crazy shit

RIPTIDE WUZ HERE :> https://www.roblox.com/groups/3186449/pukers

Bad Habit

Moonlight

به دنبالِ لیوا‌ن های نیمه پر بودیم که
تمومِ ظرف‌های زندگی شکست
یاد ندارم چندمین بار بود می‌مُردیم
دوباره زنده می‌شدیم با حسِ تیره‌تر
جنسِ ما اگزمایِ پوستِ اجتماعی بود
که شب‌هاش نمی‌رسید به سپیده‌دم
کتاب‌ها که چاپ می‌شد داستا‌نهای ما بودند
از ما بی‌شمار قصه می‌شه کشف
ماجرای بچه‌های کوچه‌های فقر
ماجرای کوره های درد
ماجرای گناهکار ماجرای شرم
ماجرای شورش‌های شهر
ماجرای خفه شو به سویه‌های شک
ماجرایِ دروغینِ خوبه حالِ من
که نتیجه‌ی غرورِ کمک نمی‌خوام بود
آزمایش می‌شدیم تو لوله‌های تنگ
تمومِ اون شیرها که می‌نوشیدیم تله بود
لبِ جوب
ما بودیم
آب نبود، عمرِ بی‌کَله بود
که ندیدیم چطور می‌گذشت
دور تا دورِ مغزمون نرده بود
هم منظره‌ی پنجره غروب
هم پنجره‌ی منظره غروب
تاریخ تاریکی واسمون به ارث گذاشت
که ریشه دَوونده بود تا تهِ وجود

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
محکوم کردنم همسایه‌هام
دیوار ایستاده بود
یه جوری مشت کوبید زیرِ چونه‌م
دستهای زمختِ گذشته‌ی پریشونم
که بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

لحظه‌ها که بی‌ثباتن
همه رفتگان و موندگان کیش و ماتَن
بینِ راهی های وسط باز انگل‌ها بودند
استرسِ فردا به ما راهِ دیو رو باز کرد
اونی که رفته بود رو غربتِ غرب
اون که مونده بود رو کُشت تهمتِ شرق
این جدالِ بی‌پایانِ ما
یه لایه دیگه رو برد
مگه هستیمون چند تا لایه داشت؟
عدالت، امید
واژه های شوم
همون خالی بکن های زیرِ پایِ آرزو
مُدرنیته رسید با مسجدهای شیک‌تر
کُهنگی و سنت با لباس خوب
فریب می‌رقصید با دامنِ کوتاه
جلو صورتهای لاغرِ تودار
حتی اگه فکری هم با باد می‌اومد
تفکر رد می‌شد از باورِ سوراخ
خدا داشت تلویزیون نگاه می‌کرد و مادرم دعا
خدا داشت واسه خودش چای دم می‌کرد و مادرم دعا
زمان رو گم کردم ساعتم رو باهاش
من همون نویسنده‌ی ساغرم کجاست
چنگ کشیدم به زیرل خاک‌های بودنم و کَندم ریشه و ساقه رو با جاش

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
محکوم کردنم همسایه‌هام
دیوار ایستاده بود
یه جوری مشت کوبید زیرِ چونه‌م
دستهای زمختِ گذشته‌ی پریشونم
که بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

من بچه‌ی سرخِ همون دوزخ‌ام
که پای بهشتِ آینده‌م تو برزخ گیره
کِش می‌آم تو جدلِ روح و تنم
وقتی چشمام می‌مونن و صورتم می‌ره
واسه خودم دلم نمی‌سوزه ولی بهش حق می‌دم
که واسه دلداریش بهم شک می‌کرد
آروم می‌گفتم چیزی نیست بیخیال
بعل می‌کردمش و می‌شدم زخمی‌تر
کودکِ ناخلفِ آرامش با خیال
که نمی‌دن بهش آرامش واهیات
دهنم یه چاهِ عمیقه به دل شب و این گنجِ مدفون شده پالایشگاه می‌خواد
تندرو ام عینِ دلنوشته‌ها
مثلِ حسِ قصه‌هام که دل‌ها می‌شنیدنش
صدای توی سر کُشت ما رو ولی من جنازم رو دنبال خودم می کشیدمش
نوکیسه‌ها با الفاظ و تیپِ نوگرا
می‌اومدن ولی بودن بلغورِ کُهنه‌ها
دادم ترجیح چروکِ واقعیت رو به اُتو کشیده‌های روی فیگورِ دروغ
اتفاقم افتاد بیرونِ وقوع با کُلی نیروی بروز تو انتها که می‌پوسه شروع
منم همون دیوونه کُنون
بی‌‌وطنِ بی‌مرز
بی‌خط
ایستاده بیرونِ جنون

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

Bi Khat

"برمی‌گردیم، با شنونده‌ی بعدی صحبت می‌کنیم
سلام
بگید که از کجا تماس می‌گیرید."

