terminal

Gavazn [TakTaraneh.Com]

Pichak (Raghs)

Birahe

Romane Moztareb

Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Cover Artwork: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
©℗ 2021 - @Peeleh

این منم جوون گفتمان خنثی اعتدال
نوجوون هشت سال شوم احمدی نژاد
قربانی شرق و تحجّر
غرب و استعمار
ساکن این اروپای آب زیر کاه
بی دفاع خوردم هر چی جامعه م به خوردم داد
یه کم هم تف کردم حس کنم مستثنام
شدم به مرضاش مبتلا
ولی فهمیدم چیزی خطرناک تر نیست واسه جمع مفت برا
جز یه هنرمند کهنه کار نوگرا
چی یاد بگیرم از کی؟
کیان بزرگترام؟
نمیشه خون روی دستشونو شست با صابون
باید سرشونو با استدلال برید جا چاقو
پس منطقمو تیز کردم رفتم تو خیابون
هرکی گفت حقّت بود، چشت کور
لیاقتت همینا بود
گفتم کوفت! ابله کم هوش
مدرسه دامداری شده بازار کار چرخ گوشت
شاید به نفعت بود ببینی یه روز ضعف ساختارو
خر نویسنده رو بگیر نه قهرمان داستانو
ببینی محصول محیط آدمارو
شاید گذاشتیم تو ساختار نوین جا براتو
نبوغ تولید گرفت ازم لذت مصرفو
بازی ساده شده از بس که زدم به هدف و
یاغی کردم هر چی منفعل بی طرفو
پشیمون کردم کلی متظاهر بی شرفو
مثل تو
یه سکه با دو روی به درد نخور
نه عذرخواهیت می خوره به دردم نه حتی تشکر
همشو خراب می کنم بهتر میسازم از نو
من کفر می گم، همزمان تف می کنم حقّو

بشنو
می مون نابه جاممون تا لبش پر
بازی تموم بشه باختی باز تهش تو
نمی فهمی نه نفرتو نه عشقو
اینو می خونم هم گوش بکن هم بشنو

کدوم اجتماعه که موند مثل سابق؟
دست می کشم رو کله م غول بشه ظاهر
نور بشه ساطع تا که چشات کور بشه کامل
مظلوم نبودم نتونست بهم زور بگه ظالم
ما سوتمون بلنده، قوتمون غالب
حتی دشمنمون تو خلوتش دوستمون داره
تو آینه شکسته ت ببین
تو فکت نمونده یه دندون سالم
اگه امونت داده روزگار بین جبر و انتخاب
وسط میدون جنگی بی تیر و بی خشاب
می رسی به سزات
من جریان سومم
جلوم متحد شدن از مدّاح اپوزسیون تا ماله کش نظام
هی میگن این واقعیتو باید پذیرفت
ما فکر می کنیم واقعیتو باید ساخت
ما فکر می کنیم قدرتو باید بود
اونا فکر می کنن قدرتو باید داشت

بشنو
می مون نابه جاممون تا لبش پر
بازی تموم بشه باختی باز تهش تو
نمی فهمی نه نفرتو نه عشقو
اینو می خونم هم گوش بکن هم بشنو

Bahram - Beshno

Beshno

Beshno (feat. Peymandegar)

Merch

آلبوم گوزن، نقطه‌ عطفی در کارنامه حرفه‌ای علی سورنا است. «مرد تنها» در طول این سال‌ها سعی داشته از موسیقی جریان اصلی فاصله بگیرد و بیشتر به جابجایی مرزهای هنر رپ یا بهتر بگوییم رپ فارسی بپردازد. او نگاهش به هنر را بی هیچ تردیدی بیان می‌کند. این نگاه متفاوت که موجب تمایز او شده است، ارزش مطالعه دارد. جهت‌گیری او در این سال‌ها به سمت ادبیات، یکی از بارزترین ویژگی‌های او بوده که می‌تواند آغازگر جریانی نو در رپ فارسی یا حتی ادبیات فارسی باشد.

