Gavazn [TakTaraneh.Com]

Pichak (Raghs)

Birahe

آلبوم گوزن، نقطه‌ عطفی در کارنامه حرفه‌ای علی سورنا است. «مرد تنها» در طول این سال‌ها سعی داشته از موسیقی جریان اصلی فاصله بگیرد و بیشتر به جابجایی مرزهای هنر رپ یا بهتر بگوییم رپ فارسی بپردازد. او نگاهش به هنر را بی هیچ تردیدی بیان می‌کند. این نگاه متفاوت که موجب تمایز او شده است، ارزش مطالعه دارد. جهت‌گیری او در این سال‌ها به سمت ادبیات، یکی از بارزترین ویژگی‌های او بوده که می‌تواند آغازگر جریانی نو در رپ فارسی یا حتی ادبیات فارسی باشد.

مجموعه بلند «گوزن» در ۱۸ اسفندماه سال ۹۹ منتشر شد. این آلبوم رپ، پنجمین آلبوم موسیقی «علی سورنا»‌است که از ۱۸ قطعه تشکیل شده است. «سعید دهقان»، «شمرونی»، «نجوا» و علی سورنا،‌آهنگ‌سازان این مجموعه هستند. تمامی اشعار این مجموعه توسط علی سورنا نوشته و اجرا شده‌اند.

مجموعه «گوزن» در فاصله کمی پس از انتشار توانست در مرکز نگاه‌ها قرار گیرد. سعید دهقان در توئیتی از بازخورد بالای این مجموعه یاد کرده و گفت: «با وجود ابتذال این روزای هنر، هنوز هم هنر آلترناتیو و مفهومی پرمخاطبه…». یکی از بازخوردهای پرتکرار به این مجموعه، ستودن توانایی علی‌ سورنا در شخصیت‌پردازی کاراکترهای گوزن است، تا جایی که اغلب او را به «داستایوفسکی» تشبیه کرده‌اند.

5 - Birahe [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

Ali Sorena - Booseye Yahooda | Official Audio

https://www.instagram.com/a.sorena
https://twitter.com/sorenaofficial
https://www.youtube.com/@Sorenaofficial

Monday - 2024 15 January
______________________________________
سورنا-بوسه یهودا
شعر و اجرا:سورنا
آهنگ:فرشاد 
جلد:گروه دژ
دوشنبه، ۲۵ دی ۱۴۰۲
_______________________________________
قسمت اول 
بر اساس حادثه 
اینجام با انتقام از ضربات فاجعه 
از یه زور که از توی نظم نگاهمون می کرد 
با دستور آسمون رو به قانون می بست 
نسل نسل توی حصار جون میدادن 
هی تکرار می کردن فکر می کردن دژاوو میشن
من زوزه سیاه شب یه سوز حس عاصی از شکاف مرگ 
روییدم از خون اختیار 
با لمس عشق توی مرز ممنوعه با تجربه عمیق ترین بوسه سیاسی 
برهنه شدم از قفل به نماد دیدم بین زور و قانونتون حفره هواست 
قرار دادتون مورفین رو داد تو دستم 
یه گوزن وحشی با حکم قوه قضا 
خواستم تیم بشم با بچه ها به ضد بابا ها 
با باباهاشون تیم شدن زدن زیر پام 
دفن شد یه دنیا ستاره پشت سرم 
عمقی نموند تو هر نگاه مختصر 
یه دره عمیق آنی خالی شد از جادو 
شد یه ارتفاع مختصر 
از گناه شعر سرود هرزگی 
تا تثلیث مقدس عشق، جنون، برهنگی
مکش منو برد توی حافظه خالی 
این خلع مرز من بود یه فاصله تا آسیب 
شراب شلاق و شراره های شک وقت شام شیرین آخر 
یه قاب تلخ آزاد 
که توش خواستم حکام رو لو بدم به حضار 
اما حضار منو لو دادن به حکام 
مثل تن لخت گلوله مامورا 
لخت تنم صدام از زوزه هیولا 
پی حقیقتی شام آخر رو بچین دوباره 
من فقط مسیح مجرم پشت بوسه یهودام 
اما بی سرود مرگ 
زل می زد تو چشم بی فروغ من 
تموم تعهداتم رو کشتم به جز هنر 
نمی شد بخرنم می فرختن 
نگه نداشت از مسیر علامت منو 
مسیر بدون مقصد سراسر تب و 
من فهمیدم از سلولای آهنی رو آغوش 
شکاف مرز له میکنه پناهنده رو 
بگو کجاست مرز رهایی ؟ 
من که خارم تو درز سیاست 
استعاره ها شاهدان قتل رقصن 
من عیانم تو قلب ضیافت شعر 
تجربه رسوا تر از رفتن مرگ تا خرخره 
با هشدار نترسیدم 
من نیستم سگ نگهبان نگاه مرده 
پس مسیر محدود رو نشخوار نکردم 
گرم و گستاخ زدم شکستن سنت ها 
تا خونی شه بازار صورتش 
ما زدیم زیر ستون انگ وطن 
بکش کنار تا نریزه آوار رو تنت 
خطر خاک زخم تیغ تراژدی ته طبقه ها 
رقص با ریتم تاریک 
کمدی تبعیض تف به قانون 
من بیرونم از هر روند سیستماتیک 
کجای کاری زدیم از بیخ به لاشیا 
با بتهای تاریخ ما خود گناه بازیمون 
حالا میل به زهد رو کجا بذاریم 
مثل سینه سازمون صدای سرخ سربه 
ما خون بدن خیابون صحنه جنایت 
مرز رعشه صداقت دروغ کفتار و شیر 
یعنی رفتن مکش تا ته بی حمایت 
حتی پاره میکنه باز نعره جنازم 
منو اهلی نکن 


