آدما وقتی وا میشن پنجره ها خوبن

یه چند صباحی بو تشنگی نگیره

این خطا که میگن مرزن ندیدیم:)

بدون هیچ التماسی ارزن خریدین!

نشونی ما همون خنده های مرده است

برین یه جا که ته قصه بی کویره🖤💔

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

Ali Sorena - Negar
Produced by Atour (@atour)
Additional Production: Mez’Rab (@atour) and Ali Sorena (@alisorena)
Mixing Engineer: Atour
Mastering Engineer: Atour
March 2016, Divar Records

علی سورنا - نگار
آهنگسازان: آتور، مضراب و علی سورنا
اسفند ۹۴ - دیوار

نگار 

دو تا دستی که آرنجت  از آفتاب می زنه دم / زانوهات رفیق چونتن نگار /یه ترسی از جهان به قدر این جهان 
همیشه یه اتلو گیره تو گلو گاه گلو / شک بلیط دیدن منظره است 
یه عینک خاکستری نیازه / طلای آفتاب و مس خاک کجای جهانه / یار کدوما س ؟ بیارش .
طبیعت و طبیعتت جنگ می کنن / وقتی سینه هات پیرهنتو تنگ می کنن 
هزار تا شاعر منتظرن قلم بزنن / تو پیچ و خم زلفت قدم بزنن 
نفست نفسمو تنگ می کنه / حال بدت حال منو بد می کنه 
تو پیدا ترین راه گمراهیامی / تو اعتیاد ترک معتادیامی 
اصلی ترین دلیل گستاخیامی / زخم رو صورت جغرافیامی 
تو بهترین نقاش نقشی نگار / روی تن جهان من پخشی نگار 
منم شاعرم تو مخلوق من خالقم / زندگی تو تو دست قلم منه /نوشتمت از دیشب پونزده سال می گذره / 
که نوزاد بودی فراری دادمت از شهری که کودک نداشت 

مگه من خواستم آوردی منو … اووو تا کجا بردی منو / تبر ، کوره  سر می آوردی ؟ 
می مردی یه خانوم ازم در می آوردی ؟/ من  چیم کمتر از سیندرلاست؟ 
چی می شد لنگه ی کفشم تو یه قصرکی جا می موند ؟ / دستام با یه دستی تو قصه یکی می شد 


تو یه لنگه از خودت جا گذاشتی سیندرلا/ تو رویای کودکی بازی کن با سرما 
چشم گذاشت در رو …..
نمی دونمت شاید بد خط نوشتمت نمی خوننت /دلیل خلق تو پیچیدست واسه خودم، چه میدونم  شاید تو یه طرحی از خود من  
همین پیچیدگی باعث شده بپیچونمت ..
قصه ی تو قصه ی خاک / بهای لگد مال شدن امید به گل 
میون این همه مژدگونی بگیر که خوابن / یه عمر و راه رفتن رو پنجه های پا نصیبته 
کلی راه نصیبته / یه خش خش برگ مزاحم  می تونه مرگ بشه 
دلیل تنفرت از پاییز همینه / دلیل عشقت به شب تاریک همینه 
تو اگه نوزی مردی 
قصه ی تو قصه ی باد…..
تو اگه نوزی مردی .

Ali Sorena - Negar (Prod. Atour) | نگار

[Prod. By Sorena_Sample From Schiller(Wellenreiter)]
 

مجنونم بی کم و کاست
سالهاست دادم سینمو چاک
من تو آتیش دارم گر میگیرم
تو کجای جهنمی بی کس و کار
لای همونا که‌ میجونت
قانون میکشن و میخرنت
من میپرم از رو این فقره
سرتو بالا بگیر کی زدتت
راه میرم رو قلب خطر ، واسه خلق اثر
با سر میرم تو جنجال
چرتکه ی عقل واسه دلال
من جرم جنونم ، بازیچه سرب قرونم
دست بذار رو کل وجودم
من خنیاگر سرمه خونم
وقتی ته خطی خط و ‌میکنه له
حیوون ناطق میکنه هی
نمیخواد اسیر چی شده شه
کل زندگیم شیش و بشه
غمار ، خط ، راه ، پوتین ، غبار گرد
من یعنی سوال ، درد
بزار تکون بخوره همه درسا بهتر
نیومده دوره ی مستا به سر
عمر و میخوام با الکل شک
سی تا بی کله نه شصتا با سر
نیستم اون که تو خواب بمیره
تو فکر نون و آب بمیره
بذا ذهنم بو خشاب بگیره
تو کل منم تو حجاب بمیره
کویرم ، خاطی خطیرم
من عمق زخم عدل
پشت قافیه، نفیرم
تنم سرزمینه سالیان جنگه
فعلم صرف مرگه ، سینم ضمیرم
نه سازم رنگین ، نه آوازم آهنگین
نجوای سگ های می نخورده  سیرم
خشک ، پهن ، بیابانم
من بی نسبم ، بی جد ، بی نیاکانم

