میلاد نبی اکرم)ص)

آهنگ سامی یوسف مخصوص زیارت امام رضا (ع)

قصيدة دعوى الحب علي رضا بدوي

هارب اليك - عربي ايراني انجليزي

(نشيده جميله لسيد حسن نصر الله (لسيد رب يحميه

اجمل الامهات / مارسيل خليفه

سالار عقیلی / مهر تو

ناد علیا مظهــــــر العجایب

شمیم رحمان از یمن میاید/میثم مطیعی

ليالي الشهداء الغريبة :
الليلة لدي شغف في رأسي
الليلة لدي نور في قلبي
الليلة مجدداً أنا في أعلى السماء 
أشارك سِرّي النجوم
الليلة أنا مليئ بالشغف والبهجة
يبدو لي أنني بعيد عن هذا العالم
من سعادتي بدأت أطير لأصل للجنة
مدندناً عن الروح بصحبة حورية وملاك
أصنع جلبة في الجنة
أسكب جرة الفخار، وأكسر القدح
الليلة أنا مليئ بالشغف والبهجة
يبدو لي أنني بعيد عن هذا العالم
أتحدث الليلة مع قمري ونجوم الثريا
وأبحث عن وجه قمري
أُنعش روحي بهكذا ليالي
وأقلل من آلامي
أبث المرح في القمر وكوكب الزهرة
أنا حر، شفاتي تترنم من البهجة
شفاتي تترنم
الليلة أنا مليئ بالشغف والبهجة
يبدو لي أنني بعيد عن هذا العالم
الليلة لدي شغف في رأسي
الليلة لدي نور في قلبي
الليلة مجدداً أنا في أعلى السماء
أشارك سِرّي النجوم
الليلة أنا مليئ بالشغف والبهجة
يبدو لي أنني بعيد عن هذا العالم
الليلة أنا مليئ بالشغف والبهجة
يبدو لي أنني بعيد عن هذا العالم


امشب شوری در سر دارم/الليلة لدي شغف في رأسي

مژده ی یوسف به کنعان آمده
بر کویر تشنه باران آمده
زنده شو ای شهر دل مرده که باز
کاروانی از شهیدان آمده
ای شکسته استخوان ها السلام
السلام ای قهرمان ها السلام
از شما چشم زمین روشن شده
راهیان آسمان ها السلام
با شما اینک، می وزد عطر مدینه در خیابان ها
آه و واویلا، سوی چشم مادران را برده باران ها
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)
شد چراغان کوی و برزن با شما
می رود هر دم دل من با شما
یادتان در جان ما جا مانده است
ای همه معنای بودن با شما
ای عزاداران عزاداری کنید
از غم ما پرده برداری کنید
استخوانی آمده از یوسفش
مادر غم دیده را یاری کنید
ذکر یازهراست، بر لب چشم انتظاران شما اینک
در خزان شهر آمده گویا بهاران شما اینک
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)
ما و اینک یاد یاران حسین
ما به قربان شهیدان حسین
بر سر مولای ما سید علی
شکرُ لله بوده دستان حسین
ای شهیدان خدا آماده ایم
رهبر آزاده ما آماده ایم
ای مدینه،! مکه! ای شام و حلب
ای نجف! ای کربلا! آماده ایم
کربلایی ها، ای خدا آماده جان دادند اینجا
با نوای یا کربلا آماده جان دادند اینجا
(ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)


