Asystuje, strzela, imponuje zaangażowaniem. Luis Valcarce spędził w Gdyni dopiero trzy miesiące, a już prowokuje dyskusje, których konkluzja zdaje się być jednoznaczna: to koniec hiszpańskiego fatum w żółto-niebieskich barwach. W środę najważniejszy do tej pory sprawdzian: półfinał Pucharu Polski. – Dam z siebie wszystko, żeby dotrzeć do finału – przyznaje pomocnik Arki.

SZCZĘŚLIWA SIÓDEMKA?

Luis Valcarce to siódmy w historii Hiszpan grający w barwach Arki. Wcześniej do Gdyni zawitali Antonio Calderón, Rubén Jurado, Álvaro Rey, Santi Samanes, Nando García i Samu Araújo. Ostatni z nich rozegrał w żółto-niebieskich barwach zaledwie jeden mecz, ale i pozostali albo mieli do Arki pecha, albo Arka – do nich.

Czy ten trend odwróci właśnie Luis Valcarce? Gdy przyjechał do Gdyni, obiecał, że to zrobi i wszystko wskazuje na to, że rzeczywiście są na to spore szanse. Już w zimowych sparingach strzelał i asystował, a od początku rundy wiosennej rozegrał od pierwszej minuty wszystkie z możliwych spotkań – w pełnym wymiarze czasowym. Ponadto, na boisku jest jednym z najbardziej aktywnych zawodników, co wyraźnie podoba się kibicom.

– Nie przyjechałem tutaj ani w roli turysty, ani na wakacje – mówi stanowczo. – Przyjechałem tu do pracy i by dać z siebie wszystko. Jeśli to zrobię, drużyna na tym skorzysta.

W POLSCE MÓGŁ ZAGRAĆ JUŻ WCZEŚNIEJ

Do Gdyni były zawodnik hiszpańskiej Ponferradiny i Numancii trafił w styczniu tego roku, a Arka jest pierwszym zagranicznym klubem, w jakim zagrał. Jak sam jednak przyznaje, Polska kusiła go ofertami od dłuższego już czasu.

– Od dwóch, trzech lat stale otrzymywałem z Polski bardzo dobre oferty – mówi Valcarce.

Wśród nich były też te z Ekstraklasy.

– Dwa lata temu było ich wiele. Kolejne pojawiły się we wrześniu, ale gdy zwlekasz i czekasz, niektóre z opcji znikają. Wtedy pojawiła się Arka – i wydała mi się dobrym wyborem.

– Wszyscy bardzo dobrze mówili mi o klubie – że to znakomity projekt, zarówno pod względem sportowym, jak i finansowym; że to klub, który musi awansować do Ekstraklasy. To dlatego zdecydowałem się tu przyjechać i jestem z tej decyzji zadowolony – podkreśla piłkarz.

Czytaj całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/124797-z-copa-del-rey-eliminowal-go-real-madryt-w-srode-zawalczy-z-arka-o-final-pucharu-polski-valcarce-nie-przyjechalem-tu-w-roli-turysty

Z Copa del Rey eliminował go Real Madryt. Teraz Luis Valcarce zagra z Arką o finał PP (3/04/2021)

Deleu po meczu z Barceloną, m.in. o tym, jak upolował koszulkę Messiego

Kiedy w lipcu ubiegłego roku klub potwierdził, że wraz z końcem sezonu Pavels Steinbors opuści Gdynię, wśród kibiców zawrzało. Z Arki odchodził zawodnik, którego obecność w pierwszym składzie od lat była niekwestionowana, a jakby tego było mało – jego serce nabrało żółto-niebieskich barw. Sentymenty kibiców mieszały się ze złością, której nie ukrywał też sam piłkarz.

− Arka dla mnie dużo znaczy, nawet więcej niż dużo. Zawsze będę ją obserwował i mocno przeżywał, gdy coś się w niej nie układa czy nie idzie w lidze – przyznał w rozmowie z Radiem Gdańsk bramkarz Jagiellonii Białystok.

Z Gdyni odchodzić nigdy nie chciał, wielokrotnie zapowiadając, że to w niej najchętniej zakończyłby piłkarską karierę. Gdyńska "Górka" stała się jego ulubionym miejscem na nadmorskie spacery, a opowieści dotyczących historii Arki słuchał z taką samą radością, jak kibiców skandujących z trybun jego nazwisko.

− Na początku byłem rozczarowany, ale teraz chyba rozumiem, że to jest część piłkarskiego życia – zauważył z nieskrywaną nostalgią. – Nie zawsze wszystko jest tak, jak sam tego chcesz. Ale myślę, że to nie jest moja ostatnia przygoda związana z Arką – dodał. I zapewnił: − Staram się, żeby w głowie zostały miłe chwile, a nie to, że coś się nie udało, coś było źle.

BĘDZIE KIBICOWAŁ (JAK) SWOIM

Choć Pavels Steinbors nie wybiegnie 2 maja na murawę stadionu w Lublinie, zapewne niejeden sympatyk Arki będzie wspominał w najbliższych dniach to, z jakim zacięciem bronił jej bramki podczas finału w 2017 roku. On sam zaś będzie za nią trzymał kciuki tak mocno, jakby czas od finału sprzed czterech lat zupełnie stanął w miejscu.

− W Arce nie zostało wielu moich przyjaciół z szatni, wiele się w niej zmieniło. Ale tak to jest, że zawodnicy będą przychodzili i odchodzili, a klub zawsze będzie – podkreśla.

− Nieważne, czy to za pięć, czy za dwadzieścia lat – zawsze będę obserwował Arkę i wspominał spędzone w niej chwile.

NIE PLANUJE ODEJŚĆ Z JAGIELLONII

Po czterech latach spędzonych w Gdyni, usługi łotewskiego bramkarza zapewniła sobie – za pośrednictwem dwuletniej umowy – Jagiellonia Białystok. Kontrakt zawiera opcję przedłużenia o kolejny rok.

− Gdy przyjechałem do Białegostoku, broniłem i myślę, że nie wyglądało to źle. Byliśmy w tabeli wysoko – zaznacza bramkarz.

Steinbors pozostał tym samym na poziomie Ekstraklasy, choć jego sytuacja była do pozazdroszczenia jedynie do październikowego, zwycięskiego meczu z Lechem Poznań (2-1). Przed kolejnym ligowym spotkaniem, ze Śląskiem Wrocław, Łotysz doznał urazu.

− To była nieprzyjemna kontuzja, naderwałem ścięgno. Długo to się goiło. Był już czas, żeby wracać na boisko, a ja nie mogłem – i naciskałem na samego siebie, że trzeba wracać. Może nie do końca dobrze to wyliczyłem, wszedłem na dwa mecze i nie ukrywam, zagrałem słabo – wspomina Łotysz.

Wakat w bramce Jagi najpierw tymczasowo wypełnił Damian Węglarz, po czym do składu wskoczył Xavier Dziekoński – i już nie oddał Steinborsowi swojego miejsca. 

