An electronic composition created in Pure Data.

Moon Floating (naviarhaiku538)

[Prod. By Sorena_Sample From Schiller(Wellenreiter)]
 

مجنونم بی کم و کاست
سالهاست دادم سینمو چاک
من تو آتیش دارم گر میگیرم
تو کجای جهنمی بی کس و کار
لای همونا که‌ میجونت
قانون میکشن و میخرنت
من میپرم از رو این فقره
سرتو بالا بگیر کی زدتت
راه میرم رو قلب خطر ، واسه خلق اثر
با سر میرم تو جنجال
چرتکه ی عقل واسه دلال
من جرم جنونم ، بازیچه سرب قرونم
دست بذار رو کل وجودم
من خنیاگر سرمه خونم
وقتی ته خطی خط و ‌میکنه له
حیوون ناطق میکنه هی
نمیخواد اسیر چی شده شه
کل زندگیم شیش و بشه
غمار ، خط ، راه ، پوتین ، غبار گرد
من یعنی سوال ، درد
بزار تکون بخوره همه درسا بهتر
نیومده دوره ی مستا به سر
عمر و میخوام با الکل شک
سی تا بی کله نه شصتا با سر
نیستم اون که تو خواب بمیره
تو فکر نون و آب بمیره
بذا ذهنم بو خشاب بگیره
تو کل منم تو حجاب بمیره
کویرم ، خاطی خطیرم
من عمق زخم عدل
پشت قافیه، نفیرم
تنم سرزمینه سالیان جنگه
فعلم صرف مرگه ، سینم ضمیرم
نه سازم رنگین ، نه آوازم آهنگین
نجوای سگ های می نخورده  سیرم
خشک ، پهن ، بیابانم
من بی نسبم ، بی جد ، بی نیاکانم

Kavir

Nafir

[FreeStyle - Drum By Dehghan_Sampled From Secret Garden]


پشت این جنگ ها ، پشت این رنگ ها
پشت این زندگی ها ، پشت این سنگ ها
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت این لبخند های تلخ بی اثر
پشت این لرزیدنای دست که نونشو میده
پشت این خطا یه مداده که جونشو میده
من با هر خط که مینویسم له میشم داداش
دارم نقب میزنم به یک بنا به نام من بجنگ
نقب میزنم به سنگ آب میکشم ازش
لاشه های دیروز من که قلدرن
امروز یه باورن که لاشخور خورن
من اون تخته ام به روی من به گچ زدی به خط
ریه های امروزم از همون گچا پرن
من خُلم یا این همه خلق بی خبر
وقتی پشت هر قیچی باغبونیا گلن
آهای عمر کوتاه گل دروغه
آهای پرتگاه نسیب پل دروغه
آهای زن های خسته نفس جویده مجرم
آهای مرد های چرک قصه های کار
آهای بچه های کوچه های خاطره
آهای گونه های سرخ دخترای دار
آهای پیرزن چرخک به دست
چند تا دست باید بچسبن به هم رئیس
که مهر بسازن بکنن این مملکتو آباد
چند تا دست باید بشن قطع
تا این چرخ بچرخه واسه مملکته آباد
چند رئیس جمهور، چند کابینه
چند شعار شهر آزاد اینه
من که مست الکلم از پرت و پلا پرم
من همون نگارم که گیسومو به دندون کشیدم ازتو دست این تبر
تموم من موند زیر چرخ جامعه
قرصم دودم الکلم سقوطم
با تموم مادرای این شهرم این همون پسر بود
به خاطر درد ، رگ سرد ،تو تن لت و پارم
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
من موندم لای شما لاشیا
من موندم لای بازی با این بازیا
کلی انسان طلب دارم
پشت هر نگاه پر از لبخند کج شدم به اخمت
بگو تموم مانع ها رو رشدم بشینن
آخ که نمیدونی پشتم چه بیوس
پشتم چه بیوه اس ، چه بی سند چه تلخ
این جهان چه رنگینه آخ که نمیدونی
چقد دلم خالیه و راه رفتن با دل خالی چه سنگینه
شدم یه شاعر از دست تو از دست تو تو ها
شدی یه شعر به دست من به دست من منا
پشت این سوز باد تازیونه رو صورت کتک خورده ی این همه خونه
پشت حق مردم شعار ناشیونه
پشت این فراموشی های ماهی گونه
پشت لب لال آرزو های محال و هوا و خواب و خیال و
پشت زار لاله و لاله های زار پاره
پشت بابا های جاهل و مادرای پر از زخم
پشت شهر تحقیر ، برچسبِ تقدیر
دستای بی تصمیم
بی قدرت بی خلاقیت
پشت دعای فردایی تلخ
پشت من چه بیوه اس
اما هنوزم رو ت**م میرم راه
لحظه هامو لت و پار میکنم با حرفام
پشت سینم چه قهره دل
پشت این دل چه دل دلیه اهل دل
پشت پر پروازم بازار داسه
تلخه که تیغا میخونن لا لای لاله
پشتم چه بیوه اس
کجا بزارم پشت کدوم ابر ها خدا بزارم
پشت تن زر پرست کوچه های تهران
درخت های پاییز برگ گریه میکنن
به قیمت خدای خسته از صدای گرگا
حتی اگه مثِ پشتم بیوه شم
با این دستام شلوار دنیا رو میکشم پایین
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
یک دو سه چپ راست بالا پایین
زدین زدین زدین حالا ماییم
منم که میام از پشت قبر آرزو
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت موی بلندت که دزدیده شد به شعر
یه تیکه ام با صورت رفت تو ناکجا
منم ترددم منم فوت منم منم یه مردم
منم تلخ به رنگ الکل
منم یه صورت با چند هزار چشم و گوش
منم یه قامت با چند هزار دست و پا
من هم کورم ، هم لالم ، هم کرم ، هم خیالم

