terminal

Gavazn [TakTaraneh.Com]

Pichak (Raghs)

Birahe

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

Lyrics & Vocals: Bahram
Music Producer: Holly • @hollyhollys
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
© ℗ 2023 Peeleh • https://peeleh.com

یه نگاه تو به ما بندا لااقل بعد بکنمون قضاوت
ببین همه حزب بادن جام بودی نصف راهم نمی اوردی طاقت
من میگم اون که تهش زنده موند تو زمستون
داغ این زندگی تو دلش موند
اینجوری دلمون گرمه که نگرفتیم خفه خون

آب جاری نمی گنده
آبشار میشه اگه نترسه از دره
پشتم گذاشت صفحه
حیثیتم رفته؟ نه
شعورت معلومه از کیفیت نقدت
من خوابیدم تو فکرم
خیالم تخته
می خاری چه داری تو چنته
اونجام که قد نمی ده عقلت
نفسم می کنه زخمت
می کنن شب تا روز چوب لای چرخت
می فروشن شخصیت بت تو یه جعبه
کنترلت کو؟ از دستت رفته
چی میدن کی کجا نشون کانال چنده؟
حرف دارم کلی
بگم که چی شه؟
نمی شه آشتی داد سنگو با شیشه
از هر کی بپرسی اسمم تو لیسته
من تکم و دوتا شم می ریزه سیستم
آخ میزنم داد فساد زد به ریشه
بالاست اونی که با سران قوم و خویشه
بذا صدام تو کوچه بپیچه
عمیق شدم اونقدر توم می زنن شیرجه
میگن ارشاد
میگیم به کی چه ربطی داره زندگیمون چه شکلیشه
قضیه نه پوله نه پرستیژه
بلکه حق آدم رو زندگیشه
من میخوام که یادم بمونه
بعضی قانونا سازنده بوده
بعضی ناعادلانه ان 
بدون که نباید آدم بش پایبند بمونه
ببین بازی رو بردم بدون بودجه
تکتون ریزه و جفتتون پوچه
هیبت شیر دارم همت مورچه
خوندم اینو که بازی باز پشت و رو شه مثل همیشه

یه نگاه تو به ما بندا لااقل بعد بکنمون قضاوت
ببین همه حزب بادن جام بودی نصف راهم نمی اوردی طاقت
من میگم اون که تهش زنده موند تو زمستون
داغ این زندگی تو دلش موند
اینجوری دلمون گرمه که نگرفتیم خفه خون

DAAGH

MERCH

DAAGH [Prod. Holly]

Lyrics & Vocals: @Bamdadamman X @BahramNouraei
Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Cover Art: Pashna • https://linktr.ee/pashnas
Release Date: 25 Jan 2024 
© ℗ 2024 @Peeleh • https://peeleh.com

(بامداد)
تو جوابای گذشته پیدا نمیشه حال
سوت میکشه تو گوشم قطارِ فردا و فال
رمه رمه فرد فرد بدون توجه بهم
بار بدوش سنگین 
باهم و تنها
منتظر اتفاق که آماج آمال تیر بلند بال رو به آغوش نکشید
گودال اشک شد چشم 
و جنازه‌ی وجدان دریای توی سینه‌هارو به آشوب نکشید
ستون‌های جامعه بنا شد رو گل شل
که رپکنی مثل من پس داد با دل پر
تاریکیم قاتل صبح     
نگاهم سارق خورشیدِ دروغای مفت گرونِ قابل شرب
بدون شک و شرطِ باخت یا برد 
میبُرم شاهرگ‌های خشکیده بعد سال‌های عمر
هنوز سرگردون تو تهرون میکنم طی
تمام وجودم جزء به جزء پر از غیظ به کل
میزنم نفس نفس وقت تحرک و تفکر
با خیالم درجا زدم تو توهمِ تسلط
دنبال مسیر خودم بودم بین این دو راه
که زندگی یا مرگ فقط انتخاب دوپاست
همش دروغ    فقط دروغ
پژمرد و فِسُردَم از این کرور
که برگ زرد میریزم به امید باد
ولی ته دلم سبزه و عاشق و شاد
از دست احدی ندیدم بچکه یه قطره
یا یکی بهم بگه چیه با الگوها فرقت
مارو با زنجیری پنهان به رکودمون دوختن
خونه‌مون شد زندان     حیوون آدم‌تر از انسان
گذشته قرن بعد قرن بعد قرن
از اولین آجر کجه انتقام من
واژه‌ها رو پس گرفتن    جا بریدن دست گرفتن
اینه انقلاب خشم تپنده‌ی قلب من

(بهرام)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بامداد)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
بمون محکم و سرپا

