حیفه نسل چهار های بی هنر بیشتر از بامداد فن دارن

عددا تعیین نمیکنن هنر هنرمندو

Bamdad – Cheshm Band
Producer : Mez'Rab
Mix & Mastering : Mez'Rab

------------------------

پشت میکروفونم قصست ، من خوده قصم
من خوده عشقم به حسه نوشتن
فرق من و اونا فقط نیست تو زشتیه بهشتم
اونا فقط وقت خوابشون نمیزنن چشم بند
من یه چی دیدم که هر چی میگم کوچیک خطاب میشم
اونا میگن بچم ولی من حدودا بالا بیستم
پولام رو دور میریزم ، اخبار گوش نمیدم
مثل مردمم نیستم
با کیهان شیشه های خونه م رو پاک میکنم
عکس رئیس زیر بشقابم جا سفرست
دوست ندارم کثیف بشه میزم
فقط واسه هدف خودم عرق میریزم
اونا تقلب میکنن من پا شم برم بیرون
اونا اینو میخوان
ولی من یه انسانم
کیسه بوکس نیستم
واسه بلند گو های شهر کرکره گوشام رو بستم
رفتم جایی که خواستم و هر کاری که خواستم کردم
آزادی یه واژست یه میدونه راحت
قانون یه ماشینه ، فهمیدنش سادست
دور دور ، قیمت ها عددن
سیستم جبره ، بی قیمت ها عقبن
جبر جغرافیای یه حرف کسشعره
من یه انسانم درخت نیستم
ریشه دارم تو جمجمم
محرکم خشمه که وقتی باشه مخربم
اونا میخوان من عصبی نشم هیسسس
قرص های آرام بخش بیشتر
آرامش مرگه واسه من سمه اینو دکترا نمیفهمن
که علم یه حرفه واسه توجیه چیزایی که میبینی تو هفته
اینم از اون حرفهای خسته
زندگی کابلی یعنی حرف هات رو تایپ کنی
نور مانیتورت شب ها چشمت رو از خواب برید
میخوان فقط کار کنی تهش پشت ویلچر
تو یه دنیای مجازی با سی پی یو کالبدی

من خوده قصم
من حسم که جسمم ولش کرد
فرق من و شما بیشتر از اینیه که نوشتم
شما فقط وقت خوابتون نمیزنین چشم بند


02 - Cheshm Band (Produced by Mez'Rab)

Bamdad – Bamdadam Man
Producer : Mez'Rab
Mix & Mastering : Mez'Rab

--------------------------

خودم هم باور ندارم که میتونم جدی باشم
یه حسی دارم توم که دینی دارم بهش
حس میکنم همه نفس هام رو قسطی دارم
بعد از هر بازدمم میگه این بار آخره
وقت منه یه صدایی میگه صبر بسه هی
خشک و سرد مثل آدم برفی های ته دی
گرفته و کدر و بیروح مثل وقت فکر
زیر دوش میکنی از سرمایی که تنته
من خوابم ، من خوابم صدای خرناسم
پر کرده گوشه های شهر و با آدم
عادت کردم به خوابی به سنگینیه حرفم
به روز مرگی حوصله سر بر
به دیدن همه چی مثل فیلم های صامت
یه تکرار سیاه و سفید یه سکوت ثابت
از همه چیم که زدم
فحش هام هم شنفتم
دکمه هامو بستم
گه خوریم و کردم
چیزی نیست که ببازم
نه تاریکم نه روشن
بامدادم من


01 - Bamdadam Man (Produced by Mez'Rab)

"AZ ALAN" EP

Vocal & Lyrics : Taher
Music Producer : Kaen
Mix , Master & Finalize : Kaen , Sahand MZ , Farshad
Guest Artists : Bamdad , Veda , Refigh
Ex-Producer : Barkvt
Product & Performed at Studio Rman , Studio Farshad & Studio Gaam

MASIH DAR QAFAS

Bamdad - Be Donyaye Man Khosh Omadi
Lyric And Vocal : Bamdad
Producer : Navid
Mix : Navid
Mastering : Mohammad Afzal
Graphic Designer : Farlek
Record Label : Pelak
Release Date : 30 - June - 2011

Bamdad - Be Donyaye Man Khosh Omadi (Produced by Navid)

03 – Beraghs
Lyrics & Vocal : Bamdad
Instrumental : Young Buck - Krispy (Remix)
Mix & Mastering : Sorb
Release Date : 18 - Jan – 2012
[DOWNLOAD] : http://www.mediafire.com/?h1h170depp2ymi0

03 - Beraghs

08 – Man Ye Adame Jadidam
Lyrics & Vocal : Bamdad
Instrumental : Fort Minor - Spray Paint & Ink Pens
Mix & Mastering : Markaz
Release Date : 18 - Jan – 2012
[DOWNLOAD] : http://www.mediafire.com/?h1h170depp2ymi0