کاروانی از شهیدان آمده/ میثم مطیعی

بهم گفتن گلتُ آب برده، دیگه تنها شدی برا همیشه
کسى که دلشُ زده به دریا، به این راحتی ها پیدا نمیشه
بهم گفتن گلتُ آب برده، کسی از جاىِ اون خبر نداره
دیگه باید بشینى تا یه روزى، که دریا پرپرش رو پس بیاره
حالا میگن تو رو با دسته بسته، تو رو زنده زنده خاک کردن
نمیدونى که مادر چى کشیدم، منو با این خبر هلاک کردن
پُره حرفم پُره دردم عزیزم، ولى آغوش من امنِ هنوزم
بذار دستاتُ وا کنم عزیزم، تو آغوشِ تو راحت تر بسوزم
پُره حرفم پُره دردم عزیزم، ولى آغوش من امنِ هنوزم
بذار دستاتُ وا کنم عزیزم، تو آغوشِ تو راحت تر بسوزم
اگه دست تو رو نبسته بودن، می تونستی با یه لشگر بجنگی
تو بچه شیر این خاکی نترسی، تو می تونی که بی سنگر بجنگی
بگو تا داغِ تازم تازه تر شه، بهت لحظه آخر آب دادن؟
آخه مادر براىِ تو بمیره، که اینجورى تو رو عذاب دادن
برا عکسات رو پام لالایى خوندم، شباى بى کسى و بى قرارى
کى جرات کرده دستاتُ ببنده؟ بمیرم تو مگه مادر ندارى؟
بهم برخورده مادر، بغض دارم، قسم خوردم دیگه دریا نمیرم
قسم خوردم گلم مثلِ خودِ تو، منم با دستاىِ بسته بمیرم
پُره حرفم پُره دردم عزیزم، ولى آغوش من امنِ هنوزم
بذار دستاتُ وا کنم عزیزم، تو آغوشِ تو راحت تر بسوزم
پُره حرفم پُره دردم عزیزم، ولى آغوش من امنِ هنوزم
بذار دستاتُ وا کنم عزیزم، تو آغوشِ تو راحت تر بسوزم


آغوش من/ رضا صادقی

يا أبا عبد الله  .. لطمية بالفرنسي

کربلا شُعلةٌ لیسَ تُطفى
بردم از کوفه تا شام غوغا... با خودم کربلای غمت را
حملتُ معي من الكوفة حتى الشام رزية كربلائك
بس که خون گریه کردم ز داغت ... لاله روییده صحرا به صحرا
بكيت من مصيبتك كثيرا حتى نامت زهرة التوليب في كل الصحراء
آه، از چهل شب غربت آه، از چهل شب حسرت آه، از دل بی طاقت
آه من غربة أربعين ليلة ...آه من حسرة أربعين ليلة ...آه من فؤاد لا يصبر
(آه یاحبیبی حسین)
الضحايا تُحاكِي الضحايا: ... صَوَّبتْ أُمنياتي البلايا
قربانيان اسارت همچون قربانيان قتل‌ و کشتار روز عاشورا هستند
[ و زبان حال زينب کبری سلام الله علیها چنین است]: تير بلاها آرزوهايم را دريده است.
وارْتَوتْ من شُحُوبِي الرَزايا... وأَغَمَّتْ حياتي المنايا
غم‌ها و مصيبت‌ها از دگرگونی رنگ چهره‌ام جان گرفتند ... و مرگ عزيزانم صفای زندگی‌ام را تيره کرده است
هَدَّتْ قِوايَ السُّرَى ... ألْهِمْ فؤاديْ صَبْرا .... وأنتَ فوقَ الثرى
[ای حسین] راه رفتنم در شب توان مرا از بین برده ... به دل من صبر بده ... در حالی که تو خود بر روی خاک‌ افتاده‌ای
(آهٍ ... حبيبي حسين)
آه ای حبیب من ای حسین (ع)
كربلا شُعلةٌ ليسَ تُطفى .... لستُ أسطيعُ مولايَ وَصفا
کربلا شعله‌ای است که خاموش نمی‌شود ... مولای من، نمی‌توانم آنچه بر ما گذشت را برایت وصف کنم
عَصَفَ الموتُ بالسِبطِ عَصفا .... وهو نَبعُ الحياةِ المُصَفَّى
طوفان مرگ بر فرزند پیامبر هجوم آورد ... در حالی که او خود چشمه زلال زندگی است
يا مُفرَداً حَيرانا ...يا من قضى عَطشانا ... يا من بقى عُريانا
ای تنهایی که در کار خدا حیران مانده‌ای ... ای کسی که تشنه کام لحظات می گذرانی ... ای کسی که عریان بر روی خاک افتاده‌ای
(آهٍ...حبيبي حسين)
آه ای حبیب من ای حسین (ع)
أهطَلَ الدَمعَ غَیمُ العِتابِ .... حانَ للبَدرِ وقتَ الغِیابِ
سرزنش ها (و اندوه از دست دادن تو) اشک مرا جاری ساخت ... لحظه غروب مهتاب فرا رسيده است
هَیَّجَت لَوعَتی و انتِحابی ..... أربعينٌ مَضَت بالعَذاب
چهل روزی که با عذاب و سختی سپری شد.... عشق درون و اشک سوزانم را به غلیان در آورده است
نَحنُ الأُساری جِئنا .... من بَعدِ أن سُبِینا .... عُدنا فَقُم حَیِّینا
ما اسیران آمده ایم ... پس از اینکه به اسارت درآمدیم ... اکنون بازگشته ایم پس برخیز و به ما خوش آمد بگو
(آهٍ...حبيبي حسين)
آه ای محبوب من ای حسین (ع)


