ها

Gavazn [TakTaraneh.Com]

Pichak (Raghs)

Birahe

آلبوم گوزن، نقطه‌ عطفی در کارنامه حرفه‌ای علی سورنا است. «مرد تنها» در طول این سال‌ها سعی داشته از موسیقی جریان اصلی فاصله بگیرد و بیشتر به جابجایی مرزهای هنر رپ یا بهتر بگوییم رپ فارسی بپردازد. او نگاهش به هنر را بی هیچ تردیدی بیان می‌کند. این نگاه متفاوت که موجب تمایز او شده است، ارزش مطالعه دارد. جهت‌گیری او در این سال‌ها به سمت ادبیات، یکی از بارزترین ویژگی‌های او بوده که می‌تواند آغازگر جریانی نو در رپ فارسی یا حتی ادبیات فارسی باشد.

مجموعه بلند «گوزن» در ۱۸ اسفندماه سال ۹۹ منتشر شد. این آلبوم رپ، پنجمین آلبوم موسیقی «علی سورنا»‌است که از ۱۸ قطعه تشکیل شده است. «سعید دهقان»، «شمرونی»، «نجوا» و علی سورنا،‌آهنگ‌سازان این مجموعه هستند. تمامی اشعار این مجموعه توسط علی سورنا نوشته و اجرا شده‌اند.

مجموعه «گوزن» در فاصله کمی پس از انتشار توانست در مرکز نگاه‌ها قرار گیرد. سعید دهقان در توئیتی از بازخورد بالای این مجموعه یاد کرده و گفت: «با وجود ابتذال این روزای هنر، هنوز هم هنر آلترناتیو و مفهومی پرمخاطبه…». یکی از بازخوردهای پرتکرار به این مجموعه، ستودن توانایی علی‌ سورنا در شخصیت‌پردازی کاراکترهای گوزن است، تا جایی که اغلب او را به «داستایوفسکی» تشبیه کرده‌اند.

5 - Birahe [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

Ali sorena  Damesh Garm. prodby: farshad

16.6%

Ali Sorena - Majnoune Shahr (@alisorena)
Produced by Mez'Rab (@mezrab) & Ali Sorena
Mixing Engineer: Mez'Rab
Mastering Engineer: Atour (@atour)
Feb 2014, Divar Records

علی سورنا - مجنون شهر
آهنگساز: مضراب
بهمن ۹۲

متن
--

قسمت اول
بگو راست بگو چپ
بگو داغ بگو سرد
بگو شاد بگو تلخ
بگو باد بگو برف
بگو لات بگو رد
بگو اين ديوونس
بگو ديد به چي زد
بگو ميخ بگو نعل 
بگو بياد پايين تر ،پايين پايين پايين تر
بگو بياد پايين تر،پايين از پايين شهر
دلم ميخواس روز بود
همه چي دروغ بود
دود نبود دوست جاي دود بود
منم دلم ميخواست 
ننم با،بابام با ،هم  خوب کنن تا
منم شاد باشم 
منم دلم ميخواست صبح از خواب پاشم
بدون فکر به دعواي شب
شرط مي بندم حرفاي تو حرفاي منو
لبهاي تو لبهاي من و
شبهاي تو و شبهاي من پر فرقن
منم دلم ميخواست ،منم دلم ميخواست
دون کسي و نگيره کبوترم بياد
منم دلم ميخواست شکستن شکسته بود
علف نبود سبزه بود
عرق نبود قهوه بود
نبود نگرد نيست نه
نموند ازم هيچ نه
توي اوج لذتم
عروسکم ميشکست
اسمون و ديدم وقتي از زمين زدم من 
خستم قسم به پست ترين قسم از 
کثافتم با خبرم همينم که هستم
حتمن تو بهترين
منم بدترين بدم!نه
با اعصابم ميجنگم از اين سگ دونيم مي ترسم
مي خوام بکنم برم با افکارم ميجنگم
خيال نکن تو شهر من حلوا دم ميکردن
حواسم نبود حتي تا شلوارم ميکندن
با دستام مي ساختم راه لعنتي رو
با حسرت مي ساختم مسيرو مي رفتم
هر چکي رو خوردم صدام در نيومد
تا زنده ام هستم ،تا هستم هيپ هاپ هست
همخوان:
م مثل مرگ معرفت مردم،مردن مرام و مرفين مرد مست الکل
ج جرم،جنايت،جنگ جنگ جراحت،اوج جنون جسارت
جوون جنم يعني حبس
نون نون نون توي سفره نبود
کور خوند اون که ميگفت ميشه تموم
و وهم و وحشيانه ترين برخورد
و ولي اما اگر به اين مردم
ن ننه قبه هاي نو پوش،تظاهر به دلسوزي به کهنه پوشا
ش شروع يه شب تو شهر که گند زد به نفس کل روزات
ه هنوز يه حرکتي هست ه هيپ هاپ و يه هف خطي هس
ر راه رفته راه مونده بازم،من هنوزم تو اين زمين کار مونده دارم
مجنون شهر يعني خوده من
مديون رپ يعني خوده من
چيزي جز اينايي که ميگم نديدم 
تو اينجوري نباش ولي من همينم

