Jangjoo Single

Jangjoo

من یه اسیرم تو جنگ نابرابر
پر اعتراضم  سراسر 
در‌به در به دنبال یاور
همین اول میزنم حرف اخر 
ایستاده میمیرم واس عدالت برابر
چون
گرفتن عشق و دین و‌‌ ایمونمون 
دیگه‌چی میخوان از جونمون
نمیدونم
گرفتن اب‌ و‌ نونمون 
قربونی‌کردن جیگر‌ گوشه‌ هایی که ماماناشون میرفتن قربونشون 
 ازتون نکشتن نوید و‌ افکارتون ؟
چقد روز خوب و صابون زدید دلتون؟
تاثیرتون چرا صفره ملتی که تو صحنه‌ هستتون
چرا رو‌مدار غم کردن رسمتون
چرا باید لنگ نیاز های اولیه باشیم؟
 چرا باید ایستادگی کنیم ‌وقتی قراره فط پا شیم 
وقتی گرسنه ای چه فایده قدرت یک موشکی منطقه باشی؟


زنگ بزنیم ۱۱۰ یا ۱۲۵ وقتی هم‌ جوونیمونو‌ دزدیدین هم آتیش‌زدن
وقتی دزدیدن و باج دادن گازو نفت و‌زمین‌و اب و برق و معدن 
تشکیل دادن ستاد برا بحران ها البته اول بحران اومد بعدا
میخوان حلش کنن اونم با افکاری که‌معلوم نی مال کدوم قرنن اونا ازمون خطا واس ملتی که زیر خط فقرن
حتما
با یه انشالا و صلواتی درست میشه قطعا
چی عاید ما میشه رسما ؟
ما مسالمت امیز بحث میکنیم شما اعلام جنگ رسما 

ولی 
نمیمیرم تا رفتنتونو نبینیم 
نمیمیرم تامردنتونو نبینیم 
این سری پاشدم که دیگه نشینم
نمیمیرم تا رفتنتونو‌نبینم

 نمیمیرم‌ حالا بخوان بگن کافره
نمیمیرم حتی اگه‌ بگن شام اخره
نمیمیرم با اینکه پرداد بی یاوره
باید بگیرم ازتون اه هرچی مادره
  
این‌جنونه که میکشه‌نعره 
ضربه ها زدید ؟
حالا بخورید ضربه
من ضعیف تر شدم شما روز به روز فربه
ولی دیگه یه موج  جدیدم شما صخره
نمیشه حرف حالیتون 
تموم نمیشه خون بازیتون 
حالا که بکش بکشه و‌نامرد زنیه
منم میام وسط بازیتون 
یا دارم میزنید یا دار میبافم واس رفتن به دیار باقیتون

Bazie khun

ریمیکس "نسخه"
آهنگساز: سعید دهقان
رپ کن ها: دیگرد ، نوید ، رض ، بهرام ، صفیر ، سورنا
میکس: me

متن:
«دیگرد»:
یه صدایی از توم جیغ میکشه هر روز
دیو زیره تختم خط میندازه رو دستم
صبحونم دو پرس جنونه از مرز تعادل رد شم
زنجیرامو پاره کنم لخت تو خیابون حرکت
چشم نظاره گر راوی یه زبون تلخ
شعر من یه نسخه‌ است
مرهم بشه پا چشم کبوده شهر
زورمون نمیرسید میخندیدن قهقه
دندونه لق کرم خورده یه حسرت
نه راهه رفتنی نه راهه برگشت
از منه دیوونه میپرسن
چرا و چند و چونه تلو خوردن
جوابه تلخ دیوونه
کجا رو گرفتم کجا رو بردم
زد زیر پاشو خالی کرد
از کمر پرت شد رو آسفالت تشنه
زل زد تو افق به چشم آفتاب افتاد به سکته
غنیمته این جنگ تباهی بود
انتظاره این فصل طولانی بود
اون زنده شد به این مستی تا خط تا آخر خوند
شهر میسوخت اون دوره کله اش دود

«نوید»:
سر زد از افق مهر خاوران/ یا مادر بود یا هنرمند که چشش خواب نداشت
البته مادر، هنرمند و هنرمند مادره/ اگه درست ببینی آخرش، بگذریم
این شهرو دود، میکنه تابوت/ توی دستگاه شور یا یه کمی بعد ماهور
اسیر مونده بین کوهاش، تن منم عین دود/ اگه منو از این شهر میتونی ببری بم بگو
بم بگو فرودگاه، برا اومدنه یا رفتن/ غربت برا رفته هاس یا برا اینا که هنوز هستن
بهم بگو که آفتاب، برا دیدنه یا سردرد/ میگرنی اینو خوب میدونه، بپرس ازش تو حتما
بهم بگو، خم شو و در گوش من بلند بگو/ بچه ی توی کوچه کو، رو پشت بوم خونه کو
بهم بگو حسرت یعنی پول یا تالار وحدت/ این همه عقده ی کهنه همیشه باهامه هر شب

