şiir2

MONA ROZA
SEZAİ KARAKOÇ

eser; Sezai Karakoç
seslendiren; Sacit Onan

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iğri iğri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.

Açma pencereni perdeleri çek,
Mona Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek.
Anla Mona Rosa ben öteliyim.
Açma pencereni perdeleri çek.

Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi,
Bende çıkar güneş aydınlığına.
Bir nişan yüzüğü bir kapı sesi.
Seni hatırlatır her zaman bana.
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi.

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur.
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi.
Ellerinden belli olur bir kadın,
Denizin dibinde geziyor gibi.
Ellerin, ellerin ve parmakların.

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar.
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine.
Kiminin rengi ak kiminin sarı.
Ah beni vursalar bir kuş yerine.
Akşamları gelir incir kuşları.

Ki ben Mona Rosa bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni.
O masum bakışların su kenarında.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni.

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Henüz dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz öyle her saza.
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.

Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir mavi, bir garip sızı
Alev alev sardı her tarafımı.
Artık inan bana muhacir kızı.

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış.
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak.

Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kuş tüyüne.
Bir tüy ki can verir gülümsesen,
Bir tüy ki kapalı geceye güne.
Altın bilezikler o kokulu ten.

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister,
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

Sezai Karakoç - Mona Roza

"Annelerin ideolojileri yoktur, merhametleri vardır."
Seslendiren: Yavuz erdem

Mustafa Akar - Orta Dünya İlmihali

Tesbihli Abi'nin sesinden Erdem Beyazıt'ın "Aşk Risalesi" isimli şiiri. 

Düzenleme: 6 Katli Panzer
Beat: Ali Alkumru
Seslendirme: Tesbihli Abi https://twitter.com/tesbihliabi

Aşk Risalesi / Erdem Beyazıt meets Tesbihli Abi (6 Katli Panzer Edit)

Palyaço 

Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde 
Kaç kilo çekerdi yalnızlık 
Kaç kere ezildim altında 
Yaz yağmurlarının 

Belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları 
Her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk 
Hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize 

Kim sevmezdi çiçekleri filan 
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi 

Bunu palyaço söyledi, 
Palyaço söyledi ben yazdım 
Yazdım, yazmasam ağlayacaktım 

Herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım 
Sırf bu yüzden mi ağladım 
Alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz 

Biraz birazdım her şeyden 
Dün biraz sinirlenmiştim mesela 
Yarın bir kadını seveceğim biraz 
Biraz biraz kör oldum bügünlerde 

Ama rakı kadehlerini boşaltmayın 
Eksilmesin hiçbir şey 
Hiçbir şeyden dahi olsa 
Kalsın biraz 

Umursamıyorum yılgınlığımı filan 
Çünkü sessizce yaşanmalı her şey 
Bir devrim sesszce olmalı mesela 
Ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun 

Bir palyaço neden yalan söylesin ki 
Ben palyaço olsaydım söylemezdim 
Marangoz olsaydım da söylemezdim 
Ben insan olsaydım yalan söylemezdim! 

Hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını 
Kaç kilo çeker ki bir palyaço 
Hem neden yüzüme vuruyorsunuz 
Bir çirkin ördek yavrusu olduğumu 

gocunmam ki ben, ben gocunmam 
bir palyaço ne kara gocunmazsa 
o kadar, o kadar gocunmam işte 

Rakı doldurun! eksilmesin 

Bitmedi, yazacağım daha 
Yazmazsam ağlayacağım çünkü 
Alçakça olacak biraz 

Hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik 
Her sokakta biraz daha eksilirdik 
Bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen 
Bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu 
"Duyamadım", derdim, "tekrar et! " 
Sessizliğe bürünürdü o vakit her şey 
Sokaklar daha bir puslu 
Palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu 
Ve ben daha bir alçak olurdum 
Ağlardım biraz 

Hem sen kimsin, çekiştirme diyorum 
Hatta kuyruğuma basma diyorum 
Acıyor, tırmalarım,- 
Diyorum 

Kahrol, kahrol! 
Diyorum 

Geçen gün yüzüme rastladım bir ilan panosunda 
Korktum birden, kusacak gibi oldum 
"Olur öyle" dedi palyaço, 
"Herkes alçaktır biraz" 
"Otur ulan! " dedim, bağırdım ona 
Ben bazen bağırırım biraz 

"Rakı doldur! " dedim, "eksilmesin! " 
Ben bazen eksilirim biraz 
Aslında hepimiz eksilirmişiz biraz 
Bunu sonradan öğrendim 

Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim 
Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş 
Bunu da sonradan öğrendim 

Örneğin; 