مجموعه بلند «گوزن» در ۱۸ اسفندماه سال ۹۹ منتشر شد. این آلبوم رپ، پنجمین آلبوم موسیقی «علی سورنا»‌است که از ۱۸ قطعه تشکیل شده است. «سعید دهقان»، «شمرونی»، «نجوا» و علی سورنا،‌آهنگ‌سازان این مجموعه هستند. تمامی اشعار این مجموعه توسط علی سورنا نوشته و اجرا شده‌اند.

مجموعه «گوزن» در فاصله کمی پس از انتشار توانست در مرکز نگاه‌ها قرار گیرد. سعید دهقان در توئیتی از بازخورد بالای این مجموعه یاد کرده و گفت: «با وجود ابتذال این روزای هنر، هنوز هم هنر آلترناتیو و مفهومی پرمخاطبه…». یکی از بازخوردهای پرتکرار به این مجموعه، ستودن توانایی علی‌ سورنا در شخصیت‌پردازی کاراکترهای گوزن است، تا جایی که اغلب او را به «داستایوفسکی» تشبیه کرده‌اند.

5 - Birahe [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

توجه* تمامی کار ها غیر رسمی بوده و به صورت دزدی از سایت ها پخش* شده است در صورت عدم تمایل گوش نکنید

قصه ی من

قصه ی من قصه ی شب
فریاد ِ درون حس ِ یه درد
قصه ی من مثلِ یه مَردِ که ساقی ِ مَردم و تشنه ی شهر ِ
قصه ی من پرواز بود
اما فشاری رو زیریم نبود
قصم مِثله فرهاد بود
اما هیچ کجاش شیرین نبود
قصه ی من جرعتم بود
که دلیل محکم ِ قدرتم شد
 قصه ی من باختنم بود
که دلیل محکم ِ بردنم شد
قصه ی من عین فیلم بود
که دلیل داشتن ِ دشمنم شد
قصه ی من خود زندگیم بود
که دلیل محکم ِ مردنم شد
قصه ی من کامل شده
یه عاقل که جاهل شده
چک من به دنیا باطل شده
هیچ  شَرخری نمیتونه پاسِش کُنه
یه مرد که تلخی رو یادگار داشت
زندگیشو گذاشت پای  چهارراه
رفاقتی بود که جای کار داشت
آره اینجاست جای کارداش
قصه ی من حرفای منه
مهم نی آخر و عاقبتش
چیزی که الان ِ مال منه
پس اول و آخر ِ عاقبتش
قصه ی من بی فردایی بود
خون و اشک و بی پروایی بود
بدنی بود که تو گرما میسوخت
قصه ی من خود تنهایی بود

شرّ ِ تو دنیای آروم من / افکار منن قانون من
 افکار تو اگه قانون بشن / قصه من میشه قانون شکن
نمیتونن با من بازی کنن / واسم محکمه سازی کنن
مجرم منم ، جرمم صداست ، زندان اتاقم ، قاضی خودم

قصه ی من تاریکی بود
که دلیل محکم ِ دیدنم شد
قصه ی من خاموشی بود
که دلیل محکم ِ شیونم شد
قصم شیرینی ِ شَباست
که دلیل الکل داشتنم شد
قصه ی من سردی ِ هواست
که دلیل کندن کاپشنم شد
قصه ی من جـار زدن بود
تو صورتِ هنجار زدن بود
دستی زیرِ پر و بالم نبود
با دستِ خالی بـال زدن بود
قصه ی من تیغ و خنجر
مرد ِ تنهای پیر و شبگرد
حرف پناهی با سیگار من
آزادی بعد ِ تیر و بهمن
دنیا این دهن ِ پارَمو دید
این انگشتِ اِشارمو دید
دین و صیان ِ تو کارمو دید
خودش رو فیلم کرد یا منو فیلم؟
سکانس اول لبخند
سکانس بعد نالَمو دید
سکانس بعد جون کندم
سکانس بعد بالمو چید
 سکانس بعد جای خلوت
دفتر و کتاب و ساعت و کیف
سکانس بعد تـوی شلوغی
جنگ بین آدم و دیو
سکانس بعد مادر و جیغ
چون بالاخره تَن ِ پارَمو دید
رسیدی به آخر فیلم 
سکانس آخر شاهرگ و تیغ