قسمت دوم 
مکش من رو برد تو سرگذشت زور 
افتادم تو مردمان کور 
نعمت از تو آسمون می ریخت 
پر می کردن بسته بسته تور رو 
این یه قرارداد بود بین زمین و آسمون 
که نظم بده آشوب رو 
مرد خدا گسسته شد امنیت 
موند یه جمع ترسو تر و فکر شعله های جنگ 
روز بعد جمع و بار کینه شون  رو از تو فقر کشیدن به کار بی ته 
عصر تراکتور های دو پای بی قلب با شخم امنیت و کشت مالکیت 
سود تولید صدور بسته بسته نور و شلاق استبداد که کور کرد کور سو رو 
و نور خدا که بسته شد به میله و علمی که اثبات نکرد این شکست نور رو 
من رو ببوس من یه دو پای وحشی ام 
فارغ از دکور اندیشه ترور 
مکان من بی رحم و ثبات و امنیت 
اون گلوله که زد بیرون از تو سینه یه کلت 
اما اما بی فرود تو اولین هدف 
و پارگی رو ترجیح دادم به سرزمین 
مگر که بوسه عشق جایی می بود واسه آخرین وطن 
یه فاصله بین فرهنگ و مذاب طبیعت
و هر دوگانگی از جنس انتخاب و جبر 
که از پیش انتخاب تصمیم غیر شد 
یهودا زمان رو تسلیم شعر کن 
که بوسه ما هر مکان رو پس می گرفت 
تلو بده به خنده ات 
مستم کن منو گرو بده به ترس اما 
دست از بوسه برندار تو جمع حضار 
این شومی تفاوت هامو لو بده به وحدت 
به نام محرومان به نام دلشکستگان 
به نام تن فروشان به نام خستگان 
به نام بی دستگان به نام هرویین 
به نام اعتیاد و زخم 
صدای تروریسم 
تصویر قاصدک های خاور میانه 
سرخی خبر 
به نام دست بستگان و خشکی خطر رو پوست نازک زمین 
و خون و خون که سمت قبله می رفت و غیر از شمشیر هیج حادثه ای نیست 
به نام زنجیر شکستگان و زخم هر جهش 
که مثل سینه ام تنتون یه قصه بی مقصده 
به نام تو که تشنه می بندنت تو استعمار و استبداد و ظلم 
هزار صلیب هزار شعر بی اسلحه و حذف شدگان که پوچی رو نمی پذیرن اتفاقا هر روز می میرن 
زنده میشن تهش
#Rap #hiphop #سورنا  #Sorena  #AliSorena

Booseye Yahooda

Booseye Yahooda [Prod.Farshad]

توجه* تمامی کار ها غیر رسمی بوده و به صورت دزدی از سایت ها پخش* شده است در صورت عدم تمایل گوش نکنید

