Name: استاد شهرام ناظری _ مناجاتها / عشق نامه by Bahram Karkoudii in شهرام ناظرى
Duration: 3 min 20 s
Description: مناجات های استاد شهرام ناظری / عشق نامه

شهرام ناظرى

آفتابی مراست در دیدار - احسان طبری - ساز لطفی

شجریان / تصنیفی قدیمی و کمتر شنیده شده

01. Silence Engulfs

ادامۀ قطعه پنج ضربی - غوغای عشقبازان - محمدرضا شجریان

شب اول جشنواره موسیقی تهران
شهریور ۱۲، ۱۳۹۳ - عمارت مسعودیه
استاد حسین علیزاده و گروه هم آوایان با صدای محمد معتمدی
بخش دوم 
تصنیف: دل دیوانه
شعر: باباطاهر

:هم آوایان
حسین علیزاده: تار، شورانگیز
محمد معتمدی: آواز
علی بوستان: سه تار
سیامک جهانگیری: نی
سینا جهان آبادی: کمانچه
رادمان توکلی: تار
سیاوش برهانی: بم تار
محمد انشایی: قیچک
احمد مستنبط: تمبک

--
 
دل دیوانه‌ام، دیوانه تر شی
خراب خانه‌ام ویرانه تر شی
کشم آهی که گردون را بسوزد
که آه سوته دیلان، کارگر شی
 
هر آن باغی که نخلش سر به در بی
مدامش باغبون، خونین جگر بی
بباید کندنش از بیخ و از بن
اگر بارش همه لعل و گهر بی
 
ز هجرانت، هزار اندیشه دیرم
همیشه زهر غم در شیشه دیرم
ز ناسازی بخت و گردش چرخ
فغان و آه و زاری، پیشه دیرم
 
فلک کی بشنوه آه و فغونم
به هر گردش زنه آتش به جونم
یک عمری بگذرونم با غم و درد
به کام دل نگرده آسمونم 

دل ديوانه - استاد حسین علیزاده - محمد معتمدی - گروه هم آوایان - اجرای زنده عمارت مسعودیه

استاد ارسلان درگاهی- سه تار - دستگاه شور

ارسلان درگاهی به سال ۱۲۸۱ خورشیدی در تهران متولد شد. وی از کودکی به موسیقی علاقه داشت و نزد خود سه‌تار می‌نواخت. در کنار موسیقی برای تعلیم گرفتن نقاشی به مدرسه کمال‌الملک هم می‌رفت و مدت‌ها به فراگیری این هنر مشغول بود.

از سن پانزده سالگی برای یادگیری تار و سه‌تار به کلاس درویش‌خان رفت و در طول مدتی که از محضر درس این استاد بزرگ موسیقی بهره گرفت، استعداد و   شایستگی خود را نشان داد و به دریافت نشان تبرزین طلایی درویش مفتخر شد و پس از آن نزد استاد مرتضي خان ني داوود به تحصيل موسيقي ادامه داد، سال‌ها بعد چند صفحه موسیقی از تارنوازی وی (با نام مستعار امیرارسلان) همراه با آواز قمرالملوک وزیری و تاج اصفهانی در دسترس مردم قرار گرفت و موجبات شهرت او را فراهم کرد. وی به سه تار پوستی که از حجم صدای بیشتر و کیفیت صوتی خاصی مابین تار و سه‌تار برخوردار است ، دلبستگی زیادی داشت.

شیوه بدیع سه‌تار نوازی ارسلان درگاهی منحصر به خود اوست و بسیار متنوع و جذاب است، به طوری که برخی از نوازندگان هم‌دوره‌اش و نیز نوازندگان نسل بعدی، تحت تأثیر نوازندگی او قرار داشته‌اند.

با این حال هیچگاه او به صورت حرفه‌ای به موسیقی نپرداخت و ارائه ذوق خود را منحصر به مجالس دوستانه و محافل انس نمود.

