گیجم گیجه گیج
چشمام زندگیو از ریشه دید
قلب شمشیر کشید که قطش کنه
مغز اندیشه چید که درکش کنه
تن درگیر این که لمسش کنه
من تصویر کشید که ثبتش کنه
شروعش با گریهٔ منه مثل همه
آخرش با گریهٔ همه قِسمِ منه
اولش نفهمیدم،که فهمیدن به باد میده
تو فکر روزام بودم دیدم چه زود یه سال میره 
رویام با من پر کشید 
آرزوم با من درد کشید 
تن بیمار من از هدفای خوشکل خودش دست کشید
 یه دست کشید 
رو سر سفیدیا ُخوبیاش 
گفت میدونم که خسته‌اید 
از در برید و محو بشید 
این دنیا خوبیو یادش رفته 
ساکش دستش 
یه نگاه پر بغض به من کردُ
ساکت رفتش 
من موندمو نموندن 
لذتا منو دووندن 
حال داشت ولی دووم نه 
زمستون تموم شد جوونم 
این دفه دیگه نشکفید 
نه پیرم نه جوونم
 یادم اومد مغزو چید
 دست نبرید قلبو چید
رخمو برد خسته شدم 
از بس خودم نشست خودمو خورد 
خودمو خود .
من یه تنم 
یه تبر داشت برداشت زد به تنم 
زد به سرم برگردم به ریشم 
یه نیشخند آروم بودو
یکم نم یه لبخند به مرگم 
صدای پا میومد 
صدای پا میومد 
اومده بود ریشمو برچینه 
دیدم نه نشست پیشمو دستی به
خاک کشید ، آب که ریخت 
انگار یکی تو گوشم داد کشید 
من برگشتم
غم رو دیدی مرگُ دیدی 
نمیگم چرا سر بریدی من خوبو 
فقط بگو بینم 
از من پیرمرد صبرو دیدی 
من رفتم تا تو بزرگ شی 
تنُ دستُ پا بزرگ نی 
ریشته که بزرگه 
پس برگرد به بزرگیت 
نمیخواد دورخیز دور نیست نترس 
یه قدم عقب بعد بیا جلو 
کمک بخواه از من دوربین 
دور بین

0_Gij - Intro.mp3

زدم سینه ننمُ مِک
نترسونم از ابد و یک
از بندُ مرگُ 
قبرِ تنگُ کفنُ نی
تیرِ برنُو دَدَمُ کِل
دمام بزن بی صدا 
پیک صلحُ نمینوشم 
نکن حسن وطنُ چک
سر راستم لجنُ چرک.
چشم چشم دو ابرو 
دی دی پر از خون
لی لی پر از جوب 
بپری نپری کُپن روت
همه چشما پر از گوش 
قدر چشمات بلندگو شو
کی حقه کی باطل 
چی درده کی قاتل
کی گُسنسه کی سیره 
کی گرفتِ کی دیده 
کی میرِ کی میره کی خائنه کی خیره
کی ترسید کی جنگید کی تو تبعید میخندید
کی تصویره کی صداشُ کدوما سپَرن سینه‌هاشون
کی آخ نگفت زیر باتوم کی زُل زده تو چشاشون
کی فهمیده که اشتباس کی میخوره هنوز با اشتهاس
کی میزنه کی خورده کی خورده کی خورده
کی برده کی دزده چی خواسته چی گفته 
کی مثل برگ از درخت زندگیش می سرِ
کی بازیه کی قفله کی راضیه کی گفته 
همیشه یه چیزی می‌افته
یا از قلم یا از چشم یا اتفاق
کی بیداره کی خفته کی پوشیده‌س کی لُخته
تصمیم با چشمه
اسیره یا تسلیم عشق
قضیه تصمیم چشمه
کی تو بیته‌س ؟ کی نکته ؟
هر کی هر کی ما هم یکی 
با هم یکیم پ حتی 
فلکُ ببندن به فلکُ
بزنن بزنن به درکُ
گردن که زدن پسرکُ
دست و‌پا هر چند که کَمَن
ولی هنوز با هم یه تنَن ..
یه عاشق خیره هدف 
تَش فکرته هیمه بدن
نیم تویی نیمه منم
آژیر خطر جیغ وطن 
تیره اتل متل کو نونت ! 
کو پایی که ورچینه !
خجِل چُروک از چینه از پینه 
سطل آشغال از هجوم زندانیای گرسنه ترسیده 
گشنگی جمعه نداره بگیم تعطیل
ترسیمش سخته وقتی هم پیره هم بیوه
لعنت به ایران اگه رسم اینِه
رد تر میدم 
یه عدد پسرم که سرم با باد یار دبستانیه نَکُشته‌س
بامداد بند پُر لباس نظامی نشسته‌س
دادگاهه میگن صدات سزاش 
نگات به طلوعِ آفتابه اونم روی چارپایه 
با سوز نزن مادر من داغداره
ولی مادر بدون من قبل مرگم مُردم
داور کَند قبرِ مردِ مُرتد
مِن بعدِ که زندم پدر رو ببین عشق است
یالا یالا جشن بگیر قبل سنگ آخر
بعد ببین جنگه سنگ با من شاید سرد بشی 
دیگه خبری از دعوا نیست زنگ آخر 
مرگ ناحق من حقه مادر 
حق ناحقه ...

1_Abad O Yek.mp3

ببخش تنفرُ که ریشه داد به مغز
شکست وقتی که کینه داشت یه سنگ
تو‌ تموم جاهایی که بلدی گُم میشی
عشقی پلک نزن ،خیره باش ببخشش
تابستون پائیز شد ، زیر پات که برگه
زمستونم بهار میشه،دل نبند به برفش
زمینِ گرد میچرخه ببخشش
مادری که زائیدتُ ، چشم گوش زبونی که بعدش گائیدتُ ببخش
پاهایی که را میرهُ، پدری که سهوا از هم پاشیدتُ ببخش
اونی که بت یاد داد آمیزشُ ببخش 
همسایه‌ایی که مدام پائیدتُ، بچش که را میدهُ 
اخمت بهِش واهیَ رو ببخش
رفیقای که درت مالیدنُ
معلمُ دست گَچیش رو صورتت خوابیده رو
عشق که به همه پامیده رو 
نقابی که رو صورتش ماسیده رو ببخش
صورتی که به آسفالت سائیدنو 
قبلُ بعدُ لحظه ساعت دقیق 
ثانیه رو ببخش
کَمری که تا میشه شُل 
بچتُ جا میده ، تُف 
فاضلاب که چاپیدشُ
کوچه خیابون که کردت جانیِ خُل 
مأموری که لا میله قُفل
موادی که راضی به فُوت 
دم به دِقِ ثانیه پُر 
دَم گرفته لا میده شُل
نبخشی اُسکاری نمیگیره بازیِ تو 
کوراس :
ببخش حتی چکُ لگدِ خیابون
اون چهارتا کُلا کجُ تو لگَنِ سیاشون
حتی ایرانِ بی قانون حتی تیراژ سیانور
حتی دریاچه و جنگل زیر ویراژِ بیابون
همشونو ببخش حتی طلای سیامون 
حتی بهار بی بارون حتی متاع بی ناموس
حتی اونایی که گفتن حقایقُ وارونه 
بعدم دهنی که دوختن با نخای جیبامون