Czytaj całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/125596-jego-stalowe-nerwy-pomogly-zdobyc-puchar-polski-w-2017-roku-pavels-steinbors-koledze-zycze-dobrego-meczu-arce-zwyciestwa-posluchaj

Pavels Steinbors przed finałem PP: „Koledze życzę dobrego meczu, Arce – zwycięstwa” (18/04/2021)

O Arce nadal mówi w pierwszej osobie liczby mnogiej: nie „wy”, a „my”. Gdy tylko może, ogląda poczynania żółto-niebieskich w 1. Lidze, a kiedy nie jest to możliwe – o wyniku na bieżąco informuje go telefoniczna aplikacja. − Beze mnie będzie troszkę ciężko, ale mam nadzieję, że ten puchar będzie nasz – mówił żartobliwie w rozmowie z Radiem Gdańsk.

„STARAM SIĘ NIE ZAPOMNIEĆ JĘZYKA POLSKIEGO”

Luka Zarandia odszedł z Arki latem 2019 roku, podpisując kontrakt z belgijskim Zulte Waregem. W Belgii miał wiele do udowodnienia, jednak Gdynię opuszczał z dużą nostalgią. − Szukałem drużyny, a znalazłem rodzinę – mówił, żegnając się z kibicami.

Od tamtego czasu minęły już prawie dwa lata, ale losy Arki wciąż nie są Gruzinowi obojętne. − Niedobrze, że nie jesteśmy teraz w Ekstraklasie. Ale będzie dobrze! – mówił w ubiegły weekend w rozmowie na antenie Radia Gdańsk.

Nadal też świetnie radzi sobie rozmawiając po polsku, choć jak przyznaje, stało się to dla niego większym wyzwaniem.

− Polski pamiętam, ale jest trudniej, gdy nie używam go tak często. Jak byłem w Polsce, mówiłem codziennie, a teraz nie znam tu żadnego Polaka. Ale staram się go nie zapomnieć – przyznaje.

PANDEMIA I KONTUZJA POKRZYŻOWAŁY MU PLANY

Jak minęły mu ostatnie dwa lata? − Gdy przyjechałem do Belgii, od razu zacząłem grać i wszystko było dobrze. Później miałem problemy z trenerem, więc pojechałem do Kazachstanu, na wypożyczenie – opowiada.

− Nie mogę powiedzieć, że te dwa lata były fantastyczne. W zeszłym roku zagrałem dwa mecze, teraz sezon już się skończył, więc w nim też nie zagram. Mogło być lepiej, ale nie lubię narzekać, dlatego powiem, że jest okej – mówi szczerze, będąc na ostatniej prostej leczenia długiej kontuzji.

KWARANTANNA W KAZACHSTANIE

Na wspomniane wypożyczenie trafił w lutym 2020 roku, do drugiego w ubiegłym sezonie zespołu kazachskiej Premier League, Tobołu Kustanaj.

− Niestety, zaczął się koronawirus. Po dwóch meczach siedzieliśmy w domu, nie mogliśmy już grać – wspomina Zarandia.

− Gdy przyjechałem do Kazachstanu, wirus był już w Europie. W Gruzji też było wiele przypadków. W mieście, w którym mieszkałem – Kustanaj – mówiono z kolei, że przypadków nie ma wcale. Nie było ono duże, miało około 200 tysięcy mieszkańców. Ostatecznie, gdy tylko sprowadzono testy, okazało się, że w całym Kazachstanie też jest ich już bardzo dużo, opowiada.

„BEZE MNIE MOŻE BYĆ CIĘŻKO!”

Na pytanie, co będzie robił 2 maja, Luka odpowiada żartobliwie: − Jeśli powiem, że będę oglądał finał, uwierzysz mi?

Za chwilę, już całkiem na poważnie, dodaje: − Gdyby była na to szansa, chciałbym móc przyjechać i obejrzeć ten mecz na żywo. Teraz nie jest to możliwe, ale będę oglądał i kibicował Arce całym sercem – zapowiada.

− Beze mnie będzie troszkę ciężko, ale mam nadzieję, że ten puchar będzie nasz – powraca do żartobliwego tonu.

− Mam jeszcze kontakt z Marcusem, z Deją. Napiszę do nich przed finałem, mam nadzieję, że dodatkowa motywacja pomoże.

DRUGI LUKA?

Najchętniej, bez wątpienia, sam pomógłby na boisku. Tegoroczny finał będzie jednak zupełnie inny od dwóch poprzednich. W obecnej szatni Arki na palcach jednej ręki policzyć można zawodników, którzy pamiętają Lukę z czasów, gdy dzielił z nimi w Gdyni żółto-niebieską szatnię.

Który z obecnych piłkarzy, zdaniem Luki Zarandii, może zaskoczyć w finale tak, jak w 2017 zrobił to on?

− Drugi Luka? Teraz to chyba Marcus! Jest jak wino. Dobrze gra, strzela – mówi bez chwili zawahania Zarandia. − Myślę, że piłkarze z doświadczeniem, tacy jak Marcus, mogą w finale zrobić dużo – kontynuuje.

Czytaj całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/125949-w-2017-roku-rajdem-przez-pol-boiska-ustalal-w-finale-zwycieski-wynik-zarandia-drugi-luka-teraz-chyba-jest-nim-marcus-posluchaj

W 2017 roku ustalał w finale zwycięski wynik. Zarandia: „Drugi Luka? Teraz chyba jest nim Marcus!”

Gdyby nie jego bramka w 107. minucie, nie wiadomo, jak potoczyłby się finał z 2017 roku. – Pewnie skończyłoby się na rzutach karnych i wtedy już loteria, nie wiadomo, kto by wygrał – wspomina Rafał Siemaszko.

„FAJNIE BYŁOBY ZAGRAĆ PRZECIW ARCE”

Rafał Siemaszko był jednym z pierwszych zawodników „starej gwardii”, których latem 2020 roku zaproszono do opuszczenia Arki. Większość z nich nie ukrywała, że odchodzić nie chciała, ale pogodzili się z tym faktem – i pomimo niesmaku, który pozostał, żółto-niebieskie barwy także pozostały im bliskie.

Po zakończeniu wieloletniej przygody w Gdyni, były napastnik Arki zasilił szeregi drugoligowego Sokoła Ostróda. Tam udowadnia, że jeszcze nie nadszedł czas, by zawiesić buty na kołku.

– Jesteśmy beniaminkiem 2. Ligi, tak że robimy, co możemy, żeby utrzymać się w lidze – mówi piłkarz w rozmowie z Radiem Gdańsk.

– Może nawet uda się sprawić jakąś niespodziankę i załapać się do baraży. Gdyby udało się awansować do 1. Ligi, byłaby to miła niespodzianka – przyznaje.

Sokół Ostróda oscyluje wokół środka drugoligowej tabeli, ale różnica punktów dzieląca ich od baraży o awans do 1. Ligi pozostaje niewielka. A tam? Być może nadal będzie czekała na niego… Arka Gdynia. Żółto-niebieskim pozostało siedem spotkań, by udowodnić, że zasługują na powrót do elity.

– Rywalizacja na boisku zawsze jest zdrowa, więc fajnie byłoby zagrać przeciwko Arce. Ale nie odczuwam nie wiadomo jakiej złości. Było, minęło – i życie toczy się dalej, mówi Siemaszko, wspominając rozstanie z byłą drużyną.

SIEMASZKO VS SIEMASZKO

Pomimo tego, że od roku obserwuje poczynania Arki z daleka, niedzielny finał nie jest mu obojętny.

– Trzymam kciuki za Arkę, żeby wzniosła ten puchar – mimo tego, że otoczka nie będzie już taka sama, jak to było na Stadionie Narodowym. Wierzę jednak, że dadzą radę. Tak samo jak wtedy, niewielu wierzy, że Arka może wygrać, ale w piłce wszystko jest możliwe – mówi.