«رض»:
پشت این ابر‌ها یه چشمه‌ست
جوشان گریه‌ست
رگبار بی‌امان این گونه‌ها تشنه‌ست
محبت بعد عشق، قبل حسادت نفرت
هر چی داشتمو نصف کرد، معتقد به قسمت
مژه فر، بلند قد، سقف آسمون حد
دوست‌دار ارتباط، از اجتماع شدم طرد
تنها و بی صدا یه گوشه کنج عزلت
ریختم از تنگ دل توی پیک جرات
من مستم می‌رقصم بی‌ترسم از بعد
این جان میشه ازاد، من می‌شم راحت
بی شک ادامه می‌دم بازم راهم
دور از شهر‌های دود، این راه‌های آهن
مسافر کوچولوی این کره‌ی کوچیکم
بگن سفر تمومه من پرها رو پوشیدم
تو مسیر برگشتم من یادمه چی دیدیم
می‌دونم یه روز کارمه به همشون خندیدن

«بهرام»:
از بچگی بهم گفتن بزرگ میشی یادت میره
من کوچیک شدم و یادم موند
و این یادم داد
که واقعیت همیشه خلاف گفته هاشون خواهد بود
نقطه
این آهنگ حالت روحی الآن منه
نه خوشگله
نه زشت
نه عامه پسند
نه واسه مهمونی خوبه نه تو یه ماشین وسط یه جاده پر از منظره قشنگ
نه خوبه نه بد
نه درسته نه غلط
نه سیاهه نه سفید
خاکستریه
این یعنی رنگ واقعیت
واقعیتی که میگه کل زندگی یه بازیه
رویاهات میکشنت جلو
خاطراتت میکشنت عقب
چی می مونه ازت
یه چیزی میشی به عمق افکارت و به طول زندگی

«صفیر»:
چیزی ندارم بگم
البته گفتم که نمیرم
شاید هم برم
به هرحال صبح بیدارشدم
آب زدم به صورتم
مثل همیشه
فکر کردم به بودنم
کولی حاشیه نشین غربتی
شگون می‌کنم ، رد نشو ازم
نبودم بی مرور ، یکی میگفت
من وضو با خیال تو ‌میگیرم
توچی؟ مثل همیشه توبیخ
من مبصر نیستم
دست به سینه نشین تا رو برمیگردونم
فوری کنی توهین
البته گفتم ، که نمیرم
شاید هم برم ، از اول اینو میدیدم
بیدار شدم ، بعد از چندسال
از کابوس این حرفا ، آب زدم به صورتم
فهمیدم چه گنج با ارزشی داشتم توی دستام
نور از وجودم میتابه به ادبیات
چه از جنس خیابون باشه
چه اونی که راهش رو ساختم
هم عشیره ای، هم از شیره ای
همش شیرِ پس کی روباه؟
منتظر تا پاره کنی روبان؟
کوتاه ، بیا
با عینک خوشبینی سرتو بچرخون به سمت نور
اون منم ، اون منم ، اون منم
البته من من غدقن
سرک نمیکشم، سرکشی غدقن
سرکش میشم رو کاف
می ایستم ولی گاف نمیدم

«سورنا»:
لعنت به همه شعرایی که بر وزن همه دردان 
لعنت به همه دردایی که خنجر به دل فردان 
به اون خالی شدن لعنتیه بعد پرشدن 
به اون پرشدن لعنتیه بعد خل شدن 
لعنت به اون پلیسو دزد که تو لباس هم گم شدند 
لعنت به اون بز خائنو جنگ بینه گرگو سگ 
به خورشیدو 
فرق بین صبحو شب 
لعنت به ساعتا جنگه بینه عمر و مرگ 
اونکه سربازو مجبور که بجنگه کرد 
لعنت به شکنجیه که شکنجه گرو شکنجه کرد 
لعنت به اون دسته گل که باعث بغض پوچه شد 
لعنت به بزک خیابون که باعث غمه کوچه شد 
لعنت به اون جنگل که درختش زیر تبر مرد 
هرتیکه تنش صدتا کبریت بی خطر شد 
به دستی که یه کبریتو علم کرد 
چن صدتا درختو 
جنگلو قلع و غم کرد
کی میدونه جز پنهان؟این همه اتفاقو
این همه اعتراضو این همه اعتقادو
کی میدونه جز پنهان؟این همه موندن رو
این همه رفتن رو این همه لعنت رو