با شمایلی داغون تو شبای تیربارون 
بازم دنیا اومدم پَ صفای تیراشون
هرچند جوونی نموند بشه عصای پیرامون
گوشا همه جزغالس از باورای پیرامون
بوشُ میزنی مشامی اگه شبا بری لاشون
همش شده سرطان لا لبای سیاشون
از اعدام تو کانون ، تا ادامه واو طا نون
اصن فرقی نمیکنه چیه غذامون نون لا نون
یا کی بخونه لالایی واسه بابامون با طاعون
مادرم باباتوم انقلابی کرده
ببخش اگه که رودخونه خُشکه
یه دیوار جلوشه که رود خونه پُشتش
ببخش اگه گرد و خاک چشاتو بسته
اگه به اینجات رسیدهُ چشات رو 
دستِه گورکَنُ قبرُ 
قبلِ مرگت مورچه رو ببخش
هر چی که چینُ چروکِ صورتو ببخش
نبودِ آه در بساطِ کولَتُ ببخش
نون و چوبو با هم سوزوند کورَرو ببخش
اگه دیدی در خلاف بازِ تو‌ نرو ببند
اگرم خلاف هدف دوخت ، سوزنُ بزن
ترازوی شمشیر به دستُ ، کفهٔ چربش
طرفی که سنگینه ، البته به زورَ رو ببخش
غم تو خونه رو ببخش نَمِ رو گونَتو ببخش
جا چکِ رو صورتتُ بایدِ تو بودنت 
اون که خیلی نزدیکه ولی دوره رو‌ ببخش
چقدر کشته میده این جوبَرو ببخش
عشق عشقِ. آغوشو بوسه رو ببخش
اگه بودی ندیدمت، چشمِ کورمو ببخش
کوراس:
ببخش حتی چکُ لگدِ خیابون
اون چهارتا کُلا کجُ تو لگَنِ سیاشون
حتی ایرانِ بی قانون حتی تیراژ سیانور
حتی دریاچه و جنگل زیر ویراژِ بیابون
همشونو ببخش حتی طلای سیامون 
حتی بهار بی بارون حتی متاع بی ناموس
حتی اونایی که گفتن حقایقُ وارونه 
بعدم دهنی که دوختن با نخای جیبامون

ولی من و رپُ نبخش غریبه‌مُ سر و تَهَم
جریمشو منُ جدم داادیم
مریضمُ نجُو تنم 
عجیبم خُ نرو عقب
ولی من و رپُ نبخش هاریم
ولی من و رپُ نبخش بالیم
ولی من و رپ ُ نبخش لالی
ولی من و رپُ نبخش اَهه.

2_Nakh.mp3

یه سرباز بود که پیانو خرید 
شعرای عاشقش بیتاب و مریض 
سرخیه چشماش ، سیاشو جوید 
مینارو پرید کرد خارِ سیمارو تنیش
اون یه سرباز بود که پیانو خرید
یه زندگی لخت ، سیگار و کَمیش 
مثل تنفر عیسی از میخاوو صلیب
میگفت فرشته ها اینجان اینجا رو زمین
پس یه سرباز شد که پیانو خرید
زیر پوتیناش خیابون بیخاب و یتیم 
بی بانو دوید دنیاروو فرد رفت
بی پارو ولی دریاروو فتح کرد
چکشی که کردد میخارو ذلیل
تا محکم باشن و دیوار و ندید
آخ تو تَنش ترکش و تیرارو ندید
چرخید چرخید ، نه هوشیار نه گیج
گِریَش خندید تو لیوان و کَفیش
غرق کلاویه سفید که سیارو جوید
مست نیست مشتی،فهمید جنگ نیست
واسه همین با تیرهای مشقیش جنگید
تا کسی کشته نشه ، اینقدر حرف
زد مغزی خونه گشنه نره
زخمی بود هر چقدر فهمید 
فهمید گشنه تر 
واسه صید کردن،شُد طعمه تَنش
هر چی در بود و در زد،کسی باز نکرد
سَرِ تنهاییش داد زد یعنی باز منم ؟
تنهاییش داد زد قوی باش نفهم 
با من که باشی یعنی ن نیاز ن ترس
آینده همونقدر خوبه که قدیمات بَدَن
مثل خودکشی اسلَحَت که زدی باش قَدَم
نوازِشِ پیانوت میشه جنین واسه وطن
با مرگ آشنا کُن ولی سریع دار نزن
بالاخره اون سرباز وحشی پیانو یاد گرفت
احساس تو جنگجو یعنی شیرهارو بال بده،
ماهیارو تو تُنگِشون پَرت کرد تو دریا
گفت پرنده یا قفسیه یا پَر زَن رو ابرا
نباشید وابسته به اسارت از ترس فردا
آزادی آرامشِ نَ فرار از قصر دردها
میخخ رو غروب گرفته بود سنگر تو دستاش
فرزند جَنگاش ، تلخ تَر تو هر کام 
آره من همون سربازیم که پیانو خریدم
واسه سرخ تر شدنشون سیبارو نچیدم 
واسه کُندتَر شدن به جون تیغارو خریدم
واسه سکونِ جُنونِت میگه اینارو غریضم
که راه نجاتت شمردنه قطره های بارون
از این جمعه داشتنِ شنبه های وارونِ
میدونم میسوزی وقتی شمعِ جای فانوست 
اما سوختن شیرینِ تا سَر به دار قانونه

3_OMQ.mp3

من یه طلوعم یا نه ؟
مرگ دُروغم یا درد ؟
برگه عبورم یا لنگ ؟
صحنه تو دودم با جنگ
محو جُنونم مادر
باور معتاد شده لاغر سایم خودکار شده با شهر حرف میزنم
راه میفروشم و درد می خرم
بام می جوشن زخم می زنن
از صدتا جمعه اینا تعطیل ترن
این من داغون خندید فقط
به هر کی رسید چسبید، نکند
اینقدر دور اون تسبیت نچرخ
یه جوری نگام کن که سرریز نشم
ترس واسه کسیه که تبعید نرفت 
نه واسه یکی که جنگید نجنگِ
هدف زاییدن سختیش قشنگه
وقتی یه فکرم تفتیش چرنده
تو خری داری بگو کی منو فروخت 
سینمو سوزوند زد زیرمو تو روم
وطن پیرهنت تنم 
پس دست رو قلب میرمُ سکوت 
ولی رو بندت آهم بی گیره دامن میگیره
همونی که روی شاخم میشینه منو میفروشه
معطل زندگیِ شیرین، تلخ زیر سایم میمیره
پ اینقد دور اون تسبیت نچرخ 
یجوری خطاب کن ک سرریز نشم
ترس واسه یکیه که تبعید نرفته
نه واسه یکی که جنگید نجنگ
هدف زاییدن سختیش قشنگه
وقتی یه فکرم تفتیش چرنده

