-

İLHAMİ ÇİÇEK - BOŞALTILMIŞ ŞEHİRLER KADAR YALNIZDIR (seslendiren:İsmail Kılıçarslan)

Sezai Karakoç- Sürgün Ülkeden Başkentler Başkentine (seslendiren:serdar tuncer)

İLHAMİ ÇİÇEK - Hüznün Mesnevisi (seslendiren:İbrahim Paşalı)

milk-i bekâdan gelmişem fânî cihânı neylerem
ben dost cemâlin görmüşem hûr ü cinânı neylerem

vahdet meyinin cür'asın ma'şûk elinden içmişem 
ben dost kokusun almışam müşk-i hutan'ı neylerem

ben dost cemâlin görmüşem hûr ü cinânı neylerem

Benim adım insanların hizasına yazılmıştır. 
Hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu. 
Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olmasaydım 
ölüm ve acılar çatsaydı beni 
düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak 
sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı. 
Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım 
diri-gergin kasları konuşsaydım 
'Kardeşler! ' deseydim 'Kardeşlerim! ' 
'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan 
'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan 
Bakın yaklaşıyor…' 
yazık, şairler kadar cesur değilim 
çocukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan 
gövdem kuduz yarasalarla birazcık yatışıyor. 

Benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı 
öyle bir çalımlarla gecenin çitlerinden atlardım 
bir güneş sayardım kendimi denizin karşısında 
çünkü çam kokularına sürtünüp ağırlaşan ruhların 
inanmazdım dosyalara sığacağına 
gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken 
hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı. 

Benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş 
ellerim tütsülenmiş 
evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında 
dirgenler, bakraçlar, tornavidalar 
bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar 
ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa 
gövdem açık bir hedef kılındı belâlara. 
Ve bu yüzden yakışıksız oluyor 
insanları hummalı baharlar olarak tanımlamak 
ve bu yüzden göğsümde dakikalar 
ince parmaklar halinde geziniyor 
konvoylar geçiyor meşelikler arasından 
bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına 
ölümden anlayanı ciddi bir yaprak 
unutulacak diyorum, iyice unutulsun 
neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı 
karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak. 

(1972)
 
İsmet Özel

https://apartman52.tumblr.com

İLHAMİ ÇİÇEK - Hüznün Mesnevisi (seslendiren:İbrahim Paşalı)

küllük safası

Related tracks