كربلاء شعلة لا تطفئ -ميثم مطيعي /عربي -فارسي

با اشک و غم هم رازم و... می سوزم و می سازم و...
یعلم الدمع و الحزن سرّی... یحترق وجودی و أنا أصبر علیه
می خوانمت شب تا سحر
و أنادیک طول اللیل
دلتنگم ای کرب و بلا... در اربعین دیدار ما
یا کربلاء! لقد ضاق صدری... موعدنا فی یوم الأربعین
باعاشقان روی حسین
مع عشّاق الحسین
با زائران کوی حسین
مع زائری مقام الحسین
می آیم آخر سوی حسین
سآتی إلی الحسین أخیرا
(لبیک یا مولا یا حسین)
شدَّ الهَوى حبلَ الجَوى و اجتاحَني سَيلُ النَوى
دلدادگی ریسمان عشق را محکم کرد و سیل دوری و فراق من را بَرد
لِلوَصلِ عَيني سَاهِرَة
چشمانم به انتظار وصال (کربلا) بیدار است
أَطْفَأَ شَمْعِي مَدْمَعِي ... و دَكَّ نَوْحِي مَسْمَعِي
اشکم شمع مرا خاموش کرد و مویه‌ها و نوحه ها در گوشم طنین انداز شد
إيهٍ دُمُوعي، اشتَعِلي!
هان! ای اشک‌های چشم من، بجوشید
نارُ اشتياقي، كمْ تَصْطَلِي!
ای آتش شوق من چقدر شعله‌وری!
ليلُ انتِظاري، هَلْ يَنجَلي؟
آیا شب انتظار مرا پایانی هست؟
(مولاي مولاي السلام)
سلام ای مولای من
هُنَا الأَسى كُلُّ الأَسى ...هُنَا الصِغارُ و النِسَا
اینجا همان محل اندوه و غم است؛ همه غم ها اینجاست.. اینجا جایی است که کودکان و زنان اهل بیت بودند
هُنَا النُجومُ الزَاهِرَةْ
اینجا همانجایی است که ستارگان درخشان بودند
مِنْ سَاجِياتٍ صُرَّعِ ... تَدعو إلى التَّفَجُّعِ
این ستارگان همان اجساد ساکن و بر زمین افتاده اند .... و این اجساد به نوحه و عزا فرا می خوانند
يا ودايَ الطَّفِّ ما جرى ؟
ای سرزمین کربلا چه اتفاقی افتاده است؟
فاقَ المُصابُ التَّصَوُرَا
این مصیبت از تصور فراتر است
هذا حسينٌ فَوقَ الثَرَى
این حسین علیه السلام است که بر خاک افتاده است
(عليكَ مولاي السلامْ )
ای مولای من سلام بر تو
إليكَ آتٍ سَيِّدي ... الأربَعينُ مَوْعِدِي
مولایم، به سوی تو رهسپارم..... میعاد ما اربعین است
ذِكراكَ أحلى خاطِرَة
یاد تو شیرین‌ترین خاطره است
جابرُ قدْ جاءَ معي ... يَأخُذُني للمَصرعِ
جابر با من آمده است.... و مرا به سوی قتلگاه تو می‌کشاند
عندكَ يا مولايَ المُنى
مولای من! آرزوهایم نزد توست
ظُلْمَةُ رُوحِي تَلقىْ السَّنا
تاریکی روحم به روشنی می گراید
كُلُّ وُجُودي لكَ انحَنى
تمام وجودم برای تو تعظیم می‌کند
(مَوْلاي مَوْلاي السَلامْ)
سلام ای مولای من