قصه ی من

قصه ی من قصه ی شب
فریاد ِ درون حس ِ یه درد
قصه ی من مثلِ یه مَردِ که ساقی ِ مَردم و تشنه ی شهر ِ
قصه ی من پرواز بود
اما فشاری رو زیریم نبود
قصم مِثله فرهاد بود
اما هیچ کجاش شیرین نبود
قصه ی من جرعتم بود
که دلیل محکم ِ قدرتم شد
 قصه ی من باختنم بود
که دلیل محکم ِ بردنم شد
قصه ی من عین فیلم بود
که دلیل داشتن ِ دشمنم شد
قصه ی من خود زندگیم بود
که دلیل محکم ِ مردنم شد
قصه ی من کامل شده
یه عاقل که جاهل شده
چک من به دنیا باطل شده
هیچ  شَرخری نمیتونه پاسِش کُنه
یه مرد که تلخی رو یادگار داشت
زندگیشو گذاشت پای  چهارراه
رفاقتی بود که جای کار داشت
آره اینجاست جای کارداش
قصه ی من حرفای منه
مهم نی آخر و عاقبتش
چیزی که الان ِ مال منه
پس اول و آخر ِ عاقبتش
قصه ی من بی فردایی بود
خون و اشک و بی پروایی بود
بدنی بود که تو گرما میسوخت
قصه ی من خود تنهایی بود

شرّ ِ تو دنیای آروم من / افکار منن قانون من
 افکار تو اگه قانون بشن / قصه من میشه قانون شکن
نمیتونن با من بازی کنن / واسم محکمه سازی کنن
مجرم منم ، جرمم صداست ، زندان اتاقم ، قاضی خودم

قصه ی من تاریکی بود
که دلیل محکم ِ دیدنم شد
قصه ی من خاموشی بود
که دلیل محکم ِ شیونم شد
قصم شیرینی ِ شَباست
که دلیل الکل داشتنم شد
قصه ی من سردی ِ هواست
که دلیل کندن کاپشنم شد
قصه ی من جـار زدن بود
تو صورتِ هنجار زدن بود
دستی زیرِ پر و بالم نبود
با دستِ خالی بـال زدن بود
قصه ی من تیغ و خنجر
مرد ِ تنهای پیر و شبگرد
حرف پناهی با سیگار من
آزادی بعد ِ تیر و بهمن
دنیا این دهن ِ پارَمو دید
این انگشتِ اِشارمو دید
دین و صیان ِ تو کارمو دید
خودش رو فیلم کرد یا منو فیلم؟
سکانس اول لبخند
سکانس بعد نالَمو دید
سکانس بعد جون کندم
سکانس بعد بالمو چید
 سکانس بعد جای خلوت
دفتر و کتاب و ساعت و کیف
سکانس بعد تـوی شلوغی
جنگ بین آدم و دیو
سکانس بعد مادر و جیغ
چون بالاخره تَن ِ پارَمو دید
رسیدی به آخر فیلم 
سکانس آخر شاهرگ و تیغ

شرّ ِ تو دنیای آروم من / افکار منن قانون من
 افکار تو اگه قانون بشن / قصه من میشه قانون شکن
نمیتونن با من بازی کنن / واسم محکمه سازی کنن
مجرم منم ، جرمم صداست ، زندان اتاقم ، قاضی خودم


Ali Sorena - Ghesseye Man (Version 1)

Ali Sorena - Negar
Produced by Atour (@atour)
Additional Production: Mez’Rab (@atour) and Ali Sorena (@alisorena)
Mixing Engineer: Atour
Mastering Engineer: Atour
March 2016, Divar Records

علی سورنا - نگار
آهنگسازان: آتور، مضراب و علی سورنا
اسفند ۹۴ - دیوار

نگار 

دو تا دستی که آرنجت  از آفتاب می زنه دم / زانوهات رفیق چونتن نگار /یه ترسی از جهان به قدر این جهان 
همیشه یه اتلو گیره تو گلو گاه گلو / شک بلیط دیدن منظره است 
یه عینک خاکستری نیازه / طلای آفتاب و مس خاک کجای جهانه / یار کدوما س ؟ بیارش .
طبیعت و طبیعتت جنگ می کنن / وقتی سینه هات پیرهنتو تنگ می کنن 
هزار تا شاعر منتظرن قلم بزنن / تو پیچ و خم زلفت قدم بزنن 
نفست نفسمو تنگ می کنه / حال بدت حال منو بد می کنه 
تو پیدا ترین راه گمراهیامی / تو اعتیاد ترک معتادیامی 
اصلی ترین دلیل گستاخیامی / زخم رو صورت جغرافیامی 
تو بهترین نقاش نقشی نگار / روی تن جهان من پخشی نگار 
منم شاعرم تو مخلوق من خالقم / زندگی تو تو دست قلم منه /نوشتمت از دیشب پونزده سال می گذره / 
که نوزاد بودی فراری دادمت از شهری که کودک نداشت 