Kavir

Nafir

[FreeStyle - Drum By Dehghan_Sampled From Secret Garden]


پشت این جنگ ها ، پشت این رنگ ها
پشت این زندگی ها ، پشت این سنگ ها
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت این لبخند های تلخ بی اثر
پشت این لرزیدنای دست که نونشو میده
پشت این خطا یه مداده که جونشو میده
من با هر خط که مینویسم له میشم داداش
دارم نقب میزنم به یک بنا به نام من بجنگ
نقب میزنم به سنگ آب میکشم ازش
لاشه های دیروز من که قلدرن
امروز یه باورن که لاشخور خورن
من اون تخته ام به روی من به گچ زدی به خط
ریه های امروزم از همون گچا پرن
من خُلم یا این همه خلق بی خبر
وقتی پشت هر قیچی باغبونیا گلن
آهای عمر کوتاه گل دروغه
آهای پرتگاه نسیب پل دروغه
آهای زن های خسته نفس جویده مجرم
آهای مرد های چرک قصه های کار
آهای بچه های کوچه های خاطره
آهای گونه های سرخ دخترای دار
آهای پیرزن چرخک به دست
چند تا دست باید بچسبن به هم رئیس
که مهر بسازن بکنن این مملکتو آباد
چند تا دست باید بشن قطع
تا این چرخ بچرخه واسه مملکته آباد
چند رئیس جمهور، چند کابینه
چند شعار شهر آزاد اینه
من که مست الکلم از پرت و پلا پرم
من همون نگارم که گیسومو به دندون کشیدم ازتو دست این تبر
تموم من موند زیر چرخ جامعه
قرصم دودم الکلم سقوطم
با تموم مادرای این شهرم این همون پسر بود
به خاطر درد ، رگ سرد ،تو تن لت و پارم
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
من موندم لای شما لاشیا
من موندم لای بازی با این بازیا
کلی انسان طلب دارم
پشت هر نگاه پر از لبخند کج شدم به اخمت
بگو تموم مانع ها رو رشدم بشینن
آخ که نمیدونی پشتم چه بیوس
پشتم چه بیوه اس ، چه بی سند چه تلخ
این جهان چه رنگینه آخ که نمیدونی
چقد دلم خالیه و راه رفتن با دل خالی چه سنگینه
شدم یه شاعر از دست تو از دست تو تو ها
شدی یه شعر به دست من به دست من منا
پشت این سوز باد تازیونه رو صورت کتک خورده ی این همه خونه
پشت حق مردم شعار ناشیونه
پشت این فراموشی های ماهی گونه
پشت لب لال آرزو های محال و هوا و خواب و خیال و
پشت زار لاله و لاله های زار پاره
پشت بابا های جاهل و مادرای پر از زخم
پشت شهر تحقیر ، برچسبِ تقدیر
دستای بی تصمیم
بی قدرت بی خلاقیت
پشت دعای فردایی تلخ
پشت من چه بیوه اس
اما هنوزم رو ت**م میرم راه
لحظه هامو لت و پار میکنم با حرفام
پشت سینم چه قهره دل
پشت این دل چه دل دلیه اهل دل
پشت پر پروازم بازار داسه
تلخه که تیغا میخونن لا لای لاله
پشتم چه بیوه اس
کجا بزارم پشت کدوم ابر ها خدا بزارم
پشت تن زر پرست کوچه های تهران
درخت های پاییز برگ گریه میکنن
به قیمت خدای خسته از صدای گرگا
حتی اگه مثِ پشتم بیوه شم
با این دستام شلوار دنیا رو میکشم پایین
من پسر صلحم اما ننم سر زا رفت
یک دو سه چپ راست بالا پایین
زدین زدین زدین حالا ماییم
منم که میام از پشت قبر آرزو
پشت این عشق لعنتی بی خبر
پشت موی بلندت که دزدیده شد به شعر
یه تیکه ام با صورت رفت تو ناکجا
منم ترددم منم فوت منم منم یه مردم
منم تلخ به رنگ الکل
منم یه صورت با چند هزار چشم و گوش
منم یه قامت با چند هزار دست و پا
من هم کورم ، هم لالم ، هم کرم ، هم خیالم

