"The Street I Do Not Know", from Sina Salimi's first album "Perhaps There..."

"خیابانی که نمی شناسمش" (Poem by Iraj Karimi)

Darren wall.................Upright Bass
Shahrouz Molaei.........Drums
Sina Salimi.................Santour & Vocals

Recorded, Mixed and Mastered by Ali Kamali @ Arkwaves studio
Album Artwork & Design by KAJART Design & Production





خیابانی که نمی شناسمش - The Street I Do Not Know

به که گویم،چه بگویم،که چه کرده غم تو به ما
همه سوزم،همه دردم،به خدا به خدا به خدا
یار بیگانه نوازم، شرح عشق جانگدازم
قصه ای از سوز و سازم،
با تو می گویم امشب
تا که چشم جان گشودم شمع پنهان وجودم
شعله زد بر تار و پودم،
آه جانسوزم بر لب
تو ندانی که چه کردی به من و دل من به خدا
چه غمت از من بی دل تو کجا من خسته کجا
رهگذار بی نصیبی بی قراری بی شکیبی
تا سحرگه ناله سر کرده
نیمه شب ها در سیاهی بی نصیبی بی پناهی
از سر کویی گذر کرده
ای بهشت موعودم، آن سیاهی من بودم،
بی خبر ای سرور من، می گذشتی از بر من
نه اشک چشمم را بدیدی، نه ناله قلبم شنیدی،
چو عهد من رفتی مه من
چو آهوی صحرا رمیدی، ز سوی من دامن کشیدی،
تو دلشکن رفتی ...

Tasnife Delshekan- Banan

این نامه را برایت
از خاک کوچه‌های سرد
با خون سرخ خود نوشتم
تا روید خنده‌ها زدرد
چون روز دیگر آید
روحم جان سبزه‌هاست
خورشید جاودان آزادی
نور جاودان ماست
سوگند به خون همرهانم
سوگند به اشک مادران
هرگز به تیغشان نمیرد
فریاد جاودان ما
ما سیل خون آبان
با بی‌عدالتی عجین
تنها گناهمان خروش خشمی بود
در جواب کین
جسم و جان بی‌پناهم
آماج تیر ظالمان
مغرور و سربلندم و
میبالم بر انقلابمان
سوگند به عاشقان ایران
سوگند به شور زاهدان
از راه رفته برنگردم
تا روز کوچ غاصبان!

آبان ۱۴۰۱-دانشجویان دانشگاه فرهنگ و هنر

فریاد جاودان ما

خواننده: الهه حمیدی
شاعر: احمدرضا احمدی
آهنگساز: فریبرز لاچینی

خونه‌ کاغذی من

تصویر  عیسی  فیوج گوشه ای از میدان کاخ گرگان در حال نواختن کمانچه جهت 
امرار معاش در سالهای پایانی عمر 

استاد عیسی فیوج
روزگارانی نه چندان دور در منطقه کتول پیرمردی سالخورده در کنار ما در عسرت و تنگدستی و البته با دریا دلی زندگی میکرد.آفریننده و راوی منظومه عباس گالش استاد عیسی فیوج.بزرگی که در کوچه وبازارهای گرگان و علی آباد کتول برای گذران امورات زندگی ساده و بی آلایش خود به نوازندگی می پرداخت.مردی که در دوران جوانی در اکثر جشن ها و مجالس عروسی و شب نشینی های منطقه شرکت داشته و به نقل و قصه خوانی و شاد کردن دل های مردم مشغول بود. بله! استاد عیسی فیوج یادگار نقالی کشور و منطقه کتول  که شهرتش تمام نقاط کشور را طی نموده بود در آخرین سالهای زندگی خود دغدغه معیشت داشت و این دغدغه،وی را مجبور به عرضه هنر ناب خود در کوچه و بازار برای مردمانی میکرد که نه میدانستند در کنج دلش منظومه عباس گالش جا خوش کرده است و نه میدانستند وی یادگار آخرین نسل  نقال خوان ها ی کشور میباشد.بی دلیل نیست که یکی از مرشد های نقالی آرزو میکند کاش نقالی از بین میرفت چرا که این مردم قدرش را نمیدانند.

