Buludlar - Şəxsi cəhənnəm

Buludlar - Tanrım gözəllikdir (Hüseyn Cavid)

Buludlar - Körpü

Buludlar - Məcnun (Füzuli)

Bir çoban qızını gördüm bulaq başında, 
Qara xal var yanağında, vəsmə qaşında.

Bir çoban qızını gördüm qoyun otarır,
Biçarə yazıq canım, ömrüm qurtarır.

Bir çoban qızını gördüm əlində qayçı, ay aman,
Nə atam var, nə də anam göndərim elçi.

Buludlar - Bir çoban qızını (xalq mahnısı)

Buludlar – Güzgü

Buludlar - Güc alıram (Xəlil Rza Ulutürk)

Buludlar - Mübtəlalıq

Buludlar - Yenə O Bağ Olaydı

söz: Mikayıl Müşviq

Gülnaz (1928)

Yеni on dörd yaşa girmişdi bu yaz
Sarışın, nəşəli, хırçın Gülnaz.
O gəzinmişdi əzəldən başaçıq,
Yoхdu ruhunda sönüкlüк, varlıq.
Sadə quşlar кimi pərvasızdı,
Yеrə sığmaz uçağan bir qızdı.
Ibtidai savad almış bu sənə,
Say vurulmazdı sıcaq nəşəsinə...
Aradan кеçmədi bir öylə zaman
Bu dönüş Gülnazı sarsıtdı yaman.
Səslənib еvdə uğursuz bir zəng,
Sardı ətrafı uzaq bir ahəng.
Еlçilər gəldi təbəssüm еdərəк,
Dеdilər: – “Cеyranı” lazım görməк;
Çünкi bizlərdə onun ovçusu var.
Müхtəsər, еlçi gələn arvadlar
Gördülər хoşladılar qızcığazı,
Baхdılar Gülnaza min кərrə azı.
Bilmədən öylə nişanlandı ərə,
Tutulub qaldı tüкənməz кədərə.

Aradan кеçdi nəhayət iкi il,
İl dеyil, hər biri bir dağ təкi il.
Gülnaz artıq böyümüş pəк məğrur...
Üz-gözündən saçılır şеir, qurur.
Dеdi bir gün Gülnaz: – Yaхşı, ana,
Еybi yoх mən кi, nişanlandım ona.
Söyləyirlər кi, onun yoх savadı,
Bir yığıncaqda çəкilməzmiş adı.
Bir də çoх кöhnə fiкir sahibidir,
Əsкi, pəк əsкi adamlar кibidir.
Məкtəbə gеtməyə qoymaz кi, məni;
Annə, bilməm кi, кim aldatdı səni.
Bu yamandır кi, еşitməzкən adın,
Məni sən gör кimə qoşdun, caladın!
Annəsi:
Baх, qızım, baх, olan olmuş, кеçmiş;
Baх, qızım, yaхşı dеyil məncə bu iş.
Doğru, yoхdur savadı, var parası;
Olma gəl annənə, yavrum, ası.
Gəl, quzum, sözlərimə bir qulaq as,
Çıхma yoldan, çoх ayıbdır, Gülnaz!
Sənə göndərmiş ipəк bir çarşaf,
Öylə çarşaf кi, camalın кimi saf.
Dur da bir sal başına, nazlı bacım,
Qalmasın bəlкə bu кönlümdə acım!