الأربعینُ مَوْعدی ميثم مطيعي /عربي -فارسی

يا ليتني اَفديكَ يا سبطَ الأمينْ
کاش ای پسر رسول خدا من فدایت شوم
 
أذودُ عنكَ يا حسينْ
و از تو دفاع کنم... یا حسین
 
و هل يُنالُ ؟.. هذا المَنالُ .. في الأربعين
و آیا این آرزو در اربعین محقق می‌شود؟
 
زَحفاً إليك بالأربعين
در اربعین با سر به سوی تو می‌آییم
 
نَسعَی لقبركم ياحسين
برای رسیدن به قبرت تلاش می‌کنیم یا حسین
 
نَمشي كما مَشِيتَ بلا
آنگونه راه می‌رویم که تو
 
ظَهرٍ إلى قَطيعِ اليَدَين
با پشت خمیده به سوی عباس رفتی
 
و شوقُنا... و شوقُنا... وشوقُنا لكربلاء
اشتیاق ما... اشتیاق ما...اشتیاق ما به کربلاست
 
***
 
بالأربعين... لو قَطَّعوا منّا اليدين
نأتيك زحفاً يا حسين
اگر دو دست ما را جدا کنند، باز هم در اربعین با سر به سوی تو می‌آییم یا حسین
 
نَسعی إليكَ... حُزناً عليكَ... بالأربعين
در اربعین از غم تو به سوی تو می‌شتابیم
 
خُذني إلى جِنان الخلود
مرا با خود به بهشت جاودان ببر
 
يامن به يَطيب ُ الوجود
ای کسی که زندگی به تو معطر می‌شود
 
خُذني لكربلاء يا حسين
ای حسین مرا با خود به کربلا ببر
 
حيثُ الحياةُ فِيَّ تَعود
جایی که زندگی به من باز می‌گردد
 
زَحفاً إليك
  با سر به سوی تو می‌آییم
 
زَحفاً إليك
با سر به سوی تو می‌آییم
 
زحفاً إليك يا حسين
با سر به سوی تو می‌آییم یا حسین
 
***
 
يا سيدي .. يَفديك كُلُّ العاشقين
ای مولای من! همه عاشقان به فدایت
 
تَبكي عليكَ كُلُّ عَين
همه چشم‌ها برای تو گریانند
 
كُلٌ يُنادي ...مِن الفؤادِ.. آهٍ حسين
هر کسی از صمیم قلبش ندای " آه ای حسین" سر می‌دهد
 
اَمشي على العُيونِ إليك
با چشمانم به سوی تو می‌آیم
 
و الشُّوقُ مُنتهاهُ لديك
چرا که اوج اشتیاق در نزد توست
 
يا ليتني فُراتُ النَّدى
ای کاش شبنم فرات بودم
 
حتّى أكونَ بينَ يديك
که در مقابل تو قرار می‌گرفتم (تا تشنگی‌ات را تسکین بخشم)
 
متى تُرى؟
چه وقت تو را می‌بینیم؟
 
متى تُرى؟
چه وقت تو را می‌بینم؟
 
متى تَرانا ونَراك؟
چه وقت ما را می‌بینی و تو را می‌بینیم؟
 
***
 
با هر قدم، دوباره می تپد دلم
مع کل خطوة ینبض قلبی
 
به شوق دیدن حرم
شوقا لزیارة الحسين
 
به یاد زینب.... نشسته بر لب.... سرود غم
نتذكر آلام زینب و نتردد المراثي
 
هرکس ز گوشه ای آمده
كل زائر قد جاء من بلد
 
اما شبیه یکدیگریم
و لكننا نشبه بعضنا البعض
 
دور از نژاد و رنگ و زبان
لا يهمنا اللون و اللغة و القومية
 
گویا همه ز یک مادریم
و كأننا من أم واحدة
 
با هر زبان، با هر نژاد، ما عاشقان حیدریم
رغم اختلاف اللغات و بغض النظر عن تكثر القوميات
نحن عشاق حيدر
 