Poshte In Janghaa[Freestyle]

[Prod. By Dehghan_Sampled From Solo player (Tanbour) Maghaam Baastaan - Davood Azizi ]

"قسمت اول"
غروب که میشه بوی مریم از تو پنجره ها میاد تو خونه های داراب
خونه هایی با آجرایی خسته
اینجا بازار تلخ عزا داراست
تا شب میشه مریم و آشنا ندیده
توو این زمان تموم واژه ها غریبه ان
تا غرق بشه پشتِ رودِ شب میونِ کوه
نگاه مادری که با شنا غریبس
مریمم کجایی؟ برا لباست
اندام آزاد ِ قامتی ندارم
بیا مادر استقامتی ندارم
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
وقتی که تو تبِ کَری ان همه
خواب وسط این قریه ان همه
مادر بعدِ زوزه های گرگا میگه
کدوم زوزه بویِ خون مریممه
مریمم گلِ ناب امیدم
اینجا صورتا همو به نقاب لو میدن
چشما دیدنو به خواب لو میدن
ماهیا همو به قلاب لو میدن
کل عمرِ تو صرف چی میشه میشد
سکون واست یه دردِ دیرینه میشد
لایِ درختا که به ارّه میگفتن تقدیر
حرکت تو پوزخندِ بی ریشگی شد

"همخوان"

مریمم کجایی؟
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
مریمم کجایی؟

"قسمت دوم"

جهان کوچیک و فانیه ننه
دستات زندانیه ننه
دیوونه یِ این خرده نفسی ها
جانم اینجا جانیه ننه
توو غروب کبود جوونه ها
کدوم مرگ و بدم به ثانیه ننه
تو فرسایش خِفَت سن
هوایِ گَردی تو نفرت شن
جهان غمین و خالیه ننه
زمینه بیماریه ننه
چشماتو بازِ رفتن بذار
جهان نگهبانیه ننه
زبونی که نگه قربان همون
سریه که قربانیه ننه
نبودم دنبالِ مصلحتم
من صدای اسلحتم ننه
جهان روزی بی کسیه
یه زخم بازِ بی بخیه
دلت گرمِ نونِ تو سفرت
جهان چه دندونه ننه
که وقتی سر میکِشی بهش
سمباده یِ زر میکشی بهش
حالا جر بده که ، کلِ جهان نونه ننه

Maryam

[Prod. By Sorena & Dehghan_نمونه برداری شده از قطعه آکواریوم اثر کارن همایونفر]
"قسمت اول"
وسط کویر چند تا خونه  اس
همون شهر سوزانِ راه بی قدم
شهری از جنس قهر
شهری از جنس سایه های بی اثر
بعد اولینِ جاده های بی رمق
میدون چهارم ، خونه کشاورز
جایی که لباس آسفالت میشه پاره
وسط کوچه ها و زاغه های بی نفس
بعد یه در دو لنگه ضد زنگی
حیاطی با کفی سنگی
کودکیِ من ، گوشه ی اتاق
مشغول تماشای تئاتر سایه هاست
با بغضی به سنگینی سایه یه زن
زیر سنگینی دستور و اراده یه مرد
من اشک سایه ها رو دیدم
آفتاب متهم مایل به مرگ
پدرم شاهرگ خیابونا رو خال کرده بود رو بازوی چپش
یه هرگز نمیر مادر تلخ
که بی مادری رو میکنه غم آلوده ترش
شاید واس همینه که مادر و بفهمه تو چشمای من
زیر امضای سرد پدر ، با یه نه میشه رد
مادرم نگاش استخونی تر از گونه هاش
هیچی نیست تو صداش
لباسش انگار بود چادر حجابش
پهن رو بی مرامی استخون شونه هاش
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
"همخوان"
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، توویِ جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه ی خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، تویِ جنگ تموم
عشق نفرت میشد و تنم
زیر نگاه سرد سایه های متهم
هم مردنی ترین هجای شعر من بود
قاتل همسایه های متهم
این بیرون سایه ها کشیده ترن بابا
من که فقط مخاطب این نمایشم
دیوار پشتم انقدری بدون سایه س
که شک میکنم حتی به حضور و بودنم
گاهی دوتا دست سُر میخورد توو هم
دوتا دست که از هم پُر میشد بزرگ میشد
با غروب خورشید تووی پرده ی بعد گرگ میشد
من از دیدن تاتر گرگ ها رو‌ دیوار
بیمار تر شدم از امنیت مردم
یه هیولا جلوم یه شبنم و میخورد
وقتی دونه ی اشک‌ کوچیکمو ‌میخوردم
یه دختر که موشو میتراشن ، آی نزنید
اون همه آرزوشه موهاش
این سایه ی تموم معصومیت من بود
میبینی پدر ، پاشیدم آره
سایه ی زندگیم تو دست باد وحشی
به سیلی روزگار خندید
غبار نفرت سایه های مادر
میکنه پایان این تاتر رو ‌زخمی
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
  "همخوان" 
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خورد ، توی جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه خونمو بُرد
اشیونمو خورد،توی جنگ تموم