Gеcə səssizdi gülümsərdi qəmər;
Yoхdu hеç şеydə siyahlıqdan əsər.
Vardı gözlərdə, кönüllərdə gülüş,
Dadlı bir çarədir hər dərdə gülüş.
Yırtaraq ay gеcənin örtüyünü,
Məhv qılmışdı o zülmət yüкünü.
Hər tərəf parlaq, üfüqlər ləкəsiz,
Yoхdu göylərdə buludlardan iz.
Bu nəsihətdən olan şən Gülnaz
Qəmli “ilul” кimi tutqundu bir az.
Azacıq hər tərəfi sardı süкut,
İndi Gülnaz mütəhəyyir, məbhut
Düşünürкən, coşaraq qızdı baqın,
Oldu sеllər кimi darğın, daşqın,
Dеdi: – Annəm, bu qеydsiz hərəкət,
Bilmədən yapdığın, adsız hərəкət,
Nə üçündür, nə dеməкdir, göstər!
Bu nəsihət mənə aidmi məgər!
Gеt zibilliкlərə at çarşafını,
Mənə qandırma uğursuz lafını.
Mən nə çarşaf, nə də bir ər tanıram,
Yalnız ən tazə əməllər tanıram.
Məqsədimdir oхumaq, öyrənməк,
Əməlim daim uçub yüкsəlməк.
Yoх, bulandırma o sözlərlə məni,
Süzmə, dur, şübhəli gözlərlə məni!
Annə, кеçmiş o nəsihət vaхtı,
Çünкi gəlmiş yеni söhbət vaхtı.
Hünərin varsa bu gündən söylə,
Məni aldatma çürüк fiкrinlə!
Əsrimin mən gözaçıq yavrusuyum,
Başqadır indi хəyalım, arzum.
Oкtyabr mənə vеrmiş qüvvət,
Bir qızıl duyğu və bir ülviyyət
Кi, onun sayəsi altında mənə
Yеni insan gücü gəlmiş, annə!
Хəbərin yoх, annə, mən кomsomolum,
Tutduğun yoldan uzaqdır bu yolum.
Bu yolun yolçusuyam mən, annə,
Nə dеyirsən bu işə sən, annə?
Baх, yarın dərsimi iкmal еdərəк,
Şövq ilə gеtməliyəm кəndə, bu pəк,
Pəк müqəddəs əməlimdir, məncə...
Baх, gərəк кəndlərimiz ürfancə
Açaraq şəhpər ucalsın fələкə.
Məni sən anlamıyırsan bəlкə...
“Bəsləmişdir məni qoynunda bu gün”,
“Bu günün höкmünü öyrən və düşün”.

Bitirib sözlərin artıq Gülnaz,
Annəsin süzdü dərindən o bir az,
dеdi:
Istəyirsən yеnə azacıq danışım.
Dеdi annəsi:
Bu sözündən, bala, çıхmaz кi, başım!

Buludlar - Gülnaz (demo)

Buludlar - Azərbaycan

Buludlar - Yarı - Bütöv

слова: Осип Мандельштам
музыка: Dansonn Beats

Мы живем, под собою не чуя страны,
Наши речи за десять шагов не слышны,
А где хватит на полразговорца,
Там припомнят кремлёвского горца.
Его толстые пальцы, как черви, жирны,
А слова, как пудовые гири, верны,
Тараканьи смеются усища,
И сияют его голенища.

А вокруг него сброд тонкошеих вождей,
Он играет услугами полулюдей.
Кто свистит, кто мяучит, кто хнычет,
Он один лишь бабачит и тычет,
Как подкову, кует за указом указ:
Кому в пах, кому в лоб, кому в бровь, кому в глаз.

За доблесть грядущих веков, 
За высокое племя людей
Я лишился пира отцов,
И веселья, и чести своей.
На плечи кидается волкодав, 
Но не волк я по крови своей,
Запихай меня лучше в рукав 
Жаркой шубы сибирских степей.

Чтоб не видеть ни труса, ни хлипкой грязцы,
Ни кровавых кровей в колесе,
Чтоб сияли всю ночь голубые песцы
Мне в своей первобытной красе,

Уведи меня в ночь, где течет Енисей
И сосна до звезды достает,
Потому что не волк я по крови своей
И меня только равный убьет.

Мы живем, под собою не чуя страны,
Наши речи за десять шагов не слышны,
А где хватит на полразговорца,
Там припомнят кремлёвского горца.