***
 
رزمنده ایم، تا وقتی ما زنده ایم
مجاهدون، مادمنا حیاً
 
به عشق تو بنده ایم
و بحبك متیما
 
تو بودی تنها ...ز روی زهرا... شرمنده ایم
أنت بقیت وحیداً... ونحن خجلان.... من زهراء
 
این سیل جاری جمعیت
هذا السیل الجاري من الناس
 
کابوس هر شب دشمن ست
هو کابوس العدو في کل لیلة
 
شور و دلاوری ارث ماست
نحن ورثة العشق والاستبسال
 
فردای این جهان روشن ست
وسیکون مستقبل العالم مضیئا
 
ذکر همه، این زمزمه، لبیک یابن فاطمه
الجمیع یرددون لبیک یابن فاطمه
 


زَحفاً إلیک بالأربعین/ حاج میثم مطیعی

کریمی / نفس نفس می خوانم تویی تویی درمانم

- مسعود كُرتِس - روحي فداك

تواشیح  محمد رسول الله : انگلیسی | فارسی | عربی

حتی متی؟

غایة المدح

یارب یارب
ماه تمام من... از من گرفته رو
می کشدم سکوت تو... با من سخن بگو
آتش مزن، تو بر دل علی دگر
آخر یک دم، به اشک کودکان نگر
نگاهشان، مانده سوی دیوار و در
روشن بمان سو سو بزن، ای شمع نیمه جان من
بنگر به اشک دیده و، به شانه لرزان من
(زهرا یازهرا)


مَهلاً مَهلاً
برای رفتن شتاب نکن

زهراءُ حَدِّثي .. عن شِدَّةِ الجَوى
زهرا از شدت اندوهت با من سخن بگو

عن وَجعٍ مُروِّعٍ ... عن زَفرةِ الشَّجى
از آن درد سخت ... از آه اندوهناکت 

عَصَروكِ... وكنتِ تَصرُخِي علي
تو را [بین دیوار و در] در فشار گذاشتند و تو در آن لحظه علی را صدا می‌زدی 

ضَربوكِ ... وقيَّدوا المَولى علي
تو را کتک زدند و امیرالمؤمنین را با ریسمان بستند 

سلبوكِ ...حقَّ حبيبِكِ علي 
حق محبوبت امیرالمؤمنین را غصب کردند

مولاتَنا يا فاطمةْ ... قد كنتِ عوناً للولي
یا فاطمه ای مولای ما ..تو یاور ولی زمانت بودی

فذو الفِقارِ فاطمةْ ...و سيفُ فاطمةْ علي

فاطمه ذوالفقار علی و علی شمشیر فاطمه است
(زهراءُ زهرا)



زهرا زهرا...

سليلةُ الهدى ... سيِّدةُ الوَغى
تو ذریه هدایتو فرمانده جنگ [با دشمنان علی) هستی

قُدوةُ كلِّ ثائرٍ ... في ساحةِ الحِمى
تو اسوه همه انقلابی‌ها .. در میدان یاری [ولایت] هستی

يا مولاتي ... أنتِ الوِقى للشيعةِ
مولای من! تو حامی شیعه هستی

"يا زهراءُ "... نداؤُنا في الجَبهةِ
فریاد ما در میدان‌های نبرد، یا زهراست

شُهَدَانا... ضَوءٌ لكُلِّ شَمعةِ
شهدای ما نور شمع‌های زندگی هستند

دمُ الشهيدِ شُعلةٌ ... تُنيرُ دَربَ الظَفَرِ
خون شهید، شعله‌ای است که راه پیروزی را روشن می‌کند

و تملأُ الأرضَ ضياً .. يُضيءُ وجهَ القَمرِ
و زمین را از نوری پر می‌کند که چهره ماه را نورانی می‌کند

(زهراءُ زهرا)


Popular tracks by Ameneh Sadat