A jak czuje się, gdy z ust komentatorów – w kontekście obecnego zawodnika żółto-niebieskich – nadal regularnie słyszy swoje nazwisko?

– Dziwnie, trochę jakbym tam był – śmieje się. – Nieraz podczas transmisji komentator wspomni jednak też coś o mnie, tak że to też jest bardzo miłe, że pamiętają, że tam byłem i że trochę dla Arki zrobiłem – dodaje.

ROZSTRZYGNĄĆ WYNIK W 90 MINUT

Finał z 2017 roku pozostaje żywym wspomnieniem nie tylko w głowach kibiców, którzy przeżyli tamtego dnia euforię nieporównywalną z żadnym innym wydarzeniem, jakie miało miejsce w najnowszej historii klubu. Wciąż wspominają go także główni aktorzy tamtego spotkania.

– Przechodzą mnie ciarki, kiedy czasami oglądam skrót z tego spotkania i sytuacje, które stwarzaliśmy. No i mój gol i Luki Zarandii, kiedy poszedł w rajd i strzelił na 2-0. To jest coś niesamowitego – mówi rozemocjonowany Rafał Siemaszko.

I choć liczy na ponowne zwycięstwo żółto-niebieskich, powtórka scenariusza sprzed czterech lat, jego zdaniem, nie jest idealnym planem na niedzielne popołudnie.

– Stawiałbym na to, że może się skończyć rzutami karnymi. Ale w Arce na szczęście jest jeszcze wiecznie młody Marcus, więc może on załatwi tę sprawę jeszcze w dziewięćdziesięciu minutach. Liczę na to, że chłopaki nie będą musieli grać przez 120 minut – mówi były napastnik gdynian.

Cały tekst: https://radiogdansk.pl/sport/item/126194-cztery-lata-temu-otwieral-wynik-na-stadionie-narodowym-rafal-siemaszko-licze-na-to-ze-chlopaki-nie-beda-musieli-grac-120-minut-posluchaj

Otwierał wynik na Narodowym. Siemaszko: „Liczę na to, że chłopaki nie będą musieli grać 120 minut”

W sobotnie popołudnie 37-letni Brazylijczyk mógł przejść do historii jako najskuteczniejszy strzelec w barwach Arki. Nieporozumienie spowodowało, że tak się nie stało.

LETNIOWSKI NA 3-0

Na bramkę numer 63 w żółto-niebieskiej koszulce Marcus da Silva czeka od 16 kwietnia. Wówczas, w ligowym spotkaniu z ŁKS-em, Brazylijczyk wyrównał rekord Stanisława Gadeckiego, stając się – jeszcze na równi z legendą Arki – najbardziej bramkostrzelnym piłkarzem w jej historii.

− Wszyscy wiedzą, o co chodzi. Bardzo pragnę tej bramki, która da mi tytuł najskuteczniejszego zawodnika w historii Arki – mówił Marcus w rozmowie z Radiem Gdańsk po powrocie z Bełchatowa. Tam do siatki trafić się nie udało, choć udać się mogło.

Samodzielnym liderem klasyfikacji Marcus mógł zostać w 76. minucie spotkania z GKS-em, na wyjątkowym dla niego obiekcie. To w barwach Bełchatowa przecież, jedenaście lat temu, po raz pierwszy zasmakował gry w Ekstraklasie. Do podyktowanego przez sędziego rzutu karnego podszedł jednak Juliusz Letniowski i pewnym strzałem umieścił piłkę w siatce. To zapewniło Arce wysoki wynik 3-0 i pewne trzy punkty.

NIEDOPATRZENIE, ZA KTÓRE USŁYSZAŁ SŁOWO „PRZEPRASZAM”

"Julek, Żebrowski, Luis, Marcus", wyliczał Dariusz Marzec na konferencji przed meczem z Piastem Gliwice, odpowiadając na pytanie, którzy zawodnicy znajdują się na jego liście w kontekście ewentualnych rzutów karnych. Trener Arki nie powiedział wyraźnie, że nazwiska wymienił w nieprzypadkowej kolejności, ale Marcusa i tak nie martwi fakt, że – wnioskując po ostatnich decyzjach szkoleniowca – z murowanego pewniaka obsunął się w tej hierarchii na dalszą pozycję.

− Na początku sezonu, przez to, że nie grałem od początku w pierwszej jedenastce, nie byłem zawodnikiem, który regularnie wykonywał rzuty karne. Być może dlatego trener zdecydował, że teraz to Julek najczęściej je strzela – wyjaśnia.

− To nie znaczy, że w innym meczu nie pozwoli strzelić go mnie – kontynuował. I przyznał, że po meczu w Bełchatowie usłyszał słowo "przepraszam" zarówno od trenera, jak i kolegi z boiska. Żaden z nich, w emocjach, nie pomyślał w tamtej chwili, że strzał, w kontekście wspomnianej klasyfikacji, można było odstąpić właśnie Marcusowi.

− Moja bramka, prędzej czy później, przyjdzie – uspokaja napastnik.

Przeczytaj cały tekst: https://radiogdansk.pl/sport/item/126553-historia-pewnego-karnego-moja-bramka-predzej-czy-pozniej-przyjdzie-mowi-marcus-da-silva-po-meczu-w-belchatowie-posluchaj

Historia pewnego karnego. Marcus da Silva: "Moja bramka, prędzej czy później, przyjdzie" (8/05/2021)

Przedmeczowy turniej w ping ponga, nadzieja a nie strach. Finał Ligi Europy od kuchni (30/5/2021)

20 marca 2014, Doha. Wywiad, którego piłkarz udzielił na wyłączność RealMadrid.pl oraz Radia Gdańsk.

Raúl: "Chciałbym pograć jeszcze przez rok" [Katar, 20/03/2014]

Czy każdy Włoch lubi i zna się na kolarstwie? Były trener m.in. siatkarskiej reprezentacji Hiszpanii, Włoch i Polski o tym, jak często zdarza mu się wsiadać na rower, oraz czego oczekuje w związku ze swoim nowym wyzwaniem na stanowisku trenera Lotosu Trefl Gdańsk.

Andrea Anastasi przed 71. Tour de Pologne - 3/08/2014

Los sevillistas cantando el himno después de la victoria del Sevilla en la final de la Europa League - Varsovia, 27 de mayo de 2015

Himno del Sevilla - Final de la Europa League, Varsovia, 27/05/2015

Wicemistrzostwo Hiszpanii, półfinały Ligi Mistrzów w barwach Villarreal, mistrzostwo Europy w Austrii i Szwajcarii – to tylko niektóre osiągnięcia Brazylijczyka, który m.in. przez 5 lat był trzonem obrony La Roja za czasów Luisa Aragonesa. 

Za mniej niż miesiąc, w wieku 39 lat, Marcos Senna zakończy karierę wraz z Raúlem w New York Cosmos. I na około miesiąc przed tym, opowiedział o niej w rozmowie z Radiem Gdańsk.