شرّ ِ تو دنیای آروم من / افکار منن قانون من
 افکار تو اگه قانون بشن / قصه من میشه قانون شکن
نمیتونن با من بازی کنن / واسم محکمه سازی کنن
مجرم منم ، جرمم صداست ، زندان اتاقم ، قاضی خودم


Ali Sorena - Ghesseye Man (Version 1)

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Shemrooni Sample From Souls hyms(Hossein Alizadeh)
Mix and Mastering :Ali Sorena
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Saturday - 2019 21 September
شعر و اجرا :علی سورنا
Souls hyms  آهنگ:شمرونی-نمونه برداری شده ازقطعه 
اثر حسین علیزاده 
میکس و مسترینگ:علی سورنا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:شنبه - ۳۰ شهریور ۱۳۹۸
_____________________________________________________________________
مقدمه:
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه‌سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد
شعر سگ ها و گرگ ها –مهدی اخوان ثالت

قسمت اول 
دلم بارونه باروته خون 
کارونه کارون 
توی باتلاقه کانونه قانون سنگین می میرم آرومه آروم 
انتخاب هزینه و راه  یعنی مرگ من تو زمینِ شما 
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمی شه 
شیری که نمی دونه قبیله کجاست 
قبیله کجاست ؟پشت سرمه 
رس خونی که تو رستنمه 
دستم هنوز تو وحدت با شماست 
خودم اینجام چون از مچ زدمش 
بیا بالا قله که رنگ دروغه 
کوه پایه های قشنگ دروغه اگه 
من داری بیا بخور تو تنم 
که همه دنیا غیر جنگ دورغه 
به خیالتون زدین تو ستونِ خالی 
یه گله ی ول بی چوپونِ تاریخ 
واسه شما همون خوب خوبه 
با تیر کمون اومدین وسط توپخونه لاشیا 
میانمایگی یعنی من داد می زنم خسارت نمی دم 
خوبه خماری پس نمی دم 
نمی کشم ولی نشئه می شم 
که خسارت درد همون صدای جرمه 
که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت 
هرزه بازنده ها رفیق همه ان 
دوستی با شما مثل لباس فرمه 
صدایی که کج بره گم کرده راه گل رو 
که بخواد یا نخواد می شه نوکرِ داس 
باشه خونه ی خرگوش تو دندونِ شیر 
که اگه نه می ره توکلاه شعبده باز 


همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 


قسمت دوم 
 
من از زخم نمی ترسم از جنگ نمی ترسم 
کلِ زندگیم یه دردِ بی مقصدِ
پنجه می کشم رو چنگ این جنگل
اگه غیر این بود طعمِ نور رو پرده می کردم 
شمشیر توی قانونِ طبیعت برم تو شیکمش برنمیگردم 
پروانه ها رو صورتم می رقصیدن 
کارشون تموم بود اگه عطسه می کردم 
کلکم تو آبِ آلوده گندید 
وقتی کنارِ پارو نشستید 
یعنی مرگ تو تابوتِ جعلی 
نه اینا تو قانونِ من نیست 
در می ره تیر بره پر
 می زنن آژیر معمولن بعد خطر 
میارن خون واسه ترمیمِ پروازِ من
که اگه چرب باشه کبدمو در میارم 
 خشاب باش یه تیری بپرون 
به دلیلِ کبودیِ تن با گیریمِ کبود 
به تماشاگرای بازی شک دارم 
اگه ببره شورِ تند ازشیرینِه شرور 
که جهان می زنه توی افراط 
تاجایی که نگاه می میره 
احساس تا داری با شیپورِ درد مبارزه کن 
تو مارشِ نبرد تا انسان آزادی 
که نه نکرده اطلسی رقص 
نزده به دست کسی دست 
وقتی هدف قدرت فقط تو جنگه 
تو این مسیر اثرِ رپ وسیله است 
تو رشد وابستگی چرکِ زمان 
میانمایگی با نرخِ کلان 
یا بد باش یا بد واسه بد 
که اگه رفتی کم بشه از جرمِ جهان 



همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند

...