Poshte In Janghaa[Freestyle]

[Prod. By Dehghan_Sampled From Solo player (Tanbour) Maghaam Baastaan - Davood Azizi ]

"قسمت اول"
غروب که میشه بوی مریم از تو پنجره ها میاد تو خونه های داراب
خونه هایی با آجرایی خسته
اینجا بازار تلخ عزا داراست
تا شب میشه مریم و آشنا ندیده
توو این زمان تموم واژه ها غریبه ان
تا غرق بشه پشتِ رودِ شب میونِ کوه
نگاه مادری که با شنا غریبس
مریمم کجایی؟ برا لباست
اندام آزاد ِ قامتی ندارم
بیا مادر استقامتی ندارم
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
وقتی که تو تبِ کَری ان همه
خواب وسط این قریه ان همه
مادر بعدِ زوزه های گرگا میگه
کدوم زوزه بویِ خون مریممه
مریمم گلِ ناب امیدم
اینجا صورتا همو به نقاب لو میدن
چشما دیدنو به خواب لو میدن
ماهیا همو به قلاب لو میدن
کل عمرِ تو صرف چی میشه میشد
سکون واست یه دردِ دیرینه میشد
لایِ درختا که به ارّه میگفتن تقدیر
حرکت تو پوزخندِ بی ریشگی شد

"همخوان"

مریمم کجایی؟
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
مریمم کجایی؟

"قسمت دوم"

جهان کوچیک و فانیه ننه
دستات زندانیه ننه
دیوونه یِ این خرده نفسی ها
جانم اینجا جانیه ننه
توو غروب کبود جوونه ها
کدوم مرگ و بدم به ثانیه ننه
تو فرسایش خِفَت سن
هوایِ گَردی تو نفرت شن
جهان غمین و خالیه ننه
زمینه بیماریه ننه
چشماتو بازِ رفتن بذار
جهان نگهبانیه ننه
زبونی که نگه قربان همون
سریه که قربانیه ننه
نبودم دنبالِ مصلحتم
من صدای اسلحتم ننه
جهان روزی بی کسیه
یه زخم بازِ بی بخیه
دلت گرمِ نونِ تو سفرت
جهان چه دندونه ننه
که وقتی سر میکِشی بهش
سمباده یِ زر میکشی بهش
حالا جر بده که ، کلِ جهان نونه ننه

