بگیر خفه خون از بیان آزاد نگو...

Vocal & Lyrics: Bamdad
Producer: Tahrang
Mix&Mastering: Yarapelak
Artwork: Noor
Publisher: Pelak Records
Buy via https://pelakrecords.com/records/bi-baha
Lyrics https://pelakrecords.com/lyrics/bi-baha-l

Bi Baha [Prod. Tahrang]

نباید رفت؟
دیگرد و سوال
آهنگساز: نجوا
میکس و مسترینگ: سعید دهقان
جلد: احسان توکلی 
عکاس: احمدرضا رضایی
آهنگ چهارم از مجموعه ی شرقی غمگین

قسمت اول دیگرد:
وقتی دستامون تو دستای هم بود
هم و غمم مچاله می شد تو خم ابروت
دراز کشیدیم رو چمنایی که نم بود
طیاره آسمون رو میشکوند تو خطی از دود
دلم تنگ میشه تو دلت تنگ نمیشه؟
نگاش تلخ تر از نگاه دختر تو تلخون
من "آه" میشم و میکشیم از عمق ریه هات بیرون
با آستینت پاک میکنی بخار رو از روم
تو یه جایی می خوای که خیابوناش پر از رقصن
من نقش رقص رو می خوام حک کنیم رو تن خیابون
میگی رو گلوی رویاهات مونده رد دست ترس
من میگم رویامونو میاریم تو شهرمون
لخت بشیم رو آب پهن رو یه تیکه تخته چوب
تا صبح بزن بچرخ برقص بخون 
که این خوشی تنها حقمون از این 
دنیای سنگدله
تو خوابم یه پرنده لونه ش رو به موهات زد گره!
نشون موندن بود یا نشون رفتن؟
خونه اونجاست که دستات دور من حلقه ن!
خسته از گشتن
گفت دیگه باید وا بدیم
ماهی خودش رو دار زد
با قلاب ماهیگیر

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

قسمت دوم سوال:

چیزی جا نذاشتی جز یه‌بغل خاطره 
که تنگ میشه دلم اگه بخواد بهش جا بده
تو سرنوشت تیره چیزی نیست که خط‌فاصله
تو میری من برمیگردم یه دور باطله
تو میشی جاری که رفتن برات یه فرصته
من ماهیم که به ساحل بدون تو زل زده
تو بارت عقدته از رنجی که بردی 
من خالیم از اشک و پر از حرفیم که خوردمش
میگی تهش یه روز برمیگردم خونه
ببین خونمون الان خاکش مثل دلت خونه
این که به لب رسید جونه 
برو جدایی ام خوبه
اگه برسی اونجا که یکی قدرتو بدونه
خونه اونجا نیست که توش بمونی همیشه غریبه
که ببیننت شبیه وسیله
که گم بشی هیشکی سراغتو نگیره
از بیداریش کوچ کنی کسی خوابتو نبینه
برو ولی جابذار دو قطره اشک که همون آب رو آتشیه که گرفته بالمو
نمیگم برس به دادم ولی صدای دادمون گرفت یه عالمو


خونه منم برا تو تو برای من
یعنی دردتو داد بزنه صدام 
یعنی اشک تو از چشمای من
یعنی همصدای هم
یعنی دستای منو تو تو پنجه‌های هم
یعنی همین امید توی خاک و خون غلتیده
بچه‌ها نخندین تا پایان که نزدیکه
مشت انتقام سنگینه
من بعد شرقی خشمگینه

همخوان:
یه جا که بشه خوند
یه جا که بشه رقصید
یه جا که ماه رو به ساحلش میخندید
یه جا که فاصله نباشه اسمش تقدیرو
هرچقدر دور شی ازم من بهت نزدیک تر شم 
و تو نزدیک تر شی و من نزدیک
مثل دو تا آیینه جلوی هم
من خودمو از تو تو خودتو از من
من خودمو از تو
نمیدیم تشخیص

Daygard x Soall - Nabayad Raft? [prod. Najwa]

"AZ ALAN" EP

Vocal & Lyrics : Taher
Music Producer : Kaen
Mix , Master & Finalize : Kaen , Sahand MZ , Farshad
Guest Artists : Bamdad , Veda , Refigh
Ex-Producer : Barkvt
Product & Performed at Studio Rman , Studio Farshad & Studio Gaam

SHAYAD (FEAT. BAMDAD)

Buy Zurvan EP: pelakrecords.com/zurvan
.
Rapper: @Bamdadamman
Producer: @Yarapelak
Mix&Mastering: @Yarapelak
Artwork: @Noorcreate
.