از صدام نترس 
که تو گوش کورا ناقوس کلیسا
فقط گذر زمان 
لای هم می لولنُ منم دو ورِ عقاید
توام تومنِ جوابت،بری یا نری اَز قایق
انتهای آخر تهشم لو نره حقایق 
بچم هنره نه ساده نه سخته
سوار حسرت ذهن
خرابه هر شب دل 
سوای چند خطش سوال جواب
گاهی می گم
چرا من نا امید شدم امید بقیه
پارگیم نبینِ حرفام لو میده بخیه
تو منم که تو خودمم، خودی که شبیمه
آخر قضاوت می شینه می چینه گلی که ندیده
نمیدونم حرفامو کی اَ کجا  می‌کاره تو فَک
میگه: وظیفته سایه بودن بی سایه بونم
مگه میشه از گرسنگی سیرا بخونن ؟
جایی که تشنه هاش همشون سیرابه خونن.

4_Khaen.mp3

جایی که زندگیو میکنمش ماشیناش خایه‌ن
اکثر لاشیاش پارن مواد نذاشته تو اتوبان جا ویراژ دادن
اینجا پناهندگیه خدارو با ویزاش دارن پارتیزان خاکن
یه مش عوضیه با مرام که پارتی زان پاتن 
با ریال با قمه پاتیلاش لاتن
فاطی آشناتن اون فاطیاش کارن 
گاهی دور از نظر گاهی آشکارن 
قاطیاش خوابن تیمارستان
شاکیاش صافن ، ساقی با انصافن
لا همه اینا هستن کسایی که از سفید تا سیاش باتن 
آبُ گلُ بیخیال خاکیاش با من 
شاید رو سفید نه مو سفیدن
ولی ربطی ندارن به چرخش آسیاب داشم 
اگه اینوری خوردی زمین جیگرت سوختس
داری آشنا پَ خالیات با من 

رفیق شهربازی نزدیکه اما بازیاش خوابن
حاجی آخ کافر با زیباش کافه‌ن
چادر یا گیپورُ ساپورتُ ساتن 
پوششِ بدوشش به دوشش 
ولی وقتی میریزن تو 
بپوشش واسه باج 
وگرنه یه بوسه جای ماچ
ریخته رو میکشن میدوزن آکبند راضی باش نازم
برید جلو با صف جلو پُلُم باسن
بدم بدی باز هست ساکی خواب با صد
مهره سوخته که شدی من‌ها پا به پات بیدارن
وقتی که آژیراش خوابن
آخه قاضیاش لالن کرن
مینویسن، داری ؟ با ریال پاکن.
یاد بگیر ناجی باش باکم 
نه که بس باشی 
ولی کافی باش لاقل 
نه که چسب باشی 
ولی گاهی باش با زخم .

همه صلیبه رو دستن ولی کسی مسیح نی 
راسیاتش پارک محل مث قدیم نی 
مث خرگوش میدن 
ولی وقت هدف خرگوش میشن
حرف از سال و ماه نزن اینو من هر روز دیدم.

5_Malek.mp3

منمو شب صدایِ تنهایی سرد
قدم به سمتِ حلق آویز مرگ 
بخاره روی شیشه حکاکیِ کلیشه
نداشتن جرات دست آویزه من.
هَمش بهونه‌س کاش از اول نبودم
مدام تکرار میشه زیر لب، دیده تر
نا امید خواب رو تخت طاقو دید
اونقدر نفس نکشید تا پوکید
دادوجیغ همه چیو مثل خودش خُرد کرد 
آروم نشست آتیش زد سیگارشو دود کرد..
فرو رفت تو فکر
دور رفت ، دور تر از طول عرض
همونجایی که پدر مادرشُ بوس کرد
یه شب تا صبح رو تخت مادرش زور زد 
اومد بیرون چشماشو نور زد
گریه کرد ترسید مکید به سینه چسبید
فک خسته شد ...
لبخندِ بُغض. 
خـــوب دَوید تو کوچه زانوهاش زخم شد 
چشید درد الکل ،مزه اشک مادر 
درد مرگ باور،چشمِ ضعیف برادر و ردِ زخم خواهر 
پ
طِی کرد رفت‌ ،متر کردن از دروازه شروع شد
نفهمید چی شد که دروازه شلوغ شد.
دلش قرص بود به قرصش 
قرصش به دود 
دودش به آرامش
آرامش یه جنگ مثلِ غلت رو تخته سنگ ، حبس تو بند درد .
مقتول قاتل قتل مرگِ قبل
خورشید ماه یه رنگه زرد‌ُ سرد .
پارک کوچه خیابون ، باغ سوله بیابون 
همه جاررو گشت ، گشت ، گشتش ..
نیُفتاد به چنگش ، بیا،این پلاکِ کفشش
دیگه جایی چیزی واسه گشتن نبود
تا صبح تو خیابون حتی گشتم نبود 
اجبار تکرار بهتر بیشتر ولی خلسه‌م نبود
روز شب ماه سال ،شب روز سال ماه
روز شب ماه سال 
هرسال شد تکرار پارسال 
کجا دفن شده اشکال داستان
که تیر میکشه از ارضا باباش 
تا آخرین جاپاش 
چی شده که
تیر برق شُله دید تک شده 
رگ نمونده با اینکه رگ پُره
رگبار بارونی مثل اشکاش نبود
هیچ روزی شروع شبهاش نبود
تاریک بود سرد بود 
حتی شمع باش نبود 
زیر چشماش کبود 
کینه،عشق باش نبود .
بُریدهٔ جنگ بود 
امیدش به مرگ بود
پس 
اونو شب صدای تنهایی سرد
قدم به سمت حلق آویز مرگ ...
تــــا لبخند بُغض 
بقیَشم با خودت با دست خطِ تو
بقیَشَم با خودت با دست خط تو