Maryam

[Prod. By Sorena & Dehghan_نمونه برداری شده از قطعه آکواریوم اثر کارن همایونفر]
"قسمت اول"
وسط کویر چند تا خونه  اس
همون شهر سوزانِ راه بی قدم
شهری از جنس قهر
شهری از جنس سایه های بی اثر
بعد اولینِ جاده های بی رمق
میدون چهارم ، خونه کشاورز
جایی که لباس آسفالت میشه پاره
وسط کوچه ها و زاغه های بی نفس
بعد یه در دو لنگه ضد زنگی
حیاطی با کفی سنگی
کودکیِ من ، گوشه ی اتاق
مشغول تماشای تئاتر سایه هاست
با بغضی به سنگینی سایه یه زن
زیر سنگینی دستور و اراده یه مرد
من اشک سایه ها رو دیدم
آفتاب متهم مایل به مرگ
پدرم شاهرگ خیابونا رو خال کرده بود رو بازوی چپش
یه هرگز نمیر مادر تلخ
که بی مادری رو میکنه غم آلوده ترش
شاید واس همینه که مادر و بفهمه تو چشمای من
زیر امضای سرد پدر ، با یه نه میشه رد
مادرم نگاش استخونی تر از گونه هاش
هیچی نیست تو صداش
لباسش انگار بود چادر حجابش
پهن رو بی مرامی استخون شونه هاش
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
"همخوان"
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، توویِ جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه ی خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، تویِ جنگ تموم
عشق نفرت میشد و تنم
زیر نگاه سرد سایه های متهم
هم مردنی ترین هجای شعر من بود
قاتل همسایه های متهم
این بیرون سایه ها کشیده ترن بابا
من که فقط مخاطب این نمایشم
دیوار پشتم انقدری بدون سایه س
که شک میکنم حتی به حضور و بودنم
گاهی دوتا دست سُر میخورد توو هم
دوتا دست که از هم پُر میشد بزرگ میشد
با غروب خورشید تووی پرده ی بعد گرگ میشد
من از دیدن تاتر گرگ ها رو‌ دیوار
بیمار تر شدم از امنیت مردم
یه هیولا جلوم یه شبنم و میخورد
وقتی دونه ی اشک‌ کوچیکمو ‌میخوردم
یه دختر که موشو میتراشن ، آی نزنید
اون همه آرزوشه موهاش
این سایه ی تموم معصومیت من بود
میبینی پدر ، پاشیدم آره
سایه ی زندگیم تو دست باد وحشی
به سیلی روزگار خندید
غبار نفرت سایه های مادر
میکنه پایان این تاتر رو ‌زخمی
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
  "همخوان" 
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خورد ، توی جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه خونمو بُرد
اشیونمو خورد،توی جنگ تموم

Tatre Sayeha

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From L'Oracle (bernard Becker)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Thursday - 2019 12 September
شعر اجرا :علی سورنا
-اثر برنارد بکر  L'Oracle  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعه
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:پنج شنبه - ۲۱ شهریور ۱۳۹۸
[قسمت اول]
دیگه خاطرم نیست زندگی کجاست
خاطرم نیست طعم باد رو
خاطرم نیست کجامو
از یاد میبرم لحظه هامو
ما چه غربیونه زندگی کردیم
هیچ جمعه ای قاتلم نیست
اسمم رو نپرس خاطرم نیست
و بی اثرن تریاق ها
مسمومم دریاب
چه بادی میزد، اون پاییز عجب شلاقی میزد
تو گفتی که همه دیرن
چه مذاب بود طعم سینه ات
گفتم میرم یه طعم دیگه ست
تو گفتی همه میرن


اعتراض دارم به رنگ سرخ، که سوزاننده ست"
به آبی که سرده
به زرد، که رنگ جداییه
و هررنگی که رنگ روح زندگی توش نیست
"رنگ روح زندگی سبزه

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست
غوغایی اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