Zapis rozmowy: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/30067-marcos-senna-nie-zamienilbym-hiszpanii-na-brazylie.html

Marcos Senna: "Nie zamieniłbym Hiszpanii na Brazylię" [Nowy Jork, 9/10/2015]

Rashid Yussuf porównuje pobyt w Gniewinie do obozów na Wyspach i przyznaje się, że pół roku to zbyt mało, by nauczyć się języka polskiego. Kto jest jego nauczycielem? "Uczy mnie pan Fialho, więc to jego zapytaj, dlaczego tak wolno mi idzie!". Kolejna część kulis obozu przygotowawczego Arki Gdynia. 5/02/2016


Rashid Yussuff i Alan Fialho: "Mój polski jest straszny!"

Do EURO 2016 pozostało 40 dni, a zatem czas najwyższy rozpocząć rozmowy na temat nadciągającego wielkimi krokami turnieju. Zaczynamy od organizacji wyjazdu i od rzeczy podstawowej: ile to wszystko może nas kosztować? Od razu uprzedzam ewentualne głosy sceptyków – może naprawdę niewiele!

Mój wyjazd na 13 dni, włączając w to samolot, noclegi i przejazdy pomiędzy 6 miastami, wyniesie mnie 1600 zł. Co na trasie? Paryż, Nicea, Monaco, Cannes, Marsylia, Bordeaux i malownicza wyspa Ré.

Jak zorganizować tani wypad na EURO? Gorąco polecam szukanie noclegów u osób prywatnych za pośrednictwem Airbnb.pl oraz połączeń na pokładach sieci autokarowej Ouibus.com. Na dłuższych trasach, przy odrobinie szczęścia, wciąż znajdziecie bilety w cenie promocyjnej na oficjalnej stronie TGV.

Bilety na mecze? Korzystanie z koników wcale nie musi być drogie (o czym mówimy w audycji)! Plus uwaga: wciąż dostępne są bilety na mecz Polaków z Ukrainą na oficjalnym portalu UEFA: http://www.uefa.com/uefaeuro/ticketing/index.html#availability

Jedziemy? Jedziemy! ;)

Radio Gdańsk: Jedziemy na EURO 2016

Yannick Kakoko, Michał Nalepa i Mateusz Szwoch po wtorkowym meczu z Bytovią i zapewnieniu Arce powrotu do Ekstraklasy.

Awans w Gdyni: "Barcelona?! Arka Gdynia, Arka Gdynia, Arka Gdynia - tylko!"

– Arka podchodzi do nowego sezonu z dużą pokorą. Na pewno będzie bardzo ciężko, bo to jest inna bajka, która może być albo złowroga, albo bardzo piękna – mówili z nadzieją kibice żółto-niebieskich po prezentacji drużyny na sezon 2016/17.

– W piłkarzach widać ogromną werwę i na pewno nogi od piłki nie odstawią – zauważyli niektórzy. – Szaleństwo związane z Arką było widać wśród kibiców już w zeszłym sezonie, dlatego na pewno zawodnicy nie będą chcieli ich zawieść. Miejmy nadzieję, że długo nie powrócimy do niższej klasy – kontynuowali.

Więcej: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/46072-optymizm-i-wielkie-nadzieje-arka-gdynia-zaprezentowala-druzyne-na-sezon-2016-17.html

Kibice po prezentacji: "Ekstraklasa to inna bajka, która może być albo złowroga, albo bardzo piękna"

Smaku zwycięstwa z obecnym mistrzem Polski piłkarze Arki zaznawali do tej pory tylko dwukrotnie. Po raz pierwszy pokonali Legię Andrzeja Strejlaua w 1979 roku, strzelając na własnym boisku trzy bramki przeciw takim piłkarzom jak Janas czy Deyna. Dwa lata później Arka wyeliminowała Legię przy Łazienkowskiej z Pucharu Polski, wygrywając w 1/8 2:1. Na trzecie zwycięstwo żółto-niebiescy czekali aż 35 lat. 

Cały tekst: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/48730-pilkarze-arki-po-wygranej-przy-lazienkowskiej-sklad-legii-w-zaden-sposob-nie-umniejsza-naszej-wygranej.html

Radość piłkarzy Arki po zwycięstwie z Legią (Radio Gdańsk "Z boisk i stadionów", 21/08/2016)

Nad gdyńską murawę nadciągają ciężkie dni: obniżenie temperatury, deszcze, wilgoć, dodatkowo cztery mecze w ciągu zaledwie 30 dni. Żaden to jednak problem, gdy boiskiem zajmuje się tak wykwalifikowana osoba, jak greenkeeper żółto-niebieskich, Daniel Czuk. Choć w swojej karierze piłkarskiej zdarzyło mu się zagrać w Lechii Gdańsk, dziś swoją uwagę w pełni skupia na murawie stadionu, na którym swoje mecze rozgrywa Arka Gdynia.

Jakie wymogi trzeba spełnić, by zostać greenkeeperem? – Przede wszystkim trzeba mieć dużo cierpliwości, bo pielęgnacja trawy trwa od rana do wieczora. Czasami, przy obfitych deszczach bądź mrozach, trzeba monitorować ją nawet 24 godziny na dobę – przyznaje pan Daniel, który uśmiechem na twarzy daje nam do zrozumienia, jak bardzo lubi swoją pracę.

– Dzień przed i dzień po meczu to praktycznie dwa pełne dni wycięte z życiorysu – zauważa. – Już na dwa dni przed spotkaniem trzeba murawę zacząć układać, malować na niej linie. Po meczu natomiast zaczyna się walka z ubytkami, które najpierw trzeba ułożyć ręcznie, co potrafi zajmować od 2 do 4 godzin. Później najbardziej zniszczone fragmenty należy wyciąć, a na sam koniec dosiewa się trawę w miejscach, w których jej zabrakło. To ogrom pracy – przyznaje.

Całe szczęście, pomeczową pomocą służą nawet sami zawodnicy, którzy wspólnymi siłami niejednokrotnie skracają jego czas pracy. – Piłkarze bardzo dbają o swoją murawę. Nieraz po pomeczowym rozruchu sam trener zleca im, by pomogli w układaniu ubytków – dodaje.

Więcej: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/50709-pilkarski-wtorek-z-lechii-gdansk-na-stadion-miejski-w-gdyni-greenkeeper-arki-opowiada-o-swojej-pracy-oraz-wizycie-z-uefa.html

Z Lechii Gdańsk na Stadion Miejski w Gdyni: Greenkeeper Arki opowiada o swojej pracy

W sierpniu pojechali na Łazienkowską i przywieźli do Gdyni trzy punkty. Dzisiaj, w dzień kolejnego sprawdzianu Legii w Lidze Mistrzów, liczą na dobry występ klubu, do którego należą – i dokąd najprawdopodobniej obaj powrócą już w czerwcu przyszłego roku. Zanim jednak tak się stanie, wypożyczeni do Arki Mateusz Szwoch i Konrad Jałocha trzymają kciuki za gola kolegów na Santiago Bernabéu oraz za szczęśliwy, ich zdaniem, remis.

– To wydarzenie historyczne. Największe mecze polskich drużyn z potęgami europejskimi wspomina się przez lata, mecz Legii z Realem może zatem zostać w pamięci kibiców przez długi czas – zauważył w rozmowie z Radiem Gdańsk Mateusz Szwoch. – Zagrać na Santiago Bernabéu, przy takiej publice, z najlepszą drużyną na świecie to niesamowita rzecz. Strasznie im tego zazdroszczę – przyznał bramkarz żółto-niebieskich, Konrad Jałocha.

LEGIA VS BORUSSIA: DWA ŚWIATY

Legii w Lidze Mistrzów kibicowali od samego początku: jeden w kapciach przed telewizorem, drugi na stadionie.

