دکلمه

Muhammad47 - خلیل عالی نژاد ، مستانه شو

زنده یاد سیدخلیل عالی نژاد ، مستانه شو

ناصر وحدتی - چخماقی

دست مرا بگير، كه آب از سرم گذشت
خون از رخم بشوی، كه تير از پرم گذشت
سر بركشيدم از دلِ اين دود، شعله‌‌وار
تا اين شب از برابر چشمِ ترم گذشت
شوق رهايی‌ام درِ‌ زندان غم شكست
بوي خوشِ سپيده‌دم از سنگرم گذشت
با همرهان بگوی سراغ وطن گرفت
هر جا كه ذره‌ذره‌‌ی خاكسترم گذشت
خورشيدها شكفت ز هر قطره خون من
هر جا كه پاره‌های دلِ پرپرم گذشت
در پرده‌های ديده‌ی من، باغ گل دميد
نام وطن چو بر ورق دفترم گذشت



آواز: همایون شجریان
شعر: فریدون مشیری
موسیقی: آرش گوران

نوازندگان:
ویُلُن و ویُلُن آلتو:
پدرام فریوسفی
پیمان ابوالحسنی
رایین نورانی
نگار فرجی
ویُلُنسل:
مهدی عبدی
کنترباس:
هادی اسماعیلی
هُورن:
مهسا یوسفی نژاد
پیانو:
آرش گوران
ضبط،میکس و مستر: رضا فرهادی
ضبط آواز: کاوه عابدین
عکس و طرح : مهدی پاکدل

Khun az rokham beshuy

خون از رخم بشوی / همایون شجریان

خبرگزاری پانا :محسن شریفیان سرپرست گروه لیان گفت : سال 89 با تمام اتفاقاتی که برای موسیقی کشور افتاد برای گروه لیان یکی از بهترین سالها بود و این گروه اجراهای بسیار خوبی در ایران و خارج از کشور داشت .
http://morwaridlian.blogfa.com/
محسن شریفیان در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی و هنری پانا با اشاره به مطلب فوق افزود : سال 89 سال بسیار خوبی برای گروه لیان بود و به همراه این گروه توانستیم در جشنواره های مختلف خارجی  شرکت کنیم و مورد استقبال بسیار خوب مخاطبان موسیقی قرار گیریم .
http://www.lianmusic.ir/index.php
وی با اشاره به اجرا این گروه در جشنواره های خارجی گفت : ابتدا سال 89 فکر نمی کردیم که در این سال بتوانیم به چنین افتخاراتی برسیم اما با لطف خدا و تلاش بسیار توانستیم نام ایران را در کشورهای دیگر طنین انداز کنیم .

 سرپرست گروه لیان در ادامه سخنان خود به نوع اجراهای این گروه اشاره کردو اظهار داشت : گروه لیان تلاش دارد فرهنگ و آداب و رسوم استان بوشهر را بازآفرینی کند تا زندگی و تاریخ گذشتگان زنده نگاه داشته شود .

شریفیان ادامه داد : برای این امر پژوهش های بسیاری را در زمینه موسیقی بوشهر و آداب و رسوم آن انجام داده ایم تا بتوانیم بار دیگر فرهنگ بومی کشور بویژه استان بوشهر را زنده کنیم .
لينك مطلب | نوشته شده در یکشنبه چهاردهم فروردین 1390 ساعت 23:37 توسط دبیر خانه’ گروه | 

محسن شریفیان...سی بوشهر

ابی پروانه ای در مشت

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

برف

زردها بی خود قرمز نشده اند
قرمزی رنگ نینداخته است
بی خودی بر دیوار.
صبح پیدا شده از آن طرف کوه « ازاکو» اما
« وازانا» پیدا نیست
گرته ی روشنی مرده ی برفی
همه کارش آشوب
بر سر شیشه ی هر پنجره بگرفته قرار.
وازانا پیدا نیست
من دلم سخت گرفته است از این
میهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریک
که به جان هم نشناخته انداخته است:
چند تن خواب آلود
چند تن نا هموار
چند تن نا هشیار