تماسم از دلِ فتنه‌ست
از زمان که من رو طی کرد
خط انداخت رو این پیکر
یه خلافم پُرِ پیگرد
فشار تا حدی می‌ده سیقل
آیا باقیش نمی‌آره نکبت؟
حتی انگشت به دهنِ حیرت که
کی اومد؟
کِی موند؟
کِی بود؟
کِی رفت؟
هر دفعه بیرون می زنم از جلدم یه هیکل با تهدید ایستاده بین‌ام
یه جوری با تحقیر نگام می‌کنه که تنگ می‌شه کُلِ کشور
توی حالتی مث هیپنوتیزم می‌رم و عرق می‌باره به کُلِ چهره‌ام
یک لحظه ببخشید
چیه پای تلفن‌ام باش توی تُنگت فعلاً
من فاصله ها رو می بلعم
تنهایی از تنهایی می‌ترسم
دائماً رادیوم روشنه چون
از صدای تویِ سرم می‌لرزم
می‌خوام در برم از قصه‌ی سرزنش
به صدای خانمِ قصه‌گو می‌چسبم
سِر
چند ساعت روی صندلی بی‌حرکت
دیو می‌گه هرچی هستم غلطه
شادی و رقصم غلطه
زبونش خشک و طلبکاره
بهم میگه زبون و حرفم غلطه
غلط غلط غلط غلطه
بدنم تب توی سر جهنم
گوشم افتاده گوشه‌ی رینگ
دره‌ی قلبم دَرَکه

جلو هر قدمم دورِ هر حس
کشیده خطِ قرمز
یه روز شکلِ پدر
یه روز پدربزرگ
یه روز جَدمه با یه نقاب
یه روز لای خط‌های کتاب

انگاری کُلِ وجودش کینه‌ست
من پُرِ نقصم اون بی‌نقص
پُرِ دست و پاست من بی‌دست
آس و پاس و بی‌کس
روحم حکمِ تقضیه‌اشه
نصفشو خورده
پیِ بقیه‌اشه
من کُلِ آپارتمان رو آتیش می‌کشم
تا بلکه بسوزه ریشه‌اش
مایوسم
مایوسم
مگه غلامِ حلقه به گوشم؟
کی چی من رو اینطوری مجبور کرد
تا از هر چیزی که دوست دارم دور شم؟
دیدی گاهی کابوس می بینی، که باید در بری هر طوری هست
می‌خوای داد بزنی و در نمی‌آد کلمه‌ات؟
توی بیداریم اینطور فلج‌ام
وای الاناست ظاهر بشه
ماه وقتی که حاضر می شه
راهِ آسمون کامل می‌شه
ایا این جادو باطل می‌شه؟
همسایه پائینی‌ها دلخورن
پائین می ره صدای دلهره‌ام
باید ماهی‌ام رو از تنگ دربیارم
زیرِ تختم قایمش کنم

جلو هر قدمم دورِ هر حس
کشیده خطِ قرمز
یه روز شکلِ پدر
یه روز پدربزرگ
یه روز جَدمه با یه نقاب
یه روز لای خط‌های کتاب