[قسمت دوم]
خوبه
خوبه دهن دستم بازه میخوره تهش به دستت حسرت و درد که میسُره تهش اشک خوبه خالی کنش
سرتو بالا کن منم همون چی شده مگه
تا بیای به تاب ،هی میتابم
بهار ندی وسط دی میخوابم
از این زخما خیلی دارم
هی میریزه هی میذارم
پای من میشه به پای تو خم
من تویی و تو من
بذار روی شونه های من بخوابم
یعنی سر تو جا بشه رو شونه من
جهان میگه جرمه تن توی تن
بزن تک به نفس
تک به قدم
باشه طناب رابطه پاره نشه
که ما به اعدام بمیریم توی هم

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست 
غوغایی  اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

Nafas

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Shemrooni Sample From Souls hyms(Hossein Alizadeh)
Mix and Mastering :Ali Sorena
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Saturday - 2019 21 September
شعر و اجرا :علی سورنا
Souls hyms  آهنگ:شمرونی-نمونه برداری شده ازقطعه 
اثر حسین علیزاده 
میکس و مسترینگ:علی سورنا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:شنبه - ۳۰ شهریور ۱۳۹۸
_____________________________________________________________________
مقدمه:
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه‌سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد
شعر سگ ها و گرگ ها –مهدی اخوان ثالت

قسمت اول 
دلم بارونه باروته خون 
کارونه کارون 
توی باتلاقه کانونه قانون سنگین می میرم آرومه آروم 
انتخاب هزینه و راه  یعنی مرگ من تو زمینِ شما 
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمی شه 
شیری که نمی دونه قبیله کجاست 
قبیله کجاست ؟پشت سرمه 
رس خونی که تو رستنمه 
دستم هنوز تو وحدت با شماست 
خودم اینجام چون از مچ زدمش 
بیا بالا قله که رنگ دروغه 
کوه پایه های قشنگ دروغه اگه 
من داری بیا بخور تو تنم 
که همه دنیا غیر جنگ دورغه 
به خیالتون زدین تو ستونِ خالی 
یه گله ی ول بی چوپونِ تاریخ 
واسه شما همون خوب خوبه 
با تیر کمون اومدین وسط توپخونه لاشیا 
میانمایگی یعنی من داد می زنم خسارت نمی دم 
خوبه خماری پس نمی دم 
نمی کشم ولی نشئه می شم 
که خسارت درد همون صدای جرمه 
که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت 
هرزه بازنده ها رفیق همه ان 
دوستی با شما مثل لباس فرمه 
صدایی که کج بره گم کرده راه گل رو 
که بخواد یا نخواد می شه نوکرِ داس 
باشه خونه ی خرگوش تو دندونِ شیر 
که اگه نه می ره توکلاه شعبده باز 


همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 


قسمت دوم 
 
من از زخم نمی ترسم از جنگ نمی ترسم 
کلِ زندگیم یه دردِ بی مقصدِ
پنجه می کشم رو چنگ این جنگل
اگه غیر این بود طعمِ نور رو پرده می کردم 
شمشیر توی قانونِ طبیعت برم تو شیکمش برنمیگردم 
پروانه ها رو صورتم می رقصیدن 
کارشون تموم بود اگه عطسه می کردم 
کلکم تو آبِ آلوده گندید 
وقتی کنارِ پارو نشستید 
یعنی مرگ تو تابوتِ جعلی 
نه اینا تو قانونِ من نیست 
در می ره تیر بره پر
 می زنن آژیر معمولن بعد خطر 
میارن خون واسه ترمیمِ پروازِ من
که اگه چرب باشه کبدمو در میارم 
 خشاب باش یه تیری بپرون 
به دلیلِ کبودیِ تن با گیریمِ کبود 
به تماشاگرای بازی شک دارم 
اگه ببره شورِ تند ازشیرینِه شرور 
که جهان می زنه توی افراط 
تاجایی که نگاه می میره 
احساس تا داری با شیپورِ درد مبارزه کن 
تو مارشِ نبرد تا انسان آزادی 
که نه نکرده اطلسی رقص 
نزده به دست کسی دست 
وقتی هدف قدرت فقط تو جنگه 
تو این مسیر اثرِ رپ وسیله است 
تو رشد وابستگی چرکِ زمان 
میانمایگی با نرخِ کلان 
یا بد باش یا بد واسه بد 
که اگه رفتی کم بشه از جرمِ جهان 



همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند

...