08 - Man Ye Adame Jadidam

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Negaah

-----------------------------
04 . In Ghesse Ghashang Nist
-----------------------------
نظاره گرا بوسه زنان به دستِ جهل
لباسِ نوی تعفن میکنن به تن
تن ندادیم جرگه شدیم آگاهی ضدتون
حرکت میکنه با هورای لاجرَم صذا
تهش منم و یه میز و چشای بستم
فوقش یه گوره از همون کرورای لای دشت
اینجا شکسته مجنون اینجا شکسته آگاه
این شکسته کشکول کمرِ بوته ها
کل اندیشه ها حر عقیده ها راهی نیست
تا پدیداری کلِ ندیده ها
ذریه نه منم نه حکومتای باطل
پیله ی لفافم و هم صدای نقاشت
نقش ، توو تلویزیونید گله کنایِ گله چین
اینحا معرفتم تو دستِ بچه های کاره
نه خسته نمیشیم که ، خسته نمیشیم
کار میکنیم تا جایی که روح از تنمون درآد
بگیرید بکنید جون از سرمون ثواب
همش مالِ خودت یه روز جرگه میشه دریا
ما نمیشینیم پای مذاکره رو میزه دجال
باید یه روز رو سرتون کاختون بشه خراب
تو دولتِ ما همه آدما رزمنده ان
با بند بند تنشون نوشتن پرچم مباد
دولتا محاصرمون کردن رو خطه های کاغدی فرضی
خط کشیدن نوشتن مرز فقط با جنگ حل میشه
لبخند رو صورتِ مجرمتون ببینیم
همتون میرید تو بند
تو دولتِ ما همه ی آدما رزمنده ان
با بند بند تنشون نوشتن
نوشتن این قصه قشنگ نیست
وقتی پایانِ همه پوچه نوشتن ساز مطربو گرفتی
ولی طرب طبیعت نوره
نوشتن تو این تاریکی مطلق
که نگاهِ آزادی از بصیرت بشری دوره
شروعِ فصلِ جدید معاصرِ ماست
یه بنا رو جسد هر کی حال مبارزه داشت
بنا به نسبت قعر جسد به قصر و دیدِ زنده ها
به ادامه به خوابِ ابدی تبدیل شد
این همه مکتب و جناحو نمیشه تعدیل دید
یه روز رهایی هدیه داد یا اسیر زنجیر شد
من سوالی ازم باقی بمونه جای اشتیاق
پند و حرصِ هدایت واهی و نشیدنِ آه
چه معاصر بدی کجاست شنونده ی آهِ مجبور
چه کسی بیننده ی ساختِ این کاخِ اندوهه
چه وقت مقرری برای آرامش مجنونه
چه حیله ای پشتِ این حملات باهوش روی خونه های گِلیه
چه چیزی دیدن هزاران پیش از امروز
چه هدیه ای بالاتر از خونِ بدن یه کودک مقابلِ یه جغد سنگیه
رویای کمال نسبی و خیزش همه حقیقته
یه وقتی معین شده با علل سنجیده از قبل
حالِ ما هم همین که گنجیده تو پلیه واژگون
شاهده پیوندِ سرِ حیوون و آدمن
طولِ عمری ندیده شده حاصلِ این بندگی
بی چون و چرای در بست
از ارّابه ها با چرخِ برنده ترسیدید
یه بر خونه یه بر درد سربازِ خدای عاملِ جنگید
ما هم شرابِ حادثه بودیم تو ظرفِ هادی
نه زمینه سازی نه افسانه ی خیالی
انتقالِ سینه به سینه از ترس تاریخ
کتابا نوشتن اینجا فقط ماییم
وقتی اینجا هم پاچید
بهتون میگم کی روشنیه کی تاریک
میشه یه روزی این چراغ
کی ازش یه بال ساخت برای فرار
کی فهمید کی نفهمید
کی این چراغو گرفت از ما آدمای بی قرار
خلاصه نوشتن با خونشون
بکنید پا قلم میمیریم تا هدف

In Ghesse Ghashang Nist

Zendoon

چیزی زیر خورشید تازه نیست
کلام و اجرا : میرتک
آهنگساز : آرش چاوشی
مهمان : فرزان و تهرنگ
جلد : وهم و علی رسولی
میکس و مستر : عارف
پخش : دورخیز

Chizi Zire Khorshid Taze Nist

11-Mishenavid (Interlude)

آدم عادی
#پلاک
https://www.youtube.com/pelakrecords

03 - Beraghs

Bamdad

Recent comments

Pinokio

Pinokio

suneyeeee

ALKANE

Related tracks