بی شک اگر استاد زنده بود و به پنجاه سال پیش بر میگشت دیگر نقالی را انتخاب نمیکرد چرا که دیگر برای کسی  بیان داستان ها و روایات به صورت نقالی وقصه خوانی اهمیتی ندارد.اگر استاد میدید که برای گذران امورات خود باید هنری که روی آن ارزشی نمیشودگذاشت به مشتی سکه به این مردم عرضه کند بعید میباشد که دوباره نقالی را انتخاب کند.

عیسی فیوج رفت و مخزنی از هنر و تاریخ شفاهی منطقه کتول که یادگار نیاکان ما بود را با خود برد و افسوس که هیچکس قدرش را ندانست و از آن دردناک تر که بعد از مرگش نیز کسی نفهمید که چه گنجینه ای را از دست داده ایم.

باتشکر از جناب آقای دوستی

منبع: http://ali-zanganeh.persianblog.ir/tag/%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C_%DA%A9%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C


کتولی - نوای کمانچه عیسی فیوج-تصویر (موسیقی شمال) کتول

رادیو بندر تهران | قسمت صد و بیستم، «وام درد» | دوازدهم آبان ۱۴۰۲ ‌‌
‌‌‌‌‌‌
‌‌
ا‌‌‌‌‌‌‌ین قسمت با حمایت و همت «تیم رادیو بندر تهران» منتشر می‌شود.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌‌‌
خرید کتاب «مرلین مونرو غمگین نیست»، دومین کتاب محمدامین چیت‌گران:
https://esmbook.ir/book/109701
‌‌‌‌‌
‌‌
 فکر می‌کنم بعضی از گزاره‌ها و پندهای اخلاقی دیگر به کار ما و دنیای امروزی نمی‌آید. تاریخ مصرف‌شان گذشته. «از هر دست که بدی، از همون دست پس می‌گیری.» خب این پند در یک دنیای فانتزی خیلی زیباست. امّا برای الآن دنیای پیرامون‌مان، سانتی‌مانتال و سطحی‌ست. خیلی مواقع شده که از یک دست دادی، واقعاً دادی، با نیّت پاک امّا در عوض هیچی نگرفتی که هیچ، دوباره و سه‌باره و تا بعد و بعدترش هم دادی و چیزی عایدت نشده.
‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
در این قسمت آثاری از بیژن نجدی، علی بزرگیان، هانیه کسائی‌فر، مهدیه زرگر و به همراه یادداشتی از وبلاگ «چند روایت ناتمام» را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
‌‌‌‌‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Mano Bebakhsh - Bahram
Rangin Kamoon - Mohammad Reza Eyvazi
Darya Dide - Vesal Alavi
Sharmsari - Mohsen Chavoshi
Ahvale Talkham - Mohammad Reza Alimardani
Masti - Sina Parsian
Ghafas - Ali Lohrasbi & Hamid Sefat
‌‌
کانال تلگرامی «کشکول رادیو بندر تهران«
(موسیقی‌های مورد استفاده شده‌ی پادکست در این کانال قرار داده می‌شود):
https://t.me/Bandaretehran_kashkoul
‌

Radio Bandar-E-Tehran

120.وام درد

حمایت از ما

صد و بیستم | وام درد

عطر گل یاس نام یک مجموعهٔ تلویزیونی ایرانی به کارگردانی بهمن زرین‌پور است که در سال ۱۳۶۹ ساخته شد. موسیقی متن این مجموعه از شریف لطفی است. خواننده این اثر، جمال منبری و شاعر آن، احمد عزیزی است


Sharif Lotfi- Jamal menbari- Atr-e Gol-e Yas ||| عطر گل یاس - شریف لطفی - جمال منبری

Lidocaine

Lidocaine - Firuzyans

چهارمضراب سه گاه-استاد بیگجه خانی/تار:رضاانسان-تنبک:سیامک برقی

تصنیف. قلاب. همایون جان شجریان. شعر سعدی

Oo Nayamad-Farah 

او نیامد - فرح

فریاد جاودان ما

Azin

Recent comments

neda

neda

neda

marmar

Related tracks