amir

ترانه کلید عقل به خوانندگی امان الله تاجیک 

کلید عقل، تاجیک

امیر آرام - شتربان

دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری
تو اون چشات چیا داری
بلا داری بلا داری
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

توی سینت صفا داری 
توی قلبت وفا داری
صف عشاق بدبختو 
از اینجا تا کجا داری
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

به یک دم می کشی ما را
به یک دم زنده می سازی
رقابت با خدا داری 
دو تا چشم دو تا چشم
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

نظر داری نظر داری
نظر با پوستین پوش حقیری مثل ما داری
نیگا کن با همه رندی
رفاقت با کیا داری
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

نظر داری نظر داری
خبر داری خبر داری
خبر داری که این دنیا همش رنگه
همش خونه همش جنگه
نمی دونی نمی دونی
نمی دونی که گاهی زندگی ننگه
نمی بینی نمی بینی
که دست افشان و پا کوبان و خرسندم
نمی بینی که می خندم
آخ نمی بینی که دلم تنگه
تو این دریای چشمان سیاه رو 
پس چرا داری دو تا چشم دو تا چشم
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت
میخواری و مستی ره و رسم دگری داشت
من آن خزان زده برگم که باغبان طبیعت
برون فکنده ز گلشن به جرم چهره زردم
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری

دو تا چشم سیاه داری / فریدون فروغی

چه تدبیر ای مسلمانان که من خود را نمی دانم
نه ترسا, نه یهودیم , نه گبرم , نه مسلمانم

نه از خاکم , نه از بادم , نه از آبم , نه از آتش

نه از عرشم , نه از فرشم , نه از اینم , نه از آنم

نه شرقیم , نه غربیم , نه بحریم , نه بری

نه ارکان طبیعیم , نه از افلاک گردانم

چه تدبیر ای مسلمانان که من خود را نمی دانم
نه ترسا , نه یهودیم , نه گبرم , نه مسلمانم

مکانم لا مکان باشد , نشانم بی نشان باشد
نه تن باشد نه جان باشد , که من از جان جانانم

چه تدبیر ای مسلمانان که من خود را نمی دانم
نه ترسا , نه یهودیم , نه گبرم,  نه مسلمانم

دوئی از خود برون کردم , یکی بینم دو عالم را

یکی گویم , یکی جویم , یکی دانم , یکی خوانم 

چه تدبیر ای مسلمانان که من خود را نمی دانم
نه ترسا , نه یهودیم ,نه گبرم ,نه مسلمانم

امیر آرام - مسلمانان

ما چون ز دری پای کشیدیم، کشیدیم
امید ز هرکس که بریدیم ،بریدیم

رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم ، رمیدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم، پریدیم


کوی تو که باغ ارم  روضه خلد است
انگار که دیدیم ،ندیدیم، ندیدیم

صدباغ بهار است و صلای گل و گلشن
گر میوه یک باغ نچیدیم، نچیدیم

سر تا به قدم تیغ دعاییم و تو غافل
هان واقف دم باش رسیدیم ،رسیدیم

وحشی سبب دوری و این قسم سخنها
آن نیست که ماهم نشنیدیم ،شنیدیم

امیر آرام - وحشی

من آن خاکم به زیر پا ,  ولی مغرور مغرورم
به تاریکی منم تاریک , ولی پر نور پر نورم

اگه گلبرگ بی آبم , به شبنم رو نمیارم
اگه تشنه به خورشیدم , به سایه تن نمی کارم

من آن دردم که هر جایی , پی مرهم نمیگرده
چه غم دارم اگه دنیا به کام من نمی چرخه

           نمیــــــــچرخه ............نمیــــــــچرخه  

من آن عشقم که با هر کس سر سفره نمی شینه
من آن شوقم که اشکامو به جز محرم نمی بینه

اگه من ساقه خشکم , به دریا دل نمی بندم
اگه بارون پر بارم , به صحرا دل نمی بندم

چه مغرورم , چه مغرورم , چه مغرورم

من آن دردم که هر جایی , پی مرهم نمیگرده
چه غم دارم اگه دنیا به کام من نمی چرخه

امیر آرام - مغرور

امان الله تاجیک فرزند حیدر خان متولد 1316 وی در سال 1372 در شمال ایران از دنیا رفت یادش گرامی باد