قسمت دوم:
راه من قشنگ نيس تو رد پام نباش
ازم يه قهرمان نساز
نگو کي شمرده 
موزاييکاي کف راه و کي جيره خوري برده
کي از غصه دق مي کرده کي چه گوهي خورده
خوب نگاه کن ديگه بارون نمي ياد
دلم داغه ولي دارو نمي خوام
دنيا امون نمي داد ،اروم نميزاشت
فقط بلد بود کون وارونه مي داد
درست ياد نگرفتم ادب رو داشته باشم اما
مطمئنم واسه ي تو خيلي خوبن حرفام
اينجا خوشحالم از اين که لات بار اومدم
اين حروميا همشون شاکين از حرفام
تا تشون رو ديدم از کلفت تا سادشون 
پير و حروم زادشون
از نر تا مادشون
مي خورن ميخوابن
ميخوابن مي خورن واسشون
برج ميکنن مي سازن
مي سازن ميکنن واسشون
ميکنن ميکنن مي خونم ازشون
هر اتفاقی که باعث حضور دردمه
کثافت صدای من کثافت شهرمه
مهم نیست بردن
مهم نیست بهترین شدن بدون جرات
مهم نیست فرصت
مهم نیست هر روز زیاد تر شدن عقده‌ات
توی حس قدرت مهم نیست دشمن
بهم بگو راست بگو چپ بگو داغ بگو سرد بگو شاد بگو تلخ بگو باد بگو برف بگو لات بگو رد 
بگو این دیوونست
واسه‌ی من مهم نیست گفته‌ات

Ali Sorena - Majnoune Shahr (Prod. By Mez'Rab & Ali Sorena) | مجنون شهر

Recovery

Not Afraid

The Eminem Show

Without Me

(PooBon)
Harchi ke besh midi bara man boude
In hesaro nadaram dousesh 
Rabete toxice alanam moodesh 
Hame bem goftan man nadadam gooshesh
Cheshmamoon pore ashk boudesh 
Khandehat geryehat bara man boudesh
Kojaei baghalam koni 
Nafaset Shaba bam hamahang boudesh 
Ba to mikhastam in raho beram 
Moshkelat jolo zad koli azam 
10 sob microdose psychedelic 
Fahmidam moshkelam toei asan 
Harcheghad donbalet doeidam man
Mididam baz vali doori azam 
Nashodesh gereha baz 
Akharesh hamaro boridam pas 
(Ezza)
Mikham beram vali do delamo 
Sar borde hoselamo 
Namoondesh pishe man kole shabo 
Mishkooni to Delamo 
Roo ayne neveshte ba rozhe labo 
Man raftam ghose nakhor 
Midoonestam yerooz miri Az pisham
Khali mikoni to poshte mano 
Nemikham bemoone injoori vaz 
Avazesh mikonam harjoori hast 
Tars bedim az dast hamo 
Berim Az ghasd 
Poshte oon negahat manzoori hast 
Fahmidam chandroozi hast 
Kash naboudi sard 
Kash naboudi Na

Poobon - 2DEL (Ft.Ezza)

