sonati & iranie ghadimi

ترانه : تو کیستی
خواننده : همایون شجریان
آهنگساز : محمد جواد ضرابیان
شاعر : فریدون مشیری


تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم 
تو چیستی که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق سرگشته روی گردابم!

تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپید؟
تو را کدام خدا؟
تو از کدام جهان؟
تو در کدام کرانه، تو از کدام صدف؟
تو در کدام چمن، همره کدام نسیم؟
تو از کدام سبو ؟
من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه 

چه کرد با دل من آن نگاه شیرین، آه 
مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه 
کدام نشأه دویده ست از تو در تن من؟
که ذره های وجودم تو را که می بینند 
به رقص می آیند 
سرود می خوانند

چه آرزوی محالی ست زیستن با تو 
مرا همین بگذارند یک سخن با تو :
به من بگو که برو در دهان شیر بمیر
بگو برو جگر کوه قاف را بشکاف!
ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟

ترا به هرچه تو گویی، به دوستی سوگند
هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه .
که صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه
تو دوردست امیدی و پای من خسته ست 
همه وجود تو مهر است و جان من محروم 
چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته است

https://www.facebook.com/sepidedam

همایون شجریان - تو کیستی

ماهور
تصنیف قدیمی؛کار عمل
محسن کرامتی
نیما نادری ؛ تار
پدرام خاور زمینی ؛ تمبک

محسن کرامتی - تصنیف قدیمی

آتشی در نیستان - شهرام ناظری

مـن تـرک عـشـق شـاهـد و ساغر نمی‌کنم
صـد بـار تـوبـه کــــردم و دیـــگـــر نـمـی‌کنم
بـاغ بـهـــشـت و سـایه طوبی و قصر و حور
بــا خـــاک کـوی دوسـت بـرابـر نـمـی‌کـنـم
تـلـقیــن و درس اهل نظر یک اشارت است
گــفــتــم کــنــایــتـی و مـکـرر نـمـی‌کـنـم
هــرگــز نـمـی‌شـود ز سـر خـود خـبـر مـرا
تــا در مــیـان مـیـکـده سـر بـر نـمـی‌کـنـم
ناصح به طعـن گفت که رو ترک عشق کن
مـحـتـاج جـنـگ نـیـسـت بـرادر نـمـی‌کـنم

شهرام ناظری و کامکارها - من ترک عشق و شاهد ساغر نمی‌کنم

تصنیف قدیمی کشمکش که محمد معتمدی در آلبوم جدید خود به نام " آواز کلاسیک ایران "  که تا کنون فقط در فرانسه منتشر شده آن را بازخوانی کرده . در این آلبوم سینا جهان‌آبادی : کمانچه ، پاشا هنجنی : نی ، آزاد میرزاپور : تار ، علی رحیمی : تنبک ، حسین رضایی‌نیا : دف محمد معتمدی را همراهی کردند

کش کش کشمکش و  گیرو دار اگر گذارد
(کج کج کجروی ، روزگار اگر گذارد
بانگ موذن مرا کشد به مسجد
ناله جانسوز تار اگر گذارد جانم اگر گذارد
ما همه مستیم فدای چشم مستت
چشم بد روزگار اگر گذارد جانم اگر گذارد
حبیب اگر گذارد جانم اگر گذارد

محمد معتمدی - تصنیف قدیمی کشمکش ( منتشر نشده در ایران)

خداحافظ ای جوانی من
شعر: سیمین بهبهانی
رهبر ارکستر: جواد معروفی
آهنگساز: زرین‌پنجه
گل‌های رنگارنگ شماره ۴۶۶ – دشتی
عکس: سیمین بهبهانی

خداحافظ ای جوانی‌ من، شادمانی من، یار نیمه‌راهم
خداحافظ ای که سایه صفت، همچنان ز پی‌ات میدود نگاهم
ز دل‌ دیگر سرخوشی مجو، زان که هستی‌ام با تو میرود
تهی از می‌‌ مانده این سبو، شور و مستی‌ام با تو میرود
ببین چه کردی، ز نقره گردی، به تار گیسوی من زدی
فغان ز دردم، بگو چه کردم، که پنجه بر روی من زدی
ز دیده من گرچه میگریزی،
به چشم دلم همچنان عزیزی
ببین ز پی‌ات، نگاه مرا،
کنون که روی، برای خدا آهسته‌تر
ز حسرت و سوز و ساز من،
نشانه دارد، ترانه‌ی جانگداز من
ز دستم ای دلنواز من،
چو می‌روی باری، به خاطر یاری،
آهسته تر

