Piosenka napisana w autobusie PKS na trasie Radomsko-Puławy w zawieszeniu pomiędzy mieszkaniem a pomieszkiwaniem, gdy ukochana daleko w ciepłych krajach, a na szybie deszcz.
Apolinary POlek - słowa, muzyka, śpiew, gitara akustyczna, harmonijka ustna;
Mateusz Tranda - gitara akustyczna, dobro;
Tomasz Fojgt - gitara basowa, chórki
Nagranie pochodzi z płyty ***, do nabycia u autora lub tutaj: http://sklepwgorach.pl/pl/wydawnictwo-w-gorach/110-cd-apolinary-polek-2009.html

Woła Mnie Słońce

sł. Jacek Kaczmarski, muz. Apolinary POlek
Apolinary POlek - śpiew, gitara akustyczna
Piotr Kajetan Matczuk - pianino elektryczne

W młodości byłem Tezeuszem,
A dzisiaj jestem Minotaurem.
Po mrocznym labiryncie kluczę
Nie mogąc liczyć na Ariadnę.
Głowa mi coraz bardziej ciąży
Gdy żądam światła niby boga;
A ostrzegali ludzie mądrzy,
Że wszelka żądza to choroba.

Kiedyś walczyłem z potworami – 
Dziś przeistaczam się w potwora.
Na ścianach cień mój, niby pamięć
Tego, kim byłem ledwie wczoraj.
Z pochodnią u łba ścigam siebie
Geometriami korytarzy,
A świat się boi mnie, bo nie wie,
Że winien przejrzeć się w mej twarzy.

W młodości byłem bohaterem,
Dziś jestem więźniem ciemnej sławy;
Miejsca w pułapce tej niewiele
Na więcej coś niż życia nawyk.
Robię co mogę mimo kaźni,
Małe starczają mi radości:
Mgliste obrazy wyobraźni,
I gorzka sytość dorosłości.

Nocą mnie prześladują zjawy
Ludzi złożonych mi w ofierze;
To ów obrządek krwawy sprawił
Żem pół mężczyzna i pół zwierzę.
Więc odkupienia dla mnie nie ma
W niezawinionej poniewierce;
Skrobiąc na murze ten poemat
Pokornie czekam na mordercę...


Starość Tezeusza

Piosenka zespołu Apolinary & Dobry Diabeł z płyty pt. "Cały kosmos"
Apolinary POlek - słowa, muzyka, śpiew, gitara akustyczna,
Kinga Kłoczko - skrzypce,
Patrycja Polek - śpiew,
Adam Wardziak - kontrabas.

Ostatnia wędrówka Jasia Huśtawki

Druga z kolei autorska płyta Apolinarego POlka i pierwsza z zespołem Dobry Diabeł. Repertuar to autorskie utwory w brzmieniu i stylu łączącym w sobie wpływy amerykańskiego folku, piosenki poetyckiej i turystycznej, bluesa, bluegrassu, muzyki ludowej i klasycznej. Teksty traktują o szczęściu, wdzięczności, o miłości i tęsknocie, a także o niezwykłych miejscach i postaciach. Akustyczne brzmienie całości utrzymane jest w atmosferze radości i umiłowania piękna, a jednocześnie melancholii i zadumy.

Muzycy, którzy wzięli udział w nagraniu albumu to oczywiście Apolinary POlek (słowa, muzyka, śpiew, gitara akustyczna, harmonijka ustna) oraz:

Kinga Kłoczko (skrzypce) - uczestniczka wielu projektów związanych głównie z muzyką ludową;
Patrycja Polek (śpiew, ukulele) - aktorka i wokalistka o niezwykłym głosie, od 2005 r. śpiewa w duecie z Apolinarym;
Jędrzej Kubiak (dobro lap-style) - jeden z trzech (może czterech) doświadczonych dobrzystów w Polsce, którzy grają techniką lap-style;
Adam Wardziak (kontrabas) - członek orkiestry Sinfonia Iuventus grający również jazz, country i hillbilly.
Piotr Bułas (banjo) - na co dzień w zespole Atlantyda, założyciel legendarnego w kręgach bluegrassowych zespołu Little Maggie;
Mariusz Wilke (dobro bottleneck) - na co dzień gitarzysta (Grupa Bez Jacka, a wcześniej - Słodki Całus od Buby)
Realizacja nagrań: Mariusz Wilke, Studio 33, Stanisław Bokowy (ścieżki Piotra Bułasa) oraz Bil VornDick (ścieżki Jędrzeja Kubiaka). Miks i mastering: Mariusz Wilke.

Taki dom

Mówi się, że każde pożegnanie jest też powitaniem czegoś nowego. Ta myśl pokrzepia od razu, a natychmiastowe pokrzepienie to towar pożądany i wszechobecny na rynku. O pokrzepienie głębsze trudniej, bo wymaga ono wysiłku, innego podejścia, wprawy. Ja wprawiam się w akceptacji przemijania. Przemija wszystko to, co złe, i co dobre. Można zagłuszać ten fakt i odwracać od niego wzrok, ale koniec końców i tak stanie przed nami w całej okazałości.

Dlatego warto się z przemijaniem zaprzyjaźnić lub chociaż zaznajomić. Życie z akceptacją przemijania smakuje lepiej. Bardziej je doceniamy. Jak stare, cierpkie wino. Pojawiają się w nas nowe emocje, takie jak saudade czy mono-no-aware. Więcej pogody ducha i sił na przeciwności. W końcu przeminie też to, co trudne. Zgoda na przemijanie to też zgoda na to, by odeszło to, co już nam nie służy. A więc zgoda na życie, na to, by przyszło nowe.

O tym wszystkim są te teksty, to wszystko brzmi w tych melodiach. Chciałbym, żeby towarzyszyły Wam, gdy zamiast zagłuszania tego, co trudne, wybierzecie przeżywanie (a więc znowu – życie). Żebyście nie byli z tym samotni. Żeby była z Wami przynajmniej piosenka. I żeby towarzyszyła Wam przy wspomnieniach – gdy to, co przeminęło, wraca. Nic nie jest na zawsze, nic nie ginie bez śladu. A zatem – do widzenia.

Wasz Apolinary

Minialbum „Na do widzenia” ukazał się wyłącznie w postaci cyfrowej.

Apolinary POlek – śpiew, gitara akustyczna
Małgorzata Grabowska – śpiew, klawisze
Karolina Czerska – gitara basowa
Mariusz Wilke – gitary, klawisze

Na do widzenia

Piosenka na do widzenia

Gdy serce pęknie na mróz (feat. Małgorzata Grabowska)

Dom po babci

Burza nad Jamną (feat. Małgorzata Grabowska)

sł. i muz. Paweł Oleszczuk (Apolinary POlek)
Apolinary & Dobry Diabeł:
Paweł Oleszczuk - śpiew, gitara akustyczna, harmonijka,
Kinga Kłoczko - skrzypce
Patrycja Polek - śpiew, ukulele
Adam Wardziak - kontrabas
oraz
Mariusz Wilke - dobro

http://apolinary.pl

Kołysanka dla Nieznajowej

sł. i muz. Paweł Oleszczuk (Apolinary POlek)
Apolinary & Dobry Diabeł:
Paweł Oleszczuk - śpiew, gitara akustyczna, harmonijka,
Kinga Kłoczko - skrzypce
Patrycja Polek - śpiew, ukulele
Adam Wardziak - kontrabas

http://apolinary.pl

Prowadzenie

sł. i muz. Paweł Oleszczuk (Apolinary POlek)
Apolinary & Dobry Diabeł:
Paweł Oleszczuk - śpiew, gitara akustyczna, harmonijka,
Kinga Kłoczko - skrzypce
Patrycja Polek - śpiew, ukulele
Adam Wardziak - kontrabas
oraz
Piotr Bułas - banjo,
Jędrzej Kubiak - dobro

http://apolinary.pl

Spotkałem

Ca�y kosmos

Człowiek z popiołem na butach

sł. Zbigniew Herbert, muz. Apolinary Polek
Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - śpiew, gitara
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny

Na żywo w Radiu Gdańsk

Mój ojciec

sł. i muz. Apolinary Polek
Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - śpiew, gitara
Patrycja Polek - śpiew, ukulele
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny, śpiew

Kraj małych chłopczyków

Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - słowa, muzyka, śpiew, gitara akustyczna
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny

Powiało od jeziora

sł. i muz. Apolinary Polek
Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - śpiew, gitara
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny

w Radio Gdańsk

Tamtej nocy miałem sen

sł. i muz. Apolinary Polek
Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - śpiew, gitara, harmonijka
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny

Woła mnie słońce

sł. i muz. Leonard Cohen, tłum. Apolinary Polek
Nagranie z koncertu w studiu Radia Gdańsk, który odbył się w 2015 roku.
Apolinary Polek - śpiew, gitara, harmonijka
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - kontrabas elektryczny

Wieża Pieśni (Tower of Song)

Był raz dobry świat

Bajka o pszczołach

sł. i muz. Bruce Springsteen na motywach książki „Grona Gniewu” Johna Steinbecka. Tłum. Paweł Oleszczuk (Apolinary POlek)

Nagranie pochodzi z koncertu w Olsztynie 5 VII 2020 r.
Apolinary POlek - śpiew, gitara, harmonijka
Patrycja Polek - śpiew
Cezary Rogalski - gitara basowa, śpiew

https://apolinary.pl/zjawa-toma-joad-the-ghost-of-tom-joad/

Koncert w Parku Jakubowo dla MOK

Duch Toma Joada (The Ghost of Tom Joad)

słowa: Zbigniew Herbert
Apolinary POlek – muzyka, śpiew, gitara akustyczna
Piotr Kajetan Matczuk – pianino elektryczne

„Ścieżkami poetów” to zbiór piosenek do słów m.in. Zbigniewa Herberta, Jacka Kaczmarskiego i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz polskie wersje utworów Leonarda Cohena, Johna Lennona i Boba Dylana doprawione szczyptą repertuaru w pełni autorskiego. Nastrojowość płynącą z gitary i głosu sycą dźwięki fortepianu, przy którym zasiada Piotr Kajetan Matczuk – utytułowany i znany z programu „Rozmowa z piramidami” pianista, wokalista i kompozytor. Jest to idealna propozycja nie tylko dla miłośników wierszy oraz akustycznych brzmień, ale też dla młodzieży, dla której poezja XX wieku zaprezentowana w muzyczny, nie tylko balladowy, ale i mroczny sposób, może stać się znacznie bardziej atrakcyjna, szczególnie w towarzystwie utworów Dylana, Cohena czy Lennona.

Ballada o tym, że nie giniemy

muzyka: Bob Dylan
Apolinary POlek – słowa (wg Boba Dylana), śpiew, gitara akustyczna
Piotr Kajetan Matczuk – pianino elektryczne

W starych szynach miesiąca odbijał się blask
Nieruchomo jak wojsko w oddali lśnił las
Za pagórkiem ostatni we wsi spał dom
Okno całkiem otwarte gapiło się w mrok
Nawet świerszcze ucichły zaraz gdy zapadł zmierzch
Coś zdarzyło się wtedy we wsi Czarny Kierz

Na zabawie widziano jak spojrzała mu w twarz
Chciała chyba go prosić by zatańczył z nią raz
A on nie rzekł nic nie drgnął tylko patrzył i stał
Na butach miał popiół jak noc czarny miał płaszcz
Nikt nie widział jak wyszedł nikt nie widział jak wszedł
Nikt nie wiedział skąd wziął się we wsi Czarny Kierz