Saturday - 2019 21 September

Naghmeh

صحنه ی اول 
تو زخم کوچه و دل خون/ آواز دریچه بوی هوای پاره می داد
یه آرواره دستشه مرد بی دهنی که دستاش آلوده است به خون تقدیر 
تو آخرین شیب کوچه چرخید / فقط پایان رو برا ادامه می خواست 
چهار پایه مرگ رو به طناب پاره می داد 
می افتاد روی زمین 
می رفت واسه کوچ بعدی اش 
مگه میشه یادمون بره سوز تو زمستون / سرما چطوری پوستت رو ترکوند 
سوز آتیش بدتر می برید / می چسبیدیم به هم سرد تر می شدیم 
سرما روح رو لخته کرد / حتی وسط بوسه هامون عطسه کردیم 
روح منجمد قرن سرد /یعنی کنار هم دنبال هم بگردیم
کی با ما چه کرده از زیر / که نشد حتی رو به هم بچرخیم 

همخوان  
اما قلب های آتشین 
قلب های آتشین 
زنده ان تو صورت سرمای آهنین 
سرمای آهنین سرمای آهنین 
زنده است تو صورت قلب های آتشین 
hearts on fire frozen souls
صحنه ی دوم 
من پر از خشمم پر از سیاهی / پر از جسارت و بی گناهی 
من پر از گرد نفرت طلسم از دل سنگ /من خنده ی لنگ / پای شکسته ی بچه ی مرگ 
خون دلمه بسته ی سرد 
عابر قله به زیر کوهم / من پرم از درد بودن ...
تو می رسی من افتادم روی خاک و قامتت دوره 
من می خزم رو زمین به سمت تو توی دامنت خونه 
سینه خیز میکشم رو شیب تیز رسیدن بهت 
اما هر بار می رسم دو ر تر میشه حضورت
 میگذره ایستادم من پا به پات 
سلاحم تو کوله ام جنگها کنارم 
تو می گی رسیدیم دشت پروانه ها 
می گی این دره راه سخت رسیدن به قلب های ماست 
کوله ات حسابی سنگینه از جرم باس خالی اشون کنی از سلاحت 
من نگاهت میکنم بال می کشی باز می ری بالا 
کوله ام رو وا می کنم خا لی میکنم به دنبالت میام...

Gavazn

Ghalbhaye Atashin [Prod. Najwa]

Daroon [Skit] [Prod. Ali Sorena]

صحنه ی اول 
تو فصل پرواز پلیکان ها /بعد دامنه ها سرمای خاکی باد همه جا 
پوست رو می ترکوند با وزشهاش/
 یه ساحل خواب رو دامن خاک 
بیدار شد هر لحظه نگاه می کرد /به آسمون غرق پرواز
 من زل زده بودم به شکار
به یه قاب کدر / بداهه مثل ادامه ی شعر 
یه سقوط بزرگ .. پلیکان ها وقت شکار .. پر اطمینان شب رو کشتن.. اونا عاشق میشن نه گرسنه ..
اما تقدیر ساده و زشت / جویدن جنازه ی عشق بود ..
یه نقطه ی زرد ..چشمک می زد پشت یه ابر .. بالا تر از پرواز پلیکان .. من خیره شدم به این حفره ی رنگ..
به این پروازای عجیب بلند / یه پلیکان از گله رها شد 
هوا تیره شد اما اون نمی رفت انگار گیر یه طعمه است 
ندیدم طعمه چی بود اما کردم تموم شیبش رو لمس  ..
یه نقطه ی زرد نزدیک تر شد پشت یه ابر 
بالا تر از پرواز پلیکان من خیره شدم به این حفره ی رنگ ..