Квартира тиха, как бумага - 
Пустая без всяких затей - 
И слышно, как булькает влага 
По трубам внутри батарей.

Имущество в полном порядке, 
Лягушкой застыл телефон, 
Видавшие виды манатки 
На улицу просятся вон.

А стены проклятые тонки, 
И некуда больше бежать - 
А я как дурак на гребенке 
Обязан кому-то играть...

Наглей комсомольской ячейки
И вузовской песни бойчей,
Присевших на школьной скамейке
Учить щебетать палачей.

Какой-нибудь честный предатель, 
Проваренный в чистках, как соль, 
Жены и детей содержатель - 
Такую ухлопает моль...

Пайковые книги читаю, 
Пеньковые речи ловлю, 
И грозные баюшки-баю 
Кулацкому баю пою.

И столько мучительной злости
Таит в себе каждый намек,
Как будто вколачивал гвозди
Некрасова здесь молоток.

И вместо ключа Ипокрены 
Домашнего страха струя 
Ворвется в халтурные стены 
Московского злого жилья.

Buludlar - Не чуя страны (demo)

söz: Baba Pünhan

Qatmısan sən gənə də malı mala, no..olub ala?
Qazıyırsan ayağım altda çala, nolub ala?

Bağı Aldun , öyü aldun ama doydum demdün
Qoymadın heç mənə bir metrə qala, nolub ala?

Neçə ildir ki, imarətlə ticarətdir işin, 
Getmisən sən qabağa, mən də dala, nolub ala?

Xəzərə çəkdin hasar, ruhuma qoydun gömürük, 
mülkü tikdün , məni saldun kanala , nolub ala?

Gah atı, gah nalı, kah mıxı tərifləmisən,
Vurmusan gah mıxa, gah nala, nolub ala?

Dövri-zastoyda sən idin demə bar-bar bağıran, 
hər qoyundan azı beş-altı bala, nolub ala?

Qız-gəlin orda - əsirlikdə qalıb ermənidə, 
Gətirirsən öyüvə kündə "xala", nolub ala?

Ananas , kivi ,banan payladun yas sürfrəsinə,
bircə şey qaldi,durub zurna çala nolub ala?

Qərbdən şərqə kimi hər yeri zəbt eyləmisən, 
Keçmisən indi cənubdan şimala, nolub ala?

İçəri şəhrimizin hər daşı bir tarixdir, 
Çəkmisən tarixə importnu mala, nolub ala?

İçəri Şəhəri yığdun torbuya ,atdun daluva,
Saldun Əsgər Bəyi sən, haldan-Hala Nolub ala?

Nə əcəb "Qız qalası"ndan xəbərin yoxdu sənin, 
Al onu, sal adına, qoyma qala, no.. .olub ala?

Pünhanın kəs dilini, çək bazara , as duvara
gedəcəy Yaxşı Pula , Baxsa mala , Nolub ala?

Neçə ildir başıma turp əkilir, lək yerinə,
Dəyişib indi zamar, turpu çıxart ək yerinə,

Alınan borcları qaytarmağa ümmid azalıb,
Bu səbəbdən, soracaqlar, bizi əmcək yerinə.

Satılan əcnəbiyə, bir də qayıtmaz geriyə,
Satılıb, çünki gözəl tavusu ördək yerinə.

Pula bax, puldara bax, hökmü rəvan quldara bax,
İki «şirvan»ə məni işlədir eşşək yerinə.

Gecə, barlarda o ürkək maralın «qanı» axır,
Nə edərsən, de, qızın olsa o ürkək yerinə?

Qırılan bir ağaca, milli vəkil qeyzlənir,
Söz güzarana gələndə, düşür əsnək yerinə.

Qoca gördüm ki, kəfən aldı təqaüd puluna,
Can çıxınca, səriməkçün onu köynək yerinə.

Toxun, acdan xəbəri onda olar ki, bunu bil,
Taxıla, gərçi bəsirət gözü eynək yerinə.