– Udało mi się być w Warszawie na meczu z Borussią i zrobił on na mnie ogromne wrażenie – przyznał z nieskrywanym zadowoleniem Mateusz Szwoch. – Kultura gry stała na bardzo wysokim poziomie. Było jednak widać, że Liga Mistrzów to zupełnie inny świat. Legia nie była w najlepszym dla siebie momencie, miała problemy w Ekstraklasie, co skumulowało się z rywalem z najwyższej półki i dlatego tak to wyglądało – zauważył piłkarz. I dodał: – Gdyby podczas meczu z Realem stadion był otwarty dla kibiców, to bardzo chętnie pooglądałbym także Real Madryt – przyznał pomocnik, prywatnie ogromny sympatyk Barcelony.

Z REALEM? NA REMIS!

Pomimo dwóch dotychczasowych porażek, przed meczem z Realem zawodnicy Arki są pełni optymizmu. – Osobiście wszystkie mecze Legii w Lidze Mistrzów obstawiałem przynajmniej na remis – przyznaje bramkarz żółto-niebieskich. – Koledzy z drużyny żartowali, że strasznie to optymistyczne, no i jak się okazało – faktycznie był to z mojej strony duży optymizm. Wciąż jednak uważam, że remis i strzelenie bramki są w zasięgu możliwości Legii – dodał z uśmiechem golkiper Arki.

Więcej: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/51277-pilkarski-wtorek-remis-legii-w-madrycie-arkowcy-trzymaja-kciuki.html

Remis Legii w Madrycie? Arkowcy Mateusz Szwoch i Konrad Jałocha trzymają kciuki! (18/10/2016)

Kibice Legii wzbudzający czujność podczas zwiedzania Santiago Bernabéu, tweety Legii Warszawa na czołowych stronach w MARCE i pan w kiosku, który chciałby, żeby Madryt nie był biały, tylko biało-czerwony ;-) 

Przedmeczowo i całkiem od kuchni: w "Radio Gdańsk Z boisk i stadionów" o spotkaniu Real Madryt - Legia Warszawa dyskutowaliśmy prosto ze stolicy Hiszpanii.

Radio Gdańsk: Real Madryt – Legia Warszawa, od kuchni ze stolicy Hiszpanii (18/10/2016)

„Pustka” to słowo, które najlepiej oddaje to, co wydarzyło się na oczach garstki kibiców oraz milionów telewidzów podczas środowego spotkania Legii Warszawa z Realem Madryt. Puste środki komunikacji miejskiej zmierzającej na stadion, puste jego okolice i klubowy sklep. Pustka zewnętrzna, która łączyła się z tą wewnętrzną – a do tego panująca wokół, przeraźliwa cisza. Nie takiej Ligi Mistrzów chcieliśmy, ale taką dostaliśmy. I dla odmiany choć wynik mógł naprawdę cieszyć.

Według kalkulacji hiszpańskiej prasy, mecz Legii z Realem Madryt – najbogatszym i najbardziej utytułowanym klubem świata – odbył się w obecności około tysiąca osób. Po 75 miejsc na każdą z klubowych delegacji (w tym piłkarzy), 200 wejściówek VIP dla klubu gości, ponadto dziennikarze, służby porządkowe, reprezentanci UEFA i sponsorzy. Przed meczem, w jego przerwie i zaraz po spotkaniu, wnętrze stadionu przy ul. Łazienkowskiej tętniło zwyczajowym w dni meczowe życiem. Pozory przestawały jednak wystarczać, gdy nadchodził moment, w którym trzeba było zasiąść na trybunie.

Czytaj dalej: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/52198-remis-zdominowany-przez-pustke-i-niosacy-sie-echem-hymn-ligi-mistrzow-legia-real-madryt-od-kulis.html

Remis zdominowany przez niosący się echem hymn Ligi Mistrzów: Legia–Real Madryt od kulis (6/11/2016)

Andrea Pinton od tygodnia przebywa na testach w Gdyni. Będąc dzieckiem odprawił Inter z kwitkiem, chcąc uczęszczać do szkoły w swoim rodzinnym mieście. Nic zresztą dziwnego, skoro jeszcze chwilę wcześniej szosował radośnie po stokach, będąc nadzieją włoskiego narciarstwa. Obecnie 20-latek grę w piłkę łączy ze studiami prawniczymi. „W futbolu ważne jest też to, co masz w głowie”, przyznaje.

OD NARCIARSTWA DO WIELKIEGO INTERU

Jego kariera toczyła się do tej pory w bardzo interesujący sposób, choć od dziecka związany był ze sportem. – Do 13. roku życia trenowałem narciarstwo. Jeździłem na nartach około 7-8 lat, zacząłem już gdy miałem 4 lata. Bardzo lubię narty! – opowiada z uśmiechem.

W międzyczasie grał również w piłkę, ale dopiero mając 13 lat porzucił narty, by w pełni skupić się na futbolu. Chwilę później zgłosił się po niego wielki Inter Mediolan, który… został odprawiony z kwitkiem!

– Miałem wtedy 14 lat. To nie było tak naprawdę „nie”, tylko „do zobaczenia później”. Byłem zbyt młody, chciałem rozpocząć szkołę w swoim mieście i dopiero wtedy wyjechać. Poszedłem więc do Vicenzy – drużyny, która gra w Serie B. Dopiero w 2012 roku przeniosłem się do Interu, gdy wiedziałem już, że jestem gotowy na taki krok w swoim życiu – wspomina.

Czytaj więcej: http://radiogdansk.pl/index.php/sport/item/52481-kiedys-nadzieja-wloskiego-narciarstwa-dzis-student-prawa-i-zawodnik-interu-zawsze-myslalem-o-przygodzie-za-granica.html

Od narciarstwa do Interu Mediolan: Andrea Pinton na testach w Arce (12/11/2016)

Uśmiechnięty, otwarty i niesamowicie dowcipny. A przy tym wszystkim skromny, bo rozmawiając z nim nie sposób pomyśleć, że tak sympatyczny może być artysta, który ma na swoim koncie diamentową oraz dziesiątki platynowych płyt.

O muzyce i swojej ścieżce na szczyt mógłby opowiadać godzinami. Przygoda w Japonii, pierwsze próby tworzenia w Hiszpanii i w końcu - wyjazd do Berlina. Kiedy po raz pierwszy usłyszał swój utwór w radiu? Jak wspomina swój pierwszy numer 1? O tym wszystkim opowiedział w rozmowie z Radiem Gdańsk, przed koncertem, który w Gdańsku otworzył jego europejską trasę.

Choć zdecydował się śpiewać w swoim ojczystym języku, ze swoją muzyką dociera do bardzo szerokiego grona odbiorców. Tak szerokiego, że na drugim końcu świata usłyszała o nim sama Jennifer Lopez, która natychmiast poprosiła swój management o nawiązanie kontaktu i podjęcie współpracy. A jakże, o to też zapytaliśmy! ;-)

Cafe Niedziela, Radio Gdańsk
(data emisji: 5 marca 2017, godz. 12:00)

Poliglota eksportujący hiszpański pop: Álvaro Soler gościem „Cafe Niedziela” w Radiu Gdańsk 5/3/2017

Jest jedną z największych gwiazd hiszpańskiej U-21, które przyjechały na młodzieżowe Euro do Polski. Przed turniejem, na zgrupowanie kadry do lat 21 dojechał z opóźnieniem, bo wraz z Marco Asensio (Real Madryt), Deulofeu (AC Milan) i Saúlem (Atlético Madryt) powołany został do seniorskiej kadry La Roja, na mecz eliminacji do mistrzostw świata przeciw Macedonii (2-1).