آهنگ دنیا از امان الله تاجیک

کوچه شهر دلم از فریدون فروغی امیدوارم لذت ببرید

آهنگ کوچه شهر دلم از فریدون فروغی

بیداد زمان

فقط تو رو می بینم _ امیـــــــر آرام

درویشم و درویشم
جز این نبود هر شب آوای دل ریشم


درویش  ـ مصطفی جاویدان

Tajik- Tanhaie

در صلیب و زنگ ناقوس کلیسا
من خدا را دیده ام

در نهیب طور ده فرمان موسی
من خدا را دیده ام

در پیام نیک زرتشت اهورا
در قیام خاتم خوبان دنیا
من خدا را دیده ام

در طلوع صادق صبح سپیده
من خدا را دیده ام

در غروب آفتاب رنگ پریده
من خدا را دیده ام

در خطوط چهره ای زحمت کشیده
در نگاه پیرمردی کار دیده
من خدا را دیده ام

در نهاد شعر مولانا و حافظ
من خدا را دیده ام

در شبی در یک فضای عاشقانه
من خدا را دیده ام

همره هر لحظه از روح لطافت
پر کشیدن در فضایی عارفانه
من خدا را دیده ام

در زلال چشمه ای جوشیده از سنگ
من خدا را دیده ام

در پر پروانه ای زیبا و خوش رنگ
من خدا را دیده ام

در نوای زیر و بم های یک آهنگ
سوز دل در نغمه مرغ شباهنگ
من خدا را دیده ام

مصطفی جاویدان، من خدا را دیده ام - Mostafa Javidan, Man khoda ra dide'am

امیر آرام  -  به تو محتاجم


در مورد خودم و كارهايي كه در دست تهيه و اجرا دارم.نام و شهرت اصلي من سيد مصطفي موسوي است ، درهفت آبان 1325در كرمانشاه متولد شده و در خانواده اي مذهبي نشو و نما كردم ، بعلت حضور ذهن و قابليتهاي هنري در اكثر زمينه ها به ويژه مجسمه سازي ،خط و نقاشي ، شعر و نويسندگي ، تئاتر و موسيقي هميشه در اعياد ملي و مذهبي و جشن تحصيلي آخر سال شركت مي كردم . درسن 12 سالگي با همان خرجي روزانه پولي جمع كرده و سازي دست دوم خريدم و بدور از چشم مادر كه بر عكس پدر كه يك روحاني روشنفكر بوده وهست بدون راهنما و معلم پس از يكسال تمرين با خود توانستم علاوه بر نوازندگي شعر و آهنگي نيز به نام “هو يا علي مدد“ بسازم، با تشويق پدر در شب سيزده رجب روز تولد مولاي متقيان علي عليه السلام آنرا در جمعي كه مادر هم حضور داشت خواندم .و “مادر“ آنچنان تحت تاثير قرار گرفت كه ضمن دعاي خير گفت : حال كه عشق و علاقه به موسيقي هم پيدا كرده اي و بدون استاد و معلم چنين شعر و آهنگي ساختي و با ساز و آوازت مرا به ياد پدر شهيدم عاشق حاج علي اف انداختي كه چون تو ولي به زبان تركي از علي عليه السلام مي خواند ، ديگر نيازي نيست كه دور از چشم من باشي ، اطاق بالا را در اختيارت مي گذارم تا بعد از تكاليف مدرسه هر مقدار كه مي خواهي تمرين كني ، من از توجه و مهر ناگهاني مادر كه برايم تازگي داشت به گريه افتادم و اشك شوق ريختم ومادر در حاليكه با دستان زبر و پينه بسته اش كه در اثر كار زياد سفت و سخت و زبر چون سنگ خارا شده بودند سر و صورتم را نوازش مي  داد گفت : من نگران بودم ولي حالا دانستم ، تا عمر داري با همين سازت در خدمت علي عليه السلام و آل علي خواهي بود ، گريه نكن پسرم ، به تو افتخار مي كنم و براي هميشه شيرم را به تو حلال كردم ، كساني كه در مناطق عشايري زندگي مي كنند مي دانند كه معني اين حرف آن هم از زبان مادري پر ابهت و سخت گير و متعصب چقدر شيرين و افتخار آفرين است وهمين حرف به موقع مادر نقش بزرگي در سر نوشت من بازي كرد. پدر او عاشق حاج علي اف “يوسف“ همان عاشق مشهور و دلاور آذربايجان شوروي سابق است كه به خاطر گرايشهاي اسلامي به دست بلشويكهاي كمونيست شوروي شهيد شد و جالب است اگر بدانيد مادر بزرگ مادرم نيز همان “قدم خير“معروف است كه در جنگ با انگليسيها حماسه ها آفريده است و دلاوريهاي اين شيرزن افسانه اي قصه هميشگي و بي پايان شبهاي دراز زمستان عشاير لرستان و مناطق كرد نشين و اصيل است .به ياد او اسم مادر مادرم را نيز “ قدم خير “ مي گذارند تا ياد وخاطره او براي هميشه زنده بماند .

بابا کوهی -  درویش جاویدان

فریدون فروغی - کوچه شهر دلم

خواهم تو شوی، محبوب دلم
چون نرگس من، دیوانه ی من
روید رخ من، سویت ره من
هستی چو بهشت، کاشانه ی من
پروانه من، پروانه من
بی تو چه کنم، مستانه من
آوای تو شد، هم نغمه من
ای لاله من، بردی دل من
پروانه من، پروانه من
بی تو چه کنم، مستانه من
آوای تو شد، هم نغمه من
ای لاله من، بردی دل من

لعبت والا

amir

Amir Navid