خداحافظ ای جوانی من - آواز الهه، شعر سیمین بهبهانی

زهی باغ زهی باغ که بشکفت ز بالا
زهی قدر و زهی بدر تبارک و تعالی

زهی فر زهی نور زهی شر زهی شور
زهی گوهر منثور زهی پشت و تولا

زهی ملک زهی مال زهی قال زهی حال
زهی پر و زهی بال بر افلاک تجلی

چه ذاالنون چه مجنون چه لیلی و چه لیلا
چه سلطان و چه خاقان چه والی و چه والا

چو بی‌واسطه جبار بپرورد جهان را
چه ناقوس چه ناموس چه اهلا و چه سهلا

گر اجزای زمینی وگر روح امینی
چو آن حال ببینی بگو جل جلالا

گر افلاک نباشد به خدا باک نباشد
دل غمناک نباشد مکن بانگ و علالا

فروپوش فروپوش نه بخروش نه بفروش
تویی باده مدهوش یکی لحظه بپالا

خمش باش خمش باش در این مجمع اوباش
مگو فاش مگو فاش ز مولی و ز مولا

همایون شجریان - خمش باش

همایون شجریان - هوای گریه

حسین قوامی (فاخته) متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است، او از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودند، حسین خان اسماعیل زاده، همان کسی که صبا، مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی را آموزش داده بود در همسایگی وی بود. هنگامی که حسین خان اسماعیل زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده دار شود که با مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.

در آن زمان با دید خوبی به موسیقی نگریسته نمی‌شد و دلیل مخالفت پدر حسین قوامی نیز همین بود، از آنجا که حسین قوام به خوانندگی علاقه داشت و حسین خان اسماعیل زاده نیز مشوق او بود دلسرد نشد. وی به آهستگی با گوش گرفتن آثار خوانندگان آن زمان و تقلید از ایشان به تجربه اندوزی پرداخت، با رسیدن به سن بلوغ محرمانه در نزد عبدالله حجازی آموزش دید، عبدالله حجازی به ردیف‌های آوازی مسلط بود . در سال ۱۳۲۵ از سوی مستعان رییس رادیو به او پیشنهاد کار در رادیو داده شد، محمود قوام به دلیل شرایط خانوادگی و مخالفت ایشان این پیشنهاد را به این شرط قبول کرد که در رادیو به عنوان ناشناس معرفی شود. با همکاری مجید وفادار، حمید وفادار و یا علی تجویدی آغاز به کار نمود، پس از مدت شش ماه روح الله خالقی نام مستعار فاخته را برای وی برگزید. او مجموعا ۲۹ سال از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۵۴ در رادیو مشغول به کار بوده‌است. از شاگردان نامی او می‌توان از مجید نجاهی و علی تحریری نام برد. حسین قوامی در سنین ۸۰ سالگی به خوبی می‌خواند. حسین قوامی پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد.


ای جوانــــــی 
رفتی ز دستـــم ، در خون نشستــم 
جوانــــــی، کجایــــی 
چرا رفتـــی که من بر تو عهدی نبستم
غم پیری ، نبود دیری ، که در هم شکستــم
چه امید به کف داده ام را یگانی 
کنون حسرت برم روز و شب بر جوانی
نه هوشیار و نه مستم
ندانم که چه هستم
جوانی چو رفتی تو ز دستم
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
جفا کن که بودم دردا که دیدم از مهربانان ، نامهربانی
غمت را نهفتم در سینه اما با کس نگفتم راز نهانی
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
چو این دل به نشا دادم
که چون جویم از رهابم
امیدم کجایــــی ، کجایـــــی

اگر در برم نیایــــی ، بخوانم با سوز هجر و داغ جدایـــــی
بخوانم با سوز هجر و داغ جدایــــی

جوانی - قوامی

ترانه سرا : غلامرضا طریقی 
آهنگساز : بهزاد عبدی

Mohammad Motamedi - Dar Jostojooye Aramesh

Mohammad Motamedi, Dar Jostojooye Aramesh / محمد معتمدی، در جستجوی آرامش

چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی, نه غمگساری 
نه به انتظار یاری, نه ز یار انتظاری
غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد 
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری

غمگسار...همایون شجریان

آواز: محمدرضا شجریان (سیاوش) - آواز تصنیف: سیمین غانم
آهنگساز و ویولون: همایون خرم
سنتور: منصور صارمی
تنبک: جهانگیر ملک
ترانه: محمدعلی شیرازی
غزل: حافظ
اشعار متن: سعدی - رهی معیری
در مایه‌ی: بیات اصفهان




-------- متن برنامه


دکلمه : روشنك
 	 	 	  	
خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایی               
 	 	نداری غیر از این عیبی كه می دانی كه زیبایی	 
 	 	 	 
 	منم ابرو تویی گلبن كه می خندی چو می گریم      	 
 	 	تویی مهر و منم اختر كه می میرم چو می آیی	 
 	 	 	 
 	مراد  ما  نجویی  ورنه  رندان  هوس جو  را 	 
 	 	بهار  شادی  انگیزی    حریف   باده    پیمایی	 
 	 	 	 
 	مه   روشن   میان   اختران  پنهان  نمی ماند  	 
 	 	میان  شاخه های  گل   مشو   پنهان  كه پیدایی	 