Saturday - 2019 21 September

Naghmeh

ترمینال جنوب
کلام ، رپکُن : رُخ
آهنگ : سعید دهقان
میکسینگ و مسترینگ : سعید دهقان
جلد : حب
ناشر : ملّی
تاریخ نشر :
پنجشنبه - 27 شهریور ۱۳۹۹

Rapper, Songwriter : Rokh
Producer : Saeed Dehghan
Mixing and Mastering : Saeed Dehghan
Artwork :Hob
Publisher : Melli
Release Date :
Monday - 2020 17 September

[قسمت ۱]
میخوام از یه جایی بت بگم که یه کتاب بی نهایت صفحه س
ترمینال جنوب
اونجا که آدمای غریبه توشن همسفر
کش میاد غروب
به نگاه سربازی که بیلیط یه شهر تو دستاشه
اختیار 
حقوق
به نگاهش پشمه
آه
یه زن مُسن
با عصای چوبی کنده کاری شده
با نگاهی که آلوده به بغضه
میپرسه "پسرم کدوم اتوبوس میره پابوس؟"
میگم "بشین مادر صدات میکنه خودش"
از دخترش که سرطانیه میگه
از پسرش که سربازیه
از شوهرش که تریاکیه
واسه الباقیش حیف
کلمه کم میاره

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۲]
دستاش کلفته
زمخته
زبره
اما نگاهشه به نرمی ترمه
اسمش عبّاسه
افغانه
گچ کاره
انقد کشیدن رو رویاهاش ماله
که حالا دیگه خودش اوستا بّنائه
اما بنا نیست بنایی بنا شه براش حیف
که غربت خرابه و کاخ نداره
تو عصر چپاول منابع
تقارن خلایق
تنازع بقائه
تکامل ضوابط
همش از جلو چشاش رد
قفسش گنده س
اما خونشونه حصارک
دلش تنگ کوچه های کابله
وقتی همه اونجایی که میگیرن کابله
میگه هممونیم گدای شاه
بیلیط تو دستش میره پابوس امام رضا

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۳]
دیدی دل ترمینالا
چقد از آدما پره؟
یادته پدر چشم میذاشتی
تا بچّه‌ت یه کنجی جا بخوره؟
جا خوردم
غافلگیر
کجام؟
کنج سه ضلع دنیامتو زاویه‌م
رصد میکنم
با دل گنجشک
چشم عقاب
ترمیناله ترمیناله
ترمینال چه سرّی داره
غم و شادی ها مسافرن
اینجا خود واقعیته لایه لایه
یه کتابه
که بی نهایت صفحه‌س
اما دریغ
از یه قصّه از سفر
یه مقیاس کوچیک تر از
وطن

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۴]
میگن هر سفر شروع یه آغازه
پس چرا به ترمینالا میگیم پایانه؟
یکی میخری؟ آدامسه
اینم عین سفره
مزش کنم
مزش میپره
درد زده به استخون قلم
مسافرم تو جستجوی سفر
بی جهته پرس و جوی جهت
من از زمان یا زمان از من
کدوم بگذره که تباه نشم؟
از اون مادر پیر تر و
از اون سرباز سرباز ترم
سینه‌ی همه‌ی ما ترمیناله
خالی شلوغ پر از دود
شاید تصویر تو از خونه‌س
که داره پخش میشه از این بلندگو

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

Soundcloud.com/mellistream
Twitter.com/mellistream
Telegram.me/mellistream
Instagram.com/mellistream

Rokh - Terminal Jonoob [Prod. Saeed Dehghan]

صحنه ی اول
از بوی دهنم بده تشخیص ماریان 
علی دیگه مست نیست ماریان 
دلم یه زندگی می خواد با جاده 
این بچه تو یه بطری حبس نیست ماریان 
هوا پس نیست ماریان 
از همه زندانا شدم ترخیص 
جیزی که زخمای رویاست 
غروب یه تیکه از دنیاست می دونم 
ته این هوس مریض می شه یه نفس عمیق 
اما سیاه چاله باز همه چی رو خورد می کنه با آرواره هاش
ما می مونیم واستاده صاف  ته چهار راه زندگی باز با نقاب 
کی می دونه چیه واستاده خواب بری 
کی می دونه چیه داستان ما 
امروز رو جشن می گیریم ماریان / تلخیا رو رد می کنیم 
جشن بازگشت من به زندگی همه رو دعو ت می کنیم 
با همه هم به خوبی صحبت می کنیم / اینو قول می دم ماریان 
جشن پاکی آغاز رویاست می دونم / غروب یه تیکه از دنیاست می دونم ...