Tamas

بهم یاد ندادن
سوزنِ بودن رو که فرو کردن توم اجازه‌ی فریاد ندادن
دورِ دهنم موند جای پنجه‌هاشون
ترس می‌وزید از لایِ نعره‌هاشون
من میونِ کاکتوس‌ها قد کشیدم
خارها بالا تا پائینم رو خط کشیدن
یه مرزِ فرضی
که هیچوقت ازش رد نمی‌شم
بهم یاد ندادن
ممکن چیه، امکان ندارم
شرمه بروزم
چطور می‌تونم پنهان نباشم
قدبلندتر از سقفِ عبورام
صدایِ شکستنِ شانِ حضورام
توی مجلسِ حُضارِ مُسن
چقدر خورشید مُرد تو نوشته‌هام
آواره‌ی قعرِ غروبم
چقدر کشتم احساس قبلِ ابراز
فقط یاد گرفتم بنویسم
جا نوازش های سرنوشت ساز
حتی نوشت‌هام رو پاک کرد دستِ انکار
کلی تابلویِ کهنه به دیوار
نگاه بهشون یعنی شرِ اجبار
چاره‌ی ترسِ از آزادی چیه؟
اگه دلتنگِ حبس شی بعدِ زندان؟
بهم یاد ندادن
قصه‌هام کافی نیست
من کافی نیستم
لابد هیچ فرقی با اشتباه ندارم
آینه‌ی قدیمی نشون نمی‌ده منو اگه روی صورتم یه نقاب نذارم
چه نویسنده‌ای ام که هنوز که هنوزه یه کتاب ندارم؟
نکنه استعداد ندارم؟
از کجا حسِ ناب درآرم؟

از دیربازها می‌آد
صدایِ واژِگونی
از دوردست‌ها می‌آد
صدای سازِ خونی
انگار
از گورستونِ ای کاش
بلند شد دود از روحِ من
در من که ریخته خونِ شهر

رو تصویرهای تارِ زندگیِ گذشته‌ی من که از پارازیت پُره
همیشه یه پیرمرد ظاهر می‌شه و رویا رو میندازه بالا می‌جوئه
شومی از لبخندش می‌ریزه و بعد جسدِ رویا تف می‌کنه درست مرکزِ تصویر
تاریخچه‌ای که آینده رو گذاشته مقصدِ تحقیر
چطوری برم مرحله بعدی؟
با چه مقیاسی کنم رده بندی؟
وقتی زنده موندن اوجِ هنر بود
چطوری می‌تونم بگم دستمه تصمیم؟
معتادم به مصرفِ تقدیر
پس می‌دم فِسی به تختم بیندید
زبونه‌های آتیشِ گناهم
شعله‌ور تو جهنمِ تقصیر
جَوونی گم
هم‌صحبتی رو که بیخیالم، هم‌زبونی گم
تا که مژه‌های دلبر می‌خورد به هم طوفانِ احساس من رو می‌برد
توی خطه‌ای که عشق یه لکه‌ی ننگه
باید دلت بره خودت نخوری جُم
دلم واسه خودم می‌سوزه ولی بهش حق نمی‌دم
با این که کُشتم قبولیم رو
خورد بهم قرعه
باد من رو برد با یه سرفه از میراثِ حُقه
رو پوستِ سرطانیِ شهرم
از آسمون می‌باره غُده
چرکِ کهولت پخشه رو پوسته
روبروی آبرو می‌بازه غرش
یکسانی بود ارزشِ برتر
که همیشه می‌زد زیرآبِ جنبش
سایه‌های با نگاه‌های خشمگین بهم غلابن
تمسخر به دست
همیشه مشغولِ هُل دادن
هُل دادن، تا افتادم من
توی تورِ تارِ بی‌سامان‌ها
بی‌شروع و بی‌پایان بازها
آخر شکل گرفت خمیرِ من لایِ بینوایان
بی‌ ژان وال ژان‌ها

از دیربازها می‌آد
صدایِ واژِگونی
از دوردست‌ها می‌آد
صدای سازِ خونی

Moteassefam Ft. Maziyar Khavajian

Nej - Paro

Montagem Mysterious Game

Montagem do Batidão Viciante · DJ F3ARL3SS

Montagem do Batidão Viciante

℗ 2023 Polaris Records

Released on: 2023-12-22

Producer: Dorent Ymeri
Composer: Dorent Ymeri

https://youtu.be/rVnAK02q0-0?si=OV1lpcyxZieJmNg0 (link track from the author)

Montagem Do Batidão Viciante (by Dj F3Arl3Ss)

MONTAGEM DIAMANTE ROSA (SLOWED)

Rez feat. Navid - Setaarehaa
Produced by Farsea
Artwork: Sarah Ardalan
Mixing and Mastering Engineer: Shervin Raadfar
Guitar: Shervin Raadfar
January 2024, Divar Records

رض و نوید - ستاره‌ها
آهنگساز: فارسی
عکاس جلد: سارا اردلان
میکس و مستر: شروین رادفر
گیتار: شروین رادفر
دیوار/ دی ۱۴۰۲