(بهرام)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بامداد)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
ریشه شو بکن از جا

(بهرام)
خشم از صورت سردم بشور
که من زندگی نکردم اگه کردم به زور
خلقم، هدف از خلقم از عقلم به دور
آینده تو از چروکای تو دستم بخون
آرزوی یکی بودم باهاش رفتم به گور
لعنت به اون که گفت تو این جنگل بمون
که بشی درنده خو
بچشنم بگو
تا که بفهمن طعممو که چه تلخم چه شور
انقدر هارم که چیزی نمی کنه اذیتم
فرق دارم با هر کی تحمیل کرد بهم وضعیتم
چه سخت بود ببینم خودمو بخشی از جمع
و قایم کنم فرهنگمو پشت طبیعتم
عددا غنیمتن همه پی کمیتن
دنبال پر کردن سوراخای شخصیتن با عدد
من هم تعیین کردم منطق این بازی نگیرتم
بعدم دادم هزینه شم
زدم زیر بقیه ش
خاک برام هویت نساخت
وقتی کسی باز بذری از جنس ما نکاشت
وقتی کسی دیگه به عمق چیزی فکر نکرد
وقتی کسی دیگه وضع متفاوتی نخواست
نه تو مثل ما نباش ازین قصه ها نباف
بذا قصه فقط واسه خواب بگن برات
پناه بگیر زیر خیک چروک حضرات
و سد بساز از دروغ جلو خروش نظرات خب؟
خیلی واضح ست
اینا به چی می نازن؟
واقعیتو ندیدم من تو این فیلما که می سازن
تو این خبرا که هر روز از شبکه پخش میشن
تو این سریالا که زنا توش با روسری می خوابن
ما باند کردیم باهم
تریبون ساختیم از کاغذ
ریشه هامون خشک نشد از ترس تازیانه ت
ما می دونستیم ساده نیست این راه پر مانع ست
این تویی که نمی دونی با کی طرفی شاید

(بامداد)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بهرام)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
بمون محکم و سرپا

(بامداد)
من به گوشم
حرفات قشنگ و پوچن
آه مردمم رو دوشم
بجنب
سهم خودتو بردار

(بهرام)
منو ببین یه مشت از خروار
تو دهن ارباب بزن
ریشه شو بکن از جا

Begoosham

Begoosham [Prod. Peymandegar]

Ali Sorena - Booseye Yahooda | Official Audio

https://www.instagram.com/a.sorena
https://twitter.com/sorenaofficial
https://www.youtube.com/@Sorenaofficial

Monday - 2024 15 January
______________________________________
سورنا-بوسه یهودا
شعر و اجرا:سورنا
آهنگ:فرشاد 
جلد:گروه دژ
دوشنبه، ۲۵ دی ۱۴۰۲
_______________________________________
قسمت اول 
بر اساس حادثه 
اینجام با انتقام از ضربات فاجعه 
از یه زور که از توی نظم نگاهمون می کرد 
با دستور آسمون رو به قانون می بست 
نسل نسل توی حصار جون میدادن 
هی تکرار می کردن فکر می کردن دژاوو میشن
من زوزه سیاه شب یه سوز حس عاصی از شکاف مرگ 
روییدم از خون اختیار 
با لمس عشق توی مرز ممنوعه با تجربه عمیق ترین بوسه سیاسی 
برهنه شدم از قفل به نماد دیدم بین زور و قانونتون حفره هواست 
قرار دادتون مورفین رو داد تو دستم 
یه گوزن وحشی با حکم قوه قضا 
خواستم تیم بشم با بچه ها به ضد بابا ها 
با باباهاشون تیم شدن زدن زیر پام 
دفن شد یه دنیا ستاره پشت سرم 
عمقی نموند تو هر نگاه مختصر 
یه دره عمیق آنی خالی شد از جادو 
شد یه ارتفاع مختصر 
از گناه شعر سرود هرزگی 
تا تثلیث مقدس عشق، جنون، برهنگی
مکش منو برد توی حافظه خالی 
این خلع مرز من بود یه فاصله تا آسیب 
شراب شلاق و شراره های شک وقت شام شیرین آخر 
یه قاب تلخ آزاد 
که توش خواستم حکام رو لو بدم به حضار 
اما حضار منو لو دادن به حکام 
مثل تن لخت گلوله مامورا 
لخت تنم صدام از زوزه هیولا 
پی حقیقتی شام آخر رو بچین دوباره 
من فقط مسیح مجرم پشت بوسه یهودام 
اما بی سرود مرگ 
زل می زد تو چشم بی فروغ من 
تموم تعهداتم رو کشتم به جز هنر 
نمی شد بخرنم می فرختن 
نگه نداشت از مسیر علامت منو 
مسیر بدون مقصد سراسر تب و 
من فهمیدم از سلولای آهنی رو آغوش 
شکاف مرز له میکنه پناهنده رو 
بگو کجاست مرز رهایی ؟ 
من که خارم تو درز سیاست 
استعاره ها شاهدان قتل رقصن 
من عیانم تو قلب ضیافت شعر 
تجربه رسوا تر از رفتن مرگ تا خرخره 
با هشدار نترسیدم 
من نیستم سگ نگهبان نگاه مرده 
پس مسیر محدود رو نشخوار نکردم 
گرم و گستاخ زدم شکستن سنت ها 
تا خونی شه بازار صورتش 
ما زدیم زیر ستون انگ وطن 
بکش کنار تا نریزه آوار رو تنت 
خطر خاک زخم تیغ تراژدی ته طبقه ها 
رقص با ریتم تاریک 
کمدی تبعیض تف به قانون 
من بیرونم از هر روند سیستماتیک 
کجای کاری زدیم از بیخ به لاشیا 
با بتهای تاریخ ما خود گناه بازیمون 
حالا میل به زهد رو کجا بذاریم 
مثل سینه سازمون صدای سرخ سربه 
ما خون بدن خیابون صحنه جنایت 
مرز رعشه صداقت دروغ کفتار و شیر 
یعنی رفتن مکش تا ته بی حمایت 
حتی پاره میکنه باز نعره جنازم 
منو اهلی نکن 


