Untitled playlist

“باد”
شعر و اجرا از علیز
میکس و مستر از یاد
۲۶ فروردین ۱۴۰۲

هووو میشکم
یه سر میزنم به کوچه های باریک
همون پایین
 که پول میرقصونتشون با ریتم
جهت میدم به توپ چهل‌تیکشون تو زمینای خاکی
همون پایین لا سرنگا میشم قاطی
میرم ‌تو رگ زندگی سرد میشه خالی
میپیچم تو‌ سوت میشه آخر بازی
هووو میکشم
یه سر میزنم لب مرزا
همونجا که استخون میترکه سر سرما
کفگیر میخوره ته ظرفا
یه جوون زندگیش تلف میشه سر جنگا
سر میزنم به جایی که 
شعرم ‌میکنه تغذیه ازش
اول آزادی هنر خودش میاد
 نوشتم بستمش به کمر قلم
 خودمو به جنگ قلمه زدم
هووو‌میکشم
 میشم سوز لا دستای پینه بسته‌ی پیرمرد ته بن‌بست
امیدو تو باغ‌ چال کرده ته خمره‌ش
به سیگارش پک میزنه سریع، تندتر، قبل آخرین سرفه‌ش


 هووووو میکشم
سیگارا میشن خاکستر من تو دود میپیچم 
مینویسه از غم آبستنن 
ولی گریه رو توش سود ببینن میکنم فعل
واقعیا تو خودشون زود میمیرن میکنن دق
مینویسه مردم پا رو‌ دست میذارن میرسن به آسمون
ولی اون قدش بلنده
بین این همه قلم به مزد خط بگیر کننده
اون روحشو مینویسه تو با کلماتش بزن پیک
هوووو میکشم
میرسم به جوونی که شوق پرواز داره
حتی افکارشم بال داره
نمیگرده دنبالش
خودش میسازه جا پا
بهترین بازی رو میکنه تو بدترین داستان
من میخورم تو صورتش
میزنه روش آفتاب 
زندگیش تو شعراش میشه بازتاب
هوووو میکشم
میرسم به گلی که تو خونه سالمندان اشک رو برگاش قل میخوره



من بادم
میدم بادبانو حرکت
همه زادگاهارو رفتم
خاک ما؟ خام اونا؟   
چرا مرز میکشی وقتی همه آسمونا یه رنگن
من
من بادم
یا لای دودم
یا غبارم بالای خاکم
همون میشم که
خودت کاشتی واسم آدم
من بادم

Baad

شعر و اجرا از علیز
میکس و مستر از یاد
تاریخ انتشار هفدهم اردیبهشت ۱۴۰۲


از وقتی تاتی تاتی می‌رفتم به آتی رپو کردم با خونم قاطی
واسه بیتا باید روحتو بذاری حالا به خیالم پولم داری
من مینوازم دردمو قلم می‌رقصه
تو هم باهاش چفتیا
 کصشر می‌گی اونم جوهر می‌رینه ‌می‌خنده
خونه دلم دل دل میکنم فرج بشه
از این ستون به اون ستون جنگه
کی‌ سود میکنه اگه سرباز تلف بشه
فقط کاغذه که میتونه بگم بهم مشکی میاد
تنگه دستم به آرزوها بگین قسمتی میان؟
خاکستری میخورم تف میکنم سیاهو تو روتون
ما سفیدمون مرد وقتی با توپ میرقصیدیم تو‌ روپوش
میکردیم پاسکاری غمو تهش تو گل
الان خبرش میاد تو دفترم قمه تو خون بود
 گرگ تو غریزشه واسه همین هعی میزنیم تو سر چوپون چوب
فلک با یه سکه میچرخه شیرش می‌افته به ما خط بکشیم به مشیتون
بیایید کف تهرون سر بزنیم به سنگتون
خشت کجت پای ننته که کج ‌میزاد
ببندیم شرط تا هزینه‌ت در بیاد؟
لب به لب میشم یکم دیگه جنونم سر میاد
به شیی شیون میکنی یا میکشی شیهه
کدوم عروسک‌گردونی میگردونتت که این صدا ازت در میاد

الکل میخورم بپره ازسرم
کلاس تعطیله بابا اینا چیکاره حسنن
ماها نمیخوریم بهم کر خطای دفترم
سناره سناره میام اینا بیتای اولن
یه جفت شیشم لا اینا که شیش میزنن
من رو جنازه‌ی جرماتون تلو میخورم
دیواری نی که تکیه بدم سروم
جرممه قدم فقط موندم این لقمه‌هارو چطور میخورن
از پرنده یاد گرفتم وطن کشکه
اینو نقل قول میکرد یه گلوی ورم کرده
قلمو گرفت دستش نوشت نوشت نوشت
تهش دیدم همه‌ش درده

Sarv

پوچ
رپکن: علیز
میکس و مستر: یاد
تاریخ انتشار ۱۶ تیر ۱۴۰۱


شعر:
من به خواب میرم تو شبای تنهاییم
تو جهانتون زباله‌م تو سطلای شهرداری
با سوپورا هم صحبتم 
لنگ سد مردنم
تار موهامو میشمرم غمام بشه تموم
تهشم خودم میمیرم به شما نمیرسه کشتنم
کو لالالی مرگم؟
راست زندگی کردم لنگه چپم
اسمونتون کوتاهه خمه قدم
وسط درخشش ستاره‌هاتون محو ابرم
تو کوله‌م خاطراتم صدا میکنه
خدا ته کوچه پک میزنه به چپقش میکنه سرفه
وقتی میبینه جهانش پارو میزنه وسط باتلاق مرده
اره هرچی داره از درخته پس چرا میبره؟
ازش هعی میپرسم هعی نگاه میکنه
از بوی خاک تا صدای باد همه خبر از خفگی گلوی گنجیشکا میارن 
بچه‌کارا لا زمین و آسمون لوتی‌وار میزائن
وقتی جا اصلیا دستای این بچه‌مچه‌ها بو دیوار میدادن
قایق سهرابم به گل نشسته دیگه چه برسه به قایق کاغذیمون
این جهان بیشتر از تصورم پاپتی بود
.
ولی بازم میخوند



من اون اجر شکسته‌ی دیوار کج‌ وسط ‌کوچه‌م
از کوتاهی آسمونه که یکم خمه کولم
سر کلماتو بریدم الان رو برگم خونه
که شاید بوش بخوره به دماغشون اونایی که کوره‌ن
میپیچه آرزوشو
اونی‌ که تو این جهان عدالت کم دید
موند
فقط به این دنیا خندید
به یاد سرخی گل آزادی میزنم اربده
من شلاقم، وطنم تنمه
تهش هممونو میفروشن
 تو روزنامه در میاد خبرش
وقتی گرگا دیگه نمیکشن زوزه
جفت دستای دنیا پوچه
جهانتون فوت میشه ازتو لوله
به سیاهی کلاس
خورشید
 میده آزارم تاریکی نوره

Untitled playlist

Aliz