My favert

دعای بیاد ماندنی و بی نظیر ربنا با نوای ملکوتی استاد محمدرضا شجریان


رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنک رَحْمَةً إِنَّک أَنتَ الْوَهَّابُ

بارالها، دل های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشنده بی عوض و منت.

Lord, do not cause our hearts to swerve after you have guided us. Grant us your mercy. You are the embracing giver.


إِنَّهُ کانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ

زیرا شمایید که چون طایفه ای از بندگان صالح من روی به من آورده و عرض می کردند بارالها ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما که تو بهترین مهربانان هستی.

Among my worshipers there were a party who said: “lord, we believed. Forgive us and have mercy on us: you are the best of the merciful.”

إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْکهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنک رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا

آنگاه‌ که آن جوانان کهف (از بیم دشمن) در غار کوه پنهان شدند از درگاه خدا مسئلت کردند بارالها تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و بر ما وسیله رشد و هدایتی کامل مهیا ساز.

When the youths sought refuge in the cave, they said: “Lord give us from your mercy and furnish us with rectitude in our affair.”

وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرِینَ

چون آنها در میدان مبارزه جالوت و لشکریان او آمدند از خدا خواستند که بار پروردگارا به ما صبر و استواری بخش و ما را ثابت قدم دار و ما را بر شکست کافران یاری فرما.

When they appeared to goliath and his soldiers, they said: “Lord, pour upon us patience. Make us firm of foot and give us victory against the nation of unbelievers.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------
آواز مثنوی افشاری
شعر:مولوی

این دهان ب‍ستی دهان‍ی باز ش‍د
این دهان ب‍ستی دهان‍ی باز ش‍د
تا خورن‍ده‌ی لق‍مه‌های راز ش‍د
لب فروب‍ند از طعام و از شراب
لب فروب‍ند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی ک‍،‍ن شتاب

گر تو ای‍ن ان‍بان ز نان خالی کن‍ی
پر ز گوهرهای اج‍لالی کن‍ی

طفل جان از شیر شی‍طان باز ک‍ن
بعد از آن‍ش با مل‍ک انباز ک‍ن
بعد از آن‍ش با مل‍ک ان‍باز ک‍ن

چ‍ند خوردی چرب شی‍ری‍ن از طعام
امتحان ک‍ن چ‍ند روزی در صیام

چ‍ند شب‍ها خواب را گ‍شت‍ی اسی‍ر
یک شب‍ی بی‍دار ش‍و دول‍ت بگی‍ر

آواز مثنوی افشاری و دعای بی نظیر ربنا با نوای ملکوتی استاد محمدرضا شجریان

صدای اذون میاد هایده

اجرا: ارکستر سمفونیک

سولیستها: محمد کیانی نژاد : نی

            حمید مبتسم: تار و سه تار

           مجتبی میرزاده: کمانچه

گوینده:

            عبداله آقازاده

 

بخش اول (روی الف):

تراک 1

گوینده:

ای دوست ! قبولم کن و جانم بستان     مستم کن و وز هر دو جهانم بستان

با هرچه دلم قرار گیرد بی تو . . .      آتش به من اندر زن و آنم بستان

ملودی ها دقیقا رو به خداست و خیلی راحت فاصله دلتنگی آدمی رو نشون میده.که ما چقدر دور و تنهاییم ...

گوینده:

ای زندگی تن و توانم همه تو!     جانی و دلی  ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنی همه من    من نیست شدم در تو  از آنم همه تو

 

حالا نوبت به زجه های ناظری میرسه که اینطور شروع میکنه

شهرام ناظری:

باز آی که تا به خود نیازم بینی               بیداری شب های درازم بینی (در آمد ماهور)

نی ،نی غلطم که خود فراق تو مرا          کی زنده رها کند که بازم بینی (در آمد ماهور)

هر روز دلم در غم تو زارتر است           وز من دل بیرحم تو بیزارتر است (گشایش)

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا             حقا که غمت از تو وفادارتر است (گشایش و فرود به ماهور)

بر من در وصل بسته می دارد دوست       دل را به عنا شکسته می دارد دوست (اشاره به دلکش)

زین پس من و دلشستگی بر در او          چون دوست دل شکسته می دارد دوست (فرود به ماهور)

 

حالا دوباره همین شعر رو این بار با تصنیف میخونه

تصنیف: داد ، خاوران

باز آی که تا به خود نیازم بینی

بیداری شب های درازم بینی

نی ،نی غلطم که خود فراق تو مرا

کی زنده رها کند که بازم بینی

هر روز دلم در غم تو زارتر است

وز من دل بیرحم تو بیزارتر است

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

بر من در وصل بسته می دارد دوست

دل را به عنا شکسته می دارد دوست

زین پس من و دلشستگی بر در او

چون دوست دل شکسته می دارد دوست

 

گوینده:

خود ممکن آن نیست که بردارم دل   آن به  که به سودای تو بسپارم دل

گر من به غم عشق تو نسپارم دل      دل را چه کنم؟ بهر چه میدارم دل

 