قسمت دوم 
مکش من رو برد تو سرگذشت زور 
افتادم تو مردمان کور 
نعمت از تو آسمون می ریخت 
پر می کردن بسته بسته تور رو 
این یه قرارداد بود بین زمین و آسمون 
که نظم بده آشوب رو 
مرد خدا گسسته شد امنیت 
موند یه جمع ترسو تر و فکر شعله های جنگ 
روز بعد جمع و بار کینه شون  رو از تو فقر کشیدن به کار بی ته 
عصر تراکتور های دو پای بی قلب با شخم امنیت و کشت مالکیت 
سود تولید صدور بسته بسته نور و شلاق استبداد که کور کرد کور سو رو 
و نور خدا که بسته شد به میله و علمی که اثبات نکرد این شکست نور رو 
من رو ببوس من یه دو پای وحشی ام 
فارغ از دکور اندیشه ترور 
مکان من بی رحم و ثبات و امنیت 
اون گلوله که زد بیرون از تو سینه یه کلت 
اما اما بی فرود تو اولین هدف 
و پارگی رو ترجیح دادم به سرزمین 
مگر که بوسه عشق جایی می بود واسه آخرین وطن 
یه فاصله بین فرهنگ و مذاب طبیعت
و هر دوگانگی از جنس انتخاب و جبر 
که از پیش انتخاب تصمیم غیر شد 
یهودا زمان رو تسلیم شعر کن 
که بوسه ما هر مکان رو پس می گرفت 
تلو بده به خنده ات 
مستم کن منو گرو بده به ترس اما 
دست از بوسه برندار تو جمع حضار 
این شومی تفاوت هامو لو بده به وحدت 
به نام محرومان به نام دلشکستگان 
به نام تن فروشان به نام خستگان 
به نام بی دستگان به نام هرویین 
به نام اعتیاد و زخم 
صدای تروریسم 
تصویر قاصدک های خاور میانه 
سرخی خبر 
به نام دست بستگان و خشکی خطر رو پوست نازک زمین 
و خون و خون که سمت قبله می رفت و غیر از شمشیر هیج حادثه ای نیست 
به نام زنجیر شکستگان و زخم هر جهش 
که مثل سینه ام تنتون یه قصه بی مقصده 
به نام تو که تشنه می بندنت تو استعمار و استبداد و ظلم 
هزار صلیب هزار شعر بی اسلحه و حذف شدگان که پوچی رو نمی پذیرن اتفاقا هر روز می میرن 
زنده میشن تهش
#Rap #hiphop #سورنا  #Sorena  #AliSorena

Booseye Yahooda

Booseye Yahooda [Prod.Farshad]

#HipHop
#TrapMusic
#Rap
#TrapBeats
#HipHopCulture
#NewMusic
#SoundCloudRap
#UndergroundRap
#EastCoastHipHop
#LilBaby
#SoundCloudArtist
#RapBeats
#IndependentArtist
#TrapNation
#HipHopHeads
#MumbleRap
#StreetMusic
#RealTrap
#NewRap
#RapCaviar

