کهکشان عشق - محمد نوری - دیدمت، آهسته بوسیدمت

پروین - پیک سحری

میگن اسبت رفیق روزِ جنگه
مو میگویم از او بهتر تفنگه
سوارِِ بی تفنگ قدرت نداره
سوار وقتی تفنگ داره سواره
تفنگ دسته نقره‌ام رو فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم
فرستادم، برایم پس فرستاد
تفنگ دسته نقره‌ام داد و بیداد، داد و بیداد

تفنگ دسته نقره - شهرام ناظری

زا نیوتە میوە مینا گیان
چەندە شیرینە
زا نیوتە میوە مینا گیان
چەندە شیرینە

شەکر لێو نووستون مینا گیان
لەم ژێر زەمینە
شەکر لێو نووستون مینا گیان
لەم ژێر زەمینە

(می‌دانی میوه ، مینا جان، چرا شیرینه؟ )
(بخاطر شکر لبهاییست که زیر خاک خفته‌اند)

ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی


ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی

(آی از دست مینا
ای هوار ، چه کارش کنم
با چشمهایش جنگ به پا می‌کند)


ماڵی باریکرد مینا گیان
کەس نەیگێڕاوە
ماڵی باریکرد مینا گیان
کەس نەیگێڕاوە

بۆخۆم دانیشتم مینا گیان
دڵ خۆشیێم داوە
بۆخۆم دانیشتم مینا گیان
دڵ خۆشیێم داوە


(خانه‌اش از اینجا رفت ، مینا جان
و کسی مرا خبر نکرد
اندوهناک نشستم
و خودم را دلداری دادم)


ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی

ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی


(آی از دست مینا 
ای هوار، چه کارش کنم،
با چشمهایش جنگ به پا می‌کند)

Mina Gian (Single)

Homayoun Shajarian - Mina Gian (  همایون شجریان - مینا گیان )

لطفا در صفحه فیسبوک(موسیقی خوب بشنویم) همراه ما باشید

غلامحسین بنان | گوشه دیلمان در آواز دشتی ـ کاروان

گیله مردان و گیله زنان در فیسبوک
http://www.facebook.com/Gilemard.Gilezan

بوشو بوشو ر | با صدای زنده یادان بانو شمس و جفرودی

ساز و آواز دشتستانی
آلبوم: آستان جانان
آواز: استاد شجریان
سنتور: پرویز مشکاتیان
كلام: دوبيتي های باباطاهر

----------------------------------
دلا از دست تنهايي به جونم - ز آه و ناله خود در فغونم
شوان تار از درد جدايي - كره فرياد مغز استخونم
عزيزون از غم و درد جدايي - به چشمونم نمونده روشنايي
گرفتارم به دام غربت و درد - نه يار و همدمي نه آشنايي
فلك كي بشنوه آه و فغونم - به هر گردش زنه آتش به جونم
يك عمري بگذرونم با غم و درد - به كام دل نگرده آسمونم
نميدونم دلم ديوونة كيست - اسير نرگس مستونة كيست
نميدونم دل سرگشته مو كجا ميگردد و در خونة كيست
نصيب كس نوي درد دل مو - كه بسياره غم بيحاصل مو
كسي بو از غم و دردم خبردار - كه داره مشكلي چون مشكل مو
دلي ديرم كه بهبودش نميبو - نصيحت ميكرم سودش نمي بو
به بادش مينهم، نش ميبره باد - بر آتش مينهم دودش نمي بو
بود درد مو و درمونم از دوست - بود وصل مو و هجرونم از دوست
اگه قصابم از تن واكره پوست - جدا هرگز نگرده جونم از دوست
مو آن آزرده بيخانمونم - مو آن محنتنصيب سخت جونم
مو آن سرگشته خارم در بيابون - كه هر بادي وزه پيشش دوونم
به صحرا بنگرم صحرا ته وينم - به دريا بنگرم دريا ته وينم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت - نشان از قامت رعنا ته وينم
مو كه افسرده حالم چون ننالم - شكسته پر و بالم چون ننالم
همه گويند فلاني ناله كم كن - ته آيي در خيالم چون ننالم
به آهي گنبد خضرا بسوجم - فلك را جمله سر تا پا بسوجم
بسوجم ار نه كارم را بساجي - چه فرمايي بساجي يا بسوجم
غم عشقت بيابون پرورم كرد - هواي بخت بي بال و پرم كرد
به مو گفتي صبوري كن صبوري - صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد 


Saz o Avaz  Dashtestani - ساز و آواز دشتستانی

همخواب رقیبانی و من تاب ندارم 
بی‌تابم و از غصهٔ این خواب ندارم 

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست 
کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست 

بسیار ستمکار و بسی عهد شکن هست 
اما به ستمکاری آن عهد شکن نیست 

پیش تو بسی از همه کس خارترم من 
زان روی که از جمله گرفتارترم من 

روزی که نماند دگری بر سر کویت 
دانی که ز اغیار وفادار ترم من 

بر بی‌کسی من نگر و چارهٔ من کن 
زان کز همه کس بی‌کس و بی‌یارترم من


Mohsen Chavoshi _ Hamkhaab (Shahrzad)

از خون جوانان وطن لاله دميده_محمدرضا شجريان

به جان جمله ی مستان که مستم همایون1

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

Mohsen Chavoshi _ Hamkhaab (Shahrzad)

artamir

Related tracks