Titel: To “To Unknown Soldier”	
P. Celan's poetry (“Mohn und Gedechtnis”) reading induced me to eternal reflections on the idea of war. Along with the collection study the Armenian famous composer Levon Chaushyan's "To Unknown Soldier" incessantly sounded in my head with his comments to his own work: "This is not that much about the missing soldiers during the war, as it is about the ones living in post-war period, already the ex militaries, who we stop to notice in our life". 
Besides this, I thought of the generation who got the war years, even if they did not participate in military operations, this way or another to certain sense they lost the time of their lives.  These thoughts brought me to The Doors' song 'To Unknown Soldier' prologue-sentence: "Wait until the war is over. And we're both a little older".
So these two works in form of colage make the base for my work.
                                                                           Arsen Babajanyan

__________________________________________


Titel: To “To Unknown Soldier”

Die Lektüre der Werke von P. Celan haben bei mir fortwährende Überlegungen zu dem Begriff des Krieges geweckt. Parallel zur Lektüre der „Mohn und Gedächtnis“ Werkesammlung hallte in meinem Kopf fast ununterbrochen die Sinfonie des armenischen Komponisten Levon Tschauschjan „Dem unbekannten Soldaten“, sowie seine Kommentare zum eigenen Werk: „Dies ist nicht so viel über die Soldaten, die während der kriegerischen Handlungen vermisst werden, sondern vielmehr über die ehemaligen Soldaten, die wir in der Post-Kriegsperiode unter uns nicht mehr wahrnehmen.“
Außerdem dachte ich an die Menschen der Generationen, die die Kriegsjahre miterlebt haben und die, auch wenn sie am Krieg nicht beteiligt waren, auf die eine oder andere Weise im gewissen Sinn ihre Lebensjahre verloren haben. Diese Überlegungen haben mich zum Lied „To Unknown Soldier“ von „The Doors“ geführt, mit seinem Prolog „Wait until the war is over. And we’re both a little older.“
Somit stellen diese zwei Werke nach dem Collage-Prinzip die Basis meines Werkes dar.
                                                                           Arsen Babajanyan

___________________________________________

Վերնագիր՝ To “To Unknown Soldier”
Պ. Ցելանի բանաստեղծությունների ընթերցումները ինձ հանգեցրին պատերազմի գաղափարի շուրջ հավիտենական մտորումների: «Mohn und Gedechtnis» ժողովածուին ծանոթանալուն զուգահեռ իմ գլխում անդադար հնչում էր հայ կոմպոզիտոր Լևոն Չաուշյանի «Անհայտ Զինվորին» սիմֆոնիան, ինչպես նաև հեղինակի մեկնաբանությունը սեփական ստեղծագործությանը. «Սա ոչ այնքան պատերազմական գործողությունների ժամանակ անհայտ կորած զինվորների մասին է, որքան հետպատերազմյան շրջանում՝ մեր շուրջը ապրող, բայց արդեն անհայտ նախկին զինվորականների, որոնց`մեր կյանքում, մենք դադարում ենք նկատել»: 
Սրանից բացի ես մտածում էի  այն սերնդի մարդկանց մասին, ում բաժին են ընկել պատերազմական տարիները, որոնք անգամ, եթե չեն մասնակցում ռազմական գործողություններին, այսպես, թե այնպես որոշակի իմաստով կորցնում են իրենց կյանքի տարիները: Այս մտորումներն էլ ինձ հանգեցրին The Doors-ի “To Unknown Soldier” երգին՝ իր պրոլոգ-նախադասությամբ՝ “Wait until the war is over. And we’re both a little older”:
Այսպիսով այս երկու երկերը կոլաժի տեսքով հիմքն են հանդիսանում իմ ստեղծագործության համար:

                                                                     Արսեն Բաբաջանյան


To “To Unknown Soldier” (after P. Celan)

Arsen Babajanyan