Geçen gün bir kadınla seviştim 
Biraz değil çok seviştim 

Ya işte öyle palyaço 
Diyorum ki, 
Bunu da yeni öğrendim 
Sevişmek de eksilmekmiş biraz 

Kim sevmezdi ki kuş ötüşlerini filan 
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi 
Bunu palyaço söyledi 
Palyaço söyledi, ben yazdım 
Yazmasam, alçak olacaktım 
Hem ben roman da yazdım biraz 

Bazen diyorum ki, palyaço, 
Sen olmasan ben ne yaparım 
Alçakça eksilirim belki biraz 
Her yağmur yağışında yerindi dibine girerim 
Hiçbir kadının kasıklarını öpemem belki 
Ya da unuturum sonradan öğrendiklerimi 

Biraz biraz anlıyorum ki, 
Yüzler eller, o terli vücutlar filan 
Her şey plastikmiş biraz 

Haydi sirtaki yapalım palyaço 
Rakı doldur, yine eksildik biraz.
 

Osman Sonant - Palyaço

Çiçekleri Sulasan, Edip Cansever

Kemal Sayar - Ruknettin'in Kalbi İçin Kehanetler

Kalın Abdal( şiir:cemal süreyya yorum:eser gökay vokal:ilkay akkaya)

Kalenderî-Altın Tasta Gül Kuruttum

Yaşam hoş bir adettir,
Yaşamın ölüm genişliğinde kanatları vardır,
Aşk kadar sıçrayabilir,
Yaşam, alışkanlık rafına kaldırıp
Unutulacak bir şey değildir.
Yaşam elin çiçek koparma isteğidir.
Yaşam turfanda siyah incirdir,
Yazın ağzında buruk bir tat.
Yaşam böceğin gözünde ağacın boyutudur.
Yaşam yarasanın karanlıktaki tecrübesidir.
Yaşam bir göçmen kuşun gariplik duygusudur.
Yaşam uykunun dönemecinde bir tren düdüğüdür,
Yaşam uçak penceresinden bir bahçeyi görmektir.
Füzenin uzaya fırlatıldığı haberi,
Ayın yalnızlığına dokunuş,
Başka bir gezegende çiçek koklamak fikri.
Yaşam bir tabak yıkamaktır.
Yaşam sokakta bir metelik bulmaktır.
Yaşam aynanın “karesi”dir.
Yaşam çiçek “üstü” sonsuzdur.
Yaşam yer “çarpı” yüreğimizin çarpıntısıdır.
Yaşam basit ve eşit nefesler geometrisidir.
Nerede olursam olayım
Gökyüzü benimdir.
Pencere, fikir, hava, aşk, yeryüzü benimdir.
..
Yaşam “şimdi” havuzunda suya girmektir.
..

Sohrap Sepehri - Suyun Ayak Sesi..

Yüreğim sızladığı zaman 
Gece yarılarından sonra,şafaktan önce 
Bilmediğim bir istasyondan,bilmediğim bir müzik geliyor kulağıma: 
Uzak 
vahşi 
Karanlık... 
Gece denizleri gibi bir müzik, 
Batık gemilerli gece denizleri gibi bir müzik, 
Çağırıyor,çağırıyor beni durmadan 
Ve belki de işte o zaman başlıyor sızlamaya yüreğim. 

Yüreğim sızladığı zaman 
Duvarları banka afişli çok eski bir şehrin Cumhuriyet Caddesi'nde iki tüfek bir kelepçe, 
Tüfekler garip garip 
Kelepçe garip... 
Öyle beter 
Öyle çamur 
Bir yaprak döne yuvarlana, 
Bir akarsu bata çıka... 
Koşuyor koşuyor bir kadın kelepçenin ardından 
Ve belki de işte o zaman başlıyor sızlamaya yüreğim. 

Yüreğim sızladığı zaman 
Bir kara tank çıkıyor bir ağıttan,bir filmden,bir savaş romanından çıkıp yürüyor sevgilerin,özlemlerin üzerinden. 
Aşkların,umutların,oyuncakların,küçük emeklerin,büyük kaygıların üzerinden geçip gidiyor. 
Su gibi ilerliyor yangın 
İşliyor kıtlık karanlığı 
Ölüler birden bire şarkılaşıp 
Virüsler bakteriler 
Bütün dilleri birden konuşuyor herşey. 
Çırpınıyor yerde bir damla kan 
Ve belki de işte o zaman başlıyor sızlamaya yüreğim. 