Single

Malakooti

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Gavazn

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول
از بوی دهنم بده تشخیص ماریان 
علی دیگه مست نیست ماریان 
دلم یه زندگی می خواد با جاده 
این بچه تو یه بطری حبس نیست ماریان 
هوا پس نیست ماریان 
از همه زندانا شدم ترخیص 
جیزی که زخمای رویاست 
غروب یه تیکه از دنیاست می دونم 
ته این هوس مریض می شه یه نفس عمیق 
اما سیاه چاله باز همه چی رو خورد می کنه با آرواره هاش
ما می مونیم واستاده صاف  ته چهار راه زندگی باز با نقاب 
کی می دونه چیه واستاده خواب بری 
کی می دونه چیه داستان ما 
امروز رو جشن می گیریم ماریان / تلخیا رو رد می کنیم 
جشن بازگشت من به زندگی همه رو دعو ت می کنیم 
با همه هم به خوبی صحبت می کنیم / اینو قول می دم ماریان 
جشن پاکی آغاز رویاست می دونم / غروب یه تیکه از دنیاست می دونم ...

همخوان
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها
هنوزم می شه کودک بود / دست زد به چشمای ماه 
هنوزم با یه طناب و تاب می شه آویزون شد از ستاره ها 
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها 
هنوزم میشه کودک بود / آویزون شد از ستاره ها 
هنوز زنده ستاره ها / هنوز زنده ان ستاره ها ...

صحنه ی دوم 
واسه من این صحنه غروره / خوش اومدید به این جشن و شکوه 
به سلامتی پاکی یه دوتا پیک بزنیم قبل شروع 
پاکی یعنی جنگ حضور / سینه ی تفنگ و زخم گلوله 
آی باز علی زد به جنون / ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
هیچ چی زشت نیست ماریان / توی دنیایی که عشق نیست 
بندرم یه درد مشکیه / واسه ی مغروقی که بی کشتی است ماریان 
من یه نجات یافته از هزار این پاکی انقدر صف نداره 
اینا نمی دونن چی زمین می زنه یه ایستادن انقدر کف نداره 
خوش اومدید به جشن پاکی من این نظمتون حرف نداره 
ماریان من هنوزم مشکوکم به اون کسی که مصرف نداره
 سقوط طعم لغزش روده آبشارو خطر 
ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
بیا ..
 همخوان دوم 
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها 
باید حل شد تو صدای باد / باید حل شد تو صدای باد
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها
مردن ستاره ها مردن ستاره ها ....

Laghzesh [Prod. Najwa]

cut
بخش اول 
این آخرین لحظه توی قابم کمین کن بگیر/ من رو از خودم تا که رها شم شبیه مرده 
تو این همه نقطه چی بود بی انتها جملگی /شهامت بعد عشق رقابت بعد بزدلی 
من چی ام ؟ خطر ؟ 
کل نامم همین شد ببین / نقابم خمید و له 
زیر پامم زمین مرده ...چی بود ؟ دستاورد دستامون تو پوچی ..
زخم حنجره و فریاد فروشی ...
من هنوز آتیش مذابم و مستم / شما که هیچ تا گناه منو خط زد 
انزوا شد شروع هزار توی جریان/ درا وا شد همین در اتاقمو بستم 
اونطرف در کلی پاشیده در انتظار آزادی تو آستین زمان به شعبده 
من فریاد کشیدم کافیه لباس / با تیغ کلام زدم تو آستین جهان 
همون لحظه ها که نمی گیریشون / وقتی کارد واقعه تا د میره فرو 
مرگ اول لمس ریزش بناها بود/ مرگ دوم وقتیه که بنوبسیشون 
تو غرورمو دوست نداری واسه تیغ جنجالام/ نفستو حبس کن تو سینه کنار چیره دستا صاف واستا 
کی به دریا سد زد گفتم اینو محکم / هر چی آجر بریزه منم می کشم بالا
من قانون رو رعایت نکردم شبیه سرفه / همه ویروس شهر رو کشیدم از عمقش 
تو عفونت مرگم همه پرده شب شد رنگ / هر تهدیدی روی من یه طرح شکست خورده است 
هرگز اجبار رو همیشه ی دستم / مرگ سازه ها بود بعد دریچه ی قلبم 
پیروز شدم تو زمین شکستم / تا شکست عقلم زیر اندیشه ی مستم 
من آواز شدم حقیقت یار بی وصال / حاصل پارگی دار / زور جاذبی که پامو / از توعابری که راه می رفت 
رو خوابی بی مثال / کشید به سمت سیاه چاله ای که وا شد ...
تو شاهراه رسیدن به معجزه ی تو خالی ترین خالی می شد مومن به پر ترین خالی از هر معجزه بریم 
واسه تصویری از عمر 
وا کن عمق لنزتو....