میون خلائی که هیچ چیز نبود
یعنی هیچ بود و هیچ بود و هیچ بود و هیچ
شروع و پایان و زندگی و مرگ نه
من تنها بودم و من بود و من
نه رنج بود و درد نه انزجار بود
جهان تو فکر من به عادتش تو خواب بود
زبون من چرخید گوشم صدا شنید
و این ایده، نقطه‌ی انفجار بود
چشم زدم بهم دیدم تیله‌ها رنگ رنگ
منظم، متعادل، محرک به هر سمت
تو دامنم یه سیاره افتاد از خاک و باد
آبی و شاد، سبز و روشن‌نژاد
ماهی تو دلش شنا کرد پرنده پر زد
حس کردم روح میوه‌هاشو مثل فرزندم
هزاران هزاره به تماشا نشستم
تا بچه‌هاش زبون وا کردن به اسمم

خدای سنگ بودم، خدای مَه و خورشید
و خدایی بودم که خوب و بد آفرید
خدای تن خدای سر، کلام و عقل
یه خط صاف، بی‌ بازگشت به عقب
همیشه جاری بودم همیشه تو سفر
همیشه کنارشون موندم با بودنم
یاد دادن نسل به نسل خندیدن و فهمیدن
چه کوتاه و بلندپرواز روح زمین رو دیدن
از خاکش گرفتن، به خاکش بخشیدن
تو طبیعت افسار بذر رو به نظم کشیدن
با تنور شدن اهلی، از وحشی ترسیدن
با تمدن و اخم دیوار دور هم کشیدن
من قصه‌ی بچه‌های مادرِ زمین رو دیدم

توی غار خزیدن
از این شاخه به اون شاخه جهیدن
و به تماشای عقاب رویای پریدن دیدن
همه آرزوهاشون رو توی نقش می‌کشیدن
تو موسیقی رودخونه صدای نی شنیدن
سرنیزه‌ی تیز رو نشون به دل میگیرن
هیچکدوم نمیدونن کی سیرمونی میگیرن
چه سخت به دنیا میان و راحت میمیرن
خودشون رام شدن، طبیعت رو رام ندیدن
ریشه‌ی تنفر رو دَووندَن از ترس دَوییدَن
خون چکید تو کاسه شد مرهم زخم
چه عمیق و پر چرکه جراحت ابدیت
یه سری مَلّاک شدن یه سری تاجر
خیلی‌ها سرباز، اندکی گوشه گیر و عاقل
سیاهچال واسه نادم شکنجه واسه زندان
شمشیرها کوفته شدن بین کلی پُتک و سندان
زدن زمین شخم به وسعت کلاغ‌ها با جرأت
به مترسک‌های پَروار داروغه ندادن فرصت
به ظاهر عظیم ولی شُل و پوکن دُوَل
آغاز و پایان هیچ و هیچ، رسم چرخ کهن
روزگار آدم‌ها داس مرگ دست گرفت
زودتر از زمان مقدر، قدر رقم گرفت
از وقتی بشر دوتا تاس سنگی زد بهم
جرقه زد به چارچوب آتشش شَرَر گرفت
چرخ ساخت و زد زیر بار گاو و الاغ
از رودِ زندگی‌بخش کشید نهری به باغ
چکش داد کوبید به بیدادِ بشر
اسب و پیل رام کردم واسه نبرد و تَشَر
هر شهری خدایی ساخت هر دِهی کدخدایی
به عشق کجا رفتن کشتی داره ناخدایی؟
تو روی هم زدن تیغ به کمر هم کوفتن
با تیر و کمون پای دشمن رو به زمین دوختن
رو پشت چهارپا از هم سر و دست بریدن
دوتا پای استوارشون رو زنجیر کشیدن
تا زندن اسیرن راه آدمی همینه
پر پیچ‌وخم، مرگه راحت آرمیدن

