بهترين هاى موسيقى سنتى


 


ترانه: او نیامد
آواز ؛ بانو فرح
 تنظیم: از یک آهنگ محلی توسط اکبر محسنی 
آواز دشتی 
شعر: ایر تیمورتاش



بانو فرح ؛ او نیامد

برای تو شدم بیمار و خسته
فرستادم برت گل دسته‌دسته
تو را تا مادرت گهواره بسته
دل ما را خدا یکبار بسته
جونی‌جونی
یار جونی
رشتی و مازندرونی
من میرم تنها میمونی
دل من همچون دیگ هی میزنه جوش
به حرف مردمان جان آمده جوش
سخناشون برام جایی نداره
دل من غیر تو یاری نداره
جونی جونی
یار جونی
رشتی و مازندرانی، من میرم تنها میمونی

جونی‌جونی، مینو جوان

تصنیف آسمان عشق
آهنگ از محمدرضا شجریان
غزل از مولانا
دستگاه سه گاه

داریوش پیرنیاکان: تار
جمشید عندلیبی: نی
مسعود شناسا: سنتور
محمد فیروزی: بربط
سعید فرج‌پوری: کمانچه - قیچک
همایون شجریان: تمبک

-----------------

چنان مستم چنان مستم من امشب
که از چنبر برون جستم من امشب

چنان چیزی که در خاطر نیاید
چنانستم چنانستم من امشب

به جان با آسمان عشق رفتم
به صورت گر در این پستم من امشب

بشوی ای عقل دست خویش از من
که در مجنون بپیوستم من امشب

چو واگشت او پی او می‌دویدم
دمی از پای ننشستم من امشب


تصنیف آسمان عشق - محمدرضا شجریان

Bahare Delkash

گوشه‌های قرچه، رضوی و فرود به ماهور

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن

دولت وصل (دشتی)
آواز : استاد محمدرضا شجریان
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد پرویز مشکاتیان

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام

شبی نپرسی و روزی که: «دوستدارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام؟»

به کام دل، نفسی با تو، التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام

مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت، نه جای مُقام

چه دشمنی تو، که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اقدام

ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام

بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت؟
گر این سخن برود در جهان نماند خام!

آپلود : مردی که لب نداشت

دولت وصل (دشتی)، محمدرضا شجریان ، محمد موسوی ، پرویز مشکاتیان

اگر برای بعضی خواننده ها بتوان "زیباترین" کار-ی در نظر گرفت و داریوش رفیعی , خواب و خیال یکی از بهترین هاست . 

نام آهنگ: خواب و خیال
نام آلبوم: زهره
خواننده: داریوش رفیعی (1337 - 1306 ه.ش)
آهنگساز: مجید وفادار
شاعر: محمود ثنایی (شهر آشوب)
سال تولید: 1334

خوابی بود و خیالی ما را روز وصال
رفت از یاد و تبه شد حال آن خواب و خیال
روزی دلکش و خرم بود فارغ خاطرم از غم بود
بر گل از دم فروردین، لرزان قطره شبنم بود
وه زان حسن و جمال ، وه زان حسن و جمال

جان را نشاط و مستی از روی تو بود
دل را امید هستی بر موی تو بود
ریزان ز شاخ سوسن‌ها گل‌ها بر سرما
لرزان ز عشق و بی‌تابی هر دم پیکر ما
ای کاش دامانت را از کف نمی‌دادم
چه شد آن وفا چه شد آن صفا ز چه از چشمت افتادم؟
چو گذشته‌ها به برم بیا که دهد غم بر بادم

خواهم بار دیگر با تو به صحرا رفتن
غم‌ها از دل بردن خوش به تماشا رفتن
ای رفته بیا تا نروم از دست
کین زخمه غم پاره دلم بشکست

داریوش رفیعی خواب و خیال - daryush rafiee - khabo khial

بخش نخست کنسرت همایون شجریان - ساز و آواز دیوانه عشق ، خداوندان اسرار . at عمارت مسعودیه