مگه من خواستم آوردی منو … اووو تا کجا بردی منو / تبر ، کوره  سر می آوردی ؟ 
می مردی یه خانوم ازم در می آوردی ؟/ من  چیم کمتر از سیندرلاست؟ 
چی می شد لنگه ی کفشم تو یه قصرکی جا می موند ؟ / دستام با یه دستی تو قصه یکی می شد 


تو یه لنگه از خودت جا گذاشتی سیندرلا/ تو رویای کودکی بازی کن با سرما 
چشم گذاشت در رو …..
نمی دونمت شاید بد خط نوشتمت نمی خوننت /دلیل خلق تو پیچیدست واسه خودم، چه میدونم  شاید تو یه طرحی از خود من  
همین پیچیدگی باعث شده بپیچونمت ..
قصه ی تو قصه ی خاک / بهای لگد مال شدن امید به گل 
میون این همه مژدگونی بگیر که خوابن / یه عمر و راه رفتن رو پنجه های پا نصیبته 
کلی راه نصیبته / یه خش خش برگ مزاحم  می تونه مرگ بشه 
دلیل تنفرت از پاییز همینه / دلیل عشقت به شب تاریک همینه 
تو اگه نوزی مردی 
قصه ی تو قصه ی باد…..
تو اگه نوزی مردی .

Ali Sorena - Negar (Prod. Atour) | نگار

[Prod. By Dehghan_Sampled From Ashes to Snow soundtrack]

  "قسمت اول"
تو روزگار من که نفس زندانیه

لعنت به من اگه نجنگم یه ثانیه

امروز همینه زندگیم رو آبه

تمرین غرق شدن میکنم مادر

من کلی حس طلب دارم پشت هر نگام

کلی یقه س تو صف هنوز بازه دست

شما نمیدونید اسم واقعیم چیه

یا این که این شعرارو میخونه اصلا کیه

تویی که تو شهرِ خفه خونی لال

یا تو مصلحت خواه با گوش های کر

تو بی ثمر ، تو خاک نشین ، تو بی خطر

تو نفهمیدی نه ، تو که چسبیدی به ریشت از ترس برگت

واسم مهم نیست زندگی یا حتی مرگت

فهمیدم با صدای باد ، ریشه زنجیره برگه با نقاب خاک

نمیدونی مادر چه تلخه این سفر

اگه نزنم به راه یه بازندم

من تا ابد با غیابم پیشت حاضرم

شرط های عمرمو رو نرم نمیبندم

واسه تحقیر زجه های این تنم

من خاموشه بهترینه بهترین منم

این من نیست صدای قافلس

از این جا تا اونجا که منم کلی فاصلس

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

موج های خروشان ، دریا کوه ها دامنه ها

قصر پریا ، تریاق من رویین تنم نگاه کن دریاب

پادزهر جاده های پر از سرما

من تو حجاب نمیمیرم

فقط یه سرفه بالا میاره همه عمرمو رو عرفت

پدرم مادرم برادرم درست بلعیدی

نوش جونت هرچی افتخاره شغله

لباسمم بکَن تنم یه سربه ، یه سرطان که لخته

به قول قوس پشت پیرهای خم

شب بگا تا صبح بعد سیر پا بشم

بازم درد بده که بی مایه فتیره

که توله کفتار نگه شیر ناله کرد

علی نمیمونه علیل لالِ درد

دل بهت ندادم ذلیل پاره شم نباشی

یه قطرم جدا میشم از رودهای خشمت

من پروازه قله ام ، کوه پایه پشمه

مادرم کجاست لالا لالا

من شریانه شرارتم به جایِ شرمت

با تو ام سربازه حرفه ای جنگ

ترسو ترین شجاعه قصه بی درنگ

شمشیر من سنگینه واست

مضحک ترین شوخیه زندگیه من

  "همخوان"

