چپ

کارگاه نمایش یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی ایران بود و صحنه‌ی تئاتر مدرن ایران را از اسفندماه سال ۱۳۴۸ دگرگون کرد. همراهی با تئاتر دنیا و رویکردهای مدرنیستی، کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردانان، و طراحان برای خودآزمایی‌ها و تجربه‌هایی به دور از محدودیت‌های متداول حرفه‌ی نمایش. گروهی از جوانان تحصیل‌کرده و بازگشته از غرب بانی یکی از مهم‌ترین جریان‌های تئاتر ایران شدند. در این شماره از پادکست رادیو نیست از داستان‌ها، اختلاف‌ها و رفاقت‌های یک گروه تاریخ‌ساز تئاتری می‌شنوید. 

حامی مالی این اپیزود: پادکست ویکی پز
www.wikipazpodcast.com

مالک و صاحب‌امتیاز: مجموعه‌ی زیبان 
مسئولیت پادکست: رامیار منوچهرزاده
کارگردان: نگین فیروزی 
نویسنده و پژوهشگر: معراج قنبری 
دستیار کارگردان: امیربهادر بیات 
دستیار تحقیق: نگار گروسی 
گویندگان متن: نگین فیروزی و کاویان اسمعیلی
 تدوین‌گر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی 
موشن‌ گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار 
انتشار و پشتیبانی شبکه‌های اجتماعی: محمد حدادی و حسین دیده‌بان

اپیزود بیست و هفتم: کارگاه نمایش

راهت ادامه دارد | حسین‌ رنگ‌چی | علی اسدالهی #مهسا_امینی   وقتی که زخم وا شد وقتی که خون بپا شد

برخیز و با دستان خود، از ریشه تیشه زن به پیکر ستم 
با اتحاد، با انقلاب, فردای سرنوشت خود زنی رقم

Aban's  Anthem | سرود آبان

اوایل دهه ۴۰ شمسی با وقوع انقلاب سفید و سیاست های گسترش صنایع در ایران، کارخانه ایران‌کاوه با مدیریت اصغر قندچی و همراهی حسین میردامادی به عنوان اولین کارخانه کامیون‌سازی ایران شروع به کار کرد.
این کارخانه با بیش از ۲۰۰۰ کارگر به ساخت و بهینه‌سازی قطعات کامیون‌های ماک آمریکایی مناسب با شرایط آب و هوا و جاده‌های ایران مشغول بود.
پس از وقوع انقلاب و با تصویب ملی شدن صنایع، کارخانه ایران کاوه مصادره و به یکی از کارخانجات زیرمجموعه سایپا با نام سایپا دیزل تغییر نام داد.
اما شرکت‌های زیرمجموعه ایران‌کاوه با نام های کاو کار و نرسی با مدیریت خانواده قندچی تا امروز به فعالیت خود در زمینه خدمات پس از فروش کامیون‌های ماک ایران کاوه ادامه داده‌اند.
در این اپیزود فراز و فرود کارخانه ایران کاوه را می شنویم.

اینستاگرام رادیونیست: https://instagram.com/radio.nist 
اینستاگرام مجموعه‌ی زیبان: https://instagram.com/zeebanhome

حامی مالی این اپیزود: شرکت گردشگری دور پرواز (فلایتیو)
https://flightio.com/

مدیر پادکست و نویسنده: رامیار منوچهرزاده 
کارگردان: نگین فیروزی
پژوهشگران: گل‌آذین فیروزی، مرصاد مومن 
گویندگان متن: نگین فیروزی و وحید ناظمی
تدوین‌گر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی
موشن‌‌گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار

ایپزود سی‌وپنجم: کارخانه ایران‌کاوه (ماک)

مجموعه سرودهای شراره های آفتاب
ترانه سرود آفتابکاران جنگل
ترانه سرود باد و توفان 
ترانه سرود خـون ارغـوان‌هـا 
ترانه سرود گل مينا 
ترانه سرود رود 
ترانه سرود پرنيان شفق
ترانه سرود ايران من 

04 - Gole Minaa گل مینا

02 - Baado Toofaan باد و توفان

01 - Aaftaabkaaraan_e Jangal  آفتابکاران جنگل

Souvenirs de Paris

Paul Manandise

Avec Souvenirs de Paris, Paul Manandise nous invite à une traversée intime et poétique de la capitale française. Cet album est né d’un désir simple et profond : partager avec ses auditeurs des fragments de mémoire, des instants suspendus, des impressions gravées dans la lumière et l’ombre de la ville.

Chaque composition s’inscrit dans une atmosphère résolument française, où la musique devient le prolongement d’une promenade nocturne. Les thèmes choisis évoquent tour à tour la philosophie des cafés parisiens, la lueur discrète des réverbères, la séduction feutrée des nuits élégantes. On y retrouve l’esprit d’un Paris intemporel : à la fois intellectuel, mystérieux et sensuel.

