اینشتن می گوید: زنها با مردها ازدواج می کنند به این امید که آنها عوض خواهند شد 
مردها با زنها ازدواج می کنند به این امید که آنها عوض نخواهند شد
درآخرهردو ناامید می شوند                                                                                                                                                                              وقتی به سنی رسیدم که بدنبال مرد زندگی ام می گشتم مادرم گفت :
مادرجون خدا اون بالا سرش خیلی شلوغه  تکلیف ات را با خواسته هات معلوم کن و مشخصات مورد علاقه ات درست به خدا بگو... افسوس که دیر به صرافت افتادم!

من بدنبال یه مردم 55 سال به بالا     کیه که بشمره اما سنش از 60 نره بالا
نه بلند نه خیلی کوتــــــــــاه                   خـــوش قد و قواره باشه
جورج کلونی نه ولی خوب                    کــمی خوش قیافه باشه

من بدنبـــــال یه مردم             کـــه طلاق گرفته باشـــه
نـــه که با رسیدن من            بخـواد از زنش جدا شـــــه
بچه هاشو داشته باشه          نخواد دیگه بچه دار شـــــه
مردی که بدونه حـــالا          بهتره که نوه دار شـــــــه
مردی که با من بمونه           قدر لحظه رو بدونه
جمله ی دوست دارم رو         بنویسه و بخونــــه

مردی که منطقی باشــــه               نه که لجبــــاز و یه دنده
رک و راست باشه و راحت           صبح تا شب خالی نبـــنده
مردی که شیطونی هاشـــــو          پیش از اینها کرده باشـــــــه
نه که انگار تــــــــــازه حالا          چشم و گـــوش واکرده باشه
من بدنبال یه مردم سردو گرم چشیده باشه    از فلسفۀ هگل و نیچه خـــونده یا شنیده باشه
نه پایین نه سطح بالا             نه گــــــدا  نه خیلی دارا
مردی که اهل کتاب و          موزیک جـــــــاز باشه حالا

مردی که حسرت بدل نیست        چشم و دل سیر شده حالا
می دونه جوونی رفته              یه کمی دیر شده حـــــــالا
مردی که کنار چشمش              چند تا خط افتـــــاده باشه
از همه روزای رفتــــه              یادگاری داشته باشــــــــه

مردی که فهمیده باشه              بد و خوب و دیده باشـــه
مرد پر حرفی نباشه                سخنش سنجیده باشــــــــه
مردی که مثل خود من             عاشق زندگی باشــــــــــــه
جرِات عاشق شدن رو             تا دم مرگ داشته باشــــــه

مردی که بامن بمونه     قدر لحظه رو بدونه
جملۀ دوست دارم رو بنویســـــــه و بخونه
مردی که بامن بمونه      قدر لحظه رو بدونه
جملۀ دوست دارم رو بنویســـــــه و بخونه
                    