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

رودهای درد ، جریانِ مرگ

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

با سوزهای سرد ، به نا کجا ببر

حالا حالا حالا حالا حالا منم سنگ

Kavir

Teryagh

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From Penhan 2 And Soltan1(Karen Homayounfar)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Sunday - 2019 02 September
شعر اجرا :علی سورنا
  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعات پنهان 2 و سلطان 1 اثر کارن همایونفر
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:دوشنبه - 11 شهریور ۱۳۹۸
ورس اول
من و تو مثه همیم خوف می کنن می بیننمون
واسمون غلاف بلف می کنن
رپکنا منو خیلی دوست ندارن
مثه تو که خیابونا جلوت جفت می کنن
بچه سینه بتونا ،ترساشو صاف گذاشت تو کمر نامردا
جنده بازنده ها رفیق همن
تنهایی مبارک،برنده ها تنهان
داداشت دنیا رو جر میده
لخت تر از جیبش حنجرشه
سفت وایساده واسه جنگ 
تو می دونی یه دیوار که خودتی پنجرش حیف
زمستون از ترس لی لی میکرد
وقتی بهار تنت و نفله می کرد
از پشت زدتت الان نه ،تو کودکی
اسلحش گلوله رو گریه می کرد
کردن توی خون لقممونو 
دوتا کلمه که گذاشتن نقطمونو
من سحر میکنم با واژه ها
کیا زدنت بزنم جملشونو
انقدی هستی که خط میندازی روم
می باره چشات می باری روم
کردن زیر چکمه ها گردمونو
بیا نشون بدیم عرضمونو
یادته که گاهی هوا زشت می شد
میگفتم این چش می شد یهویی
از نفست بدتر می گرفتی
اینا رو ولش کن عشق چی شد؟
تک تهران هوا بد می بارید
قانونا میگفتن تو کاست چی داری؟
برجا ضر زدن پول چی داری؟
یاد تو افتادم  بشون گفتم برادر چی دارین؟
می بینی که زدنا،زدنا،میزنمشون تن لاغرتم منا
واسه بچه ها شون موزه می ساختن
اما اونا که نه نه هاشون تو روز می زایید
می یام از همونجا که سوز می گایید
تفنگم هنوزم زوزه میخواد 
بیا


"همخوان"

زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که زیر سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه
زیر سینم سیر سرخه
تو دود کرد رفتنت ،من کردم سرفه
آواره نصیب اون پل که بین سنگینیای دیروز و امروز همیشه تو شکه

"ورس دوم"

نوبت چشمی که ترشه شماست
ملکوت آسمونا عرش شماست
اون ابرا که سقف ما بودن
امروز می دونم که فرش شماست
خواهرا،پول،زندگی،پدر،مادرا،هرویین،خرابه ها
مهران درد
اوه،مهران پول نامرد
همه گازای کپسول نامرد
هرچی سلول دور نامرد
همه خاکای نمور نامرد
می بینی که زدنا
زدنا
می زنمشون ،تن لاغرتم منا
همه دردای مادرتم منا
فنا بریم هنوز،زود یه کم،کجا بری تکی؟
رپ کن بی میکروفون شعر شو
یه ورس دیگه رو باید راه بری هنوز که
سر نمی کنه کسی مثه من
صدای پولای گنده گوش منو کر نمی کنه ،نه
همه جراحتتم منا
نعره می کشیم تو رو داوران مست
با میم مادران
دود میشیم به قد یه خاورمیانه خاوران،کوه
زور پات اما نیست
دعوا داریم با برجا زمان نیست
بریدی یه خونه دیگه
مگه چی بوده تا الان؟

2019 01 September

Mehran

Rapper and Songwriter : Ali Sorena
Producer : Ali Sorena Sample From L'Oracle (bernard Becker)
Mix and Mastering : Alireza
Artwork : DejCrew
Executive Producer: Mehdi Niami
Thursday - 2019 12 September
شعر اجرا :علی سورنا
-اثر برنارد بکر  L'Oracle  آهنگ:علی سورنا -نمونه برداری شده از قطعه
میکس و مسترینگ:علیرضا
جلد:گروه دژ
مدیر هنری و اجرایی:مهدی نیامی
تاریخ انتشار:پنج شنبه - ۲۱ شهریور ۱۳۹۸
[قسمت اول]
دیگه خاطرم نیست زندگی کجاست
خاطرم نیست طعم باد رو
خاطرم نیست کجامو
از یاد میبرم لحظه هامو
ما چه غربیونه زندگی کردیم
هیچ جمعه ای قاتلم نیست
اسمم رو نپرس خاطرم نیست
و بی اثرن تریاق ها
مسمومم دریاب
چه بادی میزد، اون پاییز عجب شلاقی میزد
تو گفتی که همه دیرن
چه مذاب بود طعم سینه ات
گفتم میرم یه طعم دیگه ست
تو گفتی همه میرن