Kimisi, öz itinə kolbasa, kotlet yedirir,
Kimi gizlində jımıx çeynəyir, əppək yerinə.

Hanı, ey milli vəkil, dil-dil ötən tuti dilin.
Özünü qoymaginən bir belə pəltək yerinə.

Bu elin müəllimi kimdir, bizə məlum eləmir,
Yeridir xalqa krasvordları məslək yerinə.

Sözünü ciddi deyən, «ciddi rejim»nən yaşayar,
Zarafatcıl Babasan, get yaşa təlxək yerinə.

Elə zənn eyləmə ki, tək yaşamaqçün yaşadım,
Mən elin dərdini gizlin daşımaqçün yaşadım.

Bir ürək dözmədi yüksəklərin alçaqlığına,
Ona güc verdi xuda dözməli dağçün yaşadım.

Gözümün qarəsi əşk ilə töküldü varağa,
Varağım qarələnincə bu varağçün yaşadım.

Gələcək nəslə həqiqətləri çatdırmaq üçün,
Anadan olmayan onlarla uşaqçün yaşadım.

İblisin son gününə xeyli marağım var idi,
Allahın hökmü ilə böylə maraqçün yaşadım.

Mən demişdim kişi yox, ölkə papaqnan doludur,
Bu mənə yer elədi, bax bu papaqçün yaşadım.

Pünhanın bağın alıb zorla keçirtdin adına,
Sən bu bağçün yaşadın mən Qarabağçün yaşadım.

Gülümün eyləmisən Qarə bağın darmadağın,
Nəğməkar bülbülümün şah budağın darmadağın.

Qanı sülh ilə yumazlar, elə bir dövr gələr,
İçdiyin qanla olar qan çanağın darmadağın.

Ana bətnində onun körpəsini süngülədin,
Olacaq süngüdə arvad-uşağın darmadağın.

Bizdə cibdən-cibə, onlarda dənizdən-dənizə,
Görəsən kim kimin eylər marağın darmadağın.

Buludlar - Nolub ala

Aqşin Fatehin "Gözüm yollarda qalıb" mahnısına şərh
 
orignal (https://www.youtube.com/watch?v=djlKvBCwHtA)

Adını dağları yazdım – buna heç dözmədi dağlar,
Sənin eşqinlə alışdım, ah edib inlədi dağlar.
“Ucasan sən!” – deyə sordum. “Hanı yarın?” – dedi dağlar.
Nə xəbər var, nə soraq var, nə gələn var, nə gedən var.
Nə xəbər var, nə soraq var, nə gələn var, nə gedən var.

Gözüm yollarda qalıb, yar: nə gələn var, nə gedən var.
Sənə bənzər, sənə oxşar nə gələn var, nə gedən var.
Sənə bənzər, sənə oxşar nə gələn var, nə gedən var.
Gözüm yollarda qalıb yar: nə gələn var, nə gedən var.

Yenə cümə – yenə yoxsan; ürəyim qandı səhərdən.
Gözümün yaşı seçilmir, gözəlim, acı zəhərdən.
Yenə məhbəsdə olanlar görər öz yarını hərdən;
Mənə yoxdur amma qəmxar, nə gələn var, nə gedən var.
Mənə yoxdur amma qəmxar, nə gələn var, nə gedən var.

Nəqarət

Yenə səssizlik içində nə haldayam bilən də yox.
Mənə divanə deyirlər, dəliliyimi görən də yox.
Qapımı küləkdən özgə açan da yox, döyən də yox;
Xəyalım, mən və dörd divar, nə gələn var nə gedən var.
Xəyalım, mən və dörd divar, nə gələn var nə gedən var

Buludlar - Nə gələn var (Aqşin Fateh)

söz: Cəfər Cabbarlı
mus: Dansonn Beats

Xalq oyandı, biz hələ yatsaq, qiyamətmi qopar? 
Kef edib, meymun-zad oynatsaq, qiyamətmi qopar?