Tatre Sayeha

[Prod. By Dehghan_Sampled From Ashes to Snow soundtrack]

  "قسمت اول"
تو روزگار من که نفس زندانیه

لعنت به من اگه نجنگم یه ثانیه

امروز همینه زندگیم رو آبه

تمرین غرق شدن میکنم مادر

من کلی حس طلب دارم پشت هر نگام

کلی یقه س تو صف هنوز بازه دست

شما نمیدونید اسم واقعیم چیه

یا این که این شعرارو میخونه اصلا کیه

تویی که تو شهرِ خفه خونی لال

یا تو مصلحت خواه با گوش های کر

تو بی ثمر ، تو خاک نشین ، تو بی خطر

تو نفهمیدی نه ، تو که چسبیدی به ریشت از ترس برگت

واسم مهم نیست زندگی یا حتی مرگت

فهمیدم با صدای باد ، ریشه زنجیره برگه با نقاب خاک

نمیدونی مادر چه تلخه این سفر

اگه نزنم به راه یه بازندم

من تا ابد با غیابم پیشت حاضرم

شرط های عمرمو رو نرم نمیبندم

واسه تحقیر زجه های این تنم

من خاموشه بهترینه بهترین منم

این من نیست صدای قافلس

از این جا تا اونجا که منم کلی فاصلس

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

موج های خروشان ، دریا کوه ها دامنه ها

قصر پریا ، تریاق من رویین تنم نگاه کن دریاب

پادزهر جاده های پر از سرما

من تو حجاب نمیمیرم

فقط یه سرفه بالا میاره همه عمرمو رو عرفت

پدرم مادرم برادرم درست بلعیدی

نوش جونت هرچی افتخاره شغله

لباسمم بکَن تنم یه سربه ، یه سرطان که لخته

به قول قوس پشت پیرهای خم

شب بگا تا صبح بعد سیر پا بشم

بازم درد بده که بی مایه فتیره

که توله کفتار نگه شیر ناله کرد

علی نمیمونه علیل لالِ درد

دل بهت ندادم ذلیل پاره شم نباشی

یه قطرم جدا میشم از رودهای خشمت

من پروازه قله ام ، کوه پایه پشمه

مادرم کجاست لالا لالا

من شریانه شرارتم به جایِ شرمت

با تو ام سربازه حرفه ای جنگ

ترسو ترین شجاعه قصه بی درنگ

شمشیر من سنگینه واست

مضحک ترین شوخیه زندگیه من

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

Teryagh

[Prod By Dehghan_Sampled From Ashes to Snow Soundtrack]


  "قسمت اول"

گنجیشکای بی نام و نشون

پرنده های بی هم زبون

بهتره دیگه برین خونتون

دردتون نخورد به دردمون

کم زدنتون ، بستنتون ، ها ؟

کم تو قفس کردنتون باز

اومدین اینجا واسه پرواز

کم نکرده کردن گردنتون

از اینجا مثِ غریبه برین

از این شهر واسه همیشه برین

برین دنبال یه شهر بهتر

شاید به امید یه نتیجه برین

از سرتون ، زخم بدنتون

غمتون ، نوکتون ، جیک جیک صبحتون

ترسِ توو شبتون و حبس نفستون ، نفسم گرفت

برین یه جایی که ترسی نداره

واسه پرواز مرزی نداره

کلاغ ولگردی نداره

هیچ غمی و ترسی نداره

یه جایی که همه منظره ها خوبن

آدما وقتی وا میشن پنجره ها خوبن

کور و نگاه خوبن ، لال و صدا خوبن

شاپرکا خوبن ، شاه و گدا خوبن

بریم یه جا که ته قصه بی کویره

دور از سینه های آزاد که دشنه میدریدش

یه چند صباحی بو تشنگی نگیره

میشه بریم یه جا زندگی نمیره

نه کار ما نی ، آسمون دولتِ پرواز بال ما نی

نشونی ما همون خنده های مرده ـَست

چیزی جز این فریادِ نام ما نی
 
 "همخوان"