اعتراض دارم به رنگ سرخ، که سوزاننده ست"
به آبی که سرده
به زرد، که رنگ جداییه
و هررنگی که رنگ روح زندگی توش نیست
"رنگ روح زندگی سبزه

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست
غوغایی اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

[قسمت دوم]
خوبه
خوبه دهن دستم بازه میخوره تهش به دستت حسرت و درد که میسُره تهش اشک خوبه خالی کنش
سرتو بالا کن منم همون چی شده مگه
تا بیای به تاب ،هی میتابم
بهار ندی وسط دی میخوابم
از این زخما خیلی دارم
هی میریزه هی میذارم
پای من میشه به پای تو خم
من تویی و تو من
بذار روی شونه های من بخوابم
یعنی سر تو جا بشه رو شونه من
جهان میگه جرمه تن توی تن
بزن تک به نفس
تک به قدم
باشه طناب رابطه پاره نشه
که ما به اعدام بمیریم توی هم

[همخوان]
من زندگی میکنم تا نایی باقی مونده
میسازم راه رو تا بی راهی باقی مونده
نفس فقط یه کلمه ست
میکشم واسه ی جمله های باقی مونده
این یه درختم میره برگاش
نگم از جرات چی بگم جاش؟
این یه درختم میره برگاش
زنده باد اونی که میوه برداشت
با طراوت منم پر بی طراوت
یه خنیاگر یه هدفون بی ترانه ست 
غوغایی  اینجاست، زلزله ست آ
کی دل مارو این مدلی بنا کرد؟
من؟
یا تو

Nafas

اگه قد من کشیده بودی
نمیتونستی تکون بخوری از نعشگی درد

زندگیم ادامه داره اما
هنوزم حمل میکنم توی سینه خستگی مرگو

یادمه رفتنا رو لحظه های غمگین دفترامو
من اگه سخته برام هضم الان چون یادمه قبلنا رو

رو سیاهم پیش موهای سفیدم
پیشِ کودک درونم پیش به موقع رسیدن

جلو سیگارای کشیدم جلو سیاه ریه هام
و آرامش که طرفش نمیرم

هر چی عجله میکردم دیر میشد باز
یه تولد توی تنم پیر میشد باز

وقتی گوشت روح منو میبرید
این رنجِ بی وجدان سیر میشد باز

خوشحالی چه باختی میداد
وقتی اخم ابروهامو آشتی میداد

روانی ام ولی دنیا منو عادی میخواست
نمیرقصید بهش میگفتم ساز چی میخوای

ها دنیا به ساعت اتاق من خوابیده
کرختی بهم پا میده راه میره باهام بهم جا میده

خوشبینی وا میره تا میشه فردا واسه دیدنم
صابونِ دل ما رو سوهان روح ساییده

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

ترسناکه سیرم از نفس
بی رمق این رمان مضطربو میزنم ورق

شیونم تنم داد من بیداد منم
هر چی بوده کاشتم منتظر جوونه ام

فکرِ چیدنم فقط فهمیده شدن توهمه
نمیکنم جستجو واسه گفتگو

من از دیالوگ فراری ام
خونه ام نوک برج زهر مار

توو نظرم کل کنایه و نیش و خنده دار
دلم ابره زبونم طغیان سیل سیلاب ها

از کلمه های غیر واقعی چیزی نموند جز خرابه ای
هر چی میشنوی جنازه ی جمله های امیدواریمه

میبینی هنوز جسدشون هست
گرمای نفسشون هست

بوی تلاشا و عرقشون هست
رنگ تلافی توو طلبشون هست

یا من زیادی زود اومدم یا که خیلی دیر
از این جماعت مصرفی فکر خیری نیست

نمیفهمم خنده هاشونو
غصه هاشون جدی نیست

دنیاشون جوون و خامه من خیلی پیر
نیم سوزن همه لامپای شهر دلم

گاهی چشمک میزنن وقتی دارم توی کوچه هاش تلو میخورم
منتظر مهتاب یه روزی خودمو زیر تیر چراغ برق ولو میکنم