زنده‌یاد روح‌الله خالقی در کتاب «سرگذشت موسیقی ایران» درباره این هنرمند بزرگ چنین نوشته است:

«درگاهی امروز یکی از نوازندگان باسلیقه سه‌تار است که دست همه‌کس به دامانش نمی‌رسد، اما دوستان بسیار دارد که اهل ذوق و دوستدار هنر و شیفته سازش می‌باشند، از آن کسانی است که سعی دارد شخصیت اجتماعی خود را نگهدارد و ذوق موسیقیش لطمه‌ای به شغل اداریش نزند. شاید حق با اوست، چه نااهلان چنان مقام این هنر را خوار و پست و مبتذل کرده‌اند که او هم میل ندارد به نام نوازنده شناخته شود.

هر چند در کشور ما هنوز هنر و هنرمند را مقامی نیست، اما هنرمند واقعی بخصوص کسانی که مثل درگاهی تنها برای دل خود ساز می‌زنند و نوای سازشان هم مطلوب مردم صاحب ذوقست، ارج و ارزش دیگری دارند. مشاغل عالیه که مردم به دنبال آن از همه چیز خود می‌گذرند، دوام و ثباتی ندارد. وزیر و امیر و وکیل فراوانست اما ارسلان یکیست.

درگاهی مردیست با ذوق، مؤدب، لطیفه‌گو، خوش محضر و دوست‌دلشتنی، شور و نشاط و ذوق و عشق جوانیش پابرجاست. اهتزاز سیم‌های سه‌تارش تارهای دل را می‌لرزاند و نغمه‌های طربناک سازش، شنونده را به نشاط و رقص می‌آورد.»

ارسلان درگاهی در سال ۱۳۵۲ چشم از جهان فرو بست.

استاد ارسلان درگاهی- سه تار - دستگاه شور

دشت هایی چه فراخ 
كوه هایی چه بلند 
در گلستانه چه بوی علفی می آمد؟ 
من دراین آبادی پی چیزی می گشتم 
پی خوابی شاید
پی نوری ‚ ریگی ‚ لبخندی
پشت تبریزی ها 
غفلت پاكی بود كه صدایم می زد 
پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم 
چه كسی با من حرف می زد ؟
سوسماری لغزید 
راه افتادم 
یونجه زاری سر راه
بعد جالیز خیار ‚ بوته های گل رنگ 
و فراموشی خاك 
لب آبی 
گیوه ها را كندم و نشستم پاها در آب 

من چه سبزم امروز 
و چه اندازه تنم هوشیار است 
نكند اندوهی ‚ سر رسد از پس كوه 

چه كسی پشت درختان است ؟
هیچ می چرد گاوی در كرد 
ظهر تابستان است 
سایه ها می دانند كه چه تابستانی است 
سایه هایی بی لك 
گوشه ای روشن و پاك 
كودكان احساس! جای بازی اینجاست 

زندگی خالی نیست 
مهربانی هست سیب هست ایمان هست 
آری تا شقایق هست زندگی باید كرد 

در دل من چیزی است مثل یك بیشه نور مثل خواب دم صبح 
و چنان بی تابم كه دلم می خواهد 
بدوم تاته دشت بروم تا سر كوه 
دورها آوایی است كه مرا می خواند ...

شهرام ناظری - در گلستانه

حیرانی نام آلبومی است با صدای شهرام ناظری با درون مایه های موسیقی عرفانی.  گروه تنبور شمس نوازندگی و کیخسرو پورناظری سرپستی گروه و آهنگسازی آن را بر عهده داشته است و توسط شرکت هم آواز آهنگ منتشر شده است.
اعضا گروه تنبور شمس:

کیخسرو پورناظری: تنبور، بم تنبور

تهمورث پورناظری: تنبور، دف

عبدالرضا رهنما: تنبور

سهراب پورناظری: تنبور

حسن ابدالی: تنبور

قاسم طالبی: تنبور

ایرج معروفی: تنبور

کامران حسینی: تنبور

اردشیر فهیمی: دف (شد ز غمت)

سیاوش ناظری: دف

حافظ ناظری: دف

ضبط موسیقی: منوچهر ریاحی

با تشکر از استاد امیرخانی

نقاش: حسین راه کوه

عکس: بهروز بیات

طراح: مصطفی معظمی

برگرفته از جلد اثر

شهرام ناظری...حیرانی

آواز: شهرام ناظری
آهنگ و سه‌ تار : داریوش طلائی
تنبک : بیژن کامکار
تصنیف : امیر جاهد
دستگاه: آواز افشاری 