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو  ترسی ازت ها نمیخواد

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت  ها نمیخواد

"قسمت دوم"

من که دیگه پیرم ، از این حرفا سیرم

یه جورایی گیرم ، شما برین میرم

برین ، برین این قفس رو بشکونین

برین سلام منو به نفس برسونین

شاید یه روز یا یه شبی هم رو داشتیم

یه جایی با هم قرارِ پریدن گذاشتیم

این خطا که میگن مرزن ندیدم

بدون هیچ التماسی ارزن خریدیم

تلخ نشین ، انقدر سخت نگیرین

رو سیم برق نشینین

کوچیکین ، ظریفین ، میمیرین

هر چقدر عزیزین غریبین ، میبینین

سخته ، این نفس تنگ تر از خود تنگه

این نفس ننگ تر از خود ننگه

وقتی یه لحظه حسی تو وجود تو نیست که بخنده

سخته
 
شاید

یه روزی همتون مامان داشتین

کلی مهر ، با وجود آذر یه آبان داشتین

درد ندیدین و دردی دردتون نشد

سردتون نشد

به دستتون نخورد تیر ، پاتونم نکرد گیر

شاید آزادی رو فقط نگفتین

شاید دیدینش ، حسش کردین ، انجامش دادین

بدون هیچ ترسی

گنجیشگکای بی نام و نشون

پرنده های بی هم زبون

منم ، نام و نشونتون

منم ، هم زبونتون

درسته با همدیگه یکمی فرقو داشتیم

خسته بودیم ، کوفته بودیم ولی صبرو داشتیم

شاید یه روز یا یه شبی هم رو داشتیم

یه جا با هم قرارِ پریدن گذاشتیم

دور از اونجا که رویایِ مرده ـَست

پرواز توو تسخیر خفاش لکنته

دور از خیالِ جریان تو رودهای آزاد

توو اونجا که دریا یه مردابِ گنده ست

کل زندگی رو انشا کنیم به درد

هم هنوز نمرده املاء کنیم که هست

آسمون یعنی رقص فوجی از ما

با پروازمون امضا کنیم شکست

   "همخوان"


برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

توو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت ها نمیخواد

برین اما نمیخواد ، این سفره کدوم و کجا نمیخواد

تو این سرما دستام که تنهان

اگه تو ترسی ازت  ها  نمیخواد

Gonjeshkaka

[Prod. By Dehghan]
Verse 1: Sampled From Hossein Alizaade - Aseman 
Verse 2: Sampled From Fountine Film Soundtrack
    "قسمت اول"
تو نه زبونی ، نه غمِ من به نونی

نه ارزونی نه عطر خفه خونی

یه بد کاره مثل تنت که دهن پاره تر از جدول لجنی

تو شهری از عطش

میخورم ازت نه چون که آب ندارم نه

مثل خودتم حساب ندارم نه

اهلی نمیشم از تو شیر مادرم

بهاره خطرو تا خِرخِره کشیده ساغرم سرم

تو سم آسیابت

گندمم بچرخ ، که نونِ من یه شعری از تو پوست قلبته

قلبی از تو حد و رسم درد

دردی از تو شعرای شب های اعماقی

داغ تری لعنتی ازخاک دستام

تو هویت منی نعره میکشی به جام

درختِ جنگی رو خاک سرخ انتقام

میوه ی تو شعرمه ، آب تو تن صدام

بلندی به قد نبضی از دوبارم 

تو کشورِ شعورمی نه شهری از شعار

هیچوقت نگفتم که سهمی از تو دارم

همه افتخارم این بود که بخشی از تو باشم

رو کاغذ بی سر و ته قدغن ضرب

چرخیدم به دستت امضا شدم

خالقم شدی تا تو رو ابداع کنم

با تو جریان گرفتم از تو اجرا شدم

رو کشتیِ جیگر بدون بادبانات

یه سربازه بی احترامِ سر به سازِ ماناست

که روی اسلحش یه طرحه مُرده از گله

و شلیکی از درخت به مردمت

توو فصل یخ شکستی سرما ارغوان شدی

از کوچه رسیدی تو دست من جهان شدی

تو بی همه کس تری از بی کسیِ من

یه بی زمان که با من همزمان شدی و

من علی سورنا به شعر من بسابین

تا متاع رپ و از تو عین من بچاقین

زنده باد طراوتت با شرارتم

مث خطای تیزی که میکشم روی کاغذم

رو بِیت های شرور شعرم قیمت بذارین شما

که دستاتون بازه واسه جنگیدن

من به قد جرمتون جرمم به تاریخ

منو بعد مرگم تو شعرم بکارید

  "همخوان"


تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگاهم کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی ، میزنم لی

واسه درد تو تنِ لت و پارم

من پسرِ صلحم اما ننم سرِ زا رفت

من موندم لای شما لاشیا

من موندم لای بازی با این بازیا

زدم زیر میز اعتقاد جدم به جنگ

از خنده کم شدم ، درد بچه کرد

شدم دندونه لق تو دهن این خاک

من و کل کوچه های شهر عطسه کرد

یادم نمیره لبخند تلخه فریادم روی خاک درد از ستم

یادم نمیره زخمم ببین

امروز من فقط یه جنگم یه جنگ

من فرزند هیپ هاپ شرقم ، آشنایی

بالا خوای لات های بی سر و ته سازمانی

سگاتون صدامو از پاچه میدریدن

شعر من استخون و نون واستون نبود

من تو خونم همینه تا نمیشم اینم

بی کَله سر نمیده باج نمیدم این

تنهایی جیگر میخواد با زانو های خاکی

جایی که منم بمیره ما نمیپذریم

میزنه سوز لای شاخه های مرده ام

وقتی میوه ی مصلحت لای سازه های سلطست

این درخت وحشی ریشش  تو کویره

تن نمیده به تزئین باغچه های قدرت

این تموم معنیه زنده بودن منه

بذار مانع ها روی رشدم بشینن

تموم میوه هامو کُشتن به چیدن

نمیدونی تو این راه پشتم چه بیوَست

   "همخوان"

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی ، میزنم لی

تو امتداد سرمای دی

میکنم زندگی رو طی

نگام کن بازم یه پام لنگه ، میزنم لی

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From Penhan 2 And Soltan1(Karen Homayounfar)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Sunday - 2019 02 September
شعر اجرا :علی سورنا
  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعات پنهان 2 و سلطان 1 اثر کارن همایونفر
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:دوشنبه - 11 شهریور ۱۳۹۸
ورس اول
من و تو مثه همیم خوف می کنن می بیننمون
واسمون غلاف بلف می کنن
رپکنا منو خیلی دوست ندارن
مثه تو که خیابونا جلوت جفت می کنن
بچه سینه بتونا ،ترساشو صاف گذاشت تو کمر نامردا
جنده بازنده ها رفیق همن
تنهایی مبارک،برنده ها تنهان
داداشت دنیا رو جر میده
لخت تر از جیبش حنجرشه
سفت وایساده واسه جنگ 
تو می دونی یه دیوار که خودتی پنجرش حیف
زمستون از ترس لی لی میکرد
وقتی بهار تنت و نفله می کرد
از پشت زدتت الان نه ،تو کودکی
اسلحش گلوله رو گریه می کرد
کردن توی خون لقممونو 
دوتا کلمه که گذاشتن نقطمونو
من سحر میکنم با واژه ها
کیا زدنت بزنم جملشونو
انقدی هستی که خط میندازی روم
می باره چشات می باری روم
کردن زیر چکمه ها گردمونو
بیا نشون بدیم عرضمونو
یادته که گاهی هوا زشت می شد
میگفتم این چش می شد یهویی
از نفست بدتر می گرفتی
اینا رو ولش کن عشق چی شد؟
تک تهران هوا بد می بارید
قانونا میگفتن تو کاست چی داری؟
برجا ضر زدن پول چی داری؟
یاد تو افتادم  بشون گفتم برادر چی دارین؟
می بینی که زدنا،زدنا،میزنمشون تن لاغرتم منا
واسه بچه ها شون موزه می ساختن
اما اونا که نه نه هاشون تو روز می زایید
می یام از همونجا که سوز می گایید
تفنگم هنوزم زوزه میخواد 
بیا


"همخوان"

زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که زیر سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه
زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که بین سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه

"ورس دوم"