دیگه نقاب نمیزنم دل به آب نمیزنم
حس خرج نمیکنم اتفاق نمیخرم

من اهل پروازم افت پریدن از رو چاله هات نمیپرم
هر قدم ریسک سقوطمه

از همه ی که چی بشه ها که چی ترم
پرده ها رو میکشم تا که هیچ کسی نیاد به دیدنم

پر کز کردن کنج اتاقم من دودم سرفه گناهم
روی چشایی که چشم به راه جواب موندن

میکشه سرمه سوالم
زنده موندنمو خوب بلدم ولی

چطوری زنده موندن شده فراموشم
ناامید نه غمگینم سراپا گوشم
پی یه صدام که بگیرمش در آغوشم

Farshad Romane Moztareb

صحنه ی اول 
امزور بی تکیه بی سرپناه ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک
رد میشد از تن ما...
ماکه میدون مین رو دورمون کوبید زندگی 
و خوشبختی فقط از بتمون رویید
ما اشباحی از حضور خودمون بودیم...
در من آهن می روید از تباهی با درد...
رنج رحم من رو کشت و اشتیاق رو دادم 
در من آهن می روید از تباهی تا فقر ...
فقر.. خودکشی ...دگر کشی جنایت..
من هر روز صبح بیدار می شم با امضا پای برگه های رخدادو فاجعه 
هر روز حادثه ...هر روز حادثه...
نبض های ما آلوده به جراحت و زخمه 
محکم تر بگیر که به باد نره چترت 
تو که باقیمونده ای از نجابت نسلت 
رها کن چترت رو اسارتت بسته 
توی فصل بارش از درون و تاریکیه محض 
سنگ تر شدن و سنگ تر شدن و سنگ تر شدن ...
من آغاز می کنم یه پاییز پر از مرگ 
یه لحظه ی مهیج از خرد شدن آهن... من افسرده نیستم
این واقعیت ها غرق کرده قایق بی پاروی من رو تا ته....

صحنه ی دوم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید طلوع کرد 
تو دشت طلایی پروانه ها یه دختر 
میون بوته ها آروم گلارو بو می کرد 
نگاهم می کرد درد ها و رنج رفتن 
احساس می کردم خوشبخت خوشبختم 
نگاهم می کرد که زندگی چه زیباست
 آروم آروم به خواب رفتم...

صحنه ی سوم 
سر رو پای مادرم 
در رو زدن محکم.. یه هو نگاهش کردم 
چیزی نیست آروم باش ...
باورش می کردم .. با اینکه هر بار محکم تر از قبل می کوبیدن به در
باورش می کردم .. دست های گرمش .. زخم هامو بستن 
توی آخرین جنگ خورشید و سرخی ...
طلای لبخندم شد غروب رنج..
مادرم که غیب شد درب رو شکستن 
داد زدم دستای ما آلوده به قتلن 
سوزش سرنگ رو حس کردم تو دستم 
من افسرده نیستم 
....
صحنه ی چهارم 
حس می کردم از وجودم زندگی عبور کرد 
تو بند بند بودنم خورشید نفوذ کرد 
یه گوزن تو دشت پروانه ها بی حرکت 
نگاهش رو تو دوربین تفنگم فرو کرد 
ماشه رو کشیدم خورشید غروب کرد 
تفنگ رو انداختم می دویدم با ولع 
...رسیدم به جای شکارم یه آن ....بوته ها رو با دستام دادم کنار 
یه دختر افتاده بود رو بوته ها و خاک 
فشار شونه هام دستهام رو شل کرد 
هنوزم از خودم می پرسم 
من گوزن رو کشتم یا اونا به من گفتن ؟
....

Gavazn

Asayeshgah [Prod. Ali Sorena & Dehghan]

Ali Khoddami, known as Ali Sorena is one of the well known Iranian rappers in the past decade. As an urban journalist, his songs are mainly driven by social topics that covers cultural problems, financial challenges and reality of matter. His style of storytelling and poetry, has consistently made him ranked as one of the most influential artists of Iran's music industry.

Mehran

Ali Sorena

Recent comments

Kooshan JB

sobhan

Abaan Qazale

alidooost

Related tracks