6_Labkhande boghz - Outro.mp3

(کارگر:توماج نمیدونم عسلویه بودی یا نبودی
پیمانکارا ، شرکتا و... کارگرهارو مثل انار می‌بینن
میچلونن میچلونن میچلونن
آبشونو میخورن، تفاله شون رو پرت می‌کنن)
(ورس اول)
توماج:
اناره کارگر بچلونش
بده آبش بده نونش
انقدری بده که زنده بمونه 
نظام برده داری خود زندونه 
اناره کارگر بمک خونشو بمک شیرشو
دور بنداز پوستشو 
نبینم درخت رو به رشدشو
انار تو دست سرمایه دار کشته شد
باتومه جواب اعتصاب بزنش
مبادا فکر اعتصاب به سرش  بزنه
بزنش اناره بِکنش
حقشو بخواد باید خشک شه درختش
خود زندانی رو بذار زندانبان
جیره چرب رو بده به پیمانکار
رسمیش نکن نه بی انصاف باش
بدون ایمنی و بی استاندارد
با چوب فقر مردمُ غلامشون کن
بریز موادُ تو کمپ ، خمارشون کن
کسی حقشو خواست
بگو خدائه اون پشت
بگو به جرم محاربه شجاعتون مُرد
(کورس)
توماج:
ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور
ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور
(ورس دوم)
افراسیاب:
داور منم داور تویی
یعنی واسه زخما میکنیم پادزهر تولید
برا اونکه داغ کرد واشر برید
من لای منگنه میدم با شعر امید 
حالا خرابه قدیمو ول کن حالا خرابه
ضعیف و چرک مرده افتادیم پی نون و حقمون
استخونم نیس توی ظرفمون 
دوره هم دیگه ایستاده مردیم چون 
خاکو فروختینو قبرارو کردین پر
نقدارو کردین جرم
حقمونم ۴۰ ساله خوردین مفت
انار کارگر له زیر باتوم
قرمز و سرخ به شرط چاقو
انار کارگر تو سطل آشغال 
خونی و قرمز به رنگ‌ آبان 
منم صدای فقر و اختلاف
حامیه حق و اعتصاب
راویه جنگ و اعتراض
تا آزادی به وقت انقلاب

(کورس)
افراسیاب:
ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور
ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور

(ورس سوم)
بی لقب :
صد دانه یاقوت دستای بسته
بی نظم بی حقوق اخما شکسته
بی رنگ بی رمق سِر قلب سفید
وسط سینه جنگ چرک سرو پیر
یاقوتا تو هم پیچیده بی پروردگارن
نه سرخ نه زیبا زردن بیمارن
ترشن خشک آخه کشتنو خورد
باغبون باغُ بی وجود با تف
آب داد پ بکن تف تو صورتش
بخیه دیره بکن نخ تو سوزنش
طلوع کن رو هفت تپه خورشید عسلو
بسوزون ریشه ظلمی که وطن
مث خاموت دور میلگرد خفت کرده‌بسه
بازش کن‌عشق است‌حتی اگه تو بندی
تو آبرومندی تو عابر و من چی
دست تو دستت اشک بچتم
دهن دوختت جنگ اولم
بی صلح آخر میسرفه آخر
دونشون میکنیم تا سرخ آخر
لمبو میمکیم یکی من
یک تو یکی حق هو

(کورس )
بی لقب :
ارزون انسان اناره کارگر
غنیه ایران زمین بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی خودتی داور
از جون انسان از نای کارگر
غنیه ایران زمینه خاکم
ظالمی تو ثمره لالن
خودتی ریشه خودتی ساقش

( ورس چهار )
توماج :
راه بیا با من پا به پام بیا
ببینم ما بیشتریم یا ظالما زیاد
این کشور فقط یه اتحاد میخواد
پس بگیر حقتو با افتخار بیا
دست تو دست هم شونه به شونه
حقوق کارگر نون تو خونشه
ایستاده رو به ظلم زمونه
امپراتوری مرگ بی دوومه
افراسیاب :
راه میام بات  تو صورت دشمن
حاکم کیه فقط حقه حکمم
دست تو دستتو تو کمرِ جرات
جاویده جنگِ با جبر مطلق
رنگ عدالت بزن رو اختلاف
تزئین شدیم به نور اتحاد
همراهتم تو قلبِ اعتصاب
مکان میهن به وقتِ انفجار
بی لقب :
انفجار کارگران سیل داره میاد
خون خون خون امضای بینام
پیشونیه پرخط بی عرق شرم
صلابه می‌کشه بیشرفه شهرو
با پول نمیشه خرید این پیرهن شرُ
عرصه رو به روی بی میهنه تنگ کن
جنگ کن جنگ کن ظالم زبونه
امپراتوری مرگ بی دوومه






Anar - ( ft Toomaj & Afrasiab ) .mp3

ورس اول 

‌هیچ ایرادی نداره شمع روشن کن
نذار بشه اتاقت  از مردن پر
حتی اگه تنهایی کلافت کرده
دست به یخه شو باش نذار برگرده
تو خودت قدم بزن ولی گم نشو
از رو خودت رد شو یعنی مشترو
جوری گره کن که خودتم حریف نشی
رویایی بساز حقیقتای عجیب غریب
بساز به خاطر جیغ شهر فاحشت
عشق که تنفر شد و تنفرش حاملس
سازی که مدام میزد و تبحرش ساز مرگ
ساختی که بکاری بذر تفکر تازه تر
ببین به خودت بگو خل که میشدم
قسمت بود بمیرم تیغا کل نمیشدن
زیر فشار درد و استرس سفره میشدم
یه تاریخ عکس رو سنگ زیبا جمله جیغ و اشک
چی گذشت چی میاد هر چی به موقعش
وقتشه دوباره ببینم ترکیب خودم
پشت شیشه جیوه چیه ظاهر یکیه
تزئینش چروک ببین اون که داخلش کیه
اون همونیه که نباید تنها بذاریش
فقط همونه بات حتی وقتا که خوابی
همیشه افتخار کن بش هر چی که باشی
تازه بعد این میتونی ازش هر چی بسازی

ورس دوم 

بیخیال همون کفش پاره هرو بپوش
کی به کیه امروز غم جامعتو بنوش
صادق نیستی لاقل لب صادقرو ببوس
میخوای خفم کنی لبمو پاره نکن بدوز
رفیق منم یه روز غروب منتظر نشانه ها
خیره بودم به ماسه داغ چروک میشد لباس آب
ورق جلوم یه عود کنار سپردمش به دست باد
نوشت برام گوشاتو باز کن همه یکین
هر روز صبح عروسی گنجیشکاس بگو  همه ببینن 
عطر صبر امید که پیچید وقت دم بازدم  عشق مهر
همه بگیرن  کافیه یه دم چشاتم ببند
...
...
تازه الان آزادی قبل رسیدن به مرگ
که رهاییه از تن از من از هر 
از که از به از چه از کی کجا
از هی کجا میری
هر جا که بخوام هرجا که صدام
برسه به دلا
حس کنم لمس کنم بچشم ببینم
سرتاسر روحمو به چشم ببینم
نقاشیامو تو آسمون بکشم ببینن
یا اصن بازم تو خودم بچه شم برینم
با معیار شما خوب یا بد بشم برین عقب
به هیچکس ربطی نداره

