Best of Delkash - Persian Music

Man Ghami Daram

نامه ی منظوم ابراهیم منصفی به حسن کرمی 
مردن مردونه 
ناصر منتظری
ترانه : ابراهیم منصفی
آهنگ و تنظیم : ناصر منتظری
آلبوم : روزون رفته 


مردن مردونه

Aghaci - D - Segment1(00 02 44.097 - 00 03 14.040)

Goroohe Kore Dokhtaran Ey Yare Shirazi
گروه کر دختران-ای یار شیرازی

گروه کر دختران-ای یار شیرازی-Goroohe-Kore-Dokhtaran-Ey-Yare-Shirazi-

Old Iran Girls' Choir

حاجی فيروز

بهرام بیضایی، ادیب، پژوهشگر، نویسنده و کارگردان شناخته شده فرهنگ و هنر ایران، ۵ دی ۱۴۰۲ در حالی پا به ۸۵ سالگی گذاشت که همچنان دور از وطنش به آفرینش ادبی، فرهنگی و هنری مشغول است. او پیش از همه‌گیری ویروس کرونا تمرین‌های اجرای نمایش تازه‌ای به نام «داش آکل به گفتۀ مرجان» را در دانشگاه استنفورد آمریکا آغاز کرده بود که ناچار متوقف شد و هنوز فرصت ازسرگیری تمرین‌های اجرایش فراهم نشده است. نمایشنامۀ «داش آکل به گفتۀ مرجان» از آثاری است که بهرام بیضایی در خارج از ایران نوشته است.
 تابستان امسال در سیزدهمین سال اقامت آقای بیضایی در خارج از ایران، یکی از نمایشنامه‌هایش با نظارت او از سوی نشر بیشه در آمریکا منتشر شد؛ نمایشنامه «مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رُخشید فرزین» که پیشتر به مدت ۲۴ شب، در تیر و مرداد سال ۱۳۸۴ امکان اجرا در ایران پیدا کرد و همزمان با تنفیذ محمود احمدی‌نژاد در مقام رئیس جمهور آن زمان ایران اجرایش به‌رغم استقبال گسترده مخاطبان متوقف شد.
این نمایشنامه‌ درباره یکی از مهیب‌ترین تحولات سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر ایران، قتل حکومتی روشنفکران و نویسندگان ایرانی است. 
۱۸ سال پس از توقف اجرای نمایش «مجلس شبیه ...»، بهرام بیضایی در پادکست «صحنۀ» رادیو فردا به صحبت درباره این نمایشنامه و اجرایش پرداخت.

گفت‌وگو با بهرام بیضایی در ۸۵ سالگی‌اش

تصنیف قدیمی "بهار است..."  با یاد قمرالملوک وزیری
شعر و آهنگ : محمد علی امیرجاهد
پوریا اخواص : آواز و قیچک 
پژهام اخواص : تنبک 
اشکان رهبر : تار 
امین حیدری : عود
پویان رمضانی : پیانو

صدابرداران : مهرداد حسن پور/ مهدی خدابخش
میکس و مسترینگ : پویان رمضانی
تنظیم آهنگ : پوریا اخواص
گرافیک : مهدی محمدی

