беларускі рок

«Небасхіл» – самотнік стадыённага размаху ад «Сразу май» 
Гурт зь Берасьця прэзэнтуе на Tuzin.fm свой першы беларускамоўны рэліз.
Падрабязнасьці - http://tuzinfm.by/zhamerun/3105/niebaschil---samotnik-stadyjonnaha-razmachu-ad-srazu.html

Прэм'ера на TuzinFM: Сразу май - Небасхіл (2016)

Песня на верш “Дзяцінства” (2015)  сучаснай паэткі Таццяны Казановіч альбо Таццяны Тутэйшай , вершы можнай знайсці тут: http://vershy.ru/, https://vk.com/kazanovich_tanya, а таксама ў часопісе “Верасень” (нізка з вершамі будзе выдадзена ў снежні 2016).
Мне здаецца, што  гэты  свет  штучны,
Што  шчырасць мая дзесьці знікла,
Раставраюцца словы  бязгучна,
І радасць галавою  панікла.

Ужо  рэдка пішуцца вершы,
Нішто не турбуе так  моцна.
Канешне,  адкрыю не першай
Я свет чалавека дарослага.

Я чула ў дзяцінстве, што потым
будзе складаней, чым зараз.
Схопяць за плечы турботы - 
І прыйдзецца скласці свой парус.

У гэта  верыць зусім  не хацела,
Лічыла: змагу бесклапотна,
Пакуль жа сама  не сустрэла
Цяжар  чалавека самотнага.

Раней шчасця здавалася  болей,
Мела кошт дабрыня ды сумленнасць.
Ты нібыта  становішся вольней,
Але поруч стома ды  тленнасць.

Але ж  трэба здавацца  моцным
Усміхацца, калі балюча.
Прыйшоў час станавіцца  дарослым
хаваць душу за дротам калючым.

Адкажыце, людзі, дзе  выйсце? 
Як узяць -  і забыцца на гэта,
Так  далёка ўходзіць дзяцінства,
Уходзіць шчаслівае лета.


Тутэйшыя - Дзяцінства

Увага! Песьня разглядаецца па-за конкурсам

"А ты ідзі!
Словы: Пятрусь Броўка
Музыка, аранжыроука: Віктар Паўлючэня

Дарог у свеце многа,
А ты між іх сваю знайдзі.
Няхай нялёгкая дарога,
А ты ідзі,
А ты ідзі!..

Няхай цябе віхор збівае,
Няхай трывожна даль гудзіць,
Няхай сцяжынку замятае,
А ты ідзі,
А ты ідзі!..

Няхай звісаюць цемрай ночы,
А ты на зорку ўдаль глядзі
Няхай пясок і золь у вочы,
А ты ідзі,
А ты ідзі!..

Няхай, абы ты верыў прагна,
Няхай жуда, няхай адзін,
Няхай каменне, твань і багна...
А ты ідзі,
А ты ідзі!..


Віктар Паўлючэня/Марына Вярэніч – А ты ідзі (на словы Пятруся Броўкі)

баю-баю, люлі-люлі
мы не спім, нас не ўратуюць
вабяць мокрыя бульвары
дзве апошніх у партсігары 
баю-баю, люлі-люлі
адно аднаго фарбуем
паралельныя прасторы
снізу зоркі, зверху зоры 

баю-баю, люлі-люлі
б'ецца космас пад кашуляй 
б'ецца сэрца пад скафандрам
перамазаным памадай
баю-баю, люлі-люлі
мы завіслі срэбнай куляй
кіслародам з вуснаў у вусны
адно аднаго ратуем

зоркі ад зораў на адлегласці нажа
не тармазі. Паспей сказаць

вясна. усё проста
ты – космас, я – космас

тэкст – Байсан, www.baisan.org


Bigi – Вясна (на словы Алеся Плоткі)

Фабрыка.
сл. и муз. Лявон Вольскi

І вось гэты новы дзень -
Дзень адзін з ланцугу,
І я у вакно глядзеў
Праз імжу, праз смугу...
Выбіраеш - выбірай
Каляровы неба край,
Выбіраеш - выбірай
Дзіўны край Індакітай...

Толькі фабрыка ў маім акне
Будзе жыць у летаргічным сьне.
Толькі фабрыка ў маім акне
Не прачнецца нават па вясьне...

