استاد شجریان

به کجا ها آورد این امید ما را
به کجا ها آورد ما را
نشد این عاشق سرگشته صبور
نشد این مرغک پر بسته رها
به کجا می رود یارا
به کجا می برد ما را
ره این چاره ندانم به خدا به خدا
نشود دل نفسی از تو جدا به خدا
به هوایت همه جا در همه حال
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال
غم عشقت دل ما را
به کجا ها آورد ما را
محمدرضا شجریان ؛ موسیقی متن " دلشدگان " ؛ به کجا ها آورد 

محمد رضا شجریان...به کجا آورد این امید ما را

تصنیف یاد ایام، ساخته محمدرضا شجریان
 غزل رهی معیری
تار داریوش پیرنیاکان
نی جمشید عندلیبی
تنبک همایون شجریان
صدابردار صحنه: سیامک شجریان

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم 
در میان لاله و گل ، آشیانی داشتم 
گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار
پای آن سرو روان ، اشک روانی داشتم
آتشم برجان ولی از شکوه لب خاموش بود 
عشق را از اشک حسرت ، ترجمانی داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاک بوس در گهی
چون غبار از شکر ، سر بر آستا نی داشتم 
در خزان با سرو و نسرینم ، بهاری تازه بود 
در زمین با ماه و پروین ، آسمانی دا شتم 
درد بی عشقی زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا نی دا شتم 
بلبل طبعم « رهی» باشد زتنهایی خموش 
نغمه ها بودی مرا ، تا همزبانی داشت

Mohammadreza Shajarian - Yade Ayam یاد ایام-محمد رضا شجریان

 آهنگ از محمدرضا شجریان به نام مرغ سحر همراه متن ترانه 
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرربار این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن
بلبل پربسته! ز کنج قفس درآ
نغمه‌ی آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصه‌ی این خاک توده را
پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!
شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است، گل به بار است
ابر چشمم ژاله‌بار است
این قفس چون دلم تنگ و تار است
شعله فکن در قفس، ای آه آتشین!
دست طبیعت! گل عمر مرا مچین
جانب عاشق، نگه ای تازه گل! از این
بیشتر کن
مرغ بیدل! شرح هجران مختصر، مختصر، مختصر کن
عمر حقیقت به سر شد
عهد و وفا پی‌سپر شد
ناله‌ی عاشق، ناز معشوق
هر دو دروغ و بی‌اثر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی وطن و دین بهانه شد
دیده تر شد
ظلم مالک، جور ارباب
زارع از غم گشته بی‌تاب
ساغر اغنیا پر می ناب
جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ! ناله سر کن
از قویدستان حذر کن
از مساوات صرفنظر کن
ساقی گلچهره! بده آب آتشین
پرده‌ی دلکش بزن، ای یار دلنشین!
ناله برآر از قفس، ای بلبل حزین!
کز غم تو، سینه‌ی من پرشرر شد
کز غم تو سینه‌ی من پرشرر، پرشرر، پرشرر شد 
سروده  ملک‌الشعرای بهار

مرغ سحر ناله سر کن... محمد رضا شجریان

جام تهی - دشتی
شعر 
امیرهوشنگ ابتهاج 
( ه-الف-سایه )
موسیقی 
فریدون شهبازیان 
( بر مبنای آهنگ محمدرضا لطفی )
در این سرای بی‌ کسی‌، کسی‌ به در نمیزند/ به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند/ یکی‌ ز  نشسته‌ام در انتظار این غبار بی سوار/ دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زندشب گرفتگان چراغ بر نمیکند/ کسی‌ به کوچه سار شب در سحر نمیزند
در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند 
به دشت پرملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده دم نمیزند
گذرگهی است پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذرنمی زند
دل خراب من دگر خرابتر نمی شود
که خنجر غمت از این خرابتر نمی زند
چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست
اگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند...

کوچه سار شب...محمد رضا شجریان

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است، وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما، راه حق، راه بهروزی است
اتحاد، اتحاد، رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد
یادگار خون عاشقان، ای بهار
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد
هوشنگ ابتهاج
 تصنیف با صدای استاد شجریان/ محمدرضا لطفی(آهنگساز)



ایران‌ ای سرای امید...محمد رضا شجریان

گلچهره مپرس
گلچهره مپرس کان نغمه سرا از تو چرا جدا شد ؟ 
گلچهره مپرس پروانه تو بی تو کجا رها شد مپرس مپرس
مرنجان دلت را خدا را رها کن غمت را رها کن
مخور غم مخور غم نگارا
مخور غم مخور غم نگارا
گلچهره مپرس آن نغمه سرا چرا از تو چرا جدا شد؟
گلچهره بریز تو خون من عاشق خسته دل را

گلچهره - محمد رضا شجریان

شاعر : فریدون مشیری
خواننده : محمد رضا شجریان
بوی باران
بوی باران،بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک میرسد اینک بهار
خوش بحال روزگار
خوش بحال چشمه‌ها و دشتها
خوش بحال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش بحال غنچه‌های نیمه‌باز
خوش بحال دختر میخک که میخندد به ناز
خوش بحال جام لبریز از شراب
خوش بحال آفتاب
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