"WIEM, ŻE ARKA ŚWIETNIE POKAZAŁA SIĘ W PUCHARZE!"

Choć turniej traktują poważnie, Hiszpanie zawsze są gotowi do żartów oraz rozmów na poboczne tematy. Co robią na zgrupowaniach, gdy nie trenują, ani akurat nie walczą o turniejowe punkty?

– Jedni grają w gry karciane, inni w Playstation. Często siadamy razem, żeby porozmawiać. Jest czas na wszystko i jest go tyle, że w jakiś sposób trzeba go pożytkować. Karty i Playstation zabijają nam go najwięcej – mówił do mikrofonu Radia Gdańsk bramkarz Athletiku Bilbao dzień przed meczem pierwszym meczem w grupie, z Macedonią.

Za dużo czasu wolnego? No to do dzieła! Na koniec rozmowy rzucamy hiszpańskiemu bramkarzowi wyzwanie: pokonanie kolegi z drużyny na Playstation, grając zespołem Arki Gdynia.

– Ok, akceptuję to wyzwanie! – odparł natychmiast po tym, gdy z zaciekawieniem słuchał, co ma zrobić. – Przy okazji najbliższego meczu odszukam waszą drużynę na Playstation i zobaczymy, jak mi pójdzie! Nie znam wielu jej zawodników, ale wiem, że świetnie zagrali w Pucharze Polski. Zagram nimi, jak najbardziej!

Całość: http://radiogdansk.pl/sport/item/62000-bramkarz-hiszpanow-przyjal-wyzwanie-radia-gdansk-spodoba-sie-ono-kibicom-arki-euro-w-gdyni

Kepa Arrizabalaga przyjmuje wyzwanie: przetestuje Arkę w FIFA! [EURO U-21 2017]

Arka – Lechia: "Mogło być święto, a święta nie ma, jest pogrzeb" (3/11/2017)

– Brazylia co Mundial jest faworytem i zawsze będzie, ale to nie znaczy, że go wygra – mówi do mikrofonu Radia Gdańsk napastnik Arki Gdynia Marcus da Silva. Chwali nowego trenera Canarinhos, czeka na finał Brazylii z Polską i – z przymrużeniem oka – trzyma kciuki za to, by Robert Lewandowski otrzymał w Rosji koronę króla strzelców.

BRAZYLIA: SIŁA I INNOWACJA

Po nieudanym Mundialu w Brazylii, podczas którego Canarinhos nie tylko w upokarzający sposób zostali wyeliminowani w półfinale przez Niemców, ale i wysoko przegrali mecz o trzecie miejsce z Holandią (0-3), dla podopiecznych Tite nastały zdecydowanie lepsze czasy.

– Nowy trener wykonuje świetną robotę, dlatego w Brazylii panuje duży optymizm w kontekście tegorocznych mistrzostw. Każdy jest z niego zadowolony, tym bardziej, że przemawiają za nim wyniki. Brazylia już bardzo długo nie przegrała meczu – podkreśla Da Silva.

Jest dobra praca, są wyniki, jest też innowacyjne podejście do gry.

– Trener rotuje kapitanów, co nie tylko dla Brazylii, ale i dla wszystkich pozostałych reprezentacji jest nowością. Powiedział, że robi to dla dobrej atmosfery, żeby każdy czuł się w tej reprezentacji ważny i szczęśliwy. Wiadomo, że gdy dla Brazylii rozpocznie się turniej, to kapitan będzie jeden, ale to bardzo fajna inicjatywa – przyznaje Marcus.

JEŚLI NIE NEYMAR…

Na spotkanie z Radiem Gdańsk Marcus został poproszony o przyniesienie brazylijskiego rekwizytu: flagi, koszulki – czegoś, co pozwoli nam poczuć klimat zbliżającego się meczu. Naszym oczom, po treningu odbytym na obiektach Gdyńskiego Centrum Sportu, ukazał się w żółtej koszulce reprezentacji Brazylii. Na plecach? Neymar Jr.

Czy Neymar zostanie w Rosji królem strzelców?

– Nie będzie łatwo. To nie jest turniej, na którym w każdym meczu strzelasz cztery, pięć bramek. To nie liga hiszpańska czy francuska – analizuje Da Silva. – Chciałbym, żeby Brazylia zdobyła tytuł mistrza świata, to przede wszystkim. A czy Neymar zostanie królem strzelców to kwestia drugorzędna. Jak dla mnie może nim zostać nawet Lewandowski, niech strzeli z siedem bramek – kontynuuje.

„FINAŁ BRAZYLIA-POLSKA? JUŻ PRZED MECZEM BĘDĘ ZWYCIĘZCĄ!”

W Polsce Marcus da Silva zadomowił się na tyle, że nie tylko płynnie zdominował język polski. Od marca 2017 roku jest również posiadaczem polskiego obywatelstwa. Mundial w Rosji zatem to dla sympatycznego Brazylijczyka nie tylko reprezentacja Canarinhos.

– Jestem Brazylijczykiem, ale mieszkam w Polsce już od 10 lat, więc na pewno będę kibicował także Polsce. Problem będę miał dopiero wtedy, kiedy Brazylia razem z Polską dojdzie do finału! – śmieje się Marcus. – Wtedy właściwie już przed meczem będę czuł się jak zwycięzca, bo będę kibicował obu drużynom – podsumowuje z dużym uśmiechem.

Całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/78402-latwa-grupa-neymar-w-formie-rotacja-kapitanow-marcus-da-silva-marzy-o-finale-polska-brazylia-audio

Łatwa grupa, Neymar w formie, rotacja kapitanów. MŚ w Rosji: Marcus marzy o finale Brazylia-Polska

Rozmowa z hiszpańskimi kibicami w siedzibie Hiszpanów na Euro 2012 w Gniewinie. Data emisji: 9/6/2012

Hiszpańscy kibice w Gniewinie 8.6.2012

W lipcu skończy 24 lata i dopiero teraz, piłkarsko, po raz pierwszy opuścił słoneczną Hiszpanię. Przeskok z trzeciej ligi na najwyższy poziom rozgrywkowy jednak przyciąga, a wysokie temperatury sprzyjają szybkiej aklimatyzacji. – To duża rzecz grać w drużynie z europejskiej ekstraklasy – mówi nowy nabytek Arki Gdynia, Santi Samanes.

– Wiem, że zrobiłem krok naprzód w swojej karierze – przyznaje pomocnik. – Gdyby było inaczej, nie przyjechałbym tutaj. To duża rzecz grać w drużynie z europejskiej ekstraklasy, to już zupełnie inny poziom – dodaje w skupieniu.

Wie, że wyzwań będzie wiele. Ligi polskiej nie zna bowiem ani w praktyce, ani w teorii, bo jak przyznaje, fanem polskiego grania – niespodzianka – nigdy nie był.

– Szczerze, nie widziałem żadnego meczu Ekstraklasy. Obejrzałem kilka skrótów spotkań derbowych, które przyciągają największą uwagę. Widziałem też polskie drużyny grające w europejskich pucharach, gdy trafiały do grupy z drużynami z Hiszpanii – zdradza. 