Barf - Farhad va Shamloo

ترانه«سیب»ا
نسخه‌ی تبدیل شده از روی نوار ربع اینچ اصلی
شاعرترانه: فرهاد شیبانی
آهنگساز: فریبرز لاچینی
خواننده: سیمین غانم

ترانه‌ی«سیب»- نسخه تبدیل شده از روی نوار ربع اینچ اصلی

دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام خیالت
گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
ز تو هر هدیه که بردم به خیال تو سپردم
که خیال شکرینت فر و سیمای تو دارد
غلطم گر چه خیالت به خیالات نماند
همه خوبی و ملاحت ز عطاهای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
سر خود پیش فکنده چو گنه کار تو عرعر
که خطا کرد و گمان برد که بالای تو دارد
جگر و جان عزیزان چو رخ زهره فروزان
همه چون ماه گدازان که تمنای تو دارد
دل من تابه حلوا ز بر آتش سودا
اگر از شعله بسوزد نه که حلوای تو دارد
هله چون دوست به دستی همه جا جای نشستی
خنک آن بی‌خبری کو خبر از جای تو دارد
اگرم در نگشایی ز ره بام درآیم
که زهی جان لطیفی که تماشای تو دارد
به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم
چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد
خمش ای عاشق مجنون بمگو شعر و بخور خون
که جهان ذره به ذره غم غوغای تو دارد
سوی تبریز شو ای دل بر شمس الحق مفضل
چو خیالش به تو آید که تقاضای تو دارد

استاد شهرام ناظری _ دل من رای تو دارد

حال همه ی ما خوب است ٬ اما... تو باور نکن ( خسرو شکیبایی)

قطعه پشیمانی ازموسیقی متن بوی کافور عطر یاس(بهمن فرمان آرا)  اثر  احمد پژمان

قطعه پشیمانی ازموسیقی متن بوی کافور عطر یاس(بهمن فرمان آرا)  اثر  احمد پژمان ....

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

نامه احمد شاملو به آیدا-رضا پیربادیان

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم.
دلت را می‌بویند

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

و عشق را
کنارِ تیرکِ راهبند
تازیانه می‌زنند.

               عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما
آتش را
        به سوخت‌بارِ سرود و شعر
                                         فروزان می‌دارند.
به اندیشیدن خطر مکن.

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
آن که بر در می‌کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است.

               نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

آنک قصابانند
بر گذرگاه‌ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون‌آلود

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و تبسم را بر لب‌ها جراحی می‌کنند
و ترانه را بر دهان.

               شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد

کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
ابلیسِ پیروزْمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است.

               خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد

Ahmad Shamloo - روزگار غریبی‌ست نازنین

بر نمی گردند شعرها
به خانه نمی‌روند
تا برگردی
و دست تکان‌ دهی
روبان‌های سفید را در کف شعرها ببین که چگونه در باران می‌لرزند
روبان‌های سفید، پیچیده بر گل سرخ‌های بی‌تاب را ببین
بر نمی‌گردند شعرها
پراکنده نمی‌شوند
به انتظار تو در باران ایستاده‌اند
و به لبخندی، به تکان دستی، دل خوشند

هيچ چيز با تو شروع نشد
همه چيز با تو تمام مي‌شود
كوهستان‌هايي كه قيام كرده‌اند
تا آمدنت را
پيش از همگان ببينند.
اقيانوس‌ها
كه كف بر لب مي‌غرند و
به جويبار تو راهي ندارند
باد و هوا كه در انديشه‌اند چرا انسان نيستند
تا با تو سخن بگويند
و تو سوسن خاموش
همه چيزت را در ظرفي گذاشته
به من داده‌اي
تا بين واژگان گرسنه قسمت كنم .
همه چيز با تو شروع نشد
همه چيز با تو تمام مي‌شود
جز نامم

شمس لنگرودی

همه چیز با تو تمام می شود/ شعر و خوانش: شمس لنگرودی

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

Ala93

Recent comments

Dariush

User 401833486

Sirwan

Amir

Related tracks