Tuncel Kurtiz - Etme (Mevlana)

Murat Menteş - Ruhi Mücerret (Orhan Gencebay)

Bir türkü tutturdum. Hatırlayamadığım sözlerin yerine bir şeyler uydurarak
türküyü kendime mal ettim:

Yolum düşer mezarlıklar üstüne
toprağın altından binbir ses gelir
sulasam kabrini nemlensin diye
cehennemden hemen hararet gelir

ruhi mücerret'im, yâ rab, sabır ver
ıskalıyor beni gene mermiler
bitmiyor isyanlar, bitmiyor suçlar
bütün kanallarda lanet reklamlar
şiddetin kendi yok yalnız adı var
şehri baştan başa yakasım gelir

görüp de bilmeyen deli sanıyor
yeri belli değil yaram kanıyor
ben mazimi, mazim beni arıyor
ölmeden mezara giresim gelir

Altıyoldaki saldırıya hazır, burnundan soluyan boğa heykelinden yukarı, Bahariye Caddesi’ne kıvrıldım. Hepsi benden genç insanların sözleri kulağıma çalmıyor: 

“Yılanları ben de çok severim” diyor bir kız “fakat örümcekten ödüm kopuyor.”

Orta yaşlı şık bir adam, yanımdakine fısıldıyor: “Başı büyük belada; deli raporlu şişko metres’i dördüz doğurdu.”

Kabile kavgasına tutuşmuş yamyamlara benzeyen liseli gençlere biri bağırıyor: “Testosteronlarınıza hâkim olun!”

Yanlış çağda yaşamanın stresi içindeyim. Silahlı ve tehlikeli olmak beni bir nebze sakinleştiriyor.


Murat Menteş - Ruhi Mücerret

Şubat - Bir Derdim Var (Şah Hatayi)

Masumiyet - Haluk Bilginer'in Efsane Tiradı

Haluk Bilginer - Böyle Bir Kara Sevda

Masumiyet Filmi - Soundtrack

Masumiyet - Efsane Tiradın Müziği

Kader - Ufuk Bayraktar'ın Efsane Tiradı

Yaşlanmak gerçekten büyük mucize. Ama ben artık ondan daha büyük bir mucizenin olduğunu biliyorum. 
O da ölmek. Çünkü hayat başlayan bir şey olduğu gibi biten de bir şey olmalı. 
Yaşadığınız en iyi seksi düşünün, yediğiniz en iyi yemeği, seyrettiğiniz en iyi maçı. 
Eğer bunlar hiç bitmeyip hala sürselerdi şu anda en iyi değil en sıkıcı olurlardı.
Hayatta böyle işte eğer bir noktada bitmezse insanı canından bezdirebilir.
İyi ki ölüm var da hayatta her şeyi yerli yerine koyuyor. 
Nasıl diyorlar yaşasın ölüm!

Güneşin Oğlu - Nasıl Diyorlar: Yaşasın Ölüm!

Nereden gelirse gelsin dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, ottan, böcekten, çiçekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin! Bir hişt sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları.

Hişt hişt!

Hişt hişt!

Hişt hişt!

Leyla ile Mecnun - Yavuz'un okuduğu: Hişt, Hişt!

 "Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? 
"Yok."
     Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: "Nasıl?" kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Kelimeler... Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor."
Oğuz ATAY

Leyla ile Mecnun - Yavuz'un okuduğu: Tehlikeli Oyunlar

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yanab otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım

Leyla ile Mecnun - Yavuz'un okuduğu:  Göğe Bakma Durağı


“Babamın öldüğü gün birine aşık olmuştum. Bazen öyle olur; her şey üst üste gelir. Polis olmasaydım, katil olurdum. Çünkü sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir. Binlerce ceset, binlerce katil ve bir evlilik gördüm. 

Seni, intihar ettiğin gün tanıdım kızım. Seninle o gün barıştım. Şimdi sadece geceleri yapayalnız ve yalın ayak anlayabildiğim şeyler var. 

Şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var, bütün çaresiz insanlar gibi, dağılan bir okul gibi. Acılarımız da birbirine benziyor artık kızım. Birbirine benzeyen parmaklar gibi; ama her birinin eşsiz bir izi var. 