Za pagórkiem w ostatnim domu we wsi
Ten co sam został dzień cały przy oknie tkwi
Szukał jej chociaż w oczach obłędny miał strach
W niespokojnych snach widział tamte buty i płaszcz
Tak nagle bez słowa razem z nim poszła precz
nikt jej więcej nie widział we wsi Czarny Kierz

W życiu nie ma pomyłek – tak kiedyś ktoś rzekł
Życie zawsze do przodu – taki życia jest bieg
Lecz tym głośniej odbija się echem wśród drzew
Rozpaczliwe „dlaczego” we wsi Czarny Kierz

Koło stacji pociągu rozlega się zgrzyt
W Czarnym Kierzu tylko jedna żarówka się tli
Tajemnica zarosła trawą jak stary grób
Nikt tamtego obcego więcej nie widział tu
Tylko noc nad wąwozem tak jak czarny lśni płaszcz
I jak popiół nad wodą unosi się mgła

Zapomniały już świerszcze miesiąc zapomniał też
Co się wtedy zdarzyło we wsi Czarny Kierz

Człowiek z popiołem na butach (Man in the Long Black Coat)

słowa: Krzysztof Kamil Baczyński
Apolinary POlek – muzyka, czasem słowa, przekłady, śpiew, gitara akustyczna
Piotr Kajetan Matczuk – pianino elektryczne

„Ścieżkami poetów” to zbiór piosenek do słów m.in. Zbigniewa Herberta, Jacka Kaczmarskiego i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz polskie wersje utworów Leonarda Cohena, Johna Lennona i Boba Dylana doprawione szczyptą repertuaru w pełni autorskiego. Nastrojowość płynącą z gitary i głosu sycą dźwięki fortepianu, przy którym zasiada Piotr Kajetan Matczuk – utytułowany wokalista, kompozytor i pianista, lider zespołu Piramidy. Jest to idealna propozycja nie tylko dla miłośników wierszy oraz akustycznych brzmień, ale też dla młodzieży, dla której poezja XX wieku zaprezentowana w muzyczny, nie tylko balladowy, ale i mroczny sposób, może stać się znacznie bardziej atrakcyjna, szczególnie w towarzystwie utworów Dylana, Cohena czy Lennona.

Stare Miasto

Słowa i muzyka: Bob Dylan
Apolinary POlek (Paweł Oleszczuk) - przekład dowolny, śpiew, gitara akustyczna, harmonijka ustna
Mateusz Tranda - gitara akustyczna, banjo
© Ram'S Horn Music / SM Publishing (Poland) sp. z o.o.

Pierwsza studyjna płyta Apolinarego Polka, muzyka od paru już dobrych lat związanego z projektem muzycznym "W górach jest wszystko co kocham..." Jest to zbiór kilku znanych piosenek, ale i kilku nowych kompozycji. Prócz autorskich utworów, usłyszeć tutaj będzie można także piosenki do tekstów Edwarda Stachury, Jerzego Harasymowicza, Andrzeja Waligórskiego czy Boba Dylana. W nagraniu prócz autora udział wzięli Mateusz Tranda oraz Tomasz Fojgt. Premiera płyty miała miejsce 7 listopada 2009 w ramach lubelskiego festiwalu Bakcynalia.

Płytę można nabyć w internetowym sklepie W Górach (https://sklepwgorach.pl/wydawnictwo-w-gorach/110-cd-apolinary-polek-2009.html?search_query=apolinary&results=4).

Nie starzeć się (Forever Young)

Apolinary POlek - słowa, muzyka, śpiew, harmonijka ustna
Mateusz Tranda - gitara akustyczna

Sam ze światem

Sł. i muz. Apolinary POlek
Aranżacja – Apolinary POlek, Mariusz Wilke

Apolinary POlek – śpiew, gitara akustyczna
Cezary Rogalski – gitara basowa
Mariusz Wilke – gitary, klawisze
Nagranie powstało przy wsparciu Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS in. Andrzeja Szczypiorskiego.