متن
------
قسمت نخست - رض
چی می‌دونی از دل تنگ؟ چی‌ می‌دونی از بغض غروب؟
چی می‌دونی از ریزش اشکا؟ چی می‌دونی از این هُرّ سقوط؟
چی می‌دونی وقتی پا می‌شه سُست/ زیر لب فقط «یاخدا» می‌شه گفت
تن سرد، راه سبز، روح و ارواح/ این وسط سهم ما می‌شه بُهت
می‌دونم وقتی رفتی نشستم/ می‌دونم وقتی رفتی شکستم
می‌دونم گفتی عشق ام جاری/ حتی اگه از این دنیا من رفتم
می‌دونم، ولی درکش چه سخته/ واسه این چش درشتِ شلخته
واسه این بچه شیرِ تو لحظه/ توی این زندگیِ بی‌وقفه

هم‌خوان - رض
می‌دونم جات پیشِ ستاره‌هاس، پیش ستاره‌هاس، پیش‌ستاره‌هاس
تو رفتی حل بشی با کلی نور/ من موندم لای سایه‌ها
می‌دونم جات پیشِ ستاره‌هاس، همون یه جای خاص، همون یه جای خاص
تو رفتی حل شدی با کلی نور/ جا موندم لای سایه‌ها

قسمت دوم - نوید
میدونم پشتت یه بغچه داشتی/ می‌دونم دونه دونه «دونه» کاشتی
می‌دونم کلی کلی خونه ساختی/ می‌دونم خودتو به خودت باختی
میدونم خدات خدای من شد/ ولی وقتی شب شد از تو من کم شد
میدونم اشکو، میدونم زخمو/ میدونم جنگ و صدای بلندو
میدونم، میدونی؟ میدونی؟/  قرمز و قهوه‌ای، زردو میدونی؟
«خم نشو»، «صاف وایسا»، «صبر کن» میدونی ؟
ریشه‌ی کینه‌ی سردو، میدونی؟/ شکوفه‌ی این درختو میدونی؟
لبخند وسط اخمو میدونی؟/ غریبه وسط شهرو میدونی؟
نوری که شکافته ابرو میدونی؟

هم‌خوان - رض
می‌دونم جات پیشِ ستاره‌هاس، پیش ستاره‌هاس، پیش‌ستاره‌هاس
تو رفتی حل بشی با کلی نور/ من موندم لای سایه‌ها
می‌دونم جات پیشِ ستاره‌هاس، همون یه جای خاص، همون یه جای خاص
تو رفتی حل شدی با کلی نور/ جا موندم لای سایه‌ها

Setaarehaa

REZ X Navid - Setaarehaa | رض و نوید - ستاره‌ ها

The Thin Grey Line

New World Depression

Lone Wolf Hysteria

Eternxlkz – SLAY! (CHASHKAKEFIRA Remake)

Farshad-on ma im at #HIP-HOP,#RAP

https://G59Records.com
G59Records@gmail.com

My Liver Will Handle What My Heart Can't

KILL YOURSELF (Part III)

FREE DOWNLOAD: suicideboys.bandcamp.com
https://G59Records.com
G59Records@gmail.com

[Verse 1: $lick $loth]

Tell me what you know bout a motherfucker out the bottom with a gold grill gleamin
makin all these hoes problems
stalker creepin out the fucking dungeon
switchblade on em hit the guts like a pumpkin
dumpin'
30 rounds out the clip off rip
too thick with the stick bet i won't miss
lil $lick real sick
don't talk shit
whip whip like a brick scale on fish
$uicide night time
no we don't fight crime
it's the Grey *59 with the real red eyes and we dyin inside 
bodies in fluoride
let the rope untie
just crucify me
Yung Christ wrist's sliced
couple hoes on ice singin RIP

[Verse 2: Ruby da Cherry]

Ruby was a motherfuckin reject
then i cut my wrists and now i motherfucking bleed checks
still broke after all the motherfucking weed gets rolled
hoes askin if i see a ghost
tell em no i just seep smoke when the weeds blown
she chokes from the deep throat
3 feet of rope
lethal
slay the fucking sheep
so evil
ima hang myself and then i get to see home
Ruby a fuckin demon
Ruby got a cult now
hoes tryna bolt down Ruby
the result of a reject from a small town turned into a demon
I'm evolved now
loud growl
Snow Leopard on the prowl
stay the fuck back hoe
slay the whole pack hoe
paint the globe black hoe
soon i will shed this skin
turn to the devil then i'll never reminisce 