Pul bizim, bulvarda qız, yollar açıqdır getməyə; 
Dağ duman, əlvan tuman, höcətmi var fikr etməyə? 
Maryanı xoşhal edib zövqü səfaya yetməyə, 
Fatmanı evlərdə ağlatsaq, qiyamətmi qopar?

Beşcə gün dünyada kefdən başqa bir şey qanmarıq, 
Yüz min il çalsa qəzetçi zurnasın, aldanmarıq, 
Pul qurtarsa, oğurluq vardır, məəttəl qalmarıq, 
Evdə boşqab, nimçəni satsaq, qiyamətmi qopar?

Əcnəbi getdi qabaq, ay qəzetçi, mənlik nə var? 
Qoy gedir, bir daş dalınca, bizlərə vardır nə ar? 
Fikr edib kəşti çıxardar, pul verib olluq suvar, 
Pul verib başların aldatsaq, qiyamətmi qopar?

Harda biz aciz müsəlman görsək, am bizlərik. 
Qız nədir, arvad nədir, hər kəs danışsa, dizlərik; 
Kani-hümmət, kani-qeyrət, kani-şəfqət bizlərik, 
Arı namussuzluğa qatsaq, qiyamətmi qopar?

Leyk min alim əgər mənbərdə olsa bərqərar, 
Söyləsən: cəhd eyləyin, əldən gedir namus, ar. 
Əkşi, axmaqsan, nəsən? Biz Maryadan olluq kənar?
Qeyrəti, namusu lap atsaq qiyamətmi qopar?


Getmərəm mən məktəbə, məktəbdə nanım çıxsa da; 
Çəkmərəm bulvardan əl, bulvarda canım çıxsa da!

Rədd olub getmişdi məktəb başımızdan birtəhər, 
Seyr edib bulvarda qızlardan olurduq bəhrəvər, 
Sentyabr gəldi, dur qaç məktəbə hər gün səhər, 
O deyir, bu söyləyir, insan olub lap dəngəsər. 

Hər nə var, bulvarda var, məktəb, deyin, aya nədir? 
Hər nə var, qızlarda var, sənət bizə biganədir. 
Boşla dərsi, məktəbi, ondan gözəl meyxanədir; 
Hər kəs elmə meyl etsə, doğrusu divanədir. 

Bulvarı qoy, dur yüyür hər gün bu viran məktəbə... 
Bir baxın, bu sözlərin heç dəxli vardır mətləbə? 

Pul babamdan, şükr ola, qalmış mənimçin bir qədər; 
Onları xərc eylərəm, lap azı on beş il gedər. 
Vallah, bir Janka mənimçin əlli min dərsə dəyər; 
Şoğərib məktəb edir insanın ömrün lap hədər. 

Dilbərim, fəxrim, sürurim, ixtiyarım Jankadır. 
Məktəbim, dərsim, ülumim, Gülzarım Jankadır. 
Çernilim, ruçkam, yazım, hər dürlü karım Jankadır. 
Müxtəsər, dinim, həyatım, iftixarım Jankadır. 
Getmərəm mən məktəbə, məktəbdə nanım çıxsa da, 
Çəkmərəm bulvardan əl, bulvarda canım çıxsa da!

Buludlar - Qiyamətmi Qopar

Molla Pənah Vaqif
Bir zaman havada qanad saxlayın,
Sözüm vardır mənim sizə, durnalar!
Qatarlaşıb nə diyardan gəlirsiz?
Bir xəbər vеrsəniz bizə, durnalar!
Sizə müştaq durur Bağdad еlləri,
Gözləyə-gözləyə qalıb yоlları,
Asta qanad çalın, qafil tеlləri,
Hеyifdir, salarsız düzə, durnalar!
Xеyli vaxtdır, yarın fərağındayam,
Pərvanə tək hüsnün çırağındayam,
Bir ala gözlünün sоrağındayam,
Görünürmü, görün, gözə, durnalar!
Mən sеvmişəm ala gözün sürməsin,
Bədnəzər kəsibən, ziyan vеrməsin,
Saqın gəzin, laçın gözü görməsin,
Qоrxuram səfnizi pоza, durnalar!  
Nazənin-nazənin еdərsiz avaz,
Ruhlar tazələnir, оlur sərafraz,
Vaqifin də könlü çоx еdər pərvaz,
Hərdən sizin ilə gəzə, durnalar!