در عشق تو هر حیله که کردم،      هیچ است

                                             هر خون جگر که بی تو خوردم،        هیچ است

از درد تو   هیچ روی درمانم نیست

                                                            درمان که کند مرا؟ که دردم     هیچ است

من بودم و دوش، آن بت بنده نواز

                                                        از من همه لابه بود و از وی همه ناز

شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید

                                                     شب را چه گنه ، حدیث ما بود دراز

 

ملودی این قسمت هزاران حرف نگفته رو یکجا بیان میکنه

 

گوینده:

دلتنگم و دیدار تو درمان من است     بی رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی       آن چه از غم هجران تو بر جان من است

 

ببینید مولانا با یگانه محبوبش چگونه سخن میگوید

بیاید ما هم اینجوری باشیم.بیاید با یگانه دوست اینجوری حرف بزنیم

گوینده:

ای نور دل و دیده و جانم !  چونی؟     و ای آرزوی هر دو جهانم! چونی؟

من بی لب لعل تو چنانم که مپرس      تو بی رخ زرد من ندانم چونی

 

اینجا ملودی دقیقا  زرد رخی و پریشان حالی خودش رو به تصویر میکشه.

سنتور داره گریه میکنه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

افغان کردم،بر آن فغانم میسوخت      خاموش کردم، چو خاموشانم میسوخت

از جمله کرانها برون کرد مرا         رفتم به میان و در میانم میسوخت

 

من درد تورا زدست آسان ندهم        دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم       که آن درد به صد هزار درمان ندهم

 

شهرام ناظری:

من درد تورا زدست آسان ندهم        دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم       که آن درد به صد هزار درمان ندهم 

یادگار دوست...شهرام ناظری

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد

بیچاره دلم در غم بسیار افتاد

بسیار فتاده بود اندر غم عشق

اما نه چنین زار که این بار افتاد

سودای تورا زمانه می بس باشد

هرگوش تو را ترانه می بس باشد

در کشتن ما چه می زنی تیغ جفا

ما را سر تازیانه ای بس باشد

شهرام ناظری یادگار دوست

شهرام ناظری - یار مرا غار مرا

شهرام ناظری - شیدا شدم

اجرای بسیار زیبای تصنیف ساقیا توسط استاد محمدرضا شجریان و گروه آوا در سال مرداد 1386 تالار وزارت کشور
آهنگ : سعید فرجپوری
کلام : مولانا

تصنیف ساقیا

تصنیف سخن عشق با صدای استاد محمدرضا شجریان و همراهی گروه آوا
مرداد 1386 تالار وزارت کشور



تصنیف سخن عشق

تصنیف بسیار زیبای درخیال از آلبوم درخیال با صدای استاد محمدرضا شجریان و آهنگسازی مجید درخشانی

تصنیف درخیال

تصنیف بسیار زیبای ببار ای بارون از آلبوم شب سکوت کویر 

تصنیف بارون

تصنیف بی نظیر دشتی با نام مرا رها کن با صدای استاد محمدرضا شجریان و اجرای گروه آوا در کنسرت سلیمانیه عراق

تصنیف مرا رها کن

کلام: مولوی | آهنگساز: جلال ذوالفنون | آلبوم: گل صدبرگ

www.facebook.com/delnavazan.playlist

اندک اندک جمع مستان می‌رسند
اندک اندک می پرستان می‌رسند
دلنوازان نازنازان در ره اند
گلعذاران از گلستان می‌رسند
اندک اندک زین جهان هست و نیست
نیستان رفتند و هستان می‌رسند
سر خموش کردم که آمد خوان غیب
نک بتان با آب دستان می رسند

اندک اندک | شهرام ناظری

هایده - مستی

استا داود آزاد با تصنیف هر جا به دنبال تو بودیم... کوی تو سوی تو دیدیم

تصنیف بسیار زیبای بی همزبان با صدای استاد محمدرضا شجریان و اجرای گروه شهناز در کنسرت 28 بهمن 1389 در شهر دبی

تصنیف بی همزبان

■اجرا و متن کامل آهنگ در ادامه■

دیوان شمس  - غزلیات, از مولوی

در هوایت بی‌قرارم روز و شب	
سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم	
روز و شب را کی گذارم روز و شب

جان و دل از عاشقان می‌خواستند	
جان و دل را می‌سپارم روز و شب

تا نیابم آن چه در مغز منست	
یک زمانی سر نخارم روز و شب

تا که عشقت مطربی آغاز کرد	
گاه چنگم گاه تارم روز و شب

می‌زنی تو زخمه و بر می‌رود	
تا به گردون زیر و زارم روز و شب

ساقیی کردی بشر را چل صبوح		
زان خمیر اندر خمارم روز و شب

ای مهار عاشقان در دست تو		
در میان این قطارم روز و شب

می‌کشم مستانه بارت بی‌خبر		
همچو اشتر زیر بارم روز و شب

تا بنگشایی به قندت روزه‌ام	
تا قیامت روزه دارم روز و شب

چون ز خوان فضل روزه بشکنم	
عید باشد روزگارم روز و شب

جان روز و جان شب ای جان تو
انتظارم انتظارم روز و شب

تا به سالی نیستم موقوف 
عید		با مه تو عیدوارم روز و شب

زان شبی که وعده کردی روز وصل	
روز و شب را می‌شمارم روز و شب

بس که کشت مهر جانم تشنه است	
ز ابر دیده اشکبارم روز و شب

http://PersianIcons.Org
http://Sepidedam.Org
http://Sepidedam.Com
http://Sepidedam.info
http://Sepidedam.net
http://Sepidedam.tumblr.com
http://soundcloud.com/Sepidedam
http://soundcloud.com/Sepidedam-2