بهار امید، شهرام ناظری- داریوش طلائی

تصنیف "ناز لیلی" کاری از استاد محمد رضا لطفی‌ بر غزلی زیبا از طبیب اصفهانی و با صدای استاد محمد رضا شجریان. غمت در نهانخانه دل نشیند// به نازی که لیلی به محمل نشیند// مرنجان دلم را که این مرغ وحشی// چو برخاست از جای، مشکل نشیند// خلد گر به پا خاری ، آسان برآید// چه سازم به خاری که بر دل نشیند// به دنبال محمل چنان زار و گریم// که از گریه ام ناقه در گِل نشیند// بنازم به بزم محبت که آنجا// گدایی به شاهی مقابل نشیند.
غمت در نهانخانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست، مشکل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم
چه سازم به خاری که در دل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند
پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم
غباری به دامان محمل نشیند
به دنبال محمل، سبکتر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی
که در این چمن، پای در گل نشیند
بنازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی، مقابل نشیند
طبیب از طلب در دو گیتی میاسا
کسی چون میان دو منزل نشیند

ناز لیلی(نهانخانه دل)...محمد رضا شجریان

هم آواز: همایون شجریان | آهنگساز: گروه آوا | آلبوم: آهنگ وف
تصنیف آهنگ وفا
با دلشدگان جور و جفا تا به کی آخر [حبیب من]
آهنگ وفا‌ترک جفا کن بهر خدا کن
ز دست یارم چه‌ها کشیدم
بجز جفایش وفا ندیدم
نه همزبانی که یک زمانی
ز من بپرسد غم نهانی
آهنگ وفقا‌‌ترک جفا کن

تصنیف آهنگ وفا...محمدرضا شجریان

اشعار: سهراب سپهری | آهنگساز: هوشنگ کامکار | آلبوم: در گلستانه

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
من در این آبادی، پی چیزی میگشتم
پی خوابی شاید
پی نوری، ریگی، لبخندی

پشت هیچستانم
پشت هیچستان جایی است
پشت هیچستان رگ های هوا
پر قاصدهایی است که خبر می آرند
از گل واشده ی دورترین بوته ی خاک

آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی، سایه ی نارونی تا ابدیت جاریست
به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من

در گلستانه موومان یکم | شهرام ناظری

شب که تاريکي مي افتد،
بی گاه به بامِ من و تو.
و خطر ،

مي بُرد رشته ی کلام من و تو.

شب که در سنگر خاموشی همرزمانیم،

شب که بیدار به ناچار به غمخواری هم می مانیم،


به تو مي انديشم
و به خود مي نگرم
راستي را چه جدايي است ميان من و تو،
اندر آنجا که خطرهاست به جان من و تو! ؟

خاموشی - سیاوش کسرایی؛حسین علیزاده؛ شهرام ناظری

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود-محمدرضا شجریان

مناجات های استاد شهرام ناظری / عشق نامه

استاد شهرام ناظری _ مناجاتها / عشق نامه

زمستان نام آلبومی است با صدای «شهرام ناظری» و آهنگسازی «محمدرضا درویشی» که بر روی اشعار 
 زمستان از مهدی اخوان ثالث 
سلامت را نميخواهند پاسخ گفت
سرما در گريبانست.
كسي سر بر نيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد، نتواند،
كه ره تاريك ولغزانست. 
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون؛
كه سرما سخت سوزانست.
نفس، كزگرمگاه سينه ميآيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاينست، پس ديگر چه داري چشم 
زچشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين؟
هوا بس ناجوانمردانه سردست…آي….
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را پاسخ گوي، در بگشاي!
منم من، ميهمان هر شبت، لولي وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمه ناجور.
نه از رومم، نه از زنگم، همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم .
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج ميلرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست،
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندانست.
من امشب آمدستم وام بگزارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه ميگوئي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت ميدهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستانست.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود، پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسانست.
سلامت را نميخواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان،
نفسها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه 
غبار آلوده مهر و ماه،
زمستانست

استاد شهرام ناظری _ مناجاتها / عشق نامه

Bahram Karkoudii

Recent comments

Ramtin Khani

Related tracks