L’album ne se contente pas de peindre la ville : il en restitue l’âme. Les mélodies, tour à tour légères ou profondes, traduisent la dualité de Paris : capitale des idées et capitale des émotions. L’auditeur est convié à un voyage intérieur, où chaque morceau devient une fenêtre ouverte sur un souvenir, une rencontre, une rêverie.

Souvenirs de Paris est ainsi bien plus qu’un recueil musical : c’est une déclaration d’amour à une ville qui inspire depuis toujours artistes, penseurs et amoureux. Paul Manandise y déploie une écriture musicale élégante, raffinée, qui conjugue tradition et modernité, mémoire et désir.

En écoutant cet album, chacun est invité à retrouver ses propres souvenirs de Paris : une rue éclairée par un réverbère, une conversation au détour d’un café, un regard échangé dans la nuit. Car Paris n’appartient pas seulement à ceux qui y vivent : il appartient à tous ceux qui l’ont un jour rêvé.

1. À Paris / PaulManandise  .wav

پاییز

پاييز آمد
لابه لای درختان لانه كرده کبوتر
از تراوش باران می گریزد
خورشید از غم با تمام غرورش
پشت ابر سیاهی عاشقانه به گریه می نشیند
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم

شعر هستی بر لبانم جاری
پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا
رهپيمای قله ها هستم من
در کنار یاران
راه خود در طوفان مينوردم
در کوهستان یا کویر تشنه یا که در جنگل‌ها رهنوردی شاد و پر امیدم 
باید روزی شعر هستی بر لب 
جان نهاده بر کف راه انسانها را درنوردم

شعرهستی بودن و کوشیدن رفتن و پیوستن از کژی بگسستن جان فداکردن در راه خلق است
شعر هستی بر لبانم جاری پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا.

پيشگام-هواداران سازمان فدائيان - اقليت

پاییز آمد

خلق متحد هرگز شکست نخواهند خورد
خلق متحد هرگز شکست نخواهند خورد
برپاخیز و سرود بخوان٬ ما پیروز خواهیم شد
پرچم‌های همبستگی در حال اهتزاز هستند
و تو در راهپیمایی به من می‌پیوندی
پس سرودت و پرچم‌هایی از شکوفه را خواهی دید
روشنایی سرخ سپیده دم
خبر آمدن زندگی را می‌دهند
برپاخیز و مبارزه کن
چون که مردم پیروز خواهند شد
زندگی در آینده بهتر خواهد بود
برای تسخیر خوشبختی‌مان
بانگ هزاران جنگجو برخواهدخاست
بخوان سرود آزادی را
با اراده وطن پیروز خواهدشد
و مردم به پاخاسته با صدای مهیب بانگ می‌زنند: به پیش به پیش
خلق متحد هرگز شکست نخواهد خورد...

"سرود "برپاخیز از جاکن" یا "خلق متحد

آن زمان که بنهادم، سر به پای آزادی

آزادی

این قسمت : «بدون عنوان»، نوروزت مبارک 

در برنامه این هفته می‌شنویم : 

Hooverphonic - Horrible Person
Marco Piccirillo - Corona
Morcheeba - Enjoy the ride

جاده فرعی

جاده‌فرعی-قسمت چهارم

یار دبستانی من یکی از سروده‌های انقلابی ایران است که در سال ۱۳۵۹ به اجرا درآمد. این شعر سرودهٔ منصور تهرانی است که در ابتدا حدود دو ماه بعد از انقلاب برای فیلم از فریاد تا ترور با صدای فریدون فروغی ساخته شد.

این سرود برای نخستین بار در میتینگ پارک لاله دانشجویان دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۵ به عنوان یک سرود دانشجویی توسط دانشجویان همخوانی شد و در تجمع‌ها و راهپیمایی‌های دانشجویی سالهای ۱۳۷۶ – و سید محمد خاتمی در پی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری از این آهنگ استفاده نمادین می‌کرد – و ۱۳۷۷ و به ویژه در جریان رخدادهای کوی دانشگاه تهران در روز ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ و همین‌طور اعتراض‌های مردمی به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ وروزهای پس از آن به عنوان یک سرود نمادین برای اعتراض مردم به حکومت تثبیت شد.

متن :

یار دبستانی من، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکهٔ بیداد و ستم، مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب؛ بد اگه بد، مرده دلای آدماش

دست من و تو باید این پرده‌ها رو پاره کنه
کی میتونه جز من و تو درد مارو چاره کنه؟

یار دبستانی من، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکه بیداد و ستم، مونده هنوز رو تن ما

یار دبستانی من، با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه
ترکهٔ بیداد و ستم، مونده هنوز رو تن ما

Yare Dabestanie Man

برای قامت‌های شکسته

بر اساسِ قطعه‌ی «هوا ناگهان سرد می‌شود»؛ اثرِ اولافور آرنالس
و صدای اسماعیل بخشی و سعید سلطان‌پور
#آوخ

Broken

پوران فرخزاد | فروغ دائم به مرگ فکر می‌کرد


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

Yare Dabestanie Man

Alireza

Related tracks