همخوان
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها
هنوزم می شه کودک بود / دست زد به چشمای ماه 
هنوزم با یه طناب و تاب می شه آویزون شد از ستاره ها 
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها 
هنوزم میشه کودک بود / آویزون شد از ستاره ها 
هنوز زنده ستاره ها / هنوز زنده ان ستاره ها ...

صحنه ی دوم 
واسه من این صحنه غروره / خوش اومدید به این جشن و شکوه 
به سلامتی پاکی یه دوتا پیک بزنیم قبل شروع 
پاکی یعنی جنگ حضور / سینه ی تفنگ و زخم گلوله 
آی باز علی زد به جنون / ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
هیچ چی زشت نیست ماریان / توی دنیایی که عشق نیست 
بندرم یه درد مشکیه / واسه ی مغروقی که بی کشتی است ماریان 
من یه نجات یافته از هزار این پاکی انقدر صف نداره 
اینا نمی دونن چی زمین می زنه یه ایستادن انقدر کف نداره 
خوش اومدید به جشن پاکی من این نظمتون حرف نداره 
ماریان من هنوزم مشکوکم به اون کسی که مصرف نداره
 سقوط طعم لغزش روده آبشارو خطر 
ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
بیا ..
 همخوان دوم 
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها 
باید حل شد تو صدای باد / باید حل شد تو صدای باد
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها
مردن ستاره ها مردن ستاره ها ....

Gavazn

Laghzesh [Prod. Najwa]

صحنه ی اول 
خیس سرد و ساکت / عرق مه تلخ و صامت 
این شهر تار هر بار دیده /مرگ رو با چشم 
مثل یه شاعر آوازه خوان / صدای گربه ها اومد بالای دار
تا بشکونه سکوت مرگبار / این رکود ترسناک رو 
گاهی صدا قطاره وسوت / گاهی شکستن یخ های تو جوب 
این دیوارا مکیده بودن هوای سقوط رو 
انگار نبود راهی نو به موندن / یخ ها بنا ها رو پوشوندن 
فقط یه کافه از دور پیدا بود / با جرقه ی تابلو های نیمه سوخته اش 
در کمی باز شد ...
یه نگاه به چپ کرد یه نگاه به راست / چمدونشو آروم برداشت کرد سرشو تو یقه های پالتوش
دیگه وقت نداره / حتی پوتینش رو از تو یخ درآره 
میگه جاده واسه ی تو کلک نداره / آدم تنها به رفتن شک نداره 
خودش موند و یه ساک/ باس بزنه به چاک
بارون یخ می زد می افتاد / و ساکن می شد رو خاک 
می گه بالا خره می رم تو این قطاره / وقتی مسته ردخور نداره 
می رسه به ایستگا میشه خمار / باید برگرده چون الکل نداره 
همخوان
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره 
میره برمیگرده میره
می پاشه 
مثل بومرنگ...
صحنه ی دوم 
برگشت و خواست بره تو/ یه زن رو به پنجره بود 
یه زن با یه لباس خشک و خام/ و یه پیرمرد ایستاده بود پشت بار 