Sen.mp3

ورس اول:
هیهات من ذله بازم لاله دمیده
هیهات من ذله وطن جامه دریده
هیهات من ذله مظاهرات سلمیه
نه مادرم آتیش کرد وضعیت جنگیه
سروهای خمیده ، تنم باب هزینه
در راه آزادی ، بر دار عقیده
یا گلوله تو سر ، یا گلوله تو سینه
رو کاغذ گله ایی نیست ، تو خیابون پوشیده
خون آسفالتو ، آسفالت خون
رویا : واسه مردمش میداد خاکبان جون
حقیقت : صورت مردم له با باتوم
له با باتوم ، له با باتوم
کی میزنه ؟ همونی که عهد بسته بود
به حفاظت از مردمش ، چشم بسته رو
استقلال وطنو حفظ تمامیت ارضی
روز خاکمون ، آبو شبا میدن قرضی
تسویه شما باج بدید ، باشید حکومت کنید
منم توروت رپ تولید ،پنبه بود ،پنبه نیست
یهو دیدی سر برید ، کاشتم خون میدم پاش
صبر کنید صبر کنید ، یهو دیدی سر برید

کوراس:
فریاد فریاد ، بزن از درد داد
بازم مادر پسر از دست داد
فریاد فریاد ، بزن از درد داد
بازم پدر دختر از دست داد
فریاد فریاد ، وطن از دست داد
دریا جنگل  روووود تالاب
شلیک شلیک نزن از درد داد
میزنم ، ایران منم از دست داد

ورس دوم:
ولی سر زیر آب ، تن زیر خاک
مبارزه ادامه داره ، سر میده داد 
جون کیا خونه واسه ترسیم راه
که شاد بشه وطن غمگین ما
چشات بده امید تسویه حساب
تو لول اسلحه گله ، تصویر سال
ارتش ایران ایرانیه عکس میشه قاب
رویا شد حقیقت ، پاره کرد زنجیر خواب
خشم مظلوم به قدرت ظالم چربید
جای کی تو متن ، کی خارج از دید
میهن تصمیم‌ میگیره فارغ از کینه
الان وقت عمل ، نه جای تصمیم
امروز بیننده یا تو معروفی که خاموشی
یا پناه بردی به هشتک پشت گوشیت
روشن فکر ، روشن بین تو محکومی به خاموشی
شاید بخشیدنت ، روی ماهت خشمم نبینه
ولی از کل آزادی ، میشه # نصیبت
حرف تجزیه نزن ، ایران ایران میمونه
تجزیه یعنی امنیت زیر پرچم نبینه
ولی نه مکر نه حیله یعنی اعتماد
وقتی هر رنگ عزیزه یعنی اتحاد
یعنی هر قوم ،هر سرا هر طیف
هروز یه قصه جدید بگن از عشق

کوراس:
فریاد فریاد بزن از درد داد
بازم مادر پسر از دست داد
فریاد فریاد بزن از درد داد
بازم پدر دختر از دست داد
فریاد فریاد وطن از دست داد
دریا جنگل  روووود تالاب
شلیک شلیک نزن از درد داد
میزنم ایران منم از دست داد

ورس سوم :
تا روزی که نکارین گوله تو تنم
تا روزی که جریان داره خون تو رگم
تا اون روز که نده خونه بو وطن
وسط بیت ها میکوبم موشک شرف
دیگه اون سربازی نیستم که پیانو خرید
فلکیم که بستین به فلک و جیباشو زدید
کیو تیر بارون کردید  که من دنیا اومدم
بازمونده کدوم بمبارون منم که بگم
مادر تو  آ،زادی مادرِتو آزادی مادر تو آزادی
نگرانم نباش من سال های سال جنگید نجنگه
ولی فهمید این کالبد فقط سرنیست هدفش

Bi Laghab - Shelik.mp3

آهنگ • طناب دار • از بی لقب و توماج

ورس یک

قسم به خون قسم به شیر مادرم
خفه نمی‌مونم حتی وقتی کشیده ماشه رم
جلو کفتار می‌میرم ولی یه شیر با شرف
یه سیلی هم به من بزن پیر ناخلف
ببین رحم من تمامه، سهمم از جهان
تو با هر چی میخوای بزن سنگرم دستام
شاید حتی اشکم به بینی خون آغشته‌ست
ولی تسلیم نمیشم ، مرگ؟ جان عشق است
صدام تو خیابونه، خب خفم کنی بی‌فایده‌ست
ما میلیون‌ها بذر کاشتیم، آماده‌ی ایفای نقش
بی‌سایه پخش مثل تیرای پخش کُنت، تش
مترسکات حلق آویزن، دونه دونه تیرای برق
خط، سمت، جناح، وصل به هیچ‌جا نیستم
تولید ایرانم، بی‌انقضا، بیخ تا ریشم
جنازم هم نمی‌ذاره بکنی بی‌تاریخم
حتی آتیش، آهک، اسید، ذوب، لِه کُنیم، یه جا
یا تیکه تیکم کنی، هر تیکمو بسپری به خاک
دونه دونه سبز میشم نتونی بشمُریم نگاه
من تمام من تمام من تمام مام
من  من  من  تمام مام 
سر طناب دار، آخرین سرپنامه آخ
که اگه برسه دستای بازم به اون طناب دار
می‌بوسمش، طناب دار، طناب جان، طناب خان
منو ببر اونجایی که من تمام مام

 کورس

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

ورس دو

قسم به پرواز هفت پنج دو، به عدد
ب هزار و پونصد گل خونی توی یه سبد
قسم به وطن قسم به این زندان ابد
تا قتل عام خاوران برمی‌گردیم عقب
قسم ب اون لحظه‌ای‌ که گرفته بودنت
کسی جلو نمیومد، شعار دادن همه
قسم به اون تیری که جا مونده تو تنت
پناه نبردی به کسی چون می‌فروختنت
قسم به طناب دار به شجاعت ستار
مادرای داغدار، قسم به قتل افکار
قسم به اونی که ایستاد جلوی جبار
که محاکمه کنیم حاکمو کف دربار
قسم ب خونا که ریختی و تقاص ندادی
آدم به آدم میرسه راه فرار نداری
هم‌وطنِ من تو وطنمی ما بی‌کرانیم
طنابِ دارو می‌بوسم تا تو تنها نباشی