                                                          آمریکا 2010

My Man

My Man مردمن

Sparrow

فال من را بگیر و جانم را
من از این حال بی کسی سیرم
دستِ فردای قصه را رو کن
روشنم کن چگونه می میرم
حافظ از جام عشق خون می خورد
من هم از جام شوکران خوردم
او جهاندارِ مست ها می شد
من جهان را به دوش می بردم
مست و لایعقل از جهان بیزار
جامی از عشق و خون به دستانم
او خداوند می پرستان شد
من امیر القشون مستانم
حالِ خوبی نبود آدم ها
زیر رودِ کبود خوابیدم
هرچه چشمش سرِ جهان آورد
همه را توی خواب می دیدم
من فقط خواب عشق را دیدم
حس سرخورده ای که نفرین شد
هر کسی تا رسید چیزی گفت
هر پدر مُرده ابن سیرین شد
من به تعبیر خواب مشکوکم
هر کسی خواب عشق را دیده است
صبح فردای غرق در کابوس
رو به دستان قبله خوابیده است
مردم از رو به رو ،دَهن دیدند
مردم از پشت سر، سخن چیدند
آسمان ریسمانمان کم بود
هی نشستند و رشته ریسیدند
نانجیبیِ عشق در این است
مردِ مفلوک و مُرده می خواهد
نانجیبیِ عشق در این است
دامنِ دست خورده می خواهد
من به رفتار عشق مشکوکم
در دلِ مشتِ بسته اش چیزی ست
رویِ رویش شکوهِ شیراز است
پشتِ رویش قشونِ چنگیزی ست
من به رفتار عشق مشکوکم
مضربی از نیاز در ناز است
در نگاهش دو شاهِ تاتاری
پشتِ پلکش هزار سرباز است
مردِ از خود گذشته ای هستم
پایِ ناچارِ مانده در راهم
هم نمی دانم آنچه می خواهی
هم نمی دانم آنچه می خواهم
ناگزیر از بلندِ کوهستان
ناگریز از عمیقِ دریایم
اهل دنیای گیج در اما
گیجِ دنیای اهلِ آیایم
سهروردی منم که در چشمت
شیخِ اشراق و نورِِ غم دیدم
هم قلندر شدم که در کشفت
سر به راه تو سر تراشیدم
خانِ والای خانه آبادم
زندگی کن مرا،خیابان را
این چنین مردِ داستان باشی
می کُشی خوش نویسِ تهران را
مرگِ شعبانِ جعفری هستم
امتدادِ هزاردستانم
لشکرم یک جهان شش انگشتی ست
من امیر القشون مستانم
قلبم اندازه ی جهانم شد
شهرِ افسرده ای درونم بود
خونِ انگورهای تَفتیده
قطره قطره جای خونم بود
شهرِ افسرده ای درونم بود
خالی از لحظه های ویرانی
جاده ها از سکوت آبستن
شهرِ تنهای واقعا خالی
توی تنهاییِ خودم بودم
یک نفر آمد و سلامی کرد
توی این شهرِ خالی از مردم
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر داشت زیر خاکستر
آتشی تازه دست و پا می کرد
من به تنهاییِ خودم مومن
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر مثل من پُر از خود شد
یک نفر مثل زن پُر از زن شد
از همان جاده ای که آمد رفت
رفت و اندوهِ برنگشتن شد
کار و بارِ غزل که راکد بود
کار و بارِ ترانه هم خونی ست
آسمان در غزل که بارانی ست
آسمون تو ترانه بارونی ست
دست و پاتو بکِش،برو گمشو
این پسر زندگی نمی فهمه
واسه مردای گرگ دونه بریز
این خر از کُره گی نمی فهمه
تو سرش غیرِ شعر چیزی نیست
مُرده شورِ کتاب و شعراشو
می گه دنیا همش غم انگیزه
گُه بگیرن تمومِ دنیاشو
گُه بگیرن منو،برو بانو
واسه مردای زندگی زن شو
واسه من لای جرز،اتاق خوابه
گاوِ مردای گاوآهن شو
من کنار تو ریز می مانم
تو کنارم درشت خواهی شد
من نجیبانه بوسه خواهم زد
نانجیبانه مشت خواهی شد
اقتضای طبیعتت این است
به وجود آمدی که زن باشی
به وجود آمدی بسوزانی
دوزخی پشتِ پیرهن باشی
به وجود آمدم که داغت را
پشتِ دستان خود نگه دارم
مثل دنیای بعد از اسکندر
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
سر ستون های من ترَک خوردند
بعدِ بارانِ تیر باریدن
هرچه بود و نبود را بردند
شعرِ آتش به جان نفهمیدی
ماجرا مثل روز روشن بود
قاتل روزهای سرسبزم
بدتر از این همه تبر،زن بود
قبله ی تاک های مسمومم
ناخداوندِ مِی پرستانم
لشکرم رو به خمره می رقصند
من امیر القشون مستانم
چشم و هم چشمِ من خیابانی ست
که تو را باشکوه می سازد
که مرا مثل کاه می بیند
که تو را مثل کوه می سازد
مثل کوهی درشت و محکم باش
مثل فاتح نگاه خواهم کرد
آنقَدَر اَنگِ ننگ خواهم زد
دامنت را سیاه خواهم کرد
روی دستان خویش می مانی
پای این قصدِ شوم خواهی مُرد
که رکَب از تو خورده باشم
این آرزو را به گور خواهی برد
سر بچرخان و باز جادو کن
مالِ دنیای خر شدن هستم
بوسه ها را به جان من انداز
مردِ این جنگِ تن به تن هستم
چشم و لب های نیمه بازت را
ماهِ غرقابِ نور می بوسم
من زمینی،تو آسمانی را
از همین راه دور می بوسم
این که اَلابرَه دو چشمت شد
زیر پای هزار اَلفینم
هم خودم قاضیَم،خودم حکمم
هم هلاکیده ی اَبابیلم
پشتمان طرحِ نقشه هایی است
پشتِ هر طرح،دست در کار است
تا دهان مفت و گوش ها مفتند
پشتمان حرفِ مفت بسیاراست

عــلیـرضـا آذر «

مــدارِ مـربّـع _ عـلیــرضــا آذر

عشقای کور نمیخوام ،
چیزی با زور نمیخوام ،
وقتی نزدیک نمیشی ،
تو رو از دور نمیخوام ...

bedune ejazeh

My Sweet Orange Tree  by Armand Amar
Photo by Mohsen Bahrami

My Sweet Orange Tree

Lyrics & Vocals: @AliSorena X @BahramNouraei
Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun
Art Director: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