Mnich znów nabrał tchu
Pękł kolejny świat
Na miękki mech
Koliber spadł

Brzegi rzeki zaś
Jak powieki dwie
Nie roniąc łez
Zamknęły się

Śpiewa kamień w głos
Choć już spadł na dno
Gdy cichnie wiatr
Mnich słyszy go

W nim kochanków śmiech
I tęsknoty jęk
Za ciemną mgłą
Gdzie drugi brzeg

W nim Dawida głos
Niemożliwy pakt
W nim zepsute banjo
Tęsknota i hak

Kiedy wyschnie nurt
Kamień skryje piach
Pieśń tam też zostanie
I zostanie w snach

Ktoś tu pierwszy raz
Ktoś na zawsze znikł
W monotonii aut
Na Boogie Street

Pancerz złudzeń twych
Pęka raz po raz
By dotrzeć mógł
W ten sposób blask

Możesz drążyć mur
Póki starczy sił
Co zastaniesz za nim
Nie powie nikt

Tajemnica to
Czy słów dobrych brak
W białej szacie czekasz
Aż On da ci znak

Wody rzeki już
Nikną w morzu co
Nie wie czym jest głód
Nigdy nie ma dość

Wydech aż do dna
Spuścił głowę mnich
Świetlisty słup
Koliber znikł

Mnich zostaje nad rzeką

Urodzony w 1980 r. w Łomży autor i wykonawca piosenek. Koncertuje na różnych scenach od 1999 r. Gra na gitarze akustycznej, harmonijkach ustnych i czasem na banjo. Jego repertuar to piosenki, w których odbija się przyroda, droga i to, co najgłębsze w człowieku. Gra swoje utwory solo lub z zespołem, akustycznie, dążąc do osiągnięcia pełni naturalnego brzmienia instrumentów i głosów. Żeby płynęło prosto z serc, człowieczych i drewnianych.

Mieszkał w Chełmie, w Krakowie, w Radomsku, w Łodzi, pod Olsztynem. Włóczył się po Polsce autostopem z gitarą, grając na ulicach. Był już grafikiem, doktorantem, ochroniarzem, scenarzystą, autorem gry komputerowej, dźwiękowcem i redaktorem, by osiąść wreszcie na wsi w okolicach Lidzbarka Warmińskiego, gdzie oddaje się mniej lub bardziej, lecz zawsze twórczym zajęciom.

Apolinary został uhonorowany pierwszymi nagrodami na Festiwalu Piosenki Innej, FPP Nadzieja, OTPPS Bazuna, Zajeździe Bardów i Powrocie do Korzeni, jest też trzykrotnym finalistą Międzynarodowego Festiwalu Bardów OPPA. Grał również gościnne koncerty na Oppie, Giełdzie Piosenki i na takich imprezach jak Kuźnia Talentów w Monachium, Ballads of Europe w Niepołomicach, Kropka w Głuchołazach, WPKS we Wrocławiu, Bakcynalia w Lublinie, Raz w Roku w Jerzwałdzie. Współpracował m.in. z Pawłem Orkiszem, z Markiem Gałązką (współtworząc festiwal ALTERSONG) oraz z projektem W górach jest wszystko co kocham. Udzielał się też gościnnie w różnych składach jako harmonijkarz bluesowy.

W 2009 r., po dziesięciu latach grania na małych i większych scenach Polski, Apolinary wydał debiutancki album pt. ***. W roku 2014 ukazała się kolejna płyta – „Cały kosmos”. Apolinary nagrał ją z założonym przez siebie zespołem Dobry Diabeł.

Jesteś organizatorem i chciałbyś zorganizować występ? Napisz: polek@apolinary.pl

Apolinary POlek

Popular tracks