کورس

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

Tanabe daar - ( ft toomaj ) .mp3

آهنگ "C4" از افراسیاب و بی‌لقب
•
ورس۱ 
سایبری چیست ؟ جنگِ مجازی
به قول توماج شما ختنه کلامید
سگ دربارین، پشتِ ماسکا غلافین، هالووین
اینجا جنگ تن به تنه اراجیف نبافین
صدای آزادی فقط از ما میاد
مثل تورو الک کردیم دادیم دست حراجیا
  حواشیا، فقط داغ ترم میکنه
من شوروی نیستم ولی هر واژم سیفوره
تو محفلِ توِ ساندیس خور و خایه مالا دورت
من ریشتنو میزنم بی پروا تو دو بیت
هشتگ یعنی جریانو اطلاع بدی فقط
ولی تو تو مجازیه کل استراتژیت
نبرد واقعی یعنی کف خیابون
نه هشتگ پشت میز با چنتا دیالوگ
حوالیِ ما بوی خون میاد فقط
جیره خورِ سیستم بُکن ماسکتو عوض
رانت خورای دوزاری، بی‌هوییت قلابی
با فشار تو خم نمیشه تیغه فولادی که
میشه تو راه صفت تر بند پوتینم فقط
چون پیش بینی کرده بودیمت تو این نبرد از قبل
پ نقش بازی نکن
که پاره کردیم تو این مسیر صدتا پیرنو ما
صدتا بی سر و پا رو قلممون گایید
که الان مخبراتون میزنن سایمونو با تیر
تو قطار دولت مهم نی واگنت چیه
ما که میدونیم سرت تو آخور کیه
تو نقابت آزادی خواهه، خط فکریت هولوکاست
سگ سازمان از خودت یه عکس بذار پروفایل
.
کورس
وی فور وِندتا
سایبری سایبری سایبری فاک
وی فور وِندتا
سایبری سایبری مادا فاک 
.
ورس۲ 
راس میگه بازی نخور از خودشونیم
چون هم صدا بودیم هم سیما الکل خونیم
راس میگه که ما وصلیمو مهره نظامیم
چطور هنوز زنده ایم همونو جمله بگاییم
آی مرده پرست 
پاک کن از رو پیشونیت مهرِ وطن
اون هشتگِ خونیت 
یه روز قاضی نشو قول میدم زنده بمونی
فیک ، حقوق بگیر بازم شرف داره به تو
قاضی رو بیت رای بده ماها ضربانِ وتو
قمار زندگی کردیم تو طرفدار بتُ
وطنمه، وظیفمه، تکلیفمه 
وظیفهٔ مست تلو، میخورم ولی تو..
رو کجا تنظیمی که کد نمیگیری 
تعطیلی، ما خُلیم به جمعه خورده میگیریم
حالا تو، تو که رتبه بگیری پای خطبه بشینی 
چینی توطئه چینی
عملیاتتو شروع کردی 
با رمز شک بازم بزن ها بازم زدن
همشونو از بریم بشین مهره هاتو بچین
محاله بازنده شیم 
چون نزدیم با طفره حرف، رفتیم جلو با حرف حق 
با حفر مغز تا قعر قلب به دل نشستیم
تمومش کن، نمی‌بینی مگه به گل نشستی ؟
چه ژست ژرفی 
ما تو جهنم نقد، تو تو بهشت قسطی
مرگ جهلُ تابو، متحد، سرشت عشقیم
اونی که مشامش تیزه می‌فهمه 
بو حرف حق
وقتی شمشیریم هر چی بکوبی
کوبنده تر
فقط باعث میشی که ما بشیم
برنده تر برنده تر
.
کورس
وی فور وِندتا
سایبری سایبری سایبری فاک
وی فور وِندتا
سایبری سایبری مادا فاک

C4 - ( ft Afrasiab ) .mp3

سلام ایران قشنگم احوال چطوری رفیق ؟
خون رختمُ می‌شورم هربار یه طوری سفید
که نمیشه، نمیشه  دروغم  به خودی بگیم 
ما خاوریا خیلی دکوریمُ وابسته به مُدیم یه تیر
هر جا بزنن ، سربازامون باید صد تا بزنن
فرق نمیکنه دستگیر، نشسته ،خوابیده یا 
سرپا پسرن
یا مرد دخترن یا زن بچن یا پیر تو شهر
تو هواهم باشی داد میزنی میگی 
یا پیر موشک
فلسطین اصلی منم روس بود،چینم اومده 
بچاپه به انقضا نرسیده نمیذاره پیرهن رو تنت 
تا هست منابع کی می‌تونه اینارو بفرسته پکن 
بفرسته مسکو یا اونجایی که تو بی خبری بفرسته برن
داغ خزر کم بود خلیج فارسم اضافه کن به فهرست دلم
پیع چه دلِ پُری داری  
با چه نایی گل میکاری رو قبر گُلات
امیدواری  ولی کو ؟ انگار مُرده خدات.
این  چیزی نیست،یه سالش بود قبرتو بکن 
بذار قبلشو بگم ۸ سال که این صدامِ زد
امضا پای قطع نامه کرد، رگبار غم ،صلح ندیدی
ریه شیمیایی نمی‌فهمه ، صلح یعنی چی
ترکش می‌ره جلو می‌دونه سُرب یعنی این 
قبلش ۵و۷ نفهمیدم چی شد 
کدوم مردم بود کدوم ارتش ؟
 ساواک به کی حقوق میداد ؟
که اومدو حقشو گذاشت کف دستش
هزاروچهارصد سال قبل با
زخم شمشیر گره خورد 
حالا هم تنم که وطنته پُره ترکش.
امسال میخواستم گهواره شَم 
با خیال تخت که
جای لالایی آزادی بخونم تو گوش بچه 
عشق بِدَمَم تو روح نطفه
جای فروش نقطه نقطه‌ام
فرو شه جرات 
تو وجود تو و هموطنات 
بدین کم تلفات زیر ضربات تازیان ظالم 
میدونم دلت پُره خالیه 
سیخ نکن تو صندوق صدقات
میشی لت و پار ،غیرت دود ،شمعِ شَرَف آب
منتظری که چی که کی بشه شرف یاب
پسرم  که گفت منتظر نباش
....
به چی بِروبِر نگاه می‌کنی  قبرتو بکن
چشم،ولی قصتو بگو تا قبل صبح شدن
...
شکوندن کاسه صبرم بعد پُر شدن
اینطور نگام نکن،هیبت داشتم قبل گُم شدن
ابر بودم ،هم من هم تو که درونم میزیستی 
اصلاح طلب اصول گرا صدا سیما بی بی سی
فارسی یا انگلیسی اینتر نشنال منو تو
تصویرامو پخش میکنن اینطور نشناس منو تو
همینا خوردن مَکیدن که همه جونم کبوده
از آخر قصه برگرد تا زیر گنبد کبودِ 
از قتل پسر به دست پدر یا عَکس
هموطن خائنت تا راس هرم
همه از یه قُماشن بستن کمر به نابودیم
بنویس آخر قصه بستر کفن تابوت دین
سرشت تبارم پاک بود قانون با خون بنویس
حکم اعدام ، چرا ؟ چون بی باک بود 
بنویس زندون اصن بی آب و دون
یه زن می‌مونه ازش که مادرِ این خاک و خونه
می‌زاد شایدم زاییده و میاد نسلشونو ( ! )
ولی اگه تا اونروز نه جنگل نه رود
از من کمی خاک موند
بگو دریامو بردن موند نمکو یه‌ وجب‌ آب روش
بگو اونی که وجب به وجبم بود آبروش
بود ناموس بود وطنش جلو چشاش خوردنم
یه لیوان آب روش ، بگو سر مزارم نیان 
نه تظاهر به شیون نه گریهٔ عُشاق در آغوشم
نه سفید نه سیاهپوش‌ نه فاشیست
نه شیر پا شیرش نه حتی خود فروش 
آهوش نه
اگه آگهی کردین 
علت مرگُ بزنین اون که نباید 
خواب بود 
...
امیدوارم روزی دوباره یکی از خلق
احضارم نکنه رو صفحه دفتر
...
خُب قبرمُ کَندم وسط ایران قشنگم 
تو احوالت چطوره ؟ 
ویران صد از صد.