Trap Hustle Mix,Trap Grind Mix 2025 TRAP MIX VOL 3696 - STREET VIBES

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From Penhan 2 And Soltan1(Karen Homayounfar)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Sunday - 2019 02 September
شعر اجرا :علی سورنا
  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعات پنهان 2 و سلطان 1 اثر کارن همایونفر
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:دوشنبه - 11 شهریور ۱۳۹۸
ورس اول
من و تو مثه همیم خوف می کنن می بیننمون
واسمون غلاف بلف می کنن
رپکنا منو خیلی دوست ندارن
مثه تو که خیابونا جلوت جفت می کنن
بچه سینه بتونا ،ترساشو صاف گذاشت تو کمر نامردا
جنده بازنده ها رفیق همن
تنهایی مبارک،برنده ها تنهان
داداشت دنیا رو جر میده
لخت تر از جیبش حنجرشه
سفت وایساده واسه جنگ 
تو می دونی یه دیوار که خودتی پنجرش حیف
زمستون از ترس لی لی میکرد
وقتی بهار تنت و نفله می کرد
از پشت زدتت الان نه ،تو کودکی
اسلحش گلوله رو گریه می کرد
کردن توی خون لقممونو 
دوتا کلمه که گذاشتن نقطمونو
من سحر میکنم با واژه ها
کیا زدنت بزنم جملشونو
انقدی هستی که خط میندازی روم
می باره چشات می باری روم
کردن زیر چکمه ها گردمونو
بیا نشون بدیم عرضمونو
یادته که گاهی هوا زشت می شد
میگفتم این چش می شد یهویی
از نفست بدتر می گرفتی
اینا رو ولش کن عشق چی شد؟
تک تهران هوا بد می بارید
قانونا میگفتن تو کاست چی داری؟
برجا ضر زدن پول چی داری؟
یاد تو افتادم  بشون گفتم برادر چی دارین؟
می بینی که زدنا،زدنا،میزنمشون تن لاغرتم منا
واسه بچه ها شون موزه می ساختن
اما اونا که نه نه هاشون تو روز می زایید
می یام از همونجا که سوز می گایید
تفنگم هنوزم زوزه میخواد 
بیا


"همخوان"

زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که زیر سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه
زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که بین سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه

"ورس دوم"

نوبت چشمی که ترشه شماست
ملکوت آسمونا عرش شماست
اون ابرا که سقف ما بودن
امروز می دونم که فرش شماست
خواهرا،پول،زندگی،پدر،مادرا،هرویین،خرابه ها
مهران درد
اوه،مهران پول نامرد
همه گازای کپسول نامرد
هرچی سلول دور نامرد
همه خاکای نمور نامرد
می بینی که زدنا
زدنا
می زنمشون ،تن لاغرتم منا
همه دردای مادرتم منا
فنا بریم هنوز،زود یه کم،کجا بری تکی؟
رپ کن بی میکروفون شعر شو
یه ورس دیگه رو باید راه بری هنوز که
سر نمی کنه کسی مثه من
صدای پولای گنده گوش منو کر نمی کنه ،نه
همه جراحتتم منا
نعره می کشیم تو رو داوران مست
با میم مادران
دود میشیم به قد یه خاورمیانه خاوران،کوه
زور پات اما نیست
دعوا داریم با برجا زمان نیست
بریدی یه خونه دیگه
مگه چی بوده تا الان؟

2019 01 September

Mehran

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From L'Oracle (bernard Becker)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Thursday - 2019 12 September
شعر اجرا :علی سورنا
-اثر برنارد بکر  L'Oracle  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعه
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:پنج شنبه - ۲۱ شهریور ۱۳۹۸
[قسمت اول]
دیگه خاطرم نیست زندگی کجاست
خاطرم نیست طعم باد رو
خاطرم نیست کجامو
از یاد میبرم لحظه هامو
ما چه غربیونه زندگی کردیم
هیچ جمعه ای قاتلم نیست
اسمم رو نپرس خاطرم نیست
و بی اثرن تریاق ها
مسمومم دریاب
چه بادی میزد، اون پاییز عجب شلاقی میزد
تو گفتی که همه دیرن
چه مذاب بود طعم سینه ات
گفتم میرم یه طعم دیگه ست
تو گفتی همه میرن


اعتراض دارم به رنگ سرخ، که سوزاننده ست"
به آبی که سرده
به زرد، که رنگ جداییه
و هررنگی که رنگ روح زندگی توش نیست
"رنگ روح زندگی سبزه

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست
غوغایی اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

