خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان
کین شب دراز باشد در چشم پاسبانان

ساز و آواز

آواز استاد محمدرضا شجریان
شعر حافظ
در دستگاه ماهور از آلبوم آهنگ وفا - 1378
__________________
خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود
مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که آبروی شریعت بدین قدر نرود
تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وفای عهد من از خاطرت به درنرود

ساز و آواز دلکش - آلبوم آهنگ وفا

شب های رویایی ـ عبدالحسین مختاباد

محمدرضا شجریان، ساز و آواز در مایه دشتی

شجریان_برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق فام را

قطعه " ما در این شهر غریبیم" از  ساخته های مجید درخشانی
خواننده: پری ماه
از آلبوم نسیم سحر

Pari Mah. Ma dar in shahr gharibim~" ما در این شهر غریبیم"

دستی افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی
باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن
ما بی تاب و نیایش بی رنگ
از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما
باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو
ما هسته پنهان تماشائیم
ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما
باشد که به شوری بشکافیم باشد که ببالیم و بخورشید تو بپیوندیم
هر سونام رشته کن از بی شکلی
گذران از مروارید زمان و مکان
باشد که بهم پیوندد همه چیز باشد که نماند مرز که نماند نام
ای دور از دست پر تنهایی خسته است
گهگاه شوری بوزان باشد که شیار بریدن در تو شود خاموش

تصنیف نیایش- محمدرضا شجریان- همایون شجریان- شعر سهراب سپهری

Soleil et plage

حسام الدین سراج، تهمورس پورناظری-آلبوم دل آرا

Narges e Mast

چهارمضراب شور، استاد جلیل شهناز


آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر از فریدون مشیری

رمیده از عطش سرخ آفتاب کویر،
غریب و خسته رسیدم به قتلگاه امیر.
زمان، هنوز همان شرمسار بهت زده،
زمین، هنوز همین سخت جان لال شده،
جهان هنوز همان دست بسته تقدیر!
 
هنوز،  نفرین می بارد از درو دیوار.
هنوز، نفرت از پادشاه بد کردار.
هنوز وحشت از جانیان آدمخوار!
هنوز لعنت بر بانیان آن تزویر.

هنوز دست صنوبر به استغاثه بلند،
هنوز بید پریشیده سر فکنده به زیر،
هنوزهمهمه سروها که ” ای جلاد!
مزن! مکش! چه کنی؟ های ؟!
ای پلید شریر!
چگونه تیغ زنی بر برهنه در حمام؟!
چگونه تیر گشایی به شیر در زنجیر!؟

هنوز، آب، به سرخی زند که در رگ جوی،
هنوز،
هنوز،
هنوز،
به قطره قطره گلگونه، رنگ میگیرد،
از آنچه گرم چکید از رگ امیر کبیر.
نه خون، که عشق به آزادگی، شرف، انسان،
نه خون، که داروی غم های مردم ایران.
نه خون، که جوهر سیال دانش و تدبیر.

هنوز زاری آب،
هنوزناله باد،
هنوز گوش کر آسمان، فسونگر پیر.
هنوز منتظرانیم تا ز گرمابه
برون خرامی، ای آفتاب عالم گیر.
نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است.
تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر!
به اسب و پیل چه نازی؟  که رخ به خون شستند،

درین سراچه ماتم، پیاده، شاه، وزیر!
چون او دوباره بیاید کسی؟
محال ..... محال،
هزاران سال بمانی اگر،
چه دیر....
چه دیر....!
 

چهارمضراب شور، استاد جلیل شهناز

Bahman Sahab

Related tracks