رنگ سال گذشته را دارد همه ي لحظه هاي امسالم
سيصد و شصت و پنج حسرت را همچنان ميكشم به دنبالم
قهوه ات را بنوش و باور كن من به فنجان تو نميگنجم
ديده ام در جهان نما چشمي كه به تكرار ميكشد فالم
يك نفر از غبار مي ايد مژده ي تازه ي تو تكراري ست
يك نفر از غبار آمد و زد زخمهاي هميشه بر بالم

amzpr