PARIS

[Prod. By Sorena_Sample From Schiller(Wellenreiter)]
 

مجنونم بی کم و کاست
سالهاست دادم سینمو چاک
من تو آتیش دارم گر میگیرم
تو کجای جهنمی بی کس و کار
لای همونا که‌ میجونت
قانون میکشن و میخرنت
من میپرم از رو این فقره
سرتو بالا بگیر کی زدتت
راه میرم رو قلب خطر ، واسه خلق اثر
با سر میرم تو جنجال
چرتکه ی عقل واسه دلال
من جرم جنونم ، بازیچه سرب قرونم
دست بذار رو کل وجودم
من خنیاگر سرمه خونم
وقتی ته خطی خط و ‌میکنه له
حیوون ناطق میکنه هی
نمیخواد اسیر چی شده شه
کل زندگیم شیش و بشه
غمار ، خط ، راه ، پوتین ، غبار گرد
من یعنی سوال ، درد
بزار تکون بخوره همه درسا بهتر
نیومده دوره ی مستا به سر
عمر و میخوام با الکل شک
سی تا بی کله نه شصتا با سر
نیستم اون که تو خواب بمیره
تو فکر نون و آب بمیره
بذا ذهنم بو خشاب بگیره
تو کل منم تو حجاب بمیره
کویرم ، خاطی خطیرم
من عمق زخم عدل
پشت قافیه، نفیرم
تنم سرزمینه سالیان جنگه
فعلم صرف مرگه ، سینم ضمیرم
نه سازم رنگین ، نه آوازم آهنگین
نجوای سگ های می نخورده  سیرم
خشک ، پهن ، بیابانم
من بی نسبم ، بی جد ، بی نیاکانم

Kavir

Nafir

[Prod. By Sorena & Dehghan_نمونه برداری شده از قطعه آکواریوم اثر کارن همایونفر]
"قسمت اول"
وسط کویر چند تا خونه  اس
همون شهر سوزانِ راه بی قدم
شهری از جنس قهر
شهری از جنس سایه های بی اثر
بعد اولینِ جاده های بی رمق
میدون چهارم ، خونه کشاورز
جایی که لباس آسفالت میشه پاره
وسط کوچه ها و زاغه های بی نفس
بعد یه در دو لنگه ضد زنگی
حیاطی با کفی سنگی
کودکیِ من ، گوشه ی اتاق
مشغول تماشای تئاتر سایه هاست
با بغضی به سنگینی سایه یه زن
زیر سنگینی دستور و اراده یه مرد
من اشک سایه ها رو دیدم
آفتاب متهم مایل به مرگ
پدرم شاهرگ خیابونا رو خال کرده بود رو بازوی چپش
یه هرگز نمیر مادر تلخ
که بی مادری رو میکنه غم آلوده ترش
شاید واس همینه که مادر و بفهمه تو چشمای من
زیر امضای سرد پدر ، با یه نه میشه رد
مادرم نگاش استخونی تر از گونه هاش
هیچی نیست تو صداش
لباسش انگار بود چادر حجابش
پهن رو بی مرامی استخون شونه هاش
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
"همخوان"
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، توویِ جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگِ زبون
منم آخرِ زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه ی خونمو بُرد
آشیونمو خرد ، تویِ جنگ تموم
عشق نفرت میشد و تنم
زیر نگاه سرد سایه های متهم
هم مردنی ترین هجای شعر من بود
قاتل همسایه های متهم
این بیرون سایه ها کشیده ترن بابا
من که فقط مخاطب این نمایشم
دیوار پشتم انقدری بدون سایه س
که شک میکنم حتی به حضور و بودنم
گاهی دوتا دست سُر میخورد توو هم
دوتا دست که از هم پُر میشد بزرگ میشد
با غروب خورشید تووی پرده ی بعد گرگ میشد
من از دیدن تاتر گرگ ها رو‌ دیوار
بیمار تر شدم از امنیت مردم
یه هیولا جلوم یه شبنم و میخورد
وقتی دونه ی اشک‌ کوچیکمو ‌میخوردم
یه دختر که موشو میتراشن ، آی نزنید
اون همه آرزوشه موهاش
این سایه ی تموم معصومیت من بود
میبینی پدر ، پاشیدم آره
سایه ی زندگیم تو دست باد وحشی
به سیلی روزگار خندید
غبار نفرت سایه های مادر
میکنه پایان این تاتر رو ‌زخمی
من کنار دیروز ، کنار فردا
کنار همه آرزوهای بی گناه
چهار تماشاگر اعدام آفتابیم
چهار قاضی اتهام سایه ها
  "همخوان" 
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ به دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد تموم خونمو بُرد
آشیونمو خورد ، توی جنگ تموم
من از اون کوچیدگانم به درون
توی نقبِ دلم با رنگ زبون
منم آخر زرد خزون
نادون بی امون دل نگرون
که باد همه خونمو بُرد
اشیونمو خورد،توی جنگ تموم

