magsisimula ako sa umpisa,
sa kung paanong niyakap mo ako noong sabihin ko sa'yong "mahal kita"
sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo sabay sabi na "mahalaga ka"
at ako naman 'tong si tanga, tuwang tuwa na hindi pa nalilinawan na ayaw ko na maging mahalaga,
ayaw ko na maging mahalaga

hindi ako antigong salamin na matagal mo nang pag-aari
na tinitignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka,
ayaw ko na maging mahalaga
hindi ako telepono mong dudukutin lang sa bulsa kapag kailangan mo ng solusyon sa kawalan mo ng koneksyon sa mundo mong masyado nang malawak para bigyang atensyon ka pa,
ayaw ko na maging mahalaga
hindi ako kuwintas na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon
kapag mayroong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa
hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon kapag matutulog ka na sa gabi sa takot na masakal ka sa yakap ko kapag mahimbing ka na, 
o ibalik sa loob ng isang kahon at itabi sa sulok ng isang aparador
sa takot na manakaw ako ng iba,
ayaw ko na maging mahalaga

ang gusto ko ay mahalin,
ang kailangan ko ay mahalin

- juan miguel severo (ang huling tula na isusulat ko para sa iyo, 2015)

mahalaga

i really am trying

GUD MORNING

“wild inside; raging, writhing—yes, "writhing" was the word, writhing with desire. but outwardly he was hopelessly tame; outwardly—baa, baa, baa.” 

mail: aeclaveria@gmail.com

nazu