Bazen gözlerim doluyor karanlıkta ama fısır fısır konuşmaya başlıyorsun kulağımın dibinde hiç susmuyorsun. Ağlamama asla müsaade etmiyorsun. Her şey affedildi babacık diyorsun. Hiç ayrılmayacağız diyorsun. Keşke hep yanımda olsaydın diyorum öyle konuştuğunu duyunca. Bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz diyorsun sen bana. Ama kar taneleri birbirine benzemez ki kızım. Cesetler de benzemez. Ama bir cinayet başka bir cinayeti hatırlatır her zaman. Koşan atlar, düşen atları hatırlatır.

Yağmur yağar, durur, tekrar başlar, yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir. 

Beşikten mezara kadar. Karanlıkta herkesle çarpışabilir insan. Yalan mı söylüyorum sana? Affet beni kızım, affet. Bir sürü doğru söyledik ama hiç burnumuz kısalmadı ki kızım.
***

-Mutsuz oluruz.
-Mutsuz olalım. Hep mutlu olunacak diye bir kural yok ya, biz de mutsuz olalım. Olmaz mı? Ben kötü bi adam mıyım? 
-Kötü adamların arasında kalmış, kötü adam olmuş birisin…
***

"Dışı sevda, içi zindan değilim artık.
Gözlerimden süzen güvensizliği kuşkuyu
hiç bu renk bir sevgiyle yenmedim
Ve güzelim sana sunduğum değerleri
karşılıkların içinde büyütmedim…”



Behzat Ç. - Afili Parçalar (Madde 33: Karanlıkta nüfus sayımı)

- K.Çaydamlı: 'Sıradaki parça bütün Kadıköylü kadınlara. King Crimson çalmak isterdik..'

- M.Avunduk: 'Ama ekürisini çalıyoruz sayın dinleyenler.'

- K.Çaydamlı: 'Absolutely. 35'nci paraleldeki en romantik şahsiyet sevgili dinleyenler.'

- M.Avunduk: 'Losers Club presents.'

- K.Çaydamlı: 'Standart Kaybeden.'

- M.Avunduk: 'Ü.B.'

Kaybedenler Kulübü - 35'nci Paralel Umumi Betlik Amiri; Ümit Besen

Kaybedenler Kulübü Onursal Başkanı ve 35'nci Paralel Umumi Betlik Amiri Ümit Besen'den Okul Yolunda..

Kaybedenler Kulübü - "Sallanarak yürürüm artık kendi yolumda.."

Kaybedenler Kulübü Onursal Başkanı ve 35'nci Paralel Umumi Betlik Amiri; Ümit Besen söylüyor. Kaan Çaydamlı ve Mete Avunduk amirler eşlik ediyor.

Kaybedenler Kulübü - Kaan Çaydamlı & Mete Avunduk - Ümit Besen - Islak Mendil

M. Avunduk: Ben yalnızım ya.

K. Çaydamlı: Ben geberiyorum lan yalnızlıktan! Zihinsel boşalma yaşadım geçen gün.

M. Avunduk: Zihinsel?

K. Çaydamlı: Yalnızlıktan..

Ümit Reyiz söyler, parça bitmeye yol alır..

M. Avunduk: Bu nasıl bir ızdıraptır ya?

K. Çaydamlı: Çok derin, derin ızdırap!

M. Avunduk: 'Masa senden daha vefalı çıktı diyor ya!

K. Çaydamlı: Haksız mı?

M. Avunduk: Sonuna kadar haklı da..

K. Çaydamlı: Var mı ömründe, şu kısa hayatında bunun aksini söyleyebileceğin bir örnek gösterebilir misin bana?'

M. Avunduk: Yok gösteremem.

K. Çaydamlı: Ee o zaman? Adam gerçekleri konuşuyor.

M. Avunduk: 'Masa yerinde duruyor üstünden geçenler sürekli değişiyor.'

K. Çaydamlı: Maşallah.. Ne askortiş be, ne imge kullanım? Ne imgesel bir şey bu? Bir doruk adeta.

M. Avunduk: Tabi canım. Kevin Keegan'ın golleri de iyiydi yani onu nasıl yaparsan yap.'

K. Çaydamlı: Evet.

Kaybedenler Kulübü - Ümit Besen - "Masa Senden Daha Vefalı Çıktı Diyor Ya!"