[قسمت دوم]
خوبه
خوبه دهن دستم بازه میخوره تهش به دستت حسرت و درد که میسُره تهش اشک خوبه خالی کنش
سرتو بالا کن منم همون چی شده مگه
تا بیای به تاب ،هی میتابم
بهار ندی وسط دی میخوابم
از این زخما خیلی دارم
هی میریزه هی میذارم
پای من میشه به پای تو خم
من تویی و تو من
بذار روی شونه های من بخوابم
یعنی سر تو جا بشه رو شونه من
جهان میگه جرمه تن توی تن
بزن تک به نفس
تک به قدم
باشه طناب رابطه پاره نشه
که ما به اعدام بمیریم توی هم

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست 
غوغایی  اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

Nafas

ترمینال جنوب
کلام ، رپکُن : رُخ
آهنگ : سعید دهقان
میکسینگ و مسترینگ : سعید دهقان
جلد : حب
ناشر : ملّی
تاریخ نشر :
پنجشنبه - 27 شهریور ۱۳۹۹

Rapper, Songwriter : Rokh
Producer : Saeed Dehghan
Mixing and Mastering : Saeed Dehghan
Artwork :Hob
Publisher : Melli
Release Date :
Monday - 2020 17 September

[قسمت ۱]
میخوام از یه جایی بت بگم که یه کتاب بی نهایت صفحه س
ترمینال جنوب
اونجا که آدمای غریبه توشن همسفر
کش میاد غروب
به نگاه سربازی که بیلیط یه شهر تو دستاشه
اختیار 
حقوق
به نگاهش پشمه
آه
یه زن مُسن
با عصای چوبی کنده کاری شده
با نگاهی که آلوده به بغضه
میپرسه "پسرم کدوم اتوبوس میره پابوس؟"
میگم "بشین مادر صدات میکنه خودش"
از دخترش که سرطانیه میگه
از پسرش که سربازیه
از شوهرش که تریاکیه
واسه الباقیش حیف
کلمه کم میاره

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۲]
دستاش کلفته
زمخته
زبره
اما نگاهشه به نرمی ترمه
اسمش عبّاسه
افغانه
گچ کاره
انقد کشیدن رو رویاهاش ماله
که حالا دیگه خودش اوستا بّنائه
اما بنا نیست بنایی بنا شه براش حیف
که غربت خرابه و کاخ نداره
تو عصر چپاول منابع
تقارن خلایق
تنازع بقائه
تکامل ضوابط
همش از جلو چشاش رد
قفسش گنده س
اما خونشونه حصارک
دلش تنگ کوچه های کابله
وقتی همه اونجایی که میگیرن کابله
میگه هممونیم گدای شاه
بیلیط تو دستش میره پابوس امام رضا

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۳]
دیدی دل ترمینالا
چقد از آدما پره؟
یادته پدر چشم میذاشتی
تا بچّه‌ت یه کنجی جا بخوره؟
جا خوردم
غافلگیر
کجام؟
کنج سه ضلع دنیامتو زاویه‌م
رصد میکنم
با دل گنجشک
چشم عقاب
ترمیناله ترمیناله
ترمینال چه سرّی داره
غم و شادی ها مسافرن
اینجا خود واقعیته لایه لایه
یه کتابه
که بی نهایت صفحه‌س
اما دریغ
از یه قصّه از سفر
یه مقیاس کوچیک تر از
وطن

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

[قسمت ۴]
میگن هر سفر شروع یه آغازه
پس چرا به ترمینالا میگیم پایانه؟
یکی میخری؟ آدامسه
اینم عین سفره
مزش کنم
مزش میپره
درد زده به استخون قلم
مسافرم تو جستجوی سفر
بی جهته پرس و جوی جهت
من از زمان یا زمان از من
کدوم بگذره که تباه نشم؟
از اون مادر پیر تر و
از اون سرباز سرباز ترم
سینه‌ی همه‌ی ما ترمیناله
خالی شلوغ پر از دود
شاید تصویر تو از خونه‌س
که داره پخش میشه از این بلندگو

[همخوان]
اتوبوس های تاخیری
جاده هایی که ارضا نمیشن
آدما عاشق رسیدنن
مقصدهاشون تو چشم جا نمیشن

Soundcloud.com/mellistream
Twitter.com/mellistream
Telegram.me/mellistream
Instagram.com/mellistream

Rokh - Terminal Jonoob [Prod. Saeed Dehghan]

اگه قد من کشیده بودی
نمیتونستی تکون بخوری از نعشگی درد

زندگیم ادامه داره اما
هنوزم حمل میکنم توی سینه خستگی مرگو

یادمه رفتنا رو لحظه های غمگین دفترامو
من اگه سخته برام هضم الان چون یادمه قبلنا رو