پیرمرد: بازم رفتی ؟
مرد خمار : خمارم 
پیرمرد: به هر ترتیب اینجا چیزی واسه مصرف نداری 
مرد خمار : رفته بودم بازدید سد 
پیرمرد : هرچی .. واسه ی چی ساکت رو جمع کردی ؟/ تو که می دونستی سد تعطیله و / با خبر بودی از یخبندون
مرد خمار : خمارم....
پیرمرد : کلی گشتم نیست 
مرد خمار: نرو .. منو نگاه کن ببین دستام می لرزن / اگه نرسه بهم از خماری رفتم / قول می دم بمون باتون خامی کردم / اگه نرسه بهم از خماری رفتم...
پیرمرد : د دددددد کارتو همینه بازی کردن / اصلا واسه چی به تو باج می دم / انقد را می دم / به قد کافی گشتم نیست 
راوی : زن رو به پنجره آنی برگشت / یه بومرنگ بود توی دستاش / پرت می کرد بر می گشت هر بار / جیغ می کشید گاهی از خشم...
مرد خمار : چاره چیه ؟ از خماری رفتم 
پیر مرد : این شد یه چیز ی باهام بیا پس 
راوی : رفت طرف درب قفسه با مکث / دو تا قفسه رو رد کرد تا قفسه ی بعد رو 
وا کرد که توش / یه گوزن رو جا کرده بود 
اما سلاخی شده با رنگ خون....
زن کل کشید پاتیل از رقص / یه گوشه خم شد آنی از غم
پیرمرد : اون که شاده تو هم شادی حتما / پیشنهادم اینه میز رو بچینید سوپ گوزن و شامی از من / یه شب سه تایی داریم بعد مدت ها خوشحالیم حتما .. 
راوی : مرد خمار اسیر درد با تهوع دید که گیر کرده 
مرد خمار : تو خفه شو راوی کی گیر کرده / این قصه بین منو پیرمرده 
اینا نیست مناسب شام پیرمرد/ پوسیده است ..
تازه تو که می دونی من  چقدر بیزارم از گوزن واسه ی شام پیرمرد 
پیرمرد: اه .. بمیر از خماری بدبخت / خیلی وقته رفته شادی از در / فقط خواستم یه شام سه تایی ازت 
راستی یه لحظه گفتی راوی از خشم ...
مرد خمار: همون که واسه بازی نوشت / یخبندون و بی آبی نوشت / واسه من در خماری / تو پیرمردم همین راوی نوشت
بیا بندازیمش توی سد یخ/ که اگه بره واسه ی متن بعد / داره یه شعر لجن خام / که بده به خوردمون گوزن شام رو 
راوی : یعنی عاملم من ؟
مرد خمار : آره حتما 
پیرمرد : نه نه کاملا صبر کن .. یعنی ادامه ش میشه شام گوزن ؟
راوی : نمی دونم احتماله همش ....


صحنه ی سوم 
یه صف بلند از مردم شهر / پر از زخم بی لبخند 
یه خط رو یخ پر ترکش رفتن فرار از سنگر 
صورتهای یخ زده تازیانه خورده از جنگ 
ایستگاه شهر یخ / ایستگاه شهر یخ 
مردمی واسه ی کوچ .. خطر می کردند 
تو این راه های دور ..سفر می کردند 
مسافر این قطارای پوچ... روی ریل ها که بر میگردند ..
از کوله هاشون یخ .. از جونشون زمستون/ روییده بود و هر کی یه شهر توی یخبندونش 
مرد خمار به ساکش نگاه کرد و نشست / خیره شد به یه بچه که تیر می کشید دندونش...

Istgahe Shahre Yakh [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول 
تو فصل پرواز پلیکان ها /بعد دامنه ها سرمای خاکی باد همه جا 
پوست رو می ترکوند با وزشهاش/
 یه ساحل خواب رو دامن خاک 
بیدار شد هر لحظه نگاه می کرد /به آسمون غرق پرواز
 من زل زده بودم به شکار
به یه قاب کدر / بداهه مثل ادامه ی شعر 
یه سقوط بزرگ .. پلیکان ها وقت شکار .. پر اطمینان شب رو کشتن.. اونا عاشق میشن نه گرسنه ..
اما تقدیر ساده و زشت / جویدن جنازه ی عشق بود ..
یه نقطه ی زرد ..چشمک می زد پشت یه ابر .. بالا تر از پرواز پلیکان .. من خیره شدم به این حفره ی رنگ..
به این پروازای عجیب بلند / یه پلیکان از گله رها شد 
هوا تیره شد اما اون نمی رفت انگار گیر یه طعمه است 
ندیدم طعمه چی بود اما کردم تموم شیبش رو لمس  ..
یه نقطه ی زرد نزدیک تر شد پشت یه ابر 
بالا تر از پرواز پلیکان من خیره شدم به این حفره ی رنگ ..

