شب امتحان ویروس شناسی و ۹ روز مونده به علوم پایه، بیدارم تا الان و دارم با آهنگ درس میخونم و قلبم می‌ریزه باهاش

بهترين هاى موسيقى سنتى


 


ترانه: او نیامد
آواز ؛ بانو فرح
 تنظیم: از یک آهنگ محلی توسط اکبر محسنی 
آواز دشتی 
شعر: ایر تیمورتاش



بانو فرح ؛ او نیامد

alireza eftekhari.... sayad

Hayedeh | Ey Yare Man   هایده | ای یارِ من

نشد برای عشقمان برای این دیوانه ات سفر کنی ... آرام آرام رضا ملک زاده

دختر قوچانی- سیمابینا

Bahare Delkash

Ennio Morricone - The Good the Bad and the Ugly

MohammadMotamedi.com

سوگند - محمد معتمدی | Sogand - Mohammad Motamedi

هایده - هفت آسمان

Lyrics & Melody: Sam Goharbin
Music & Arrangement: Majid Kazemi

Follow Sam Goharbin
Instagram:   https://bit.ly/2JMENtn
Twitter:         https://bit.ly/2WyfPiC

Listen to more Music from Sam Goharbin

Follow on Spotify:          https://spoti.fi/2Wseo5v
Listen on Itunes:            https://apple.co/2RJjDyi
Buy From Amazon:        https://amzn.to/37Lcinx

 https://linktr.ee/SamGoharbin

Sam Goharbin - Bia Berim | سام گوهربین - بیا بریم

Irane Man 

Khob Shod Homayon Shajarian-خوب شد - همایون شجریان

شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم
آه ... آه
افسونگری ای افسانه من
افسانه دل دیوانه من
شوری و نویدی
در تیرگی شبهای سیه 
ای روشنی کاشانه من
چون نور امیدی
در تیرگی شبهای سیه 
ای روشنی کاشانه من
چون نور امیدی
شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم
شمع ام که به جان
می سوزم 
تا محفل دل افروزم 
افسانه منم
افسانه عشقم
حال دل خودمی دانم 
گر لبز سخن می دوزم
دیوانه منم دیوانه عشقم
پروا از غمها نکنم
پروانه ام و پروا نکنم 
از آتش سوزان
من خود سر تا پا شررم 
آتش کم زن بر بال و پرم 
ای شمع فروزان
من خود سر تا پا شررم 
آتش کم زن بر بال و پرم 
ای شمع فروزان
شیدای زمانم
رسوای جهانم
بی دلبر و بی دل 
بی نام و نشانم
دامن مکش از من
بنشین که نه شاید 
آن دل که سپردم 
دیگر بستانم

Aminollah Rashidi -  Atre Gisoo(afsaneh)

ای شب از رویای تو رنگین شده 
سینه از عطر تو ام سنگین شده 
ای به روی چشم من گسترده خویش 
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک 
هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک 

ای تپش‌های تن سوزان من 
آتشی در سایۀ مژگان من 
ای ز گندم‌زارها سرشارتر 
ای ز زرین شاخه‌ها پُر بارتر 
ای در بگشوده بر خورشیدها 
در هجوم ظلمت تردیدها 
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست 
هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

این دلِ تنگِ من و این بار نور؟
هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من 
داغ چشمت خورده بر چشمان من 
پیش از اینت گر که در خود داشتم 
هر کسی را تو نمی‌انگاشتم
 
درد تاریکی‌ست دردِ خواستن 
رفتن و بیهوده خود را کاستن 
سرنهادن بر سیه‌دل سینه‌ها 
سینه آلودن به چرکِ کینه‌ها 
در نوازش، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن 
زر نهادن در کفِ طرارها 
گم‌شدن در پهنۀ بازارها

آه ای با جان من آمیخته 
ای مرا از گور من انگیخته 
چون ستاره، با دو بال زرنشان 
آمده از دوردست آسمان 
از تو تنهاییم خاموشی گرفت 
پیکرم بوی همآغوشی گرفت 
جوی خشک سینه‌ام را آب، تو 
بستر رگ‌هام را سیلاب، تو 
در جهانی این‌چنین سرد و سیاه 
با قدم‌هایت قدم‌هایم به‌راه

ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده 
گیسویم را از نوازش سوخته 
گونه‌هام از هُرم خواهش سوخته 
آه، ای بیگانه با پیراهنم 
آشنای سبزه‌زارانِ تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب
آفتاب سرزمین‌های جنوب 
آه، آه ای از سحر شاداب‌تر 
از بهاران تازه تر، سیراب تر 
عشق دیگر نیست این، این خیرگی‌ست
چلچراغی در سکوت و تیرگی‌ست 
عشق چون در سینه‌ام بیدار شد
از طلب پا تا سرم ایثار شد 
این دگر من نیستم، من نیستم 
حیف از آن عمری که با «من» زیستم
 
ای لبانم بوسه گاه بوسه‌ات 
خیره چشمانم به راه بوسه‌ات 
ای تشنج‌های لذت در تنم 
ای خطوط پیکرت پیراهنم 
آه می‌خواهم که بشکافم ز هم 
شادی‌ام یک‌دم بیالاید به غم 
آه می‌خواهم که برخیزم ز جای 
همچو ابری اشک ریزم هایهای
 
این دلِ تنگِ من و این دود عود؟
در شبستان، زخمه‌های چنگ و رود؟
این فضای خالی و پروازها؟
این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای‌لای سِحر بار 
گاهوار کودکان بی‌قرار 
ای نفس‌هایت نسیم نیم‌خواب 
شُسته از من لرزه‌های اضطراب 
خُفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من

 ای مرا با شور شعر آمیخته 
 این همه آتش به شعرم ریخته 
 چون تب عشقم چنین افروختی 
 لاجرم شعرم به آتش سوختی

فروغ فرخ‌زاد
از مجموعۀ «تولدی دیگر»

ای شب از رویای تو رنگین شده

شعر : نواب صفا
آهنگ : مجید وفادار

کو آن شبها آن بی خوابی ها   کوآن تب ها آن بی تابی ها
کـو در بحــر مواج عشقــت  غــم جستن ها محنت یابی ها

جانکاهـــم کو  فغان و آهــم کو  ،کوعشـق منت پرور من
کو آن ماهی که بنگرد گاهی عکس خود را در ساغر من

گر چه جدا افتادم   یاد رخ صیادم  چون گذرد از یادم   پر گل می گردد بستر من

بر لـب چـو آورم نامـش کام جـانـم شیرین گردد
بخـت سیـاه من روزی چـون مـوی او زرین گردد


گردد مه فلک شرمنده   یک شب که روی او تابنده   همچون رخ مه و پروین گردد

alireza eftekhari.... sayad

Amir Pour

Recent comments

بهاره فخری

Azar Seifi

saba the wind

Mina Sarami

Related tracks