Tatre Sayeha

Navid - Khata
Produced by Atour
Mixing and Mastering: Atour
March 2020, Divar Records

نوید - خطا
آهنگساز: آتور
فروردین ۱۳۹۹ - دیوار رکوردز

متن
----
قسمت اول:
هر روز صبح که از خواب پا می‌شم/ می‌غلتم گربمو می‌بینم
می‌بندم موهامو، می‌شینم/ باز آینه رو برعکس می‌گیرم
یه کم از عطر پیمان می‌زنم/ سایه سفید زیر چشمام می‌زنم
اخبارو می‌خونم و مچاله می‌کنم/ قهوه‌ی تازه رو تفاله می‌کنم
گروم گروم، توی سینم/ می‌کوبه میگه یه روز دیگه است
من توی سینم ساعت نمی‌خوام/ مسابقه، بردن و باختن نمی‌خوام
نفرت داره منو هارم می‌کنه/ سردی آدما داغم می‌کنه
این دوپای مغرور پر ادعا رو ول کنی برگر آدم می‌خوره
دادستان شهرم خواب/ رئیس جمهور وقتم خواب
توی خونمون زندانی/ تموم لباس و رختم خواب
آدم! می‌بینی زندانی چیه؟/ نتیجه دروغ و بازی چیه!
تو که این همه کفترو ساقط کردی/ کوچ خفاشا واسه چیه؟


همخوان
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

قسمت دوم
چیه؟ منم! همون که خودت زاییدی/ روزی سه وعده از پشت پاییدی
بیت المالو حیف و میل کردی/ پولای بیمه‌امون رو پس نمی‌دی
تف تو این قافیه و وزن که باید برا تو حیف و میل کنم!
بیت المال من مقدسه! نه مث تو ولنگ و واز
چشاتو درشت نکن آقا/ ما که زورمون نمی‌رسه به شماها
ولی بترس از اون روزی که آخر/ بچه‌ات بگه «کیو می‌گه تو این آهنگ؟»
نفرت مغزتو پوک می‌کنه/ ایدئولوژی تو رو از تو می‌خوره
لعنتی یه کمی عاشق باش/ این اکسیر دردتو خوب می‌کنه
تو که این همه روزنامه چاپ کردی/ دروغو با دروغ پاک کردی
بی لباست، بی ستاره/ لای مردمت راه رفتی؟
منم اون هیهاتی که دین گفته/ شیعه تو ذلت نمی‌افته
منم یه آدم معمولی/ عصبانی، حالم خوب نی

همخوان
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»




قسمت سوم
همش خطا/ باغبون این دشت بلا
آسمون دیدم شدم سر به هوا/ بارمو نکشیدم، اونم خطا
گلهای باغچم کوتاهن/ نور نرسید بهشون، اونم خطا
برجاتون حیاط(ت) رو سایه کردن/ من که روی پشت بومم خطا
گفتن خونه جای موندن نیس/ گفتم هرجا به جز خونم خطاس
گفتن بیرون در آزادیه/ گفتم معنی نور توی شباس
نفرت توی سینم جایی نرفت/ کسی واسه رفته‌هام کاری نکرد
از فرودگاه تا بهشت زهرا/ توی خوابم منو راه می‌برن
هق هق! پیمان تو نرو! / هق هق! احسان تو نرو!
هق هق! آذین چرا رفت؟ / خواهر، داداشم تو نرو!
راست می‌گن آدم خیلی کمه/ این زمین فانی رو متر می‌زنه
کاش جای این همه مرگ و خطا/ شعر می‌شد واحد مملکتا

همخوان
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»
یه روزی همه چیو ول می‌کنم/ وسط خیابون شعر می‌خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی/ میگم «منم یه خطای انسانی»

crazy shit

amir eimoory