Cały tekst: https://radiogdansk.pl/sport/item/96148-przez-real-do-arki-przez-valladolid-do-gdyni-santi-samanes-wiem-ze-zrobilem-krok-naprzod-posluchaj/96148-przez-real-do-arki-przez-valladolid-do-gdyni-santi-samanes-wiem-ze-zrobilem-krok-naprzod-posluchaj

Przez Real do Arki, przez Valladolid do Gdyni. Santi Samanes: „Zrobiłem krok naprzód” (30/06/2019)

Zawodnik hiszpańskiego Espanyolu po meczu Polska - Portugalia U21, który odbył się na stadionie Arki w Gdyni. Wrażenia po meczu, sytuacja w lidze hiszpańskiej oraz kto zdaniem Rui Fonte zasłużył na Złotą Piłkę?

Rui Fonte (RCD Espanyol) po meczu Polska - Portugalia U21 - 10/09/2012

Snajper Liverpoolu m.in. o meczu z Polską, nurkowaniu, trudnym dzieciństwie - w jedynym wywiadzie udzielonym mediom w trakcie pobytu w Polsce przy okazji towarzyskiego meczu Polska - Urugwaj.

Luis Suárez dla Radia Gdańsk przed sparingiem Urugwaj - Polska [Gdańsk, 13/11/2012]

Nie zasmakował gola w meczu z Arką, dopóki nie przestał ich strzelać jego brat, Marco. Od wtedy droga Flavio Paixao do żółto-niebieskiej bramki zdaje się stać otworem. Czy w zdobędzie kolejną? – Prawdopodobnie tak! Spodziewam się jej i mam taką nadzieję – mówił do mikrofonu Radia Gdańsk przed zeszłorocznymi derbami w Gdańsku portugalski napastnik Lechii.

Gdy pytamy Flavio, czy pamięta, ile razy trafiał do bronionej przez Pavelsa Steinborsa bramki, zastanawia się przez chwilę. – Nie wiem… może cztery, pięć…? Pięć goli?? – waha się. I choć łącznie dla Lechii zdobył ich już 34 [stan na październik 2018 - przyp. red.], te zdobyte w derbach zdają się smakować najlepiej.

Przeczytaj cały tekst: https://radiogdansk.pl/sport/item/84727-zagral-przeciw-arce-piec-razy-zdobyl-piec-bramek-i-szykuje-kolejne-flavio-paixao-im-wiecej-osob-mnie-nienawidzi-tym-lepszy-sie-staje

Derby Trójmiasta | Flavio Paixao: „Im więcej osób mnie nienawidzi, tym lepszy się staję”  (10/2018)

We wtorkowy wieczór piłkarze Arki zagrali ostatni w Gdyni mecz w ramach PKO Ekstraklasy. Ostatni do momentu, aż powtórzą to, czego dokonali 10 maja 2016 roku.

Cztery lata temu, remisując przed własną publicznością z Bytovią Bytów, podopieczni Grzegorza Nicińskiego wracali na najwyższy poziom rozgrywkowy po pięciu sezonach na jego zapleczu.

„MIEJSCE ARKI JEST W EKSTRAKLASIE”

Środek tygodnia, cztery kolejki do zakończenia sezonu i wieczór, który wyłonił pierwszego beniaminka Ekstraklasy na sezon 2016/17.

− Nie da się tego opisać, tym bardziej, że dzieje się to w naszej kochanej… w mojej kochanej Areczce. To jest coś pięknego zrobić awans będąc na boisku i móc w tym brać udział – mówił po meczu szczęśliwy Michał Nalepa.

− Cieszy mnie to, że Arka wraca tam, gdzie powinna być, bo miejsce Arki jest w Ekstraklasie. Taki klub, z takimi kibicami, nie może tkwić gdzieś w 1. Lidze – kontynuował ulubieniec gdyńskiej publiczności.

− Niektórych sytuacji nie da się określić w słowach. Cieszę się niezmiernie, to dla mnie więcej niż zwykły awans, z jakimś klubem. To jest spełnienie marzeń i naprawdę niewyobrażalnie dużo pracy włożyliśmy w ten awans, dlatego cieszy nas on jeszcze bardziej – wtórował mu strzelec wyrównującej bramki Mateusz Szwoch.

MISTRZOSTWO, AWANS, RUNDA BEZ PORAŻKI

Sezon 2015/16 był wyjątkowy pod więcej niż tylko jednym względem. Awans do Ekstraklasy był jego ukoronowaniem, ale nie bez znaczenia pozostawało również mistrzostwo 1. Ligi oraz cała runda wiosenna bez odnotowania ani jednej porażki. Takiej Arki kibice w Gdyni nie oglądali wcześniej przez długi czas.

Gdy emocje z 10 maja już delikatnie opadły, przyszedł czas na mistrzowską fetę. Kibice wraz z piłkarzami radośnie przemieścili się 5 czerwca ulicą Świętojańską spod urzędu miasta na Skwer Kościuszki. Gdy na niego dotarli, wykonanie zadania zameldował kapitan Krzysztof Sobieraj. Żółto-niebieskie barwy unosiły się w centrum Gdyni do wczesnych godzin porannych.

„BĄDŹCIE Z NIMI W DOBRYCH MOMENTACH I TYCH ZŁYCH”

Tuż przed rozpoczęciem sezonu 2016/17, na dwa dni przed meczem inauguracyjnym z Termaliką Nieciecza, przyszedł czas na coroczne spotkanie z kibicami na gdyńskiej „Górce”.

− Ta drużyna, ci panowie gwarantują wam jedno: serce, pot, krew na boisku. Potknięcia się zdarzają, ale w zeszłym sezonie byli mistrzami w tym, żeby powstać, walczyć, zacisnąć pięść, zacisnąć zęby, wygrywać dla was te mecze i awansować do tej Ekstraklasy – mówił na piątym Międzypokoleniowym Spotkaniu na Ejsmonda prezes Wojciech Pertkiewicz.

− Zostaniemy w tej Ekstraklasie na lata. Oni grają dla was, bądźcie z nimi w dobrych momentach i tych złych. Arka razem! – zakończył.

− Jesteśmy zadowoleni, bo awansowaliśmy, ale chcemy troszeczkę w tej Ekstraklasie pograć, mówili z uśmiechem – i z nadzieją – kibice.

Wrócimy!

„Taki klub nie może tkwić gdzieś w 1. Lidze”. Wspominamy awans Arki do Ekstraklasy [RETRO RADIO]

„Ach, więc Milik żyje?” Komentarze włoskich kibiców po remisie z Polską (Radio Gdańsk, 11/10/2020)

„Dla Diego żaden mięsień nie miał takiego znaczenia jak mózg” (Radio Gdańsk, 29/11/2020)

Paweł Sikora po ostatnim meczu sezonu w Gdyni, Arka Gdynia - Stomil Olsztyn 0:1

Trener Paweł Sikora po meczu ze Stomilem Olsztyn - 29/05/2013

Gdy pod koniec sierpnia zamieniał 1. Ligę polską na turecką, wiele stało pod znakiem zapytania. Dziś były pomocnik Arki Gdynia wie, że był to strzał w dziesiątkę. W barwach Giresunspor gra, asystuje, strzela – i cieszy się z fotela lidera. 

