خواننده: شهرام ناظری
آهنگساز: جلال ذوالفنون
آلبوم: گل صد برگ


چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردشهای گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون
شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون
چو این تبدیلها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون

چه دانستم - شهرام ناظری

چهار مضراب و آواز : پریسا 
آلبوم گل بهشت  
گروه دستان 
آهنگساز : حسین بهروزی نیا
  حمید متبسم-نوازنده تار  پژمان 
حدادی -نوازنده تمبک بهنام سامانی -نوازنده دف و دایره سعید فرج پوری-نوازنده کمانچه حسین بهروزی نیا - نوازنده بربط

گروه دستان -   چهار مضراب و آواز : پریسا-   آلبوم گل بهشت

دو چشم بسته من
شعر : احمد رضا احمدي
موسيقي : فريبرز لاچيني
با صداي : سيمين قديري

Do Cheshme Basteye Man - Simin Ghadiri

جانسوز دادبه( فرزند بانومریم حــاجیانی و غلامحسین حاجیانی)از خــــاندان کهن و تاریخی دادبه ابن مقفه در چهاردهم فروردین ماه سال1299 خوشیدی در شهر اصفهان دیده به سرای خاک گشود. روزگار کودکی و جوانی در این شهر گهرمند پرور و همواره در دوران جـوانی به کار شناخت عـــــــرفان ایرانی در این سرزمین پـرداخته است. زیر نظر استاد سید رحیم اصفهانی و پس از آن پیش استاد حسین ساعتساز آواز و تار را فــــرا گرفته است که شاگــردانی نیز در این زمینه تربیت کرده است و از آثار آوازی ایشان کاست. برگ سبز شماره 115 و اجـــــــراهای خصوصی با اساتیدی چون استاد کسایی،استادعبادی،استاد موسوی و…را می توان یاد کرد. 
استاد دادبه در ازای چهل سال تدریس رایگان در دانشگاههای ایران همواره در اندیشه بـــالیدن پژوهشهای ارزشمند و ژرف فرهنگی و هنری و تـــاریخی ایران بوده است . از همین رو دهها دانشجوی تشنه شناخت فرهنگ ایرانی در آشیان ایــن بزرگوار به فراگیری فرهنگ و تاریخ ایران پرداختند تا بدانجا که از سحرگاه تاپاسی از نیمه شب به آموزش سپری می شد.
روستای دشتی، سومین روستا از روستاهای صحرای باغ در لارستان استان فارس است که بعلت واقع شدن در دشت گسترده‌ای روستا " دشتی " نامیده شده است. بعضی‌ها می‌‌گویند که مردمان دشتی در واقع بخشی از دشتی بزرگ بوده که از بوکات فارس قدیم بوده است که اکنون در شهرستانی به همین نام(شهرستان دشتی با مرکزیت خورموج در استان بوشهر قرار دارد) مهم‌ترین دلیل این است که مردم آبادی دشتی به گویش اصیل دشتی که یکی از اصیل‌ترین گویشهای ایرانی است صحبت می‌کنند، بنابراین این منطقه دشتی نامیده شده است. اما بعضی دیگر می‌‌گویند چون در دشتی واقع شده است، نامش دشتی گذاشته اند. دشتی در 4 کیلومتری غرب روستای زروان قرار گرفته است. امروز روستای دشتی بعد از عماده ده بزرگ‌ترین روستای صحرای باغ به شمار می‌‌آید. شهرستان دشتی نیز در شرق استان بوشهر واقع گردیده و مرکز این شهرستان شهر فرهنگی خورموج با تاریخی بسیار کهن است که وجود اماکنی تاریخی که به قرن ها قبل باز میگردد گویای تاریخ کهن این دیار است. افراد عالم و هنرمندان بسیاری متعلق به این ناحیه از خاک ایران هستند از جمله شاعر معروف: فایز دشتی و یا علی دشتی ( نویسنده معاصر ) و ... اما در آواز، استاد غلامرضا دادبه یکی از مفاخر هنری این ناحیه است. او که دارای اصلیت دشتستانی است از جوانی به آواز دشتستانی علاقه داشت و به تحقیق در نمونه های این آواز پرداخت و آن ها را جمع آوری کرد و در خواندن این آواز ها به سبک و شیوه خاص خود دست یافت. برخی از این آواز ها را نیز با نام مستعار "جهان سوز" در برنامه های رادیو خوانده است. محمدرضا شجریان شیوه دشتستانی را در محضر او آموخته است. غلامرضا دادبه در نهم مرداد ماه 1380 درگذشت.