محمد رضا شجریان...بوی باران

تصنیف "ناز لیلی" کاری از استاد محمد رضا لطفی‌ بر غزلی زیبا از طبیب اصفهانی و با صدای استاد محمد رضا شجریان. غمت در نهانخانه دل نشیند// به نازی که لیلی به محمل نشیند// مرنجان دلم را که این مرغ وحشی// چو برخاست از جای، مشکل نشیند// خلد گر به پا خاری ، آسان برآید// چه سازم به خاری که بر دل نشیند// به دنبال محمل چنان زار و گریم// که از گریه ام ناقه در گِل نشیند// بنازم به بزم محبت که آنجا// گدایی به شاهی مقابل نشیند.
غمت در نهانخانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست، مشکل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم
چه سازم به خاری که در دل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند
پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم
غباری به دامان محمل نشیند
به دنبال محمل، سبکتر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی
که در این چمن، پای در گل نشیند
بنازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی، مقابل نشیند
طبیب از طلب در دو گیتی میاسا
کسی چون میان دو منزل نشیند

ناز لیلی(نهانخانه دل)...محمد رضا شجریان

محمد رضا شجریان...ای صنم

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم 
همراز عشق و همنفس جام باده ایم

بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم

چون لاله مِی مبین و قدح در میان کار
این داغ بین که بر دل خونین نهاده ایم

چشمه نوش- استاد محمد رضا شجریان

محمد رضا شجریان...بی‌ تو بسر نمی‌شود

محمد رضا شجریان و پرویز مشکاتیان...سر بر آستان جانان نهاد

محمد رضا شجریان...رفتم در میخانه عزیزم

محمد رضا شجریان... چشم یاری

شمع و پروانه
صداي استاد محمدرضا شجريان
دستگاه: شور بيات ترک
اجراي سال 1354 با تنظيم فرامرز پايور در برنامه گلهاي تازه شماره158
شبی یــاد دارم که چشمم نخفت 
 شنیدم که پــروانه بـا شمع گفت
 که من عـاشقم گر بسوزم رواست 
 تو را گریه و سـوز و زاری چراست
 بـگفـت ای هــوادار مسـکــین مــن 
بــرفت انگــبین یــار شیــرین مـن
 چو شیــرینی از مـن بــدر مــی‌رود
چو فـرهادم آتش به سر می رود
د همی گفت و هرلحظه سیلاب در
فـرو می دویـدش به‌ رخـسـار زرد
 تو بگــریزی از پیش یک شعله خام
 من استــاده ام تــا بسوزم تـمام
 تـرا آتـش عشق اگــر پـر بسوخت
 مرا بین که از پای تاسر بسوخت
شاعر: سعدي

شمع وپروانه...محمد رضا شجریان

به صفحه ما در فیسبوک بپیوندید
http://www.facebook.com/aftaab.music


محمد رضا شجریان - ربنا

گلبانگ شجریان، دولت عشق
ترانه سیاسی زمن نگارم خبر ندارد -اثری از درویش خان . شعر ملک الشعرای بهار آواز محمد رضا شجریان
اما محتوای انتقادی تصنیف "ز من نگارم" هم قابل توجه است و برای فهم آن باید شرایط اجتماعی و سیاسی ایران را در زمان سرایش و اجرای این تصنیف در زمان نهضت مشروطیت مرور کرد. "هنگامیکه نهضت مشروطیت آغاز میشود . درویش خان نیز همراه با مجاهدین آن دوران همگام شده و تصنیفهای میهنی می‌سازد و در اجتماعات مشروطه خواهان شرکت می‌جوید. سید حسین طاهر زاده خوانندۀ معروف آن دوران نیز به انجمن اخوت در منزل ظهیرالدوله به فیض دیدار درویش خان نائل میشود و پس از آن باهم هم‌سفر می شوند و به لندن می‌روند. این مسافرت در زمان استبداد صغیر دورۀ سلطنت محمد شاه قاجار بود. در این سفر مجاهدین مشروطه خواه در رشت بودند که به خواهش آنها درویش خان همراه با گروه کوچک خود سه شب در آن شهر کنسرت میدهد. همراهان در سفر اوّل حبیب الله شهردار ،سید حسین طاهر زاده ،رضا قلی خان ،حسین خان هنگ آفرین، باقر خان رامشگر و اسدالله خان. در سفر دوم درویش خان به تفلیس میرود. این گروه به تشویق ایرانیانی که در تفلیس بودند کنسرتی را دادند که بسیار جالب توجّه بود. امّا اساساً هدف از این سفرها ضبط صفحه بوده است که بار اول به دعوت کمپانیhis masters voice و بار دوّم را کمپانی داوید اُف پر کرد که به برلین برای چاپ فرستاده شد.و تعدادی از آنها به تهران رسید ولی بقیّه به علت پیش آمدن جنگ جهانی اول (۱۹۱۸ – ۱۹۱۴ ) از بین رفت." http://1pezeshk.com/archives/2006/12/post_384.html http://www.youtube.com/watch?v=FN1UFz4TC0I&feature=player_embedded#!

محمد رضا شجریان...ز من نگارم خبر ندارد

محمد رضا شجریان - رندان مست

یاری اندر کس نمی‌بینم یاران را چه شد/ دوستی‌ کی آخر امد دوست داران را چه شد

استاد شجریان

azade_m