 گهواره - بی لقب

Gahvare

توماج:
امروز یا به ما ملحق میشن
یا پیشمون میشن سلاحشونو زمین میذارن
یا اونا هم با این سیستم میسوزن محاکمه میشن.
•
•
اینه آخرین اخطار
بیا سمت مردم، اسلحتو بنداز
فردا جواب نیس ای‌کاش
فرصت داری تا آخر امسال
روی کاریم تا فتح تهران
از خارج و داخل تا زندان
فردای آزادی باید جواب بدی
به این همه جنایت و سرکوب و اعدام
زدیم تو قلبش، ببین
پیروزه انقلاب باشه یا نباشه ارتش
سیستم به لرزش میفته فکش باما هر دفعه 
قبل از اینکه آنانیموس بکنه هکش
از زادگاه ژینا، سقز
تا جمعه‌ی خونین هر هفته
فریاد سرزمین یکپارچه‌اس
اتحاد کل نقشه

(زن، زندگی، آزادی)

شعله‌ی انقلاب گُر میگیره با خون
آتیش خشم ما نمیشه خاموش
برو برسون به سوار و یابوش
فردا سیف نیس دیگه حتی سوراخ موش
هرکی رفت زیر ضربه‌ی باتوم
صدتا بیرون زد از جعبه‌ی جادو
کشتیت سوراخه، دریا طوفانی
تلخ میشه برات حتی مزه‌ بارون
کاوه زندس، بی‌دار
ضحاک میدونی که فرق داره اینبار
زاده جنگیم، پارتیزان، بی‌باک
درفش کاویان بالاس تا آزادی ایران
سیستمتون سوزونده دینام
دنده‌ام تو اشرار و احکام دیوان
ته خطه و نداره فایده
حتی باج بدی روسیه با دینار
گیریم بشه نِت قطع
فایده نداره، نظام رو به قبله‌اس
حالا هی زر تفت بده پا منبر
ولی بدون هوا طوفانیه منبد
دلگرم ایستادیم تو سرما
برپا، هنوز زنده‌ایم و سرپا
سرکار بیا پایین از خرِ ضحاک
پیشمونی فایده نداره بعد حلوا
زدیم از خواب، از جون
مشغولِ تابوندنِ چرخِ گردون
دادگاهتون میشه تصور هر روز 
اون روز که دستِ عدالته فرمون
مهره‌ها توی برخوردن با سرعت
نزدیکه روز انتقام و سقوط قدرت
تا آزادی مطلق پشت دستِ همدیگه بازی میکنیم، محکم
.
رد خون از سر سُرخمون تا لبه دومینو
از کف خیابون تا کف کُریدور
بکن تا به باد نده سرتو این موج
که دریا غرق می‌کنه تنتو بی‌مزد
.
بگو نمیزنم مردمو
بگو نمیزنم بکن یونیفرمتو
مجرمی به جهل خونی مشتِ تو
فقط برا دفاع از حق گره کن
وطن حقتو نداد از من گله کن
از من که یه عمر زدی دستبند
پا بند رپ ، حقه به گردن
تو به من شوک دادی، من لبخند
به تو سنگ بزنن، میشم من سنگر 
ولی بدا به حالت 
اگه بردی مظلومو کت بسته
عرق خشم پاچه میگیره تو که مَزته قدرت
اینجا ایرانه رد شدی از مرز لمپن  
مردمه مرز من 
نه اون چندتا خط تو نسخت
که کرد گندت تجویز و تزریق بهت شل مغز
دیگه سربازا به ته برسن
وزیر نمیشن ، مُردن
چون کاسه ایی رو میلیسن که توش استخون مردمو خوردن
بذار چرتتو پاره کنم محمل 
نبافی اینقدر نیوفتی به لکنت
ببین جور‌ در نمیاد چرتکت
رخصت ، اینجا  ایرانین اول
بعد ایل و طایفه و قومن
این راه که میری به ترکستان نیست
به بن‌بسته، زنجیرن مردم به هم دلا قرصن
۱۳ سال پیش اصلاح مُرد که الان جلو چشاته مشتم
چون بی هویتیو  از صدرت خونه
راهی نداری نمی‌ده اسد بت خونه
آخه مولکولاتم مالِ مردم خوره
کجاس که بگیرم خِرِ لبیک خونِت
دخیل نبند بش که سَقِش خونه
سپر که چیزی نی
این که جلوته با کلمه سد میشکونه
بگو بینم سته قرارِ فرار
مسکو یا کاراکاس کیه بالاخوات
به کی می‌فروشنت نیابتیات
دمشق یا بیروت لب خشک حیرون
هرجا بری پیگیریم از تهرون
در نمیره حتی یه تولت
پس گرفتیم  ایرانو
کم نمیشه حتی یه خونش
هر وجبش بستس به جونم
دریاش جاریه تو خونم
بگو همه اشهدارو بخونن
کیفر گناهاتونیم نازل آ
میدیم پا این پازل جان
.
رد خون از سر سُرخمون تا لبه دومینو
از کف خیابون تا کف کُریدور
بِِکن تا به باد نده سرتو این موج
که دریا غرق می‌کنه تنتو بی‌مزد

Domino (Ft Afrasiab)