محمد رضا شجریان- تصنیف داغ شقایق- محمد علی کیانی نژاد

Stay the night

شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم
آه ... آه
افسونگری ای افسانه من
افسانه دل دیوانه من
شوری و نویدی
در تیرگی شبهای سیه 
ای روشنی کاشانه من
چون نور امیدی
در تیرگی شبهای سیه 
ای روشنی کاشانه من
چون نور امیدی
شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم
شمع ام که به جان
می سوزم 
تا محفل دل افروزم 
افسانه منم
افسانه عشقم
حال دل خودمی دانم 
گر لبز سخن می دوزم
دیوانه منم دیوانه عشقم
پروا از غمها نکنم
پروانه ام و پروا نکنم 
از آتش سوزان
من خود سر تا پا شررم 
آتش کم زن بر بال و پرم 
ای شمع فروزان
من خود سر تا پا شررم 
آتش کم زن بر بال و پرم 
ای شمع فروزان
شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم

Aminollah Rashidi -  Atre Gisoo(afsaneh)

شعر : نواب صفا
آهنگ : مجید وفادار

کو آن شبها آن بی خوابی ها   کوآن تب ها آن بی تابی ها
کـو در بحــر مواج عشقــت  غــم جستن ها محنت یابی ها

جانکاهـــم کو  فغان و آهــم کو  ،کوعشـق منت پرور من
کو آن ماهی که بنگرد گاهی عکس خود را در ساغر من

گر چه جدا افتادم   یاد رخ صیادم  چون گذرد از یادم   پر گل می گردد بستر من

بر لـب چـو آورم نامـش کام جـانـم شیرین گردد
بخـت سیـاه من روزی چـون مـوی او زرین گردد


گردد مه فلک شرمنده   یک شب که روی او تابنده   همچون رخ مه و پروین گردد

داریوش رفیعی - کو آن شب ها ؟

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر:مهدی رئیسی
دستگاه:سه گاه(زابل)
آهنگ:محلی(مجید وفادار)


 یاد ازآن روزی که بودی زهره یار من
دور از چشم رقیبان در کنار من
حالیا خالی است جایت ای نگار من
در شام تار من آخر کجایی زهره
 
یاد داری زهره آن روزی که در صحرا
دست اندر دست هم گردش کنان تنها
راه می رفتیم و در بین شقایقها
بود عالم ما را لطف و صفایی زهره
 
بود هنگام غروب و آن روز پر زیبا
ایستادیم از برای دیدنش آنجا
تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را
گفتیم و ما تنها بس رازهایی زهره
 
چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم
طرد گشتی و نمودی اینچنین خارم
خود نکردی فکر آخر نازنین یارم
من همچو تو دارم آخر خدایی زهره
بوی که داری (باد صبا )
 
ای باد صبا بهر خدا بوی که داری
حبيبم بوی که داری
اين بوی خوش از سلسله موی که داری
جانم جانم موی که داری
حبيبم موی که داری
خرم شده بستان ز تو ای باد بهاری
اين خرمی از روی که و بوی  که داری
بوی که داری
ای عزيز بوی که داری
 
آی ای کاش بدانستم يک آرزوی دل
تا خود تو به دل آرزوی روی که داری
تا خود  تو به دل آرزوی روی که داری
جانم جانم روی که داری
عزيزم روی که داری
 
آی يار دل   آه ای دل
ما روی دل از جمله جهان سوی تو داريم
تو روی  تو روی دل  قبله جان سوی که داری
عزيزم سوی که داری  حبيبم سوی که داری
گرديده مؤيد  گرديده مؤيد ز چه فکر تو پريشان
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری
ای عزيز دل
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری که داری
 

داریوش رفیعی - کو آن شب ها ؟

Alighamari

Recent comments

Mahsa

Ramtin Khani

mousighi

jalil kosarian

Related tracks