Yüreğim sızladığı zaman 
Kör bir çeşme başında kör bir kadın geliyor gözlerimin önüne 
Bütün iplikleri bütün iğnelere takıyor da 
Ne iplikler bitiyor,ne de iğneler. 
Götürülmüş oğluna mı 
kaçırılmış kızına mı 
Geçen günlerine mi 
Unutmuş neye ağladığını 
Ağlıyor,aranıyor 
Aranıyor, 
Bıkmadan 
Bilmeden 
usanmadan. 
Ve belki de işte o zaman başlıyor sızlamaya yüreğim. 

Yüreğim sızladığı zaman 
Ciğerlerime çekerken kötülüğü, 
Ellerimle dokunurken kötülüğe, 
Ayaklarıma dolaşırken kötülük, 
Şu taşı şurdan alıp şuraya koymamanın pis bunaltısı geçiriyor tırnaklarını gırtlağıma. 
Kokuyor işyerleri 
Kokuyor günaydınlar. 
Ne varsa verilmemiş, 
Alınmamış ne varsa; 
Edilmemiş söz, 
Patlamamış öfke, 
Uyutulmuş ne varsa 
Ne varsa kokuyor birden bire 
Ve kayıyor bir şey parmaklarımdan, 
Ve belki de işte o zaman başlıyor sızlamaya yüreğim. 

Yani ben dört mevsime bölerek bu yürek sızısını, 
Günlere,saatlere bölerek bu yürek sızısını, 
Sokağım,kentim,vatanım sanarak bu yürek sızısını, 
Bir yaprağı durmadan işliyorum bu ölümsüz ağaca. 

Günlere,saatlere bölerek bu yürek sızısını,
 
Hasan Hüseyin Korkmazgil

seslendiren ; eser gökay

hasan hüseyin korkmazgil - yüreğim sızladığı zaman

Yorum:Eser Gökay
Altyapı:Manushan - Lost Land 
Çeviri: Makbule Aras

Füruğ Ferruhzad - İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına  <°)))~{

Aşklar İçinde, Edip Cansever

Seni böyle seversem asarlar beni
Bir deniz fenerinin söndüğünü görürsün
Evlerine kapanır gemiler
Sis basar bütün limanları

 Seni böyle sevdiğimi bilseler
Asarlar beni
Yokluğunu anlatırlar önce bir güzel
Dudaklarım çatlayınca susuzluğuna 
Sabah beş buçukta ipe çekerler
Seni böyle sevdiğimi bilemezler
Bilseler de bilemezler
Ay batar
Gün doğar
Yer oynar yerinden
Duyamazlar.. 

İBRAHİM KARACA

İbrahim Karaca - Giz (Seslendiren: Eser Gökay)

Yaşar Kemal'in cenaze töreninden...

Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni 
bir kavganın güzelliğinde sevdim. 
bitmedi daha sürüyor o kavga 
ve sürecek 
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! 
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları 
aşk ile sevmek bir güzelliği 
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna. 
işte yüzünde badem çiçekleri 
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar. 
sen misin seni sevdiğim o kavga, 
sen o kavganın güzelliği misin yoksa... 
Bir inancın yüceliğinde buldum seni 
bir kavganın güzelliğinde sevdim. 
bin kez budadılar körpe dallarımızı 
bin kez kırdılar. 
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz 
bin kez korkuya boğdular zamanı 
bin kez ölümlediler 
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz. 
bitmedi daha sürüyor o kavga 
ve sürecek 
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! 
Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri 
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız 
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri. 
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık 
törenlerle dikilirdik burçlarınıza. 
türküler söylerdik hep aynı telden 
aynı sesten, aynı yürekten 
dağlara biz verirdik morluğunu, 
henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz... 
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne 
ne tan atışı doğumların sevincine 
ey bir elinde mezarcılar yaratan, 
bir elinde ebeler koşturan doğa 
bu seslenişimiz yalnızca sana 
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini 
bitmedi daha sürüyor o kavga 
ve sürecek 
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! 
Saraylar saltanatlar çöker 
kan susar birgün 
zulüm biter. 
menekşelerde açılır üstümüzde 
leylaklarda güler. 
bugünlerden geriye, 
bir yarına gidenler kalır 
bir de yarınlar için direnenler... 
Şiirler doğacak kıvamda yine 
duygular yeniden yağacak kıvamda. 
ve yürek, 
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda. 
ey herşey bitti diyenler 
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler. 
ne kırlarda direnen çiçekler 
ne kentlerde devleşen öfkeler 
henüz elveda demediler. 
bitmedi daha sürüyor o kavga 
ve sürecek 
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!


Çiçekleri Sulasan, Edip Cansever

anjîheft

Recent comments

ثنا سرباز

İbrahim

evrensığmaz

Related tracks