زل زده به من یه سرخپوست با دماغ کج
نماد شکست رفیق زمین دوست شب
میگه «کجا کج رفتم که اینه عاقبت
چرا قوی شریف رو میکشه تو این باغ‌وحش؟
نبودی جای من، نبوده عدالت
رسم نوازش این جهان سراسر بداهه‌‍ست
مثل من زیاده، تشنه‌ی یه جرعه
اجدادم مُرده، نَوادِگانم مُرده
انقراض یعنی بازدَم، دَم یعنی بقا
هوس‌باز یعنی آدم، دمدمی مزاج
کلی خیره موندن زردپوست تا سیاه‌سر
هرچی سکه طلاتر رنگ برده سیاه‌تر
من که دست ندارم! بیاد کاری ازش بر!»
گفتم کارمو کردم فقط ناظرم تا آخر
به مرور رشد میدم، در دمی میکشم
قادر مطلق منم، با غمی می‌خوشم
هنوز تو نور دیده می‌رقصند این دو شمع
حقیقت انسان نیست پی بیش و کم 
درکی فراتره پشت استخون جمجمه‌‍ش
حکایت میخ و سنگ، فانیه سیم و زر
با سکوت و صبر می‌فهمه زبانِ جهان
تو زمان محدود عمرش ساکن و دوان
هرچی بدونه بیشتر می‌فهمه هیچی ندونه
بیرونت می‌جوشه علم ولی آگاهی درونه
اراده‌ی آدمی اینه حتی با جسم ناقص
میشه پُر روح بی‌کرانش با مِهر خالص
اشک و لبخند می‌تونن دو روی یه سکه‌‍شَن
با احترام به طبیعت و استادی عاشق
زُروانه قاصر از وصف این دوپا
موجودی مدعی و ناطق و اهلِ قیل‌ و قال
ولی مرام من اینه وقت رفتنش که شد
تو بگو هیچ‌وقت نبوده انگار، هیچ کجا!


جای انسان خالی
ببینه بعد تولد و مرگ فصل رو
جای انسان خالی
ببینه تعادل از ریشه‌ها تا برگ رو
جای انسان خالی
ببینه صلح ممکن شده
جای انسان خالی
نبودش واسه نابودی مشکل شده
جای انسان خالی
ببینه شهاب‌سنگ چجوری زخم میزنه
جای انسان خالیه
بشنوه سکوت از خوشحالی چَه میزنه
جای انسان غمه
غم نبودن فردی که منو درک کنه
جای انسان مرگه
تو لحظه‌ای که حس بدنش رو ترک کنه
جای انسان سلاح
دست، پا، سر، زبون قطع کنه
جای انسان قحطی
با سیلی صورت سرخش رو زرد کنه
جای انسان سبو
پر از چشمه های آب شیرین تورو مست کنه
جای انسان قایق
دریای بی صاحبش رو فتح کنه

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم» (حافظ)«

بجز خاطراتم نیست هیچ جایی جای اون
(...)
متاسفانه باقی شعر اینجا جا نشد...!

Zurvan

La noche en Lomas de Zamora se describe en estos compases. 

Noche Calma

دریافت و حمایت : https://idpay.ir/bamdadam/file/44424
شعر و اجرا : بامداد و نوید
آهنگساز : علی دهش
تنظیم : علی دهش
عکاس جلد : مصطفی بدوی
تاریخ انتشار 1 خرداد 98

Pir Misham (Feat. Navid) [Prod. Ali Dahesh]

شعر و اجرا : بامداد
آهنگساز : علی دهش
تنظیم : سهند ام زد
طراح جلد : سواد

حمایت و دریافت:
https://bit.ly/2ObWUYU

تاریخ انتشار : 25 آبان 98

Block [Prod. Ali Dahesh]

Pelle

تک آهنگ "لال"
.
شعر و اجرا : تاحر 
@taherflow 
.
آهنگساز : شور
@metyshour 
.
تنظیم : فرشاد
@farshad.hiphop 
.
طراح جلد : آریبَن
@ariban__

Taher x Shour - Lal

Tajrobeh
Atour X Bamdad
Part of Encounters
July 2020, Divar Records

تجربه
آتور و بامداد
دیوار - تیر ۹۹
از پروژه‌ی «برخوردها» از آتور

متن
-----

کارتون ها بهم یاد دادن هیچی جدی نیست
پرنده مردنیست
موش واسه گربه خوردنیست
رابطه ی سگ و انسان میشه دشمنی
اگه بچه هاشو بفروشی به پول مشتری
معلمم بهم یاد داد یه راه دیگه هست
زندگی بلنده یا کوتاست همینه که هست
پرواز فکرت عمق میده به طول این عمر
خدایان با زمین ما بازی میکنن پینگ پنگ
از مادرم یاد گرفتم حقمو که خوردن
ساکت نشینم  بایستم تو روشون با جرأت
داد یادم هر موقع خوشحالم از بردن
پشت سرمو ببینم کیا زمین خوردن
زنجیر دوچرخم گفت میشه از باد جلو زد
مثل بچه های دیگه به دریا دلو زد
فهمیدم بچه ها کوچیکن بچه ها قطرن
بچه ها با مرامن بچه ها روح محله ان
منم بچه شدم تا یاد بگیرم
آدم بزرگ ها آزادیشونو اجاره میدن
بعضی هاشون عاشقن دل به دلداده میدن
خیلی هاشون قرارداد میبندن امضا میگیرن
یه چیزایی هنوز حس اشتباه بودنشون
گلومو میگیرن به من میگن که ربودمشون
دیو های درونم به من یاد دادن صبر کن
شاید شعرشون کنم یه روز بخونمشون