رو سیاهم پیش موهای سفیدم
پیشِ کودک درونم پیش به موقع رسیدن

جلو سیگارای کشیدم جلو سیاه ریه هام
و آرامش که طرفش نمیرم

هر چی عجله میکردم دیر میشد باز
یه تولد توی تنم پیر میشد باز

وقتی گوشت روح منو میبرید
این رنجِ بی وجدان سیر میشد باز

خوشحالی چه باختی میداد
وقتی اخم ابروهامو آشتی میداد

روانی ام ولی دنیا منو عادی میخواست
نمیرقصید بهش میگفتم ساز چی میخوای

ها دنیا به ساعت اتاق من خوابیده
کرختی بهم پا میده راه میره باهام بهم جا میده

خوشبینی وا میره تا میشه فردا واسه دیدنم
صابونِ دل ما رو سوهان روح ساییده

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

ترسناکه سیرم از نفس
بی رمق این رمان مضطربو میزنم ورق

شیونم تنم داد من بیداد منم
هر چی بوده کاشتم منتظر جوونه ام

فکرِ چیدنم فقط فهمیده شدن توهمه
نمیکنم جستجو واسه گفتگو

من از دیالوگ فراری ام
خونه ام نوک برج زهر مار

توو نظرم کل کنایه و نیش و خنده دار
دلم ابره زبونم طغیان سیل سیلاب ها

از کلمه های غیر واقعی چیزی نموند جز خرابه ای
هر چی میشنوی جنازه ی جمله های امیدواریمه

میبینی هنوز جسدشون هست
گرمای نفسشون هست

بوی تلاشا و عرقشون هست
رنگ تلافی توو طلبشون هست

یا من زیادی زود اومدم یا که خیلی دیر
از این جماعت مصرفی فکر خیری نیست

نمیفهمم خنده هاشونو
غصه هاشون جدی نیست

دنیاشون جوون و خامه من خیلی پیر
نیم سوزن همه لامپای شهر دلم

گاهی چشمک میزنن وقتی دارم توی کوچه هاش تلو میخورم
منتظر مهتاب یه روزی خودمو زیر تیر چراغ برق ولو میکنم

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

پر کز کردن کنج اتاقم من دودم سرفه گناهم
روی چشایی که چشم به راه جواب موندن

میکشه سرمه سوالم
زنده موندنمو خوب بلدم ولی

چطوری زنده موندن شده فراموشم
ناامید نه غمگینم سراپا گوشم
پی یه صدام که بگیرمش در آغوشم

Farshad Romane Moztareb

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول
از بوی دهنم بده تشخیص ماریان 
علی دیگه مست نیست ماریان 
دلم یه زندگی می خواد با جاده 
این بچه تو یه بطری حبس نیست ماریان 
هوا پس نیست ماریان 
از همه زندانا شدم ترخیص 
جیزی که زخمای رویاست 
غروب یه تیکه از دنیاست می دونم 
ته این هوس مریض می شه یه نفس عمیق 
اما سیاه چاله باز همه چی رو خورد می کنه با آرواره هاش
ما می مونیم واستاده صاف  ته چهار راه زندگی باز با نقاب 
کی می دونه چیه واستاده خواب بری 
کی می دونه چیه داستان ما 
امروز رو جشن می گیریم ماریان / تلخیا رو رد می کنیم 
جشن بازگشت من به زندگی همه رو دعو ت می کنیم 
با همه هم به خوبی صحبت می کنیم / اینو قول می دم ماریان 
جشن پاکی آغاز رویاست می دونم / غروب یه تیکه از دنیاست می دونم ...

همخوان
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها
هنوزم می شه کودک بود / دست زد به چشمای ماه 
هنوزم با یه طناب و تاب می شه آویزون شد از ستاره ها 
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها 
هنوزم میشه کودک بود / آویزون شد از ستاره ها 
هنوز زنده ستاره ها / هنوز زنده ان ستاره ها ...

صحنه ی دوم 
واسه من این صحنه غروره / خوش اومدید به این جشن و شکوه 
به سلامتی پاکی یه دوتا پیک بزنیم قبل شروع 
پاکی یعنی جنگ حضور / سینه ی تفنگ و زخم گلوله 
آی باز علی زد به جنون / ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
هیچ چی زشت نیست ماریان / توی دنیایی که عشق نیست 
بندرم یه درد مشکیه / واسه ی مغروقی که بی کشتی است ماریان 
من یه نجات یافته از هزار این پاکی انقدر صف نداره 
اینا نمی دونن چی زمین می زنه یه ایستادن انقدر کف نداره 
خوش اومدید به جشن پاکی من این نظمتون حرف نداره 
ماریان من هنوزم مشکوکم به اون کسی که مصرف نداره
 سقوط طعم لغزش روده آبشارو خطر 
ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
بیا ..
 همخوان دوم 
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها 
باید حل شد تو صدای باد / باید حل شد تو صدای باد
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها
مردن ستاره ها مردن ستاره ها ....

