موجی در موجی می‌بندد، بر افسون شب می‌خندد ، با آبی‌ها می‌پیوندد

سرود

زده شعله در چمن در شب وطن خون ارغوان ها

تو ای بانگ شور افکن تا سحر بزن شعله تا کران ها

که در خون خستگان دل شکستگان آرمیده طوفان

به آیندگان نگر در زمان نگر بردمیده طوفان

قفس را بسوزان رها کن پرندگان را بشارت دهندگان را

که لبخند آزادی خوشه شادی تا سحر بروید

سرود ستاره را موج تشنه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید

زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید

گرفته تمام شب شاخه ای به لب سرخ و گرده افشان

پرد گرده گسترد دانه پرود سر زند بهاران

سرود کوهستان - خون ارغوان‌ها

تصنیف شور
استاد محمدرضا شجریان
شعر بابا طاهر عریان
آلبوم معمای هستی

پرند شوشتری

چون بشکفد نیلوفر فردا- 
در هر افق از سرخ توفان ها-
آتش زند شب را و جنگل را- 
پرواز بیداران جنگل را به خود خواند-

بیداران جنگل

رفتی و همچنان به خیال من اندری ، بریده ای از ترک در سوگ نصرت ، اثری از محمدرضا شجریان

رفتی و همچنان به خیال من اندری

به گورستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی


آواز دشتی و دو بیتی خوانی - حضرت محمود امجد

بخشی از شاهنامه مربوط به 
 پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران
**********************************
جهانبخش کردی‌زاده مشهور به بخشو، سال ۱۳۱۵در بوشهر به دنیا آمد. او خواننده کم‌نظیر ترانه‌ها و نوحه‌های محلی استان بوشهر در جنوب ایران بود.نوع حنجرهٔ او به اعتقاد بسیاری از اهل فن از معدود حنجره‌هایی بود که در دنیای موسیقی و خوانندگی وجود داشته و دارد. آوازهٔ اجرای بی‌نظیرش باعث شد تا علاقه‌مندان زیادی از استان‌های خوزستان و فارس برای شنیدن صدای فراگیر و دلنشین او به بوشهر کشیده شوند.
وی علاوه بر اجرای زیبا و بی‌نقص نوحه‌ها و مرثیه‌های سنتی بوشهر در اجرای شروه، چاوش خوانی، مناجات خوانی، صبحدم خوانی، بیت خوانی، جنگ نامه خوانی، مصیبت و خیام خوانی نیز از تبحر خاصی برخوردار بود. از نکات برجستهٔ اجرای وی علاوه بر حجم صدا و زنگ حزین و گیرای نوایش می‌توان به تسلط در اجرای اوج و فرودهای شروه و تحریرهای بی نقصش در نوحه و واحد خوانی اشاره نمود.
کردی زاده در ۱۳۵۶ در شیراز از دنیا رفت.

شاهنامه خوانی با صدای بخشو

Roud

شعر از حافظ شیراز ---- یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد // دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد// آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست // خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد// کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی // حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد // لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست // تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد // شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار // مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد // گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند // کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد // صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست // عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد // زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت // کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد // حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش // از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد...محمدرضاشجریان

محمدرضا شجریان - در خیال

حال خونین دلان که گوید باز - تنبور و آواز : سید خلیل عالی نژاد (اجرای خصوصی در خانقاه)  #سید_خلیل_عالی_نژاد #Tanbour @Goush

ای ساقی 
ای ساقی ره میخانه ام بنما 
که با خود در سر جنگم ...
در خمخانه را بگشا ، که بس بیمار و دلتنگم 
تو تا دوری زمن ساقی چنان مجنون و حيرانم
که دل فرسوده از هجران 
خوشا ساز خوش آهنگم ... 
سرشتی از ازل ما را به سودای مي و مُطرب
كه غوغا مي كند در دل هواي ساغر و چنگم
بيا ساقی، بيا ساقی ز سودای وصال تو 
اگر تيرم زنی بر سر
وگر بر سر زنی سنگم
ز هجر تو من ای ساقی چنين بی سر همی گردم
گهی مست و گهي مدهوش 
در اين ميدان همي گردم
تو را گویم که درمانی
دوای زخم هجرانی
وصالت را نگیر از من
پی درمان همی گردم٬ پی درمان همی گردم٬ پی درمان همی گردم
تو را گویم که شیدایی،که من شیدای حیرانم .. 
در این بازار آشفته، پی ایمان،پی ایمان،پی ایمان همی گردم .. 
بیا ساقی، بیا ساقی، بیا ساقی تو جانم ده، شراب ارغوانم ده 
هوای کوی رندانم٬ پی مستان همی گردم
بیا بیا بیا ساقی

بیا ساقی- تنبور نوازی دالاهو

می‌گذرد در شب آئینهٔ رود خفته هزاران گل در سینهٔ رود


گُلبُـن لبخنــد فــردائــی مــوج سـر زده از اشک سیمینهٔ رود


فَرازِ رود نغمه خوان

شکفته باغ کهکشان

مـی ســوزد شــب در ایــن میــان


رود و سرودش اوج و فرودش مـی رود تا دریـای دور

بـــــاغ آئینـــــه دارد در سینــه مـی رود تا ژرفای دور


موجی در موجی می‌بندد)

بر افسون شب می‌خندد

با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲


فـردا رود افشـان ابـریشـم در دریـا مـی خوابــد

خورشید از باغ خاور می‌روید بر دریا می‌تابد


موجی در موجی می‌بندد)

بر افسون شب می‌خندد

با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲


فـردا رود طغیـان شــورافکـن در دریـا مـی خـوابــد

خورشید از شرق سوزان می‌روید بر دریا می‌تابد


موجی در موجی می‌بندد)

بر افسون شب می‌خندد

با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

سرود کوهستان/رود

سرود سپیده (سرود جمهوری)

چهارمضراب اصفهان از استاد احمد عبادی
اجرا: میلاد محمودی نوسر

چهارمضراب اصفهان از استاد احمد عبادی


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

سرود کوهستان/رود

Artemis55

Recent comments

mahla_nvd

Saeed Kamkar

Farzad Lotfi

Johar Records

Related tracks