Molla Vəli Vidadi
Qatar-qatar olub qalxıb havaya, 
Nә çıxıbsız asimana, durnalar! 
Qәrib-qәrib, qәmgin-qәmgin ötәrsiz, 
Üz tutubsuz nә mәkana, durnalar?!

Tәsbih kimi qatarınız düzәrsiz,
Havalanıb әrş üzündә süzәrsiz,
Gah olur ki, danә-xurә gәzәrsiz, 
Siz düşәrsiz pәrişana, durnalar!

Әrz elәyim, bu sözümün sağıdır,
Yollarınız hәramidir, yağıdır,
Şahin-şunqar sürbәnizi dağıdır, 
Boyanarsız qızıl qana, durnalar!

Әzәl başdan Bәsrә, Bağdad eliniz,
Bәylәr üçün әrmәqandır teliniz,
Oxuduqca şirin-şirin diliniz,
Bağrım olur şana-şana, durnalar!

Bir baş çәkin dәrmandәnin halinә,
Әrzә yazsın, qәlәm alsın әlinә,
Vidadi xәstәdәn Bağdad elinә
Siz yetirin bir nişana, durnalar! 

Qasım bəy Zakir

Mən sevmişəm onun ala gözünü,
Nəsib ola bir də görəm üzünü,
Yoxsa danışırsız dilbər sözünü,
Veribsiniz nə baş-başa, durnalar?

Diyari-qürbətdə müddətdi varam,
Gecə-gündüz canan deyib ağlaram,
Mən də sizin kimi qəribü zaram,
Eyləməyin məndən haşa durnalar!

Laçın yatağıdır bizim məkanlar,
Yavaş-yavaş gedin səsiniz anlar,
Qorxuram toxuna ötən zamanlar,
Sürbəniz dağılıb çaşa, durnalar!

Zakirəm, od tutub alışdı cigər,
Var isə canandan sizdə bir xəbər,
Təğafül etməyin, Allahı sevər,
Dönməsin bağrınız daşa durnalar!

Durnalar

Buludlar - Durnalar

Buludlar - Tez gəl (Şövkət Ələkbərova)

söz: Aqşin Fateh, Elşən Xəzər

Əvvəl məni çox etdi əmin saxta gülüşlər.
Çəkdi mənə min dərd sitəmin saxta gülüşlər.
Çox çəkmədi zahirdə həmin saxta gülüşlər
Düz gəlmədi qəlbindəki niyyətlə, vəfasız.

Əzdin pak olan qəlbi xəyanətlə, vəfasız.
Bax indi uzaqdan mənə həsrətlə, vəfasız.

Bir dərdə düşəm, çarəmi səndən diləyərdim.
Lap istə şirin canımı qurban eləyərdim.
Vaxt vardı sənə gözlərimin nuru deyərdim,
İndi deyirəm mən sənə nifrətlə "vəfasız".

Nəqarət

Ey daxili iblis, üzü - ay nurlu mələyim,
Sınmış bu qürurum bir əlimdir, bir ətəyim.
Ağlım gücü çatmır, daha tab etmir ürəyim,
Çırpır özünü sinəmə şiddətlə vəfasız.

Nəqarət

Bəxtin şəmi söndü, amma qəlbin evi yandı.
Sevdim səni - yandım, yenə də pozmadım andı.
O vəddlər, o andlar nə bileydim ki yalandı.
Uydum o qara gözlərə heyrətlə, vəfasız.

Nəqarət

Akbar Aliyev

Popular tracks