شهرام ناظری - در هوایت بی‌قرارم روز و شب

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار  عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تُرا   زو  ره   زند هر کس

یکی قلبی بیاراید   تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می آیم

تو منشین منتظر بر در ، که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که میجوشد  میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که میجوشد  درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد ، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد ، نه هر بحری گوهر دارد

بنال ای بلبل دستان ، ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد ، اثر دارد

بنه سر گر نمیگنجی ، که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمیگنجد ازآن باشد که سر دارد

چراغ است این دل بیدار، به زیر دامنش می دار

از این باد و هوا بگذر، هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد  درخت سبز را مانی

که میوهی نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مثنوی

شهرام ناظری - دلا نزد کسی بنشین

هایده » آزاده » متن ترانه آزاده 

» شاعر : رهی معیری 
» آهنگ ساز : علی تجویدی 

(با عزیزان درنیامیزد دل دیوانه ام
با عزیزان درنیامیزد دل دیوانه ام در میان آشنایانم ولی بیگانه ام
از چو من آزاده ای الفت بریدن سهل نیست
از چو من آزاده ای الفت بریدن سهل نیست میرود با چشم گریان سیل از ویرانه ام)

با آنکه همچون اشک غم بر خاک ره افتاده ام من

با آنکه هر شب ناله ها چون مرغ شب سرداده ام من
در سر ندارم هوسی چشمی ندارم به کسی آزاده ام من

با آنکه از بی حاصلی سر در گریبانم چو گل شادم که از روشندلی پاکی ز دامانم چو گل
خندان لب و خونین جگر مانند جام باده ام آزاده ام من

یارب چو من افتاده ای کو افتاده آزاده ای کو
تا رفته از جانم برون سودای هستی آسوده ام آسوده از غوغای هستی
گلبانگ مستی آفرین همچون رهی سرداده ام من مرغ شباهنگم ولی در دام غم افتاده ام من
خندان لب و خونین جگر مانند جام باده ام آزاده ام من

(ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است
ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است ماییم جای دیگر و او جای دیگر است
گر خلق را بود سر و سودای مال و جاه آزاده مرد را سر و سودای دیگر است)

ساقیا در ساغر هستی ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست
وانکه در جام وانکه در جام شفق بینی به جز خوناب نیست

زندگی خوشتر بود در پرده وهم و خیال
صبح روشن را صبح روشن را صفای سایه مهتاب نیست

آنچه نایاب است در عالم وفا و مهر ماست
ورنه در گلزار هستی ورنه در گلزار هستی سرو و گل نایاب نیست

ورنه در گلزار هستی سرو و گل نایاب نیست

جای آسایش چه میجویی رهی در ملک عشق
موج را موج را آسودگی در بحر بی پایاب نیست
(اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام خارم ولی به سایه گل آرمیده ام
اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام خارم ولی به سایه گل آرمیده ام
ای سرو پای بسته به آزادگی مناز آزاده من که از همه عالم بریده ام)

با آنکه همچون اشک غم بر خاک ره افتاده ام من

با آنکه هر شب ناله ها چون مرغ شب سرداده ام من
در سر ندارم هوسی چشمی ندارم به کسی آزاده ام من

با آنکه از بی حاصلی سر در گریبانم چو گل شادم که از روشندلی پاکی ز دامانم چو گل
خندان لب و خونین جگر مانند جام باده ام آزاده ام من


یارب چو من افتاده ای کو افتاده آزاده ای کو
تا رفته از جانم برون سودای هستی آسوده ام آسوده از غوغای هستی
گلبانگ مستی آفرین همچون رهی سرداده ام من مرغ شباهنگم ولی در دام غم افتاده ام من
خندان لب و خونین جگر مانند جام باده ام آزاده ام من
 


Hayedeh, Tajvidi, Rahi  Azadeh هایده، تجویدی، رهی ,ترانه آزاده

خموشانه . محمد رضا لطفی

مرا گویی که‌رایی؟ من چه دانم
چنین مجنون چرایی؟ من چه دانم
مرا گویی بدین زاری که هستی؟
به عشقم چون برآیی؟ من چه دانم
منم در موج دریاهای عشقت
مرا گویی کجایی؟ من چه دانم
مرا گویی به قربان‌گاه جان‌ها
نمی‌ترسی که آیی؟ من چه دانم
شبی بربود ناگه شمس تبریز
ز من یکتا دو تایی؟ من چه دانم 
(مولوی)

My favert

b_hadipour