BIAŁO-ZIELONE ŚWIĘTA

Pięć asyst, jedna bramka i – przynajmniej do najbliższej środy – pozycja lidera tureckiej 1. Lig. W słonecznej przez większość roku Turcji ciężko o białe święta, ale jak się okazuje, te w nowych dla Michała Nalepy, biało-zielonych barwach również potrafią sprawiać radość.

− Dobrze się czuję w klubie, trener od początku na mnie stawia i ma do mnie zaufanie, za co bardzo mu dziękuję. Gram praktycznie wszystko, co mogę – mówi w rozmowie z Radiem Gdańsk były zawodnik gdyńskiej Arki.

Choć sezon zaczął od porażki, jego drużyna łącznie odniosła ich do tej pory zaledwie dwie, doliczając do tego pięć remisów i dziewięć zwycięstw. Suma 32 punktów po 16 spotkaniach w pełni wystarczyła, by wygodnie rozsiąść się w fotelu lidera.

PLANY PRÓBOWAŁ POKRZYŻOWAĆ KORONAWIRUS

…ale na niewiele się to zdało. − Koronawirusa zapamiętam tylko z tego, że na teście wyszedł mi pozytywny wynik – mówi Nalepa. Ten zawodnik ujrzał pod koniec listopada.

− Nic innego, złego mnie nie spotkało. Na szczęście, bo znam osoby, które miały związane z tym problemy. Ja czułem się normalnie, tak jak wcześniej i tak jak teraz. Musiałem tylko odbyć kwarantannę i straciłem trzy czy cztery mecze, to był jedyny minus – przyznaje pomocnik.

MIKOŁAJ OD ŚW. MIKOŁAJA

Ostatnie święta były dla Michała Nalepy wyjątkowe. Kilka dni przed Bożym Narodzeniem po raz drugi został tatą.

− Na początku nie wiedzieliśmy, gdzie moja narzeczona będzie rodziła. Gdy po raz pierwszy jedzie się na dłużej do Turcji, to ma się pewne obawy, związane między innymi z kwestiami kulturowymi – przyznaje zawodnik.

− Ostatecznie jednak urodziła tutaj, w Turcji i mogę powiedzieć, że jeden z moich synów urodził się w mieście Giresun. Jak powie chłopakom w szkole, gdzie się urodził, to długo pewnie będą zgadywać – żartuje.

Kolejny już Nalepa junior nie tylko miejsce urodzenia będzie miał w dokumentach wyjątkowe. Data urodzin i imię, jakie otrzymał również łączą się w oryginalną całość.

− Kiedy dowiedzieliśmy się, że to będzie chłopak, wymyśliłem sobie, że wszystkie nasze imiona będą zaczynały się na „m”. Jest Maksymilian, jest Michał, no i padło na Mikołaja. Było kilka innych propozycji, ale też ze względu na czas narodzin padło właśnie na Mikołaja – zdradza.

− Ciężko byłoby, żeby inny prezent świąteczny okazał się lepszy – podsumowuje.

„FAJNIE BYŁOBY ZROBIĆ AWANS”

Jeśli wszystko układa się znakomicie, a powodów do zmartwień brak, to czego jeszcze, w nowym roku, życzyłby sobie Michał Nalepa?

− Żeby dopisywało zdrowie i żeby nie było żadnej kontuzji, to na pierwszym miejscu – bo bez tego człowiek nie zrobi nic, odpowiada zdecydowanie.

− Na drugim miejscu jeszcze lepszej gry, bo jestem w stanie grać jeszcze lepiej, i lepszych statystyk. No i fajnie byłoby zrobić awans. Miałbym w swojej przygodzie z piłką kolejny awans, i to nie w Polsce, a w innym kraju. To na pewno byłoby miłe – podsumowuje.

Czytaj całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/119999-mikolaj-od-sw-mikolaja-i-tureckie-swieta-zyczenia-na-2021-fajnie-byloby-zrobic-awans-mowi-michal-nalepa-posluchaj

Mikołaj od św. Mikołaja i tureckie święta. Życzenia na 2021? Nalepa: „Fajnie byłoby zrobić awans”

„Kibic uwierzył, że tym razem będzie inaczej”. Arka 2020 subiektywnie (Radio Gdańsk, 1/01/2021)

Kibice w kapciach, dezorganizacja rozgrywek ligowych i międzynarodowych, odwołane mistrzostwa Europy. Rok 2020 obfitował także w stricte piłkarskie wydarzenia, ale większość z nich, bez większego wysiłku, znokautował „dwunasty zawodnik”: COVID-19. 

AGENT 019

Początek ubiegłych dwunastu miesięcy nie zwiastował niczego wyjątkowego. Manchester City rozpoczynał nowy rok wygrywając z Evertonem, Real Madryt zdobywając trzy punkty przeciw Getafe, a Juventus Cristiano Ronaldo gromiąc za pośrednictwem hat-tricka zupełnie bezradne w meczu z mistrzem Włoch Cagliari.

Miesiąc później, z „19” na plecach i – tylko do pewnego momentu – tajemniczym „nazwiskiem”, przy linii bocznej boisk na całym świecie zaczynał rozgrzewać się on: COVID-19. Najpierw czaił się wokół nich niepewnie, ostrożnie badając teren. Gdy jednak wręczono mu przepustkę, pozwalającą wstać z ławki rezerwowych i wybiec prosto na murawę, doskonale już wiedział, co z tą szansą zrobić: atakować.

COVID-19 daleki jednak był od atakowania bramki rywala. Niczym wytrawny gracz, eliminował skupionych na piłce zawodników – ach, amatorzy! – ukrytą, dostępną tylko jemu bronią. W efekcie, jak nikt inny, w pojedynkę rozbijał w 2020 roku przeciwników na boiskach na całym świecie.

MECZ NUMER 1: ZAPRAWIĆ SIĘ W BOJACH

Koronawirus nie potrzebował dużej pomocy, by w krótkim czasie rozprawić się z rozgrywkami piłkarskimi od Portugalii po Argentynę. Potrzebował jednak, aby ktoś uchylił mu prowadzącą na boisko furtkę – albo po prostu zapomniał jej domknąć. Traf chciał, że furtki nie domknięto podczas dwóch całkiem pokaźnych pod względem liczby kibiców na trybunach spotkań Ligi Mistrzów.

Czytaj całość: https://radiogdansk.pl/sport/item/120281-to-byl-wytrawny-gracz-o-egzotycznym-nazwisku-z-numerem-19-na-plecach-podsumowujemy-pilkarski-rok-2020-posluchaj

COVID-19: To był wytrawny gracz. Podsumowujemy piłkarski rok 2020  (Radio Gdańsk, 4/01/2021)

Ma 18 lat, a już zaufał mu sam José Mourinho. Portugalczyk pozwolił w minionym sezonie zadebiutować Hiszpanowi z pierwszym zespołem Realu Madryt we wszystkich trzech rozgrywkach: w Pucharze Króla, w którym 31 października 2012 zdobył gola po asyście Benzemy, w Primera División, gdzie pojawił się na boisku podczas derbów Madrytu, i wreszcie w Lidze Mistrzów, w której spędził na nim pełnych 45 minut, zastępując kapitana podczas spotkania z Ajaxem Amsterdam, Ricardo Kakę.

José Rodríguez o Inieście, Mourinho i debiucie w Realu Madryt - 9/6/2013

Radio Gdańsk, Reuters News. Passion is the key.

Anita Kobylińska

Pinned to spotlight

Popular tracks