مستند

کلام و اجرا: افراسیاب/ بی‌لقب
ضرب‌آهنگ و میکس مسترینگ: دیاک
تاریخ نشر: ۱۴۰۲/۶/۱۸
•
•
خشم بی‌گناهم قبل از اعدام
خشم متهم توی دو متر انفرادی زندان
خشم خونواده‌ی دادخواه
خشم ایرانم قبل و بعد از اعلامِ اعدام
.
.
سردشت هنوز میده بوی خردل
شاهد میدن پی سوت جنگن
تو ایران جنگ‌زده لونه کردن راحت تره مردمم لوله کردن
هر چی ملت تو خون غوطه‌ورتر
سواری آسونه رو کول خم‌تر
سود مستمر مهمتر از سود بیشتر
اینطوریه میرسه به توله سگ تخت
نبین هنو اینجا گِره مشت سرپام
اونا که خلخالی نکشت کشت صدام
جُرمم داد بیا فکُ بشکن
چشم پشت چشم بند جرات داد
به هموطنم داد داد خواستار حق
کو پاسبان وطن کو‌ پاسبان من؟
اخویتون گذاشته داس پای مرز
دِرو ، دَرِ بازِ دیزی حیای گربه مُرد
شد حیاط سُم خُرد تا بزرگ
جُلون میدن با تاریخ نوشتن
هر کی درس نگرفت تاریخ لهش کرد
جعل و جهل پشت جانی بهش گرم
قتل و جنگ، تف این نیز بگذرد
ایران گفت از درون خوردنم
از بیرون کشتنم بردنم، اسامیرو بُر نزن بت‌پرست
هنوز معطل سحر با اندکی صبری ؟ بِکَن
صبر نه، سحرُ نزدیک میکنیم
هر کی روبرومون جنگید میجوییم
حالا تُف این نیز بگذرد
تاریخ می‌نویسیم ریتمیک مستند
.
.
مسمتر بی‌وقفه پخشیم، مستند بی پرده
مختصر میگم بت حذفی
چونکه معتبر نی حرفت
.
باید حرف بزنی رُکو شفاف
نشون بدی که از نظامی یا از ما
گذشته دوره دورویی دلال
وسط بازارو در میاریم ما از پس ابرا
روی دیواراس رد تیر
کشتن معترض به دست دیو
سربه دارامون بودن سر به زیر
که الان کفتار میدریم با قلب شیر
گله کردن از تقدیر
که نشد اعتراض با چنتا استوری غمگین
بیا وایسا جنگی کنار مردمت
خیس نکن نداره ترسی
ببین رحم نداره این سیستم
پ اینقدر نمال واسه دو سه قرون پول و بیزنس
فکت موجوده بیست بیت
پاش برسه دو دستی می‌کنه سربه نیستت

مافیای گرگاس
آدم می‌کُشن با آییه‌ی قرآن
روی یه نفر میریزه یه گردان
دختر ایرانی قاچاق به لبنان
فقط سقوطه که میکنه اصلاح
تا اون لحظه باز تر از زخمامه جفت چشمام
تا پایانِ اجبار
بیا با ما شمارش معکوسو بشمار
زیرصدا: (ای داد..)
از زیر بنا زدیم تا ستون پنجم
مهره‌هات پخشِ زمینن، بپا
نخواه ملتو خام و خواب کنی 
که وقتی ورود زدیم پریدن پلکا
.
.
هزار هزاریم بیم‌ جنگ نی
لبخند ژکوندیم به نیش افعی
سینه سوخته شدیم سینه زخمی
واسه ایستادنه میخوریم تیر هفت تیر
از صورتامون میسازن میم جنگی
پایان نزدیک و ما چیره قطعی
ماشین کشتار زیر سنگی
هر تیمی له کنی تیم بعدی
غم سیقل خورده تیغ خشمیم
جنگجوی صلح، بی ترتیبِ رسمی
همه یکسان یک صدا یک دستیم
پیروزیم وقتی رو عشق بستیم
.
.
خوار سیستم خوار تو چشیم
دست بر قضا زدیم به رژیم
آزاده همه جا جنگجوِ ببین
از کف منطقه آزاد بگیر تا اوین
برسون به اون سوارای حذب باد
خون مردمو نکنن پله باز
هر روز فراخوانه، محض اطلاع
عادی‌سازی هم نگاییدم تو نصفه راه
با اقتدار بی ادعا
واسه این خاکه که زدیم دل به آب
بیا اینم امضای قشر ما
ققنوس، هیزم آتیش این انقلاب

Mostanad ( Ft Afrasiab)

خوشه‌های خشم
کلام و اجرا : بی‌لقب
جلد : گودو
تاریخ نشر ۱۴۰۳/۰۶/۲۵

تو سلولم صداتونم توماجم
محمودم خاک نشدم تو مالَم
چهارتا محمدم که شد سه تاش کم
زنده‌ام با اینکه شدم دو بار پَرت
سقوط نبود پرواز بود من نیکام
سارینام هنوزم وطن بخواد من اینجام
بلوچم همه می‌دونن جمعه دَربَست مالِ ماس
کُردم کُرَکَ میکنم نصب باتوم واسه جاش
بختیاریم حتی زیرِ شکنجه سلحشورم 
بَهمنم بِزن لِه کُن
هیچی نَمونه جُز خون و استخون
و مو و دندونِ مجاهد به دستت 
خائن نیستم ساکتم رهنوردم تا بزنه ایران جَوونه
این سَر خَم شدنی نیستو نبوده جلو رژیم خونین
تن خونیه می‌خونیم که تلخ اونیه بیرونیمو رفقا تنهان
ولی پیکاره می‌دونیم تو بزن با شکاری
با یه چشم انجام می‌دیم اگه باشه کاری
زدی زخم کاری ولی هنوز پای کاریم
اتحاد میکاریم هیچ اسیری گُمنام نَمونه
خواب به چشام حرومه تا روز آزادی یا مرگ
حدیثِ حق بودم خود خداتم پهلومه
بی ناله بی بهونه دنبالِ سامانِ ایران
بیدارِه ،بیمه‌مونه اتحاد جلو طاعون تاوانه 
مهسا و یلدا انقلابه با جون پ گُر میگیره 
هر چی بیشتر قاطیش باشه صابون
جا بارون از آسمون فرود میاد ساطور
نصف می‌کنه قانون که نونشو میخوری
آقا نونتو می‌بُریم جایِ تبعیض و فساد
ایران بِشه رقصِ خدانور تکثیرِ نشاط
اگه نمی‌بینی حقو نیست تقصیرِ چشات
انقلاب حرف میزنه چه ویدیو چه شات
به یاد آرتین به یاد رنگین کمان 
به یاد تُرکمان گُمناما که کُشتین نَهان
تو لوله اسلحه گِل میره تصویرِ سال
رویا حقیقته جِر میده 
عکسی که قابِه میشه زن زندگی آزادی
چون وقتِ تسویه حسابه.


سال سال سالگرده‌ بیا 
با توپ تانک مسلسل بالگردت
حالا که هر شهر هر روستا پایتخته
لیزرت رو ما رو خودت سایه ترسه

بذار افتخارِ صفِ بعدی نصیب ما شه
بذار ما رو نشون بده انگشتِ کثیفِ غاصِب
باشه ردیفه ماشه کی میخواد حریفِ ماشه
کُلی وطن‌پَرست کنارمون شریفو عاشق
اینجا پرچمِ شرف جهت میده دودمانِ بادو
هر کی واسه وطن و هموطن سوگوارِ ساقول
ولی غَم نمی‌خوایم تا شعله‌وَر شه خشم
اشک نمیریزیم تا اشکِ شوق قبلِ جشن
تا صلحِ بعدِ جنگ عقب نه حتی یک قدم
هر بار رفتیم عقب یکی کُشته شده تهش
روزِ بد رانتیاییم بی‌خبرن از هجوم حق
حق میرسه به کسی‌ که نداره از گلوله ترس
ترس از سقوط بترس از طوفانِ بعد سکوتِ وحشت
غروبِ پدرا که کُشتین شده طلوعِ بچش
و شیونِ مادرا سرودِ وحدت

Bi Laghab

Pinned to spotlight

Popular tracks