Прыйшоў гэты новы дзень
І згарэў, не сагрэў...
І ты ў гэты новы дзень
Пасталеў, пастарэў...
Робіш выгляд - я раблю,
Што люблю усю Зямлю.
Добры вечар, добры дзень -
Нібы колы па вадзе.

Толькі фабрыка ў маім акне
Будзе жыць у летаргічным сьне.
Толькі фабрыка ў маім акне
Не прачнецца нават па вясьне...

Прыйшоў невядома хто,
Шэры твар, бляклы твар
І сказаў, што цяпер ён тут
Гаспадар, гаспадар...
І можна усё забыць,
Есьць і піць, сноў ня сьніць;
І можна набыць віно
І глядзець у вакно.
Разумееш - зразумей,
Што ня згас яшчэ агмень (агонь),
А калі агмень ня згас -
Нам згасаць яшчэ не час!

Толькі фабрыка ў маім акне
Будзе жыць у летаргічным сьне.
Толькі фабрыка ў маім акне
Не прачнецца нават па вясьне-эээээ!


U.G.Oslavia – Фабрыка (кавэр на N.R.M.)

N.R.M. – Прастора
(Лявон Вольскi)

Гэта ня важна – позна ці рана,
Важна, з кім ідзеш.
Я іду па самым краі,
Пойдзеш – прападзеш.

Пр.:
Што ў тваім сэрцы не прадаецца –
Гэта сьвятло душы.
Неба і зоры – 
Гэта прастора
Дзеля таго, каб жыць.

Небясьпечна! Асьцярожна!
Пад стралой ня стой!
Гэта ня важна – нельга ці можна,
Важна, хто з табой.

Я іду па самым краі,
Праз нуду і страх.
Што знаходжу, што губляю,
Усё ўз маіх вачах.
Пр.:
Што ў тваім сэрцы не прадаецца –
Гэта сьвятло душы.
Неба і зоры – 
Гэта прастора
Дзеля таго, каб жыць.



Яўген Сірота – Прастора (кавэр на N.R.M.)

Многа неба.(Сяргеюк Яўген)

Як ты свае бавіш дні?
І каханне тваё адкуль?
Што жыве за сцяной дажджу,
І напэўна верыць да апошняга…
Ты – нерэальная!
Ды каму да цудаў справа ёсць?
Што цябе гукаюць з цемнаты
Слухаць мора і лятаць над хвалямі.

І так многа неба,
І так мала нас,
Каб неба павісла
Ад нашых думак.
Лье святло без срэбра,
Але грэе нас.
Без святла ў каханні
Так мала сэнсу.

Як замірае ноч,
І стварае дзіўныя радкі,
Што жувуць на сценах у цябе,
З ранку ажывая птушкамі. 
Ты – нерэальная!
Возьме хто ж тваё цяпло?
Яно рэкамі цякло ў душы,
Грэла рукі, даравала ўсмешкі нам.

І так многа неба,
І так мала нас,
Каб неба павісла
Ад нашых думак.
Лье святло без срэбра,
Але грэе нас,
Без святла ў каханні
Так мала сэнсу.

І так многа неба.
У адзіноце мы губляем час…
Лье святло без срэбра,
Але грэе нас.

Як ты свае бавіш дні?


Яўген Сяргеюк – Многа неба (кавэр на J:Морс)

Песня “Чырвоны дыск сонца”. Арыгінал : “Красный диск солнца” выканўцаў “Без Билета” и “Ляпис Трубецкой”. Пераклад Таццяны Казановіч. Музыка гурта: “Тутэйшыя”.

Чырвоны дыск сонца

1.Нас вучылі піць, а мы ўмеем пець,
У вочы глядзець, ярчэй за зор гарэць,
Усё, што прайшлі мы на вуліцы - таксама культура,
Мы дзеці спальных раёнаў Гарлема і Джайпура.
пр.
Дзе ў нас дом і дзе наша мяжа,
Розніцы неба пасланцам няма,
Развеецца ці застанецца імя.
Сустрэнемся з імі ля края Зямлі,
Сядзем у нябесныя іх караблі,
Заўжды будзем юнымі і маладымі.
2.
У гэтай песні такая тэма:
Першым сыходзіць вясёлы і смелы,
Дзіцё сонца і воін святла
Трымай мацней нас планета Зямля.
Вядома рускаму і японцу:
Жыццё імчыць да чырвонага дыску сонца.
“Уставай” -  кажа маці-вясна
На парозе бітвы дабра і зла.
пр.
Вышэй да чырвонага дыску сонца 2 р.
пр.