Bir gün bir kadın tanıyacaksınız
Çok güzel olacak, her şeyi.
Ağlayacaksınız, yağmur olacak.
Dolu dolu olacak gözleriniz,
anne sözü dinler gibi masum.
Ağlayacaksınız.
Bir gün bir kadın gelecek, bakacaksınız.
Alamayacaksınız gözlerinizi.
Çok güzel olacak her şeyi.
Bir kitap tutacak elinde.
Bir rafa koymak isteyecek onu.
Bırakacaksınız bir raf seçecek.
O rafta iki kitap seçecek.
O raftaki o iki kitabın arasına bırakacak, karşınıza oturacak.
Çay ister misin? diyeceksiniz. isteyecek.
Çay yapmaya gideceksiniz.
Giderken düşüneceksiniz. 'Ne kadar güzel' diye.
Çay yaparken düşüneceksiniz. 'Elbisesi ne kadar güzel' diye.
Çayı koyarken düşüneceksiniz. 'Gözleri ne kadar güzel' diye.
Limon alacaksınız eğilip. 
eğilirken düşüneceksiniz. 'Dudakları ne güzel' diye.
Sonra limonu keseceksiniz.
Keserken düşüneceksiniz 'göğüsleri ne kadar güzel' diye.
Limonu çayın içene koyacaksınız.
Koyarken düşüneceksiniz. 'Gördüğüm en iyi kalçalar galiba' diye.
Sonra çayı alıp içeri gideceksiniz.
Oturduğu yere giderken düşüneceksiniz. 'Ben napıcam!?' diye.
Oturacaksınız. Bakacaksınız. O da bakacak. 
Belki bir şey söyleyecek. 
Ama büyük ihtimalle şunun gibi bir şey söyleyecek: 
'Sanki bana ait değil vücudum' diyecek belki.
Sonra çıkıp gidecek geldiği gibi.
Siz o kitabı arayacaksınız, bulamayacaksınız.
O kitabı ararken düşüneceksiniz.
Her şey daralacak, oda daralacak, yatak daralacak, tadı kaçacak.
Sonra bir gün bakacaksınız ki hakikaten rüzgar alıp götürmüş Her şeyi.
Sonra bir gün bir şey yazacaksınız.
Bir gün bir dize söyleyeceksiniz:
'Şarkılarda düşünmek seni bana getirmez ki'
Öyle adam olacaksınız sonra işte.
Başka türlü olmuyor!'

Kaan Çaydamlı

Kaybedenler Kulübü - "Bir Gün Bir Kadın Tanıyacaksınız."

“Ben Fikri Şemsigil. Emekli edebiyat öğretmeniyim ve yaşlanıyorum. Ve yaşlılığın bana öğrettiği bir şey varsa eğer, o da dünyanın mucizelerle dolu bir yer olduğu. İnsanların apartmanlarda üst üste yaşaması, bisikletin sadece iki tekerlek üzerinde gidebilmesi, uçakların havalanmaları değil belki ama konmaları… Bunların hepsi birer mucize. Mucizelerin en büyüğü de ne biliyor musunuz? Yaşlanmak! Her iki tarafı ayıran çizginin tam ortasında öylece durmak. Dönüp istediğin tarafa uzun uzun bakabilmek mahareti… İster yaşama bak, ister ölüme. Bu güç bazen insana o kadar fazla geliyor ki ne yalan söyleyeyim şimdiki aklım olsa yaşlanmazdım diyorum.

Yaşlılığın iyi tarafları da var tabii. Mesela biz yaşlanan insanlar hiç istemesek bile her şeye inanmaya hazırızdır. Özellikle de mucizelere! Çünkü kalplerimiz o kadar çok hayal kırıklığıyla doludur ki, her zaman yeniden başlamayı hak ettiğimizi düşünürüz… Son düdükten önce, son bir fırsat. Volelik bir orta, bir temdit penaltısı…

Bir sabah uyandığımızda bakacağız ki, her şey değişmiş. Artık 25 yaşındayız ve yanımızda yatan 40 yıllık karımız değil, karşı apartmandaki fıstık! Ama her sabah uyandığınızda bakarsınız ki, her şey yine aynıdır… O bildik sabahlardan bir sabah…”

Güneşin Oğlu - Her An Bir Mucize Olabilir


İstanbul'da Boğaziçi'nde, 
Bir fakir Orhan Veliyim; 
Veli'nin oğluyum, 
Tarifsiz kederler içinde. 

O Rumeli Hisarına oturmuşum; 
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum; 

"İstanbul'un mermer taşları; 
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları; 
Gözlerimden boşanır hicran yaşları; 
Edalım, 
Senin yüzünden bu halim." 

"İstanbul'un orta yeri sinema; 
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama; 
El konuşur, sevişirmiş; bana ne? 
Sevdalım, 
Boynuna vebalim!" 