همخوان
تو فصل پرواز پلیکان ها نمیاد یادم / که کی هستم توی وجودم یه نشون دارم از 
قاب قدیم آویز اتاق / که یه زن باچشمای خالیه و مات 
نمیاد یادم.. نمیاد یادم 


صحنه ی دوم 
برمی گردم از تو راه گمم / از ساحل به سمت یه خواب پر از 
مه و هوا پر از هاله و رنگ/ یه خونه با ستونای بلند 
پنجره ها کفن پوش و سقید تو همخوابی ملحفه های بلند 
یه راه روی بی انتهای پر از مه / تهش انگار یه قابه ..
خودمو می کشم به سمت قاب هر طور .. می کشنم اشباح از پشت 
تصویر رو یادم نمیاد .. خالیه جای چشمهاش از دور.. داد میزد....داد میزد  که نگاهم کن
کشیدنم اشباح از پشت / سمت پنجره که گفت بازم کن ..
یه سیاره ی زرد در حال نظاره ی من .. نزدیک تر از هر سایه به من 
من خیره به این سیاه چاله ی رنگ..
دویدم رفتم بیرون از در به سمت ساحل تا نزدیکش شدم 
غول موج ایستاده بود روی دریا تو اوج مستی افتادم 
روی خاک .... خبری نبود از پلیکان ها 
دستای موج بدن بی جونتو داد با چشم تخلیه شده ات ..
داغ تر شد سایه ی من / سوختم تو گهواره ی گرم / برگشتم تو شعله ی نور .. خورد بهم سیاره ی زرد 

همخوان دوم 
تو فصل پرواز پلیکان ها / ماذره ها بی شماریم 
ریه های انفجاریم / معلق توی هوای مذاب 
نمی دونیم یادمون کجاست / نمی دونیم نگاهمون کجاست 
مادرد ا بی شماریم / ما ذره ها بی شماریم ...

Pelikan [Prod. Ali Sorena]

بخش اول 
من گذشته ام پر از خونه/ پس تاریخ و ساعت واسم یه پارخط به پیشه 
پس چی تو دل این دایره است / کدوم ثانیه تکرار شد تو باغ وحش ؟
تاریخ استبداد چیزی که از ما گذشت .. رقص تاج و تخت تا سیاست 
که یادمون داد باید رحم رو با مردم خورد / و علمی که گفت باس زخم رو با الکل شست ..
بزدلا می رفتن دنبال پول../ پول یعنی اسلحه با پوکه های آرزو 
وقتی قدرت مسلطه رو ساعت دستت/ تکرار هم بچه هم مادر ترسه
پس روز بخورید همو لش کنید شبو / من کلی ام تو آماراتون نشمرید منو 
شما شهوت رو بلعیدید واسه دفاع / زنده باد شهامت فاحشه ها 
رنگ عشق رو بومتون قصه بود و تهش پخش شد / رو تابلوی سکس خوک و جنگل 
گوشه ی پیشونیم رو نقابم برید من یه فاحشه ی لختم حجابم کنید ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 

بخش دوم 
تک و تنها صفر دست کس و کار هزار 
عشق رو سر بده بره شهر رو جا بزار 
با یه رز مرده خیال کردی باغبون شدی 
ریشه ی لاغر مرده اش رو لای بتونا بکار
خونه رو بعد خون دود ها برمی  داشتن 
رفت فنا وسط راه رو دوشم هر چی داشتم 
با قلمم جنگیدم دیدم شبیه خوک شدم 
مینداختمش رو زمین خوکا برمیداشتن 
تو هم قبیله زد بهت 
فرار کن نگیره دردت 
آب بده به نای ات نجات غریق ات غرقه
پیروزی ضعیفت کرده 
یه دشمن خوب می خواستیم واسه دریدن 
منم دروغ رو فروختم به جاش ماشه خریدم 
وسط لاشه چریدن کار شغال و کرکسه 
پس غیر جنگ ضد جنگ چی باشه حقیقت 
ما قربانی های تمام قد زخم قدرتیم / بیا رها کنیم قرص نونمون رو 
امروز با من بجنگ تا که فردا /غلاده دارا نلیسن استخونمون رو ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 
.....