Тутэйшыя – Чырвоны дыск Сонца (кавэр на «Без білета»)

Я, дажалю, ня пан (Narodny albom)
Словы: Міхал Анемпадыстаў
Музыка: Лявон Вольскі

Я, здаецца, ня тут 
Я, напэўна, ня там 
Я, да жалю, ня пан 
Я, на шчасьце, ня хам 

Я твайго не вазьму 
Я свайго не аддам 
Вось замкнёны мой дом
Вось ля дома паркан 

Ад нуды ды бяды 
Уратуюся сам 
Час зьбiраць камянi 
Час расьцi камяням 

Я, да жалю, ня пан 
Я, на шчасьце, ня хам 
Я, здаецца, ня тут 
Я, напэўна, ня там 

Неакрэсьлены стан 
Незавершаны лад 
Я стаю на мяжы 
Памiж дрэваў i хат 

Вось дарога туды 
Вось дарога назад 
Там дубы ля вады 
Тут шыпшынавы сад 

Я, здаецца, ня тут 
Я, напэўна, ня там 
Я, да жалю, ня пан 
Я, на шчасьце, ня хам 

Я стаю на мяжы 
Я iду па нажы 
Божа, дапамажы 
Захаваць раўнавагу


SnopSnoǔ – Я да жалю ня пан (словы Міхала Анемпадыстава, 2015)

Гурт «Мроя» — «Я рок-музыкант»
У арыгінале: музыка гурта, словы Лявона Вольскага і Ўладзімера Давыдоўскага
У версіі гурта Leibonik: дадатковыя словы Сяргея Башлыкевіча, музыка Сяргея Башлыкевіча, Міхаіла Міхайлоўскага, Андрэя Барыгіна.
Я не люблю шыкоўных баляў.
Я не прыхільнік эстэцтва.
Мне не даспадобы духоўны гандаль
І талент, які прадаецца.

Я не люблю салодкіх спеваў
І песень рэстаранны варыянт.
Я з тых, хто не шкадуе свае нервы -
Я рок-музыкант.

Я рок-музыкант старых традыцый
Гэта не прызванне, гэта пазіцыя!

Я супраць блакітных і залатых.
Я не выношу пустыя вочы.
Ведайце: я не з тых,
Хто жыве па законах ночы.

Хай праўда заменіць паветра,
Гітара скрыгоча, як танк.
Я сабе застануся верным -
Я рок-музыкант.
	
		Я рок-музыкант старых традыцый
Гэта не прызванне, гэта пазіцыя!

Я не шукаю славы таннай.
Я пяю не для грошай.
Я хачу застацца салдатам,
Салдатам цяжкага фронту.

І нішто ўжо мяне не зменіць,
Думаць і граць буду толькі так.
Я хачу памерці на сцэне.
Я рок-музыкант.

		Я рок-музыкант старых традыцый
Гэта не прызванне, гэта пазіцыя!
	Новае неба над галавою -
Такою была дзіцячая мроя.
Маленькі ўпарты без Сашы Сірожа
Хацеў мець палац, дзе ўсё будзе прыгожа,
А мо Дом культуры з тузінам крамаў -
Без назвы хіба, без пэўных планаў.
Не, гэта не глюкі, не дэвіацыя -
Кляйна уліс-зет-парцізон-нацыя!

Дай мне дарогу, прайду без білету,
Мне ў вочы глядзяць песняры ўсяго свету.
Забі на IQ, калі крочыш да мары,
Хай рокашу рэха плыве па абшары.
У крЫві чырвонай троіца л'ецца,
Рок-дзюбель разбіў пацанскае сэрца -
Такі мой музычны шэраг канстант(аў),
Зважай, дзецюкі, я рок-музыкант.


Leibonik – Я рок-музыкант (2016, Мроя cover)

Музыкі зь вёскі Нарач, Паставаў і Смаргоні, якія аб’ядналіся разам у гурце «Дабл», прэзэнтуюць у аўдыёчарце на TuzinFM песьню «Цемра».
Падрабязнасьці - http://tuzinfm.by/performer/mp3/3876/ciemra.html

беларускі рок

Alesj