صحنه ی آخر 
جاده تو پیچ بد گم شد / دامنه از شیر شب پر 
طوفان رسید زن شد / زن شدی تو تو ناگهان من شد 
کات 
نگاهت روشن بود / خنده ی تو بی نظیر ترین وطن بود 
دست کشیدی روی گونه ام / کشیدی ترمز جنونم رو 
کات 
کودکی در حال بازیه / طبیعت خوشحاله از شکار قافیه 
ما شدیم شعر بداهه ی جبر و زندگی من چشمامو بستم تو فکرم آزادیه
کات 
قول می دم ترک می کنم / تو همون پاییزای زرد زرد می شدم 
آخرین روز ترک با آرامش / تو ایستادی دم در آسایشگاه 
کات 
پنجره قاب خالیه / تکون رو تاب خالیه 
زردی نیمی از حیاط رو گرفته / این پاییز عجب آشغالیه 
کات 
بطری از روی میز قل خورد
قل خورد
قل خورد 
قل 
قل
قل

مردی از روی صندلی یهو ول شد 
رو زمین 
کات..

Cut [Prod. Ali Sorena]

صحنه ی اول 
امزور بی تکیه بی سرپناه ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک
رد میشد از تن ما...
ماکه میدون مین رو دورمون کوبید زندگی 
و خوشبختی فقط از بتمون رویید
ما اشباحی از حضور خودمون بودیم...
در من آهن می روید از تباهی با درد...
رنج رحم من رو کشت و اشتیاق رو دادم 
در من آهن می روید از تباهی تا فقر ...
فقر.. خودکشی ...دگر کشی جنایت..
من هر روز صبح بیدار می شم با امضا پای برگه های رخدادو فاجعه 
هر روز حادثه ...هر روز حادثه...
نبض های ما آلوده به جراحت و زخمه 
محکم تر بگیر که به باد نره چترت 
تو که باقیمونده ای از نجابت نسلت 
رها کن چترت رو اسارتت بسته 
توی فصل بارش از درون و تاریکیه محض 
سنگ تر شدن و سنگ تر شدن و سنگ تر شدن ...
من آغاز می کنم یه پاییز پر از مرگ 
یه لحظه ی مهیج از خرد شدن آهن... من افسرده نیستم
این واقعیت ها غرق کرده قایق بی پاروی من رو تا ته....

صحنه ی دوم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید طلوع کرد 
تو دشت طلایی پروانه ها یه دختر 
میون بوته ها آروم گلارو بو می کرد 
نگاهم می کرد درد ها و رنج رفتن 
احساس می کردم خوشبخت خوشبختم 
نگاهم می کرد که زندگی چه زیباست
 آروم آروم به خواب رفتم...

صحنه ی سوم 
سر رو پای مادرم 
در رو زدن محکم.. یه هو نگاهش کردم 
چیزی نیست آروم باش ...
باورش می کردم .. با اینکه هر بار محکم تر از قبل می کوبیدن به در
باورش می کردم .. دست های گرمش .. زخم هامو بستن 
توی آخرین جنگ خورشید و سرخی ...
طلای لبخندم شد غروب رنج..
مادرم که غیب شد درب رو شکستن 
داد زدم دستای ما آلوده به قتلن 
سوزش سرنگ رو حس کردم تو دستم 
من افسرده نیستم 
....
صحنه ی چهارم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید نفوذ کرد 
یه گوزن تو دشت پروانه ها بی حرکت 
نگاهش رو تو دوربین تفنگم فرو کرد 
ماشه رو کشیدم خورشید غروب کرد 
تفنگ رو انداختم می دویدم با ولع 
...رسیدم به جای شکارم یه آن ....بوته ها رو با دستام دادم کنار 
یه دختر افتاده بود رو بوته ها و خاک 
فشار شونه هام دستهام رو شل کرد 
هنوزم از خودم می پرسم 
من گوزن رو کشتم یا اونا به من گفتن ؟
....

Asayeshgah [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

Ali Sorena

Recent comments

Arman1984

leo Irani

morteza hormati

morteza hormati

Related tracks