Gavazn

Laghzesh [Prod. Najwa]

صحنه ی اول 
تو فصل پرواز پلیکان ها /بعد دامنه ها سرمای خاکی باد همه جا 
پوست رو می ترکوند با وزشهاش/
 یه ساحل خواب رو دامن خاک 
بیدار شد هر لحظه نگاه می کرد /به آسمون غرق پرواز
 من زل زده بودم به شکار
به یه قاب کدر / بداهه مثل ادامه ی شعر 
یه سقوط بزرگ .. پلیکان ها وقت شکار .. پر اطمینان شب رو کشتن.. اونا عاشق میشن نه گرسنه ..
اما تقدیر ساده و زشت / جویدن جنازه ی عشق بود ..
یه نقطه ی زرد ..چشمک می زد پشت یه ابر .. بالا تر از پرواز پلیکان .. من خیره شدم به این حفره ی رنگ..
به این پروازای عجیب بلند / یه پلیکان از گله رها شد 
هوا تیره شد اما اون نمی رفت انگار گیر یه طعمه است 
ندیدم طعمه چی بود اما کردم تموم شیبش رو لمس  ..
یه نقطه ی زرد نزدیک تر شد پشت یه ابر 
بالا تر از پرواز پلیکان من خیره شدم به این حفره ی رنگ ..

همخوان
تو فصل پرواز پلیکان ها نمیاد یادم / که کی هستم توی وجودم یه نشون دارم از 
قاب قدیم آویز اتاق / که یه زن باچشمای خالیه و مات 
نمیاد یادم.. نمیاد یادم 


صحنه ی دوم 
برمی گردم از تو راه گمم / از ساحل به سمت یه خواب پر از 
مه و هوا پر از هاله و رنگ/ یه خونه با ستونای بلند 
پنجره ها کفن پوش و سقید تو همخوابی ملحفه های بلند 
یه راه روی بی انتهای پر از مه / تهش انگار یه قابه ..
خودمو می کشم به سمت قاب هر طور .. می کشنم اشباح از پشت 
تصویر رو یادم نمیاد .. خالیه جای چشمهاش از دور.. داد میزد....داد میزد  که نگاهم کن
کشیدنم اشباح از پشت / سمت پنجره که گفت بازم کن ..
یه سیاره ی زرد در حال نظاره ی من .. نزدیک تر از هر سایه به من 
من خیره به این سیاه چاله ی رنگ..
دویدم رفتم بیرون از در به سمت ساحل تا نزدیکش شدم 
غول موج ایستاده بود روی دریا تو اوج مستی افتادم 
روی خاک .... خبری نبود از پلیکان ها 
دستای موج بدن بی جونتو داد با چشم تخلیه شده ات ..
داغ تر شد سایه ی من / سوختم تو گهواره ی گرم / برگشتم تو شعله ی نور .. خورد بهم سیاره ی زرد 

همخوان دوم 
تو فصل پرواز پلیکان ها / ماذره ها بی شماریم 
ریه های انفجاریم / معلق توی هوای مذاب 
نمی دونیم یادمون کجاست / نمی دونیم نگاهمون کجاست 
مادرد ا بی شماریم / ما ذره ها بی شماریم ...

Pelikan [Prod. Ali Sorena]

بخش اول 
من گذشته ام پر از خونه/ پس تاریخ و ساعت واسم یه پارخط به پیشه 
پس چی تو دل این دایره است / کدوم ثانیه تکرار شد تو باغ وحش ؟
تاریخ استبداد چیزی که از ما گذشت .. رقص تاج و تخت تا سیاست 
که یادمون داد باید رحم رو با مردم خورد / و علمی که گفت باس زخم رو با الکل شست ..
بزدلا می رفتن دنبال پول../ پول یعنی اسلحه با پوکه های آرزو 
وقتی قدرت مسلطه رو ساعت دستت/ تکرار هم بچه هم مادر ترسه
پس روز بخورید همو لش کنید شبو / من کلی ام تو آماراتون نشمرید منو 
شما شهوت رو بلعیدید واسه دفاع / زنده باد شهامت فاحشه ها 
رنگ عشق رو بومتون قصه بود و تهش پخش شد / رو تابلوی سکس خوک و جنگل 
گوشه ی پیشونیم رو نقابم برید من یه فاحشه ی لختم حجابم کنید ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 