İstanbul'da, Boğaziçindeyim; 
Bir fakir Orhan Veli; 
Veli'nin oğlu; 
Tarifsiz kederler içindeyim. 

Müşfik Kenter'in Sesinden Bir Garip Orhan Veli - İstanbul Türküsü

Müşfik Kenter'in sesinden bir garip Orhan Veli.

-Karanfil
-Bizim Gibi 
-Gemilerim 
-İstanbul Türküsü 
-İstanbul'u Dinliyorum 
-Ayrılış 
-Hicret 
-Yalnızlık Şiiri 
-Tren Sesi 
-Anlatamıyorum 
-Dağ Başı 
-Beyaz Maslahlı Hanım 
-Yaşıyor musun 
-Deniz Kızı 
-Kitabe-i Seng-i Mezar 
-Ölüme Yakın 
-Söz 
-Son Türkü 
-Aşk Resmi Geçiti

Kaybedenler Kulübü - Müşfik Kenter'in Sesinden Bir Garip Orhan Veli

"Değişmez mıstık..
Fark etmez..
Dünya artık böyle benim için,
o artık yok, 
belki de hiç olmadı.
unuttum gitti, 
o da ayrı konu.. 
Sen de unut bütün olanları..
Kapalı dükkana kira ödedik işte..."

Dar Alanda Kısa Paslaşmalar - Erkan Can - Kapalı Dükkana Kira Ödedik İşte

Benimle buraya geldiğin için teşekkür ederim. Bu sabah kedi sana doğru söylemiş ben gerçekten de. Yani kısa bir süre önce fark ettim seni.

Ben aslında ailemle. Benim annem. Annemi kaybettik geçen sene. Babam zaten yok. Kardeşim askerdeydi öldü. Şehit diyorlar ona ama o elektrikçiydi. Bir paşanın havuzunun tesisatını tamir ederken çarpılmış. Şehit sayılır mı sence? Bir ikisi vardı. Annemle kardeşim yani. Altı aydır onlar da yoklar. 

Ben öğrenciydim. Belki de hala öğrenciyimdir. Bilmiyorum. Hukuk okuyorum. Üçüncü sınıf. Şiir miir dergi filan.

Şiir okur musun? Sever misin şiir? 

Sonra bir sabah seni gördüm. Sonra bir sabah daha gördüm. Sonra hep gördüm.

Kedi de seni gördü. Kedi seni çok seviyor biliyor musun? Onunla takip ediyorduk seni. Bazen izini kaybediyorduk ama onun bir sürü arkadaşı var. Onlara soruyorduk. 

Sen öğrencisin aslında. Resim okuyorsun. Şekercide part time çalışıyorsun. ben bir gün fenalaştım. Hastaneye kaldırdılar beni ölecekmişim. Kanser, ilik.

İlik nedir biliyorsun. Kemiğinde içinde. Kemoterapiye Başlayacaksın dediler. Bu tabancayı kedi verdi. Oyun oynuyoruz biz bunla. Bak, içinde bir tane kurşun var. Bu tabancayla her sabah.. Hani sabah oluyor ya? Güneş filan.

Böyle bunu çeviriyorum. Sonra ağzıma sokup sıkıyorum. Yok korkma şimdi sıkmam. Aslında çok mermim var benim. Ana bir tane koyuyorum içine. Çünkü sen varsın.

"Belli senin şiir falan okuduğun yok. Eğer şiir okusaydın bilirdin ki aşık adam sınanmaz."

"Belli senin şiir falan okuduğun yok. Eğer şiir okusaydın bilirdin ki aşık adam sınanmaz."

Palyaço 

Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde 
Kaç kilo çekerdi yalnızlık 
Kaç kere ezildim altında 
Yaz yağmurlarının 

Belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları 
Her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk 
Hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize 

Kim sevmezdi çiçekleri filan 
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi 

Bunu palyaço söyledi, 
Palyaço söyledi ben yazdım 
Yazdım, yazmasam ağlayacaktım 

Herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım 
Sırf bu yüzden mi ağladım 
Alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz 

Biraz birazdım her şeyden 
Dün biraz sinirlenmiştim mesela 
Yarın bir kadını seveceğim biraz 
Biraz biraz kör oldum bügünlerde 

Ama rakı kadehlerini boşaltmayın 
Eksilmesin hiçbir şey 
Hiçbir şeyden dahi olsa 
Kalsın biraz 

Umursamıyorum yılgınlığımı filan 
Çünkü sessizce yaşanmalı her şey 
Bir devrim sesszce olmalı mesela 
Ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun 

Bir palyaço neden yalan söylesin ki 
Ben palyaço olsaydım söylemezdim 
Marangoz olsaydım da söylemezdim 
Ben insan olsaydım yalan söylemezdim! 

Hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını 
Kaç kilo çeker ki bir palyaço 
Hem neden yüzüme vuruyorsunuz 
Bir çirkin ördek yavrusu olduğumu 

gocunmam ki ben, ben gocunmam 
bir palyaço ne kara gocunmazsa 
o kadar, o kadar gocunmam işte 

Rakı doldurun! eksilmesin 

Bitmedi, yazacağım daha 
Yazmazsam ağlayacağım çünkü 
Alçakça olacak biraz 

Hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik 
Her sokakta biraz daha eksilirdik 
Bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen 
Bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu 
"Duyamadım", derdim, "tekrar et! " 
Sessizliğe bürünürdü o vakit her şey 
Sokaklar daha bir puslu 
Palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu 
Ve ben daha bir alçak olurdum 
Ağlardım biraz 

Hem sen kimsin, çekiştirme diyorum 
Hatta kuyruğuma basma diyorum 
Acıyor, tırmalarım,- 
Diyorum 

Kahrol, kahrol! 
Diyorum 

Geçen gün yüzüme rastladım bir ilan panosunda 
Korktum birden, kusacak gibi oldum 
"Olur öyle" dedi palyaço, 
"Herkes alçaktır biraz" 
"Otur ulan! " dedim, bağırdım ona 
Ben bazen bağırırım biraz 

"Rakı doldur! " dedim, "eksilmesin! " 
Ben bazen eksilirim biraz 
Aslında hepimiz eksilirmişiz biraz 
Bunu sonradan öğrendim 

Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim 
Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş 
Bunu da sonradan öğrendim 

Örneğin; 

Geçen gün bir kadınla seviştim 
Biraz değil çok seviştim 

Ya işte öyle palyaço 
Diyorum ki, 
Bunu da yeni öğrendim 
Sevişmek de eksilmekmiş biraz 

Kim sevmezdi ki kuş ötüşlerini filan 
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi 
Bunu palyaço söyledi 
Palyaço söyledi, ben yazdım 
Yazmasam, alçak olacaktım 
Hem ben roman da yazdım biraz 

Bazen diyorum ki, palyaço, 
Sen olmasan ben ne yaparım 
Alçakça eksilirim belki biraz 
Her yağmur yağışında yerindi dibine girerim 
Hiçbir kadının kasıklarını öpemem belki 
Ya da unuturum sonradan öğrendiklerimi 

Biraz biraz anlıyorum ki, 
Yüzler eller, o terli vücutlar filan 
Her şey plastikmiş biraz 

Haydi sirtaki yapalım palyaço 
Rakı doldur, yine eksildik biraz.
 

Osman Sonant - Palyaço

Hoş geldin kadınım benim, hoş geldin, yorulmuşsundur; 
Nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını, 
Ne gül suyum, ne gümüş leğenim var, susamışsındır; 
Buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim, acıkmışsındır; 
Beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam, 
Memleket gibi yoksuldur odam. 


Hoş geldin kadınım benim, hoş geldin, 
Ayağını basdın odama, 
Kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi, 
Güldün, güller açıldı penceremin demirlerinde, 
Ağladın, avuçlarıma döküldü inciler,
Gönlüm gibi zengin, 
Hürriyet gibi aydınlık oldu odam.

Hoş geldin, kadınım benim, hoş geldin...


Ahmet Kural - Hoşgeldin Kadınım

Tolga Çebi - Aşk (İşler Güçler)

Sakin - Yağmur Güncesi (Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku)

El vurup yaremi incitme tabip 
Bilmem sıhhat bulmaz hicraneler var 
Dert vurup da yarem eylersin derman 
Her can kabul etmez viraneler var 

Oy dünya dünya yalansın dünya 
Vay dünya dünya fanisin dünya 
Can ile cananı alansın dünya 
Yalansın dünya 
Dert ehli olanlar dergaha gelir 
Elbette arayan dermanını bulur 
Sadık der ki kimde ne var kimbilir 
Geçti güzar ettim elde neler var 

Oy dünya dünya yalansın dünya 
Vay dünya dünya fanisin dünya 
Aşk ile pervane dönersin dünya 
Yalansın dünya 

alperkamu

Popular tracks