--- رهی معیری


ترانه : سیمین غانم 	 	 
 	
مرا كه با تو شادم پریشان مكن
بیا و سیل اشكم به دامان مكن
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن
رمیده جان و دل شكسته ، منم به پای تو نشسته
منم به ماتم جوانی ، نشسته ناامید و خسته
شكسته ای دل مرا به من بگو چرا چرا به سنگ غم ها
از این قفس كجا گریزم كه همچو مرغ شكسته بالم
نمی دانم به غم چه گویم اگر بپرسد كسی ز حالم
فلك به خنده كینه ها شكسته قامت مرا 
مگر چه كرده ام خدایا
شكسته سرشكسته پا ز عشق و زندگی جدا 
كنون كجا روم خدایا
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن
مرا كه با تو شادم پریشان مكن
بیا و سیل اشكم به دامان مكن
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن

--- محمدعلی شیرازی


دکلمه : روشنك	 	 
 	
خوش تر از دوران عشق ایام نیست
مطربان  رفتند   و صوفی در سماع

از  هزاران   در  یكی   گیرد  سماع
بامداد   عاشقان    را   شام  نیست

عشق  را آغاز  هست  انجام نیست
زان كه  هر كس محرم پیغام نیست

--- سعدی


آواز : محمدرضا شجریان (سیاوش) غزل
 	
روی بنمای  و  وجود  خودم از یاد ببر
ما  چو  دادیم  دل  و دیده به توفان بلا

دوش می گفت به مژگان  درازت بكُشم
"حافظ" اندیشه كن از نازكی خاطر یار

خرمن سوختگان را همه گو باد ببر
گو  بیا  سیل  غم و خانه ز بنیاد ببر

یارب  از خاطرش  اندیشۀ  بیداد ببر
برو  از درگهش  این ناله و فریاد ببر 
 
--- حافظ


دکلمه : روشنك	 	 
 	
آشنایان   ره   بدین   معنی     برند
تا   نسوزد   بر  نیاید   بوی   عود

مستی از من پرس  و شور عاشقی
در  سرای  خاص   بار  عام  نیست

پخته  داند  كاین سخن با خام نیست
وآن  كجا  داند  كه  دردآشام  نیست

-- سعدی


ترانه : سیمین غانم 	 	 
 	
مرا كه با تو شادم پریشان مكن
بیا و سیل اشكم به دامان مكن
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن
رمیده جان و دل شكسته ، منم به پای تو نشسته
منم به ماتم جوانی ، نشسته ناامید و خسته
شكسته ای دل مرا به من بگو چرا چرا به سنگ غم ها
از این قفس كجا گریزم كه همچو مرغ شكسته بالم
نمی دانم به غم چه گویم اگر بپرسد كسی ز حالم
فلك به خنده كینه ها شكسته قامت مرا 
مگر چه كرده ام خدایا
شكسته سرشكسته پا ز عشق و زندگی جدا 
كنون كجا روم خدایا
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن
مرا كه با تو شادم پریشان مكن
بیا و سیل اشكم به دامان مكن
بیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یك دم
ز غم جدا كن ز غم جدا كن
من عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جان
مرا رها كن مرا رها كن

--- محمدعلی شیرازی 	 	 	 
 	 	 	 
 	 	 	 
 	 	 	 
 	 	 	 منبع متن: golha.co.uk

گلهای رنگارنگ ۵۷۵ (مرا که با تو شادم پریشان مکن) . شجریان - سیمین غانم - خرم - صارمی - ملک

شعر: محمد جواد ضرابیان | آهنگساز: محمد جواد ضرابیان | آلبوم: شوق دوست

www.facebook.com/delnavazan.playlist

لب خندان تو، برق چشمان تو، برده قرار از دل عاشق زارم
با من بی نوا بیش از اینم جفا دگر مكن یارم
ای گل ارغوان، همچو سرو چمان، ای در شب تار من روشنایی
بت چین و ختن، روح و جانی به تن، دل می ربایی
آتش زده ای بر دل، وای از من و آه از دل
زندگی بی تو شده بی حاصل، دل شده مجنون چه كنم با دل
مستم زنگاه تو، زان چشم سیاه تو
همه دم افتاده به چاه تو ، صنما سرگشته راه تو
از عشقت آرام جان، شده ام شیدای زمان
من ز سودای وصل تو، گشته ام رسوای جهان
رفت از دستم اختیار، بردی از من صبر و قرار
در شب و روز تار من، مه و خورشیدی ای نگار

مست نگاه | همایون شجریان

دلم گرفته ای دوست! هوای گريه با من
گر از قفس گريزم، كجا روم، كجا من؟

كجا روم؟ كه راهی به گلشنی ندانم
كه ديده بر گشودم به كنج تنگنا، من

نه بسته‌ام به كس دل، نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج، رها، رها، رها، من

ز من هر آنكه او دور، چو دل به سينه نزديك
به من هر آنكه نزديك، ازو جدا، جدا، من!

نه چشم دل به سويی، نه باده در سبويی
كه تر كنم گلويی به ياد آشنا، من

ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه كاهد؟
كه گويدم به پاسخ كه زنده‌ام چرا من؟

ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست! هوای گريه با من...!

سيمين بهبهانی

هوای گریه - همایون شجریان

AniMes Music
** M u S i C" i S '' L i F e **


آتشی در نیستان - شهرام ناظری

arash001

Recent comments

morteza M

Ben Montakab

m.rezae

M.A

Related tracks