Na Mimiram Na Barmigardam [Prod. Dehghan]

cut
بخش اول 
این آخرین لحظه توی قابم کمین کن بگیر/ من رو از خودم تا که رها شم شبیه مرده 
تو این همه نقطه چی بود بی انتها جملگی /شهامت بعد عشق رقابت بعد بزدلی 
من چی ام ؟ خطر ؟ 
کل نامم همین شد ببین / نقابم خمید و له 
زیر پامم زمین مرده ...چی بود ؟ دستاورد دستامون تو پوچی ..
زخم حنجره و فریاد فروشی ...
من هنوز آتیش مذابم و مستم / شما که هیچ تا گناه منو خط زد 
انزوا شد شروع هزار توی جریان/ درا وا شد همین در اتاقمو بستم 
اونطرف در کلی پاشیده در انتظار آزادی تو آستین زمان به شعبده 
من فریاد کشیدم کافیه لباس / با تیغ کلام زدم تو آستین جهان 
همون لحظه ها که نمی گیریشون / وقتی کارد واقعه تا د میره فرو 
مرگ اول لمس ریزش بناها بود/ مرگ دوم وقتیه که بنوبسیشون 
تو غرورمو دوست نداری واسه تیغ جنجالام/ نفستو حبس کن تو سینه کنار چیره دستا صاف واستا 
کی به دریا سد زد گفتم اینو محکم / هر چی آجر بریزه منم می کشم بالا
من قانون رو رعایت نکردم شبیه سرفه / همه ویروس شهر رو کشیدم از عمقش 
تو عفونت مرگم همه پرده شب شد رنگ / هر تهدیدی روی من یه طرح شکست خورده است 
هرگز اجبار رو همیشه ی دستم / مرگ سازه ها بود بعد دریچه ی قلبم 
پیروز شدم تو زمین شکستم / تا شکست عقلم زیر اندیشه ی مستم 
من آواز شدم حقیقت یار بی وصال / حاصل پارگی دار / زور جاذبی که پامو / از توعابری که راه می رفت 
رو خوابی بی مثال / کشید به سمت سیاه چاله ای که وا شد ...
تو شاهراه رسیدن به معجزه ی تو خالی ترین خالی می شد مومن به پر ترین خالی از هر معجزه بریم 
واسه تصویری از عمر 
وا کن عمق لنزتو....

صحنه ی آخر 
جاده تو پیچ بد گم شد / دامنه از شیر شب پر 
طوفان رسید زن شد / زن شدی تو تو ناگهان من شد 
کات 
نگاهت روشن بود / خنده ی تو بی نظیر ترین وطن بود 
دست کشیدی روی گونه ام / کشیدی ترمز جنونم رو 
کات 
کودکی در حال بازیه / طبیعت خوشحاله از شکار قافیه 
ما شدیم شعر بداهه ی جبر و زندگی من چشمامو بستم تو فکرم آزادیه
کات 
قول می دم ترک می کنم / تو همون پاییزای زرد زرد می شدم 
آخرین روز ترک با آرامش / تو ایستادی دم در آسایشگاه 
کات 
پنجره قاب خالیه / تکون رو تاب خالیه 
زردی نیمی از حیاط رو گرفته / این پاییز عجب آشغالیه 
کات 
بطری از روی میز قل خورد
قل خورد
قل خورد 
قل 
قل
قل

مردی از روی صندلی یهو ول شد 
رو زمین 
کات..

Cut [Prod. Ali Sorena]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Cut [Prod. Ali Sorena]

Ali Sorena

Recent comments

Asil

Behnam Ahmadi

neel

Maedeh Dastanpoor

Related tracks