شعرخوانی عظیم مرادی در رادیو‌ ایران.mp3

هنگام تماشای بنای چهارطاق کیانی سروستان که یادگاری‌ست از عهد ساسانیان، حسی عجیب مرا فراگرفت و پیرنگ این چهارپاره‌ی بلند در ذهن من نقش بست.
نوشتن این چهارپاره اما ۵ماه طول کشید.

موسیقی زمینه‌ی این دکلمه، راز و نیاز با آسمان، از آلبوم «تنها نخواهم ماند» انتخاب شده.
اثر کیهان کلهر و علی بهرامی‌فرد.



برهم زدم روایت خود را
دلگیر شد خدای نوشتن
رنجورم از اوامر مکتوب
بیزارم از صدای نوشتن 

برو روی میز، مرخصی‌ام را
انداختم شبیه به عصیان 
دنیای کارگر فقط این است
آزادی موقت و زندان 

حالا تمام نقشه‌ی دنیا
الصاق بر اراضی من شد
کشدار شد تمام اتوبان 
جاده خمیربازی‌ من شد 

رفتم به چارطاق‌ کیانی 
دروازه باز بود به‌رویم
با اینکه جای کارگر این نیست
لازم نبود رمز بگویم 

زیر گلوم نیزه نبود و 
در روبه‌رو کمان نگهبان 
آرام پا گذاشتم آری 
بر روی استخوان نگهبان 

گچ‌های صاف ریخته بودند
از طاق دلنواز معطل
دنبال زائران جدیدند
دروازه‌های باز معطل 

رد عذاب‌های الهی 
از ابتدا نبود در آن‌جا 
افتاده بود آتش و مرمر
دیگر خدا نبود در آن‌جا 

خاموش بود آتش جاوید
دیوارها پر از خفقان بود
آتش اگر پناه فقیران
یا اقتدار شاه جهان بود 

آتش که قبل ریختن کاخ
راه نجات بود، خدا بود
آتش که بعد ریختن کاخ 
بی‌رحم بود، نار و جزا بود

****
می‌خواستند فحش شوم تا
در کاغذ مچاله بیفتم 
یک عمر توی چاله بمانم 
بی‌آنکه توی چاله بیفتم 

می‌خواستم که قطع شوم تا
کشدار و جاودانه نباشم 
سرگرمی گلوله‌ی کلت و
یک مرگ عامدانه نباشم 

برهم زدم روایت خود را
تا زیر تازیانه نباشم
در دست موش سفله نمیرم 
یک مرگ ناشیانه نباشم 

از خاطرات سوخته شستم 
در غم شریک بودن خود را
در شهر جاگذاشته بودم
انسان نیک بودن خود را 

بالانشین‌ شدم که پس از آن 
یک عمر سر‌به‌زیر نباشم
آدم که آدم است، چرا من
بر تخت اردشیر نباشم 

می‌خواستم بشویم از این تن
جوی مدوام خفگی را
دورازه‌های باز گرفتند 
بوی مداوم خفگی را 

مثل تمام کارگران در
اعماق  کارگاه نبودم 
مانند آدمی شده بودم
یک عضو دستگاه نبودم 

***** 

پایان رسید مرخصی و بر
-رویا  کشیده شد خط بطلان 
خواب طلوع کاش نبینم 
بیدار می‌شوم اگر از آن 

هشدار داد ساعت و رفتم 
تا بیشتر امیر نباشم 
آدم که آدم است ولی من
مجبورم اردشیر نباشم 

می‌خواهم از عروج بگویم
هرچند می‌بُرم وسط شعر
"پاشو عظیم، کار زیاده "
شلاق می‌خورم وسط شعر 

با رخصت خدای نوشتن 
سرکوب می‌شویم به‌کرات
تکرار می‌کنم همه‌روزه
برهم نمی‌خورند روایات 

برهم نمی‌خورند روایات 

برهم نمی‌خورند روایات 



چارطاق کیانی-یک چهارپاره‌ی بلند

برگزیده‌ی بخش ویژه‌ی هفدهمین دوره‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر ایران.

Azim Moradi

Popular tracks