(سورنا)
چکید یه قطره از سقف نگات  
تو انعکاس زندان تو چشات  
باد زد تو پنجره ها  
یه جمع بزرگ انسان تو چشات  
حرکت کرد با خیزش خشم  
یه تظاهرات امکان تو چشات  
ارتش سرما اشکتو کشت  
مرد یه کردستان تو چشات  
تا طلوع صبح بعد به اعتراف تابید 
که خون خورشیدو ریختن غروب قبل 
از زمین زرد شد نهال یخ 
ولی تو خاکو می خواستی  واسه کشت آزادی 
واسه فریاد برهنه مادر تو روی درهای فولادی  
مین خشممون ترکید چکید رو‌ی سر یه جمع تو انفرادی 
ما فریاد زدیم خفگی مرزو  
آزادی زندگی یه تنگی زن رو 
زمستون و تن بی درخت بود  
ننوشتیم خفگی بذر رو  
تو کف آسفالتی که داده و سنگ                
آغوش آوازه و جنگ  
با بوسه عشق تولد جنین آزادی تو قنداق تفنگ 
بازاره و جنگ سر گوشتای تیکه تو سفره  
برا زندگی امن با چکش سود  
از جنازه ها ساختن قفل طلا  
می فروشن به قیمت باج  
به قدرت و امنیت  
میل به پدر از ترس نبود حماقت فقط 
احمق اونه که رو کله شه هیبت تاج  
به جاکشان دربار  
استبداد مرزها 
از موج خروشان طغیان سرما  
ما رو از زخم جنازه هامون  تشخیص بدید فردا  
واسه تغییر از مبنا   
ضد تبعیض و بی پروا      
طی کن راهو بده صداتو  
زنده کن نگاه‌تو وسط شکست 
نفس بکش و مست طی کن حصار تار رو  
تن لت و پار و این زخم رو برقص  
بده به ترس  
تن بده به ترک هر منطقه امن  
تن بده خطر 
بده به دره 
بده به رنگ  
تن بده به صحنه شکنجه نفس 
تن بده به عرصه ای که جنگه

(بهرام)
می خونه سرود خون 
وسط جبر و جنون زور 
سپاه ماره رو شونه ضحاک زمون 
می کنه ترس و شک از دلش دور 
وسط یه مشت گیج و کر و کور 
محدود به دغدغه نون 
سوا نمیشه کرد دشمن از دوست 
ظلمت از نور 
زده به زخمش نمک تلویزیون 
از چهارتا فصل سهمش فقط زمستونه 
حذف شده تنش از صحنه شهر 
واسه وجود می زنه پارچه سر چوب 
میریزه تو، میزنه بیرون 
از هر چی بند و بار گریزون 
میسازه از بدنش پلاکارد 
میسازه از موهاش تریبون 
اون کابوس عرفه 
پایان سلطه خطبه تو نماز جمعه 
دختر آبی شعله ظلمه 
روشن شده فضا از سوختن جرمش 
اونه یه تنه با قلب بزرگش 
می گیره کل قدرت رو به سخره 
رخ میده به این شطرنج بی مهره
که تو هر خونه موهای شب رو می بره 
خون مهتاب سر سفره 
پخش میشه بین اشراف سر قله 
همه چی فرو می ره از سر گنده 
بازی ساده ست هرکی زودتر بگه بله برده 
شده پر خون پر عقده 
توی این دهنای اسلحه خورده 
ایمان زنجیره گردن مؤمن 
نقطه! سر خطی یا ته جمله ها؟ 
رسانه ها همه زردن 
تیترا میگن کلیکم کلیکم کن کلیک 
واسه مبارزه مون می فروختن بلیط 
توده ها شو می خوان تو این درگیری 
به نظر شما اینا داره تاثیری؟ 
یا سیاست یه سرگرمیه سر پیری؟ 
بچه ها خوشحالن با خبر تعطیلی 
زنده هام شلاق و چند سالی تعزیری 
هی آبادی مسموم برج بلند تو اوج تباهی بود 
پوچی هر چه بخواهی بود 
حیفه این همه ماهی معصوم که تو رود تو مرد
تا که سرخ بشه آبی تون 
حیفه شعری که کردم از پرده پاره گوشهای شهرتون آویزون 
!حیف

اما ما نمی ریم از بین اینو قول میدم بهت
عذامونو می کنیم عید اینو قول میدم بهت
نمی دونم کجا و کی
با کیا و چطوری 
اما تهش نمیگیم حیف
اینو قول میدم بهت

Khoone Khorshid

Khoone Khorshid [Prod. Peymandegar]

دیدی نتونستی؟ 

کورس: کسری 

میکس و مستر: مرودین

تنظیم و آهنگ سازی: یاشار 

کاور: کامیار

Didi Natonesti

Giovanni Marradi - With You

Hamed Behdad

Hamed Behdad Chi Shod Ke Shab Shod

If you can, follow me on Spotify & Apple Music:
open.spotify.com/artist/2QiW536ikg1NgIkaCvRg8s
https://itunes.apple.com/se/album/solo-piano-diary-iii/id631172574?l=en

This soundtrack and movie theme is written by Henry Mancini and Francis Lai.
Love Story is a 1970 American romantic drama film written by Erich Segal, who was also the author of the best-selling novel of the same name. It was directed by Arthur Hiller and starred Ali MacGraw and Ryan O'Neal, alongside John Marley, Ray Milland, and Tommy Lee Jones in his film debut in a minor role.

bedune ejazeh

Amir Rouhandeh

Recent comments

Jimmy’sBFF

Related tracks