بخش دوم 
تک و تنها صفر دست کس و کار هزار 
عشق رو سر بده بره شهر رو جا بزار 
با یه رز مرده خیال کردی باغبون شدی 
ریشه ی لاغر مرده اش رو لای بتونا بکار
خونه رو بعد خون دود ها برمی  داشتن 
رفت فنا وسط راه رو دوشم هر چی داشتم 
با قلمم جنگیدم دیدم شبیه خوک شدم 
مینداختمش رو زمین خوکا برمیداشتن 
تو هم قبیله زد بهت 
فرار کن نگیره دردت 
آب بده به نای ات نجات غریق ات غرقه
پیروزی ضعیفت کرده 
یه دشمن خوب می خواستیم واسه دریدن 
منم دروغ رو فروختم به جاش ماشه خریدم 
وسط لاشه چریدن کار شغال و کرکسه 
پس غیر جنگ ضد جنگ چی باشه حقیقت 
ما قربانی های تمام قد زخم قدرتیم / بیا رها کنیم قرص نونمون رو 
امروز با من بجنگ تا که فردا /غلاده دارا نلیسن استخونمون رو ..

همخوان 
من مثل تونی مونتانام د بکشید عقب رو بلندای رشد بکشیدم 
نه می میرم نه برمیگردم بهتره از پشت بکشیدم 
.....

Na Mimiram Na Barmigardam [Prod. Dehghan]

cut
بخش اول 
این آخرین لحظه توی قابم کمین کن بگیر/ من رو از خودم تا که رها شم شبیه مرده 
تو این همه نقطه چی بود بی انتها جملگی /شهامت بعد عشق رقابت بعد بزدلی 
من چی ام ؟ خطر ؟ 
کل نامم همین شد ببین / نقابم خمید و له 
زیر پامم زمین مرده ...چی بود ؟ دستاورد دستامون تو پوچی ..
زخم حنجره و فریاد فروشی ...
من هنوز آتیش مذابم و مستم / شما که هیچ تا گناه منو خط زد 
انزوا شد شروع هزار توی جریان/ درا وا شد همین در اتاقمو بستم 
اونطرف در کلی پاشیده در انتظار آزادی تو آستین زمان به شعبده 
من فریاد کشیدم کافیه لباس / با تیغ کلام زدم تو آستین جهان 
همون لحظه ها که نمی گیریشون / وقتی کارد واقعه تا د میره فرو 
مرگ اول لمس ریزش بناها بود/ مرگ دوم وقتیه که بنوبسیشون 
تو غرورمو دوست نداری واسه تیغ جنجالام/ نفستو حبس کن تو سینه کنار چیره دستا صاف واستا 
کی به دریا سد زد گفتم اینو محکم / هر چی آجر بریزه منم می کشم بالا
من قانون رو رعایت نکردم شبیه سرفه / همه ویروس شهر رو کشیدم از عمقش 
تو عفونت مرگم همه پرده شب شد رنگ / هر تهدیدی روی من یه طرح شکست خورده است 
هرگز اجبار رو همیشه ی دستم / مرگ سازه ها بود بعد دریچه ی قلبم 
پیروز شدم تو زمین شکستم / تا شکست عقلم زیر اندیشه ی مستم 
من آواز شدم حقیقت یار بی وصال / حاصل پارگی دار / زور جاذبی که پامو / از توعابری که راه می رفت 
رو خوابی بی مثال / کشید به سمت سیاه چاله ای که وا شد ...
تو شاهراه رسیدن به معجزه ی تو خالی ترین خالی می شد مومن به پر ترین خالی از هر معجزه بریم 
واسه تصویری از عمر 
وا کن عمق لنزتو....

صحنه ی آخر 
جاده تو پیچ بد گم شد / دامنه از شیر شب پر 
طوفان رسید زن شد / زن شدی تو تو ناگهان من شد 
کات 
نگاهت روشن بود / خنده ی تو بی نظیر ترین وطن بود 
دست کشیدی روی گونه ام / کشیدی ترمز جنونم رو 
کات 
کودکی در حال بازیه / طبیعت خوشحاله از شکار قافیه 
ما شدیم شعر بداهه ی جبر و زندگی من چشمامو بستم تو فکرم آزادیه
کات 
قول می دم ترک می کنم / تو همون پاییزای زرد زرد می شدم 
آخرین روز ترک با آرامش / تو ایستادی دم در آسایشگاه 
کات 
پنجره قاب خالیه / تکون رو تاب خالیه 
زردی نیمی از حیاط رو گرفته / این پاییز عجب آشغالیه 
کات 
بطری از روی میز قل خورد
قل خورد
قل خورد 
قل 
قل
قل

مردی از روی صندلی یهو ول شد 
رو زمین 
کات..

Cut [Prod. Ali Sorena]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

Ali Sorena

Recent comments

Troy

Sepehr

reza behrozi

sobhan

Related tracks