آواز دشتستانی با صدای مرحوم غلامرضا (جانسوز) دادبه و بیات ترک

سوز دل
دستگاه: شور
شاعر: رحيم معيني کرمانشاهي
آهنگساز: مجيد وفادار

نه سحر ديگر شام تيره ي هجران دارد
نه اثر ديگر آه سينه ي سوزان دارد
دل من ديگر با اين روز پريشان خو کرد
به قفس، مهر و الفت مرغ پريشان دارد
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم

با تنهايي خو دارم
چون عشق او دارم
سر بر زانو دارم
با آشفته سري
گر جام مي بر گيرم
شوري از سر گيرم
چون آتش درگيرم
در اين بي خبري

ديشب يادت با ما بود
رويايي بس زيبا بود زيبا بود
شمع و بزم تنهايي
خون دلم چون مي در مينا بود
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم

من راز عشق و شيدايي 
در چَشم تو مي خوانم
من سوز و رنج تنهايي
از جور تو مي دانم
مي گريم و مي خندم
ديوانه چِنين بايد
ديوانه چِنين بايد
مي سوزم و مي سازم
پروانه چِنين بايد
پروانه چِنين بايد
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
به خود نمي پردازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم
با سوز دل مي سازم

(www.BestMusik.org)

Sooze Del - سوز دل - مرضیه

تصنیف مرغ سحر - آلبوم سرو چمان - شجریان

دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس
چشم من اندرنگر از می و ساغر مپرس

جوشش خون را ببین از جگر مؤمنان
وز ستم و ظلم آن طره کافر مپرس

سکه شاهی ببین در رخ همچون زرم
نقش تمامی بخوان پس تو ز زرگر مپرس

عشق چو لشکر کشید عالم جان را گرفت
حال من از عشق پرس از من مضطر مپرس

هست دل عاشقان همچو دل مرغ از او
جز سخن عاشقی نکته دیگر مپرس

خاصیت مرغ چیست آنک ز روزن پرد
گر تو چو مرغی بیا برپر و از در مپرس

چون پدر و مادر عاشق هم عشق اوست
بیش مگو از پدر بیش ز مادر مپرس

هست دل عاشقان همچو تنوری به تاب
چون به تنور آمدی جز که ز آذر مپرس

مرغ دل تو اگر عاشق این آتشست
سوخته پر خوشتری هیچ تو از پر مپرس

گر تو و دلدار سر هر دو یکی کرده ایت
پای دگر کژ منه خواجه از این سر مپرس

دیده و گوش بشر دان که همه پرگلست
از بصر پروحل گوهر منظر مپرس

چونک بشستی بصر از مدد خون دل
مجلس شاهی تو راست جز می احمر مپرس

رو تو به تبریز زود از پی این شکر را
با لطف شمس حق از می و شکر مپرس

Ey Jan Bi Man Maro [SariMusic.IR]

Dast Beneh Bar Delam

::: ساز و آواز جام غم :::
[ همایون شجریان - یادواره ی زنده یاد پرویز مشکاتیان ]

ساز و آواز جام غم

شهرام ناظری...نسیم صبحگاهی

امشب همه غم های عالم را خبر کن....

Tasnife Sarve Azad

برای دیدن ویدیو ی این آواز بر روی لینک زیر کلیک کنید
https://youtu.be/QoVvdykB3v8

چندان که گفتم غم با طبیبان 
درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان

تصنیف مرغ سحر - آلبوم سرو چمان - شجریان

Amir Omidvari

Recent comments

amin

Dr pouria Basriat

pouria larki

ali zarehpoor

Related tracks