این قطعه رو اگر 1000 بارم آدم گوش کنه خسته نمیشه

اوج زیبایی نوای ملکوتی

بسیار زیبا و دل نواز❤️

🕊️🕊️🕊️🌹🕊️🕊️🕊️


بَسَم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی		به کجا رَوَم ز دستت؟ که نمی‌دهی مجالی
نَه ره گریز دارم نَه طریق آشنایی		چه غم اوفتاده‌ای را که تواند احتمالی
همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد		اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی
چه خوشست در فراقی همه عمر صبر کردن		به امید آن که روزی به کف اوفتد وصالی
به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن		که شبی نخفته باشی به درازنای سالی
غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد		که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی
سخنی بگوی با من که چنان اسیر عشقم		که به خویشتن ندارم ز وجودت اشتغالی
چه نشینی ای قیامت؟ بنمای سرو قامت!		به خلاف سرو بستان، که ندارد اعتدالی
که نه امشب آن سماعست که دف خلاص یابد		به طپانچه‌ای و بَربَط برهد به گوشمالی
دگر آفتاب رویت منمای آسمان را		که قمر ز شرمساری بشکست چون هلالی
خط مشک بوی و خالت به مناسبت تو گویی		قلم غبار می‌رفت و فروچکید خالی
تو هم این مگوی سعدی که نظر گناه باشد		گنه‌ست برگرفتن نظر از چنین جمالی
سعدی

ساز و آواز همایون، آواز و تار استاد جلیل شهناز (Ostad Jalil Shahnaz)

نی: استاد حسین عمومی
سه‌تار: کیا طبسیان
تمبک: ضیا طبسیان

چهارمضراب نوا - رأس‌الاساتید ابوالحسن خان صبا

This track is from the album Shurangiz and is available for purchase on CD Baby here: http://www.cdbaby.com/cd/hosseinalizadeh13

Shurangiz

Tasnif Biya Saqi

Biya Saqi/Shurangiz/Hossein Alizadeh/Shahram Nazeri/Tasnif

حسین علیزاده تار، پژمان حدادی تنبک و سازهای کوبه‌ای، سیامک جهانگیری نی، بهنام سامانی دف و سازهای کوبه‌ای، نگار بوبان عود، پریچهر خواجه قانون، رادمان توکلی تار، علی بوستان سه تار، سینا جهان آبادی کمانچه، سیاوش برهانی بم تار، محمد انشایی قیچک،  وحید اسداللهی گارمون و محمد معتمدی، پوریا اخواص، راحله برزگری و صبا حسینی به عنوان خواننده و همخوان

5 Sari Galin

Shajarian, Alizadeh, Kalhor - Bi Hamegan بی همگان بسر شود

هر دمی چون نی، ازدل نالان، شکوه‌ها دارم
روی دل هر شب، تا سحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهی‌ست، کز دل خونین، لحظه‌های عمر بی‌سامان، می‌رود سنگین
اشک خون‌آلود من‌دامان، می‌کند رنگین
به‌سکوت سرد زمان، به‌خزان زرد زمان،
نه زمان را درد کسی، نه کسی را درد زما
بهار مردمی‌ها دی شد، زمان مهربانی طی شد
آه از این دم‌سردی‌ها خدایا
نه امیدی در دل من، که کشاید مشکل من
نه فروغ روی مهی، که فروزد محفل من
نه همزبان دردآگاهی، که ناله‌ای خرد با آهی،
داد از این بی‌دردی‌ها خدایا
نه صفایی ز دمسازی به جام می
که گرد غم زدل شوید، که بگویم راز پنهان، که چه دردی دارم بر جان
آه از این بی‌همرازی خدایا، وای از این بی‌همرازی خدایا
وه که به حسرت عمر گرامی سر شد
همچو شراری از دل آذر، بر شد و خاکستر شد، یک نفس زد و هدر شد
یک نفس زد و هدر شد، روزگار من به سر شد
چنگی عشقم راه جنون زد، مردم چشمم جامه به‌خون زد
دل نهم ز بی‌شکیبی، با فسون خود فریبی
چه فسون نافرجامی، به امید بی‌انجامی
وای از این افسون سازی خدایا

دانشگاه برکلی  l محمدرضا شجریان l بی همزبانی

مرتضی خان محجوبی،محمودی خوانساری - شوشتری همایون

دلِ دیوانه - حسین علیزاده - محمدرضا شجریان

همی    گویم   و گفته ام  بارها 
بود  کیش من مهر  دلدارها
پرستش به مستی است در کیش مهر
برونند  زین  جرگه   هشیارها
به شادی و آسایش و خواب و خورها 
ندارند   کاری   دل    افکار ها
بجز اشک چشم و بجز داغ دل 
نباشد بدست گرفتارها
کشیدند در کوی دلدادگان
 میان دل و کام دیوارها
چه فرهادها مرده در کوهها 
چه حلاج ها رفته بر دارها
چه دارد جهان جز دل و مهر یار
مگر توده هایی زپندارها 
ولی رادمردان و وارستگان 
نیازند هرگز به مردارها
مهین مهرورزان که آزاده اند
 بریزند از دام جان،تارها
بخون خود آغشته و رفته اند
چه گل های رنگین به جویبارها
بهاران که شاباش  ریزد  سپهر
 بدامان گلشن زرگبارها 
کشد رخت سبزه به هامون و دشت 
 زند بارگه گل به گلزارها
رود شاخ گل در بر نیلوفر 
هزار آورد نغز گفتارها
به آوای نای و به آهنگ چنگ
 خروشد ز سرو و سمن تارها
بیاد خم ابروی گلرخان 
 بکش جام در بزم میخوارها
گره را ز راز جهان باز کن
که آسان کند باده دشوارها
جز افسون و افسانه نبود جها
 که بستند چشم خشایارها
به اندوه آینده خود را مباز
که آینده خوابیست چون پارها
فریب جهان را مخور زینهار
که در پای این گل بود خارها
پیاپی بکش جام و سرگرم باش 
بهل گر بگیرند بیکارها
علامه سید محمد حسین طباطبایی

کیش مهر.شوشتری - شهرام ناظری

بشنويد اي دوستان اين داستان
خود حقيقت نقد حال ماست آن

قطعه دشتي - جليل شهناز

جلیل شهناز (زادهٔ ۱۳۰۰ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ در تهران)، یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران بود.

زندگینامه

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.
جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. 
در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح،جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. 
وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]
در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.
جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازد معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.  
کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

«شهناز موسیقی ایران»، قطعه ای نواخته که در هیچکدام از آوازها و دستگاههای موسیقی ایرانی نیست. این قطعه به «شوردشت» معروف است.» (چیزی میان شور و دشتی) ...
در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:
استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.
استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصربه‌فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست
یک عمر توان به ساز دمساز شدن* وز ساز نواختن سرافراز شدن* صد سال توان به تار مضراب زدن* اما نتوان جلیل شهناز شدن*

درگذشت

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

آثار

- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.
آلبوم (های) آواز و تصنیفهای ایرانی، نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز و... از جمله آثار جلیل شهناز است.

منبع: http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

قطعه دشتي - جليل شهناز

Amin Mirzaiee

Recent comments

سهراب

Salman Mellati

Ali Dehghan

Amir

Related tracks