به زبان مردمان دورانی کهن
از داد زمانه کر شده گوش تو و من
رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست
دوش به دوش میگرده وزن این سخن
تا پیشونی پر از چروک پیر انجمن
که رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست


از رفیقام یاد گرفتم منتظر ها احمقن
بهتریناشون حلقه ی آتیش دور عقربن
از آدم های سلطه گر یاد گرفتم مفت حرف
تا وقتی زور داری زور میگی بشی گنده تر
از ماشین پلیس یاد گرفتم تند بدوام
حتی فرصت اینو ندارم سر بخورم
یه خطای سر زده یه پشیمونی بیشتر
ثانیه فقط رفته که برنگرده هیچوقت
روحانی محل یادم داد اعتماد عیبه
کارتن خواب محل یادم داد منزل ما عشقه
از آدم ها که بریدم خودمو دیدم
این آیینه بهم یاد داد تنهایی زشته
تو هر قبیله ای دنیا بیای شبیه شون میشی
هر فرزند یه دونه ست که تو زمینش میشی
این گله یاد من داد سیاست مدار باش
هرکی با دشمنت دشمنه تو رفیقش میشی
از اشتباهام یاد گرفتم تکرارشون اشتباست
زندگی رنج داره واسه آدم هایی مثل ما
پولدارها اسراف میکنن کم شده اشتهاشون
هم آب هم هوا هم خاک اسکناس
پدر بزرگ قبل مرگ میگفت میگذره مثل باد
منم ازش یاد گرفتم که کوله بار بستم
موسیقی یاد من داد از تغییر نترسم
قلمم یادم داد تا جوهر دارم برقصم


به زبان مردمان دورانی کهن
از داد زمانه کر شده گوش تو و من
رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست
دوش به دوش میگرده وزن این سخن
تا پیشونی پر از چروک پیر انجمن
که رقص بی هدف شاخه ها
ترجمش اینه
تموم زندگی هدف تجربست

Encounters

Atour X Bamdad - Tajrobeh | تجربه

جعبه سیاه
کلام: دیگرد
آهنگ: سعید دهقان
جلد: فروغ


همخوان
یکی از همین روزا توی خوابم جعبه ی سیاه روحم میشه باز
یکی از همین روزا توی خوابم جعبه ی سیاه روحم میشه باز
کاش این سیاهی رو نور میشکافت کل دنیا میفهمید چی گذشت به ما
یکی از همین روزا یکی از همین روزا یکی از همین روزا یکی از...

قسمت اول:
نمیدونم الان سال هزار و چهارصد و چنده ولی خب تو خواب که نمیاد زمان به کار
گذشته یک ساعت از خوردن شام
بچه ها تو اتاق مشغول بازین زنا تو حال
من رو تراس با 
علیرضام
میزنیم تلخی
سرمون گرمه
میکنیم یاد 
از گذشته های دور کوچه های خاک
تو مدرسه چقدر سر توپ شدیم گلآویز 
معلمی که عقده هاش رو سر ما می کرد تلافی
همکلاسی هامونو میاد به یادت ؟
احمدی باباش بود یه کارگر ساده
رضا باباش راننده بود تو خط واحد
ناظم دنبال این بود که کی باباش کارمند بانکه
یه وامی جور بشه سر برج بده کفافش
راهنمایی بودیم
دوم پیشتاز
میرزایی بغل دستیم بود برای شیش ماه
تعطیلات بین سال رو با خونواده رفت سفر
فقط این رو فهمیدم که اون دیگه هیچوقت برنگشت
این اولین برخورد یه بچه با مرگ بود
یه زخم که با هیچ چسبی خونش بند نرفت
یه دسته گل بود بغل دستیم تا آخر سال که هیچ احدی به برگای خشکش 
دست نزد
کیفا میشه جمع
میخوره زنگ
من آب لق می خورد تو معده م و میرفتم
برسم خونه تا بشقاب غذا رو بدن دستم
سرم رو بذارم رو بالش چشمام رو میبندم
دلم میزنه لک
آفتاب میزنه چک 
سرخ میشه صورتم ولی باز هم میچرخم
خونه ی همسایه ها پر بچه ست
من فرق صدای جیغ با خنده رو میفهمم
یه آجر اینور کوچه دو قدم یکی اونور
مجتبی شوت میزنه و من دروازه بونم
با حسرت نگاه میکنن دخترا رو پشت بومن
چون میگفتن دختر خوب
جاش توی خونه ست