نوبت چشمی که ترشه شماست
ملکوت آسمونا عرش شماست
اون ابرا که سقف ما بودن
امروز می دونم که فرش شماست
خواهرا،پول،زندگی،پدر،مادرا،هرویین،خرابه ها
مهران درد
اوه،مهران پول نامرد
همه گازای کپسول نامرد
هرچی سلول دور نامرد
همه خاکای نمور نامرد
می بینی که زدنا
زدنا
می زنمشون ،تن لاغرتم منا
همه دردای مادرتم منا
فنا بریم هنوز،زود یه کم،کجا بری تکی؟
رپ کن بی میکروفون شعر شو
یه ورس دیگه رو باید راه بری هنوز که
سر نمی کنه کسی مثه من
صدای پولای گنده گوش منو کر نمی کنه ،نه
همه جراحتتم منا
نعره می کشیم تو رو داوران مست
با میم مادران
دود میشیم به قد یه خاورمیانه خاوران،کوه
زور پات اما نیست
دعوا داریم با برجا زمان نیست
بریدی یه خونه دیگه
مگه چی بوده تا الان؟

2019 01 September

Mehran

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From L'Oracle (bernard Becker)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Thursday - 2019 12 September
شعر اجرا :علی سورنا
-اثر برنارد بکر  L'Oracle  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعه
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:پنج شنبه - ۲۱ شهریور ۱۳۹۸
[قسمت اول]
دیگه خاطرم نیست زندگی کجاست
خاطرم نیست طعم باد رو
خاطرم نیست کجامو
از یاد میبرم لحظه هامو
ما چه غربیونه زندگی کردیم
هیچ جمعه ای قاتلم نیست
اسمم رو نپرس خاطرم نیست
و بی اثرن تریاق ها
مسمومم دریاب
چه بادی میزد، اون پاییز عجب شلاقی میزد
تو گفتی که همه دیرن
چه مذاب بود طعم سینه ات
گفتم میرم یه طعم دیگه ست
تو گفتی همه میرن


اعتراض دارم به رنگ سرخ، که سوزاننده ست"
به آبی که سرده
به زرد، که رنگ جداییه
و هررنگی که رنگ روح زندگی توش نیست
"رنگ روح زندگی سبزه

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست
غوغایی اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

[قسمت دوم]
خوبه
خوبه دهن دستم بازه میخوره تهش به دستت حسرت و درد که میسُره تهش اشک خوبه خالی کنش
سرتو بالا کن منم همون چی شده مگه
تا بیای به تاب ،هی میتابم
بهار ندی وسط دی میخوابم
از این زخما خیلی دارم
هی میریزه هی میذارم
پای من میشه به پای تو خم
من تویی و تو من
بذار روی شونه های من بخوابم
یعنی سر تو جا بشه رو شونه من
جهان میگه جرمه تن توی تن
بزن تک به نفس
تک به قدم
باشه طناب رابطه پاره نشه
که ما به اعدام بمیریم توی هم

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست 
غوغایی  اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

Nafas

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Shemrooni Sample From Souls hyms(Hossein Alizadeh)
Mix and Mastering :Ali Sorena
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Saturday - 2019 21 September
شعر و اجرا :علی سورنا
Souls hyms  آهنگ:شمرونی-نمونه برداری شده ازقطعه 
اثر حسین علیزاده 
میکس و مسترینگ:علی سورنا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:شنبه - ۳۰ شهریور ۱۳۹۸
_____________________________________________________________________
مقدمه:
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه‌سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد
شعر سگ ها و گرگ ها –مهدی اخوان ثالت

قسمت اول 
دلم بارونه باروته خون 
کارونه کارون 
توی باتلاقه کانونه قانون سنگین می میرم آرومه آروم 
انتخاب هزینه و راه  یعنی مرگ من تو زمینِ شما 
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمی شه 
شیری که نمی دونه قبیله کجاست 
قبیله کجاست ؟پشت سرمه 
رس خونی که تو رستنمه 
دستم هنوز تو وحدت با شماست 
خودم اینجام چون از مچ زدمش 
بیا بالا قله که رنگ دروغه 
کوه پایه های قشنگ دروغه اگه 
من داری بیا بخور تو تنم 
که همه دنیا غیر جنگ دورغه 
به خیالتون زدین تو ستونِ خالی 
یه گله ی ول بی چوپونِ تاریخ 
واسه شما همون خوب خوبه 
با تیر کمون اومدین وسط توپخونه لاشیا 
میانمایگی یعنی من داد می زنم خسارت نمی دم 
خوبه خماری پس نمی دم 
نمی کشم ولی نشئه می شم 
که خسارت درد همون صدای جرمه 
که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت 
هرزه بازنده ها رفیق همه ان 
دوستی با شما مثل لباس فرمه 
صدایی که کج بره گم کرده راه گل رو 
که بخواد یا نخواد می شه نوکرِ داس 
باشه خونه ی خرگوش تو دندونِ شیر 
که اگه نه می ره توکلاه شعبده باز 


همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 


قسمت دوم 
 
من از زخم نمی ترسم از جنگ نمی ترسم 
کلِ زندگیم یه دردِ بی مقصدِ
پنجه می کشم رو چنگ این جنگل
اگه غیر این بود طعمِ نور رو پرده می کردم 
شمشیر توی قانونِ طبیعت برم تو شیکمش برنمیگردم 
پروانه ها رو صورتم می رقصیدن 
کارشون تموم بود اگه عطسه می کردم 
کلکم تو آبِ آلوده گندید 
وقتی کنارِ پارو نشستید 
یعنی مرگ تو تابوتِ جعلی 
نه اینا تو قانونِ من نیست 
در می ره تیر بره پر
 می زنن آژیر معمولن بعد خطر 
میارن خون واسه ترمیمِ پروازِ من
که اگه چرب باشه کبدمو در میارم 
 خشاب باش یه تیری بپرون 
به دلیلِ کبودیِ تن با گیریمِ کبود 
به تماشاگرای بازی شک دارم 
اگه ببره شورِ تند ازشیرینِه شرور 
که جهان می زنه توی افراط 
تاجایی که نگاه می میره 
احساس تا داری با شیپورِ درد مبارزه کن 
تو مارشِ نبرد تا انسان آزادی 
که نه نکرده اطلسی رقص 
نزده به دست کسی دست 
وقتی هدف قدرت فقط تو جنگه 
تو این مسیر اثرِ رپ وسیله است 
تو رشد وابستگی چرکِ زمان 
میانمایگی با نرخِ کلان 
یا بد باش یا بد واسه بد 
که اگه رفتی کم بشه از جرمِ جهان 



همخوان

توآوازِ سگها زخم زنگار 
تو باتلاقِ مرگ 
زنگار 
زوزه ی آزاده چند 
زوزه ی آزاده چند 
آواز آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند 
آزاده چند

...

Saturday - 2019 21 September

Naghmeh

Second Single of "Perspective" Album.
Spotify: https://open.spotify.com/artist/1PgsdK1Ll4oK28g6KLPOg1
iTunes: https://music.apple.com/us/artist/sadegh/1156242776
Instagram: https://www.instagram.com/sadeghvahediofficial
Twitter: https://twitter.com/sadeghofficial
http://sadeghvahedi.com


[Verse 1]
‌ ‌‌‌ عزیزم واسم امشب مثل روز روشنه 
تو نوری میدرخشی از تو قلب روزنه
قسم به این لیوان که از یه بطری پر تره
پایه های این جهان برای خوبا محکمه
چشات نباره  دلت نگیره
خدای تو مگه نی خالق زمینت
یه جایی شاید البته باید 
بیاد کنه برات این چرخه رو قرینه
منم یه ذره ام از تو کهکشان بی کران
که داستان زندگیم شد الگوی دیگران
یه مرد آروم با پیشینه ی وحشی 
که دستای خدا به اون این توانو بخشید
سایه ی من رو این دیوار با این سیگار میگه 
که این بدن جوون از این روح پیر سیره
با اینکه داره هرچی دلش بخواد اما
خیلی پر توی جمع میاد، گوشه گیر میره



[Verse 2]
مشت زدن به من دستشون شکست
به نام اون نگاه که روی همه هست
به یاد خندومون به زیر نور ماه
که هنوزم پشت این ستاره ها توده هان
کشیده به سرش یه صورت عجیب 
که کل شهر و کنه واسه ایدهاش اجیر
بی خبرام همونان که پیشدستن
به دندونای عقلشونم نیش بستین
ولی کاش نسل بعد افسارش باشه قلب کشندشم حیات باشه تو حیات نباشه وحش
همونجا جای من افسانه باشه بعد خالقشم بی خبره از وجود تاج و تخت
گل بکار به جای قبر برا امید آرزوهات بی دلیل شن از سر خوشیت 
تو نفس بکش من بعد ما پر از تویم صد نفس مرد تا این شد صد نفس برید

To Hayat Nabashe Vahsh

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Gavazn

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Gonjeshkaka

Ali Sorena

Recent comments

Ashkan

Shahab bayat

m.is_t

Genevieve

Related tracks