Daygard x Navidsadr x Rez x Bahram x Safir x ali sorena | Noskhe remix

shatranje ensani

drill hard type beat
[free]

proud by shafagh 

no sense

اینترو_پایان
آهنگساز : همزاد،ماهکان
میکس و مسترینگ : عارف اف.بی.آر

01 - Payan (Prod. Hamzad - Mahkan)

Arash ENorto - 07. Methamphetadone [Rakik]

Dar Miram - eNorto

Vaghte Ezafe

Unvare Kooh

مسخ
کلام: خاطی 
ضرباهنگ: شمرونی (آلبوم حیران)
میکس و مستر: مهراد 
تاریخ: ۸ تیر ۱۳۹۹

منم یه آش,و لاش لا مردمی که رنگ میکنن با گواش 
منم یه کاش پاش و خسته میشه زانوهاش 
پس یواش 
سرمو بتراش 
ا ریشه ببین ته تهاش 
تردید 
شک 
پُر خراش 
روزاش ابد بدتراش 
تو راهه غم براش 
یه حسی بهش میگه 
توو قید و بند نباش 

وگرنه 
میکنی سکته قبل سی 
امید الکی بدم واسه چی 
تا وقتی گشنگی حس نکردی 
نمی فهمی دل سیر یعنی چی 
تازه بفهمی معنی چی 
میفهمی من چی ?
یه نقطه لای کلی سطر بی 
فعل ماضی بسه هیس 
آینده 
دوغ چی کشک چی 
میرسی تش که چی 
عشق چی خشم چی 
پارتنر روبروم یه بازیگر نالوطی که.معلوم نی بازی میکنه نقش چی
رخش پیر 

حال نمیده به رستم دستان 
پ میره لای کلی هرزه و داستان 
به چه درد میخورم تو حالم و الان 
به کارم نیومد تمدن دوران باستان 
همینه داستان 
اینجا دزدا پاسدار 
خوبا توی پاسگان 
خفت گیرا راس راس 
معمولیا انگاری روو شیشه ان
فک میکنن از خوبا ناسان 
حق شونو خوردن که آس و پاسن اینجان 
پرم باشی نیم جان 

برمیگردی میشی مسخ 
یه حس استحاله 
پرم ا آه ناله 
تمدن
توحش 
فرهنگ دوستی با رویاهای پاره 
هف هزار ساله اصن ده هزار ساله 
وقتی هنو آسمونا واسه ما ها تاره 
وقتی همه بازنده ایم همه کارا زاره 
مهم نی که تاریخ من قهرمان داره؟ 

ولی
امید دارم 
مثه فرهاد کوهکن 
مثه جسمی که چشماش ا هدقه کور شن
هرچند هرچقد ا هدف دور شم
گره های کلاف غم هر چی کور شن 
نشستم لب جوب آرزوهام
این نثر تکراری کل روزام 
ممکنه کارا یه رو جفت و جور شن 

این همه رقصیدیم به ضرب دنیا حالا نبین نشسته 
یه روزی جون گذاشته پای کار حقشه که نترسه 
این همه رقصیدیم به ضرب دنیا 
وقتشه که اون به سازم برقصه 
یه جوری برقصه بی ارزه 
تنگ نباشه هر عرصه 
فعلا که دستبند به دستت 

ممنوع ام به هر جلد
مسکوتم به هر فعل 
مشکوکم به هر گِل 
درست غلط شدم چل 
نمیفهمم فرقشو 
صدای شیونه یا صدا کِل 
لای شکام همش قِل میخورم لا فواصل همش جر 
عاشق میشم یا غافل ؟
شعر,میگم یا همش زر؟ 
روشنم یا سیاهیِ حقایق 
میکنتم یه عامل 
احیا گرم یا قاتل
شایدم سیمینم به هر ضِل 
۱**نبسته ام به کس دل نبسته کس من به دل **



چراغونی داره توی انبار میپوسه 
چیزای خوب باشه سال بعد 
وقتی بیداری انقد عجیب کابوسه 
مراقبم که نبینی خواب بد




۱*:تضمین از شعر سیمین بهبهانی

Maskh

Bargard.mp3

Start of activity in 2018
Musician, pianist, and music producer


no sense

shafagh

Recent comments

PAK

Arte

Related tracks