همخوان

قسمت دوم:

هیفده سالمه چشمام پرن از شور
حلقه ی بسکتبال رو میگرفتم با دندون
من میچرخم توپ میچرخه دنیا یا دور گردون
مثل آبیم که تو سی درجه میومد جوش
دخترم میدید تلخم واسم گل میذاشت تو قندون
هرچقدر هم میخندیدم باز هم کج میموند ابروم
تو که ماشین داری خب بیا ماها رم بچرخون
کل شهر یه ماه سبز شد
من و تو هم روش
شور... امید ... حرف ... بلندتر
زنجیره.آدم... تغییر... نفس حبس
بحبوحه.اعتراض .دروغ. سکوت و ترس
اون که مدعی  دین بود داد حکم به قتل
تیتر خبرا چه تلخ
هوای سینه ها سرد
مرگ یه اجبار حقه آواز زندونی زجه
من قدم بلنده 
که خوشه میچینم از درخت و تر میکنم لب
مادرم اشک میریخت از غم
میگم چیه؟ میگه خاتون همکلاسی بچگیام بود مادر
رفته از دست
همسن تو که بودیم شکمش یهو باد کرد
داداشاش همه غدن
باباش میگفت مریم مقدس دارم سر سفره م 
و نه ماه سر کرد
تو زیرزمینی که همه دراش قفلن
رو تخت مریض خونه فهمیدن بچه ش یه غده ست
امروز خودش رو دار زد
نگام میکنه علی... یکم دیگه میریزه
سوال همیشگیش اینه که تهش چی میشه؟
حق مرده هارو آخرش کی پس میگیره ؟
اونی که شکنجه شد... باید شکنجه گر شه ؟
یادته عاشق بودم میگفتم همش به من چه؟
چی مونده از یه آدمیزاد؟ به جز یه قطره
که از آسمون بشه پرت به ته دره
بهروز رو یادته همون که تو حالت عادی هم
میرفت تو خلسه 
نه زنش مونده کنارش
نه داره بچه
یه بند فحش میکشید میگفت من ریدم دهن اون که ان**** کرده
آخرین خبری که دارم ازش اینه
از دنیا رفته

همخوان


قسمت سوم:

بیست و هفت سالمه و نا امیدی مثل یه سطل سوراخه که هرچی آب میریزی توش نمیشه پر
کلی حرف میسوزه تو سینه ت و دود نمیشه تف
آدما همه جوجه ن
اسلحه رو دوگوله ست
ولی وسطای پاییزه که نمیشه مرد
به یاد اون پیری که میگفت بهمون تو پارک: جوونا
زمان دزده!
من و تو! ما و شما! همه شریک جرم
در گوش ظلم نمیشه خوند حدیث صلح
نگاه سردی که هیچوقت ندیدم شبیه بهش رو
گاهی میزنه به سرم که پولامو بکنم حروم
بکنم برم به جایی که دریا نمیشه تموم
اون ویروس لعنتی که همرو از هم دور کرد
صورت زمین سرخ شد
آدما همه تو زرد
تصویر من و اون که زیر درخت گردو شدیم پهن و تو املت رو تو ماهیتابه میزنی هم
تو هوا تخس شده عطر نم خاکی که آمیخته شده بود با
بوی تن
مگه زندگی چیزی بیشتر از ایناست؟>
بیا پاهامون رو با هم بذاریم تو نهر
گذر آب و حبس شدن توی لحظه
علی غر میزنه
هومن میخنده
پسرم چسبیده به پشت شیشه بغض کرده
چون چرخ اسباب بازیش
نمیچرخه
از جام که بلند میشم همه ی تصویرا رفته
صدا ها محوه...

هم خوان

Jabe siah

Daygard - Jabe Siah [Prod. by Saeed Dehghan]

آدم عادی
#پلاک
https://www.youtube.com/pelakrecords

Bi Baha [Prod. Tahrang]

Bamdad

Recent comments

Meysam Farahmand

Meysam Farahmand

A67447624

A67447624

Related tracks