همخوان
تو فصل پرواز پلیکان ها نمیاد یادم / که کی هستم توی وجودم یه نشون دارم از 
قاب قدیم آویز اتاق / که یه زن باچشمای خالیه و مات 
نمیاد یادم.. نمیاد یادم 


صحنه ی دوم 
برمی گردم از تو راه گمم / از ساحل به سمت یه خواب پر از 
مه و هوا پر از هاله و رنگ/ یه خونه با ستونای بلند 
پنجره ها کفن پوش و سقید تو همخوابی ملحفه های بلند 
یه راه روی بی انتهای پر از مه / تهش انگار یه قابه ..
خودمو می کشم به سمت قاب هر طور .. می کشنم اشباح از پشت 
تصویر رو یادم نمیاد .. خالیه جای چشمهاش از دور.. داد میزد....داد میزد  که نگاهم کن
کشیدنم اشباح از پشت / سمت پنجره که گفت بازم کن ..
یه سیاره ی زرد در حال نظاره ی من .. نزدیک تر از هر سایه به من 
من خیره به این سیاه چاله ی رنگ..
دویدم رفتم بیرون از در به سمت ساحل تا نزدیکش شدم 
غول موج ایستاده بود روی دریا تو اوج مستی افتادم 
روی خاک .... خبری نبود از پلیکان ها 
دستای موج بدن بی جونتو داد با چشم تخلیه شده ات ..
داغ تر شد سایه ی من / سوختم تو گهواره ی گرم / برگشتم تو شعله ی نور .. خورد بهم سیاره ی زرد 

همخوان دوم 
تو فصل پرواز پلیکان ها / ماذره ها بی شماریم 
ریه های انفجاریم / معلق توی هوای مذاب 
نمی دونیم یادمون کجاست / نمی دونیم نگاهمون کجاست 
مادرد ا بی شماریم / ما ذره ها بی شماریم ...

Pelikan [Prod. Ali Sorena]

بخش اول 
من گذشته ام پر از خونه/ پس تاریخ و ساعت واسم یه پارخط به پیشه 
پس چی تو دل این دایره است / کدوم ثانیه تکرار شد تو باغ وحش ؟
تاریخ استبداد چیزی که از ما گذشت .. رقص تاج و تخت تا سیاست 
که یادمون داد باید رحم رو با مردم خورد / و علمی که گفت باس زخم رو با الکل شست ..
بزدلا می رفتن دنبال پول../ پول یعنی اسلحه با پوکه های آرزو 
وقتی قدرت مسلطه رو ساعت دستت/ تکرار هم بچه هم مادر ترسه
پس روز بخورید همو لش کنید شبو / من کلی ام تو آماراتون نشمرید منو 
شما شهوت رو بلعیدید واسه دفاع / زنده باد شهامت فاحشه ها 
رنگ عشق رو بومتون قصه بود و تهش پخش شد / رو تابلوی سکس خوک و جنگل 
گوشه ی پیشونیم رو نقابم برید من یه فاحشه ی لختم حجابم کنید ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 

بخش دوم 
تک و تنها صفر دست کس و کار هزار 
عشق رو سر بده بره شهر رو جا بزار 
با یه رز مرده خیال کردی باغبون شدی 
ریشه ی لاغر مرده اش رو لای بتونا بکار
خونه رو بعد خون دود ها برمی  داشتن 
رفت فنا وسط راه رو دوشم هر چی داشتم 
با قلمم جنگیدم دیدم شبیه خوک شدم 
مینداختمش رو زمین خوکا برمیداشتن 
تو هم قبیله زد بهت 
فرار کن نگیره دردت 
آب بده به نای ات نجات غریق ات غرقه
پیروزی ضعیفت کرده 
یه دشمن خوب می خواستیم واسه دریدن 
منم دروغ رو فروختم به جاش ماشه خریدم 
وسط لاشه چریدن کار شغال و کرکسه 
پس غیر جنگ ضد جنگ چی باشه حقیقت 
ما قربانی های تمام قد زخم قدرتیم / بیا رها کنیم قرص نونمون رو 
امروز با من بجنگ تا که فردا /غلاده دارا نلیسن استخونمون رو ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 
.....

Na Mimiram Na Barmigardam [Prod. Dehghan]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Daroon [Skit] [Prod. Ali Sorena]

Ali Sorena

Recent comments

Arslnrh

javad🖤✌️

am78ir

‌

Related tracks