...بهار است /  Pouria Akhavass / پوریا اخواص / تصنیف قدیمی امیرجاهد

نصرت رحمانی آخرین شاعر شب هشتم است. ماجرای سخنرانی مهمید و حواشی آن اما هم‌چنان پایان نگرفته. پیش از رحمانی اسلام کاظمیه پشت تریبون می‌آید و می‌گوید: «دوستانِ عزیزِ من! ما این بغض‌های فشرده در گلوی شما رو در گلوی خودمون هم احساس می‌کنیم. گفتیم و هی تکرار کردیم و باز می‌گوییم که این جلسات رو امیدواریم آنقدر ادامه بدهیم که همه تحمل بیاموزیم، نزدیک‌تر به هم بشویم و صفوفمون فشرده‌تر. حالت خاصی که یک لحظه در اثر احساسات دوست عزیزمون آقای حیدرپناه، که از بلوچستان برای دیدن این شب‌ها به اینجا آمدن، به وجود اومد باعث شد که احوال خاص شما جواب اون همه صمیمیت و شعر صادقانه و خوب جلال سرفراز، دوست عزیزمون رو نده. اجازه بدید که از طرف شما احساسات شما رو به جلال، که خیلی زحمت کشیده برای برگزاری این جلسات، ابراز کنم.» (تشویق جمعیت) چند جمله‌ی دیگر می‌گوید و بعد اعلام می‌کند: «منشی‌زاده نیامده، نمی‌دونم چه شده. شاید در ترافیک گیر کرده... من از نصرت رحمانی چی بگم؟» و به این ترتیب نصرت رحمانی را برای شعرخوانی دعوت می‌کند. بر اساس برنامه‌ی اعلام‌شده‌ی ده شب کیومرث منشی‌زاده بنا بوده در شب هشتم شعر بخواند و شعرهای او هم در فصل مربوط به شب هشتم کتاب ده شب منتشر شده‌اند اما منشی‌زاده بسیار دیر به شب هشتم می‌رسد. نصرت رحمانی به ترتیب شعرهای «هفت تاول»، «سماع خیزاب‌ها»، بخش بلندی از «تبعید در هفت‌چنبر زنجیر» و «انهدام» را می‌خواند. در کتاب ده شب شعرهای «هفت‌تاول» و «سماع خیزاب‌ها» منتشر نشده‌اند، در عوض شعرهای «پیاله دور دگر زد» و «من آبروی عشقم» از نصرت رحمانی در کتاب چاپ شده‌اند که شاعر آنها را در این شب‌ها نخوانده است. علاوه بر این بخش انتهایی شعر بلند «تبعید در هفت‌چنبر زنجیر» با چند صفحه فاصله از شعر اصلی با نام «عشق در چنبر زنجیر» چاپ شده. کاظمیه گفته بود منشی‌زاده هنوز نرسیده. بعد از شعر «سماع خیزاب‌ها» است که گویا منشی‌زاده می‌رسد و بنابراین جلال سرفراز پشت تریبون می‌آید و می‌گوید: «دوستان عزیز توجه بکنن، آقای کیومرث منشی‌زاده بعد از نصرت رحمانی شعرهاش رو می‌خونه... پس منتظر می‌شیم که نصرت شعرهاش رو بخونه تا هر اندازه که دلش می‌خواد و بعد به شعرهای منشی‌زاده گوش می‌دیم.» نصرت رحمانی میان حرف سرفراز می‌آید که: «البته من اینجا مال شمام تا موقعی که دلتون می‌خواد. [ولی] من خسته‌ام.» صدای سرفراز را می‌شنویم که می‌گوید: «آخرین شعرت رو بخون، بیا پایین.» نصرت رحمانی اما دو شعر دیگر می‌خواند و پس از او کیومرث منشی‌زاده پشت تریبون می‌رود تا بگوید: «سلام، بنده چون حالم خوب نیست و از طرفی احساس می‌کنم که شب هم دیر است و خیلی مشکل است بیرون رفتن از اینجا، اجازه بدید فرداشب خدمتتون باشم.» حالا با به دست آمدن نسخه‌ی کامل‌تری از فایل‌های این شب‌ها می‌دانیم منشی‌زاده نه چنان‌که اعلام می‌کند در شب نهم، بلکه در شب دهم شعر خوانده است.

شب هشتم | شعرخوانی نصرت رحمانی

منتخب فایل صوتی مولانا خوانی دکتر عبدلکریم سروش

مکن یار مکن یار مرو ای مه عیار

1- دعای اللهم لک صمت
2- دعای یا علی یا عظیم
3- نیایش ساعد باقری

#رمضان
#افطار
#دعای_افطار
#ربنا

ادعیه پس از افطار،نیایش خوانی ساعد باقری ماه رمضان

شعری از خوزه گوروستیزا
ترجمه و صدای محسن عمادی

Aghaci - D - Segment1(00 02 44.097 - 00 03 14.040)

Arasp Kazemian